Te veel nadenken - Kracht van het Nu topic #11

quote:

Op dinsdag 12 maart 2013 17:13 schreef Pope-of-Dope het volgende:

[..]

Nope, want de hoogste is zich bewust van alles wat er 'onder zich' gebeurt. Om het voorbeeld er even bij te pakken. De man achter de camera ziet jou kijken naar iemand die een biertje besteld. Als er dan iemand naast staat die alleen naar de man die achter de camera zit kijkt, heeft hij verder geen flauw idee dat iemand een biertje aan het bestellen is (dit wordt echt een zieke redenatie, lol). Het volgende niveau zou dan zijn dat er in de ruimte met camera's nog een beveiligingscamera hangt, waardoor de baas zowel het scherm van de cameraruimte ziet, als de dude die er naar kijkt.

Er zit dus wel een limiet aan, want hoger dan dat is in de praktijk niet mogelijk (theoretisch wel natuurlijk).

Je ziet zelf al dat het een dwaalspoor is, dat alleen maar leidt tot meer verwarring. Meer constructies, waarin je jezelf gevangen zet. Terwijl het enige dat nodig is, een simpele verandering van perspectief is.

quote:

Op dinsdag 12 maart 2013 17:32 schreef Gray het volgende:

[..]

Je ziet zelf al dat het een dwaalspoor is, dat alleen maar leidt tot meer verwarring. Meer constructies, waarin je jezelf gevangen zet. Terwijl het enige dat nodig is, een simpele verandering van perspectief is.

Haha, ik merkte zelf ook al dat het een lang verhaal werd. Conclusie is ook gewoon mijn bovenstaande post: gewoon chill doen en blij zijn

quote:

Op dinsdag 12 maart 2013 17:38 schreef Pope-of-Dope het volgende:

[..]

Haha, ik merkte zelf ook al dat het een lang verhaal werd. Conclusie is ook gewoon mijn bovenstaande post: gewoon chill doen en blij zijn

Of permanent aan de Dope take a chillpil ipv moeilijk doen met mindfullzijn (geen aanbeveling!)

Voor degenen die Tolle ietwat wollig gezever vinden (ik niet), kan ik het boek van Kabat-Zinn aanbevelen, gaat concreter in op hoe je minfullness/meditatie kunt incorporeren in dagelijks leven. Leest imo ook prettiger omdat elk hoofdstuk op zichzelf staat met mooie wijsheden.

[ Bericht 10% gewijzigd door Hitch_Slap op 12-03-2013 18:03:45 ]

quote:

Op dinsdag 12 maart 2013 17:38 schreef Pope-of-Dope het volgende:

[..]

Haha, ik merkte zelf ook al dat het een lang verhaal werd. Conclusie is ook gewoon mijn bovenstaande post: gewoon chill doen en blij zijn

Chill zijn is voldoende, de blijdschap volgt vanzelf.

quote:

Op vrijdag 15 maart 2013 21:41 schreef DO2 het volgende:
Dit is overigens een duidelijke omschrijving van wat de topicopener probeert te zeggen.
Sommigen zullen het begrijpen. Anderen niet... :

The Basics Part 1

The Basics - Part 2

!!!

Gaaf inderdaad! Heb net deze even gekeken. Mooi om te zien.

Ik ben overigens wel benieuwd hoe jullie eigenlijk omgaan met 'teveel willen'. Ik had een nieuw topic kunnen maken, maar goed, eerst even hier. Op het moment werk ik, volg ik therapie, ben ik regelmatig bezig (ook omdat ik er gewoon niet onderuit kom) met mindfulness, en sport ik 3 keer per week. In december ben ik ook begonnen met baslessen omdat ik al een tijdje graag een instrument wilde leren spelen. Ik merk nu dat ik laatstgenoemde wel de minste prioriteit geef en dat ik het eigenlijk niet red om naast de andere dingen ook nog voldoende te oefenen op de basgitaar. Ook omdat je natuurlijk vaak na een werkdag (+ eventueel sporten) geestelijk te moe bent om daar nog energie in te steken.
Toch baal ik ervan dat het erop lijkt dat ik het neer ga gooien. Het voelt als falen, denk ik.
Hoe gaan jullie met dat soort dingen om?

quote:

Op zaterdag 16 maart 2013 19:09 schreef lateralize het volgende:
Ik ben overigens wel benieuwd hoe jullie eigenlijk omgaan met 'teveel willen'. Ik had een nieuw topic kunnen maken, maar goed, eerst even hier. Op het moment werk ik, volg ik therapie, ben ik regelmatig bezig (ook omdat ik er gewoon niet onderuit kom) met mindfulness, en sport ik 3 keer per week. In december ben ik ook begonnen met baslessen omdat ik al een tijdje graag een instrument wilde leren spelen. Ik merk nu dat ik laatstgenoemde wel de minste prioriteit geef en dat ik het eigenlijk niet red om naast de andere dingen ook nog voldoende te oefenen op de basgitaar. Ook omdat je natuurlijk vaak na een werkdag (+ eventueel sporten) geestelijk te moe bent om daar nog energie in te steken.
Toch baal ik ervan dat het erop lijkt dat ik het neer ga gooien. Het voelt als falen, denk ik.
Hoe gaan jullie met dat soort dingen om?

Wat faalt er? Iets wat nog niet bestaat?

quote:

Op zaterdag 16 maart 2013 19:09 schreef lateralize het volgende:
Ik ben overigens wel benieuwd hoe jullie eigenlijk omgaan met 'teveel willen'. Ik had een nieuw topic kunnen maken, maar goed, eerst even hier. Op het moment werk ik, volg ik therapie, ben ik regelmatig bezig (ook omdat ik er gewoon niet onderuit kom) met mindfulness, en sport ik 3 keer per week. In december ben ik ook begonnen met baslessen omdat ik al een tijdje graag een instrument wilde leren spelen. Ik merk nu dat ik laatstgenoemde wel de minste prioriteit geef en dat ik het eigenlijk niet red om naast de andere dingen ook nog voldoende te oefenen op de basgitaar. Ook omdat je natuurlijk vaak na een werkdag (+ eventueel sporten) geestelijk te moe bent om daar nog energie in te steken.
Toch baal ik ervan dat het erop lijkt dat ik het neer ga gooien. Het voelt als falen, denk ik.
Hoe gaan jullie met dat soort dingen om?

Ik doe daar niet zo moeilijk over, ik heb meerdere dingen kort gedaan, 2 jaar ofzo keyboard gespeeld vroeger, gestopt omdat geen zin meer. Boeiend. Tijdje saxofoon gespeeld. Gestopt want lukte niet meer met werk en had het ook wel gezien. Boeiend. Kan me er niet druk over maken, misschien wil ik over een tijdje wel gitaar spelen en daarna na een tijdje dat weer stoppen. Ik ga niet tegen m'n zin in een instrument blijven spelen, en soms komt het gewoon niet meer uit om het elke week te blijven oefenen. ALLES GEBEURD VANZELF HE NONDUALITEIT!

Haha ja klopt wel. Tja ik denk dat ik er misschien van baal dat ik niet echt een skill bezit en graag iets wil kunnen, maar tot dusver nog nooit het doorzettingsvermogen heb gehad om iets af te maken. Alles een beetje, niets fatsoenlijk. Maar inderdaad, uiteindelijk, wat maakt het uit? Nou ja, voor mij dus wel iets... Maar om dan dingen met tegenzin te gaan doen, dat is ook niet goed inderdaad. Maar dan kun je je ook weer afvragen waar die tegenzin vandaan komt... misschien bijvoorbeeld wel faalangst. Etc.

quote:

Op zaterdag 16 maart 2013 19:09 schreef lateralize het volgende:
Ik ben overigens wel benieuwd hoe jullie eigenlijk omgaan met 'teveel willen'. Ik had een nieuw topic kunnen maken, maar goed, eerst even hier. Op het moment werk ik, volg ik therapie, ben ik regelmatig bezig (ook omdat ik er gewoon niet onderuit kom) met mindfulness, en sport ik 3 keer per week. In december ben ik ook begonnen met baslessen omdat ik al een tijdje graag een instrument wilde leren spelen. Ik merk nu dat ik laatstgenoemde wel de minste prioriteit geef en dat ik het eigenlijk niet red om naast de andere dingen ook nog voldoende te oefenen op de basgitaar. Ook omdat je natuurlijk vaak na een werkdag (+ eventueel sporten) geestelijk te moe bent om daar nog energie in te steken.
Toch baal ik ervan dat het erop lijkt dat ik het neer ga gooien. Het voelt als falen, denk ik.
Hoe gaan jullie met dat soort dingen om?

waarom wil je eigenlijk zoveel?

quote:

Op zaterdag 16 maart 2013 20:11 schreef lateralize het volgende:
Haha ja klopt wel. Tja ik denk dat ik er misschien van baal dat ik niet echt een skill bezit en graag iets wil kunnen, maar tot dusver nog nooit het doorzettingsvermogen heb gehad om iets af te maken. Alles een beetje, niets fatsoenlijk. Maar inderdaad, uiteindelijk, wat maakt het uit? Nou ja, voor mij dus wel iets... Maar om dan dingen met tegenzin te gaan doen, dat is ook niet goed inderdaad. Maar dan kun je je ook weer afvragen waar die tegenzin vandaan komt... misschien bijvoorbeeld wel faalangst. Etc.

Je hebt last van je piekerverstand bij het bespelen van instrumenten

quote:

Op zaterdag 16 maart 2013 20:13 schreef Gertje-Plongers het volgende:

[..]

waarom wil je eigenlijk zoveel?

Weet ik niet. Het overkomt me gewoon vaak dat ik dingen interessant vind. Ik word steeds door van alles geprikkeld 'oh dat lijkt me ook wel gaaf om te kunnen.' Ik vind veel dingen boeiend. Maar over het algemeen maak ik ze dus niet af, leer ze niet echt, zet er niet in door, blijf er niet mee bezig. Ik stop altijd binnen de kortste keren weer.
Zou het een manier zijn om een leegte te vullen? (en dus gedoemd om te mislukken)

Overigens is het in dit specifieke geval ook wel écht zo dat ik regelmatig thuis kom en gewoon echt geen energie meer heb om nog te gaan oefenen. Dan wil ik gewoon even gedachtenloos aan mijn pc zitten, of even een serie kijken oid.

[ Bericht 6% gewijzigd door lateralize op 16-03-2013 20:25:17 ]

quote:

Op zaterdag 16 maart 2013 20:18 schreef lateralize het volgende:

[..]

Weet ik niet. Het overkomt me gewoon vaak dat ik dingen interessant vind. Ik wordt steeds door van alles geprikkeld 'oh dat lijkt me ook wel gaaf om te kunnen.' Ik vind veel dingen boeiend. Maar over het algemeen maak ik ze dus niet af, leer ze niet echt, zet er niet in door, blijf er niet mee bezig. Ik stop altijd binnen de kortste keren weer.
Zou het een manier zijn om een leegte te vullen? (en dus gedoemd om te mislukken)

Overigens is het in dit specifieke geval ook wel écht zo dat ik regelmatig thuis kom en gewoon echt geen energie meer heb om nog te gaan oefenen. Dan wil ik gewoon even gedachtenloos aan mijn pc zitten, of even een serie kijken oid.

Best wel herkenbaar hoor, alleen begin ik er niet eens meer aan:)

Zolang je maar beseft dat er niets hoeft! Als je iets wil omdat je het graag doet of omdat je er mee verder wilt, prima. Maar niets moet, alles mag.

Kijk er realistisch naar, heb je de tijd ervoor en krijg je er voldoening van, dan is het het waard. op elke gedachte meevaren, kijk eens wat gaaf, daar schiet je meestal niets mee op, je zou iets moeten gaan doen waar je energie van krijgt. Dan hou je het het langst vol en dient het jou.

Is dit misschien ook de reden waarom 'soms' TV/film kijken 'ontspannend' werkt, omdat je daarbij meer/eerder de rol van 'observeerder' aanneemt?

quote:

Op zondag 17 maart 2013 23:31 schreef Tevik het volgende:
Is dit misschien ook de reden waarom 'soms' TV/film kijken 'ontspannend' werkt, omdat je daarbij meer/eerder de rol van 'observeerder' aanneemt?

Je kan je inleven in een personage en daardoor denk je niet meer na. Aan de andere kant verleen je je ego aan de films.
Anyway niks mis met films kijken, maar je leer jezelf er niet beter door kennen

quote:

Op zondag 17 maart 2013 23:31 schreef Tevik het volgende:
Is dit misschien ook de reden waarom 'soms' TV/film kijken 'ontspannend' werkt, omdat je daarbij meer/eerder de rol van 'observeerder' aanneemt?

Idd

Wanneer je helemaal op kunt gaan in de film, dan observeer je en in ieder geval is er niet die constante stroom van gedachten die je afleidt.

quote:

Op zaterdag 16 maart 2013 20:18 schreef lateralize het volgende:

[..]

Weet ik niet. Het overkomt me gewoon vaak dat ik dingen interessant vind. Ik word steeds door van alles geprikkeld 'oh dat lijkt me ook wel gaaf om te kunnen.' Ik vind veel dingen boeiend. Maar over het algemeen maak ik ze dus niet af, leer ze niet echt, zet er niet in door, blijf er niet mee bezig. Ik stop altijd binnen de kortste keren weer.
Zou het een manier zijn om een leegte te vullen? (en dus gedoemd om te mislukken)

Overigens is het in dit specifieke geval ook wel écht zo dat ik regelmatig thuis kom en gewoon echt geen energie meer heb om nog te gaan oefenen. Dan wil ik gewoon even gedachtenloos aan mijn pc zitten, of even een serie kijken oid.

Je sport toch ook gedachtenloos ? tenminste dat hoop ik voor jou Dan kun je ook een hobby 'gedachtenloos' uitoefenen als in geen (onrealistische) verwachtingen hebben. Het is ook een kwestie van een gewoonte opbouwen, dus elke dag pingelen op je gitaar en plezier in hebben, maar dat zeikstemmetje "je bent niet echt opgeschoten he?" zit steeds in de weg en niet dat je het talent of de tijd niet voor hebt, iedereen heeft een creatieve outlet nodig.

[ Bericht 0% gewijzigd door Hitch_Slap op 18-03-2013 21:58:06 ]

-edit- foutje

Boek besteld. Ik ga ervoor. Waarom? Even m'n ei kwijt...

Ik heb het gevoel dat ik mentaal steeds moeilijker vooruit beweeg, en dit correleert vrij sterk met de drukte die ik mijzelf heb gegeven heb de afgelopen 3 jaar. Een universitaire opleiding met extracurriculaire minors/courses, een onderneming in de groei, en een vriendin. Allen lijken met de dag meer energie van mij te vragen. Daarbovenop kan ik geen nee zeggen tegen de ambities die ik verder nog heb: twee master opleidingen, een long term joint venture project met goede partners, een persoonlijke project, en niet onbelangrijk, een socialer leven. Ik worstel momenteel al met de huidige situatie en er moet snel iets veranderen in mijn levenstijl wil ik de toekomst aankunnen.

Moet ik niet gewoon wat minder willen doen? Nee, ik denk écht van niet. Ik ben namelijk erg tevreden met dat ik al zo goed weet wat ik nou eigelijk wil en daar al zo intensief mee bezig ben als 22-jarige. Met trots vertel ik ieder persoon die er naar vraagt dat ik zus en zo bezig ben en de focus vrij exact weet neer te leggen op zaken die mij oprecht interesseren en waar ik over het algemeen veel voldoening uit haal. Noem ze gerust mijn passie's. En ondanks dat deze over verschillende onderwerpen gaan, zijn ze voor mij behoorlijk complementair aan elkaar. Het kan niet beter/efficienter! En daarbij kan ik het niet laten om stiekem te streven naar miljonair zijn voor m'n 30e, een lekker foute maar op momentjes ook een motiverende doelstelling.

Ik schreef net dus dat ik uit deze passie's over het algemeen veel voldoening haal, maar vanwege de toenemende drukte neemt dit helaas af. Takenlijsten worden meters lang, planningen kan ik niet meer aanhouden en het aantal onvoorziene gebeurtenissen lijken toe te nemen. Ik ben in een vicieuze cirkel terrecht gekomen waarbij ik het gevoel heb pas weer productief te kunnen zijn zodra ik weer 'bij' ben, maar om 'bij' te zijn moet ik productiever worden. Cursusjes hoe-word-ik-productiever bieden amper redding.

Dit tast momenteel in toenemende mate het geluk aan wat ik haal uit mijn bezigheden. Dat klinkt misschien gek, want het zijn tenslotte toch mijn passie's? Klopt, maar als er constant een werkdruk op m'n schouders rust (wat neerkomt op drukte/onrust in m'n hoofd), dan is er gewoon weinig ruimte voor voldoening en geluk. Daarnaast lijdt mijn sociale leven (vrienden) eronder, evenals mijn gezondheid (dag-nacht ritme all over the place, onregelmatig eten en fitness gestaakt). Gelukkig vind ik rust/comfort bij mijn vriendin, en was ik al bekend met de eenvoudige focus-op-je-ademhaling techniek om mijn hoofd te legen om in slaap te kunnen vallen, anders had ik er waarschijnlijk slechter bij gezeten. Niet meer voor de eerste keer googlen naar de indicaties van een burnout geeft dit wellicht aan.

Dan nog, ik ben als geen ander in mijn directe omgeving een voorstander van dat het leven draait om geluk. En dat niet het eindpunt maar dat de weg ernaartoe moet geluk brengen. Ik denk hier al jaren over na en vind mijzelf vrij zelfbewust in mijn handelen en wat mij gelukkig maakt, of een ander. Sinds mijn middelbare school periode geloof ik sterk in het niet bestaan van de vrije wil: een passie voor mij om over na te denken en te delen met andere, en met toegepaste implicaties op mijn eigen leven. Ik ondervond vrijwel eigenhandig de transitie van de schoonheid van intelligentie en de wil om slim te zijn te zijn naar de schoonheid van wijsheid en de wil om gelukkig te zijn. Echter, ondanks dat ik bewust was van de effecten van meditatie en verwante technieken, het idee van in het nu leven, en mijn interesse hierin, ben ik hier nooit mee begonnen omdat ik simpelweg de behoefte niet had om tijd te besteden aan iets 'zweverigs' wat potentieel meer geluk kon brengen dan dat ik al haalde uit mijn bezigheden en de zelf ontplooide theorie die ik hierop toepaste.

Maar nu heb ik denk ik het punt bereikt dat ik deze technieken alsnog nodig ga hebben. Want hoe rationeel ik ook denk over wat mij gelukkig zou maken, de emotionele ik is te sterk actief in deze drukke/stressvolle tijden om van die theorie praktijk te maken. Geforceerde doelen willen bereiken om gelukkig te worden nemen het over in mijn gedachtes, ookal weet ik rationeel dondersgoed dat aanhoudend gelukkig worden niet zo werkt. De enorme overeenkomsten die ik vind in de blogpost van Steven Pavlina (http://www.stevepavlina.com/blog/2006/05/the-power-of-now/) waren de druppel. However, I noticed that even though I was running my own business, I wasn’t enjoying much freedom in the present. ... I was initially concerned that focusing too much on the present moment would make me shortsighted. But my experience has been just the opposite. ... In the past I would set goals because I believed that achieving those goals would increase my happiness. But now the flow goes in reverse. Today I set goals to increase my expression of the happiness I’m already enjoying. ... The big irony is that my future is in much better shape even though I focus most of my attention on the present. ... I stopped seeking happiness in the future and instead looked for ways to create it right now.

Een mooie bijkomstigheid is dat één van de passie's waar ik het over had de neurowetenschappen is (in het bijzonder: hogere mentale processen, consciousness, decisions making), waar ik meer mee doe dan alleen een opleiding voor volgen. De materie in dit topic is daarom al buitengewoon interessant voor mij en ik beschik al over wat kennis en discussiemateriaal over de biologische werking hiervan. Zo bekijk ik dit alles niet bepaald vanuit een 'spiritueel' oogpunt maar 'gewoon objectief' in de zin dat ik dit zie als een krachtige functionele tool is om met je eigen hersenen te 'spelen', waar heel fundamenteel volgens mij elk vorm van religie/overtuiging/spirituele ervaring/meditatie/geneesmethodes(mindfullness/EMDR) op gebaseerd is. En ik noemde al dat ik bekend was met basic meditatie technieken: dit stamt nog af van een periode waar ik mij bezig hield met lucide dromen, waarbij dergelijke technieken gebruikt konden worden om bewust in slaap te vallen (Wake Initiated Lucid Dreaming, WILD), wat bij mij bijdroeg aan een stukje overtuiging gebaseerd op praktijkervaring.

All in all: genoeg redenen om te beginnen met leven in het nu! Ik kan niet wachten. Alleen de hype hieromheen al lijkt al effect te hebben. Bedankt @ allen in dit topic om mij hiertoe te zetten, de ervaringen motiveren! Ik zal proberen af en toe van mij te laten horen hoe het bevalt.

quote:

Op dinsdag 19 maart 2013 02:55 schreef Neuron het volgende:
Boek besteld. Ik ga ervoor. Waarom? Even m'n ei kwijt...

Ik heb het gevoel dat ik mentaal steeds moeilijker vooruit beweeg, en dit correleert vrij sterk met de drukte die ik mijzelf heb gegeven heb de afgelopen 3 jaar. Een universitaire opleiding met extracurriculaire minors/courses, een onderneming in de groei, en een vriendin. Allen lijken met de dag meer energie van mij te vragen. Daarbovenop kan ik geen nee zeggen tegen de ambities die ik verder nog heb: twee master opleidingen, een long term joint venture project met goede partners, een persoonlijke project, en niet onbelangrijk, een socialer leven. Ik worstel momenteel al met de huidige situatie en er moet snel iets veranderen in mijn levenstijl wil ik de toekomst aankunnen.

Moet ik niet gewoon wat minder willen doen? Nee, ik denk écht van niet. Ik ben namelijk erg tevreden met dat ik al zo goed weet wat ik nou eigelijk wil en daar al zo intensief mee bezig ben als 22-jarige. Met trots vertel ik ieder persoon die er naar vraagt dat ik zus en zo bezig ben en de focus vrij exact weet neer te leggen op zaken die mij oprecht interesseren en waar ik over het algemeen veel voldoening uit haal. Noem ze gerust mijn passie's. En ondanks dat deze over verschillende onderwerpen gaan, zijn ze voor mij behoorlijk complementair aan elkaar. Het kan niet beter/efficienter! En daarbij kan ik het niet laten om stiekem te streven naar miljonair zijn voor m'n 30e, een lekker foute maar op momentjes ook een motiverende doelstelling.

Ik schreef net dus dat ik uit deze passie's over het algemeen veel voldoening haal, maar vanwege de toenemende drukte neemt dit helaas af. Takenlijsten worden meters lang, planningen kan ik niet meer aanhouden en het aantal onvoorziene gebeurtenissen lijken toe te nemen. Ik ben in een vicieuze cirkel terrecht gekomen waarbij ik het gevoel heb pas weer productief te kunnen zijn zodra ik weer 'bij' ben, maar om 'bij' te zijn moet ik productiever worden. Cursusjes hoe-word-ik-productiever bieden amper redding.

Dit tast momenteel in toenemende mate het geluk aan wat ik haal uit mijn bezigheden. Dat klinkt misschien gek, want het zijn tenslotte toch mijn passie's? Klopt, maar als er constant een werkdruk op m'n schouders rust (wat neerkomt op drukte/onrust in m'n hoofd), dan is er gewoon weinig ruimte voor voldoening en geluk. Daarnaast lijdt mijn sociale leven (vrienden) eronder, evenals mijn gezondheid (dag-nacht ritme all over the place, onregelmatig eten en fitness gestaakt). Gelukkig vind ik rust/comfort bij mijn vriendin, en was ik al bekend met de eenvoudige focus-op-je-ademhaling techniek om mijn hoofd te legen om in slaap te kunnen vallen, anders had ik er waarschijnlijk slechter bij gezeten. Niet meer voor de eerste keer googlen naar de indicaties van een burnout geeft dit wellicht aan.

Dan nog, ik ben als geen ander in mijn directe omgeving een voorstander van dat het leven draait om geluk. En dat niet het eindpunt maar dat de weg ernaartoe moet geluk brengen. Ik denk hier al jaren over na en vind mijzelf vrij zelfbewust in mijn handelen en wat mij gelukkig maakt, of een ander. Sinds mijn middelbare school periode geloof ik sterk in het niet bestaan van de vrije wil: een passie voor mij om over na te denken en te delen met andere, en met toegepaste implicaties op mijn eigen leven. Ik ondervond vrijwel eigenhandig de transitie van de schoonheid van intelligentie en de wil om slim te zijn te zijn naar de schoonheid van wijsheid en de wil om gelukkig te zijn. Echter, ondanks dat ik bewust was van de effecten van meditatie en verwante technieken, het idee van in het nu leven, en mijn interesse hierin, ben ik hier nooit mee begonnen omdat ik simpelweg de behoefte niet had om tijd te besteden aan iets 'zweverigs' wat potentieel meer geluk kon brengen dan dat ik al haalde uit mijn bezigheden en de zelf ontplooide theorie die ik hierop toepaste.

Maar nu heb ik denk ik het punt bereikt dat ik deze technieken alsnog nodig ga hebben. Want hoe rationeel ik ook denk over wat mij gelukkig zou maken, de emotionele ik is te sterk actief in deze drukke/stressvolle tijden om van die theorie praktijk te maken. Geforceerde doelen willen bereiken om gelukkig te worden nemen het over in mijn gedachtes, ookal weet ik rationeel dondersgoed dat aanhoudend gelukkig worden niet zo werkt. De enorme overeenkomsten die ik vind in de blogpost van Steven Pavlina (http://www.stevepavlina.com/blog/2006/05/the-power-of-now/) waren de druppel. However, I noticed that even though I was running my own business, I wasn’t enjoying much freedom in the present. ... I was initially concerned that focusing too much on the present moment would make me shortsighted. But my experience has been just the opposite. ... In the past I would set goals because I believed that achieving those goals would increase my happiness. But now the flow goes in reverse. Today I set goals to increase my expression of the happiness I’m already enjoying. ... The big irony is that my future is in much better shape even though I focus most of my attention on the present. ... I stopped seeking happiness in the future and instead looked for ways to create it right now.

Een mooie bijkomstigheid is dat één van de passie's waar ik het over had de neurowetenschappen is (in het bijzonder: hogere mentale processen, consciousness, decisions making), waar ik meer mee doe dan alleen een opleiding voor volgen. De materie in dit topic is daarom al buitengewoon interessant voor mij en ik beschik al over wat kennis en discussiemateriaal over de biologische werking hiervan. Zo bekijk ik dit alles niet bepaald vanuit een 'spiritueel' oogpunt maar 'gewoon objectief' in de zin dat ik dit zie als een krachtige functionele tool is om met je eigen hersenen te 'spelen', waar heel fundamenteel volgens mij elk vorm van religie/overtuiging/spirituele ervaring/meditatie/geneesmethodes(mindfullness/EMDR) op gebaseerd is. En ik noemde al dat ik bekend was met basic meditatie technieken: dit stamt nog af van een periode waar ik mij bezig hield met lucide dromen, waarbij dergelijke technieken gebruikt konden worden om bewust in slaap te vallen (Wake Initiated Lucid Dreaming, WILD), wat bij mij bijdroeg aan een stukje overtuiging gebaseerd op praktijkervaring.

All in all: genoeg redenen om te beginnen met leven in het nu! Ik kan niet wachten. Alleen de hype hieromheen al lijkt al effect te hebben. Bedankt @ allen in dit topic om mij hiertoe te zetten, de ervaringen motiveren! Ik zal proberen af en toe van mij te laten horen hoe het bevalt.

Mooie post om te lezen

Ik dacht eerst dit gaat een verhaal worden van iemand die zichzelf langzaam aan het verliezen is, maar daarna blijkt dat je idd bewust bezig bent met hoe je in het leven staat.

Je bent volgens mij ook een van de eersten in de 11 topics die die blogpost van Steve Pavlina aanhaalt. Die post vond ik zelf ook erg mooi, omdat het een rationeel verhaal was over leven in het nu van een zelfbewust mens die zich misschien iets te ver laat meeslepen door het moderne leven.

Nog even deze hier posten:

quote:

Op dinsdag 19 maart 2013 02:55 schreef Neuron het volgende:
[knip]

Misschien ben je iets te veel bezig met het bedenken/in je hoofd leven van een toekomst om gelukkig te worden en te weinig met nu gelukkig zijn

Daarbij kan het verleidelijk zijn om te denken ''er is geen vrije wil dus ik ga maar 'gewoon' op de automatische piloot door'' maar als hoe je leeft begint te knagen in de zin dat het gevoelsmatig niet helemaal klopt dan is het wellicht toch tijd om te kijken naar wat je daar zelf aan kunt doen, dat je al googled op burnout zou ik toch wel als teken zien