R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Tsja, dat heb ik dus ook...quote:Op maandag 11 februari 2013 22:07 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
[..]
Als t enige troost is: ik was 23, werkte 20uur en studeerde. Daarnaast heel veel zorgtaken thuis, en ik raakte ook burn-out! Sterkte
33 uur school per week, dat zijn dan alleen de lessen. Dan ook nog na school leren enzo. Ik werk zo'n 40 uur per maand, pas elke week op op een kindje, schoolkrant, leerlingenraad, debatteam, hulpmentor, dansen, hardlopen (wat ik de laatste tijd niet meer doe omdat ik er gewoon niet toe in staat ben), voorstelling, schoolmusical, sociaal leven, thuis normaal doen, iedereen tevreden houden (inclusief mezelf)...
Zo was de situatie tot een maand geleden. Inmiddels ben ik met de helft gestopt en het gaat nog slechter lijkt het wel.
Dankje!
Dat is helaas normaal! Ik hield alle ballen prima in de lucht TOT ik een week vrij had.. Om bij te komen! Toen ging t mis
S. 2014
J. 2016
J. 2016
Nou, volgende week heb ik vakantie, nou maar hopen dat het op mij wel een positief effect heeft. Wat ik overigens niet verwacht, voor de kerstvakantie ging het wel redelijk allemaal maar in en na de kerstvakantie is het enkel bergafwaarts gegaan.
Heel veel sterkte en hoop het voor je.quote:Op maandag 11 februari 2013 23:17 schreef msacras het volgende:
Nou, volgende week heb ik vakantie, nou maar hopen dat het op mij wel een positief effect heeft. Wat ik overigens niet verwacht, voor de kerstvakantie ging het wel redelijk allemaal maar in en na de kerstvakantie is het enkel bergafwaarts gegaan.
Een burn-out is kut inderdaad. Sinds ik gestopt ben met AD zit ik er steeds bijna tegen aan.
Hee jij ook hierquote:
[..]
Heel veel sterkte en hoop het voor je.
Een burn-out is kut inderdaad. Sinds ik gestopt ben met AD zit ik er steeds bijna tegen aan.
Dankje, en ja, heel vervelend. Ik heb er zelf bewust voor gekozen om geen AD te slikken omdat ik toch wel bang ben dat ik daarna niet meer zonder kan, alhoewel ik wel het er over heb gehad met de behandelend arts. Nog een reden om het dus niet te doen, ik wil niet in een nog ergere situatie terecht komen dan nu..
Ligt er wel aan, soms is het juist goed om AD te slikken. Mijn situatie was veel erger voordat ik begon dan nu. Dus het kan wel helpen. Maar dan moet het wel in combinatie met therapie, want anders heeft het weinig nut. Het is dan vooral de AD die de druk er even afhaalt, zodat je daarna met een psycholoog je problemen makkelijker kan oplossen.quote:
[..]
Hee jij ook hier
Dankje, en ja, heel vervelend. Ik heb er zelf bewust voor gekozen om geen AD te slikken omdat ik toch wel bang ben dat ik daarna niet meer zonder kan, alhoewel ik wel het er over heb gehad met de behandelend arts. Nog een reden om het dus niet te doen, ik wil niet in een nog ergere situatie terecht komen dan nu..
Het is wel echt persoonlijk, bij de een helpt het meer dan bij de ander.
En als je nou diabetes hebt, kies je dan ook om maar geen insuline te spuiten?quote:
[..]
Hee jij ook hier
Dankje, en ja, heel vervelend. Ik heb er zelf bewust voor gekozen om geen AD te slikken omdat ik toch wel bang ben dat ik daarna niet meer zonder kan, alhoewel ik wel het er over heb gehad met de behandelend arts. Nog een reden om het dus niet te doen, ik wil niet in een nog ergere situatie terecht komen dan nu..
Waarom zou je in een nog ergere situatie terecht komen?
Fake it till you make it...
Dat lijkt me niet echt vergelijkbaar. Voor diabetes heb je namelijk geen andere manier. Bij een depressie of een burn-out kan je op meerdere manieren hulp krijgen. AD is daar één van.quote:
[..]
En als je nou diabetes hebt, kies je dan ook om maar geen insuline te spuiten?
Waarom zou je in een nog ergere situatie terecht komen?
Er zullen genoeg mensen zijn die uit een depressie of burn-out komen zonder AD, of die teveel bijwerkingen ervaren om AD goed te slikken. Het kan een goed iets zijn, maar zoals ik al zei, het is niet voor iedereen.
Is misschien ook niet echt vergelijk...
En je hoeft ook niet klakkeloos alles maar te slikken.
Maar als je alleen maar meer afglijdt is het misschien het overwegen waard... Overigens zij AD ook geen wondermiddel, je moet ook net het middel vinden wat bij jou aanslaat.
En je hoeft ook niet klakkeloos alles maar te slikken.
Maar als je alleen maar meer afglijdt is het misschien het overwegen waard... Overigens zij AD ook geen wondermiddel, je moet ook net het middel vinden wat bij jou aanslaat.
Fake it till you make it...
Vind ik ook. Het is het proberen waard als het al lange tijd echt niet goed gaat.quote:
Is misschien ook niet echt vergelijk...
En je hoeft ook niet klakkeloos alles maar te slikken.
Maar als je alleen maar meer afglijdt is het misschien het overwegen waard... Overigens zij AD ook geen wondermiddel, je moet ook net het middel vinden wat bij jou aanslaat.
Ik wilde ook niet aan de AD, maar ik zat op n moment zoo diep dat ik het wel prima vond, ik wilde functioneren!
Ben begonnen op 10mg paroxetine en dat werd 20 en ik ging mij zoveel beter voelen!!
Maar wij hebben een kinderwens, en das niet handig met paroxetine, dus ik ging afbouwen, en ik dacht dat ik gek werd! Inmiddels is duidelijk dat mijn lijf problemen heeft met het zelf in balans houden vd seretonen oid , en voorlopig blijf ik dus aan de AD.
Wel over geschakeld naar sertraline en onder begeleiding van de pop poli, maar als het mij helpt om mij goed te voelen...
Bedenk dat er 10000 soorten AD zijn, en wat bij werkt kan bij jou niets doen en andersom! En bedenk ook dat het een steuntje in de rug kan zijn en het er ook weer uit kan!
Maar als jij vind dat je ze niet nodig hebt dan is daar ook niets mis mee!
Ben begonnen op 10mg paroxetine en dat werd 20 en ik ging mij zoveel beter voelen!!
Maar wij hebben een kinderwens, en das niet handig met paroxetine, dus ik ging afbouwen, en ik dacht dat ik gek werd! Inmiddels is duidelijk dat mijn lijf problemen heeft met het zelf in balans houden vd seretonen oid , en voorlopig blijf ik dus aan de AD.
Wel over geschakeld naar sertraline en onder begeleiding van de pop poli, maar als het mij helpt om mij goed te voelen...
Bedenk dat er 10000 soorten AD zijn, en wat bij werkt kan bij jou niets doen en andersom! En bedenk ook dat het een steuntje in de rug kan zijn en het er ook weer uit kan!
Maar als jij vind dat je ze niet nodig hebt dan is daar ook niets mis mee!
S. 2014
J. 2016
J. 2016
Mn eerste reactie was wat ongenuanceerd, sorryquote:Op dinsdag 12 februari 2013 17:41 schreef Ensemble het volgende:
[..]
Vind ik ook. Het is het proberen waard als het al lange tijd echt niet goed gaat.
.Ik heb heel lang gezocht voordat ik nu eindelijk een middel slik waarbij ik het idee heb dat het iets doet...
Fake it till you make it...
Het is bij mij niet zo dat ik niet meer kan functioneren, ik ga nog wel gewoon naar m'n verplichtingen, maar gewoon met een stuk meer moeite dan normaal. En ik heb ook nog wel goede periodes, maar de laatste tijd vaak wat slechtere, onder andere door stress en drukte.
Inderdaad een beetje vreemde vergelijking met die diabetes, insuline spuiten moet je dan doen om te overleven, maar als ik geen AD slik is het niet zo dat ik niet overleef. Bovendien slik ik ook al o.a concerta en ritalin, en die hebben ook wel wat bijwerkingen (vooral als ik ze niet slik: rebound), en AD daarbij is niet altijd een heel goede combinatie. Concerta en ritalin heb ik echter wel nodig om te functioneren, hehe, dus daar wil ik niet zomaar mee stoppen. Ik begrijp je punt wel, maar ik vind niet dat alles maar gelijk met AD moet worden opgelost, zeker omdat het best wel zwaar spul is met vaak toch wel bijwerkingen en/of beperkingen.
Inderdaad een beetje vreemde vergelijking met die diabetes, insuline spuiten moet je dan doen om te overleven, maar als ik geen AD slik is het niet zo dat ik niet overleef. Bovendien slik ik ook al o.a concerta en ritalin, en die hebben ook wel wat bijwerkingen (vooral als ik ze niet slik: rebound), en AD daarbij is niet altijd een heel goede combinatie. Concerta en ritalin heb ik echter wel nodig om te functioneren, hehe, dus daar wil ik niet zomaar mee stoppen. Ik begrijp je punt wel, maar ik vind niet dat alles maar gelijk met AD moet worden opgelost, zeker omdat het best wel zwaar spul is met vaak toch wel bijwerkingen en/of beperkingen.
Wie heeft bij jou de burn-out vast gesteld als ik vragen mag?quote:
Het is bij mij niet zo dat ik niet meer kan functioneren, ik ga nog wel gewoon naar m'n verplichtingen, maar gewoon met een stuk meer moeite dan normaal. En ik heb ook nog wel goede periodes, maar de laatste tijd vaak wat slechtere, onder andere door stress en drukte.
Inderdaad een beetje vreemde vergelijking met die diabetes, insuline spuiten moet je dan doen om te overleven, maar als ik geen AD slik is het niet zo dat ik niet overleef. Bovendien slik ik ook al o.a concerta en ritalin, en die hebben ook wel wat bijwerkingen (vooral als ik ze niet slik: rebound), en AD daarbij is niet altijd een heel goede combinatie. Concerta en ritalin heb ik echter wel nodig om te functioneren, hehe, dus daar wil ik niet zomaar mee stoppen. Ik begrijp je punt wel, maar ik vind niet dat alles maar gelijk met AD moet worden opgelost, zeker omdat het best wel zwaar spul is met vaak toch wel bijwerkingen en/of beperkingen.
S. 2014
J. 2016
J. 2016
Ik snap het wel. Zou het dan inderdaad niet nemen als je dat al slikt. Dan is het een beetje te veel van het goede.quote:
Het is bij mij niet zo dat ik niet meer kan functioneren, ik ga nog wel gewoon naar m'n verplichtingen, maar gewoon met een stuk meer moeite dan normaal. En ik heb ook nog wel goede periodes, maar de laatste tijd vaak wat slechtere, onder andere door stress en drukte.
Inderdaad een beetje vreemde vergelijking met die diabetes, insuline spuiten moet je dan doen om te overleven, maar als ik geen AD slik is het niet zo dat ik niet overleef. Bovendien slik ik ook al o.a concerta en ritalin, en die hebben ook wel wat bijwerkingen (vooral als ik ze niet slik: rebound), en AD daarbij is niet altijd een heel goede combinatie. Concerta en ritalin heb ik echter wel nodig om te functioneren, hehe, dus daar wil ik niet zomaar mee stoppen. Ik begrijp je punt wel, maar ik vind niet dat alles maar gelijk met AD moet worden opgelost, zeker omdat het best wel zwaar spul is met vaak toch wel bijwerkingen en/of beperkingen.
Het is niet officieel vastgesteld omdat de situatie gewoon anders ligt omdat ik geen fulltime baan heb o.i.d. Maar ik heb het er met m'n psychologe en psychiater over gehad en die vonden allebei dat mijn "situatie" gewoon het meeste daar begon op te lijken, en dat vond ik zelf ook wel na wat meer informatie. Officieel heet het dus niet zo dan, maar het is wel makkelijker uit leggen dan een enorm lang verhaal over eindeloze mentale en/of fysieke moeheid, prestatiedruk, stress, depressie, etc etc etc. Want het komt wel voor een deel, qua klachten, op hetzelfde neer, het "op" zijn in een soort van uitbarsting. Beetje moeilijk uit te leggen zoals je ziet, vandaar dat dat woord er maar even voor is gebruikt.quote:
[..]
Wie heeft bij jou de burn-out vast gesteld als ik vragen mag?
Het was geen aanval hoor 
Ik vroeg me het af omdat ik namelijk echt tot niks meer niks meer in staat was. Dus jij hebt eerder aan de bel getrokken!
Ik vroeg me het af omdat ik namelijk echt tot niks meer niks meer in staat was. Dus jij hebt eerder aan de bel getrokken!
S. 2014
J. 2016
J. 2016
Ah zo, nee maar het kan verschillen. Het liefst lig ik ook gewoon de hele dag in bed maar ik heb gewoon leerplicht. Bovendien wil ik gewoon mijn diploma halen en ook gewoon nog leuke dingen kunnen doen. Dus hoe graag ik ook wekenlang in bed wil blijven liggen, ik mág het niet van mezelf.quote:
Het was geen aanval hoor
Ik vroeg me het af omdat ik namelijk echt tot niks meer niks meer in staat was. Dus jij hebt eerder aan de bel getrokken!
Het is nu niet normaal!!!!!!!!quote:
six, goed om naar de dokter te gaan met zulke klachten! Sterkte!
Gewoonmezelf, red ik het thuis? Ik red het beter dan een maand geleden dat absoluut.
Maar het is wel een soort passen en meten, energie verdelen. Ik moet echt leren meer op mijn grenzen te letten en daar ook wat mee te doen. Ik ben er nog lang niet volgens mij, maar wel het gevoel dat ik eindelijk weer eens onderweg ben. Ik hoop dat ik dat vast kan houden. Ik merk dat ik het ook wel heel spannend vind...
Kunnen mensen mij helpen ?
Als ik naar de huisarts gaat steunt mijn familie me niet omdat ze tegen dat soort dingen zijn
Als ik dat niet doe willen me ouders me uithuis gooien
Ongelofelijk...................................
Vrijdag is me fiets gejat.... ze denken dat ik heb hem hebt verkocht!!! TERWIJL DAT NIET ZO IS!
Ik wordt gestoord help me ik doe niemand kwaad!
De ballen
Ik herken het hoor wat je zegt, Ik heb ook op het laatste beetje energie wat ik had doorgelopen, Ik moest mijn studie afronden!!! En achteraf was het toen al mis natuurlijk, Maar ja ik moest door!!quote:
[..]
Ah zo, nee maar het kan verschillen. Het liefst lig ik ook gewoon de hele dag in bed maar ik heb gewoon leerplicht. Bovendien wil ik gewoon mijn diploma halen en ook gewoon nog leuke dingen kunnen doen. Dus hoe graag ik ook wekenlang in bed wil blijven liggen, ik mág het niet van mezelf.
Als het kan, laat dan de overbodige dingen echt liggen, En denk ook goed na of iets waavan jij nu zegt dat je het MOET doen, ook echt moeten! En dan heb ik het niet over school..
S. 2014
J. 2016
J. 2016
Je vraagt aan mij om ergens voldoening uit te halen. Dat kan ik helemaal niet. als ik zo in het leven sta zoals ik nu sta.quote:
[..]
Dat zie je volkomen verkeerd; dingen, wat dan ook dan, krijgen kwaliteit als je ze aandacht geeft, dingen worden interessant als je ze je interesse geeft, zo wordt het leven leuk, dat heb je zelf in de hand, dat creëer jezelf, net zoals je nu je ongeluk creëert dat je daar op te richten.
Dat komt er bij jou niet van omdat je je richt op het vinden dat je gevoel anders zou moeten zijn dan het is.
[..]
Je draait het om (waarschijnlijk volkomen onbewust); je situatie is het resultaat van de dingen waar je in gelooft en vervolgens waar maakt niet andersom. Jij bekijkt het vanuit een slachtoffer positie, alsof het komt door iets buiten je, of je gevoel, dan is het leven iets wat zwaar, iets wat je overkomt, maar ook dat doe je zelf.
[..]
Je stelt hier voorwaarde die je aan hangt om te blijven waar je bent, jij zegt hier dat je wilt krijgen zonder te geven, terwijl het beginnen van krijgen begint met geven.
[..]
Je idee van geluk is beperkt en niet reeël, wat houdt dat in gelukkig zijn? Is het niet veel wenselijker na te streven goed door te gaan met je leven ook als je je niet gelukkig voelt?
Als je ophoudt met oordelen over je gevoel, wat valt er dan nog ongelukkig te zijn? Pijn hoort bij het leven, lijden en ongelukkig creëer jezelf door mee te gaan in frustratie gedachten over dat je je anders zou moeten voelen dan je doet.
Jij hebt een idee in je hoofd van hoe het zou moeten zijn, voorwaarden die je in gedachten stelt en zodra je die stelt zie je het leven niet meer maar alleen het beeld wat je in je hoofd hebt en als dat niet overeen komt met de realiteit dan zou er zogenaamd iets mis zijn. Het is je eigen manier van oordelen die voor problemen zorgt.
[..]
Je kan je bewust worden van alle dingen waar je jezelf mee beperkt en ervoor kiezen, stap voor kleine stap, een andere kant uit te gaan.
[..]
Hier neem je jezelf (weer) in de maling want wat jij doet is de pijn maskeren en je leven zo simpel/gemakkelijk door steeds te kiezen voor wat je kent. Jij verzet je tegen je gevoel, legt de schuld voor je situatie buiten jezelf en bij hoe je je voelt, dat is de pijn maskeren en voor de illusie van de minste weerstand kiezen. Een illusie omdat dat wat makkelijk voelt je juist laten sturen door weerstand is, je laat weerstand bepalen waardoor je leefruimte nog kleiner wordt.
Je doet alsof het een vreemd voorstel is je gevoel te accepteren, reageert er haast fel op, kan je ook uitleggen waarom? Is dat niet zo omdat als je je gevoel niet meer de schuld kon geven het zou betekenen dat je toch zelf helemaal verantwoordelijk bent voor je eigen leven?
[..]
Je hebt geen voldoening omdat je geen dingen doet om voldoening te krijgen, je grijpt je gevoel aan om het bijltje erbij neer te gooien en wordt vervolgens gefrustreerd omdat er niks veranderd, vind je dat logisch?
[..]
Wat moet er komen aanwaaien? Wat zou er in jouw leven moeten/kunnen komen wat alles beter zou maken? Bestaat zoiets?
[..]
Zelfde als hierboven; je wilt iets krijgen voordat je gedaan hebt wat je ervoor moet doen om het te krijgen, je krijgt voldoening door dingen te doen op een manier die voldoening geeft, niet voor een resultaat of een van je gevoel al willen komen maar om het doen en daar dankbaarheid voor kunnen voelen.
[..]
Nee, jij 'kiest' hoe je ermee omgaat, en dat doe je door er niet echt mee om te gaan. Wat zou je te kiezen moeten hebben over hoe je je voelt? Als je je nou gewoon voelt zoals je je voelt zonder daar een heel verhaal in je hoofd omheen te hebben, wat is dan het probleem?
Je neemt hier weer een slachtofferrol in tegenover je gevoel en gebruikt dat als reden om te zeggen ''bekijk het maar'' en vervolgens bevestig je die rol door je fantasie over iets wat je aan zou kunnen komen waaien wat jouw situatie voor jou beter moet maken zodat je dat zelf niet hoeft te doen.
Wat voor resultaat kan die manier van doen hebben? Alleen maar meer ellende toch?
Dan kan je wel zeggen dat ik het allemaal maar leuk moet gaan vinden maar daar heb ik GEEN invloed op.
En dan moet je niet aan gaan komen met dat dat mijn ''geloof'' is dat het een verdomme keuze is dat ik de dingen die ik doe mij het leven niet waard maken, dat is het niet, dat is een gevoel en daar heb ik geen controle over. Het gaat hier over gevoelens over dingen... Ik kan best beter omgaan met gevoel ja, maar ik kan het gevoel nog niet positief maken.
Rustig aan.
Nee het is allemaal mijn schuld...quote:Hier neem je jezelf (weer) in de maling want wat jij doet is de pijn maskeren en je leven zo simpel/gemakkelijk door steeds te kiezen voor wat je kent. Jij verzet je tegen je gevoel, legt de schuld voor je situatie buiten jezelf en bij hoe je je voelt, dat is de pijn maskeren en voor de illusie van de minste weerstand kiezen. Een illusie omdat dat wat makkelijk voelt je juist laten sturen door weerstand is, je laat weerstand bepalen waardoor je leefruimte nog kleiner wordt.
Natuurlijk kan ik er bewust geen flikker aan doen dat ik me voel zoals ik me voel, hoe ik mij voel is namelijk een gevolg van wie en wat ik ben en wat ik doe etc.
Om gelukkig te kunnen zijn heb je dingen nodig om je gelukkig over te voelen.
Rustig aan.
Die manier bestaat dus niet.quote:Zelfde als hierboven; je wilt iets krijgen voordat je gedaan hebt wat je ervoor moet doen om het te krijgen, je krijgt voldoening door dingen te doen op een manier die voldoening geeft, niet voor een resultaat of een van je gevoel al willen komen maar om het doen en daar dankbaarheid voor kunnen voelen.
Kan je het weer een ''geloof'' noemen..... Tis goed, ik kan niet tegen mezelf liegen... Ik kan mezelf niet in god laten geloven hoe graag ik ook zou willen.
Ik kan ook gewoon doorgaan met leven, does not make me happyquote:Je neemt hier weer een slachtofferrol in tegenover je gevoel en gebruikt dat als reden om te zeggen ''bekijk het maar''
Rustig aan.
Jezelf niet kut voelen maakt je niet gelukkig Canillas, dat is de essentie van het verhaal.
Rustig aan.
sinterklaaskapoentje
Wie komt er alle jaren...
Mijn steeds terugkomende 'ding' is angsten/onzekerheden/eenzaamheid vervangen voor iets progressiefs. Ben begonnen met schrijven maar veel vaker voel ik me te rot en ga ik rondhangen, beetje zitten met huisgenoten en hersendodende activiteiten doen zoals tv kijken etc.
Vooral de angst om mensen kwijt te raken, ik zit in een heel nieuwe situatie, nieuwe stad, op mezelf wonen en vooral eenzaamheid en extreme behoefte naar liefde (als in relatie) wat ik de hele dag meesleep. Ben smoorverliefd op iemand die maar geen seintjes teruggeeft dus nu is het opgeven of toegeven. En ik weet niet in hoeverre die verliefdheid komt door de enorme behoefte aan liefde/geborgenheid/veiligheid komt.
Ook vrienden raak ik kwijt, maar dat komt voornamelijk door het uit elkaar vallen van de vriendengroep, de een gaat daar heen en de ander daar, en nu ik verhuisd ben is het al helemaal moelijk. Die veiligheid en behoefte daarnaar maakt me ongelukkig en angstig. Het ligt niet aan de vrienden of dat meisje, maar aan mijn eigen gedachtenpatronen. In het verleden merkte ik dat het vervangen van deze behoeften naar andere progressieve acties altijd goed werkte. Bijvoorbeeld studie of andere hobby's, in mijn geval veelal schrijven enz. Merk dat nu ik minder lekker in mn vel zit ik keihard (terug)schiet in het wanhopige aandachttekort zowel op vriendschappelijk als liefdesniveau (waar het nu op 0 staat dus). Ik ben 24/7 aan het whatsappen/facebook chat, fokken en random chatboxen zoals datingchat paiq. En bij alles merk ik dat ik pas weer opgevrolijkt wordt door een positief berichtje en teleurgesteld in geen reactie/kortafheid.
Ga van de week dit direct aanpakken met mijn psycholoog, het ging juist zo goed, had hier helemaal geen 'last' meer van. Het heeft waarschijnlijk te maken met het verhuizen en de hopeloze drang naar vastigheid.
Zo dat was even mijn verhaaltje, ik post em nog even in het volgende topic
Vooral de angst om mensen kwijt te raken, ik zit in een heel nieuwe situatie, nieuwe stad, op mezelf wonen en vooral eenzaamheid en extreme behoefte naar liefde (als in relatie) wat ik de hele dag meesleep. Ben smoorverliefd op iemand die maar geen seintjes teruggeeft dus nu is het opgeven of toegeven. En ik weet niet in hoeverre die verliefdheid komt door de enorme behoefte aan liefde/geborgenheid/veiligheid komt.
Ook vrienden raak ik kwijt, maar dat komt voornamelijk door het uit elkaar vallen van de vriendengroep, de een gaat daar heen en de ander daar, en nu ik verhuisd ben is het al helemaal moelijk. Die veiligheid en behoefte daarnaar maakt me ongelukkig en angstig. Het ligt niet aan de vrienden of dat meisje, maar aan mijn eigen gedachtenpatronen. In het verleden merkte ik dat het vervangen van deze behoeften naar andere progressieve acties altijd goed werkte. Bijvoorbeeld studie of andere hobby's, in mijn geval veelal schrijven enz. Merk dat nu ik minder lekker in mn vel zit ik keihard (terug)schiet in het wanhopige aandachttekort zowel op vriendschappelijk als liefdesniveau (waar het nu op 0 staat dus). Ik ben 24/7 aan het whatsappen/facebook chat, fokken en random chatboxen zoals datingchat paiq. En bij alles merk ik dat ik pas weer opgevrolijkt wordt door een positief berichtje en teleurgesteld in geen reactie/kortafheid.
Ga van de week dit direct aanpakken met mijn psycholoog, het ging juist zo goed, had hier helemaal geen 'last' meer van. Het heeft waarschijnlijk te maken met het verhuizen en de hopeloze drang naar vastigheid.
Zo dat was even mijn verhaaltje, ik post em nog even in het volgende topic
:')
