R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Het word eens tijd om een topic aan te maken aangezien ik voor geen meter op schiet. Ik ben een jongen van 20 en ben de laatste 3 jaar al depressief. Ik heb problemen op verschillende gebieden en zal proberen ze te omschrijven zonder al te veel zelfmedelijden.
Mijn gezinssituatie is niet al te goed. Mijn vader is werkloos en behoorlijk onzeker, een beetje een einzelgänger, ik ben bang dat ik daar steeds meer op ga lijken. Ik heb wel een broer die me veel steunt en zelf ook depressief is geweest, maar die heeft zichzelf wel goed veranderd.
Ik heb vrijwel geen vrienden, alleen wat oppervlakkige contacten, dit is al zo sinds mijn oude vrienden groep uit elkaar is gegaan. Ik ga ook maar zelden op stap en ben daarin vrij afhankelijk van anderen. Een probleem is altijd geweest dat ik een totaal ander beeld van mezelf heb dan dat ik in het echt overkom, ik wil graag de zelfverzekerde jongen zijn die durft te zeggen wat hij wil, maar in het echt ben ik, los van een aantal situaties in mijn comfort zone, het stille muisje.
Ik heb mezelf eigenlijk nog niet geaccepteerd merk ik elke dag weer, zo ook mijn uiterlijk, waarbij ik mijn gezicht nog altijd niet kan accepteren. Ik heb sinds de middelbare school last van acne gehad en zit nu aan mijn 3e kuur roaccutane. Een enorme invloed op mijn onzekerheid. Ik heb nog nooit een echte relatie, meestal was het een net niet verhaal, ik heb het verschillende keren op internet geprobeerd. In sommige gevallen was het voor mij niet alles, in andere gevallen voor haar niet, vooral de afwijzingen zijn blijven hangen. Ik ben een keer echt verliefd geweest, wat wederzijds was, tot dat ze merkte dat ik heel onzeker was, waarna ze vrij snel een ander had.
Dat was vooral toen ik 15-16 was en rond mijn 17e werd ik depressief, sinds toen heb ik het nooit meer geprobeerd. Ik moet erbij zeggen dat ik daarna pas mijn uiterlijk ben gaan veranderen, ik heb een nieuw kapsel genomen, heb vaker nieuwe kleren gekocht en ben gaan trainen voor een gespierd lichaam, wat toen mijn passie werd. Toen ik 17 was en slechte ervaringen had met het daten van meisjes, ben ik naar een homo site gegaan en kreeg verschillende reacties (veel wanhopige jongens). Ik ben toen ook gaan chatten en heb tot nu een aantal leuke jongens ontmoet en seks mee gehad, ook kan ik er goed gesprekken mee voeren. Ik heb nooit een verliefd gevoel gehad, maar het voelde wel goed. Sindsdien denk ik dat ik bi ben. Ik denk dat ik het heb gedaan met gebrek aan succes bij meisjes, toen ik dus ineens knap en aantrekkelijk werd bevonden, ben ik daar blijven hangen. Ik heb dus nog nooit seks gehad met een meisje, wel een keer gezoend.
Ik sport vrij veel, ik doe aan tennis en heb daarna al een competitiegroep, voorderest heb ik mijn levensstijl de laatste 1,5 jaar aangepast aan fitness/bodybuilding om mezelf beter te voelen. Ik ga naar een psycholoog, maar dat levert dat nu toe niet het resultaat wat ik zou willen. Ik heb een aantal mailcontacten waarmee ik praat over problemen. Ik kan nog altijd mijn gedachten niet veranderen of een positievere houding aannemen. Ik heb dus ook een sociale angst, die erger lijkt te worden, omdat ik bang ben dat mensen mij op deze manier zien. Buiten school, sport en af en toe winkelen en familie bezoeken, kom ik de deur ook amper uit. En als ik eruit ga, is dat met enorme moeite. Ik had me voorgenomen om op mijn nieuwe studie (hbo) eindelijk eens mezelf te zijn en laten horen en hier contacten op te doen. Maar dat is dus niet gelukt.
Ik heb veel stemmingswisselingen, het ene moment krijg ik een positief inzicht, het andere moment denk ik aan zelfmoord. Ik ben op de middelbare school een korte periode gepest, niet overdreven erg, maar het heeft wel ingewerkt op mijn vertrouwen naar mensen toe en de manier waarop ik naar de wereld kijk. Overigens werd ik gepest door mijn zwakte, omdat ik me niet goed verzorgde, veel puisten had, slecht gekleed was en heel onzeker was.
Ik ben ervan op de hoogte dat er op deze manier geen veranderingen gaan komen en dat er dus nodig wat moet gebeuren, maar ik heb geen flauw idee meer waar te beginnen. Als ik niet eens meer rustig over straat kan lopen is dat ook een teken dat er wat moet veranderen. Ik kan nog wel even doorschrijven, maar dan word het wel erg lang, veel korter is me niet gelukt.
Mijn gezinssituatie is niet al te goed. Mijn vader is werkloos en behoorlijk onzeker, een beetje een einzelgänger, ik ben bang dat ik daar steeds meer op ga lijken. Ik heb wel een broer die me veel steunt en zelf ook depressief is geweest, maar die heeft zichzelf wel goed veranderd.
Ik heb vrijwel geen vrienden, alleen wat oppervlakkige contacten, dit is al zo sinds mijn oude vrienden groep uit elkaar is gegaan. Ik ga ook maar zelden op stap en ben daarin vrij afhankelijk van anderen. Een probleem is altijd geweest dat ik een totaal ander beeld van mezelf heb dan dat ik in het echt overkom, ik wil graag de zelfverzekerde jongen zijn die durft te zeggen wat hij wil, maar in het echt ben ik, los van een aantal situaties in mijn comfort zone, het stille muisje.
Ik heb mezelf eigenlijk nog niet geaccepteerd merk ik elke dag weer, zo ook mijn uiterlijk, waarbij ik mijn gezicht nog altijd niet kan accepteren. Ik heb sinds de middelbare school last van acne gehad en zit nu aan mijn 3e kuur roaccutane. Een enorme invloed op mijn onzekerheid. Ik heb nog nooit een echte relatie, meestal was het een net niet verhaal, ik heb het verschillende keren op internet geprobeerd. In sommige gevallen was het voor mij niet alles, in andere gevallen voor haar niet, vooral de afwijzingen zijn blijven hangen. Ik ben een keer echt verliefd geweest, wat wederzijds was, tot dat ze merkte dat ik heel onzeker was, waarna ze vrij snel een ander had.
Dat was vooral toen ik 15-16 was en rond mijn 17e werd ik depressief, sinds toen heb ik het nooit meer geprobeerd. Ik moet erbij zeggen dat ik daarna pas mijn uiterlijk ben gaan veranderen, ik heb een nieuw kapsel genomen, heb vaker nieuwe kleren gekocht en ben gaan trainen voor een gespierd lichaam, wat toen mijn passie werd. Toen ik 17 was en slechte ervaringen had met het daten van meisjes, ben ik naar een homo site gegaan en kreeg verschillende reacties (veel wanhopige jongens). Ik ben toen ook gaan chatten en heb tot nu een aantal leuke jongens ontmoet en seks mee gehad, ook kan ik er goed gesprekken mee voeren. Ik heb nooit een verliefd gevoel gehad, maar het voelde wel goed. Sindsdien denk ik dat ik bi ben. Ik denk dat ik het heb gedaan met gebrek aan succes bij meisjes, toen ik dus ineens knap en aantrekkelijk werd bevonden, ben ik daar blijven hangen. Ik heb dus nog nooit seks gehad met een meisje, wel een keer gezoend.
Ik sport vrij veel, ik doe aan tennis en heb daarna al een competitiegroep, voorderest heb ik mijn levensstijl de laatste 1,5 jaar aangepast aan fitness/bodybuilding om mezelf beter te voelen. Ik ga naar een psycholoog, maar dat levert dat nu toe niet het resultaat wat ik zou willen. Ik heb een aantal mailcontacten waarmee ik praat over problemen. Ik kan nog altijd mijn gedachten niet veranderen of een positievere houding aannemen. Ik heb dus ook een sociale angst, die erger lijkt te worden, omdat ik bang ben dat mensen mij op deze manier zien. Buiten school, sport en af en toe winkelen en familie bezoeken, kom ik de deur ook amper uit. En als ik eruit ga, is dat met enorme moeite. Ik had me voorgenomen om op mijn nieuwe studie (hbo) eindelijk eens mezelf te zijn en laten horen en hier contacten op te doen. Maar dat is dus niet gelukt.
Ik heb veel stemmingswisselingen, het ene moment krijg ik een positief inzicht, het andere moment denk ik aan zelfmoord. Ik ben op de middelbare school een korte periode gepest, niet overdreven erg, maar het heeft wel ingewerkt op mijn vertrouwen naar mensen toe en de manier waarop ik naar de wereld kijk. Overigens werd ik gepest door mijn zwakte, omdat ik me niet goed verzorgde, veel puisten had, slecht gekleed was en heel onzeker was.
Ik ben ervan op de hoogte dat er op deze manier geen veranderingen gaan komen en dat er dus nodig wat moet gebeuren, maar ik heb geen flauw idee meer waar te beginnen. Als ik niet eens meer rustig over straat kan lopen is dat ook een teken dat er wat moet veranderen. Ik kan nog wel even doorschrijven, maar dan word het wel erg lang, veel korter is me niet gelukt.
This will help
Op 29 december 2012 schreef AppelCake het volgende:
ch0c0l0c0 Je bent mijn lieve hoer, ik kan niet meer zonder je! wjnmk nwly!
Samen met ginger en kerstsnol nemen wij de wereld over, pr0nfilms maken en meer en meer chickies hosselen.
ch0c0l0c0 Je bent mijn lieve hoer, ik kan niet meer zonder je! wjnmk nwly!
Samen met ginger en kerstsnol nemen wij de wereld over, pr0nfilms maken en meer en meer chickies hosselen.
Op 29 december 2012 schreef AppelCake het volgende:
ch0c0l0c0 Je bent mijn lieve hoer, ik kan niet meer zonder je! wjnmk nwly!
Samen met ginger en kerstsnol nemen wij de wereld over, pr0nfilms maken en meer en meer chickies hosselen.
ch0c0l0c0 Je bent mijn lieve hoer, ik kan niet meer zonder je! wjnmk nwly!
Samen met ginger en kerstsnol nemen wij de wereld over, pr0nfilms maken en meer en meer chickies hosselen.
Als je in ieder geval wilt proberen om normaal over straat te gaan, dan kan ik je wel een paar tips geven om je sociale kring wat uit te breiden.quote:
"What I did, I did without choice... in the name of peace and sanity." - The Doctor
Je moet niet met liedjes aankomen. Ik maak precies hetzelfde mee nu al anderhalf jaar, echt exact hetzelfde als TS net vertelde allemaal. Daarom kom ik met deze film en geloof me, ik weet hoe het is aangezien ik hetzelfde meemaak, liedjes maken je alleen nog maar kutter in die status.quote:
Op 29 december 2012 schreef AppelCake het volgende:
ch0c0l0c0 Je bent mijn lieve hoer, ik kan niet meer zonder je! wjnmk nwly!
Samen met ginger en kerstsnol nemen wij de wereld over, pr0nfilms maken en meer en meer chickies hosselen.
ch0c0l0c0 Je bent mijn lieve hoer, ik kan niet meer zonder je! wjnmk nwly!
Samen met ginger en kerstsnol nemen wij de wereld over, pr0nfilms maken en meer en meer chickies hosselen.
Ik heb al veel motivatie filmpjes gezien, dan krijg je even een positief inzicht, maar uiteindelijk blijkt het uitvoeren toch een heel ander verhaal.quote:
Ja, dat blijf ik wel doen, al is het niet vaak.quote:Als je in ieder geval wilt proberen om normaal over straat te gaan, dan kan ik je wel een paar tips geven om je sociale kring wat uit te breiden.
@pietverdriet: dat is een deel van het probleem, ik weet niet wat ik ben of hoe ik me ernaar moet gedragen. Het beeld wat is wil met mezelf komt niet overeen met de werkelijkheid.
Ik voel precies hetzelfde ik maak ook precies hetzelfde mee en zo dacht ik afgelopen 1,5 jaar ook en nu ik die film nog een keer ging kijken (1,5 uur) ben ik het echt gaan toepassen en geloof me het werkt echt. En je kan er beter nu mee beginnen want de status waar je nu in zit is echt een hel, ik maak het ook mee en nu gaat het steeds beter en beter doordat ik het geheim toepasquote:Op maandag 24 december 2012 16:02 schreef patrickpsv het volgende:
[..]
Ik heb al veel motivatie filmpjes gezien, dan krijg je even een positief inzicht, maar uiteindelijk blijkt het uitvoeren toch een heel ander verhaal.
[..]
Ja, dat blijf ik wel doen, al is het niet vaak.
@pietverdriet: dat is een deel van het probleem, ik weet niet wat ik ben of hoe ik me ernaar moet gedragen. Het beeld wat is wil met mezelf komt niet overeen met de werkelijkheid.
Op 29 december 2012 schreef AppelCake het volgende:
ch0c0l0c0 Je bent mijn lieve hoer, ik kan niet meer zonder je! wjnmk nwly!
Samen met ginger en kerstsnol nemen wij de wereld over, pr0nfilms maken en meer en meer chickies hosselen.
ch0c0l0c0 Je bent mijn lieve hoer, ik kan niet meer zonder je! wjnmk nwly!
Samen met ginger en kerstsnol nemen wij de wereld over, pr0nfilms maken en meer en meer chickies hosselen.
Nou, omdat je zo graag iemand anders terecht wijst, wijs ik je er ook maar even op dat als je al anderhalf jaar hetzelfde meemaakt als topicstarter, je onmogelijk de autoriteit kan uithangen om daar de oplossing voor te bieden.quote:
[..]
Je moet niet met liedjes aankomen. Ik maak precies hetzelfde mee nu al anderhalf jaar, echt exact hetzelfde als TS net vertelde allemaal. Daarom kom ik met deze film en geloof me, ik weet hoe het is aangezien ik hetzelfde meemaak, liedjes maken je alleen nog maar kutter in die status.
Enneh, man, lighten up, wat reageer je eigenaardig serieus op een link naar een liedje.
Ik pak mijn brommer en ik ga.
Omdat ik weet hoe TS zich voelt, en bijna niemand die zoiets meemaakt of meegemaakt heeft zal het echt volkomen begrijpen, vandaar.quote:
[..]
Nou, omdat je zo graag iemand anders terecht wijst, wijs ik je er ook maar even op dat als je al anderhalf jaar hetzelfde meemaakt als topicstarter, je onmogelijk de autoriteit kan uithangen om daar de oplossing voor te bieden.
Enneh, man, lighten up, wat reageer je eigenaardig serieus op een link naar een liedje.
Op 29 december 2012 schreef AppelCake het volgende:
ch0c0l0c0 Je bent mijn lieve hoer, ik kan niet meer zonder je! wjnmk nwly!
Samen met ginger en kerstsnol nemen wij de wereld over, pr0nfilms maken en meer en meer chickies hosselen.
ch0c0l0c0 Je bent mijn lieve hoer, ik kan niet meer zonder je! wjnmk nwly!
Samen met ginger en kerstsnol nemen wij de wereld over, pr0nfilms maken en meer en meer chickies hosselen.
Nou, ik vertel je dat wat toleranter en aardiger reageren op andere mensen, ook al snel tot een wat positiever zelfbeeld zal leiden hoor. Stop met het dissen van andere mensen, zoals je trots in je ondertitel vermeldt. Het zal je sieren en je zal het in de spiegel terugzien.quote:
[..]
Omdat ik weet hoe TS zich voelt, en bijna niemand die zoiets meemaakt of meegemaakt heeft zal het echt volkomen begrijpen, vandaar.
Ik pak mijn brommer en ik ga.
quote:
[..]
Nou, ik vertel je dat wat toleranter en aardiger reageren op andere mensen, ook al snel tot een wat positiever zelfbeeld zal leiden hoor. Stop met het dissen van andere mensen, zoals je trots in je ondertitel vermeld, het zal je sieren en je zal het in de spiegel terugzien.
Op 29 december 2012 schreef AppelCake het volgende:
ch0c0l0c0 Je bent mijn lieve hoer, ik kan niet meer zonder je! wjnmk nwly!
Samen met ginger en kerstsnol nemen wij de wereld over, pr0nfilms maken en meer en meer chickies hosselen.
ch0c0l0c0 Je bent mijn lieve hoer, ik kan niet meer zonder je! wjnmk nwly!
Samen met ginger en kerstsnol nemen wij de wereld over, pr0nfilms maken en meer en meer chickies hosselen.
Prima, ik kijk hem wel, al geloof ik niet zo in geheimen. Ik denk dat wel weet wat er ongeveer in terug gaat komen, maar dan moet je het nog steeds kunnen toepassen. Hoe heb jij dat gedaan?quote:
[..]
Ik voel precies hetzelfde ik maak ook precies hetzelfde mee en zo dacht ik afgelopen 1,5 jaar ook en nu ik die film nog een keer ging kijken (1,5 uur) ben ik het echt gaan toepassen en geloof me het werkt echt. En je kan er beter nu mee beginnen want de status waar je nu in zit is echt een hel, ik maak het ook mee en nu gaat het steeds beter en beter doordat ik het geheim toepas
Er in geloven en het ECHT willen, ook al doe je het niet dan moet je alsof doen, alles wordt uitgelegd in die film. Je moet letterlijk het hele proces uit die film gewoon doen, ook al geloof je er niet in. Je moet het echt willen en uiteindelijk ga je er in geloven. En dan, dan gaat alles vanzelf, na 1,5 jaar dacht ik dat er een wonder bleek te gebeuren, ik leerde weer mensen kennen, ging weer uit, kreeg weer een vriendin, ik voelde me weer heerlijk! 1,5 jaar alleen maar binnen gezeten en ik sprak echt nobody, 40.000 euro kwijt aan psychologen en coachs, ik ben 1x het proces uit die film gaan toepassen en met 3 maanden bleek er wel een wonder gebeurd te zijn. Ik zeg doen!quote:
[..]
Prima, ik kijk hem wel, al geloof ik niet zo in geheimen. Ik denk dat wel weet wat er ongeveer in terug gaat komen, maar dan moet je het nog steeds kunnen toepassen. Hoe heb jij dat gedaan?
Op 29 december 2012 schreef AppelCake het volgende:
ch0c0l0c0 Je bent mijn lieve hoer, ik kan niet meer zonder je! wjnmk nwly!
Samen met ginger en kerstsnol nemen wij de wereld over, pr0nfilms maken en meer en meer chickies hosselen.
ch0c0l0c0 Je bent mijn lieve hoer, ik kan niet meer zonder je! wjnmk nwly!
Samen met ginger en kerstsnol nemen wij de wereld over, pr0nfilms maken en meer en meer chickies hosselen.
Ik herken redelijk wat dingen van mezelf in jou, op dat bi zijn na dan. Maar ik was/ben ook redelijk onzeker op een aantal vlakken, terwijl dat niet mijn ware aard is. Ik heb dat anderhalf jaar compleet losgelaten, ik had ook goede vrienden die me wel 'plaagden' met mijn muzieksmaak of filmsmaak ofzo, als dat te vrouwelijk was (zo kijk ik graag chickflicks en vind ik gilmore girls een leuke serie). Maar al die angst dat mensen je daarom niet zouden accepteren heb ik helemaal losgelaten. Nu zeg ik het juist trots, en loop altijd zeer zelfverzekerd door school of door de stad. En voor die tijd had ik nooit gezoend, nooit echte relatie gehad, en sinds is mezelf ben en geen ene fuck geef om wat mensen denken, ging er echt een wereld open. Nooit gewend om vrouwelijke interesse te krijgen, en nu zie ik iedere keer tijdens het uitgaan wel of zo simpel als op school vrouwen me lang aanstaren. Je moet niet alleen voor anderen maar ook voor jezelf zelfverzekerd zijn.
En uiterlijk speelt zeker wel een rol, dus moet je netjes in blijven, maar het moet niet de reden zijn om het maar te vergeten als je wat puisten hebt ofzo. Ik zie zo vaak een lelijke jongen met een behoorlijk mooie meid, echt te vaak, en dan heb ik het niet over een middelmatige jongen, maar soms gewoon echt een 3 met een 7. Dus blijf zeker aan je uiterlijk werken, maar doe ondertussen lekker je ding en heb schijt aan iedereen die je niet mag. En dat gebeurt sowieso niet, want als mensen zien dat je erg zelfverzekerd bent dan heeft men niets meer dan respect voor je.
Pas er alleen mee op dat je er niet in doordraaid, de grens tussen zelfverzekerd en een arrogante klootzak zijn is erg dun.
Succes man.
En uiterlijk speelt zeker wel een rol, dus moet je netjes in blijven, maar het moet niet de reden zijn om het maar te vergeten als je wat puisten hebt ofzo. Ik zie zo vaak een lelijke jongen met een behoorlijk mooie meid, echt te vaak, en dan heb ik het niet over een middelmatige jongen, maar soms gewoon echt een 3 met een 7. Dus blijf zeker aan je uiterlijk werken, maar doe ondertussen lekker je ding en heb schijt aan iedereen die je niet mag. En dat gebeurt sowieso niet, want als mensen zien dat je erg zelfverzekerd bent dan heeft men niets meer dan respect voor je.
Pas er alleen mee op dat je er niet in doordraaid, de grens tussen zelfverzekerd en een arrogante klootzak zijn is erg dun.
Succes man.
It is our light, not our darkness that frightens us the most.
Our biggest fear is not that we are inadequate, our biggest fear is that we are powerful beyond measure.
Our biggest fear is not that we are inadequate, our biggest fear is that we are powerful beyond measure.
Ik zal de film kijken en het proberen toe te passen. Het komt een beetje raar op me over, maar het is het proberen waard.quote:
[..]
Er in geloven en het ECHT willen, ook al doe je het niet dan moet je alsof doen, alles wordt uitgelegd in die film. Je moet letterlijk het hele proces uit die film gewoon doen, ook al geloof je er niet in. Je moet het echt willen en uiteindelijk ga je er in geloven. En dan, dan gaat alles vanzelf, na 1,5 jaar dacht ik dat er een wonder bleek te gebeuren, ik leerde weer mensen kennen, ging weer uit, kreeg weer een vriendin, ik voelde me weer heerlijk! 1,5 jaar alleen maar binnen gezeten en ik sprak echt nobody, 40.000 euro kwijt aan psychologen en coachs, ik ben 1x het proces uit die film gaan toepassen en met 3 maanden bleek er wel een wonder gebeurd te zijn. Ik zeg doen!
Ik moet eerlijk zeggen dat ik niet precies weet hoe ik dit moet gaan doen. Ik probeer vaker positief te denken, maar uiteindelijk overwint het negatieve. Het klinkt wel logisch dat het zo werkt, maar wat veranderd in je gedachten als je van depressief naar het verbeteren van je leven gaat?quote:Ik herken redelijk wat dingen van mezelf in jou, op dat bi zijn na dan. Maar ik was/ben ook redelijk onzeker op een aantal vlakken, terwijl dat niet mijn ware aard is. Ik heb dat anderhalf jaar compleet losgelaten, ik had ook goede vrienden die me wel 'plaagden' met mijn muzieksmaak of filmsmaak ofzo, als dat te vrouwelijk was (zo kijk ik graag chickflicks en vind ik gilmore girls een leuke serie). Maar al die angst dat mensen je daarom niet zouden accepteren heb ik helemaal losgelaten. Nu zeg ik het juist trots, en loop altijd zeer zelfverzekerd door school of door de stad. En voor die tijd had ik nooit gezoend, nooit echte relatie gehad, en sinds is mezelf ben en geen ene fuck geef om wat mensen denken, ging er echt een wereld open. Nooit gewend om vrouwelijke interesse te krijgen, en nu zie ik iedere keer tijdens het uitgaan wel of zo simpel als op school vrouwen me lang aanstaren. Je moet niet alleen voor anderen maar ook voor jezelf zelfverzekerd zijn.
En uiterlijk speelt zeker wel een rol, dus moet je netjes in blijven, maar het moet niet de reden zijn om het maar te vergeten als je wat puisten hebt ofzo. Ik zie zo vaak een lelijke jongen met een behoorlijk mooie meid, echt te vaak, en dan heb ik het niet over een middelmatige jongen, maar soms gewoon echt een 3 met een 7. Dus blijf zeker aan je uiterlijk werken, maar doe ondertussen lekker je ding en heb schijt aan iedereen die je niet mag. En dat gebeurt sowieso niet, want als mensen zien dat je erg zelfverzekerd bent dan heeft men niets meer dan respect voor je.
Pas er alleen mee op dat je er niet in doordraaid, de grens tussen zelfverzekerd en een arrogante klootzak zijn is erg dun.
Succes man.
Stel je gaat ergens heen en van te voren voel je je er niet goed over, en je kunt het niet veranderen in iets positiefs, het gevoel blijft hangen. Het draai je die knop dan om?
Ik had/heb hetzelfde als jou! Ik ben ook niet al te zeker van mijzelf en van uitgaan houd ik al helemaal niet (af en toe eens de kroeg in of poolen, daar blijft het wel bij). Sinds ik naar de sportschool ben gegaan en ik een fulltime baan heb, gaat het een stuk beter! Door het werken heb je geen tijd om over jezelf na te denken en door de sportschool zie ik er iets beter uit.
Heb jij werk? Ik las dat je nog studeert, dat hoeft geen belemmering te zijn voor werk. Door te werken bouw je contacten op (collega's) en moet je soms mee met bedrijfsuitjes, dat is best gezellig en werkt goed.
Heb jij werk? Ik las dat je nog studeert, dat hoeft geen belemmering te zijn voor werk. Door te werken bouw je contacten op (collega's) en moet je soms mee met bedrijfsuitjes, dat is best gezellig en werkt goed.
het zal werken! gegarandeerdquote:
[..]
Ik zal de film kijken en het proberen toe te passen. Het komt een beetje raar op me over, maar het is het proberen waard.
[..]
Ik moet eerlijk zeggen dat ik niet precies weet hoe ik dit moet gaan doen. Ik probeer vaker positief te denken, maar uiteindelijk overwint het negatieve. Het klinkt wel logisch dat het zo werkt, maar wat veranderd in je gedachten als je van depressief naar het verbeteren van je leven gaat?
Stel je gaat ergens heen en van te voren voel je je er niet goed over, en je kunt het niet veranderen in iets positiefs, het gevoel blijft hangen. Het draai je die knop dan om?
Op 29 december 2012 schreef AppelCake het volgende:
ch0c0l0c0 Je bent mijn lieve hoer, ik kan niet meer zonder je! wjnmk nwly!
Samen met ginger en kerstsnol nemen wij de wereld over, pr0nfilms maken en meer en meer chickies hosselen.
ch0c0l0c0 Je bent mijn lieve hoer, ik kan niet meer zonder je! wjnmk nwly!
Samen met ginger en kerstsnol nemen wij de wereld over, pr0nfilms maken en meer en meer chickies hosselen.
The Secret is niet een waargebeurd of werkend verhaal, maar het trekt paralellen naar gedragingen/mentaliteitsveranderingen in het 'echte' leven die goed/wenselijk zijn, dus voor sommigen zal het absoluut helpen. Het is niet dat die film an sich zaligmakend is.
Als je ervoor gaat komt het goed, met wat jij nnu zegt werkt het alleen maar tegen? :Squote:
The Secret is niet een waargebeurd of werkend verhaal, maar het trekt paralellen naar gedragingen/mentaliteitsveranderingen in het 'echte' leven die goed/wenselijk zijn, dus voor sommigen zal het absoluut helpen. Het is niet dat die film an sich zaligmakend is.
Op 29 december 2012 schreef AppelCake het volgende:
ch0c0l0c0 Je bent mijn lieve hoer, ik kan niet meer zonder je! wjnmk nwly!
Samen met ginger en kerstsnol nemen wij de wereld over, pr0nfilms maken en meer en meer chickies hosselen.
ch0c0l0c0 Je bent mijn lieve hoer, ik kan niet meer zonder je! wjnmk nwly!
Samen met ginger en kerstsnol nemen wij de wereld over, pr0nfilms maken en meer en meer chickies hosselen.
Ik heb je reactie een paar keer gelezen maar kan 'm niet echt in de context plaatsen..quote:
[..]
Als je ervoor gaat komt het goed, met wat jij nnu zegt werkt het alleen maar tegen? :S
quote:
[..]
Ik heb je reactie een paar keer gelezen maar kan 'm niet echt in de context plaatsen..
Op 29 december 2012 schreef AppelCake het volgende:
ch0c0l0c0 Je bent mijn lieve hoer, ik kan niet meer zonder je! wjnmk nwly!
Samen met ginger en kerstsnol nemen wij de wereld over, pr0nfilms maken en meer en meer chickies hosselen.
ch0c0l0c0 Je bent mijn lieve hoer, ik kan niet meer zonder je! wjnmk nwly!
Samen met ginger en kerstsnol nemen wij de wereld over, pr0nfilms maken en meer en meer chickies hosselen.
Ik heb de film ondertussen gezien en het is leerzaam. Ik zal het ook toepassen en zien wat het oplevert. ik geloof er wel in dat ik ik er beter van zal worden.quote:
Ik verwacht geen wonderen ofzo, maar ik denk dat het mijn geloof en mentaliteit in het leven wel kan verbeteren.quote:The Secret is niet een waargebeurd of werkend verhaal, maar het trekt paralellen naar gedragingen/mentaliteitsveranderingen in het 'echte' leven die goed/wenselijk zijn, dus voor sommigen zal het absoluut helpen. Het is niet dat die film an sich zaligmakend is.
Heb je hem zo snel al gezien?quote:
[..]
Ik heb de film ondertussen gezien en het is leerzaam. Ik zal het ook toepassen en zien wat het oplevert. ik geloof er wel in dat ik ik er beter van zal worden.
[..]
Ik verwacht geen wonderen ofzo, maar ik denk dat het mijn geloof en mentaliteit in het leven wel kan verbeteren.
Dan ben je er wel goed en serieus mee bezig! Ik zou zeggen neem in ieder geval even contact met mij op over 1-2 maanden en zeg wat de veranderingen zijn! en goed volhouden he? 
Op 29 december 2012 schreef AppelCake het volgende:
ch0c0l0c0 Je bent mijn lieve hoer, ik kan niet meer zonder je! wjnmk nwly!
Samen met ginger en kerstsnol nemen wij de wereld over, pr0nfilms maken en meer en meer chickies hosselen.
ch0c0l0c0 Je bent mijn lieve hoer, ik kan niet meer zonder je! wjnmk nwly!
Samen met ginger en kerstsnol nemen wij de wereld over, pr0nfilms maken en meer en meer chickies hosselen.
Ja, ik heb hem meteen gekeken, ik was er benieuwd naar en had een positieve wending nodig vandaag. Ik ga mijn best doen het toe te passen.quote:
[..]
Heb je hem zo snel al gezien?
Hoi, hier zijn een paar tips:
- ga sporten
- als je student bent => studentenvereniging
- nieuwe mensen leren kennen via websites nmlk.nl en fellas.nl
- doe vrijwilligerswerk
- neem een hobby waarbij je in aanraking komt met andere mensen
- ga sporten
- als je student bent => studentenvereniging
- nieuwe mensen leren kennen via websites nmlk.nl en fellas.nl
- doe vrijwilligerswerk
- neem een hobby waarbij je in aanraking komt met andere mensen
"What I did, I did without choice... in the name of peace and sanity." - The Doctor
quote:
[..]
Ja, ik heb hem meteen gekeken, ik was er benieuwd naar en had een positieve wending nodig vandaag. Ik ga mijn best doen het toe te passen.
Op 29 december 2012 schreef AppelCake het volgende:
ch0c0l0c0 Je bent mijn lieve hoer, ik kan niet meer zonder je! wjnmk nwly!
Samen met ginger en kerstsnol nemen wij de wereld over, pr0nfilms maken en meer en meer chickies hosselen.
ch0c0l0c0 Je bent mijn lieve hoer, ik kan niet meer zonder je! wjnmk nwly!
Samen met ginger en kerstsnol nemen wij de wereld over, pr0nfilms maken en meer en meer chickies hosselen.
Begrijp ik het nu goed dat je ripped bent maar nog steeds erg ongelukkig?
Fight Club doet het ook goed, maar die ken je vast al.quote:
[..]
Ja, ik heb hem meteen gekeken, ik was er benieuwd naar en had een positieve wending nodig vandaag. Ik ga mijn best doen het toe te passen.
Ik heb niet echt bruikbare tips oid maar wil je laten weten, zonder je uberhaupt te kennen of meteen zoetsappig over te willen komen, dat je de moeite waard bent zoals je bent! Daar zelf nog achter komen is niet zo simpel geloof ik, maar wilde het maar even gezegd hebben 
succes!
succes!
an urge to help mankind overcomes me
Echt respect voor je dat je er al meteen serieus met alle tips omgaat!
Ik wil je alleen even meegeven dat als je dit echt wilt, en aangezien de reacties wil je dat ook, moet je blijven doorzetten. Je moet jezelf steeds weer eigenlijk dwingen om naar buiten te gaan, het huis uit en leuke dingen te doen. Ja het doorzetten zal eerst echt kapot moeilijk zijn, maar net zoals in de sportschool kun je jezelf pushen om nog die laatste 10 push ups te doen, dus kun je dat ook met je eigen gedrag!
Natuurlijk komt er geen verandering van de ene op de andere dag, maar als je er hard voor werkt zul je indd in de komende 3 maanden zeker veranderingen gaan zien. Dus probeer door te zetten en jezelf bezig te houden buiten de deur.
Heel veel succes!
Ik wil je alleen even meegeven dat als je dit echt wilt, en aangezien de reacties wil je dat ook, moet je blijven doorzetten. Je moet jezelf steeds weer eigenlijk dwingen om naar buiten te gaan, het huis uit en leuke dingen te doen. Ja het doorzetten zal eerst echt kapot moeilijk zijn, maar net zoals in de sportschool kun je jezelf pushen om nog die laatste 10 push ups te doen, dus kun je dat ook met je eigen gedrag!
Natuurlijk komt er geen verandering van de ene op de andere dag, maar als je er hard voor werkt zul je indd in de komende 3 maanden zeker veranderingen gaan zien. Dus probeer door te zetten en jezelf bezig te houden buiten de deur.
Heel veel succes!
Sporten doe ik veel, studentenvereniging kan ik weleens naar informeren. Die sites heb ik weleens bekeken, maar er is vrij weinig in de buurt, ik vind het ook fijner om mensen individueel te ontmoeten, vandaar de internetdating. Vrijwilligerswerk doe ik vaak in de zomer. Hobby's zou ik zo niet weten, bodybuilden is mijn hobby en tennis, ik zit al langer na te denken voor nog iets anders, maar dat moet ik ook weer kunnen financieren. Ik moet nog een beetje ontdekken welke passies ik nog meer heb.quote:
Hoi, hier zijn een paar tips:
- ga sporten
- als je student bent => studentenvereniging
- nieuwe mensen leren kennen via websites nmlk.nl en fellas.nl
- doe vrijwilligerswerk
- neem een hobby waarbij je in aanraking komt met andere mensen
Ik moet inderdaad weer eens een bijbaantje gaan zoeken, aangezien ik bijvoorbeeld op wintersport ga, maar ook in de zomer weleens op vakantie zal willen. Maar mijn studie kost me al veel energie en met met sporten erbij ben ik meestal toe aan rust. Gewoon door alle prikkels door de dag. Ook heb ik een beetje angstig voor sociale situaties bij de bijbaantjes.quote:Heb jij werk? Ik las dat je nog studeert, dat hoeft geen belemmering te zijn voor werk. Door te werken bouw je contacten op (collega's) en moet je soms mee met bedrijfsuitjes, dat is best gezellig en werkt goed.
Ja, dat klopt. Ben keihard gaan trainen, omdat ik heel graag zo'n mooi lichaam wou hebben, met voedingsschema en alles. Heb jou posts ook gevolgd in het topic en denk dat ik ook zo toegewijd ben. Mijn doel was ook om er zelfverzekerd van te worden, maar dat is niet gebeurd. Ik doe het nu gewoon omdat ik dan een passie in mijn leven heb en om me niet helemaal nutteloos te voelen. Fight club heb ik al gezien inderdaadquote:Op maandag 24 december 2012 20:01 schreef Panzermaus het volgende:
Begrijp ik het nu goed dat je ripped bent maar nog steeds erg ongelukkig?
[..]
Fight Club doet het ook goed, maar die ken je vast al.
Dankje, diep van binnen weet ik dat ook wel, ik geloof er alleen niet in, dat moet nu dus gaan veranderen.quote:
Ik heb niet echt bruikbare tips oid maar wil je laten weten, zonder je uberhaupt te kennen of meteen zoetsappig over te willen komen, dat je de moeite waard bent zoals je bent! Daar zelf nog achter komen is niet zo simpel geloof ik, maar wilde het maar even gezegd hebben
Ja klopt, moet wel zeggen dat ik als ik een dipje heb, dan ook echt helemaal down ben en niks meer voor elkaar krijg en dan pas verder ga als ik weer wat positiever word. Mezelf pushen in de sportschool kan ik er niet mee vergelijken, dat kost nauwelijks moeite en is te vergelijken met de moeite die het kost om sociale veranderingen te ondergaan. Misschien komt het ook wel door vertrouwen, ik weet dat ik het lichaam kan krijgen wat ik wil en dus zorg ik ervoor dat ik het krijg.quote:
Echt respect voor je dat je er al meteen serieus met alle tips omgaat!
Ik wil je alleen even meegeven dat als je dit echt wilt, en aangezien de reacties wil je dat ook, moet je blijven doorzetten. Je moet jezelf steeds weer eigenlijk dwingen om naar buiten te gaan, het huis uit en leuke dingen te doen. Ja het doorzetten zal eerst echt kapot moeilijk zijn, maar net zoals in de sportschool kun je jezelf pushen om nog die laatste 10 push ups te doen, dus kun je dat ook met je eigen gedrag!
Natuurlijk komt er geen verandering van de ene op de andere dag, maar als je er hard voor werkt zul je indd in de komende 3 maanden zeker veranderingen gaan zien. Dus probeer door te zetten en jezelf bezig te houden buiten de deur.
Heel veel succes!
Bro, als je er niet uitkomt ondanks al je gedachten en sociale clubs; zoek het eens in je verleden, je kindertijd. Graaf maar eens in je verleden en kijken hoe diep je emoties zitten. Denk eens diep na wat daar is gebeurd waardoor je zo geworden bent als je nu bent. Wellicht vind je daar een eenduidig antwoord en kan je daar aan werken. Dat zal altijd zeer lastig zijn.
Succes en hou me op de hoogte.
Succes en hou me op de hoogte.
Dat doe ik ook regelmatig en die emoties zitten best diep. Ik denk dat ik gewoon veel gemist heb in mijn sociale ontwikkeling en ik heb me op het einde van de middelbare school afgezonderd omdat het me te moeilijk werd. Ik weet ook niet precies hoe ik dat ga accepteren, het voelt een beetje als een zwart gat.quote:Op zaterdag 29 december 2012 18:03 schreef Lindstrøm. het volgende:
Bro, als je er niet uitkomt ondanks al je gedachten en sociale clubs; zoek het eens in je verleden, je kindertijd. Graaf maar eens in je verleden en kijken hoe diep je emoties zitten. Denk eens diep na wat daar is gebeurd waardoor je zo geworden bent als je nu bent. Wellicht vind je daar een eenduidig antwoord en kan je daar aan werken. Dat zal altijd zeer lastig zijn.
Succes en hou me op de hoogte.
Nu ik zo nadenk op het afgelopen jaar ben ik vooral veel bezig geweest met mijn lichaam, het is natuurlijk een hobby, maar het lijkt ook te dienen als afleiding van de slechte gevoelens.
Ik merk dat het zeer moeilijk is om aan hetgeen te werken wat the secret zegt. Gister was voor een typerend voorbeeld van mijn depressie.
Ik was een dagje weg met familieleden om te gaan schaatsen, van tevoren had ik er zin in. Maar op het moment dat we daar binnenkwamen was het wel druk, er komt meteen een soort onzekerheid waardoor ik heel erg ga letten op mijn houding. Ik zag daar allemaal mensen die jonger waren als mij, die het gezellig hadden met vrienden, maar ook veel koppeltjes, dan denk ik meteen van 'ik heb dat echt gemist in mijn ontwikkeling, relaties met meiden'. Van alles wat ik daar te zien krijg, kom ik in een soort negatieve energie, ik kan niet echt meer genieten van mijn neefje of nichtje, of van het schaatsen zelf. Hoe zeer ik ook tegen mezelf zeg dat ik mijn gedachten moet omzetten, ze zijn er nou eenmaal. Dan word ik ineens wakker geschud door mijn tante 'Je bent echt stil vandaag, dat kan niet goed zijn'. Toen gingen we eten in een restaurant die vrijwel leeg was, en toen kwam ik wel op gang, toen werd ik ineens gezellig. Er was namelijk geen afleiding, ik zat in mijn comfort zone. Tot ineens na een gesprek mijn tante de opmerking maakte 'Je hebt de leeftijd dat je kunt doen wat je wilt, maar je doet er nog steeds niks mee'. Dan zit ik meteen weer in mijn negatieve modus, ik wist er ook niks op te zeggen, ik wist wel dat ze gelijk had. Ik ben de hele avond eigenlijk niet echt gezellig meer geweest.
Punt is eigenlijk dat ik telkens mezelf in de steek lijk te laten op de momenten dat het moet. Als ik positief ben heb ik wel wat mentale kracht, maar bij een dipje totaal niet meer. Op de moeilijke momenten blijf ik weglopen, terwijl ik het dan moet laten zien.
Wtf TS, je verhaal komt wel erg overeen met mijn verhaal. Zal er later nog eens op reageren, moet nu weg.
Ben benieuwdquote:
Wtf TS, je verhaal komt wel erg overeen met mijn verhaal. Zal er later nog eens op reageren, moet nu weg.
Ondertussen gaat het niet goed, ik kom erachter dat ik mezelf gewoon niet leuk genoeg vind en haal ook weinig plezier uit dingen. In de vakantie is het enige wat ik op een gemiddelde dag doe internetten en ff sporten, dat kan natuurlijk niet goed voelen. Maar ook als ik een rondje ga fietsen, ergens een winkel in loop of op stap ben, vrijwel altijd komt die intense negatieve energie naar voren. Wat heeft het voor zin vraag ik me dan af, als ik naar buiten ga en misschien even oppervlakkig met mensen praat en dan loop ik weer mijn huis binnen en is het weer hetzelfde. Ik voel me buiten dan net zo zinloos als binnen.
Ik heb het idee dat ik gewoon een leuke vriend of vriendin nodig hebt, dat ik dan de plezier van het leven weer in ga zien. Ik kan het sowieso niet accepteren dat ik nog geen vriendin heb gehad, voel me er compleet waardeloos bij en voel me vaak minderwaardig ten opzichte van een vrouw. Maargoed verandering begint bij jezelf en ik zal eerst moeten accepteren omdat ik anders afhankelijk van anderen, of niet? Maar ik vraag me toch af hoe je jezelf nou moet accepteren als je sociaal zo weinig hebt, de mens ik toch een sociaal dier dus dat betekent dat je gewoon behoeftes hebt en zonder die te vervullen voel je jezelf inderdaad waardeloos.
Ik besloot gister mijn computer eens een aantal uur uit te zetten, dan besef ik eigenlijk pas dat er dan heel weinig voor me overblijft. Niet dat ik veel bijzonders doe op de computer, maar ik zie wel in dat het vooral opvullen van leegte is. Los van al het gezeik, blijf ik natuurlijk wel gewoon sporten, beetje internetdaten, familie bezoeken, af en toe winkelen of op stap gaan, maar het voelt dus zelden nog goed.
Ik ging gisteren een avond naar mijn kamer in Groningen en ik besloot de laptop niet mee te nemen. Helaas was er niemand thuis en was ik genoodzaakt op mijn kamer te zitten. Man man, dan leer je al snel hoe erg het is gesteld met een computerverslaving. Ik had echt níets te doen. De rest van de avond via mijn mobiel op internet gezetenquote:
[..]
Ben benieuwd
Ondertussen gaat het niet goed, ik kom erachter dat ik mezelf gewoon niet leuk genoeg vind en haal ook weinig plezier uit dingen. In de vakantie is het enige wat ik op een gemiddelde dag doe internetten en ff sporten, dat kan natuurlijk niet goed voelen. Maar ook als ik een rondje ga fietsen, ergens een winkel in loop of op stap ben, vrijwel altijd komt die intense negatieve energie naar voren. Wat heeft het voor zin vraag ik me dan af, als ik naar buiten ga en misschien even oppervlakkig met mensen praat en dan loop ik weer mijn huis binnen en is het weer hetzelfde. Ik voel me buiten dan net zo zinloos als binnen.
Ik heb het idee dat ik gewoon een leuke vriend of vriendin nodig hebt, dat ik dan de plezier van het leven weer in ga zien. Ik kan het sowieso niet accepteren dat ik nog geen vriendin heb gehad, voel me er compleet waardeloos bij en voel me vaak minderwaardig ten opzichte van een vrouw. Maargoed verandering begint bij jezelf en ik zal eerst moeten accepteren omdat ik anders afhankelijk van anderen, of niet? Maar ik vraag me toch af hoe je jezelf nou moet accepteren als je sociaal zo weinig hebt, de mens ik toch een sociaal dier dus dat betekent dat je gewoon behoeftes hebt en zonder die te vervullen voel je jezelf inderdaad waardeloos.
Ik besloot gister mijn computer eens een aantal uur uit te zetten, dan besef ik eigenlijk pas dat er dan heel weinig voor me overblijft. Niet dat ik veel bijzonders doe op de computer, maar ik zie wel in dat het vooral opvullen van leegte is. Los van al het gezeik, blijf ik natuurlijk wel gewoon sporten, beetje internetdaten, familie bezoeken, af en toe winkelen of op stap gaan, maar het voelt dus zelden nog goed.
Ja herkenbaar, gewoon opvullen van leegte, maar de problemen gaan bij mij nog wel verder dan dat. Ik word ook alles behalve ontspannen van forums en andere sites, kom veel negativiteit tegen omdat ik vaak zoek naar onderwerpen die betrekking op mij hebben. Maar ik zou verder ook niet weten wat ik anders moet doen, behalve dingen die ik opgenoemd heb. Als ik trouwens bekijk hoe vaak ik een site bezoek zonder dat er al te veel updates zijn, is dat ook wel erg. Ochtends en avonds alles even doorkijken zou eigenlijk meer dan genoeg zijn.quote:
[..]
Ik ging gisteren een avond naar mijn kamer in Groningen en ik besloot de laptop niet mee te nemen. Helaas was er niemand thuis en was ik genoodzaakt op mijn kamer te zitten. Man man, dan leer je al snel hoe erg het is gesteld met een computerverslaving. Ik had echt níets te doen. De rest van de avond via mijn mobiel op internet gezeten
Bijvoorbeeld het aanklikken van 'mijn actieve topics', een aantal keren binnen een uur, terwijl je weet dat er eigenlijk weinig veranderd kan zijn. Ja, het is moeilijk om je levensstijl aan te passen zodat je dat niet meer zo krampachtig hoeft te doen. Ben er zelf ook mee aan het strugglen.quote:
[..]
Ja herkenbaar, gewoon opvullen van leegte, maar de problemen gaan bij mij nog wel verder dan dat. Ik word ook alles behalve ontspannen van forums en andere sites, kom veel negativiteit tegen omdat ik vaak zoek naar onderwerpen die betrekking op mij hebben. Maar ik zou verder ook niet weten wat ik anders moet doen, behalve dingen die ik opgenoemd heb. Als ik trouwens bekijk hoe vaak ik een site bezoek zonder dat er al te veel updates zijn, is dat ook wel erg. Ochtends en avonds alles even doorkijken zou eigenlijk meer dan genoeg zijn.
Mijn situatie komt ontzettend overeen met die van jou. Ik ben ook niet happy momenteel, ik lees mee. Verder denk ik even na over wat ik kan inbrengen.
Ik denk dat je vooral af moet willen van het idee dat mensen jou niet op deze manier mogen zien.quote:
Ik heb dus ook een sociale angst, die erger lijkt te worden, omdat ik bang ben dat mensen mij op deze manier zien. Buiten school, sport en af en toe winkelen en familie bezoeken, kom ik de deur ook amper uit. En als ik eruit ga, is dat met enorme moeite. Ik had me voorgenomen om op mijn nieuwe studie (hbo) eindelijk eens mezelf te zijn en laten horen en hier contacten op te doen. Maar dat is dus niet gelukt.
Als je zo krampachtig probeert te verbergen dat je aan het tobben bent met bepaalde dingen, geef je het volgens mij ook geen kans het er te laten zijn en er daardoor op een goede manier mee om te kunnen gaan.
Waarschijnlijk kun je jezelf alleen maar accepteren als je ook accepteert dat er soms gevoelens zijn in jezelf die minder leuk zijn.
En dat is moeilijk, zeker als het gepaard gaat met emoties die je nog niet zo goed kent. Zelf kamp ik al wel enkele jaren met stemmingswisselingen, dus ik ken het klappen van de zweep ondertussen wel. Maar ik wil er niet meer voor op de vlucht gaan, en ik denk dat de oplossing hem vooral daarin zit.
Ik wens je in ieder geval veel succes, en denk dat je op goed op weg bent ook al zul je dat zelf misschien niet zo ervaren op dit moment.
.
So, if you're frightened of dying and... and you're holding on, you'll see devils tearing your life away. But if you've made your peace, then the devils are really angels...
Je kan je afvragen (en navragen) hoe je broer uit de depressie is gekomen. Heb je misschien al wel gedaan maar misschien extra gesprekken. Komen vast nog wel tips uit voort of in ieder geval begrip/steun.
Wat is er niet gelukt bij je studie om jezelf te zijn (of in ieder geval het gewenste effect te bereiken)?
Ik las ook ergens dat je online dating niet zo veel vond? Vooral op homosites contacten kreeg? Als je toch nog een vriendin wil krijgen (kan genoeg helpen voor je zelfvertrouwen/zelfbeeld ongeacht of ze nou knap is of minder knap) zou ik toch daar nog wat meer mee bezig zijn. Alleen dan niet afwijzen als ze wat onder je maatstaf vallen.. het kan wel, maar dan zal je eerder minder ervaring ermee blijven hebben... en volgens mij maakt het je wel veel uit dat je nog niet met een meid dat hebt gehad dus ja. Genoegen nemen met 'minder' en actiever daarmee in plaats van zinloos te surfen. Datingssites bezoeken hebben meer een functioneel nut dan nu.nl te bekijken en dan weer een nieuwsite e.d. (als voorbeeld).
Als je de pc uit doet af en toe kan je gewoon tv gaan kijken. Een film ofzo. Is voor het gevoel alsnog heel anders dan wanneer je het voor de pc doet (in mijn ervaring). Gewoon het een beetje mooi voor jezelf maken met wat eten en drinken en je bent 2 uur verder. En ja je moet ook andere zaken vinden om te doen (is wel beter om minder achter de pc te zitten).
Naar buiten gaan voelt misschien nutteloos als het geen effect heeft maar het is het niet. Je voelt je ongemakkelijk en eerst zal het minder effect hebben (je hebt eigenlijk een beetje een bepaald niveau nodig waarop het meer vruchten begint af te werpen) maar als je binnen blijft dan verandert er niks. Als je vaker naar buiten gaat (ongeacht hoe dat voelt dus) dan krijg je wel vooruitgang ook al merk je dat niet direct nu. Je leert beter om te gaan met mensen bijvoorbeeld. En ja je leert ook beter om te gaan met negatieve zaken in de buitenwereld, dat is minder leuk, maar moet iedereen en zorgt er ook voor dat je vooruit gaat.
En pas wel op dat je nu niet nog meer gaat bezig zijn met de sportschool. Althans ik zou dat niet goed vinden voor je. Op den duur verliest het zijn nut als je er nog meer mee bezig gaat. Je kan dan beter je energie/tijd steken in zaken waarin nog grote vooruitgang valt te boeken. Is gewoon een waarschuwing voor als je een terugval hebt bijvoorbeeld.
Dit is wat ik kan bedenken nu. Laat je morgen wel meer weten als me wat te binnen schiet. Sterkte in ieder geval en het komt sowieso wel goed met je omdat je bereid bent om hulp te vragen en te aanvaarden (erg belangrijk).
Wat is er niet gelukt bij je studie om jezelf te zijn (of in ieder geval het gewenste effect te bereiken)?
Ik las ook ergens dat je online dating niet zo veel vond? Vooral op homosites contacten kreeg? Als je toch nog een vriendin wil krijgen (kan genoeg helpen voor je zelfvertrouwen/zelfbeeld ongeacht of ze nou knap is of minder knap) zou ik toch daar nog wat meer mee bezig zijn. Alleen dan niet afwijzen als ze wat onder je maatstaf vallen.. het kan wel, maar dan zal je eerder minder ervaring ermee blijven hebben... en volgens mij maakt het je wel veel uit dat je nog niet met een meid dat hebt gehad dus ja. Genoegen nemen met 'minder' en actiever daarmee in plaats van zinloos te surfen. Datingssites bezoeken hebben meer een functioneel nut dan nu.nl te bekijken en dan weer een nieuwsite e.d. (als voorbeeld).
Als je de pc uit doet af en toe kan je gewoon tv gaan kijken. Een film ofzo. Is voor het gevoel alsnog heel anders dan wanneer je het voor de pc doet (in mijn ervaring). Gewoon het een beetje mooi voor jezelf maken met wat eten en drinken en je bent 2 uur verder. En ja je moet ook andere zaken vinden om te doen (is wel beter om minder achter de pc te zitten).
Naar buiten gaan voelt misschien nutteloos als het geen effect heeft maar het is het niet. Je voelt je ongemakkelijk en eerst zal het minder effect hebben (je hebt eigenlijk een beetje een bepaald niveau nodig waarop het meer vruchten begint af te werpen) maar als je binnen blijft dan verandert er niks. Als je vaker naar buiten gaat (ongeacht hoe dat voelt dus) dan krijg je wel vooruitgang ook al merk je dat niet direct nu. Je leert beter om te gaan met mensen bijvoorbeeld. En ja je leert ook beter om te gaan met negatieve zaken in de buitenwereld, dat is minder leuk, maar moet iedereen en zorgt er ook voor dat je vooruit gaat.
En pas wel op dat je nu niet nog meer gaat bezig zijn met de sportschool. Althans ik zou dat niet goed vinden voor je. Op den duur verliest het zijn nut als je er nog meer mee bezig gaat. Je kan dan beter je energie/tijd steken in zaken waarin nog grote vooruitgang valt te boeken. Is gewoon een waarschuwing voor als je een terugval hebt bijvoorbeeld.
Dit is wat ik kan bedenken nu. Laat je morgen wel meer weten als me wat te binnen schiet. Sterkte in ieder geval en het komt sowieso wel goed met je omdat je bereid bent om hulp te vragen en te aanvaarden (erg belangrijk).
we dan
Continu zit je dan te kijken of er weer een update of nieuw bericht is, ik ga het toch eens proberen af en toe de laptop dicht te klappen en maar zien wat er gebeurd.quote:
[..]
Bijvoorbeeld het aanklikken van 'mijn actieve topics', een aantal keren binnen een uur, terwijl je weet dat er eigenlijk weinig veranderd kan zijn. Ja, het is moeilijk om je levensstijl aan te passen zodat je dat niet meer zo krampachtig hoeft te doen. Ben er zelf ook mee aan het strugglen.
Maar bijvoorbeeld als ik naar school ben, een dagje weg, of laatst een weekendje naar londen, heb ik helemaal geen internet nodig. Op mijn mobiel heb ik nog geen internet, dan luister ik gewoon muziek ofzo. Maar inderdaad, gewoontes aanpassen is echt moeilijk.
Typ maar raak.quote:
Mijn situatie komt ontzettend overeen met die van jou. Ik ben ook niet happy momenteel, ik lees mee. Verder denk ik even na over wat ik kan inbrengen.
Het klopt dat ik die gevoelens niet kan accepteren, ik schaam me erom en vind ze bijzonder pijnlijk. Met een aantal mensen heb ik het er wel beetje bij beetje over gehad, en op school heb ik al na een week met mijn mentor en de decaan gesproken. Maar voorderest mag het van mij vooral niet zo zijn, daar zit wel een probleem inderdaad.quote:
Ik denk dat je vooral af moet willen van het idee dat mensen jou niet op deze manier mogen zien.
Als je zo krampachtig probeert te verbergen dat je aan het tobben bent met bepaalde dingen, geef je het volgens mij ook geen kans het er te laten zijn en er daardoor op een goede manier mee om te kunnen gaan.
Waarschijnlijk kun je jezelf alleen maar accepteren als je ook accepteert dat er soms gevoelens zijn in jezelf die minder leuk zijn.
En dat is moeilijk, zeker als het gepaard gaat met emoties die je nog niet zo goed kent. Zelf kamp ik al wel enkele jaren met stemmingswisselingen, dus ik ken het klappen van de zweep ondertussen wel. Maar ik wil er niet meer voor op de vlucht gaan, en ik denk dat de oplossing hem vooral daarin zit.
Ik wens je in ieder geval veel succes, en denk dat je op goed op weg bent ook al zul je dat zelf misschien niet zo ervaren op dit moment.
Ik droom ook vrij snel weg in een fantasiewereldje waarin de persoon zit die ik eigenlijk voor ogen had, waarmee ik mezelf natuurlijk compleet weg van de realiteit ben.
Ik vind mezelf trouwens ook zelden goed genoeg, altijd had er wel iets beters gekund of had ik een foutje kunnen voorkomen, mijn psycholoog zei laatst dat ik de lat veel te hoog leg. Maar aan de andere kant onderneem ik ook weer niks.
TS, kijk je porno? (Serieuze vraag). Ik herken wel dingen. Ik merk een ontzettend groot verschil als ik geen porno kijk en minder/niet masturbeer.
Zelfvertrouwen en positieve energie worden veel beter. Ook mijn sociale kwaliteiten worden beter en m'n angsten worden kleiner.
Heb ook jaren last van zelfde soort klachten gehad en nu nog steeds in mindere mate. Ik merk dat sinds ik ben gestopt ben met porno kijken het beter met me gaat.
Zelfvertrouwen en positieve energie worden veel beter. Ook mijn sociale kwaliteiten worden beter en m'n angsten worden kleiner.
Heb ook jaren last van zelfde soort klachten gehad en nu nog steeds in mindere mate. Ik merk dat sinds ik ben gestopt ben met porno kijken het beter met me gaat.
Ik praat veel met mijn broer, zelf heeft hij ook de nodigde dingetjes, maar hij is veel beter geworden. Probleem is dat ik vaak negatief blijf, ik durf nooit eens te zeggen van 'Ik ga het gewoon doen'. Ik wilde wat assertiever worden bij mijn studie, meteen wat socialer, vragen durven stellen in de klas. Maar uiteindelijk heb ik met weinig mensen contact en ben ik weer de stille jongen, gewoon door angst.quote:
Homosites kwamen in me op toen ik een tijdje met meisjes had gedate, maar het niet lukte, maar ik wilde gewoon iets in de liefde of seks. Met jongens had ik snel contact en ook seks en ik vond het ook lekker, maar geen liefde. Gewoon friends with benefits zegmaar (ik heb wel echt bi gevoelens). Uiteindelijk wil ik toch graag een vriendin en zit er ook elke dag mee dat ik op dat gebied nog geen ervaring heb. Ik heb ook geen hoge eisen, ik vind de 'middelmatige' meisjes toch vaak leuker, maar die lijken mij ook niet leuk te vinden, of ik heb niet het gevoel dat ik ze kan krijgen, heb vaak problemen met mijn uiterlijk. Ik denk wel dat ervaring met meisjes me veel zelfvertrouwen zou geven. Maar echt een maatstaf heb ik niet, voel me vrij snel minderwaardig, ik voel vaak de angst al als ik op zo'n site kom. Hier zit wel echt een groot probleem. Ik vraag me overigens weleens af of ik geen gaydar heb ofzo, maar ik schijn toch vrij mannnelijk te zijn.
Van een leuke film word ik inderdaad wel vrolijker dan de computer en toch is het best een stap om er een op te zetten, alsof ik dan wat ga missen in de tussentijd. Naar buiten gaan voelt heel nutteloos de laatste jaren, maar ik moet mezelf inderdaad gaan pushen dat toch te doen, anders word ik steeds meer mensen vreemd. Op dit moment ga ik ook maar 3 keer in de week naar de sportschool, maar een groot deel van de dag ben ik wel bezig met mijn voedingsschema. Ik heb ook het idee dat ik me vorig jaar er teveel op gefocust heb, ik kan niet leven met mezelf zonder gespierd lichaam en voel mezelf nog steeds best smal. Ik had het idee dat mijn leven er zoveel op vooruit zou gaan, maar ik heb belangrijkere dingen over het hoofd gezien. Naast tennis is het eigenlijk mijn enige doel op het moment, los van de dingen die onbereikbaar lijken.
Ik ben bezig met de porn-off, voor 2 weken nu. Maar ik ben/was inderdaad helemaal verslaafd, is erg belangrijk voor me om te gaan stoppen.quote:
TS, kijk je porno? (Serieuze vraag). Ik herken wel dingen. Ik merk een ontzettend groot verschil als ik geen porno kijk en minder/niet masturbeer.
Zelfvertrouwen en positieve energie worden veel beter. Ook mijn sociale kwaliteiten worden beter en m'n angsten worden kleiner.
Heb ook jaren last van zelfde soort klachten gehad en nu nog steeds in mindere mate. Ik merk dat sinds ik ben gestopt ben met porno kijken het beter met me gaat.
Probeer een doel te vinden in je leven en werk daar naar toe. Laat je niet door negatieve gedachten dwarszitten.
Juist daarom is het goed om het wel te doen. Die angsten gaan alleen weg door ze te overwinnen. Vaak is het in je hoofd enger dan het werkelijk is. Kies een bijbaan die bij je past, maar waar je wel sociaal bezig bent.quote:
Ik moet inderdaad weer eens een bijbaantje gaan zoeken, aangezien ik bijvoorbeeld op wintersport ga, maar ook in de zomer weleens op vakantie zal willen. Maar mijn studie kost me al veel energie en met met sporten erbij ben ik meestal toe aan rust. Gewoon door alle prikkels door de dag. Ook heb ik een beetje angstig voor sociale situaties bij de bijbaantjes.
Je moet echt stoppen met het denken dat een leuke vriend of vriendin alles oplost. Een relatie lost niks op, je verbergt het alleen maar achter je partner. Waarom zou je dan wel ineens naar buiten durven? Waarom zou je dan wel op vakantie durven? Ik ben al jaren alleen en ik wil dat ook blijven. Ik ga naar buiten en op vakantie en er is letterlijk nog nooit iemand geweest die vroeg waarom ik alleen ben, mensen boeit het niet wat jij doet of wie jij bent.quote:
[..]
Ik heb het idee dat ik gewoon een leuke vriend of vriendin nodig hebt, dat ik dan de plezier van het leven weer in ga zien. Ik kan het sowieso niet accepteren dat ik nog geen vriendin heb gehad, voel me er compleet waardeloos bij en voel me vaak minderwaardig ten opzichte van een vrouw.
Datingsites werken echt niet. Er is veel te veel keus voor vrouwen en dat is alleen maar slechter voor je ego. Sowieso is een relatie via een datingsite gedoemd om te mislukken.quote:
Ik las ook ergens dat je online dating niet zo veel vond? Vooral op homosites contacten kreeg? Als je toch nog een vriendin wil krijgen (kan genoeg helpen voor je zelfvertrouwen/zelfbeeld ongeacht of ze nou knap is of minder knap) zou ik toch daar nog wat meer mee bezig zijn. Alleen dan niet afwijzen als ze wat onder je maatstaf vallen.. het kan wel, maar dan zal je eerder minder ervaring ermee blijven hebben... en volgens mij maakt het je wel veel uit dat je nog niet met een meid dat hebt gehad dus ja. Genoegen nemen met 'minder' en actiever daarmee in plaats van zinloos te surfen. Datingssites bezoeken hebben meer een functioneel nut dan nu.nl te bekijken en dan weer een nieuwsite e.d. (als voorbeeld).
Dit is ook een hele goede! Porno/masturbatie zijn echt niet goed voor je geest (en je lichaam). Ik heb dezelfde ervaringen als puzzelfan. Ik ben gestopt met porno en masturberen en nu heb ik minder acne (waar ik altijd last van had) en ik voel me veel beter (meer zelfvertrouwen, beter ego). Stoppen is lastig, maar is het echt waard. Kijk ook eens hier voor informatie: yourbrainonporn.comquote:
TS, kijk je porno? (Serieuze vraag). Ik herken wel dingen. Ik merk een ontzettend groot verschil als ik geen porno kijk en minder/niet masturbeer.
Zelfvertrouwen en positieve energie worden veel beter. Ook mijn sociale kwaliteiten worden beter en m'n angsten worden kleiner.
Heb ook jaren last van zelfde soort klachten gehad en nu nog steeds in mindere mate. Ik merk dat sinds ik ben gestopt ben met porno kijken het beter met me gaat.
Verder moet je gewoon dingen doen. Ga naar buiten, ga in het park zitten of lees een boek in het park (als het mooi weer is), doe boodschappen in de supermarkt en ga uit eten. Ook al ben je alleen, vergeet dat gewoon.
[ Bericht 23% gewijzigd door QBay op 05-01-2013 09:58:33 ]
Kun je je een voorstelling maken voor hoe iemand die zichzelf wel accepteert zoals ie is met zichzelf omgaat? Wat zegt zo'n iemand tegen zichzelf? Hoe reageert diegene op zichzelf? Wat onderneemt zo'n iemand in positieve zin voor zichzelf?
Laat daar je fantasie eens op los, ga er voor zitten en schrijf het op.
Stel je ook dit eens voor; stel jij word morgen wakker en opeens vind jij jezelf goed zoals je bent, hoe zou je leven er dan uit zien? Wat zou je gaan doen? Wie en hoe zou je zijn? Ga daar eens over zitten fantaseren, noteer de beelden die je daarbij krijgt; dat is jouw mogelijke toekomst
Laat daar je fantasie eens op los, ga er voor zitten en schrijf het op.
Stel je ook dit eens voor; stel jij word morgen wakker en opeens vind jij jezelf goed zoals je bent, hoe zou je leven er dan uit zien? Wat zou je gaan doen? Wie en hoe zou je zijn? Ga daar eens over zitten fantaseren, noteer de beelden die je daarbij krijgt; dat is jouw mogelijke toekomst
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Oke raar. Ik heb juist wel meer zelfvertrouwen gekregen in mijn beginperiode toen ik ging daten met meiden (via internet). En sommige relaties mislukken en anderen blijven bestaan. Denk niet dat je je eigen beeld zoooooo ver door moet voeren dat je gaat stellen dat het voor hem of een ander niet kan werken..quote:
Datingsites werken echt niet. Er is veel te veel keus voor vrouwen en dat is alleen maar slechter voor je ego. Sowieso is een relatie via een datingsite gedoemd om te mislukken.
we dan
Oke. Je bent heel duidelijk trouwens, is erg prettig. En wat jij over je klas zegt zou ik zeggen van: vertel het een paar mensen van je klas die je wel mag (kan je ook online vertellen) en misschien gaan ze je dan ook meer betrekken bij uitjes buiten de klas om bijvoorbeeld (ik noem maar wat). Houden ze er in ieder geval rekening mee en kan alleen maar iets positiefs uit voortkomen.quote:
[..]
Ik praat veel met mijn broer, zelf heeft hij ook de nodigde dingetjes, maar hij is veel beter geworden. Probleem is dat ik vaak negatief blijf, ik durf nooit eens te zeggen van 'Ik ga het gewoon doen'. Ik wilde wat assertiever worden bij mijn studie, meteen wat socialer, vragen durven stellen in de klas. Maar uiteindelijk heb ik met weinig mensen contact en ben ik weer de stille jongen, gewoon door angst.
Homosites kwamen in me op toen ik een tijdje met meisjes had gedate, maar het niet lukte, maar ik wilde gewoon iets in de liefde of seks. Met jongens had ik snel contact en ook seks en ik vond het ook lekker, maar geen liefde. Gewoon friends with benefits zegmaar (ik heb wel echt bi gevoelens). Uiteindelijk wil ik toch graag een vriendin en zit er ook elke dag mee dat ik op dat gebied nog geen ervaring heb. Ik heb ook geen hoge eisen, ik vind de 'middelmatige' meisjes toch vaak leuker, maar die lijken mij ook niet leuk te vinden, of ik heb niet het gevoel dat ik ze kan krijgen, heb vaak problemen met mijn uiterlijk. Ik denk wel dat ervaring met meisjes me veel zelfvertrouwen zou geven. Maar echt een maatstaf heb ik niet, voel me vrij snel minderwaardig, ik voel vaak de angst al als ik op zo'n site kom. Hier zit wel echt een groot probleem. Ik vraag me overigens weleens af of ik geen gaydar heb ofzo, maar ik schijn toch vrij mannnelijk te zijn.
Van een leuke film word ik inderdaad wel vrolijker dan de computer en toch is het best een stap om er een op te zetten, alsof ik dan wat ga missen in de tussentijd. Naar buiten gaan voelt heel nutteloos de laatste jaren, maar ik moet mezelf inderdaad gaan pushen dat toch te doen, anders word ik steeds meer mensen vreemd. Op dit moment ga ik ook maar 3 keer in de week naar de sportschool, maar een groot deel van de dag ben ik wel bezig met mijn voedingsschema. Ik heb ook het idee dat ik me vorig jaar er teveel op gefocust heb, ik kan niet leven met mezelf zonder gespierd lichaam en voel mezelf nog steeds best smal. Ik had het idee dat mijn leven er zoveel op vooruit zou gaan, maar ik heb belangrijkere dingen over het hoofd gezien. Naast tennis is het eigenlijk mijn enige doel op het moment, los van de dingen die onbereikbaar lijken.
[..]
Ik ben bezig met de porn-off, voor 2 weken nu. Maar ik ben/was inderdaad helemaal verslaafd, is erg belangrijk voor me om te gaan stoppen.
En je zegt 'toen ik met meisjes had gedate'. Het is wel gelukt dus om te daten buiten internet om met hen? Enig idee waarom het niet ging? Je gezicht of iets anders/extra's of?
En als je gaat zwemmen en beetje baantjes trekt ook dan kan je het ook zien voor je conditie. Dan is dat niet meer nutteloos voor je gevoel lijkt me? Even baantjes doen en daarna recreatief zwemmen en je bent zo weer een uur onder de mensen. En zo zijn er vast veel meer activiteiten te verzinnen buiten die je kan doen en niet nutteloos aanvoelen
Wil trouwens ook nog even zeggen dat wanneer je puistjes weggaan (kan vlot komen en minder vlot) dat dan wel een wereld voor je open kan gaan. Mensen zeggen vaak dat de gevolgen van puistjes zorgen voor het gebrek aan meiden bijvoorbeeld zoals onzekerheid in plaats van de puistjes zelf. Dit klopt ook deels maar de puistjes zelf kunnen ook erg slecht in de smaak vallen, zeker als het zover is dat je kuren gebruikt e.d. Misschien wat om bij stil te staan aangezien het voor jou waarschijnlijk dus niet nog 10 jaar zo blijft om het zo maar te zeggen
we dan
Ik heb van doelen voor mezelf, die heb ik ook opgeschreven, maar vooral bij de sociale doelen laat ik mezelf telkens in de steek.quote:
Probeer een doel te vinden in je leven en werk daar naar toe. Laat je niet door negatieve gedachten dwarszitten.
Dat weet ik, ik heb wel een paar bijbaantjes gehad, bij post, supermarkt en een schoonmaakbedrijf. Bij de post en de supermarkt had ik ook best veel goede contacten, maar op een begeven moment was de organisatie echt slecht, waardoor ik gestopt ben.quote:
[..]
Juist daarom is het goed om het wel te doen. Die angsten gaan alleen weg door ze te overwinnen. Vaak is het in je hoofd enger dan het werkelijk is. Kies een bijbaan die bij je past, maar waar je wel sociaal bezig bent.
Ik voel me dan vrijer en veiliger, telkens als ik met iemand naar de stad ben of iets anders leuks, denk ik van 'zo moeilijk is het toch niet?', maar zodra ik mijn kamer binnen kom zit ik weer in mijn oude patroon. Met andere mensen erbij voel ik me gewoon beter, zo van 'zie je wel, dat ik er mag zijn?', alsof ik van te voren al denk dat mensen dat beeld hebben klaarstaan, ik ook wel eens meegemaakt dat mensen zoiets over me zeiden.quote:Je moet echt stoppen met het denken dat een leuke vriend of vriendin alles oplost. Een relatie lost niks op, je verbergt het alleen maar achter je partner. Waarom zou je dan wel ineens naar buiten durven? Waarom zou je dan wel op vakantie durven? Ik ben al jaren alleen en ik wil dat ook blijven. Ik ga naar buiten en op vakantie en er is letterlijk nog nooit iemand geweest die vroeg waarom ik alleen ben, mensen boeit het niet wat jij doet of wie jij bent.
Ik heb dit al regelmatig proberen op te schrijven en ochtends en avonds even voor mezelf te herhalen, maar het dringt niet tot me door. Als ik in de negativiteit kom dan weet ik niet meer wat dat was en dat moeten de positieve dingen door een enorme muur, dat lukt niet. Overigens weet ik wel dat het een goede manier is, maar ik geloof er vaak niet in.quote:
Kun je je een voorstelling maken voor hoe iemand die zichzelf wel accepteert zoals ie is met zichzelf omgaat? Wat zegt zo'n iemand tegen zichzelf? Hoe reageert diegene op zichzelf? Wat onderneemt zo'n iemand in positieve zin voor zichzelf?
Laat daar je fantasie eens op los, ga er voor zitten en schrijf het op.
Stel je ook dit eens voor; stel jij word morgen wakker en opeens vind jij jezelf goed zoals je bent, hoe zou je leven er dan uit zien? Wat zou je gaan doen? Wie en hoe zou je zijn? Ga daar eens over zitten fantaseren, noteer de beelden die je daarbij krijgt; dat is jouw mogelijke toekomst
Ik heb het toen ook in mijn groep verteld, wat wel positief was, die vragen nog weleens hoe het gaat. Daarnaast weten een paar anderen ook wel dat ik onzeker ben, maar dat word gewoon geaccepteerd.quote:
[..]
Oke. Je bent heel duidelijk trouwens, is erg prettig. En wat jij over je klas zegt zou ik zeggen van: vertel het een paar mensen van je klas die je wel mag (kan je ook online vertellen) en misschien gaan ze je dan ook meer betrekken bij uitjes buiten de klas om bijvoorbeeld (ik noem maar wat). Houden ze er in ieder geval rekening mee en kan alleen maar iets positiefs uit voortkomen.
En je zegt 'toen ik met meisjes had gedate'. Het is wel gelukt dus om te daten buiten internet om met hen? Enig idee waarom het niet ging? Je gezicht of iets anders/extra's of?
En als je gaat zwemmen en beetje baantjes trekt ook dan kan je het ook zien voor je conditie. Dan is dat niet meer nutteloos voor je gevoel lijkt me? Even baantjes doen en daarna recreatief zwemmen en je bent zo weer een uur onder de mensen. En zo zijn er vast veel meer activiteiten te verzinnen buiten die je kan doen en niet nutteloos aanvoelen
Wil trouwens ook nog even zeggen dat wanneer je puistjes weggaan (kan vlot komen en minder vlot) dat dan wel een wereld voor je open kan gaan. Mensen zeggen vaak dat de gevolgen van puistjes zorgen voor het gebrek aan meiden bijvoorbeeld zoals onzekerheid in plaats van de puistjes zelf. Dit klopt ook deels maar de puistjes zelf kunnen ook erg slecht in de smaak vallen, zeker als het zover is dat je kuren gebruikt e.d. Misschien wat om bij stil te staan aangezien het voor jou waarschijnlijk dus niet nog 10 jaar zo blijft om het zo maar te zeggen
Ik heb eigenlijk maar met 1 van die meisjes echt afgesproken, allebei helemaal verliefd (op internet), ik dacht echt dat het de ware zou zijn. In het echt vond ik dat ook wel, maar ik had een onzekere, niet aantrekkelijke houding en toen nog wat langer haar en puistjes. Dus ze vond me niet aantrekkelijk. Een paar weken later had ze iemand anders, dus daar heb ik altijd enorm mee gezeten. Voorderest heb ik na wat internetcontact ook wel een paar meisjes laten gaan, en een paar hebben mij laten gaan, achteraf misschien niet zo slim, maar ik voelde me niet aangetrokken.
Overigens hebben datingsites mij wel geholpen in een type meisje vinden die ik in het echt of op stap vaak niet zie en ik heb er ook leuke jongens op gevonden. Wat me vaak een beetje tegenstaat is dat het 'proces' van het daten met een meisje vaak veel langer is dan met een jongen, alles lijkt ook goed te moeten vallen om dat meisje een goed gevoel te geven, bij jongens is het zo gebeurd.
Zodra ik buiten een doel heb gaat het wel, als die niet zelf verzonnen is. Ik ga ook wel eens hardlopen buiten, maar dan in een bos, kom je natuurlijk niemand tegen. In mijn dorp ben je buiten ook zo klaar, in hoogstens een half uurtje heb je het wel gezien. Ik moet wel zeggen dat ik me in een andere stad veiliger voel, minder bekende mensen waarbij ik het heb verpest.
Ik ben bijna klaar met mijn 3e kuur, maar er zit al bijna niks meer op mijn gezicht, hopelijk komt het niet meer terug. Maar ik heb nog altijd een erg verouderde huid, door de medicijnen en teveel zonnebanken een tijd geleden, ik zie er een stuk ouder uit dan ik ben. Maargoed ik ben benieuwd of ik de acne uit mijn hoofd kan zetten, zodra het waarbij is.
Ik heb elke dag nog steeds gedachten van 2 jaar terug, die ik maar geen plaats kan geven. Telkens komen ze weer terug.
Een ander probleem is mijn vader, ik lijk een beetje hetzelfde type te zijn als hem, of ben bang er een te worden. Nergens zin in, klagen en liever de hele dag thuiszitten en daarnaast een bekrompen wereldbeeld. Hij zit ook al jaren niet goed in zijn vel en heeft weinig werk.
Ik herken wel enkele dingen hoor. Dat perfectionisme, het gevoel net niet genoeg te zijn.quote:
Het klopt dat ik die gevoelens niet kan accepteren, ik schaam me erom en vind ze bijzonder pijnlijk. Met een aantal mensen heb ik het er wel beetje bij beetje over gehad, en op school heb ik al na een week met mijn mentor en de decaan gesproken. Maar voorderest mag het van mij vooral niet zo zijn, daar zit wel een probleem inderdaad.
Ik droom ook vrij snel weg in een fantasiewereldje waarin de persoon zit die ik eigenlijk voor ogen had, waarmee ik mezelf natuurlijk compleet weg van de realiteit ben.
Ik vind mezelf trouwens ook zelden goed genoeg, altijd had er wel iets beters gekund of had ik een foutje kunnen voorkomen, mijn psycholoog zei laatst dat ik de lat veel te hoog leg. Maar aan de andere kant onderneem ik ook weer niks.
Je komt natuurlijk uit de puberteit, en zat daar met onzekerheid ("hoe zien meisjes mij?"/"ben ik wel populair genoeg?") die je onvoldoende van je af hebt kunnen werpen. Daardoor kamp je misschien nog met onzekerheden die nu wellicht helemaal geen plek meer zouden moeten hebben.
Als ik je zo hoor, ben je namelijk goed op weg dingen die je zwaar vallen met anderen te bespreken, en heb je toch een kringetje rondom jezelf heen verzameld die jou feedback kunnen geven of de ideeën die jij over jezelf hebt nog wel kloppen.
Ik ben nog altijd bezig om bepaalde negatieve overtuigingen van me af te werpen, dus geef jezelf er ook wat tijd voor.
.En probeer je ook vooral niet opgelaten te voelen jezelf af en toe terug te trekken in een fantasiewereld. Het lijkt alsof je daardoor wel bezig bent uit te stippelen welke kant je uit wilt. Stel jezelf een paar doelen en ga ervoor!
.
So, if you're frightened of dying and... and you're holding on, you'll see devils tearing your life away. But if you've made your peace, then the devils are really angels...
Ga even na hoe lang je al in de negativiteit zit, is het dan een logische verwachting dat dat meteen om kan? Heeft tijd nodig gehad om zo te worden, herhaling ook en ook met tijd en herhaling kan dit nieuwe het gewone worden.ga er dus vooral mee door want pas als je het zo vaak doet dat je merkt dat het werkt ga je erin gelovenquote:
Ik heb dit al regelmatig proberen op te schrijven en ochtends en avonds even voor mezelf te herhalen, maar het dringt niet tot me door. Als ik in de negativiteit kom dan weet ik niet meer wat dat was en dat moeten de positieve dingen door een enorme muur, dat lukt niet. Overigens weet ik wel dat het een goede manier is, maar ik geloof er vaak niet in.
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Stukje perfectionisme, maar ondertussen ook weer niet omdat ik niks onderneem. Ik heb ook een tijdje gehad 'ik moet eerst dit en dat zijn, dan kan ik pas weer dingen gaan doen en ondernemen'. Overigens voelt mijn tijd van 17-nu een beetje als een zwart gat, alles wat je op die leeftijd mee kunt maken is bij mij amper gebeurd, want niet ten goede komt van mijn sociale ontwikkeling.quote:
[..]
Ik herken wel enkele dingen hoor. Dat perfectionisme, het gevoel net niet genoeg te zijn.
Je komt natuurlijk uit de puberteit, en zat daar met onzekerheid ("hoe zien meisjes mij?"/"ben ik wel populair genoeg?") die je onvoldoende van je af hebt kunnen werpen. Daardoor kamp je misschien nog met onzekerheden die nu wellicht helemaal geen plek meer zouden moeten hebben.
Als ik je zo hoor, ben je namelijk goed op weg dingen die je zwaar vallen met anderen te bespreken, en heb je toch een kringetje rondom jezelf heen verzameld die jou feedback kunnen geven of de ideeën die jij over jezelf hebt nog wel kloppen.
Ik ben nog altijd bezig om bepaalde negatieve overtuigingen van me af te werpen, dus geef jezelf er ook wat tijd voor.
En probeer je ook vooral niet opgelaten te voelen jezelf af en toe terug te trekken in een fantasiewereld. Het lijkt alsof je daardoor wel bezig bent uit te stippelen welke kant je uit wilt. Stel jezelf een paar doelen en ga ervoor!
Overigens was ik in de puberteit nog veel onzekerder waarschijnlijk, maar werd dat toen verbloemd door de vriendengroepen, waardoor het minder erg leek. Stiekem denk ik dat ik al veel langer slecht aan toe ben, sterker nog ik vraag me weleens af of ik ooit ECHT tevreden ben geweest en gelukkig ben geweest. Misschien was het verliezen van mijn vrienden wel een lot, om mezelf onder ogen te zien hoe ik er daadwerkelijk voorsta.
Ik praat er wel vaker over, heb ook een paar mailcontacten die me graag vooruit helpen.
Klopt wat je zegt, maar het cirkeltje gaat al een paar jaar door, dan weer een paar dagen wat positiever, dan weer negatief. Maar het negatieve is veel krachtiger. Ik probeer er mee door te gaan, maar het bijbehorende gevoel ( positieve gevoel van adrenaline) blijft vaak weg, je zegt iets tegen jezelf, maar ondertussen zie je wat anders. Je hebt het gevoel jezelf voor de gek te houden.quote:
[..]
Ga even na hoe lang je al in de negativiteit zit, is het dan een logische verwachting dat dat meteen om kan? Heeft tijd nodig gehad om zo te worden, herhaling ook en ook met tijd en herhaling kan dit nieuwe het gewone worden.ga er dus vooral mee door want pas als je het zo vaak doet dat je merkt dat het werkt ga je erin geloven
Ik ga naar een psycholoog, maar ik vind eerlijk gezegd de teksten op dit forum nog nuttiger. Daarnaast heb ik via de mail contact met een hulpverlener. Zit erover na te denken welke stappen ik dit jaar ga nemen.quote:
Psychologen heb je niet veel aan. Psychiaters hebben veel meer kennis en mogelijkheden (bijvoorbeeld d.m.v. gesprekken je dingen te laten inzien zonder dat je eerst 6uur vragen moet invullen achter een pc bijvoorbeeld).. herkenbaar?quote:
[..]
Ik ga naar een psycholoog, maar ik vind eerlijk gezegd de teksten op dit forum nog nuttiger. Daarnaast heb ik via de mail contact met een hulpverlener. Zit erover na te denken welke stappen ik dit jaar ga nemen.
Ik heb alleen een vragenlijst in moeten vullen en een paar weken daarna opnieuw en kijken wat er verbeterd is. Als ik het over uiterlijk had zei ze: 'Tja, de ene heeft een grote neus en de andere grote oren', terwijl ze ook wel zou weten dat het daar niet om gaat. En ik moest aangeven wat ik wel en niet mooi aan mezelf vond. Ze zei ook wel nuttige dingen, maar niks dat ik nog niet wist. Psychiater is er dichtbij niet volgens mij, maar kan ik wel naar informeren.quote:
[..]
Psychologen heb je niet veel aan. Psychiaters hebben veel meer kennis en mogelijkheden (bijvoorbeeld d.m.v. gesprekken je dingen te laten inzien zonder dat je eerst 6uur vragen moet invullen achter een pc bijvoorbeeld).. herkenbaar?
Inderdaad.quote:
[..]
Als ik het over uiterlijk had zei ze: 'Tja, de ene heeft een grote neus en de andere grote oren', terwijl ze ook wel zou weten dat het daar niet om gaat.
Maar sowieso dit soort uitspraken heb ik altijd een dubbel gevoel bij. Er zijn gewoon mensen die (lichamelijk) simpelweg niet aantrekkelijk zijn, en dan ook echt gewoon niet. Dat is realiteit en dat is oneerlijk, want iemands leven wordt er zoveel anders door.Ik heb er geen ervaring mee, maar ik vraag me af hoe ze daar tegenover zitten. (no hijack)
Maar anyway, sowieso die inderdaad doelloze patronen doorbreken en dingen doen waar je gelukkig van wordt.
Wat mij altijd gelukkig maakt is het bouwen van dingen en ze zien werken. Technische dingen, maar lichaam dus ook. Heb jij dat niet? Ik ben ook sterk perfectionistisch trouwens en kan me in best wel wat van je topic herkennen.
Wederom herkenbaar, dat weinige ondernemen, en daardoor een beetje stil blijven staan.quote:
[..]
Stukje perfectionisme, maar ondertussen ook weer niet omdat ik niks onderneem. Ik heb ook een tijdje gehad 'ik moet eerst dit en dat zijn, dan kan ik pas weer dingen gaan doen en ondernemen'. Overigens voelt mijn tijd van 17-nu een beetje als een zwart gat, alles wat je op die leeftijd mee kunt maken is bij mij amper gebeurd, want niet ten goede komt van mijn sociale ontwikkeling.
Overigens was ik in de puberteit nog veel onzekerder waarschijnlijk, maar werd dat toen verbloemd door de vriendengroepen, waardoor het minder erg leek. Stiekem denk ik dat ik al veel langer slecht aan toe ben, sterker nog ik vraag me weleens af of ik ooit ECHT tevreden ben geweest en gelukkig ben geweest. Misschien was het verliezen van mijn vrienden wel een lot, om mezelf onder ogen te zien hoe ik er daadwerkelijk voorsta.
Ik praat er wel vaker over, heb ook een paar mailcontacten die me graag vooruit helpen.
Als ik voor mijzelf mag spreken: ik denk dat ik mij juist slecht over mezelf voel op de momenten dat ik stilsta en niet zoveel onderneem. Dit probeer ik te doorbreken door echt voor iedere dag even een paar momenten te nemen om dingen af te spreken met anderen, op sociale netwerken interesse te tonen in anderen, concerten te bezoeken etcetera. Juist even bewust de tijd nemen om het contact met anderen te zoeken, geeft bij mij het gevoel dat ik weer vooruit aan het gaan ben, en magisch genoeg verdwijnt dat slechte gevoel dan ook als sneeuw voor de zon.
En ik vind het knap dat je gewoon eerlijk toegeeft bij de mensen om heen wat er bij je speelt, zodat je echt jezelf bent en niet voor jezelf op de vlucht gaat.
.
So, if you're frightened of dying and... and you're holding on, you'll see devils tearing your life away. But if you've made your peace, then the devils are really angels...
Die zijn er zeker dichtbij, ontvangen vaak ook thuis mensen.quote:
[..]
Ik heb alleen een vragenlijst in moeten vullen en een paar weken daarna opnieuw en kijken wat er verbeterd is. Als ik het over uiterlijk had zei ze: 'Tja, de ene heeft een grote neus en de andere grote oren', terwijl ze ook wel zou weten dat het daar niet om gaat. En ik moest aangeven wat ik wel en niet mooi aan mezelf vond. Ze zei ook wel nuttige dingen, maar niks dat ik nog niet wist. Psychiater is er dichtbij niet volgens mij, maar kan ik wel naar informeren.
Psychologen zijn vaak van die studentjes die net klaar zijn met de opleiding en denken alles te weten..
Als ze dat soort dingen zeggen, is dat gewoon ongeloofwaardig. Klopt verder wat je zegt, kan zelf niet beoordelen of ik echt lelijk ben (al voel ik me dat wel en zie dat dus ook in de spiegel) , of dat dat gevormd is door het verleden. Maar complimentjes beschouw ik meestal wel als medelijden. Dat is ook gewoon iets waar ik niet mee kan om gaan, het klinkt heel erg als zelfmedelijden, maar overal die knappe aantrekkelijke mensen die alles lijken te hebben ten opzichte van de minder aantrekkelijke mensen die er dan veel meer voor moeten doen. Ik kan dat niet echt loslaten. Dat is gewoon een doel van me: ik wil knap zijn, ik wil aantrekkelijk zijn, daar komt een deel van mijn perfectionisme kijken, als ik bij die niet aantrekkelijke personen hoor kan ik daar gewoon moeilijk mee omgaan.quote:Op zaterdag 5 januari 2013 15:14 schreef Panzermaus het volgende:
[..]
Inderdaad.
Ik heb er geen ervaring mee, maar ik vraag me af hoe ze daar tegenover zitten. (no hijack)
Maar anyway, sowieso die inderdaad doelloze patronen doorbreken en dingen doen waar je gelukkig van wordt.
Ik heb dat ook als ik een tenniswedstrijd speel bijvoorbeeld, als ik 2 ballen mis ben ik al negatief.
Ik heb niks met bouwen eigenlijk, behalve mijn lichaam. Die hele lifestyle is wel onderdeel geworden van mijn leven en vind ik ook leuk om filmpjes en ervaringen van andere erover te volgen.
Ik bespreek het wel met mensen, maar die lijken het altijd een stuk luchtiger te bekijken, overigens helpen die gesprekken wel.quote:
[..]
Wederom herkenbaar, dat weinige ondernemen, en daardoor een beetje stil blijven staan.
Als ik voor mijzelf mag spreken: ik denk dat ik mij juist slecht over mezelf voel op de momenten dat ik stilsta en niet zoveel onderneem. Dit probeer ik te doorbreken door echt voor iedere dag even een paar momenten te nemen om dingen af te spreken met anderen, op sociale netwerken interesse te tonen in anderen, concerten te bezoeken etcetera. Juist even bewust de tijd nemen om het contact met anderen te zoeken, geeft bij mij het gevoel dat ik weer vooruit aan het gaan ben, en magisch genoeg verdwijnt dat slechte gevoel dan ook als sneeuw voor de zon.
En ik vind het knap dat je gewoon eerlijk toegeeft bij de mensen om heen wat er bij je speelt, zodat je echt jezelf bent en niet voor jezelf op de vlucht gaat.
Het rare is dat ik wel in staat ben andere te helpen en moed in te praten, dan zie ik deel van mezelf terug zonder alle angst, maar zodra ik mezelf moet helpen lukt het niet.
Ik snap wel wat je bedoeld met het doorbreken van dat patroon, maar uiteindelijk kom ik weer hetzelfde terecht en als dan tijdens de activiteit mijn stemming ook helemaal omslaat heb ik het vaak wel gehad.
Die van mij is toch al tegen de 40, wellicht nog een beetje van de oude garde waarbij uiterlijk nog niet zo op de voorgrond stond.quote:
[..]
Die zijn er zeker dichtbij, ontvangen vaak ook thuis mensen.
Psychologen zijn vaak van die studentjes die net klaar zijn met de opleiding en denken alles te weten..
Zoek een psychiater die ook coach is.quote:
[..]
Ik heb alleen een vragenlijst in moeten vullen en een paar weken daarna opnieuw en kijken wat er verbeterd is. Als ik het over uiterlijk had zei ze: 'Tja, de ene heeft een grote neus en de andere grote oren', terwijl ze ook wel zou weten dat het daar niet om gaat. En ik moest aangeven wat ik wel en niet mooi aan mezelf vond. Ze zei ook wel nuttige dingen, maar niks dat ik nog niet wist. Psychiater is er dichtbij niet volgens mij, maar kan ik wel naar informeren.
Het is ook niet raar dat je stemming omslaat. Er gebeuren zat dingen in je leven die goede reden geven dat die omslaat. En dat mag ook!quote:
[..]
Ik bespreek het wel met mensen, maar die lijken het altijd een stuk luchtiger te bekijken, overigens helpen die gesprekken wel.
Het rare is dat ik wel in staat ben andere te helpen en moed in te praten, dan zie ik deel van mezelf terug zonder alle angst, maar zodra ik mezelf moet helpen lukt het niet.
Ik snap wel wat je bedoeld met het doorbreken van dat patroon, maar uiteindelijk kom ik weer hetzelfde terecht en als dan tijdens de activiteit mijn stemming ook helemaal omslaat heb ik het vaak wel gehad.
Er zullen echt nog wel een paar stappen achteruit zijn voordat de weg vooruit ingezet kan worden. Op gegeven moment ga je bepaalde overtuigingen verwerpen omdat je beseft dat ze jou niet vooruit helpen, en ze niet meer stroken met hoe je in het leven staat.
Ik hoop dat je jezelf de tijd geeft, en de keren zonder het gewenste resultaat niet ziet als falen.
So, if you're frightened of dying and... and you're holding on, you'll see devils tearing your life away. But if you've made your peace, then the devils are really angels...
klopt, maar ondertussen tikt de wereld gewoon door en zit ik al een aantal jaar zo. Een tijd geleden had ik nog wel activiteiten waar ik echt van kon genieten, maar ik ben daarin toch een stukje weggezakt. Maargoed ik heb mezelf wel beloofd er dit jaar wat aan te doen, dus dat zal moeten gebeuren.quote:
[..]
Het is ook niet raar dat je stemming omslaat. Er gebeuren zat dingen in je leven die goede reden geven dat die omslaat. En dat mag ook!
Er zullen echt nog wel een paar stappen achteruit zijn voordat de weg vooruit ingezet kan worden. Op gegeven moment ga je bepaalde overtuigingen verwerpen omdat je beseft dat ze jou niet vooruit helpen, en ze niet meer stroken met hoe je in het leven staat.
Ik hoop dat je jezelf de tijd geeft, en de keren zonder het gewenste resultaat niet ziet als falen.
Ergens diep in me heb ik nog wel een bepaalde hoop soms, dat ik na alle ellende toch hetgeen ben wat ik zou willen, het lijkt alleen heel ver weg en ik weet weg ernaartoe niet. Daardoor snap ik mezelf niet en heb ik er ook geen vrede mee en ik zie ik het helaas wel als falen.
Misschien wel een aardig idee, in ieder geval iets anders waarschijnlijk, met die psycholoog van nu schiet het niet op.quote:
[..]
Zoek een psychiater die ook coach is.
http://www.amazon.com/Pur(...)appier/dp/0071608826quote:
[..]
klopt, maar ondertussen tikt de wereld gewoon door en zit ik al een aantal jaar zo. Een tijd geleden had ik nog wel activiteiten waar ik echt van kon genieten, maar ik ben daarin toch een stukje weggezakt. Maargoed ik heb mezelf wel beloofd er dit jaar wat aan te doen, dus dat zal moeten gebeuren.
Ergens diep in me heb ik nog wel een bepaalde hoop soms, dat ik na alle ellende toch hetgeen ben wat ik zou willen, het lijkt alleen heel ver weg en ik weet weg ernaartoe niet. Daardoor snap ik mezelf niet en heb ik er ook geen vrede mee en ik zie ik het helaas wel als falen.
Een aanrader om eens lekker te lezen.
Ik kan mij 100% vinden in je verhaal! Ik ben ook zo, maar ik ben inmiddels vooruit gegaan omdat ik mij gewoon over die angst heen heb gezet. Ik ben ultiem perfectionistisch, als ik weet dat ik iets niet perfect kan afronden dan begin ik er nooit aan. Ik wil het beste van het beste en stel veel te hoge eisen. Dit erkennen is de eerste stap. Ik probeer mijn leven te beteren door gewoon te denken: 'fuck it, niemand is perfect, de wereld is niet perfect'. Heel moeilijk en ik ben er ook nog lang niet, maar het gaat steeds beter.
Ik ben nog maar 21 en heb nog nooit een relatie gehad, maar ik heb het geaccepteerd en vind het wel goed zo. Zeker omdat ik ook nog eens uiterlijk lelijk ben. Ik merk het vaak dat meiden mij niet aantrekkelijk vinden, laatst op het werk nog. Een vrouwelijke collega (de enigste op mijn werk) wenst na de jaarwisseling iedereen de beste wensen en geeft hierbij iedereen drie kussen op de wang, echter gaf ze mij geen kussen op de wang maar alleen een hand. Natuurlijk deed dit wel even pijn, maar 2 minuten later had ik het geaccepteerd.
Ik ben ook heel onzeker, maar ik doe gewoon net alsof ik zelfverzekerd ben. Soms lukt dit niet en is mijn onzekerheid zichtbaar, maar dan probeer ik snel te herstellen en weer zelfverzekerd over te komen.
Dat je nog buiten komt vind ik al goed, ik heb een periode gehad waarin ik helemaal niet buiten wilde komen. Je bent de vijand van jezelf, je moet jezelf (en je gedachten) verslaan voordat je verder kan.
Dat van dat werk zou ik echt vreselijk vinden, ik vind het knap je dat zo snel kunt accepteren. Ik heb dat 3 jaar geleden wel eens gehad op oudsjaar avond, toen was ik wel nog veel onzekerder en uiterlijk een stuk lelijker, maar toen was het een groepje meisjes die dat niet deden. Toen kwam een van die meisjes ineens wel en toen bleek dat ze een drankje van een vriend van mij had gekregen daarvoor.quote:
[..]
http://www.amazon.com/Pur(...)appier/dp/0071608826
Een aanrader om eens lekker te lezen.
Ik kan mij 100% vinden in je verhaal! Ik ben ook zo, maar ik ben inmiddels vooruit gegaan omdat ik mij gewoon over die angst heen heb gezet. Ik ben ultiem perfectionistisch, als ik weet dat ik iets niet perfect kan afronden dan begin ik er nooit aan. Ik wil het beste van het beste en stel veel te hoge eisen. Dit erkennen is de eerste stap. Ik probeer mijn leven te beteren door gewoon te denken: 'fuck it, niemand is perfect, de wereld is niet perfect'. Heel moeilijk en ik ben er ook nog lang niet, maar het gaat steeds beter.
Ik ben nog maar 21 en heb nog nooit een relatie gehad, maar ik heb het geaccepteerd en vind het wel goed zo. Zeker omdat ik ook nog eens uiterlijk lelijk ben. Ik merk het vaak dat meiden mij niet aantrekkelijk vinden, laatst op het werk nog. Een vrouwelijke collega (de enigste op mijn werk) wenst na de jaarwisseling iedereen de beste wensen en geeft hierbij iedereen drie kussen op de wang, echter gaf ze mij geen kussen op de wang maar alleen een hand. Natuurlijk deed dit wel even pijn, maar 2 minuten later had ik het geaccepteerd.
Ik ben ook heel onzeker, maar ik doe gewoon net alsof ik zelfverzekerd ben. Soms lukt dit niet en is mijn onzekerheid zichtbaar, maar dan probeer ik snel te herstellen en weer zelfverzekerd over te komen.
Dat je nog buiten komt vind ik al goed, ik heb een periode gehad waarin ik helemaal niet buiten wilde komen. Je bent de vijand van jezelf, je moet jezelf (en je gedachten) verslaan voordat je verder kan.
Doe alsof je zelfverzekerd bent komt volgens mij heel geforceerd over, al probeer ik weleens een 'fuck it' houding aan te nemen, dat vind ik soms nog wel enigszins te doen. Ik kom overigens ook niet heel veel buiten, gewoon hetgeen wat nodig is en soms een extra rondje fietsen. Dat ik mijn eigen vijand ben, dat weet ik, de enige die mij tegenhoud is mezelf, maarja dat is wel gevormd door dingen waar ik minder invloed op had.
Is er trouwens een methode om van negatief naar positief te gaan of jezelf te dwingen bepaalde dingen te doen? Ik kreeg het rare idee mezelf te gaan straffen als ik iets niet doe, omdat anders elke dag weer een cirkel word.
"Gewoon over die angst gezet..."quote:
[..]
http://www.amazon.com/Pur(...)appier/dp/0071608826
Een aanrader om eens lekker te lezen.
Ik kan mij 100% vinden in je verhaal! Ik ben ook zo, maar ik ben inmiddels vooruit gegaan omdat ik mij gewoon over die angst heen heb gezet. Ik ben ultiem perfectionistisch, als ik weet dat ik iets niet perfect kan afronden dan begin ik er nooit aan. Ik wil het beste van het beste en stel veel te hoge eisen. Dit erkennen is de eerste stap. Ik probeer mijn leven te beteren door gewoon te denken: 'fuck it, niemand is perfect, de wereld is niet perfect'. Heel moeilijk en ik ben er ook nog lang niet, maar het gaat steeds beter.
Ik ben nog maar 21 en heb nog nooit een relatie gehad, maar ik heb het geaccepteerd en vind het wel goed zo. Zeker omdat ik ook nog eens uiterlijk lelijk ben. Ik merk het vaak dat meiden mij niet aantrekkelijk vinden, laatst op het werk nog. Een vrouwelijke collega (de enigste op mijn werk) wenst na de jaarwisseling iedereen de beste wensen en geeft hierbij iedereen drie kussen op de wang, echter gaf ze mij geen kussen op de wang maar alleen een hand. Natuurlijk deed dit wel even pijn, maar 2 minuten later had ik het geaccepteerd.
Ik ben ook heel onzeker, maar ik doe gewoon net alsof ik zelfverzekerd ben. Soms lukt dit niet en is mijn onzekerheid zichtbaar, maar dan probeer ik snel te herstellen en weer zelfverzekerd over te komen.
Dat je nog buiten komt vind ik al goed, ik heb een periode gehad waarin ik helemaal niet buiten wilde komen. Je bent de vijand van jezelf, je moet jezelf (en je gedachten) verslaan voordat je verder kan.
Als ik dat zo lees in de R&P topics raak ik altijd zo gefrustreerd want zo gewoon lukt mij dat dus niet. Hoe "gewoon" doe je dat. Wat doe je dan?
❤ Pino112 ❤ | FeanFan | heywoodugod _O_
Het gebeurt nooit gewoon. Je moet veel moed en kracht bij elkaar schrapen om iets tegen je angsten in te gaan doen.
"What I did, I did without choice... in the name of peace and sanity." - The Doctor
Verander van psycholoog als je over de huidige niet helemaal tevreden bent.
(Ik zou als ik naar een psycholoog zou gaan met dezelfde problemen als jij, een voorkeur hebben voor een mannelijke psycholoog)
Je kunt ook ergens anders gaan wonen. Andere stad bijvoorbeeld, waar je niemand kent, niks te verliezen hebt en je geen zorgen hoeft te maken over je imago.
(Ik zou als ik naar een psycholoog zou gaan met dezelfde problemen als jij, een voorkeur hebben voor een mannelijke psycholoog)
Je kunt ook ergens anders gaan wonen. Andere stad bijvoorbeeld, waar je niemand kent, niks te verliezen hebt en je geen zorgen hoeft te maken over je imago.
Nee dat begrijp ik, daarom vroeg ik er ook naar.quote:
Het gebeurt nooit gewoon. Je moet veel moed en kracht bij elkaar schrapen om iets tegen je angsten in te gaan doen.
❤ Pino112 ❤ | FeanFan | heywoodugod _O_
Het is ook niet gewoon, maar aan de andere kant begrijp ik het wel dat hij het zegt. Als ik niet de komende tijd me hiermee wil bezighouden zal ik wel moeten. Maar telkens als ik denk dat ik mezelf heb overwonnen, komt negativiteit keihard terug, erger als daarvoor. Waardoor ik steeds de moed weer kwijtraak.
Maar in principe zijn die angsten vooral je eigen gedachten, dat gevoel van 'Het is minder erg dan ik had verwacht', maar toch komt het weer terug. Daarom voel ik mezelf zo mentaal zwak, als ik in het negatieve zit, lukt het me nooit dat op te draaien, je hebt het gevoel tegen jezelf te liegen als je positief bent. Maar toch is het vooral door jezelf gevormd en zou het zomaar klinkklare onzin kunnen zijn.
Ik heb all zoveel van de psychologische dingen gelezen en nog kan ik mezelf niet veranderen, ik vraag me echt af wat ik daarvoor nodig heb. Het 'gewoon doen' lijkt dan niet van toepassing.
Een andere stad denk ik vaak over na, blijf sowieso niet mijn hele leven hier wonen, maar aan de andere kant heb ik in 2 jaar tijd 3 scholen gehad en op alle drie de scholen was ik dezelfde jongen voor mijn gevoel, dus ik denk dat ik die angsten daar ook wel tegen kom. Ik zou het graag een poging geven, maar dat is voorlopig nog niet van toepassing.
Maar in principe zijn die angsten vooral je eigen gedachten, dat gevoel van 'Het is minder erg dan ik had verwacht', maar toch komt het weer terug. Daarom voel ik mezelf zo mentaal zwak, als ik in het negatieve zit, lukt het me nooit dat op te draaien, je hebt het gevoel tegen jezelf te liegen als je positief bent. Maar toch is het vooral door jezelf gevormd en zou het zomaar klinkklare onzin kunnen zijn.
Ik heb all zoveel van de psychologische dingen gelezen en nog kan ik mezelf niet veranderen, ik vraag me echt af wat ik daarvoor nodig heb. Het 'gewoon doen' lijkt dan niet van toepassing.
Een andere stad denk ik vaak over na, blijf sowieso niet mijn hele leven hier wonen, maar aan de andere kant heb ik in 2 jaar tijd 3 scholen gehad en op alle drie de scholen was ik dezelfde jongen voor mijn gevoel, dus ik denk dat ik die angsten daar ook wel tegen kom. Ik zou het graag een poging geven, maar dat is voorlopig nog niet van toepassing.
Hoi Patrick,
Ik geloof niet dat jij bi-sexueel bent. Veel jongens gaan sexuele relaties aan met geslachtsgenoten, omdat zij sexuele behoeftes hebben te bevredigen maar zich nog te ondergeschikt voelen aan vrouwen. Bijvoorbeeld omdat zij sexueel misbruikt zijn, of gewoon door een typisch gebrek aan zelfvertrouwen. Hetzelfde geldt voor vrouwen, al wenden die zich meestal richting het feminisme.
Als je leeftijdsgenoten over een paar jaar haar op hun borst hebben dan zul je snel begrijpen wat jou echte sexuele geaardheid is.
Je bent nog 20, waarom doe je niet mee aan een uitwisselingsprogramma om in het buitenland te werken oid? Het is zwaar, maar alles zal een stuk lichter op je geest liggen als je de wereld van 2 kanten hebt gezien.
Naar een psycholoog gaan raadt ik jou overigens compleet af. Dan laat je jezelf financieel uitmelken zonder dat je er een constructieve oplossing voor terug krijgt. Het is simpel, je hebt het of je hebt het niet, geen psycholoog die daar aan kan sleutelen. En heb jij het niet, zoek dan een plek waar jij het wel hebt. Een rustigere omgeving bijv. met gelijker gezinde.
[ Bericht 20% gewijzigd door mzmr7 op 06-01-2013 01:04:13 ]
Ik geloof niet dat jij bi-sexueel bent. Veel jongens gaan sexuele relaties aan met geslachtsgenoten, omdat zij sexuele behoeftes hebben te bevredigen maar zich nog te ondergeschikt voelen aan vrouwen. Bijvoorbeeld omdat zij sexueel misbruikt zijn, of gewoon door een typisch gebrek aan zelfvertrouwen. Hetzelfde geldt voor vrouwen, al wenden die zich meestal richting het feminisme.
Als je leeftijdsgenoten over een paar jaar haar op hun borst hebben dan zul je snel begrijpen wat jou echte sexuele geaardheid is.
Je bent nog 20, waarom doe je niet mee aan een uitwisselingsprogramma om in het buitenland te werken oid? Het is zwaar, maar alles zal een stuk lichter op je geest liggen als je de wereld van 2 kanten hebt gezien.
Naar een psycholoog gaan raadt ik jou overigens compleet af. Dan laat je jezelf financieel uitmelken zonder dat je er een constructieve oplossing voor terug krijgt. Het is simpel, je hebt het of je hebt het niet, geen psycholoog die daar aan kan sleutelen. En heb jij het niet, zoek dan een plek waar jij het wel hebt. Een rustigere omgeving bijv. met gelijker gezinde.
[ Bericht 20% gewijzigd door mzmr7 op 06-01-2013 01:04:13 ]
Door je angsten te overwinnen. Als je bang bent om naar buiten te gaan: ga naar buiten en loop een rondje door het park, ga naar binnen in een supermarkt, etc. Het is niet heel 'gewoon', want je hebt er moed en doorzettingsvermogen voor nodig. Maar als je eenmaal de eerste stap hebt gezet (door je over je angst heen te zetten == je angsten confronteren) gaat het een stuk makkelijker. Ik ben nog niet helemaal 'normaal/gezond', maar ik werk er nog continu aan.quote:
[..]
"Gewoon over die angst gezet..."
Als ik dat zo lees in de R&P topics raak ik altijd zo gefrustreerd want zo gewoon lukt mij dat dus niet. Hoe "gewoon" doe je dat. Wat doe je dan?
Dat staat ook in de op, dat het met gebrek aan meisjes kan zijn. Toch blijf ik hieraan twijfelen. Ik weet het meeste aan homoseks gewoon lekker om te doen, daarnaast zijn maar scharrels ook hele goede contacten geworden, maar liefde komt er niet bij kijken. Als ik porno keek werd ik van vrouwen wel veel meer opgewonden dan mannen, dus dan ben ik gewoon hetero. Ik ben er wel een beetje is doorgeschoten, heb vrij veel jongens gehad en heb daarbij helemaal geen aandacht aan meisjes besteed, dus dat heb ik aan mezelf te wijten. Overigens ben ik er ondertussen achter dat ik het wel lekker vind, maar dat het me uiteindelijk niet veel doet en ik toch naar de meisjes toe moet. Helaas kun je het gevoel niet veranderen, heb ik wel eens tegen mezelf gezegd, homo zijn zou makkelijker zijn geweest.quote:
Hoi Patrick,
Ik geloof niet dat jij bi-sexueel bent. Veel jongens gaan sexuele relaties aan met geslachtsgenoten, omdat zij sexuele behoeftes hebben te bevredigen maar zich nog te ondergeschikt voelen aan vrouwen. Bijvoorbeeld omdat zij sexueel misbruikt zijn, of gewoon door een typisch gebrek aan zelfvertrouwen. Hetzelfde geldt voor vrouwen, al wenden die zich meestal richting het feminisme.
Als je leeftijdsgenoten over een paar jaar haar op hun borst hebben dan zul je snel begrijpen wat jou echte sexuele geaardheid is.
Je bent nog 20, waarom doe je niet mee aan een uitwisselingsprogramma om in het buitenland te werken oid? Het is zwaar, maar alles zal een stuk lichter op je geest liggen als je de wereld van 2 kanten hebt gezien.
Naar een psycholoog gaan raadt ik jou overigens compleet af. Dan laat je jezelf financieel uitmelken zonder dat je er een constructieve oplossing voor terug krijgt. Het is simpel, je hebt het of je hebt het niet, geen psycholoog die daar aan kan sleutelen. En heb jij het niet, zoek dan een plek waar jij het wel hebt. Een rustigere omgeving bijv. met gelijker gezinde.
Ik weet niet of ik toe ben aan zo'n uitwisselingsprogramma, ik snap waarom, maar ik denk dat ik eerst eens de nodige dingen op orde moet krijgen. Naar gelijker gezinde zoeken betekent eigenlijk toch ook dat je dingen ontvluchten? En je komt je angsten uiteindelijk toch weer tegen. Je hebt het of je hebt het niet ben ik niet mee eens, ik heb genoeg mensen uit hun onzekerheid zien komen, die er slechter of gelijkwaardig voorstonden.
Ik heb een tijdje bij de post gewerkt, toen werd het dus een dagelijks ritme, waarbij ik met sommige straten alsnog moeite had. Maar ik zag wel dat er weinig was om me zorgen over te maken, dus ik had verwacht dat het wel goed kwam als ik stopte.quote:
[..]
Door je angsten te overwinnen. Als je bang bent om naar buiten te gaan: ga naar buiten en loop een rondje door het park, ga naar binnen in een supermarkt, etc. Het is niet heel 'gewoon', want je hebt er moed en doorzettingsvermogen voor nodig. Maar als je eenmaal de eerste stap hebt gezet (door je over je angst heen te zetten == je angsten confronteren) gaat het een stuk makkelijker. Ik ben nog niet helemaal 'normaal/gezond', maar ik werk er nog continu aan.
Maar nu is het dus weer hetzelfde, ik ben laatst nog in de supermarkt en andere winkels geweest, het stelt nog niks voor. Maar zodra ik op mijn kamer zit, is alles moeilijk, dus de angst blijft steeds terugkomen. Aangezien ik al die tijd niks bijzonders heb gemerkt, heb ik ook echt het gevoel dat het nutteloos is.
Er is absoluut geen spraken van ontvluchten. Je moet het jezelf gewoon zo gemakkelijk mogelijk maken.
Ik vind van wel. Je moet juist uit die comfort zone komen, het gaat niet helpen als je altijd maar hetzelfde blijft doen. Dat is iets waar ik inmiddels wel ben achtergekomen.quote:
Er is absoluut geen spraken van ontvluchten. Je moet het jezelf gewoon zo gemakkelijk mogelijk maken.
❤ Pino112 ❤ | FeanFan | heywoodugod _O_
Misschien valt het te vergelijken met hoe sommige mannen in de gevangenis ook ineens van hetzelfde geslacht 'worden'. Je bent geil en je wil wat. Aan de andere kant zouden het juist de meer biseksuele mannen kunnen zijn die dit overkomt. Het hangt er vanaf hoe je bi-zijn definieert.quote:
Hoi Patrick,
Ik geloof niet dat jij bi-sexueel bent. Veel jongens gaan sexuele relaties aan met geslachtsgenoten, omdat zij sexuele behoeftes hebben te bevredigen maar zich nog te ondergeschikt voelen aan vrouwen. Bijvoorbeeld omdat zij sexueel misbruikt zijn, of gewoon door een typisch gebrek aan zelfvertrouwen. Hetzelfde geldt voor vrouwen, al wenden die zich meestal richting het feminisme.
Als je leeftijdsgenoten over een paar jaar haar op hun borst hebben dan zul je snel begrijpen wat jou echte sexuele geaardheid is.
Nee, dan blijf je jezelf doorduwen in een omgeving die bewezen heeft jou doodongelukkig te maken. Een mens veranderd essentieel nooit. Jezelf verplaatsen getuigd in dit geval alleen maar van zelfkennis.quote:
[..]
Ik vind van wel. Je moet juist uit die comfort zone komen, het gaat niet helpen als je altijd maar hetzelfde blijft doen. Dat is iets waar ik inmiddels wel ben achtergekomen.
Ik geloof niet dat bi-sexualiteit bestaat. Deze mensen zijn vaak in de war wat hun (sexuele) identiteit betreft. Uit persoonlijke ervaring kan ik vertellen dat ze ook veel vaker samen gaan met alternatieve subculturen. Mijn conclusie is dus je bent hetero of je bent het niet.quote:
[..]
Misschien valt het te vergelijken met hoe sommige mannen in de gevangenis ook ineens van hetzelfde geslacht 'worden'. Je bent geil en je wil wat. Aan de andere kant zouden het juist de meer biseksuele mannen kunnen zijn die dit overkomt. Het hangt er vanaf hoe je bi-zijn definieert.
Biseksualiteit bestaat niet? Dus nu ben ik ook nog in de war?quote:
[..]
Nee, dan blijf je jezelf doorduwen in een omgeving die bewezen heeft jou doodongelukkig te maken. Een mens veranderd essentieel nooit.
[..]
Ik geloof niet dat bi-sexualiteit bestaat. Deze mensen zijn vaak in de war wat hun (sexuele) identiteit betreft. Uit persoonlijke ervaring kan ik vertellen dat ze ook veel vaker samen gaan met alternatieve subculturen. Mijn conclusie is dus je bent hetero of je bent het niet.
Dat doorduwen is onzin. Je wil iets in je leven dus daar zal je wat voor moeten doen. Dan kun je wel wegduiken o wegvluchten maar wie zegt dat wij daar gelukkig van worden? We willen toch juist "normaal functioneren" in de samenleving?
❤ Pino112 ❤ | FeanFan | heywoodugod _O_
Dan zou ik nergens meer kunnen komen, omdat ik dan meteen in die negativiteit kom, ik kan het niet accepteren, dus in mijn geval zou het denk ik wel ontvluchten zijn.quote:
Er is absoluut geen spraken van ontvluchten. Je moet het jezelf gewoon zo gemakkelijk mogelijk maken.
Ik heb het er met een aantal mensen over gehad, die beweren dat een hetero nooit op een homo site zou komen. Aan de andere kant heeft het te maken met verliefdheid, wat ik niet bij jongens te hebben. En toen ik nog masturbeerde vond ik bijvoorbeeld anaal ook erg lekker, maar misschien dat meer hetero's dat lekker vinden.quote:
[..]
Misschien valt het te vergelijken met hoe sommige mannen in de gevangenis ook ineens van hetzelfde geslacht 'worden'. Je bent geil en je wil wat. Aan de andere kant zouden het juist de meer biseksuele mannen kunnen zijn die dit overkomt. Het hangt er vanaf hoe je bi-zijn definieert.
Ik kan me de precieze oorzaak van het eerste bezoek aan zo'n site niet meer herinneren, maar volgens mij was ik wel benieuwd hoe het met een jongen zou zijn.
Nogmaals, er is hier geen spraken van. Ik wordt een beetje moe van mensen die dit altijd wegvluchten noemen omdat ze hun eigen situatie reflecteren op die van een ander. Als jij jezelf verplicht moet voelen om jezelf keer op keer teleur moet stellen, want een alternatief ontbreekt in jou verbeelding en 'het komt toch wel goed', dan is dat jou eigen tekortkoming. Net zoiets dit als "zelfmoord is laf". Je moet het jezelf zo gemakkelijk mogelijk maken, en als de huidige omgeving te overladend is, dan moet je weg. Net zoals vogels die door de kou naar het zuiden trekken. Beter laf in jou ogen dan doodvriezen.quote:
[..]
Biseksualiteit bestaat niet? Dus nu ben ik ook nog in de war?
Dat doorduwen is onzin. Je wil iets in je leven dus daar zal je wat voor moeten doen. Dan kun je wel wegduiken o wegvluchten maar wie zegt dat wij daar gelukkig van worden? We willen toch juist "normaal functioneren" in de samenleving?
Snap je dan niet dat je daar ook doodongelukkig van kan worden?quote:
Nogmaals, er is hier geen spraken van. Ik wordt een beetje moe van mensen die dit altijd wegvluchten noemen omdat ze hun eigen situatie reflecteren op die van een ander. Als jij jezelf verplicht moet voelen om jezelf keer op keer teleur moet stellen, want een alternatief ontbreekt in jou verbeelding en 'het komt toch wel goed', dan is dat jou eigen tekortkoming. Net zoiets dit als "zelfmoord is laf". Je moet het jezelf zo gemakkelijk mogelijk maken, en als de huidige omgeving te overladend is, dan moet je weg. Net zoals vogels die door de kou naar het zuiden trekken. Beter laf in jou ogen dan doodvriezen.
❤ Pino112 ❤ | FeanFan | heywoodugod _O_
Je kan op heel veel plekken doodongelukkig worden, dat is vanzelfsprekend. Er ontbreekt dus een opbouwend punt aan deze reden.quote:
[..]
Snap je dan niet dat je daar ook doodongelukkig van kan worden?
Iemand die iets wil bereiken in zijn opleiding (of wat dan ook), maar die lukt het niet vanwege angsten.. die moet maar wegvluchten en stoppen met zijn opleiding volgens jou? Ik denk niet dat diegene daar gelukkiger van wordt aangezien hij dan nog steeds niet bereikt wat hij wil... ofwel?quote:
[..]
Je kan op heel veel plekken doodongelukkig worden, dat is vanzelfsprekend. Er ontbreekt dus een opbouwend punt aan deze reden.
❤ Pino112 ❤ | FeanFan | heywoodugod _O_
Dit heeft niet veel zin, al jou opinies komen uiteindelijk terug op het het zelfbehoudende principe dat iemand zijn directe banden kost wat kost moet behouden als het niet werkt. Daar ben ik dus helemaal op tegen. Mensen die niet kunnen accepteren dat ze niet competent genoeg zijn om ergens successvol te zijn, vindt ik veel 'laffer'. Jezelf bewegen getuigd juist van intelligentie.quote:
[..]
Iemand die iets wil bereiken in zijn opleiding (of wat dan ook), maar die lukt het niet vanwege angsten.. die moet maar wegvluchten en stoppen met zijn opleiding volgens jou? Ik denk niet dat diegene daar gelukkiger van wordt aangezien hij dan nog steeds niet bereikt wat hij wil... ofwel?
Er zijn genoeg programma's die mensen die kans bieden om bijv. te werken in het buitenland. Of TS kan simpelweg studeren en op kamers gaan wonen.
Dit heeft inderdaad geen zin. Gewoon opgeven en weglopen is niet de juiste oplossing. Hoogstwaarschijnlijk kom je in de volgende situatie dezelfde problemen tegen totdat je helemaal vastloopt en niet meer buitenkomt.quote:
[..]
Dit heeft niet veel zin, al jou opinies komen uiteindelijk terug op het het zelfbehoudende principe dat iemand zijn directe banden kost wat kost moet behouden als het niet werkt. Daar ben ik dus helemaal op tegen. Mensen die niet kunnen accepteren dat ze niet competent genoeg zijn om ergens successvol te zijn, vindt ik veel 'laffer'. Jezelf bewegen getuigd juist van intelligentie.
Er zijn genoeg programma's die mensen die kans bieden om bijv. te werken in het buitenland. Of TS kan simpelweg studeren en op kamers gaan wonen.
❤ Pino112 ❤ | FeanFan | heywoodugod _O_
Ik ben al op 3 scholen geweest en kwam daar dezelfde problemen tegen, ik denk dat ik mijn angsten overal wel tegenkom als ik er niks aan doe. Accepteren dat bepaalde dingen onbereikbaar zijn zal misschien wel moeten, maar dat zal uitwijzen. Blijkbaar ben ik niet gelukkig met mezelf, dus zal ik dat moeten veranderen.quote:Op zondag 6 januari 2013 16:54 schreef DeLuna het volgende:
[..]
Dit heeft inderdaad geen zin. Gewoon opgeven en weglopen is niet de juiste oplossing. Hoogstwaarschijnlijk kom je in de volgende situatie dezelfde problemen tegen totdat je helemaal vastloopt en niet meer buitenkomt.
Dat bedoel ik. Ik doe nu ook mijn 2e opleiding en het is echt niet anders dan toen ik stopte op de vorige. Ik zal er wat aan moeten doen of ik blijf hierop falen.quote:
[..]
Ik ben al op 3 scholen geweest en kwam daar dezelfde problemen tegen, ik denk dat ik mijn angsten overal wel tegenkom als ik er niks aan doe. Accepteren dat bepaalde dingen onbereikbaar zijn zal misschien wel moeten, maar dat zal uitwijzen. Blijkbaar ben ik niet gelukkig met mezelf, dus zal ik dat moeten veranderen.
❤ Pino112 ❤ | FeanFan | heywoodugod _O_
zeer herkenbaarquote:
[..]
Dat doe ik ook regelmatig en die emoties zitten best diep. Ik denk dat ik gewoon veel gemist heb in mijn sociale ontwikkeling en ik heb me op het einde van de middelbare school afgezonderd omdat het me te moeilijk werd. Ik weet ook niet precies hoe ik dat ga accepteren, het voelt een beetje als een zwart gat.
Nu ik zo nadenk op het afgelopen jaar ben ik vooral veel bezig geweest met mijn lichaam, het is natuurlijk een hobby, maar het lijkt ook te dienen als afleiding van de slechte gevoelens.
Ik merk dat het zeer moeilijk is om aan hetgeen te werken wat the secret zegt. Gister was voor een typerend voorbeeld van mijn depressie.
Ik was een dagje weg met familieleden om te gaan schaatsen, van tevoren had ik er zin in. Maar op het moment dat we daar binnenkwamen was het wel druk, er komt meteen een soort onzekerheid waardoor ik heel erg ga letten op mijn houding. Ik zag daar allemaal mensen die jonger waren als mij, die het gezellig hadden met vrienden, maar ook veel koppeltjes, dan denk ik meteen van 'ik heb dat echt gemist in mijn ontwikkeling, relaties met meiden'. Van alles wat ik daar te zien krijg, kom ik in een soort negatieve energie, ik kan niet echt meer genieten van mijn neefje of nichtje, of van het schaatsen zelf. Hoe zeer ik ook tegen mezelf zeg dat ik mijn gedachten moet omzetten, ze zijn er nou eenmaal. Dan word ik ineens wakker geschud door mijn tante 'Je bent echt stil vandaag, dat kan niet goed zijn'. Toen gingen we eten in een restaurant die vrijwel leeg was, en toen kwam ik wel op gang, toen werd ik ineens gezellig. Er was namelijk geen afleiding, ik zat in mijn comfort zone. Tot ineens na een gesprek mijn tante de opmerking maakte 'Je hebt de leeftijd dat je kunt doen wat je wilt, maar je doet er nog steeds niks mee'. Dan zit ik meteen weer in mijn negatieve modus, ik wist er ook niks op te zeggen, ik wist wel dat ze gelijk had. Ik ben de hele avond eigenlijk niet echt gezellig meer geweest.
Punt is eigenlijk dat ik telkens mezelf in de steek lijk te laten op de momenten dat het moet. Als ik positief ben heb ik wel wat mentale kracht, maar bij een dipje totaal niet meer. Op de moeilijke momenten blijf ik weglopen, terwijl ik het dan moet laten zien.
Die situatie die jij beschrijft met je familie, dat heb ik best vaak. Dan neem ik me voor om met een positieve houding er tegen aan te gaan en naar dit soort dingen toe te gaan, maar als het moment daar is dan kan ik niet genieten wat ''nu'' gaande is, hoe goed ik er ook van te voren tegen aan kijk. Misschien is het dat ik er te veel van verwacht en als het een beetje tegenvalt of niet zo is als ik het me voorstelde, ik dat gelijk weer in een negatieve staat verder ga. En vaak is het ook zo dat als ik met gezelschap ben ik nooit iets te zeggen heb en een beetje voor me uit zit te staren. Hoe groter en belangrijker de gebeurtenis hoe erger ik dit heb.quote:
Ja is wel herkenbaar, al begin ik er de laatste tijd wat vaker last van te hebben, nu het wat slechter gaat. Dan zeg ik ook heel weinig, ik lijk bijna in een andere wereld, kijkend vanuit mijn bekrompen wereld. Het 'nu' is dan ook niet aan mij besteed op dat moment. Die negatieve energie is dan niet te doorbreken en als het eindelijk weg is, heb ik een soort schuldgevoel naar mezelf, het gevoel is weg maar de situatie hetzelfde. Dan denk ik 'Ja sukkel, je mag wel iets eerder positiever gaan denken'. Ik ben ook op zoek naar een manier om binnen enkele seconde die negativiteit te doorbreken, van positief naar negatief gaat ook snel, dus andersom moet ook kunnen.quote:
[..]
Die situatie die jij beschrijft met je familie, dat heb ik best vaak. Dan neem ik me voor om met een positieve houding er tegen aan te gaan en naar dit soort dingen toe te gaan, maar als het moment daar is dan kan ik niet genieten wat ''nu'' gaande is, hoe goed ik er ook van te voren tegen aan kijk. Misschien is het dat ik er te veel van verwacht en als het een beetje tegenvalt of niet zo is als ik het me voorstelde, ik dat gelijk weer in een negatieve staat verder ga. En vaak is het ook zo dat als ik met gezelschap ben ik nooit iets te zeggen heb en een beetje voor me uit zit te staren. Hoe groter en belangrijker de gebeurtenis hoe erger ik dit heb.
Herkent iemand trouwens de neiging om te veel te analyseren? vroeger kon ik wel eens denken van 'Het zal wel' of 'Wat maakt het eigenlijk uit' en weer verder gaan. Tegenwoordig moet ik overal bij stil staan, bij de gedachtes of situaties. Andere mensen lijken iets te doen en dan weer verder te gaan, door het te analyseren vallen er altijd wel foutjes te bedenken die eigenlijk niet belangrijk en niemand verder mee bezig is.
Ik analyseer altijd te laat. Ik heb altijd achteraf "had ik dit maar gedaan, als ik het zo had gedaan dan..." Ik herken mijn 'faalmomenten' altijd pas als het voorbij is. Ik heb een assertiviteitscursus gedaan maar nog bijna nooit toegepast omdat ik gewoon te laat ben met het herkennen van de situatie.
❤ Pino112 ❤ | FeanFan | heywoodugod _O_
Ik heb dit ook. Ik heb bijna nooit: 'Nu moet ik dit doen', maar altijd: 'Had ik dit maar gedaan' in sociale situaties. Lastig.quote:
Ik analyseer altijd te laat. Ik heb altijd achteraf "had ik dit maar gedaan, als ik het zo had gedaan dan..." Ik herken mijn 'faalmomenten' altijd pas als het voorbij is. Ik heb een assertiviteitscursus gedaan maar nog bijna nooit toegepast omdat ik gewoon te laat ben met het herkennen van de situatie.
Ik heb het allebei, tijdens de situatie dwaal ik weg en bekijk ik alles om me heen, als je situatie voorbij is ga ik alles nog eens analyseren en heb ik inderdaad het gevoel 'had ik het zo maar gedaan', soms heb ik het ook goed gedaan, maar het is toch altijd dat analyseren. Maar omdat ik afdwaal, heb ik gewoon heel weinig aandacht voor het 'nu', of ik nu in mijn fantasie of in het verleden zit of om me heen kijk. Ook kijk ik dan teveel naar anderen, hoe zien ze eruit, hoe gedragen ze zich. Eigenlijk zit in al deze dingen wel een soort onzekerheid.
Ja dat heb ik ook wel, dat kijken naar andere mensen, hoe gedragen zij zich in deze situatie, dus zo zou ik me ook moeten gedragen. Iemand zegt iets.. "Zou ik daar nu op moeten reageren of moet ik nu juist niks zeggen, en als ik nu wat moet zeggen, moet ik dan dit of dit zeggen?"En dan maakt iemand een briljante opmerking die ik ook in gedachten had en dan heb ik weer spijt dat ik dat niet heb gezegd. Zeg ik wel iets, en komt het niet aan, dan voel ik me weer dom ofzo.quote:
Ik heb het allebei, tijdens de situatie dwaal ik weg en bekijk ik alles om me heen, als je situatie voorbij is ga ik alles nog eens analyseren en heb ik inderdaad het gevoel 'had ik het zo maar gedaan', soms heb ik het ook goed gedaan, maar het is toch altijd dat analyseren. Maar omdat ik afdwaal, heb ik gewoon heel weinig aandacht voor het 'nu', of ik nu in mijn fantasie of in het verleden zit of om me heen kijk. Ook kijk ik dan teveel naar anderen, hoe zien ze eruit, hoe gedragen ze zich. Eigenlijk zit in al deze dingen wel een soort onzekerheid.
❤ Pino112 ❤ | FeanFan | heywoodugod _O_
Ja herkenbaar, een belangrijk doel dat ik voor mezelf heb is altijd zeggen wat ik wil, doen die mensen ook en 9/10 keer maakt het toch geen reet uit, sterker nog het lijkt erger om niks te zeggen dan dat je hele dag onzin uitkraamt, dat word volgens mij meer gewaardeerd. Ik volg gesprekken ook teveel en heb het idee dat het niet interessant is wat ik te melden heb, maar als ik eenmaal erin kom, dan blijkt dat wel mee te vallen. Dat analyseren heeft dan als vervolg dat ik het stille muisje ben en dat ik alles van een afstand lijk te bekijken in plaats van het mee te maken.quote:
[..]
Ja dat heb ik ook wel, dat kijken naar andere mensen, hoe gedragen zij zich in deze situatie, dus zo zou ik me ook moeten gedragen. Iemand zegt iets.. "Zou ik daar nu op moeten reageren of moet ik nu juist niks zeggen, en als ik nu wat moet zeggen, moet ik dan dit of dit zeggen?"En dan maakt iemand een briljante opmerking die ik ook in gedachten had en dan heb ik weer spijt dat ik dat niet heb gezegd. Zeg ik wel iets, en komt het niet aan, dan voel ik me weer dom ofzo.
Afgelopen oudjaar zat ik bij een paar mensen die ik niet zo goed kende en hield me stil omdat ik bang was voor een afwijkende mening of dat het niet interessant was wat ik zou vertellen. Toen ik aan het eind van de avond ineens door alle alcohol alleen maar onzinnige dingen begon te zeggen, werd dat meer gewaardeerd volgens mij.
Edit: ik had net een positief moment en dan lijkt alles ineens zo helder, helaas heb ik de dag erop meestal een dip, maar ik heb precies opgeschreven wat ik dacht. Het had te maken met verkeerd gerichte gedachte, die eigenlijk makkelijk om te buigen zijn, met als bedoeling trots en zelfverzekerd te zijn.
Hoe doen jullie dat, je gedachte ombuigen op de momenten dat het moet en er een nieuwe gewoonte van maken? Als ik vaker zo kon denken, als me net te binnen schoot en daar niet bang voor was, dan was ik al een stapje verder.
[ Bericht 13% gewijzigd door patrickpsv op 07-01-2013 00:47:48 ]
Heb ik ook.quote:
[..]
Ja is wel herkenbaar, al begin ik er de laatste tijd wat vaker last van te hebben, nu het wat slechter gaat. Dan zeg ik ook heel weinig, ik lijk bijna in een andere wereld, kijkend vanuit mijn bekrompen wereld. Het 'nu' is dan ook niet aan mij besteed op dat moment. Die negatieve energie is dan niet te doorbreken en als het eindelijk weg is, heb ik een soort schuldgevoel naar mezelf, het gevoel is weg maar de situatie hetzelfde. Dan denk ik 'Ja sukkel, je mag wel iets eerder positiever gaan denken'. Ik ben ook op zoek naar een manier om binnen enkele seconde die negativiteit te doorbreken, van positief naar negatief gaat ook snel, dus andersom moet ook kunnen.
Herkent iemand trouwens de neiging om te veel te analyseren? vroeger kon ik wel eens denken van 'Het zal wel' of 'Wat maakt het eigenlijk uit' en weer verder gaan. Tegenwoordig moet ik overal bij stil staan, bij de gedachtes of situaties. Andere mensen lijken iets te doen en dan weer verder te gaan, door het te analyseren vallen er altijd wel foutjes te bedenken die eigenlijk niet belangrijk en niemand verder mee bezig is.
En heb ik ook ja.
Dit ook/quote:
Ik analyseer altijd te laat. Ik heb altijd achteraf "had ik dit maar gedaan, als ik het zo had gedaan dan..." Ik herken mijn 'faalmomenten' altijd pas als het voorbij is. Ik heb een assertiviteitscursus gedaan maar nog bijna nooit toegepast omdat ik gewoon te laat ben met het herkennen van de situatie.
|
|
