R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ben je echt boos op jezelf of zijn er in je denken boze gedachten over jou?quote:Op vrijdag 1 februari 2013 16:32 schreef Nyota het volgende:
Canillas, ik zit jouw post weer eens met veel oh ja's te lezen. Accepteren van je gevoel enzo. Het is waar, maar soms toch zo moeilijk merk ik ook maar weer eens. Ik heb net een paar uur liggen slapen op de bank, ik heb daar gewoon eens aan toegegeven, maar nu ben ik weer soort van boos op mezelf dat er niets uit mn handen komt te laatste tijd, dat het niet op schiet met mij etc.
Als je bepaalde gedachtepatronen kunt herkennen en begrijpen wat hun functie is dan kan het makkelijker zijn voor ander gedrag te kiezen. Boze gedachten over jezelf kunnen als functie hebben je tot het presteren van iets aan te zetten, wat weer als functie kan hebben bepaalde vormen van commentaar/kritiek te ontlopen ''als ik dit of dat doe dan ben ik zus of zo'' of ''als ik dit of dat presteer kan ik anderen hun aandacht daarop vestigen en bepaal ik wat men van mij vind''.
Hoe klote die mechanismes in het denken soms ook kunnen zijn ze bedoelen het in die zin goed, om bepaalde dingen uit het verleden niet weer te laten gebeuren, ze zijn er ook niet zonder reden maar uiteindelijk heeft jezelf goed vinden zoals je bent maar met 1 ding te maken en dat is jezelf goed vinden zoals je bent
Als jij leert met compassie en begrip met jezelf om te gaan kan de drang om iets te presteren om controle over de mening van anderen over jou te hebben verdwijnen; als jij jezelf oprecht waardeert om wie je bent, kan je dan nog bang zijn voor de mening van anderen over jou? 
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Ook maar even een account aangemaakt. Ik herken veel in de verhalen van een aantal mensen in dit topic.
De afgelopen jaren heb ik steeds vaker een neerslachtig gevoel en is dat ook steeds sterker geworden. Vanaf de kerst leidt dit echt tot een behoorlijke belemmering in mijn dagelijks functioneren. Ik heb nauwelijks nog eetlust, ben moe ook al neem ik voldoende slaap en hang meerdere malen per dag boven het toilet met continue braakneigingen (al zit er niets in mijn maag). Daarnaast raak ik echt in paniek voor dingen waar ik in het verleden alleen gezonde of geen zenuwen voor zou hebben en overheerst sowieso een sluimerend gevoel van angst.
Dat dit sinds de kerst erg is geworden is denk ik een beetje een schoolvoorbeeld. Met de kerst zelf ben ik bij familie langs geweest, die niet groot is en bovendien onderling veel ruzies kent, waardoor dat soort bijeenkomsten altijd ontaarden in allerlei sneren. O&N heb ik alleen doorgebracht, omdat de vriendschappen die ik had zijn verwaterd. Daardoor ben ik weer met mijn neus op de feiten gedrukt en dat die eenzaamheid mij eigenlijk enorm ergert, ondanks dat ik altijd hard geroepen heb dat ik "gewoon graag zelf dingen doe".
Zo direct maar een afspraak maken met de huisarts, al vind ik het ontzettend moeilijk om hierover te praten, maar zo gaat het ook niet langer.
De afgelopen jaren heb ik steeds vaker een neerslachtig gevoel en is dat ook steeds sterker geworden. Vanaf de kerst leidt dit echt tot een behoorlijke belemmering in mijn dagelijks functioneren. Ik heb nauwelijks nog eetlust, ben moe ook al neem ik voldoende slaap en hang meerdere malen per dag boven het toilet met continue braakneigingen (al zit er niets in mijn maag). Daarnaast raak ik echt in paniek voor dingen waar ik in het verleden alleen gezonde of geen zenuwen voor zou hebben en overheerst sowieso een sluimerend gevoel van angst.
Dat dit sinds de kerst erg is geworden is denk ik een beetje een schoolvoorbeeld. Met de kerst zelf ben ik bij familie langs geweest, die niet groot is en bovendien onderling veel ruzies kent, waardoor dat soort bijeenkomsten altijd ontaarden in allerlei sneren. O&N heb ik alleen doorgebracht, omdat de vriendschappen die ik had zijn verwaterd. Daardoor ben ik weer met mijn neus op de feiten gedrukt en dat die eenzaamheid mij eigenlijk enorm ergert, ondanks dat ik altijd hard geroepen heb dat ik "gewoon graag zelf dingen doe".
Zo direct maar een afspraak maken met de huisarts, al vind ik het ontzettend moeilijk om hierover te praten, maar zo gaat het ook niet langer.
Hoe staan jullie tegenover het gebruik van jullie gegevens in het EPD? Ik heb vandaag besloten een brief de deur uit te doen tegen het gebruik, wat inhoud dat je (psychische) informatie en medicijngebruik niet digitaal raadpleegbaar wordt op elk moment.
Wat ik begreep van het EPD is dat niet alle hulpverleners alles kunnen lezen. Je huisarts kan zn eigen dingen lezen, maar niet dat van je psychiater.
Wel natuurlijk als er brieven zijn gestuurd, dat ze die kunnen lezen. Maar het is niet zo dat ze maar her en der in je EPD kunnen lezen.
Wel natuurlijk als er brieven zijn gestuurd, dat ze die kunnen lezen. Maar het is niet zo dat ze maar her en der in je EPD kunnen lezen.
Fake it till you make it...
Ooh hoor net op het journaal dat je eerst toestemming moet hebben, dit moet je huisarts of psycholoog verplicht vragen.quote:
Wat ik begreep van het EPD is dat niet alle hulpverleners alles kunnen lezen. Je huisarts kan zn eigen dingen lezen, maar niet dat van je psychiater.
Wel natuurlijk als er brieven zijn gestuurd, dat ze die kunnen lezen. Maar het is niet zo dat ze maar her en der in je EPD kunnen lezen.
Pff, sorry dat ik er even tussendoor kom ..
Maar het gaat echt slecht..
Woedeaanval gehad met als resultaat flink gekneusde pols en lichte hersenschudding, ik word zo bang van mezelf..
A.s. vrijdag extra therapie-overleg en waarschijnlijk verhoging medicijnen deze week en start dagopname..
Bah, ik heb er zo genoeg van
Maar het gaat echt slecht..
Woedeaanval gehad met als resultaat flink gekneusde pols en lichte hersenschudding, ik word zo bang van mezelf..
A.s. vrijdag extra therapie-overleg en waarschijnlijk verhoging medicijnen deze week en start dagopname..
Bah, ik heb er zo genoeg van
goed, weer een kort updatetje van mijn kant. Hier dus al de intake gehad voor EMDR, en er is besloten om inderdaad EMDR te gaan doen. Heb dus over ongeveer 2 weken de eerste sessie. En ik moet zeggen dat ik het best eng vind..vooral omdat ik niet weet hoe het gaat lopen.
Maar dat zien we dus wel
Maar dat zien we dus wel
Ik vind dat EPD wel prima zo, een arts mag van mij best weten van wat er nou allemaal in me omgaat en welke medicijnen ik gebruik. Een stuk handiger ook voor als die gegevens nodig zijn ergens en ik ben zelf niet in staat om het te vertellen o.i.d
Tevens ben ik gaan inzien (met behulp van m'n psychologe) dat ik eigenlijk gewoon best wel in een burn-out zit op het moment, vooral wat betreft school. Nogal vervelend, maar het is wel een verklaring voor alles. Maandag zie ik haar weer, en ik ga sowieso binnenkort beginnen met cognitieve gedragstherapie, om me te helpen met m'n depressie/burn-out en een beetje met m'n ADD, mocht dat ook een negatieve factor in m'n gedrag en gedachtegang zijn. Ik ben heel benieuwd hoe dat gaat verlopen.
Tevens ben ik gaan inzien (met behulp van m'n psychologe) dat ik eigenlijk gewoon best wel in een burn-out zit op het moment, vooral wat betreft school. Nogal vervelend, maar het is wel een verklaring voor alles. Maandag zie ik haar weer, en ik ga sowieso binnenkort beginnen met cognitieve gedragstherapie, om me te helpen met m'n depressie/burn-out en een beetje met m'n ADD, mocht dat ook een negatieve factor in m'n gedrag en gedachtegang zijn. Ik ben heel benieuwd hoe dat gaat verlopen.
quote:Op woensdag 6 februari 2013 15:27 schreef moeraskikker het volgende:
Pff, sorry dat ik er even tussendoor kom ..
Maar het gaat echt slecht..
Woedeaanval gehad met als resultaat flink gekneusde pols en lichte hersenschudding, ik word zo bang van mezelf..
A.s. vrijdag extra therapie-overleg en waarschijnlijk verhoging medicijnen deze week en start dagopname..
Bah, ik heb er zo genoeg van
Komt wel goed.
Heb je iemand waar je op terug kan vallen als het niet meer zo goed gaat? (iemand die je kan bellen oid)
Twiddel
Ik ben weer omhoog gezet met de sertraline, merk dat het heel erg zoeken is naar de juiste dosis! Veel bijwerkingen en daarbij kwam ik net tot de ontdekking dat mijn migraine medicatie niet samen met de sertraline mag!
Ik word er langzaam een beetje moe van, ik was met paroxetine goed ingesteld maar nu is de balans weer ff zoek! Morgen gelukkig weer even een gesprekje!
Ik word er langzaam een beetje moe van, ik was met paroxetine goed ingesteld maar nu is de balans weer ff zoek! Morgen gelukkig weer even een gesprekje!
S. 2014
J. 2016
J. 2016
Gewoonmezelf, lastig dat zoeken naar de juiste dosering... En dat je er nu achter komt dat het niet samen mag met je migraine medicatie... Heeft de apotheker daar niks over gezegd?
Ze zijn daar hier in de apotheek best wel alert op merkte ik laatst. Ik ging multivitaminen halen en daarbij ging hij zelfs kijken of het samen kon met mijn medicatie...
Inmiddels ben ik alweer een week thuis, parnate opbouwen ging tot de laatste verhoging zonder noemenswaardige bijwerkingen. Alleen het laatste tabletje erbij was teveel blijkbaar, op een gegeven moment bleef het wel erg lang zwart voor mn ogen (behoorlijk lage bloeddruk).
Maar stapje terug gegaan en nu gaat het gewoon goed. Het lijkt zelfs zowaar aan te slaan!
Ze zijn daar hier in de apotheek best wel alert op merkte ik laatst. Ik ging multivitaminen halen en daarbij ging hij zelfs kijken of het samen kon met mijn medicatie...
Inmiddels ben ik alweer een week thuis, parnate opbouwen ging tot de laatste verhoging zonder noemenswaardige bijwerkingen. Alleen het laatste tabletje erbij was teveel blijkbaar, op een gegeven moment bleef het wel erg lang zwart voor mn ogen (behoorlijk lage bloeddruk).
Maar stapje terug gegaan en nu gaat het gewoon goed. Het lijkt zelfs zowaar aan te slaan!
Fake it till you make it...
Bij mijn apotheek zijn ze sowieso liever lui dan moe!
Ik merkte vorige week heel erg aan mn stemming dat ik toch omhoog moest, krijg ook weer een paar sessies gedragstherapie!
Redt jij het thuis allemaal een beetje?
Ik merkte vorige week heel erg aan mn stemming dat ik toch omhoog moest, krijg ook weer een paar sessies gedragstherapie!
Redt jij het thuis allemaal een beetje?
S. 2014
J. 2016
J. 2016
Ik ben nieuw op FOK forum
Ik kan het niet goed uitleggen
Ik voel me afgelopen maanden gewoon totaal niet goed
Echt niks zit me mee ik kan geen postieve dingen uitdagen halen
ben vaak gestrest.... ik kan niet normaal slapen
kan niet goed met mensen omgaan
(zelfs vandaag een bedrijfs uitje gehad ben nu al terug) omdat ik het opeens gewoon niet trok
ik weet totaal niet wat er is het liefst wil ik er gewoon niet meer zijn....
Ik kan het niet goed uitleggen
Ik voel me afgelopen maanden gewoon totaal niet goed
Echt niks zit me mee ik kan geen postieve dingen uitdagen halen
ben vaak gestrest.... ik kan niet normaal slapen
kan niet goed met mensen omgaan
(zelfs vandaag een bedrijfs uitje gehad ben nu al terug) omdat ik het opeens gewoon niet trok
ik weet totaal niet wat er is het liefst wil ik er gewoon niet meer zijn....
De ballen
Ga naar de dok, vaker gehad dit? Of voor het eerst nu dit?quote:
Ik ben nieuw op FOK forum
Ik kan het niet goed uitleggen
Ik voel me afgelopen maanden gewoon totaal niet goed
Echt niks zit me mee ik kan geen postieve dingen uitdagen halen
ben vaak gestrest.... ik kan niet normaal slapen
kan niet goed met mensen omgaan
(zelfs vandaag een bedrijfs uitje gehad ben nu al terug) omdat ik het opeens gewoon niet trok
ik weet totaal niet wat er is het liefst wil ik er gewoon niet meer zijn....
Rustig aan.
Heb je dit al eens eerder met iemand besproken? En hoe oud ben je? is er de laatste tijd veel veranderd in je leven?quote:
Ik ben nieuw op FOK forum
Ik kan het niet goed uitleggen
Ik voel me afgelopen maanden gewoon totaal niet goed
Echt niks zit me mee ik kan geen postieve dingen uitdagen halen
ben vaak gestrest.... ik kan niet normaal slapen
kan niet goed met mensen omgaan
(zelfs vandaag een bedrijfs uitje gehad ben nu al terug) omdat ik het opeens gewoon niet trok
ik weet totaal niet wat er is het liefst wil ik er gewoon niet meer zijn....
S. 2014
J. 2016
J. 2016
Ik zit sindskort bij een sociaal medewerker dat heet volgens mij Kwadraad en donderdag ga ik er weer heen.quote:Op zondag 10 februari 2013 22:58 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
[..]
Heb je dit al eens eerder met iemand besproken? En hoe oud ben je? is er de laatste tijd veel veranderd in je leven?
Ik heb dital eerder gehad maar ja het is nu wel heel erg!
De ballen
Ik ben zelf 20 jaar oud bijna 21,
Vroeger had ik niet zo erg als ik het vanuit mij oogpunt bekijk
Met Ouders/Familie bespreken gaat al helemaal niet meer, het is niet te doen met die mensen
begrijpen er geen hol van...
Het is niet te doen! ik ga morgen langs bij de dokter... ik weet het even niet meer
Vroeger had ik niet zo erg als ik het vanuit mij oogpunt bekijk
Met Ouders/Familie bespreken gaat al helemaal niet meer, het is niet te doen met die mensen
begrijpen er geen hol van...
Het is niet te doen! ik ga morgen langs bij de dokter... ik weet het even niet meer
De ballen
Inderdaad verstandig om met een psycholoog o.i.d te gaan praten als eerste stap, die kan vaak al heel veel helpen met dingen duidelijker maken, op een rijtje zetten, etc.
Idd een gesprek met een onafhankelijke partij, het is verbazend hoeveel inzicht die mensen kunnen verschaffen, zelfs als je het zelf niet weet!
S. 2014
J. 2016
J. 2016
six, goed om naar de dokter te gaan met zulke klachten! Sterkte!
Gewoonmezelf, red ik het thuis? Ik red het beter dan een maand geleden dat absoluut.
Maar het is wel een soort passen en meten, energie verdelen. Ik moet echt leren meer op mijn grenzen te letten en daar ook wat mee te doen. Ik ben er nog lang niet volgens mij, maar wel het gevoel dat ik eindelijk weer eens onderweg ben. Ik hoop dat ik dat vast kan houden. Ik merk dat ik het ook wel heel spannend vind...
Gewoonmezelf, red ik het thuis? Ik red het beter dan een maand geleden dat absoluut.
Maar het is wel een soort passen en meten, energie verdelen. Ik moet echt leren meer op mijn grenzen te letten en daar ook wat mee te doen. Ik ben er nog lang niet volgens mij, maar wel het gevoel dat ik eindelijk weer eens onderweg ben. Ik hoop dat ik dat vast kan houden. Ik merk dat ik het ook wel heel spannend vind...
Fake it till you make it...
Viel mij altijd maar tegen hoor.quote:
Idd een gesprek met een onafhankelijke partij, het is verbazend hoeveel inzicht die mensen kunnen verschaffen, zelfs als je het zelf niet weet!
Ik ben weer doorverwezen naar de psychiatert... Vandaag weer even aangeklopt bij de doc.
Rustig aan.
Je doorzettingsvermogen is wel echt bewonderenswaardig!!! Je bent een topper! Ik duim meequote:
six, goed om naar de dokter te gaan met zulke klachten! Sterkte!
Gewoonmezelf, red ik het thuis? Ik red het beter dan een maand geleden dat absoluut.
Maar het is wel een soort passen en meten, energie verdelen. Ik moet echt leren meer op mijn grenzen te letten en daar ook wat mee te doen. Ik ben er nog lang niet volgens mij, maar wel het gevoel dat ik eindelijk weer eens onderweg ben. Ik hoop dat ik dat vast kan houden. Ik merk dat ik het ook wel heel spannend vind...
Hier vandaag weer bij de POP poli geweest en ik zit nu op 150mg sertraline, kan eventueel nog 50mg omhoog, maar eerst kijken hoe dit gaat werken! Nu vooral weer last van ophoog bijwerkingen! Verder krijg ik weer een paar gesprekken met een loog, om weer even de belangrijkste dingen op te halen.
Maar ondanks alle bijwerkingen, hebben we wel groen babylicht gekregen (na de bruiloft in mei pas serieus hoor)
S. 2014
J. 2016
J. 2016
Dank je wel gewoonmezelf.
Goed dat je bij de POP poli bent geweest, fijn om goed geïnformeerd te zijn voor je aan je kinderwens gaat werken. Hopelijk gaat de verhoging aanslaan!
Goed dat je bij de POP poli bent geweest, fijn om goed geïnformeerd te zijn voor je aan je kinderwens gaat werken
. Hopelijk gaat de verhoging aanslaan!
Fake it till you make it...
Nou jongens, ondanks dat ik geen volwassene met een fulltime baan ben, heb ik nu officieel toch wel een soort van burn-out opgelopen. Combinatie van depressie, het veel te druk hebben, en nog meer van dat soort dingen bij elkaar. En eigenlijk doet het me helemaal niks, ik wil gewoon naar bed en er nooit meer uit komen. 
Als t enige troost is: ik was 23, werkte 20uur en studeerde. Daarnaast heel veel zorgtaken thuis, en ik raakte ook burn-out! Sterktequote:
Nou jongens, ondanks dat ik geen volwassene met een fulltime baan ben, heb ik nu officieel toch wel een soort van burn-out opgelopen. Combinatie van depressie, het veel te druk hebben, en nog meer van dat soort dingen bij elkaar. En eigenlijk doet het me helemaal niks, ik wil gewoon naar bed en er nooit meer uit komen.
S. 2014
J. 2016
J. 2016
Tsja, dat heb ik dus ook...quote:
[..]
Als t enige troost is: ik was 23, werkte 20uur en studeerde. Daarnaast heel veel zorgtaken thuis, en ik raakte ook burn-out! Sterkte
33 uur school per week, dat zijn dan alleen de lessen. Dan ook nog na school leren enzo. Ik werk zo'n 40 uur per maand, pas elke week op op een kindje, schoolkrant, leerlingenraad, debatteam, hulpmentor, dansen, hardlopen (wat ik de laatste tijd niet meer doe omdat ik er gewoon niet toe in staat ben), voorstelling, schoolmusical, sociaal leven, thuis normaal doen, iedereen tevreden houden (inclusief mezelf)...
Zo was de situatie tot een maand geleden. Inmiddels ben ik met de helft gestopt en het gaat nog slechter lijkt het wel.
Dankje!
Dat is helaas normaal! Ik hield alle ballen prima in de lucht TOT ik een week vrij had.. Om bij te komen! Toen ging t mis
S. 2014
J. 2016
J. 2016
Nou, volgende week heb ik vakantie, nou maar hopen dat het op mij wel een positief effect heeft. Wat ik overigens niet verwacht, voor de kerstvakantie ging het wel redelijk allemaal maar in en na de kerstvakantie is het enkel bergafwaarts gegaan.
Heel veel sterkte en hoop het voor je.quote:
Nou, volgende week heb ik vakantie, nou maar hopen dat het op mij wel een positief effect heeft. Wat ik overigens niet verwacht, voor de kerstvakantie ging het wel redelijk allemaal maar in en na de kerstvakantie is het enkel bergafwaarts gegaan.
Een burn-out is kut inderdaad. Sinds ik gestopt ben met AD zit ik er steeds bijna tegen aan.
Hee jij ook hierquote:
[..]
Heel veel sterkte en hoop het voor je.
Een burn-out is kut inderdaad. Sinds ik gestopt ben met AD zit ik er steeds bijna tegen aan.
Dankje, en ja, heel vervelend. Ik heb er zelf bewust voor gekozen om geen AD te slikken omdat ik toch wel bang ben dat ik daarna niet meer zonder kan, alhoewel ik wel het er over heb gehad met de behandelend arts. Nog een reden om het dus niet te doen, ik wil niet in een nog ergere situatie terecht komen dan nu..
Ligt er wel aan, soms is het juist goed om AD te slikken. Mijn situatie was veel erger voordat ik begon dan nu. Dus het kan wel helpen. Maar dan moet het wel in combinatie met therapie, want anders heeft het weinig nut. Het is dan vooral de AD die de druk er even afhaalt, zodat je daarna met een psycholoog je problemen makkelijker kan oplossen.quote:
[..]
Hee jij ook hier
Dankje, en ja, heel vervelend. Ik heb er zelf bewust voor gekozen om geen AD te slikken omdat ik toch wel bang ben dat ik daarna niet meer zonder kan, alhoewel ik wel het er over heb gehad met de behandelend arts. Nog een reden om het dus niet te doen, ik wil niet in een nog ergere situatie terecht komen dan nu..
Het is wel echt persoonlijk, bij de een helpt het meer dan bij de ander.
En als je nou diabetes hebt, kies je dan ook om maar geen insuline te spuiten?quote:
[..]
Hee jij ook hier
Dankje, en ja, heel vervelend. Ik heb er zelf bewust voor gekozen om geen AD te slikken omdat ik toch wel bang ben dat ik daarna niet meer zonder kan, alhoewel ik wel het er over heb gehad met de behandelend arts. Nog een reden om het dus niet te doen, ik wil niet in een nog ergere situatie terecht komen dan nu..
Waarom zou je in een nog ergere situatie terecht komen?
Fake it till you make it...
Dat lijkt me niet echt vergelijkbaar. Voor diabetes heb je namelijk geen andere manier. Bij een depressie of een burn-out kan je op meerdere manieren hulp krijgen. AD is daar één van.quote:
[..]
En als je nou diabetes hebt, kies je dan ook om maar geen insuline te spuiten?
Waarom zou je in een nog ergere situatie terecht komen?
Er zullen genoeg mensen zijn die uit een depressie of burn-out komen zonder AD, of die teveel bijwerkingen ervaren om AD goed te slikken. Het kan een goed iets zijn, maar zoals ik al zei, het is niet voor iedereen.
Is misschien ook niet echt vergelijk...
En je hoeft ook niet klakkeloos alles maar te slikken.
Maar als je alleen maar meer afglijdt is het misschien het overwegen waard... Overigens zij AD ook geen wondermiddel, je moet ook net het middel vinden wat bij jou aanslaat.
En je hoeft ook niet klakkeloos alles maar te slikken.
Maar als je alleen maar meer afglijdt is het misschien het overwegen waard... Overigens zij AD ook geen wondermiddel, je moet ook net het middel vinden wat bij jou aanslaat.
Fake it till you make it...
Vind ik ook. Het is het proberen waard als het al lange tijd echt niet goed gaat.quote:
Is misschien ook niet echt vergelijk...
En je hoeft ook niet klakkeloos alles maar te slikken.
Maar als je alleen maar meer afglijdt is het misschien het overwegen waard... Overigens zij AD ook geen wondermiddel, je moet ook net het middel vinden wat bij jou aanslaat.
Ik wilde ook niet aan de AD, maar ik zat op n moment zoo diep dat ik het wel prima vond, ik wilde functioneren!
Ben begonnen op 10mg paroxetine en dat werd 20 en ik ging mij zoveel beter voelen!!
Maar wij hebben een kinderwens, en das niet handig met paroxetine, dus ik ging afbouwen, en ik dacht dat ik gek werd! Inmiddels is duidelijk dat mijn lijf problemen heeft met het zelf in balans houden vd seretonen oid , en voorlopig blijf ik dus aan de AD.
Wel over geschakeld naar sertraline en onder begeleiding van de pop poli, maar als het mij helpt om mij goed te voelen...
Bedenk dat er 10000 soorten AD zijn, en wat bij werkt kan bij jou niets doen en andersom! En bedenk ook dat het een steuntje in de rug kan zijn en het er ook weer uit kan!
Maar als jij vind dat je ze niet nodig hebt dan is daar ook niets mis mee!
Ben begonnen op 10mg paroxetine en dat werd 20 en ik ging mij zoveel beter voelen!!
Maar wij hebben een kinderwens, en das niet handig met paroxetine, dus ik ging afbouwen, en ik dacht dat ik gek werd! Inmiddels is duidelijk dat mijn lijf problemen heeft met het zelf in balans houden vd seretonen oid , en voorlopig blijf ik dus aan de AD.
Wel over geschakeld naar sertraline en onder begeleiding van de pop poli, maar als het mij helpt om mij goed te voelen...
Bedenk dat er 10000 soorten AD zijn, en wat bij werkt kan bij jou niets doen en andersom! En bedenk ook dat het een steuntje in de rug kan zijn en het er ook weer uit kan!
Maar als jij vind dat je ze niet nodig hebt dan is daar ook niets mis mee!
S. 2014
J. 2016
J. 2016
Mn eerste reactie was wat ongenuanceerd, sorryquote:Op dinsdag 12 februari 2013 17:41 schreef Ensemble het volgende:
[..]
Vind ik ook. Het is het proberen waard als het al lange tijd echt niet goed gaat.
.Ik heb heel lang gezocht voordat ik nu eindelijk een middel slik waarbij ik het idee heb dat het iets doet...
Fake it till you make it...
Het is bij mij niet zo dat ik niet meer kan functioneren, ik ga nog wel gewoon naar m'n verplichtingen, maar gewoon met een stuk meer moeite dan normaal. En ik heb ook nog wel goede periodes, maar de laatste tijd vaak wat slechtere, onder andere door stress en drukte.
Inderdaad een beetje vreemde vergelijking met die diabetes, insuline spuiten moet je dan doen om te overleven, maar als ik geen AD slik is het niet zo dat ik niet overleef. Bovendien slik ik ook al o.a concerta en ritalin, en die hebben ook wel wat bijwerkingen (vooral als ik ze niet slik: rebound), en AD daarbij is niet altijd een heel goede combinatie. Concerta en ritalin heb ik echter wel nodig om te functioneren, hehe, dus daar wil ik niet zomaar mee stoppen. Ik begrijp je punt wel, maar ik vind niet dat alles maar gelijk met AD moet worden opgelost, zeker omdat het best wel zwaar spul is met vaak toch wel bijwerkingen en/of beperkingen.
Inderdaad een beetje vreemde vergelijking met die diabetes, insuline spuiten moet je dan doen om te overleven, maar als ik geen AD slik is het niet zo dat ik niet overleef. Bovendien slik ik ook al o.a concerta en ritalin, en die hebben ook wel wat bijwerkingen (vooral als ik ze niet slik: rebound), en AD daarbij is niet altijd een heel goede combinatie. Concerta en ritalin heb ik echter wel nodig om te functioneren, hehe, dus daar wil ik niet zomaar mee stoppen. Ik begrijp je punt wel, maar ik vind niet dat alles maar gelijk met AD moet worden opgelost, zeker omdat het best wel zwaar spul is met vaak toch wel bijwerkingen en/of beperkingen.
Wie heeft bij jou de burn-out vast gesteld als ik vragen mag?quote:
Het is bij mij niet zo dat ik niet meer kan functioneren, ik ga nog wel gewoon naar m'n verplichtingen, maar gewoon met een stuk meer moeite dan normaal. En ik heb ook nog wel goede periodes, maar de laatste tijd vaak wat slechtere, onder andere door stress en drukte.
Inderdaad een beetje vreemde vergelijking met die diabetes, insuline spuiten moet je dan doen om te overleven, maar als ik geen AD slik is het niet zo dat ik niet overleef. Bovendien slik ik ook al o.a concerta en ritalin, en die hebben ook wel wat bijwerkingen (vooral als ik ze niet slik: rebound), en AD daarbij is niet altijd een heel goede combinatie. Concerta en ritalin heb ik echter wel nodig om te functioneren, hehe, dus daar wil ik niet zomaar mee stoppen. Ik begrijp je punt wel, maar ik vind niet dat alles maar gelijk met AD moet worden opgelost, zeker omdat het best wel zwaar spul is met vaak toch wel bijwerkingen en/of beperkingen.
S. 2014
J. 2016
J. 2016
Ik snap het wel. Zou het dan inderdaad niet nemen als je dat al slikt. Dan is het een beetje te veel van het goede.quote:
Het is bij mij niet zo dat ik niet meer kan functioneren, ik ga nog wel gewoon naar m'n verplichtingen, maar gewoon met een stuk meer moeite dan normaal. En ik heb ook nog wel goede periodes, maar de laatste tijd vaak wat slechtere, onder andere door stress en drukte.
Inderdaad een beetje vreemde vergelijking met die diabetes, insuline spuiten moet je dan doen om te overleven, maar als ik geen AD slik is het niet zo dat ik niet overleef. Bovendien slik ik ook al o.a concerta en ritalin, en die hebben ook wel wat bijwerkingen (vooral als ik ze niet slik: rebound), en AD daarbij is niet altijd een heel goede combinatie. Concerta en ritalin heb ik echter wel nodig om te functioneren, hehe, dus daar wil ik niet zomaar mee stoppen. Ik begrijp je punt wel, maar ik vind niet dat alles maar gelijk met AD moet worden opgelost, zeker omdat het best wel zwaar spul is met vaak toch wel bijwerkingen en/of beperkingen.
Het is niet officieel vastgesteld omdat de situatie gewoon anders ligt omdat ik geen fulltime baan heb o.i.d. Maar ik heb het er met m'n psychologe en psychiater over gehad en die vonden allebei dat mijn "situatie" gewoon het meeste daar begon op te lijken, en dat vond ik zelf ook wel na wat meer informatie. Officieel heet het dus niet zo dan, maar het is wel makkelijker uit leggen dan een enorm lang verhaal over eindeloze mentale en/of fysieke moeheid, prestatiedruk, stress, depressie, etc etc etc. Want het komt wel voor een deel, qua klachten, op hetzelfde neer, het "op" zijn in een soort van uitbarsting. Beetje moeilijk uit te leggen zoals je ziet, vandaar dat dat woord er maar even voor is gebruikt.quote:
[..]
Wie heeft bij jou de burn-out vast gesteld als ik vragen mag?
Het was geen aanval hoor
Ik vroeg me het af omdat ik namelijk echt tot niks meer niks meer in staat was. Dus jij hebt eerder aan de bel getrokken!
Ik vroeg me het af omdat ik namelijk echt tot niks meer niks meer in staat was. Dus jij hebt eerder aan de bel getrokken!
S. 2014
J. 2016
J. 2016
Ah zo, nee maar het kan verschillen. Het liefst lig ik ook gewoon de hele dag in bed maar ik heb gewoon leerplicht. Bovendien wil ik gewoon mijn diploma halen en ook gewoon nog leuke dingen kunnen doen. Dus hoe graag ik ook wekenlang in bed wil blijven liggen, ik mág het niet van mezelf.quote:
Het was geen aanval hoor
Ik vroeg me het af omdat ik namelijk echt tot niks meer niks meer in staat was. Dus jij hebt eerder aan de bel getrokken!
Het is nu niet normaal!!!!!!!!quote:
six, goed om naar de dokter te gaan met zulke klachten! Sterkte!
Gewoonmezelf, red ik het thuis? Ik red het beter dan een maand geleden dat absoluut.
Maar het is wel een soort passen en meten, energie verdelen. Ik moet echt leren meer op mijn grenzen te letten en daar ook wat mee te doen. Ik ben er nog lang niet volgens mij, maar wel het gevoel dat ik eindelijk weer eens onderweg ben. Ik hoop dat ik dat vast kan houden. Ik merk dat ik het ook wel heel spannend vind...
Kunnen mensen mij helpen ?
Als ik naar de huisarts gaat steunt mijn familie me niet omdat ze tegen dat soort dingen zijn
Als ik dat niet doe willen me ouders me uithuis gooien
Ongelofelijk...................................
Vrijdag is me fiets gejat.... ze denken dat ik heb hem hebt verkocht!!! TERWIJL DAT NIET ZO IS!
Ik wordt gestoord help me ik doe niemand kwaad!
De ballen
Ik herken het hoor wat je zegt, Ik heb ook op het laatste beetje energie wat ik had doorgelopen, Ik moest mijn studie afronden!!! En achteraf was het toen al mis natuurlijk, Maar ja ik moest door!!quote:
[..]
Ah zo, nee maar het kan verschillen. Het liefst lig ik ook gewoon de hele dag in bed maar ik heb gewoon leerplicht. Bovendien wil ik gewoon mijn diploma halen en ook gewoon nog leuke dingen kunnen doen. Dus hoe graag ik ook wekenlang in bed wil blijven liggen, ik mág het niet van mezelf.
Als het kan, laat dan de overbodige dingen echt liggen, En denk ook goed na of iets waavan jij nu zegt dat je het MOET doen, ook echt moeten! En dan heb ik het niet over school..
S. 2014
J. 2016
J. 2016
Je vraagt aan mij om ergens voldoening uit te halen. Dat kan ik helemaal niet. als ik zo in het leven sta zoals ik nu sta.quote:
[..]
Dat zie je volkomen verkeerd; dingen, wat dan ook dan, krijgen kwaliteit als je ze aandacht geeft, dingen worden interessant als je ze je interesse geeft, zo wordt het leven leuk, dat heb je zelf in de hand, dat creëer jezelf, net zoals je nu je ongeluk creëert dat je daar op te richten.
Dat komt er bij jou niet van omdat je je richt op het vinden dat je gevoel anders zou moeten zijn dan het is.
[..]
Je draait het om (waarschijnlijk volkomen onbewust); je situatie is het resultaat van de dingen waar je in gelooft en vervolgens waar maakt niet andersom. Jij bekijkt het vanuit een slachtoffer positie, alsof het komt door iets buiten je, of je gevoel, dan is het leven iets wat zwaar, iets wat je overkomt, maar ook dat doe je zelf.
[..]
Je stelt hier voorwaarde die je aan hangt om te blijven waar je bent, jij zegt hier dat je wilt krijgen zonder te geven, terwijl het beginnen van krijgen begint met geven.
[..]
Je idee van geluk is beperkt en niet reeël, wat houdt dat in gelukkig zijn? Is het niet veel wenselijker na te streven goed door te gaan met je leven ook als je je niet gelukkig voelt?
Als je ophoudt met oordelen over je gevoel, wat valt er dan nog ongelukkig te zijn? Pijn hoort bij het leven, lijden en ongelukkig creëer jezelf door mee te gaan in frustratie gedachten over dat je je anders zou moeten voelen dan je doet.
Jij hebt een idee in je hoofd van hoe het zou moeten zijn, voorwaarden die je in gedachten stelt en zodra je die stelt zie je het leven niet meer maar alleen het beeld wat je in je hoofd hebt en als dat niet overeen komt met de realiteit dan zou er zogenaamd iets mis zijn. Het is je eigen manier van oordelen die voor problemen zorgt.
[..]
Je kan je bewust worden van alle dingen waar je jezelf mee beperkt en ervoor kiezen, stap voor kleine stap, een andere kant uit te gaan.
[..]
Hier neem je jezelf (weer) in de maling want wat jij doet is de pijn maskeren en je leven zo simpel/gemakkelijk door steeds te kiezen voor wat je kent. Jij verzet je tegen je gevoel, legt de schuld voor je situatie buiten jezelf en bij hoe je je voelt, dat is de pijn maskeren en voor de illusie van de minste weerstand kiezen. Een illusie omdat dat wat makkelijk voelt je juist laten sturen door weerstand is, je laat weerstand bepalen waardoor je leefruimte nog kleiner wordt.
Je doet alsof het een vreemd voorstel is je gevoel te accepteren, reageert er haast fel op, kan je ook uitleggen waarom? Is dat niet zo omdat als je je gevoel niet meer de schuld kon geven het zou betekenen dat je toch zelf helemaal verantwoordelijk bent voor je eigen leven?
[..]
Je hebt geen voldoening omdat je geen dingen doet om voldoening te krijgen, je grijpt je gevoel aan om het bijltje erbij neer te gooien en wordt vervolgens gefrustreerd omdat er niks veranderd, vind je dat logisch?
[..]
Wat moet er komen aanwaaien? Wat zou er in jouw leven moeten/kunnen komen wat alles beter zou maken? Bestaat zoiets?
[..]
Zelfde als hierboven; je wilt iets krijgen voordat je gedaan hebt wat je ervoor moet doen om het te krijgen, je krijgt voldoening door dingen te doen op een manier die voldoening geeft, niet voor een resultaat of een van je gevoel al willen komen maar om het doen en daar dankbaarheid voor kunnen voelen.
[..]
Nee, jij 'kiest' hoe je ermee omgaat, en dat doe je door er niet echt mee om te gaan. Wat zou je te kiezen moeten hebben over hoe je je voelt? Als je je nou gewoon voelt zoals je je voelt zonder daar een heel verhaal in je hoofd omheen te hebben, wat is dan het probleem?
Je neemt hier weer een slachtofferrol in tegenover je gevoel en gebruikt dat als reden om te zeggen ''bekijk het maar'' en vervolgens bevestig je die rol door je fantasie over iets wat je aan zou kunnen komen waaien wat jouw situatie voor jou beter moet maken zodat je dat zelf niet hoeft te doen.
Wat voor resultaat kan die manier van doen hebben? Alleen maar meer ellende toch?
Dan kan je wel zeggen dat ik het allemaal maar leuk moet gaan vinden maar daar heb ik GEEN invloed op.
En dan moet je niet aan gaan komen met dat dat mijn ''geloof'' is dat het een verdomme keuze is dat ik de dingen die ik doe mij het leven niet waard maken, dat is het niet, dat is een gevoel en daar heb ik geen controle over. Het gaat hier over gevoelens over dingen... Ik kan best beter omgaan met gevoel ja, maar ik kan het gevoel nog niet positief maken.
Rustig aan.
Nee het is allemaal mijn schuld...quote:Hier neem je jezelf (weer) in de maling want wat jij doet is de pijn maskeren en je leven zo simpel/gemakkelijk door steeds te kiezen voor wat je kent. Jij verzet je tegen je gevoel, legt de schuld voor je situatie buiten jezelf en bij hoe je je voelt, dat is de pijn maskeren en voor de illusie van de minste weerstand kiezen. Een illusie omdat dat wat makkelijk voelt je juist laten sturen door weerstand is, je laat weerstand bepalen waardoor je leefruimte nog kleiner wordt.
Natuurlijk kan ik er bewust geen flikker aan doen dat ik me voel zoals ik me voel, hoe ik mij voel is namelijk een gevolg van wie en wat ik ben en wat ik doe etc.
Om gelukkig te kunnen zijn heb je dingen nodig om je gelukkig over te voelen.
Rustig aan.
Die manier bestaat dus niet.quote:Zelfde als hierboven; je wilt iets krijgen voordat je gedaan hebt wat je ervoor moet doen om het te krijgen, je krijgt voldoening door dingen te doen op een manier die voldoening geeft, niet voor een resultaat of een van je gevoel al willen komen maar om het doen en daar dankbaarheid voor kunnen voelen.
Kan je het weer een ''geloof'' noemen..... Tis goed, ik kan niet tegen mezelf liegen... Ik kan mezelf niet in god laten geloven hoe graag ik ook zou willen.
Ik kan ook gewoon doorgaan met leven, does not make me happyquote:Je neemt hier weer een slachtofferrol in tegenover je gevoel en gebruikt dat als reden om te zeggen ''bekijk het maar''
Rustig aan.
Jezelf niet kut voelen maakt je niet gelukkig Canillas, dat is de essentie van het verhaal.
Rustig aan.
sinterklaaskapoentje
Wie komt er alle jaren...
Mijn steeds terugkomende 'ding' is angsten/onzekerheden/eenzaamheid vervangen voor iets progressiefs. Ben begonnen met schrijven maar veel vaker voel ik me te rot en ga ik rondhangen, beetje zitten met huisgenoten en hersendodende activiteiten doen zoals tv kijken etc.
Vooral de angst om mensen kwijt te raken, ik zit in een heel nieuwe situatie, nieuwe stad, op mezelf wonen en vooral eenzaamheid en extreme behoefte naar liefde (als in relatie) wat ik de hele dag meesleep. Ben smoorverliefd op iemand die maar geen seintjes teruggeeft dus nu is het opgeven of toegeven. En ik weet niet in hoeverre die verliefdheid komt door de enorme behoefte aan liefde/geborgenheid/veiligheid komt.
Ook vrienden raak ik kwijt, maar dat komt voornamelijk door het uit elkaar vallen van de vriendengroep, de een gaat daar heen en de ander daar, en nu ik verhuisd ben is het al helemaal moelijk. Die veiligheid en behoefte daarnaar maakt me ongelukkig en angstig. Het ligt niet aan de vrienden of dat meisje, maar aan mijn eigen gedachtenpatronen. In het verleden merkte ik dat het vervangen van deze behoeften naar andere progressieve acties altijd goed werkte. Bijvoorbeeld studie of andere hobby's, in mijn geval veelal schrijven enz. Merk dat nu ik minder lekker in mn vel zit ik keihard (terug)schiet in het wanhopige aandachttekort zowel op vriendschappelijk als liefdesniveau (waar het nu op 0 staat dus). Ik ben 24/7 aan het whatsappen/facebook chat, fokken en random chatboxen zoals datingchat paiq. En bij alles merk ik dat ik pas weer opgevrolijkt wordt door een positief berichtje en teleurgesteld in geen reactie/kortafheid.
Ga van de week dit direct aanpakken met mijn psycholoog, het ging juist zo goed, had hier helemaal geen 'last' meer van. Het heeft waarschijnlijk te maken met het verhuizen en de hopeloze drang naar vastigheid.
Zo dat was even mijn verhaaltje, ik post em nog even in het volgende topic
Vooral de angst om mensen kwijt te raken, ik zit in een heel nieuwe situatie, nieuwe stad, op mezelf wonen en vooral eenzaamheid en extreme behoefte naar liefde (als in relatie) wat ik de hele dag meesleep. Ben smoorverliefd op iemand die maar geen seintjes teruggeeft dus nu is het opgeven of toegeven. En ik weet niet in hoeverre die verliefdheid komt door de enorme behoefte aan liefde/geborgenheid/veiligheid komt.
Ook vrienden raak ik kwijt, maar dat komt voornamelijk door het uit elkaar vallen van de vriendengroep, de een gaat daar heen en de ander daar, en nu ik verhuisd ben is het al helemaal moelijk. Die veiligheid en behoefte daarnaar maakt me ongelukkig en angstig. Het ligt niet aan de vrienden of dat meisje, maar aan mijn eigen gedachtenpatronen. In het verleden merkte ik dat het vervangen van deze behoeften naar andere progressieve acties altijd goed werkte. Bijvoorbeeld studie of andere hobby's, in mijn geval veelal schrijven enz. Merk dat nu ik minder lekker in mn vel zit ik keihard (terug)schiet in het wanhopige aandachttekort zowel op vriendschappelijk als liefdesniveau (waar het nu op 0 staat dus). Ik ben 24/7 aan het whatsappen/facebook chat, fokken en random chatboxen zoals datingchat paiq. En bij alles merk ik dat ik pas weer opgevrolijkt wordt door een positief berichtje en teleurgesteld in geen reactie/kortafheid.
Ga van de week dit direct aanpakken met mijn psycholoog, het ging juist zo goed, had hier helemaal geen 'last' meer van. Het heeft waarschijnlijk te maken met het verhuizen en de hopeloze drang naar vastigheid.
Zo dat was even mijn verhaaltje, ik post em nog even in het volgende topic
:')
