Beste lezers,
Ik ben een vrij eenzame man, inmiddels al in de 30..
In mijn jeugd ben ik eigenlijk altijd wel een beetje een buitenbeentje geweest, mijn vrienden waren voornamelijk beta-mannetjes...
Dat ik een buitenbeentje was accepteerde ik niet langer, en ben aan mijzelf gaan werken. Inmiddels ben ik aardig succesvol in bepaalde gebieden (zoals werk en inkomen), maar ik mis toch veel affectie (liefde en vriendschap) en geborgenheid in mijn leven.
Het krijgen van een vriendin zag ik als iets wat je zal overkomen en als de tijd juist is, en je er lichamelijk en geestelijk aan toe bent. Helaas is het bij mij wat anders gelopen.
Ik heb met de jaren altijd verschillende signalen gekregen van vrouwen. Van bepaalde vrouwen had ik de indruk dat ze mij knap/leuk vonden en van anderen juist iets negatiefs. Ik probeerde natuurlijk dan (als ik iemand ook leuk/knap vond) een move te maken bij vrouwen waarvan ik dacht dat zij mij zagen zitten, maar ze krabbelde altijd wel terug.
Ik ben toen (na veel afwijzigingen) gaan kijken waar het aan zou kunnen liggen, en ben er aardig zeker van dat het aan mijn handicap ligt (mijn lengte, ik ben namelijk maar 177 cm lang). Ik zie er voor de rest "goed" uit, heb charisma, heb een leuke appartement, rij in een mooie audi q5 en heb een vlotte babbel. Mijn lengte is dus echt killing voor mij.
Om mijn tekort aan liefde en sex enigszins te compenseren ben ik afgelopen jaren veelvuldig naar dames van plezier geweest. Ondanks dat ik sex heb met de mooiste vrouwen blijf ik me ongelukkig voelen. Als ik hun niet dik betaal lijkt het mij onwaarschijnlijk dat ze vrijwillig sex met mij hebben.
Maargoed. Ik heb inmiddels een consultatie met een kliniek in India (New Delhi) voor het verlengen van mijn benen met 7.5 cm (d.m.v. de ilizarov procedure). Na een jaartje zal ik dus 184-185 cm zijn. Dit kost mij ook nog eens 20 tot 30 duizend euro.
Ik baal er gewoon van dat mensen/vrouwen mij gewoon niet accepteren ondanks mijn handicap, en dit nodig is.. Je kunt als kleine man compenseren wat je wilt, maar vrouwen moeten je gewoon niet. Helaas ben ik gedwongen mij toe te geven aan de bekrompenheid en oppervlakkigheid van de hedendaagse maatschappij.. en ben erg teleurgesteld dat dit nodig is (want ik ben gewoon een lieve man, waarom is dat toch niet genoeg tegenwoordig?).
Ik moest dit even van mij afschrijven..
Why stay small, if you can grow big..