[Kankertopic deel 3] Ook voor familie en vrienden !

quote:

Op zaterdag 29 december 2012 23:37 schreef ElisaB het volgende:

[..]

Smart thinking

Deze werken ook goed:

[ afbeelding ]

Lijkt op trekdrop !!!!
Wat is dat en waar haal je die??

quote:

Op zaterdag 29 december 2012 23:49 schreef ElisaB het volgende:

[..]

Het is Black Drop. Het ziet eruit als trekdrop, maar is wat sponziger en wat zouter. Als ik eraan begin, dan kan ik er niet mee stoppen

De meeste supermarkten hebben het wel

Moooooi, morgen gaat er hier iemand op strooptocht !!

quote:

Op zaterdag 29 december 2012 23:53 schreef Gia het volgende:
De neuropathie die ik heb kan over gaan na een jaar of zo. Maar soms wordt het chronisch. Het is ook niet zo dat het onverdraaglijk is, maar wel zeer vermoeiend, 24 uur per dag. En de zin in een wandeling is er om die reden ook niet.

Hopelijk hoor ik bij de gelukkigen bij wie het wel over gaat.
Laatste chemo was 14 mei. Nog 6 maanden pijn kan ik zeker verwachten. Houd me vast aan betere vooruitzichten.

Hoop idd ook voor jou dat het overgaat, de klachten die ik heb zitten er vanaf augustus vorig jaar en stonden in relatie met dat ongeluk...mij vertelden ze ook dat het over kan gaan omdat het waarschijnlijk zenuwen zijn die beschadigd zijn en die dingen nu eenmaal erg lang en veel tijd nodig hebben om te herstellen..Ik heb dus ook nog steeds hoop dat het goed komt (en dat 24/7 heb ik dus ook al ruim een jaar, wandelde voorheen 's morgens om 6 uur al door een klein bos hier in de buurt (minimaal een uur per dag) en opeens is het uitlaten van de hond op het uitlaatveldje al teveel .

Bizar eigenlijk.

OK !
* Loedertje gaat slapen, heb geen zin in de afdrukken van m'n toetsenbord in m'n wang bij het ontwaken.

^-jes,

Update: vrijwel de hele dag liggen slapen...niet leuk.

quote:

Op zondag 30 december 2012 21:32 schreef just me het volgende:

[..]

Maar vast wel nodig!

Voelt alsof ik gewoon een dag heb weggeslapen, zonde

Zit hier half naar Guido te luisteren , een fotoboekje gemaakt en bestelling geplaatst voor mijn vader (met foto's die door mijn neef zijn ingescand van een fotoboekje 1936-1952, mijn vader is in 1944 geboren, de eerste twee jaar van zijn leven staan niet op de film vanwege de schaarste aan filmrolletjes o.i.d. Vanaf 2jaar tot 8jaar waren er wel foto's, erg cute (en een origineel verjaardagscadeautje over 2 weekjes)

quote:

Op zondag 30 december 2012 22:17 schreef just me het volgende:
Oh ja Loeder, het engelse vriendje is bij Merel ingetrokken, ik ben daar wel blij om ! Ze wonen in dezelfde stad als ik, we zien elkaar wel regelmatig maar overlopen elkaar niet!

Heerlijk ! Overlopen is nooit goed ( dat merk ik hier aan de meningsverschillen die ik vaak heb met m'n zoon, met mijn schoondochter nog maar 1 aanvaring gehad in ruim 16 maanden tijd.

quote:

Wat Isa zegt, wat een origineel cadeau!! Leuk om te doen! Zwart wit foto's zijn vaak heel mooi! Wat zal je vader er blij mee zijn.

Het leuke is dat het album pagina voor pagina is ingescand en dus ook de originele achtergrondkleuren van het album zijn meegescand waardoor het helemaal cool is .
De afmetingen van het originele fotoboek zijn:
Kaft 19,5 x 14 cm / Rug 2 cm dik
Binnenbladen 18,5 x 13 cm

Deze copie zit op 20 x 15 cm.

quote:

Komende week werk ik alleen in de ochtenden en merk al dat de zorg gaat veranderen! Ik heb morgenochtend 2 adressen om naar toe te gaan, 1x 1,5 uur en 1x 2 uur en dan moet ik nog haasten om op tijd bij mevrouw 2 te zijn maar het is niet anders. Ik heb er gewoon weer zin in!

Ziek , geen aandacht meer voor de cliënt en ook m.b.t. het schoonmaken te weinig tijd om het echt goed bij te gaan houden.

Voorgerecht








Dit n.a.v. mijn eerdere complimenten richting de keuken van het ziekenhuis.

[ Bericht 7% gewijzigd door Loedertje op 01-01-2013 23:20:22 ]

Iedereen.hier een gezond 2013

Langere reactie.komt zo !!!

quote:

Op maandag 31 december 2012 21:39 schreef Sheriam het volgende:
Loedertje & slaapmeisje, jullie kennen me misschien niet want ik post meestal maar in een paar draadjes (hardlopen in LIF en plaats verder maar sporadisch wat antwoordjes her en der), maar ik lees veel meer dan ik antwoord. Ook dit draadje lees ik al eventjes mee maar ben er niet toe gekomen eerder te antwoorden omdat ik het erg druk had met de mantelzorg van mijn moeder, nu op haar 80ste echt terminaal. Als naaste van een lotgenoot voel ik mee met iedereen die tegen deze rotziekte (of een andere rotziekte, dat was een goed punt een stukje terug in het draadje) vecht, en ik wil jullie heel veel sterkte wensen in het komende jaar. Heel veel succes met jullie chemo's, ga ook voor de 80 -of meer - en blijf ook op de moeilijke momenten de waardevolle dingen zien. Veel liefs!

Ik wens jou en je moeder ook veel kracht de komende tijd, ik ben dan sedert anderhalve maan inwonend en weet hoe belastend je als patiënt (<<-- Andere benaming kan ik er niet aan geven) je kan zijn voor je naasten. Mantelzorg lijkt zo nobel maar omg wat moet dat zwaar zijn , Daarom namens mij een pluim voor jou ! Diep respect want niet iedereen kan dit,..het lijkt vanzelfsprekend maar zo is het echt niet..

quote:

Op maandag 31 december 2012 22:56 schreef Slaapmeisje het volgende:
Wat lief! Ik heb afgelopen donderdag mijn vierde chemo gehad en zit vandaag precies op het diepste punt van mijn chemodip. Ik leef tussen slapen en waken en hoor af en toe wat vuurwerk op de achtergrond. Onwerkelijk om zo het nieuwe jaar in te gaan. Mijn zoontje van 6 zei laatst tegen mij: "mama, de kanker is voorbij als je haar weer gaat groeien". Ik heb dan ook voor het komende jaar maar één wens: Gelukkig Nieuw Haar

Voor Loedertje en alle anderen wens ik voor het komende jaar veel mooie momenten met dierbaren. Genieten van samen zijn, van gevoelens delen, van prachtige gesprekken van hart tot hart. Elke dag genieten van elke regendruppel en van elke zonnestraal. Een magisch mooi 2013

Jij ook een heeeeel gelukkig nieuw haar !! (ik stuur al jaren verjaardagkaarten naar mannen met een fijne verhaardag..:D , gelukkig nieuwhaar is nog veeeeeel leuker)

@ Computergirl: ik heb gisteren een beetje hetzelfde gedaan als de jongedame hierboven, slapen en af en toe even bij zinnen , om 12 uur wel van de bank gekropen en in mn stoeltje voor het raam gezeten alwaar de zoon/schoondochter in de achtertuin bezig waren met een klein siervuurwerkpakketje , boven het blokhutje in de tuin was er behoorlijk veel duur Belgisch siervuurwerk vanuit de stad hier (is 5 minuten lopen dus ik zag best veel omdat het dichtbij was)
Heb wel even zitten snotteren omdat ik mij tevens ook realiseer dat het machtig is dat ik oud en nieuw mag meemaken maar het ook de laatste keer kan zijn. Gistermiddag begon m'n hart weer te kloten, rond 6 uur de een plaatsvervangend huisarts gebeld die hier binnen 10 minuten was, ze constateerde een onregelmatige hartslag en i.p.v. 1/2 metoprolo mocht ik een hele nemen, kiezen tussen twee kwaden zei zij, maar ze duimde voor mij dat het geen extreme vormen zou gaan aannemen zodat ik thuis het vuurwerk kond bekijken i.p.v. vanuit het ziekenhuis.

Enfin, ben dus dolblij dat ik thuis kon zijn, heb zeer slecht geslapen, haf uur slaap, drie wartier wakker etc etc.
Vanmorgen om een uur of 9 voelde alles weer helemaal ok..dus vanaf die tijd maar weer blijven liggen en hangen om de verloren slaaptijd in te halen, 2 flesjes bijvoeding opgedronken ipv 1 (ieuwwwwwww, went nooit maar het is voor een goed doel )
In de loop van de dag kwam m'n omgeving weer in beeld en heb ik mn hond gefeliciteerd met z'n derde verjaardag !!

(vorig jaar in de achtertuin)

quote:

Op dinsdag 1 januari 2013 21:06 schreef Gia het volgende:

[..]

Had dat vorig jaar met carnaval. Op maandag tweede kuur, op zaterdag kwam de optocht voorbij. Is allemaal langs me heen gegaan.

Wat je zoon zegt, heb ik echt zo gevoeld, toen mijn haar weer ging groeien.

Ben ergens wel blij dat mijn kinderen al volwassen zijn. Voor kleine kinderen is dit zo moeilijk.

Sterkte en alle goeds voor 2013, voor iedereen.

Voor kleine kinderen is het zeker moeilijk maar die kunnen er wonderbaarlijk goed mee omgaan omdat ze doorgaans directer zijn en je ontroeren met opmerkingen zoals die van het zoontje van Slaapmeisje..

Rare vraag aan de chemo-dames hier maar hoe zit het nou met het glazuur van je toiletpot de eerste dagen na de chemo?

quote:

Op woensdag 2 januari 2013 04:52 schreef Sheriam het volgende:

[..]

Dank je :-) Ik heb de zorg niet alleen hoeven doen gelukkig, dat had ik niet gekund, er was ook thuiszorg. Maar hat blijft zwaar, zo dicht bij iemand betrokken zijn, vooral als je weet dat het echt het einde zal zijn. Dan is er toch een andere lading dan als je nog vecht om de ziekte te overwinnen. Maar het is ook mooi, de mooie momenten waren kadootjes die ik koester. Waar ik het mee zal moeten doen vanaf nu, want vanavond (of inmiddels gisteravond, is allang nacht) is mijn moeder overleden.
Wel een symbolische dag, het nieuwe jaar, voor mij een nieuwe wending aan het leven en voor haar... ja, nieuw wat-er-dan-ook-is...
Nogmaals, jij hou vol en volg haar voorbeeld niet, of tenminste niet zonder eerst ook 80 te worden!

Ben er even stil van...mijn oprechte deelneming met het overlijden van je moeder. Ook al zie je het aankomen, ook al groei je er naar toe het is daarom niet minder zwaar . Het verlies van een dierbare komt keihard aan, er zijn geen *geschikte* momenten, ook niet qua leeftijd.

Zoals je zelf al schrijft, een nieuw begin voor jou maar ook voor haar. Aan je woordkeuze te zien heb ook jij geen enkel concreet idee van wat je kan verwachten na de dood maar ikzelf denk dat als je tijdens je leven een *goed mens* was (en wat goed is dát bepaal je zelf...) er nadien rust is en zeer zeker geen onrust of complexe zaken zoals hele stromingen gelovigen denken.

Veel sterkte de komende tijd met het rouwproces, schaam je niet voor je tranen op de meest stupide momenten waarop je het juist niet meer verwacht, hoort erbij, ook bij iets verwerken zoals dit kun je geen tijdslimiet geven, het kan lang duren en zelfs op hele mooie momenten kun je je opeens verdrietig voelen, tranen van geluk

Nogmaals, veel sterkte !