Te veel nadenken - Kracht van het Nu topic #11

quote:

Op woensdag 6 februari 2013 20:57 schreef Hitch_Slap het volgende:

[..]

Nadenken over teveel nadenken.

Moet zeggen dat de bewustwording over mijn gedachtenstroom erg heilzaam begint te worden, maar het moment van bewustwording is erg lastig te timen, vaak ben ik dan te laat achter dat het Ego weer es aan het malen en herkauwen is. Ik lees vaak dat je op de ademhaling moet letten maar dit werkt voor mij gewoon niet, tips ?

Blijf oefenen je aandacht te versterken. Dat kan middels meditatie of via mindful handelen. Voor dit soort zaken bestaat geen quick fix waar je op aan kan sturen. Regelmaat, goed slapen, op vaste tijden eten en 2 maal daags 10 minuten of meer mediteren ('s ochtends en 's avonds) is goed om jezelf te trainen in bewustwording.

En maak je geen zorgen wanneer het niet lukt; alles is aan verandering onderhevig. Wanneer het niet lukt, dan leer je een manier hoe het niet werkt.

quote:

Op woensdag 6 februari 2013 20:57 schreef Hitch_Slap het volgende:

[..]

Nadenken over teveel nadenken.

Moet zeggen dat de bewustwording over mijn gedachtenstroom erg heilzaam begint te worden, maar het moment van bewustwording is erg lastig te timen, vaak ben ik dan te laat achter dat het Ego weer es aan het malen en herkauwen is. Ik lees vaak dat je op de ademhaling moet letten maar dit werkt voor mij gewoon niet, tips ?

Letten op ademhaling is een middel om stil te zijn. Het kan net zo goed met elke andere lichaamssensatie. Het gaat niet het ademen zelf maar om de ervaring van het even stil zijn wat je drukke energie kan laten zakken.

Ik ben bezig met een Mindfulness training / cursus, het gaat idd om het trainen van je aandacht in het hier en nu. Veel oefeningen gaan over letten op de ademhaling. Door het vaak te oefenen word je er steeds beter in. Ook als het een dag wat minder 'goed' gaat om je aandacht bij je ademhaling te houden, is niet erg. Ik vind het erg interessant en leuk en merk veel automatismen op.

Ik ben hier de laatste tijd ook weer mee bezig. Een aantal jaren geleden ben ik via Fok met het boek van Eckhart in aanraking gekomen maar vond het toen wat tegenvallen. Weet niet meer precies waarom. Vond het volgens mij ook wat voor de hand liggend. Nu denk ik eigenlijk eerder dat ik toen niet volledig in zag wat ik nu wat meer begin te zien. Ik was arrogant en dacht het beter te weten (ben altijd erg sceptisch geweest over bijna iedere methode, wetenschappelijk of niet. Ik zocht altijd naar de reden waarom het waarschijnlijk niet zou werken).

Hoe dan ook, de laatste tijd dus buddhisme en mindfulness / leven in het nu weer opgepakt. Ik probeer enigszins gestructureerd te mediteren, maar ik merk dat ik ontzettend onrustig ben. Zo onrustig dat goed mediteren gewoon niet lukt. Ik vind het te lang duren en vind niet de rust om gewoon een kwartiertje even te zitten en niet na te denken. Na een minuut of 12 wordt het gevoel van 'wanneer ben ik nou klaar' zo sterk dat ik niet anders meer kan dan opstaan en stoppen. Zo werkt het natuurlijk niet, maar ik denk dat de enige methode om dit te overkomen is: blijven proberen..
Gedachten los laten, niet met de tijd bezig zijn en gewoon even rustig doen blijkt toch erg lastig voor mij.

Ik heb overigens ook het gevoel dat ik nog niet helemaal door heb wat die scheiding van je gedachten en wie jij zelf bent nou precies in houdt. Ik heb zelf nog steeds het gevoel dat ik mijn eigen gedachten gewoon bewust produceer. Natuurlijk betekent dat nog steeds niet dat je gedachten ook productief/constructief zijn, maar ik heb niet het idee dat ze 'zomaar verschijnen' zoals Eckhart dat lijkt uit te leggen. Ik maak ze, en doe dat heel bewust. Ik zie het wel gebeuren, maar ik heb niet zo een ervaring van: goh, moet je die negatieve gedachte daar zien, los van mijzelf. Nee, ik zie de negatieve gedachte; de negatieve gedachte die ik zojuist zélf gewoon gedacht heb. Daar is dus blijkbaar een kwartje nog niet helemaal gevallen.. Iemand ervaring mee?

ps. als we het dan toch over radical honesty hebben; ik heb het weer opgepakt omdat ik wat angstklachten heb en een gevoel van 'anders zijn'. Ik geloof inmiddels wel dat een groot deel daarvan in mijn perceptie van de wereld zit, en ondanks dat ik er nu ook in therapie voor zit denk ik dat meditatie en mindfulness me ook erg kan helpen hierin.

[ Bericht 4% gewijzigd door lateralize op 23-02-2013 21:04:35 ]

quote:

Op zaterdag 23 februari 2013 20:59 schreef lateralize het volgende:
Hoe dan ook, de laatste tijd dus buddhisme en mindfulness / leven in het nu weer opgepakt. Ik probeer enigszins gestructureerd te mediteren, maar ik merk dat ik ontzettend onrustig ben. Zo onrustig dat goed mediteren gewoon niet lukt. Ik vind het te lang duren en vind niet de rust om gewoon een kwartiertje even te zitten en niet na te denken. Na een minuut of 12 wordt het gevoel van 'wanneer ben ik nou klaar' zo sterk dat ik niet anders meer kan dan opstaan en stoppen. Zo werkt het natuurlijk niet, maar ik denk dat de enige methode om dit te overkomen is: blijven proberen..
Gedachten los laten, niet met de tijd bezig zijn en gewoon even rustig doen blijkt toch erg lastig voor mij.

Ik denk dat dan juist de meditatie kan zijn ervaren dat die onrust er is en niet meer dan dat. Als je gaat proberen de onrust weg te krijgen laat je dat gevoel, de onrust, bepalen wat je doet/'wilt'; je aandacht gaat er naartoe en daarmee voedt je het. Als je door meditatie van het ''er is onrust dus er moet iets gebeuren'' idee af kan stappen en dan leren handelen zoals jij wil, onrust of geen onrust, kan je daar best veel aan hebben

Wat bedoel je daar concreet mee? Of laat ik het anders zeggen; wat zou ik volgens jou dan wél moeten doen? Ergens op focussen? Juist niet? Gewoon zitten met mijn ogen dicht en verder niks?

quote:

Op zaterdag 23 februari 2013 20:59 schreef lateralize het volgende:
Hoe dan ook, de laatste tijd dus buddhisme en mindfulness / leven in het nu weer opgepakt. Ik probeer enigszins gestructureerd te mediteren, maar ik merk dat ik ontzettend onrustig ben. Zo onrustig dat goed mediteren gewoon niet lukt. Ik vind het te lang duren en vind niet de rust om gewoon een kwartiertje even te zitten en niet na te denken. Na een minuut of 12 wordt het gevoel van 'wanneer ben ik nou klaar' zo sterk dat ik niet anders meer kan dan opstaan en stoppen. Zo werkt het natuurlijk niet, maar ik denk dat de enige methode om dit te overkomen is: blijven proberen..
Gedachten los laten, niet met de tijd bezig zijn en gewoon even rustig doen blijkt toch erg lastig voor mij.

Volgens mij zegt Canillas het ook, maar mediteren gaat niet (per se) om vrij zijn van gedachten. In zenboeddhisme beoefent men zazen, letterlijk zittend mediteren. Of in andere woorden: zitten om het zitten. Het gaat om het zitten, dát is de rust. Alles dat verder gebeurt gewoon laten gebeuren, of dat nou gedachten zijn (positief of negatief), lawaaiige buren, een knorrende maag; laat het gewoon plaatsvinden. Geef je over; je kan toch niet alles beheersen.

Als een kaars die vanzelf uitbrandt, zo ook doven je gedachten vanzelf uit.

Ik geloof dat het de boeddha was die zei: "Mediteer elke dag één uur. Heb je het te druk voor mediteren, mediteer dan twee uur."

quote:

Ik heb overigens ook het gevoel dat ik nog niet helemaal door heb wat die scheiding van je gedachten en wie jij zelf bent nou precies in houdt. Ik heb zelf nog steeds het gevoel dat ik mijn eigen gedachten gewoon bewust produceer. Natuurlijk betekent dat nog steeds niet dat je gedachten ook productief/constructief zijn, maar ik heb niet het idee dat ze 'zomaar verschijnen' zoals Eckhart dat lijkt uit te leggen. Ik maak ze, en doe dat heel bewust. Ik zie het wel gebeuren, maar ik heb niet zo een ervaring van: goh, moet je die negatieve gedachte daar zien, los van mijzelf. Nee, ik zie de negatieve gedachte; de negatieve gedachte die ik zojuist zélf gewoon gedacht heb. Daar is dus blijkbaar een kwartje nog niet helemaal gevallen.. Iemand ervaring mee?

Tsja, ik kan er boeken over schrijven (knipoog), maar ook dan zal je het niet écht bevatten. Je zal hoogstens een intellectueel begrip opbouwen, maar dat is alsof je door een beschrijving de pracht van het uitzicht vanaf de Zonnetempel in Tikal bij zonsondergang moet bevatten; de omschrijving is niet gelijk aan het omschrevene.

Het helpt wel om in te lezen, in de zin dat je daarmee zaden kan planten die je met aandacht tot bloei kan brengen. Je zal de antwoorden op je vragen echter in jezelf moeten zoeken en dat betekent: blijf observeren, blijf vragen, blijf kritisch (maar liefdevol) naar jezelf. Tip: de vraag 'Wie ben ik?' is een goed startpunt.

quote:

Op zondag 24 februari 2013 11:31 schreef lateralize het volgende:
Wat bedoel je daar concreet mee? Of laat ik het anders zeggen; wat zou ik volgens jou dan wél moeten doen? Ergens op focussen? Juist niet? Gewoon zitten met mijn ogen dicht en verder niks?

Het kan erg verleidelijk zijn te denken ''ik ga mediteren dan kom ik van dit of dat af'' terwijl het niet bedoeling is om van dit of dat af te komen; de bedoeling is om de strijd met dit of dat om te geven

Bewust worden ervan, door het waar te nemen; het is er. In het begin kan je dat zeggend in jezelf doen ''dit gevoel is er'' of ''deze gedachte is er'' en het opmerken wanneer je in gedachten opging en onbewust werd ''kijk daar ging ik weer''. Dan weer terug met je aandacht bewust naar het Nu

Het waarnemen, dan de reactie(s) erop ook waarnemen (dit zijn de geconditioneerde structuren) en het er laten zijn zoals het is.

Hopelijk wat meer concreet zo, al blijft het moeilijk concreet maken omdat het tegelijk ook van een soort iets van dingen te maken, door te oordelen of er iets van te vinden, af te komen.

Hmm oké het punt blijft dus wel dat zo snel als je opmerkt dat je gedachten komen / afdwalen, je terug in het nu gaat. We gaan het weer proberen

Hoi, enorme piekerkont hier. Nachten niet slapen, omdat iemand iets naars heeft gezegd, maanden bezig zijn met een afwijzing, alles op mezelf betrekken. Vaak over zaken waarop ik niet eens invloed heb, het slaat nergens op en ik schiet er gewoon geen klap mee op

Ik heb er veel last van en zou hier graag anders mee omgaan. Of beter gezegd; ik wil ermee leren omgaan. Nu lees ik veel over spiritualiteit hier, daar heb ik helemaal niets mee.
Heeft het dan zin om me in dit onderwerp te verdiepen of zou het beter zijn me ergens anders op te gaan richten?

Ja, zeker heeft het zin. Je moet dan wellicht even door wat 'zweverig gebabbel' heen prikken, maar het werkingsmechanisme achter meditatie en leven in het nu is absoluut niet zweverig. Overigens is het misschien ook wel goed om je definitie van wat spiritueel is wat bij te stellen (zoals ik ook heb gedaan). Misschien gaat het niet per se over aan religie leunende zaken, maar gewoon over je spirit; je levensenergie. Ik vind de video's van Eckhart Tolle altijd erg interessant. Ja, hij is een nogal apart typetje, maar probeer daar even langs/doorheen te kijken

quote:

Op zondag 24 februari 2013 12:01 schreef minthy het volgende:
Hoi, enorme piekerkont hier. Nachten niet slapen, omdat iemand iets naars heeft gezegd, maanden bezig zijn met een afwijzing, alles op mezelf betrekken. Vaak over zaken waarop ik niet eens invloed heb, het slaat nergens op en ik schiet er gewoon geen klap mee op

Ik heb er veel last van en zou hier graag anders mee omgaan. Of beter gezegd; ik wil ermee leren omgaan. Nu lees ik veel over spiritualiteit hier, daar heb ik helemaal niets mee.
Heeft het dan zin om me in dit onderwerp te verdiepen of zou het beter zijn me ergens anders op te gaan richten?

Het kan je inzicht geven in wat je doet, in dit geval is je denken bezig met gevoelens weg te willen krijgen, dan stromen je gevoelens niet en blijft het hangen.

Stel dat je zoals de meeste mensen geconditioneerd ben je aandacht voornamelijk aan op je hoofd/denken te richten, dan ratelt dat maar door en het denken kan zichzelf niet stoppen. Wat jij kan leren is je aandacht weer in je complete zelf te krijgen en weer in het moment te komen. Je denken is maar een klein onderdeel van jou als geheel, maar dat is een uitspraak die pas betekenis krijgt als je dat zelf ervaart.

Zoals hierboven gezegd; spiritualiteit is maar een woord, uiteindelijk gaat het denk om een vorm van persoonlijke vrijheid vinden dat wat dat betekent is voor iedereen anders. Je denken bedoelt het trouwens gewoon goed; het is bezig je af te leiden zodat je iets pijnlijks gevoelsmatig niet hoeft te ervaren. Aan jou om te laten zien dat dat niet nodig is door dat gevoel vrij te gaan maken

quote:

Op zondag 24 februari 2013 12:01 schreef minthy het volgende:
Hoi, enorme piekerkont hier. Nachten niet slapen, omdat iemand iets naars heeft gezegd, maanden bezig zijn met een afwijzing, alles op mezelf betrekken. Vaak over zaken waarop ik niet eens invloed heb, het slaat nergens op en ik schiet er gewoon geen klap mee op

Ik heb er veel last van en zou hier graag anders mee omgaan. Of beter gezegd; ik wil ermee leren omgaan. Nu lees ik veel over spiritualiteit hier, daar heb ik helemaal niets mee.
Heeft het dan zin om me in dit onderwerp te verdiepen of zou het beter zijn me ergens anders op te gaan richten?

Ja doen!

Eens met wat Canillas zegt.
Dit topic heeft me ook enorm geholpen en bevestigt mede dat ik op de juiste weg bezig ben.

quote:

Op zondag 24 februari 2013 12:01 schreef minthy het volgende:
Hoi, enorme piekerkont hier. Nachten niet slapen, omdat iemand iets naars heeft gezegd, maanden bezig zijn met een afwijzing, alles op mezelf betrekken. Vaak over zaken waarop ik niet eens invloed heb, het slaat nergens op en ik schiet er gewoon geen klap mee op

Ik heb er veel last van en zou hier graag anders mee omgaan. Of beter gezegd; ik wil ermee leren omgaan. Nu lees ik veel over spiritualiteit hier, daar heb ik helemaal niets mee.
Heeft het dan zin om me in dit onderwerp te verdiepen of zou het beter zijn me ergens anders op te gaan richten?

Aan het woordje spiritualiteit kleeft een wat nare bijsmaak, maar het betekent eigenlijk niets anders dan 'bezigen met de innerlijke belevingswereld'. Gezien je omschrijft dat je 'gek wordt van jezelf' ben je daar zonder dat je het doorhebt eigenlijk al een tijd mee bezig.

Dat zweverige gepraat van veel goeroe's, of bijvoorbeeld een Eckhart Tolle, sprak mij ook nooit zo aan. Dat was omdat ik duidelijke vragen had, waar ik bijpassende duidelijke antwoorden bij wilde. Pas later kreeg ik in de gaten dat er een reden is dat die goeroes dat doen; namelijk om je zelf te laten zoeken, te laten beleven.

Maar alsnog spreekt die manier van communiceren me niet aan, tenzij het juist dichterlijk bedoeld is. Gelukkig ben ik daarin niet de enige; het boek Introduction to Zen Buddhism van D.T. Suzuki spreekt mij persoonlijk een stuk meer aan. Weg met al die dogma's! Weg met al die sprookjes, die parabelen en godmensen als boeddha's en christussen! Doe niet moeilijk, maar doe!
Dat boek van Suzuki is een bundel van essays over zenboeddhisme om voornamelijk te laten zien wat zenboeddhisme niet is, en hoe de westerse opvatting van spiritualisme zich vergelijkt met de oosterse. Het heeft veel invloed uitgeoefend in de westerse wereld en werd bij herdrukken zelfs voorzien van een voorwoord door de wereldberoemde psychiater Carl Jung.

Er zijn best wat namen te noemen van wijzen die in duidelijke taal dit onderwerp benaderen, maar wat het best bij jou past kan alleen jij bepalen. Probeer het gewoon eens. Bevalt het niet, dan heb je geleerd dat dit niet is waar jij je antwoorden vinden kan. Win-win!

quote:

Op zaterdag 23 februari 2013 20:59 schreef lateralize het volgende:
Ik heb overigens ook het gevoel dat ik nog niet helemaal door heb wat die scheiding van je gedachten en wie jij zelf bent nou precies in houdt. Ik heb zelf nog steeds het gevoel dat ik mijn eigen gedachten gewoon bewust produceer. Natuurlijk betekent dat nog steeds niet dat je gedachten ook productief/constructief zijn, maar ik heb niet het idee dat ze 'zomaar verschijnen' zoals Eckhart dat lijkt uit te leggen. Ik maak ze, en doe dat heel bewust. Ik zie het wel gebeuren, maar ik heb niet zo een ervaring van: goh, moet je die negatieve gedachte daar zien, los van mijzelf. Nee, ik zie de negatieve gedachte; de negatieve gedachte die ik zojuist zélf gewoon gedacht heb. Daar is dus blijkbaar een kwartje nog niet helemaal gevallen.. Iemand ervaring mee?

Als je zelf zou kunnen kiezen wat je denkt, waarom pieker je dan?
De meeste gedachten komen gewoon van zelf hoor. Je kan wel sturen: "Ik ga nu denken aan hoe leuk het gisterenavond was", maar voor je het weet ben je weer ergens anders met je gedachten

Pff..ik word helemaal gek van mezelf.
Hier een die een kei is in piekeren, de afgelopen dagen gingen niet zo goed..kan niet stoppen met erover nadenken. Echt frustrerend.

quote:

Op zondag 24 februari 2013 13:47 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:

[..]

Als je zelf zou kunnen kiezen wat je denkt, waarom pieker je dan?
De meeste gedachten komen gewoon van zelf hoor. Je kan wel sturen: "Ik ga nu denken aan hoe leuk het gisterenavond was", maar voor je het weet ben je weer ergens anders met je gedachten

Piekeren komt vaak door te denken had ik dit maar zo en zo gedaan. Als je beseft dat alles gewoon gebeurd en je daar weinig aan kan doen komt er meer verlichting in je leven. En het heeft sowieso weinig nut om te denken had ik maar dit of dat zo gedaan want het is verleden tijd

quote:

Op zondag 24 februari 2013 14:02 schreef Catnip het volgende:
Pff..ik word helemaal gek van mezelf.
Hier een die een kei is in piekeren, de afgelopen dagen gingen niet zo goed..kan niet stoppen met erover nadenken. Echt frustrerend.

Niet stoppen met nadenken over... piekeren?

Das een lastige. Maar geen zorgen! Je gedachten worden vanzelf moe van je gedachten.

quote:

Op zondag 24 februari 2013 15:25 schreef Gray het volgende:

[..]

Niet stoppen met nadenken over... piekeren?

Das een lastige. Maar geen zorgen! Je gedachten worden vanzelf moe van je gedachten.

Ja of ik denk werken aan de problemen wat je over piekert? Dus het oplossen.

quote:

Op zondag 24 februari 2013 15:26 schreef Paul het volgende:

[..]

Ja of ik denk werken aan de problemen wat je over piekert? Dus het oplossen.

Yup. Zoals in dat plaatje van de zenhandleiding naar rust: Kan het probleem opgelost worden?
Ja? Maak je dan geen zorgen.
Nee? Maak je dan geen zorgen.

quote:

Op zondag 24 februari 2013 08:38 schreef Canillas het volgende:

[..]

Ik denk dat dan juist de meditatie kan zijn ervaren dat die onrust er is en niet meer dan dat. Als je gaat proberen de onrust weg te krijgen laat je dat gevoel, de onrust, bepalen wat je doet/'wilt'; je aandacht gaat er naartoe en daarmee voedt je het. Als je door meditatie van het ''er is onrust dus er moet iets gebeuren'' idee af kan stappen en dan leren handelen zoals jij wil, onrust of geen onrust, kan je daar best veel aan hebben

Dat maakt de meditatiesessie niet bepaald een fijne ervaring. Maar die onrust is iets wat blijkbaar gevoeld moet worden, iets wat er is en dan de kans krijgt zich te manifesteren.

Het is ook een fabel dat meditatie zelf de rust moet geven. Mensen geven op als ze niet de juiste 'mindstate' krijgen. Flauwe kul. Meditatie geeft je lichaam een geest de kans om in alle rust zijn gang te gaan. Als er van alles is opgekropt komt dat er uit en dat is geen fijn gevoel.

quote:

Op zondag 24 februari 2013 15:28 schreef Gray het volgende:

[..]

Yup. Zoals in dat plaatje van de zenhandleiding naar rust: Kan het probleem opgelost worden?
Ja? Maak je dan geen zorgen.
Nee? Maak je dan geen zorgen.

quote:

Op zondag 24 februari 2013 12:01 schreef minthy het volgende:
Hoi, enorme piekerkont hier. Nachten niet slapen, omdat iemand iets naars heeft gezegd, maanden bezig zijn met een afwijzing, alles op mezelf betrekken. Vaak over zaken waarop ik niet eens invloed heb, het slaat nergens op en ik schiet er gewoon geen klap mee op

Ik heb er veel last van en zou hier graag anders mee omgaan. Of beter gezegd; ik wil ermee leren omgaan. Nu lees ik veel over spiritualiteit hier, daar heb ik helemaal niets mee.
Heeft het dan zin om me in dit onderwerp te verdiepen of zou het beter zijn me ergens anders op te gaan richten?

Het klinkt zweveriger dan het is.
Ik zou dan niet beginnen met Eckhart Tolle want hij zweeft een end weg, kijke eens op youtube filmpjes van jeff foster bijvoorbeeld, die is veel concreter.

quote:

Op zondag 24 februari 2013 16:06 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:

[..]

Het is ook een fabel dat meditatie zelf de rust moet geven. Mensen geven op als ze niet de juiste 'mindstate' krijgen. Flauwe kul. Meditatie geeft je lichaam een geest de kans om in alle rust zijn gang te gaan. Als er van alles is opgekropt komt dat er uit en dat is geen fijn gevoel.

Mooi, compact en duidelijk omschreven!

quote:

Op zondag 24 februari 2013 13:47 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:

[..]

Als je zelf zou kunnen kiezen wat je denkt, waarom pieker je dan?
De meeste gedachten komen gewoon van zelf hoor. Je kan wel sturen: "Ik ga nu denken aan hoe leuk het gisterenavond was", maar voor je het weet ben je weer ergens anders met je gedachten

Verschillende redenen. Een oplossing bedenken, of om te analyseren waarom bepaalde dingen op een bepaalde manier zijn gegaan. Ik word er niet gelukkiger van, dat is evident, maar ik kan het echt wel sturen (denk ik). Wat ik voor mezelf meer begin te concluderen is dat ik simpelweg moet stoppen met het oplossen of analyseren omdat het niet werkt / niet de uitwerking heeft waar ik op hoop, maar het me wel ongelukkiger maakt.
Nog liever zou ik echt inzien dat mijn gevoel van zelf / mijn ego los staat van wie ik ben, dat het mij niet definieert, en dat het maar gebeurtenissen zijn die niet meer of minder waar zijn dan iets anders. Maar zo zie ik het nu nog niet.