R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik heb sedert een maand ook de diagnose derealisatie/depersonalisatie (vervreemding) gekregen van mijn pyscholoog. Ik zei hem dat mijn klachten hiermee overeenkwamen en hij gaf mij gelijk om het in deze richting te zoeken.
Heb je ook het constant starende/dromerige gevoel? Ik kan uren voor mij uit staren zonder te denken of iets te doen en als ik dan iets doe, dan lijkt alles op automatische piloot te gebeuren zonder veel besef, zonder er echt bij te zijn. Dit is het afwezig gevoel. Het is precies of je continue aan het dromen bent, ook al ben je wakker.
Daarnaast ondervind ik ook moeite met het volgen van gesprekken en heb ik moeite met mensen aan te kijken. Alles lijkt zo onwerkelijk. Praten kan ik gewoon doen, maar in beperkte mate, 1 vs 1 is geen probleem, maar als er dan meer man bijkomt klap ik precies dicht. Het voelt alsof ik op een andere planeet rondloop en ik een poppetje in een film ben.
Mijn derealisatie komt van angst/stress en migraine.
Ook erg is dat mijn derealisatie continue aanwezig is. (ik sta ermee op en ga ermee slapen)
Kan er iemand tips geven hoe hiermee om te gaan? Op mijn werk kan ik (denk ik) wel gewoon functioneren. Bij vragen stel ik ze etc. En mijn werk is ook gewoon gedaan. Maar hoe ervaren jullie het praten tegen andere mensen?
Zijn er nog lotgenoten? Hoe hebben jullie dit gekregen? Hoe gaan jullie ermee om op het werk?
Heb je ook het constant starende/dromerige gevoel? Ik kan uren voor mij uit staren zonder te denken of iets te doen en als ik dan iets doe, dan lijkt alles op automatische piloot te gebeuren zonder veel besef, zonder er echt bij te zijn. Dit is het afwezig gevoel. Het is precies of je continue aan het dromen bent, ook al ben je wakker.
Daarnaast ondervind ik ook moeite met het volgen van gesprekken en heb ik moeite met mensen aan te kijken. Alles lijkt zo onwerkelijk. Praten kan ik gewoon doen, maar in beperkte mate, 1 vs 1 is geen probleem, maar als er dan meer man bijkomt klap ik precies dicht. Het voelt alsof ik op een andere planeet rondloop en ik een poppetje in een film ben.
Mijn derealisatie komt van angst/stress en migraine.
Ook erg is dat mijn derealisatie continue aanwezig is. (ik sta ermee op en ga ermee slapen)
Kan er iemand tips geven hoe hiermee om te gaan? Op mijn werk kan ik (denk ik) wel gewoon functioneren. Bij vragen stel ik ze etc. En mijn werk is ook gewoon gedaan. Maar hoe ervaren jullie het praten tegen andere mensen?
Zijn er nog lotgenoten? Hoe hebben jullie dit gekregen? Hoe gaan jullie ermee om op het werk?
Op zaterdag 28 juni 2014 @ 18:18 schreef Marie30 het volgende: Zo lief. :) Kusje :*
Op donderdag 14 juli 2016 @ 23:45 schreef GGMM het volgende: Het is altijd bijzonder gezellig als banaantje er is. :)
Op donderdag 14 juli 2016 @ 23:45 schreef GGMM het volgende: Het is altijd bijzonder gezellig als banaantje er is. :)
Vermoedelijk is zoals je zegt de derealisatie een gevolg van de angst/stress. Probeer daarom dat op te lossen en richt je niet op de derealisatie...
Whaaaat???? No money?
Dit. Het is allemaal erg herkenbaar TS.quote:Op maandag 31 december 2012 17:29 schreef Johnny-V het volgende:
Vermoedelijk is zoals je zegt de derealisatie een gevolg van de angst/stress. Probeer daarom dat op te lossen en richt je niet op de derealisatie...
Ik heb juist dat ik wel eens lange tijden zit te malen over dingen die vroeger zijn gebeurd, maar dat zal niet hetzelfde zijn.
"What I did, I did without choice... in the name of peace and sanity." - The Doctor
Een vriend van mij heeft precies dezelfde symptomen als jou en is ook gediagnosticeerd met dp/dr. In Rusland lijken ze een oplossing gevonden te hebben in "naloxone" (tenminste volgens wiki). Gewoon geduld hebben, en proberen liefde te vinden in het moment in/voor alles wat je overkomt, en evenzo om te gaan met je gevoelens (zoals angst). De meeste religies zien het ervaren van het leven als een droom niet als een ziekte, maar een hoge spirituele ervaring, die vaak (niet altijd) alleen door veel meditatie/bidden, en andere religieuze oefeningen, bereikt kan worden. Ik kan me voorstellen dat als je weg naar deze ervaring te snel is geweest (door een trauma, drugs, alcohol, etc) dat je dan niet weet wat je overkomt en het dan gaat zien als een probleem of ziekte.
Bij mij is het inderdaad allemaal nogal plotseling gebeurd. Van de ene op de andere dag merkte ik een andere staat van zijn. Ik voelde mij meer dromerig en afwezig dan normaal. Mijn dokter dacht dat dit toen kwam door mijn vitamine D deficit (ik had 5 waar je minimum 30 moet hebben). Hiervan krijg je chronische vermoeidheid en van deze vermoeidheid kunnen mensen ook derealiseren. Maar het houdt aan bij mij. Ik sta uitgeput op...quote:
Een vriend van mij heeft precies dezelfde symptomen als jou en is ook gediagnosticeerd met dp/dr. In Rusland lijken ze een oplossing gevonden te hebben in "naloxone" (tenminste volgens wiki). Gewoon geduld hebben, en proberen liefde te vinden in het moment in/voor alles wat je overkomt, en evenzo om te gaan met je gevoelens (zoals angst). De meeste religies zien het ervaren van het leven als een droom niet als een ziekte, maar een hoge spirituele ervaring, die vaak (niet altijd) alleen door veel meditatie/bidden, en andere religieuze oefeningen, bereikt kan worden. Ik kan me voorstellen dat als je weg naar deze ervaring te snel is geweest (door een trauma, drugs, alcohol, etc) dat je dan niet weet wat je overkomt en het dan gaat zien als een probleem of ziekte.
Nu weet ik zelf wel dat ik al maanden angstig, piekerig en stresserend was en misschien kon mijn psyche het niet meer aan.
Kan je wat meer vertellen over 'naloxone' Tevik?
Op zaterdag 28 juni 2014 @ 18:18 schreef Marie30 het volgende: Zo lief. :) Kusje :*
Op donderdag 14 juli 2016 @ 23:45 schreef GGMM het volgende: Het is altijd bijzonder gezellig als banaantje er is. :)
Op donderdag 14 juli 2016 @ 23:45 schreef GGMM het volgende: Het is altijd bijzonder gezellig als banaantje er is. :)
Ik kan je alleen vertellen wat er op wikipedia staat:
"A recent Russian study showed that naloxone, a drug used to reverse the intoxicating effects of opioid drugs, can successfully treat depersonalization disorder. According to the study: "In three of 14 patients, depersonalization symptoms disappeared entirely and seven patients showed a marked improvement. The therapeutic effect of naloxone provides evidence for the role of the endogenous opioid system in the pathogenesis of depersonalization." (Bron: http://en.wikipedia.org/wiki/Depersonalization#Treatment)
Mijn vriend (zelf russisch/tsjetsjeens) heeft zijn huisarts ook hiernaar laten kijken, maar hij vond hem niet gewilligd om hem hiermee te helpen omdat hij zijn twijfels had. Hij zag hem liever naar de psycholoog gaan. Mijn vriend beschrijft zijn problemen 'precies' zoals jou, ik sta er echt verbaast van te kijken.
Ik wou dat ik je kon helpen, maar de oplossing, zoals het 'probleem' liggen vaak in jezelf, het is alleen een kwestie van zoeken en vinden en tussentijds geduld hebben. Op youtube zijn er ook video's te vinden van mensen met dp/dr, hun ervaringen en wat voor hen als oplossing werkte, misschien kun je daarin ook wat steun vinden.
"A recent Russian study showed that naloxone, a drug used to reverse the intoxicating effects of opioid drugs, can successfully treat depersonalization disorder. According to the study: "In three of 14 patients, depersonalization symptoms disappeared entirely and seven patients showed a marked improvement. The therapeutic effect of naloxone provides evidence for the role of the endogenous opioid system in the pathogenesis of depersonalization." (Bron: http://en.wikipedia.org/wiki/Depersonalization#Treatment)
Mijn vriend (zelf russisch/tsjetsjeens) heeft zijn huisarts ook hiernaar laten kijken, maar hij vond hem niet gewilligd om hem hiermee te helpen omdat hij zijn twijfels had. Hij zag hem liever naar de psycholoog gaan. Mijn vriend beschrijft zijn problemen 'precies' zoals jou, ik sta er echt verbaast van te kijken.
Ik wou dat ik je kon helpen, maar de oplossing, zoals het 'probleem' liggen vaak in jezelf, het is alleen een kwestie van zoeken en vinden en tussentijds geduld hebben. Op youtube zijn er ook video's te vinden van mensen met dp/dr, hun ervaringen en wat voor hen als oplossing werkte, misschien kun je daarin ook wat steun vinden.
Slik je medicatie?
Misschien ben je gewoon enorm moe?
Burn out?
Misschien ben je gewoon enorm moe?
Burn out?
//Jij bent een user waar er meer van zouden moeten zijn, zhe devilll // Ik dacht dat je schreef Hitler ofzo//Huillie is mine!
Ik slikte Flunatop ter voorkoming van migraine. Neveneffecten waren slaperigheid en wanneer oudere mensen dit te lang innemen, kunnen er dementie-verschijnselen optreden. Ben hier na 3 maanden dan ook onmiddellijk mee gestopt.quote:
Slik je medicatie?
Misschien ben je gewoon enorm moe?
Burn out?
Chronische vermoeidheid kan zijn, maar dit kan pas na 6 maanden geconstateerd worden.
Ik merk wel op dat ik tegen sociale aangelegenheden opkijk, dus een lichte depressie sluit ik niet uit. Mijn psycholoog gaf dit trouwens ook al aan.
Trevik, ik ga vanavond eens youtuben naar persoonlijke verhalen. Bedankt voor de tip
Op zaterdag 28 juni 2014 @ 18:18 schreef Marie30 het volgende: Zo lief. :) Kusje :*
Op donderdag 14 juli 2016 @ 23:45 schreef GGMM het volgende: Het is altijd bijzonder gezellig als banaantje er is. :)
Op donderdag 14 juli 2016 @ 23:45 schreef GGMM het volgende: Het is altijd bijzonder gezellig als banaantje er is. :)
Heeft er nog iemand persoonlijke ervaringen en/of tips in het kader van ermee om te gaan op het werk bijvoorbeeld.
Bedankt voor het privéberichtje ook, jeweetwelwie
Bedankt voor het privéberichtje ook, jeweetwelwie
Op zaterdag 28 juni 2014 @ 18:18 schreef Marie30 het volgende: Zo lief. :) Kusje :*
Op donderdag 14 juli 2016 @ 23:45 schreef GGMM het volgende: Het is altijd bijzonder gezellig als banaantje er is. :)
Op donderdag 14 juli 2016 @ 23:45 schreef GGMM het volgende: Het is altijd bijzonder gezellig als banaantje er is. :)
vit d of b 12 tekort?
//Jij bent een user waar er meer van zouden moeten zijn, zhe devilll // Ik dacht dat je schreef Hitler ofzo//Huillie is mine!
Klinkt wel chill eigenlijk, beetje mellow en zo, niet zo'n saai gevoel.
Maar ja lijkt me wel vervelend voor de mensen in de omgang, als je de aandacht er niet bij hebt en er valt niet met je te communiceren
Maar ja lijkt me wel vervelend voor de mensen in de omgang, als je de aandacht er niet bij hebt en er valt niet met je te communiceren
Mijn nieuwe ondertitel
Ik kan wel communiceren en ik stel ook vragen enz, maar dit gaat stroef en niet zo vlot meer als een maand geleden. Zeer vreemd, precies of er wordt iets in je hoofd geblokkeerd. Je voelt echt de aanwezigheid van een muur/barrière. Ik werk nog en mijn werk kan ik ook gewoon doen, maar ik heb het moeilijk met de middagpauzes. Het vreemde is dat je je bewust bent van alles wat je meemaakt en hoe je je voelt, ook al is deze bewustzijn/alertheid een beetje verminderd.quote:
Klinkt wel chill eigenlijk, beetje mellow en zo, niet zo'n saai gevoel.
Maar ja lijkt me wel vervelend voor de mensen in de omgang, als je de aandacht er niet bij hebt en er valt niet met je te communiceren
Op zaterdag 28 juni 2014 @ 18:18 schreef Marie30 het volgende: Zo lief. :) Kusje :*
Op donderdag 14 juli 2016 @ 23:45 schreef GGMM het volgende: Het is altijd bijzonder gezellig als banaantje er is. :)
Op donderdag 14 juli 2016 @ 23:45 schreef GGMM het volgende: Het is altijd bijzonder gezellig als banaantje er is. :)
Kan je derealiseren van een vitamine D tekort? Ik heb mijn bloed laten nemen en had 5.8, waar je minstens 30 moet hebben. Ben nu volop deze vitamines aan het innemen. Ook ondervind ik geen uitgeslapen gevoel meer, niet in de week en niet in de weekends. Misschien kan je van chronische vermoeidheid ook derealiseren?quote:
Op zaterdag 28 juni 2014 @ 18:18 schreef Marie30 het volgende: Zo lief. :) Kusje :*
Op donderdag 14 juli 2016 @ 23:45 schreef GGMM het volgende: Het is altijd bijzonder gezellig als banaantje er is. :)
Op donderdag 14 juli 2016 @ 23:45 schreef GGMM het volgende: Het is altijd bijzonder gezellig als banaantje er is. :)
Alleen jammer dat ik momenteel niet zoveel op mijn paypal heb staanquote:
http://www.dpmanual.com/
Klinkt als reclame, maar deze guide heeft mij superveel geholpen
. In welke zin heeft het jou geholpen? Ben je er volkomen vanaf geraakt dan? Kan je mij de pdf anders doorsturen?
Op zaterdag 28 juni 2014 @ 18:18 schreef Marie30 het volgende: Zo lief. :) Kusje :*
Op donderdag 14 juli 2016 @ 23:45 schreef GGMM het volgende: Het is altijd bijzonder gezellig als banaantje er is. :)
Op donderdag 14 juli 2016 @ 23:45 schreef GGMM het volgende: Het is altijd bijzonder gezellig als banaantje er is. :)
Ik heb zelf 2 jaar geleden ofzo dat ding gekocht en vervolgens de audio cd in de auto gestopt en dat werkt ideaal tijdens het rijden.quote:
[..]
Alleen jammer dat ik momenteel niet zoveel op mijn paypal heb staan
Ik ben er niet volledig vanaf, maar ik kan wel stellen dat het 90% beter is geworden. Je moet iig derealisatie niet als een opzichzelfstaande stoornis zien. Het is enkel een beschermingsmechanisme van je brein.
Ik vind het een beetje lullig om een handleiding waar je relatief weinig voor hoeft te betalen gratis door te sturen sorry
Zie het als een goede investering!
Het geld doet het hem niet. Ik kan gewoon geen bankkaart koppelen aan mijn paypal en heb geen VISA...quote:
[..]
Ik heb zelf 2 jaar geleden ofzo dat ding gekocht en vervolgens de audio cd in de auto gestopt en dat werkt ideaal tijdens het rijden.
Ik ben er niet volledig vanaf, maar ik kan wel stellen dat het 90% beter is geworden. Je moet iig derealisatie niet als een opzichzelfstaande stoornis zien. Het is enkel een beschermingsmechanisme van je brein.
Ik vind het een beetje lullig om een handleiding waar je relatief weinig voor hoeft te betalen gratis door te sturen sorry
Hoelang heb jij er last van gehad en hoe heb jij dat ervaart in je werk of dagelijkse leven?
Op zaterdag 28 juni 2014 @ 18:18 schreef Marie30 het volgende: Zo lief. :) Kusje :*
Op donderdag 14 juli 2016 @ 23:45 schreef GGMM het volgende: Het is altijd bijzonder gezellig als banaantje er is. :)
Op donderdag 14 juli 2016 @ 23:45 schreef GGMM het volgende: Het is altijd bijzonder gezellig als banaantje er is. :)
Dan neem je een prepaid creditcard
Ik heb er een paar jaar in totaal wel last van gehad. Het begon na een paar gram wiet in 1x nuttigen. Maar toen ik wist wat het was kon ik me ook wel andere momenten in mijn leven heugen dat ik er eerder last van heb gehad.
Tjah hoe je het ervaart, wat kan ik er van zeggen? Het idee dat niets meer impact heeft, alsof je achter een glazen wand naar het leven kijkt. Nooit in the moment zijn. Tamelijk fucked up dus
Ik had vooral dat wanneer ik in de auto bv naar een gebied reed waar ik nog nooit eerder was geweest dat ik echt helemaal para werd. Dus als ik voor me werk naar klanten moest rijden waar ik nooit eerder was geweest vond ik dat best wel vervelend. Maar ik heb er eigenlijk nooit iets voor gelaten, ben toch altijd gegaan. Anders blijf je bezig en kan je straks niks meer.
Ik heb er een paar jaar in totaal wel last van gehad. Het begon na een paar gram wiet in 1x nuttigen. Maar toen ik wist wat het was kon ik me ook wel andere momenten in mijn leven heugen dat ik er eerder last van heb gehad.
Tjah hoe je het ervaart, wat kan ik er van zeggen? Het idee dat niets meer impact heeft, alsof je achter een glazen wand naar het leven kijkt. Nooit in the moment zijn. Tamelijk fucked up dus
Ik had vooral dat wanneer ik in de auto bv naar een gebied reed waar ik nog nooit eerder was geweest dat ik echt helemaal para werd. Dus als ik voor me werk naar klanten moest rijden waar ik nooit eerder was geweest vond ik dat best wel vervelend. Maar ik heb er eigenlijk nooit iets voor gelaten, ben toch altijd gegaan. Anders blijf je bezig en kan je straks niks meer.
Ik merk dat ik de laatste tijd nogal wat sociale dingen aan mij laat voorbijgaan en dat ik deze annuleer (dingen die ik vroeger supergraag deed). Ik heb altijd schrik met de interactie en zoals jij zegt, wat boeit het nog, ik besef het toch niet, omdat ik niet in the moment zit. Mijn werk enz dat doe ik nog, kapper, winkelen, fitness, maar sociale dingen in groep mijd ik.... zelfs met mijn beste vrienden...quote:
Dan neem je een prepaid creditcard
Ik heb er een paar jaar in totaal wel last van gehad. Het begon na een paar gram wiet in 1x nuttigen. Maar toen ik wist wat het was kon ik me ook wel andere momenten in mijn leven heugen dat ik er eerder last van heb gehad.
Tjah hoe je het ervaart, wat kan ik er van zeggen? Het idee dat niets meer impact heeft, alsof je achter een glazen wand naar het leven kijkt. Nooit in the moment zijn. Tamelijk fucked up dus
Ik had vooral dat wanneer ik in de auto bv naar een gebied reed waar ik nog nooit eerder was geweest dat ik echt helemaal para werd. Dus als ik voor me werk naar klanten moest rijden waar ik nooit eerder was geweest vond ik dat best wel vervelend. Maar ik heb er eigenlijk nooit iets voor gelaten, ben toch altijd gegaan. Anders blijf je bezig en kan je straks niks meer.
Op zaterdag 28 juni 2014 @ 18:18 schreef Marie30 het volgende: Zo lief. :) Kusje :*
Op donderdag 14 juli 2016 @ 23:45 schreef GGMM het volgende: Het is altijd bijzonder gezellig als banaantje er is. :)
Op donderdag 14 juli 2016 @ 23:45 schreef GGMM het volgende: Het is altijd bijzonder gezellig als banaantje er is. :)
Je moet voor jezelf een regime creëren waarin je zoveel mogelijk afleiding hebt en met leuke dingen bezig bent. Dus ik zou zeggen ga er juist op uit met vrienden enz. Natuurlijk is dat in het begin best wel kut maar op den duur zul je zien dat je brein leert dat er niets angstig aan is en zal het vanzelf beter gaan.
Sporten is overigens goed Gewoon gezond en goed bezig zijn, op den duur zul je merken dat de periodes waarin je derealiseerd steeds minder frequent worden.
Zolang je blijft focussen op hoe je jezelf voelt en waar je allemaal last van hebt dan houd je het fenomeen zelf in stand. Het is een zelfbeschermingsmechanisme van je brein dat vast is komen te zitten. Het is niet permanent en gebeurd niets, je wordt niet gek je bent niet ziek.
Sporten is overigens goed
Gewoon gezond en goed bezig zijn, op den duur zul je merken dat de periodes waarin je derealiseerd steeds minder frequent worden.Zolang je blijft focussen op hoe je jezelf voelt en waar je allemaal last van hebt dan houd je het fenomeen zelf in stand. Het is een zelfbeschermingsmechanisme van je brein dat vast is komen te zitten. Het is niet permanent en gebeurd niets, je wordt niet gek je bent niet ziek.
Ik weet dat het verzetten van je gedachten helpt tegen derealisatie, daarom dat ik echt wil blijven werken...maar ik blijf problemen hebben met sociale dingen. Had ik trouwens voor DPDR ook al, daarom dat ik denk dat ik al een vorm van depressie had nog voor ik DPDR kreeg. Ik hoor mij zo nog tegen een collega zeggen dat ik mij enorm down, futloos en depressief voelde... paar dagen/weken laten kreeg ik DPDR...quote:
Je moet voor jezelf een regime creëren waarin je zoveel mogelijk afleiding hebt en met leuke dingen bezig bent. Dus ik zou zeggen ga er juist op uit met vrienden enz. Natuurlijk is dat in het begin best wel kut maar op den duur zul je zien dat je brein leert dat er niets angstig aan is en zal het vanzelf beter gaan.
Sporten is overigens goed
Zolang je blijft focussen op hoe je jezelf voelt en waar je allemaal last van hebt dan houd je het fenomeen zelf in stand. Het is een zelfbeschermingsmechanisme van je brein dat vast is komen te zitten. Het is niet permanent en gebeurd niets, je wordt niet gek je bent niet ziek.
Sporten doe ik (samen met mijn broer). Fitnessen. Maar ook dan heb ik momenten dat 'ik ver weg ben' dat alles plots onwerkelijk voel...Soms begin ik zelf te draaien.
Op zaterdag 28 juni 2014 @ 18:18 schreef Marie30 het volgende: Zo lief. :) Kusje :*
Op donderdag 14 juli 2016 @ 23:45 schreef GGMM het volgende: Het is altijd bijzonder gezellig als banaantje er is. :)
Op donderdag 14 juli 2016 @ 23:45 schreef GGMM het volgende: Het is altijd bijzonder gezellig als banaantje er is. :)
Kan prima ja, net als bij B12 tekort. Vooral bij die laatste is dat een veelgehoord symptoom. Is B12 ook mee getest bij het bloedonderzoek? Zo nee, toch even doen.quote:
[..]
Kan je derealiseren van een vitamine D tekort? Ik heb mijn bloed laten nemen en had 5.8, waar je minstens 30 moet hebben. Ben nu volop deze vitamines aan het innemen. Ook ondervind ik geen uitgeslapen gevoel meer, niet in de week en niet in de weekends. Misschien kan je van chronische vermoeidheid ook derealiseren?
B12 was denk ik in orde (zou mijn bloedverslag er nog eens moeten bijnemen). Ik dacht dat de volgorde als volgt was: vitamine D tekort > chronische vermoeidheid > afwezig, somber gevoel (derealiseren). Ben nu al een maand druppels aan het innemen om mijn vitamine D weer op peil te krijgenquote:
[..]
Kan prima ja, net als bij B12 tekort. Vooral bij die laatste is dat een veelgehoord symptoom. Is B12 ook mee getest bij het bloedonderzoek? Zo nee, toch even doen.
Op zaterdag 28 juni 2014 @ 18:18 schreef Marie30 het volgende: Zo lief. :) Kusje :*
Op donderdag 14 juli 2016 @ 23:45 schreef GGMM het volgende: Het is altijd bijzonder gezellig als banaantje er is. :)
Op donderdag 14 juli 2016 @ 23:45 schreef GGMM het volgende: Het is altijd bijzonder gezellig als banaantje er is. :)
Nah, wat door huisartsen prima gevonden wordt zegt niet zoveel. Kun je de waarde nog even opzoeken? Als die waarde inderdaad in orde is denk ik toch dat je derealisatie door dat D tekort komt, 5,8 is wel heul weinig. Zit zelf trouwens aan D, B11 en B12, fantastisch natuurlijk.quote:
[..]
B12 was denk ik in orde (zou mijn bloedverslag er nog eens moeten bijnemen). Ik dacht dat de volgorde als volgt was: vitamine D tekort > chronische vermoeidheid > afwezig, somber gevoel (derealiseren). Ben nu al een maand druppels aan het innemen om mijn vitamine D weer op peil te krijgen
