R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Het is voor mij best een drempel om om advies te vragen, maar ik kom er zelf niet uit.
Hopelijk zijn er overwegingen waardoor ik makkelijker kan bedenken wat ik moet doen/kan doen.
Kort samengevat: mijn vrouw geeft aan niet meer van mij te houden, maar geeft aan wel te houden wel van een ander. Sinds maand of 7-8 ook geen fysiek contact meer.
Ikzelf voel mij door mijn vrouw erg genegeerd, alleen goed voor praktische zaken en het passend maken van de wekelijkse agendas.
Dat zorgt bij mij voor gevoelens van teleurstelling en frustratie en dat kan ik ook niet elke dag even goed onderdrukken
Activiteiten met onze kinderen en de zorg voor onze kinderen gaat juist wel heel goed, het probleem zit vooral tussen ons tweeen.
Niet vaak ruzies, maar wel irritaties en helaas juist dat sluimerende ongenoegen aan beide kanten.
Mijn vrouw en ik zijn niet getrouwd maar wonen al 10 jaar duurzaam en hebben twee kinderen van 5 en 3 jaar oud.nWe werken allebei en hebben beide drukke banen die moeilijk opzij te schuiven zijn, zij als medisch specialist.
Tot 3 jaar terug heb ikzelf ook een a twee jaar veel teveel gedaan, werk en in prive tijd ook veel te veel met oa beurs bezig geweest.Ook krijg ik het verwijt tijdens de zwangerschap er niet voor haar geweest te zijn, dat komt nu terug als argument.
Nu hebben wij het al vele jaren eigenlijk veel te druk gehad waardoor we langzaam uit elkaar drijven, geen flinke ruzies maar wel langzaam steeds mindere communicatie.
Met het gezin en de kinderen gaat het juist heel goed, we hebben dezelfde normen en waarden
Lichamelijk is mijn vrouw al haar hele leven onzeker over haar lichaam, dat heeft altijd al een drempel gelegd op ons seksleven. Dat was er wel maar niet vaak per jaar.
Daar was ik niet tevreden over, maar er werd steeds gesteld.. dan en dan minder druk.. dan kom ik meer aan mezelf toe.,. dan zal het beter gaan etc.
Dat is dus niet gebeurd maar alleen maar minder, ze heeft er geen interesse in en haar werk blijft ongelofelijk druk.
Na de geboorte van ons 2e kind is de intimiteit alleen maar minder geworden en sinds 7-8 maanden wil ze helemaal niet meer van me hebben.
k wil haar daar graag wel de tijd in geven om tot rust te komen, maar maak me wel zorgen.
In diezelfde periode is ze nml wel verliefds geworden op een ander.
Iemand die ze jaren neit had gezien ging emigreren naar de VS en belde haal daarom na al die jaren op.
Ze hebben een lunch gehad en daarna is een intensief emailcontact ontstaan.
Daarin geen seksueel getinten emails, maar wel veel sprake van kriebels in de buik, tintelingen etc....
Hij heeft ook een vrouw en gezin en een topbaan bij groot bedrijf. Ze hebben beide het contact bewust van elkaars partner onthouden.Ik ben daar ik september achtergekomen (het begon in mei) , ze heeft het bewust verborgen gehouden en ik vond dat al zeer dubieus.
Daarna hebben we afgesproken zelf meer te gaan praten , zij gaf ook aan het contact met die persoon niet te willen verbreken en stelde dat ik dat haar moest gunnen.
Mits het bij email bleef en geen bellen of skypen (wat hij dan weer had voorgesteld)
Ik heb met het contact blijven houde ingestemd (na twee weken gesteggel) met de voorwaarde dat ze eerlijk en open tegen me zou zijn en dat ze niet meer energie in het opbouwen van die contacten steekt dan in het proberen te repareren van de onze.
Nu is het zo dat ze nog steeds erg weinig energie in contact met mij steekt (mede door werkdrukte en de kinderen), maar wel bijna dagelijks met hem mailt.... en wat zijn ze in die mails verliefd.
Hij heeft het zijn vrouw niet verteld en houd het contact verborgen.
Ik weet niet hoe ik daar nu mee om moet gaan.
Bijkomend probleem is dat ze zelfs nu naar hem communiceert dat ze ontzettend verlied is op hem en dat ze in maart voor een week naar de VS gaat voor een congres.Ze heeft hem dat al laten weten. (ze weet niet dat ik dat weet)
Ik ben nu heel bang dat van het een het ander komt... ik kan hem in ieder geval niet vertrouwen, hij zal zijn vrouw niet voor niets niets verteld hebben over het contact.
Ook geeft hij aan haar graag te willen zien en graag te skuypen of videobellen.
Gezien het magere contact tusssen haar en mijzelf vind ik dat eigenlijk een brug te ver...
Hoe moet ik dit in hemelsnaam aanpakken?
Breken met de relatie wil ik niet, ik houd teveel van de kinderen en die wil ik (ten koste van veel) een stabiel leven bieden.Ook hoop ik op verbetering, maar haar verliefdheid en actief contact daarin helpen natuurlijk niet om een beter contact met mij op te bouwen, ik heb het gevoel dat ze erg kortaf is.. terwijl ze aan de andere kant wel de moeite neemt.
Natuurlijk heb ik daarin blijkbaar ook mijn eigen negatieve rol. Ik ben er vaak verdrietig over, slaap slecht door allemaal doembeelden (kinderen, huis niet te verkopen, eenzaamheid)
Wat raden jullie mij aan te doen? wat is verstandig en waar moet ik een grens trekken? Moet ik een grens trekken? Moet ik zijn vrouw bellen?
Ik hoor al de recente informatie niet te weten, dat maakt het ook moeilijk het bespreekbaar te maken, ik had haar in september beloofd te vertrouwen en haar communicatie niet na te lopen.... maar heb er toch op gelet.
Hopelijk zijn er overwegingen waardoor ik makkelijker kan bedenken wat ik moet doen/kan doen.
Kort samengevat: mijn vrouw geeft aan niet meer van mij te houden, maar geeft aan wel te houden wel van een ander. Sinds maand of 7-8 ook geen fysiek contact meer.
Ikzelf voel mij door mijn vrouw erg genegeerd, alleen goed voor praktische zaken en het passend maken van de wekelijkse agendas.
Dat zorgt bij mij voor gevoelens van teleurstelling en frustratie en dat kan ik ook niet elke dag even goed onderdrukken
Activiteiten met onze kinderen en de zorg voor onze kinderen gaat juist wel heel goed, het probleem zit vooral tussen ons tweeen.
Niet vaak ruzies, maar wel irritaties en helaas juist dat sluimerende ongenoegen aan beide kanten.
Mijn vrouw en ik zijn niet getrouwd maar wonen al 10 jaar duurzaam en hebben twee kinderen van 5 en 3 jaar oud.nWe werken allebei en hebben beide drukke banen die moeilijk opzij te schuiven zijn, zij als medisch specialist.
Tot 3 jaar terug heb ikzelf ook een a twee jaar veel teveel gedaan, werk en in prive tijd ook veel te veel met oa beurs bezig geweest.Ook krijg ik het verwijt tijdens de zwangerschap er niet voor haar geweest te zijn, dat komt nu terug als argument.
Nu hebben wij het al vele jaren eigenlijk veel te druk gehad waardoor we langzaam uit elkaar drijven, geen flinke ruzies maar wel langzaam steeds mindere communicatie.
Met het gezin en de kinderen gaat het juist heel goed, we hebben dezelfde normen en waarden
Lichamelijk is mijn vrouw al haar hele leven onzeker over haar lichaam, dat heeft altijd al een drempel gelegd op ons seksleven. Dat was er wel maar niet vaak per jaar.
Daar was ik niet tevreden over, maar er werd steeds gesteld.. dan en dan minder druk.. dan kom ik meer aan mezelf toe.,. dan zal het beter gaan etc.
Dat is dus niet gebeurd maar alleen maar minder, ze heeft er geen interesse in en haar werk blijft ongelofelijk druk.
Na de geboorte van ons 2e kind is de intimiteit alleen maar minder geworden en sinds 7-8 maanden wil ze helemaal niet meer van me hebben.
k wil haar daar graag wel de tijd in geven om tot rust te komen, maar maak me wel zorgen.
In diezelfde periode is ze nml wel verliefds geworden op een ander.
Iemand die ze jaren neit had gezien ging emigreren naar de VS en belde haal daarom na al die jaren op.
Ze hebben een lunch gehad en daarna is een intensief emailcontact ontstaan.
Daarin geen seksueel getinten emails, maar wel veel sprake van kriebels in de buik, tintelingen etc....
Hij heeft ook een vrouw en gezin en een topbaan bij groot bedrijf. Ze hebben beide het contact bewust van elkaars partner onthouden.Ik ben daar ik september achtergekomen (het begon in mei) , ze heeft het bewust verborgen gehouden en ik vond dat al zeer dubieus.
Daarna hebben we afgesproken zelf meer te gaan praten , zij gaf ook aan het contact met die persoon niet te willen verbreken en stelde dat ik dat haar moest gunnen.
Mits het bij email bleef en geen bellen of skypen (wat hij dan weer had voorgesteld)
Ik heb met het contact blijven houde ingestemd (na twee weken gesteggel) met de voorwaarde dat ze eerlijk en open tegen me zou zijn en dat ze niet meer energie in het opbouwen van die contacten steekt dan in het proberen te repareren van de onze.
Nu is het zo dat ze nog steeds erg weinig energie in contact met mij steekt (mede door werkdrukte en de kinderen), maar wel bijna dagelijks met hem mailt.... en wat zijn ze in die mails verliefd.
Hij heeft het zijn vrouw niet verteld en houd het contact verborgen.
Ik weet niet hoe ik daar nu mee om moet gaan.
Bijkomend probleem is dat ze zelfs nu naar hem communiceert dat ze ontzettend verlied is op hem en dat ze in maart voor een week naar de VS gaat voor een congres.Ze heeft hem dat al laten weten. (ze weet niet dat ik dat weet)
Ik ben nu heel bang dat van het een het ander komt... ik kan hem in ieder geval niet vertrouwen, hij zal zijn vrouw niet voor niets niets verteld hebben over het contact.
Ook geeft hij aan haar graag te willen zien en graag te skuypen of videobellen.
Gezien het magere contact tusssen haar en mijzelf vind ik dat eigenlijk een brug te ver...
Hoe moet ik dit in hemelsnaam aanpakken?
Breken met de relatie wil ik niet, ik houd teveel van de kinderen en die wil ik (ten koste van veel) een stabiel leven bieden.Ook hoop ik op verbetering, maar haar verliefdheid en actief contact daarin helpen natuurlijk niet om een beter contact met mij op te bouwen, ik heb het gevoel dat ze erg kortaf is.. terwijl ze aan de andere kant wel de moeite neemt.
Natuurlijk heb ik daarin blijkbaar ook mijn eigen negatieve rol. Ik ben er vaak verdrietig over, slaap slecht door allemaal doembeelden (kinderen, huis niet te verkopen, eenzaamheid)
Wat raden jullie mij aan te doen? wat is verstandig en waar moet ik een grens trekken? Moet ik een grens trekken? Moet ik zijn vrouw bellen?
Ik hoor al de recente informatie niet te weten, dat maakt het ook moeilijk het bespreekbaar te maken, ik had haar in september beloofd te vertrouwen en haar communicatie niet na te lopen.... maar heb er toch op gelet.
heel lang verhaal, ik vind het dus vooral moeilijk hoe ik om moet gaan met haar contact met die man in het buitenland, kan dat toevoegen of is het (zoals ik het nu zie) vooral een enorme bedreiging en obstakel in de poging om het contact tussen ons te herstellen
Ik heb haar aantal weken terug dus beloofd haar niet te checken... maargoed die belofte heb ik dus al gebroken.... beetje terecht maar dat maakt het niet beter
Ik heb haar aantal weken terug dus beloofd haar niet te checken... maargoed die belofte heb ik dus al gebroken.... beetje terecht maar dat maakt het niet beter
Jullie willen allebei de relatie tussen jullie verbeteren? Anders lijkt scheiden me de enige goede optie.
Children of the night. What music they make.
Zoek zelf ook iemand anders en vertel het de vrouw van die vent. Beetje stoken. Voor de kinderen is het wellicht beter dat het nu wordt opgelost ipv over een paar jaar.
Bij enorm zware vermoedens is het gewoon terecht, alleen bij enorm zware vermoedens. Als zij geen contact in jouw steekt, maar ze is wel continu online, schrijft mails, sms, bellen etc.quote:Op zaterdag 15 december 2012 23:37 schreef Droefheid het volgende:
heel lang verhaal, ik vind het dus vooral moeilijk hoe ik om moet gaan met haar contact met die man in het buitenland, kan dat toevoegen of is het (zoals ik het nu zie) vooral een enorme bedreiging en obstakel in de poging om het contact tussen ons te herstellen
Ik heb haar aantal weken terug dus beloofd haar niet te checken... maargoed die belofte heb ik dus al gebroken.... beetje terecht maar dat maakt het niet beter
Dan is het niet raar dat jij eens gaat snuffelen, wat ben je aan het doen?
Other than that, zou ik me echt focussen op jezelf, hou je eigen carriere in gedrang en zorg er met name voor dat zij niet op jou kan hameren.
Persoonlijk zou ik je vrouw niet kunnen uitstaan en vind het dan ook enorm laf gedrag.
Mijn tip zou zijn, kunnen jullie (op korte termijn) niet naar een relatie psycholoog? Met z'n 2en? Dan is de confrontatie richting je vrouw beter en makkelijker.
Argumenten van, je was er toen niet voor me, is natuurlijk oude koeien uit de sloot halen. Nou, jij was er toen niet voor me, en je laat me NU niet toe om er wel voor je te zijn. Halllooooo .. wakker worden!!
People once tried to make Chuck Norris toilet paper. He said no because Chuck Norris takes crap from NOBODY!!!!
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
Lastige situatie, volgens mij ben je aan een dood paard aan het trekken...
Wil zij nog wel met jou verder, waarom zijn jullie nog bij elkaar?
Wil zij nog wel met jou verder, waarom zijn jullie nog bij elkaar?
Ik vrees dat je zelf al beschrijft wat er gaat gebeuren.... Praat open en eerlijk met haar over je angsten, vermoedens en hoe het nu verder moet... Wil ze dan nog altijd geen tijd in jou steken, dan denk ik dat je genoeg weet niet? Je kinderen verdienen bovenal een papa en mama die gelukkig zijn met wat ze hebben en met elkaar... zij gaan hier hoe dan ook dingen van meekrijgen ook al denk je nu van niet.
Zoals het nu klinkt, geen ruzie, uitgebluste relatie door uitelkaar gegroeid te zijn door te drukken jobs, lijkt me dat een hele mooie les voor de toekomst, werk om te leven, leef niet om te werken!
sterkte!
Zoals het nu klinkt, geen ruzie, uitgebluste relatie door uitelkaar gegroeid te zijn door te drukken jobs, lijkt me dat een hele mooie les voor de toekomst, werk om te leven, leef niet om te werken!
sterkte!
Zorg er met name voor dat jij er sterker uitgaat komen en niet je vrouw.
People once tried to make Chuck Norris toilet paper. He said no because Chuck Norris takes crap from NOBODY!!!!
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
We zullen ook aan onze relatie moeten werken , in ieder geval een uiterste poging doen om elkaar weer te vinden.quote:
[..]
Bij enorm zware vermoedens is het gewoon terecht, alleen bij enorm zware vermoedens. Als zij geen contact in jouw steekt, maar ze is wel continu online, schrijft mails, sms, bellen etc.
Dan is het niet raar dat jij eens gaat snuffelen, wat ben je aan het doen?
Other than that, zou ik me echt focussen op jezelf, hou je eigen carriere in gedrang en zorg er met name voor dat zij niet op jou kan hameren.
Persoonlijk zou ik je vrouw niet kunnen uitstaan en vind het dan ook enorm laf gedrag.
Mijn tip zou zijn, kunnen jullie (op korte termijn) niet naar een relatie psycholoog? Met z'n 2en? Dan is de confrontatie richting je vrouw beter en makkelijker.
Argumenten van, je was er toen niet voor me, is natuurlijk oude koeien uit de sloot halen. Nou, jij was er toen niet voor me, en je laat me NU niet toe om er wel voor je te zijn. Halllooooo .. wakker worden!!
Ik weet alleen niet hoe ik op korte termijn die "ander" moet plaatsen of daarop moet reageren. Enige positieve is dat ie in de VS zit en zelf ook een vrouw en kinderen heeft. Dus niet om de hoek en niet makkelijk bereikbaar.Ik verwacht ook niet dat hij zijn vrouw kwijt wil.
Hij houd het contact wel verborgen voor zijn vrouw en er is geen fysiek contact geweest tussen hem en mijn vrouw..
Dat zij ook naar de VS gaat en hij daar veel reist maakt de afweging hoe ik ermee om moet gaan wel wat urgenter.
Mijn carierre heb ik wel altijd aangepast om de ruimte te geven voor haar lange specialisatie, verhuisd twee jaar terug voor haar werk etc, in huidige situatie (weekindeling van ons twee met de kinderen en werk) kan ik daar niet meer voor gaan dan ik nu doe, verhuur me nu op contractbasis ipv eigen volledig bedrijf, wel zelfde werkzaamheden, ook patientgebonden.
Ik heb dus ook het gevoel al lange tijd op hold te staan, terwijl zij van week tot week worstelt (ze heeft het wel zwaar , daar heb ik wel respect en waardering en oog voor, misschien voelt ze dat onvoldoende omdat ze er zelf teveel doorheen gaat om er van te kunnen genieten) en de status quo te laten sluimeren, mij bijna niet spreekt... maar wel de emails verrekte goed bijhoud. Ook op avonden dat ik haar maar 5 minuten zie heeft ze daar wel tijd voor.
Da's mooi kut voor je; ik denk dat KwadeAfdronk wel eens gelijk zou kunnen hebben met dat dode paard.
Volgens mij is het enige wat nog enige kans zou geven, dat je niet meer op herstel rekent en haar vanuit dat perspectief benadert. En dus niet vanuit je 'zwakke' huidige positie dat jij herstel wil en zij blijkbaar niet.
Zoals je het beschrijft zit er namelijk geen enkele aanstalte in de houding van je vrouw om de relatie te herstellen... Of zie jij die wel, en zo ja waaruit zou dat dan blijken?
Volgens mij is het enige wat nog enige kans zou geven, dat je niet meer op herstel rekent en haar vanuit dat perspectief benadert. En dus niet vanuit je 'zwakke' huidige positie dat jij herstel wil en zij blijkbaar niet.
Zoals je het beschrijft zit er namelijk geen enkele aanstalte in de houding van je vrouw om de relatie te herstellen... Of zie jij die wel, en zo ja waaruit zou dat dan blijken?
iedereen is uniek behalve ik
Zo te horen staat ze haarzelf heel erg toe zich mee te laten slepen in een nieuw spannend contact. Ze droomt zo te horen van een andere toekomst.
Ik zou beginnen zoals al eerder vermeld, ook aan een eigen toekomst te gaan werken. Ik heb geen kinderen dus ik kan geen voorstelling maken van hoe lastig dat is. Maar zij lijkt haar keuze al te hebben gemaakt. En je wilt ook niet degene zijn die de relatie 'redt'. Dat doe je samen. Anders is er geen goede basis voor een nieuwe periode denk ik.
Samen naar een relatie therapeut kan, maar dan moet ze dat ook uit haarzelf willen en op zo'n manier toch nog wat zien in jullie toch? Dat initiatief zeg maar moet er nog zijn. Maar zo te horen is dat al lang dood en is ze alvast aan het investeren in een andere toekomst. Doe dat zelf ook zou ik zeggen.
In ieder geval sterkte in deze kutsituatie.
Ik zou beginnen zoals al eerder vermeld, ook aan een eigen toekomst te gaan werken. Ik heb geen kinderen dus ik kan geen voorstelling maken van hoe lastig dat is. Maar zij lijkt haar keuze al te hebben gemaakt. En je wilt ook niet degene zijn die de relatie 'redt'. Dat doe je samen. Anders is er geen goede basis voor een nieuwe periode denk ik.
Samen naar een relatie therapeut kan, maar dan moet ze dat ook uit haarzelf willen en op zo'n manier toch nog wat zien in jullie toch? Dat initiatief zeg maar moet er nog zijn. Maar zo te horen is dat al lang dood en is ze alvast aan het investeren in een andere toekomst. Doe dat zelf ook zou ik zeggen.
In ieder geval sterkte in deze kutsituatie.
Ik denk wel dat ze van een andere toekomst droomt dan wat ze nu leeft/beleefd, maar het gevoel is haar overkomen dat weet ik zeker. De manier waarop ze ermee omgaat zal alleen niet contructief zijn om de schouders onder onze problemen te zetten om daar aan te werken.
Ik leef voor mijn kinderen hoe gek dat ook klinkt voor een dertiger ;o)
Dus ik accepteer al lange tijd weinig aandacht , terwijl zij het van haar kant ook wel haar teleurstellingen heeft. Het leven blijft geven en nemen, geven vind ik niet erg ook wanneer dat uitzitten of pijn doen betekent.
Maar die trip naar de VS.... tja..
Dus ik accepteer al lange tijd weinig aandacht , terwijl zij het van haar kant ook wel haar teleurstellingen heeft. Het leven blijft geven en nemen, geven vind ik niet erg ook wanneer dat uitzitten of pijn doen betekent.
Maar die trip naar de VS.... tja..
Maar je beschrijft zelf de aanleiding, dan kun je niet zeggen dat het haar is overkomen. De dynamiek van de relatie (of liever het gebrek daaraan) heeft haar vatbaar gemaakt als ik je goed begrijp.quote:
het gevoel is haar overkomen dat weet ik zeker
iedereen is uniek behalve ik
Ja, en omdat ze perfectionistisch is probeert ze alles goed te doen.. daar brand je van af bij de baan die ze heeft, schuldgevoel met de kinderen.. moeite te ontspannen... En dan zal ik zeker ook mijn gebreken hebben die daarin niet hebben geholpenquote:
[..]
Maar je beschrijft zelf de aanleiding, dan kun je niet zeggen dat het haar is overkomen. De dynamiek van de relatie (of liever het gebrek daaraan) heeft haar vatbaar gemaakt als ik je goed begrijp.
Ik zou haar confronteren met wat je weet. Dit is niet normaal hoor
...en het gaat je opbreken als je dit blijft pikken.
Overigens snap ik niet wst er nog te redden valt aan een relatie waar zij niet aan meewerkt.
...en het gaat je opbreken als je dit blijft pikken.
Overigens snap ik niet wst er nog te redden valt aan een relatie waar zij niet aan meewerkt.
Ook heeft die man haar indertijd benaderd gewoon voor een lunch omdat ze paar jaar niet hadden gezien hij ging emigreren... het intensieve email contact en de emotionele band is ze daarna wel eerst onbewust en later bewust gaan onderhouden ja.
tja, ik heb in een bijna vergelijkbare situatie gezeten. Vijfjarige relatie, samenwonend, ook het gezeik met lastig seksleven door fysieke / mentale problemen aan haar kant, min of meer uit elkaar groeien, wel hele goede partners (vrienden?) zijn tijdens deze tijd, gelukkig alleen geen kinderen (maakt het allemaal een stuk lastiger).
Wij zijn toen samen in relatietherapie gegaan om te kijken wat er nog te redden viel. Typisch genoeg werd zij tijdens deze, overigens zeer goede sessies voor onze relatie, verliefd op een ander en kon net als jouw partner dit niet onder stoelen of banken steken. Toen heb ik het ook direct laten klappen, dat werkt gewoon niet meer. Wanneer iemand in een relatie verliefd wordt op een ander en eigenlijk alles in de steek laat om daar achteraan te rennen... dan houdt het gewoon op. Geen vertrouwen meer in elkaar, dat komt nooit meer goed. Dat was, en is nog steeds met heel veel pijn in mijn hart, de enige juiste beslissing om te maken.
Wij zijn toen samen in relatietherapie gegaan om te kijken wat er nog te redden viel. Typisch genoeg werd zij tijdens deze, overigens zeer goede sessies voor onze relatie, verliefd op een ander en kon net als jouw partner dit niet onder stoelen of banken steken. Toen heb ik het ook direct laten klappen, dat werkt gewoon niet meer. Wanneer iemand in een relatie verliefd wordt op een ander en eigenlijk alles in de steek laat om daar achteraan te rennen... dan houdt het gewoon op. Geen vertrouwen meer in elkaar, dat komt nooit meer goed. Dat was, en is nog steeds met heel veel pijn in mijn hart, de enige juiste beslissing om te maken.
De openheid-optie die meerderen hier noemen lijkt mij ook het beste, maar het verrotte daaraan is wel dat je zal moeten erkennen dat je in d'r emailcommunicatie hebt lopen snuffelen.quote:
Hoe lang doe je dat al? En kan het wantrouwen dat je daardoor hebt gekregen de situatie niet juist hebben verergerd omdat jij je geslotener bent gaan opstellen?
iedereen is uniek behalve ik
Ze zegt van wel, maar is en blijft zeer kortaf tegen me wanneer het niet om praktische kind zaken gaat.quote:
Da's mooi kut voor je; ik denk dat KwadeAfdronk wel eens gelijk zou kunnen hebben met dat dode paard.
Volgens mij is het enige wat nog enige kans zou geven, dat je niet meer op herstel rekent en haar vanuit dat perspectief benadert. En dus niet vanuit je 'zwakke' huidige positie dat jij herstel wil en zij blijkbaar niet.
Zoals je het beschrijft zit er namelijk geen enkele aanstalte in de houding van je vrouw om de relatie te herstellen... Of zie jij die wel, en zo ja waaruit zou dat dan blijken?
Even aanhalen of wat dan ook moet altijd van mijn kant komen en zij is dan zeer afwijzend. (dan heb ik het dus alleen over een knuffel en niets meer)
Ze gaf aan eraanwel te willen werken, evt met therapie.. ik wilde dat we eerst zelf in ieder geval iets meer praten en dan evt therapie... maar in de gesprekken (gebrek eraan) merk ik weinig van verdere input... nu zit ze er wel doorheen de afgelopen periode, dus daar zit wel een stukje begrip in, ze heeft een extra drukke periode achter de rug. En bijna iedere avond of werk (boven) of vroeg naar bed.. in de ochtend vroeg weg helpt niet.
Hoe trek je dan de kar?
Boek een longweekendtrip voordat die reis naar de VS plaatsheeft. Als dat niet helpt, wat dan wel?quote:
iedereen is uniek behalve ik
Nou.. dat deed ik dus in september.. HEEL boos geworden, geconfronteerd... toen beloofde ze me (na twee weken gesteggel) dat ik haar moest vertrouwen etc maar dat ze wel iets van contact wilde blijven houden... en ik moest beloven haar niet meer te controleren omdat ze dat me erg kwalijk nam.quote:
De openheid-optie die meerderen hier noemen lijkt mij ook het beste, maar het verrotte daaraan is wel dat je zal moeten erkennen dat je in d'r emailcommunicatie hebt lopen snuffelen.
Hoe lang doe je dat al? En kan het wantrouwen dat je daardoor hebt gekregen de situatie niet juist hebben verergerd omdat jij je geslotener bent gaan opstellen?
Ik vrees dat ik de afgelopen drie weken toch maar een log programma op haar thuis pc heb gezet, kan ik wel screencaps lezen wanneer ze op werk inlogt (daar communiceren ze mee)... dus tja... dat is best fout.. en geen bonuspunten wanneer ik dat vertel.
Omdat er niets fysieks is en ze wel haar best doet voor ons gezin, nouja.. iedere lange relatie kent wel problemen van mindere interesse.. ups en downs... dus voor mij zijn er nog geen verbrande schepen wat dat betreft
in september had ik haar telefoon ingekenen (dat wist ze nu braaf, bellen is misschien pas deze maand begonnen, kan ik pas later op tel rekening bekijken, phone gewist is gewist) en werk ingelogd wanneer ze weg was... Dat was al fout van mij, toen wel terecht.
Dat ik nu weer toch aan het kijken ben geeft me wel rust, maar ook breek ik er wel een belofte mee.,
Emailen mag ze ook doen... de VS is ver genoeg weg... maar
-ze gaat er heen
-wanneer je emotioneel aan ander verbind en dat blijft versterken dan helpt dat natuurlijk niet om vervelende gesprekken of moeizaam opstarten thuis met volle overtuiging te doen
Dat ik nu weer toch aan het kijken ben geeft me wel rust, maar ook breek ik er wel een belofte mee.,
Emailen mag ze ook doen... de VS is ver genoeg weg... maar
-ze gaat er heen
-wanneer je emotioneel aan ander verbind en dat blijft versterken dan helpt dat natuurlijk niet om vervelende gesprekken of moeizaam opstarten thuis met volle overtuiging te doen
Volgens mij wil je doorgaan met dat bespieden tot en met die VS-trip om te kijken of er nou iets gebeurt of niet. Dat is eigenlijk extreem onhandig, omdat je eigenlijk onmiddelijk zou moeten stoppen met in die communicatie te grasduinen. En toe zou moeten geven dat je dat tot nu toe hebt gedaan. Anders kun je niet open met haar spreken en is het nogal onduidelijk hoe een en ander gefikst zou kunnen worden.quote:
Dat ik nu weer toch aan het kijken ben geeft me wel rust, maar ook breek ik er wel een belofte mee.
iedereen is uniek behalve ik
