Welke film heb jij pas gezien? Recensies! Deel CCXI

Eerste helft van Serbuan Muat (The Raid: Redemption)

Want toen heb ik hem uitgezet omdat ik het expliciete geweld nogal onplezierig vond om naar te kijken. Ik voelde me best wel oud toen, maar na wat reflectie kwam het vooral omdat het allemaal nogal onnodig was. Het ging ook veel te serieus om met het belachelijke uitgangspunt. Daarmee wil ik niet zeggen dat ze voor het realistischere "The Siege: Wait patiently till they come out", hadden moeten gaan, beter nog, ik ben een groot fan van de over the top jaren 80 actiefilms. Maar dat is het nou juist, die weten dat ze belachelijk zijn en doen het met een vette knipoog. Deze film daarentegen is een moderne buitenlandse Steven Seagal film, waar de highlight alleen de smerige moordpartijen zijn, zonder dat er een lachje vanaf kan.

Misschien dat ik hem nog wel afkijk, hij scoort immers hoog en de stukjes martial arts die ik gezien heb waren best aardig om naar te kijken. Vooralsnog ben ik het echter (wederom) eens met Roger Ebert.

3/10.

[ Bericht 0% gewijzigd door speknek op 15-12-2012 15:07:48 ]

Knife in the Water (1962)



Ondanks dat er vrij weinig gebeurt in de film, blijft hij wel van begin tot eind boeien. Zeker het laatste kwart van de film is erg sterk.

Een koppel waarvan de man het financieel gezien aardig voor elkaar heeft (mooie auto, mooie boot), neemt een jonge arme lifter mee op een zeiltochtje. Het grootste deel van de film speelt zich dan ook af op die zeilboot. De rode draad in de film is de eeuwige tweestrijd tussen de oudere rijke vent en de jonge lifter. Constant willen ze elkaar overtreffen in verschillende spelletjes en in andere situaties. De vrouw aan boord krijgt weinig aandacht van de twee, tot aan een bepaald moment in de film (waar ik verder niet op in ga, want spoilers!).

Het is een rustgevende film met veel sfeervolle beelden, maar waar je tegelijkertijd ook een soort spanning blijft voelen. Ik had niet verwacht dat Roman Polanski's debuutfilm (na een reeks kortfilms) zo mooi zou zijn.

Wel een minpuntje aangaande de dvd: het is een Pools gesproken film en de enige beschikbare ondertiteling was Nederlands, en daarin zijn veel stukjes weggelaten. Alsof de vertalers dachten dat die zinnetjes niet belangrijk genoeg waren om te vertalen. Het is geen film waar de dialogen je om de oren vliegen en er was genoeg ruimte/tijd om alles in de ondertiteling te zetten lijkt mij... erg slordig dat ze dat niet gedaan hebben.

De film is zeker het herkijken waard maar als ik dat ga doen, wel met een versie met volledige ondertiteling...

8/10

Perks of being a wallflower



Super super super film Zeker one of my favourites. Niet de 13 in een dozijn-highschool film maar het gaat echt dieper in op bepaalde onderwerpen en de chemie tussen iedereen vind ik echt super.
Leuk om Emma buiten Potter te zien en dat deed ze meer dan goed Mooi gefilmd, muziek was goed. Perfect eigenlijk

IMDB: 8;4
Moi: 9,5 *maar dat kan zeker een 10 worden na herziening*

Achtste groepers huilen niet



Ik dacht aan het begin: dat wordt weer een typische Carry Slee-film, maar niks is minder waar.. Heftige film zeg, pfoeh.. goed geacteerd, laat je echt goed zien wat de impact is van kanker (ook op jonge leeftijd). Mooie film, die je zeker niet onberoert laat (mij in ieder geval niet)
Enige minpuntje was dat het karakter en de houding van een groep-8 leering anno 2012 niet heel goed verbeeld werden.

IMDB: 7.8
Moi: 7.0

quote:

Op zaterdag 15 december 2012 19:50 schreef Fok-it het volgende:
Achtste groepers huilen niet

[ afbeelding ]

Ik dacht aan het begin: dat wordt weer een typische Carry Slee-film, maar niks is minder waar.. Heftige film zeg, pfoeh.. goed geacteerd, laat je echt goed zien wat de impact is van kanker (ook op jonge leeftijd). Mooie film, die je zeker niet onberoert laat (mij in ieder geval niet)
Enige minpuntje was dat het karakter en de houding van een groep-8 leering anno 2012 niet heel goed verbeeld werden.

IMDB: 7.8
Moi: 7.0

Ik weet niet of de film dat veranderd ten aanzien van het boek, maar het echte verhaal speelt zich in 1991 af, misschien dat die 20 jaar schelen?

quote:

Op zaterdag 15 december 2012 19:53 schreef Abby79 het volgende:

[..]

Ik weet niet of de film dat veranderd ten aanzien van het boek, maar het echte verhaal speelt zich in 1991 af, misschien dat die 20 jaar schelen?

Die 20 jaar schelen zeker qua gedragingen maar de film moet zich in het heden afspelen, dat zie je ook aan mobieltjes enzo dus

Amour (2012) - IMDb

Wat een geweldige mooie en ontroerende film over twee oude mensen (van in de 80) en de liefde die ze voor elkaar hebben.
George en Anne zijn twee oud-pianoleraren. Hoogopgeleid, beschaafd en met elkaar vergroeid. Je kan zien dat ze samen lang en gelukkig hebben geleefd. Anne krijgt een beroerte. Raakt de controle over haar lichaam kwijt en vervolgens over haar geest.

Zeer terecht winnaar van de Gouden Palm op het filmfestival van Cannes en getipt voor een Oscar als beste niet Engelstalige film.

De Hobbit: Een onverwachte reis (2012) - IMDb
Het terugkeren naar Middle Earth was een heel plezierige ervaring. Soms wordt de connectie met de LOTR-films echter wel iets te dik aangezet. Hierdoor wordt de film bij tijden te uitlegerig. Dit zorgt mede ervoor dat het met bijna 3 uur te lang duur. Een goed voorbeeld hiervan is de totaal overbodige scènes met Frodo in het begin. Toch zijn ondanks de lange speeltijd zij de meeste van de dwergen mij na heel de film nog steeds onbekend.
Gelukkig is er genoeg te genieten. De film is als die op gang komt een heerlijke achtbaanrit. De soms wat lichtere toon en humor vond ik een aangename afwisseling op de serieuze donkere LOTR-films. Bilbo zelf is ook een veel leukere held dan huilebalk Frodo. Dit is mede te danken aan Martin Freeman, die het voortreffelijk doet.
De 48 fps ben ik minder te spreken. Soms vond ik het lijken op een game die lagt. Het lijkt alsof het beeld even stilstaat en dan versneld de achterstand weer moet inhalen.
cijfer: 8.2

Otona no miru ehon - Umarete wa mita keredo (1932) - IMDb (I Was Born, But...)
Boys will be boys, ook in Japan begin jaren '30. Dat somt de film het beste op.
Het komt redelijk traag op gang. Zeker in het begin vond ik de film saai. Maar van het moment dat de jongens in een amateurfilmpje geconfronteerd worden met de werkelijke status van hun vader en de confrontatie tussen zonen en vader die daarop volgt, wordt de film stukken beter.
cijfer: 6.5

Best vermakelijke thriller! Het begin is iets traag, wat volgt is een sterk middenstuk dat je met spanning laat kijken, en helaas een vrij zwak einde...
De acteerprestaties zijn redelijk goed, in ieder geval nergens ''ergelijke nederlands'' overdreven zoals je vaak ziet in nederlandse films.
Toch had er meer in gezeten, ik heb me wel van het begin tot het eind mee vermaakt.. en zou wel zeggen dat het op een regenachtige dag zeker leuk is om een x te kijken... maar tis geen film die je bij blijft, morgen ben jehem vergeten
redelijk dus. een 6

Resident Evil: Retribution

Net als alle Resident Evil films, weer een dikke actiefilm. Het verhaal gaat nergens over, maar dat ging al nergens over sinds de 2e film. Heb me weer dik vermaakt met die lekkere Alice!

8/10

quote:

Op donderdag 13 december 2012 15:42 schreef Nickske1912 het volgende:
Game Change (2012)

[ afbeelding ]

Docudrama over de Amerikaanse verkiezingen van 2008, gericht op de Republikeinen. Tegenstander Obama verovert in een razend tempo de de hele wereld en dit zorgt ervoor dat de Republikeinen vlug iets moeten verzinnen zodat hun kandidaat John McCain geen verloren strijd voert. Uiteindelijk wordt de troef Sarah Palin uitgespeeld.

Fijne verfilming van de Amerikaanse verkiezingen. Ik weet niet in hoeverre deze HBO-productie op feiten is gebaseerd, maar zeker is dat er van Sarah Palin om het zacht te zeggen niet een erg positief beeld wordt geschetst. Over enkele cruciale onderwerpen weet Palin vrijwel niets en ook mentaal blijkt ze behoorlijk onstabiel te zijn. Je zou er eigenlijk niet aan moeten denken dat zo'n figuur het tot vice president en misschien wel verder schopt...

Lekkere film als het onderwerp je aanstaat. De rollen van Sarah Palin, John McCain en campagneleider Steve worden zeer overtuigend neergezet.

Cijfer: 7,5

Ook gisteravond gezien. De film zet inderdaad een boeiend beeld neer van de verkiezing van Palin tot running mate van McCain en al dat daar op volgt. Verontrustend om te zien hoe campagne medewerkers een overwinning van groter belang achten dan een geschikte (vice-) presidentskandidaat in het witte huis te plaatsen. Zeker op het moment dat blijk dat ze nogal instabiel is, en eigenlijk niets weet van politiek op land en -wereldniveau is het schokkend dat de campagne met trucjes en listen toch wordt doorgezet.

Boeiend en goed geacteerd (het accent van Moore!). Ook als je interesse niet bij de Amerikaanse politiek ligt zou ik het toch aanraden.

The Perks of Being a Wallflower (2012, Stephen Chbosky)



Het is niet makkelijk een buitenbeentje te zijn in je jeugd. Iedereen wil op den duur een muurbloempje worden en later zelfs van die muur afklimmen en jezelf ontwikkelen. Dat gaat niet altijd even gemakkelijk, waardoor het een ideaal onderwerp is voor coming of age-films.

In The Perks of Being a Wallflower is dat niet anders. De bekende facetten van dit type film zijn hiervoor aanwezig: het uitspreken van een voorliefde voor muziek, een mengelmoes van luchtigheid en drama en een warme sfeer. Ondanks dat dit eerder gedaan is, pakt het perfect uit. De film speelt zich immers af rond de kerst, zonder ook maar één oubollig cliché uit de hoed te toveren.

Dit wordt gekoppeld aan een sterk scenario, met oprechte wijzigheden over vriendschap en familie. Charlies verhaal is herkenbaar, omdat iedereen in zijn jeugd wel eens dezelfde gevoelens moet hebben ervaren. Dit krijgt extra cachet door zijn emotionele instabiliteit, die grotendeels stamt uit zijn jeugd, en deze diepgang valt toch zwaarder dan in de gemiddelde coming of age-film.

Dit is dan ook waar Perks het kaf van het koren scheidt: de film geeft je in de eerste helft een plezierig gevoel en sleurt je in het tweede deel mee in een emotioneel zwaarder stuk. En dan is er ook nog de sterke cast met Emma Watson (talentje!), Ezra Miller (toptalent!) en de relatief onbekende Logan Lerman, die alle drie uitstekende rollen neerzetten.

The Perks of Being a Wallflower is een zeer relateerbare film, die melancholiek afwisselt met nostalgie, humor, romantiek en een gezonde snuif dramatiek. Zonder meer één van de positieve verrassingen van 2012.

'The Perks of Being a Wallflower'

Zoals velen hier deze film ook gezien.
Echt een hele sterke film waar ik helemaal in verdiept zat. Toen ik hoorde dat het over een high school ging, had ik meteen al mijn vooroordelen, maar deze film heeft mij in positieve zin verrast.
Goed geacteerd en geloofwaardige personages. Emotioneel einde verdient ook een plus.

En Emma Watson, zelfs met korte haren.... dayumn

8.5/10

quote:

Op donderdag 13 december 2012 20:18 schreef shiNinG_staR het volgende:
Pitch Perfect
[ afbeelding ]
Een a capella-meisjeskoor doet mee aan een zangwedstrijd (a la Glee, met regionals en nationals enzo). Hun grootste rivaal is het jongenskoor, afkomstig van dezelfde universiteit. Het verhaal heeft bijna niets om het lijf, maar ik vond het een leuke, sympathieke film. Geen hilarische momenten, maar gelukkig weinig flauwe grappen. Acteerwerk was ook in orde. Al met al een leuke wegkijkfilm.

Als je het plot zo leest lijkt het me echt een ontzettende kutfilm..ik trek die Highschool musical/Glee achtige shit ook echt niet, maar had wat stukjes gezien van deze film en hij leek me toch wel leuk. Achter ben ik blij dat ik hem heb gekeken. Leuke, sympathieke film en de muziek is stiekem wel heel leuk en catchy

Het verhaal stelt idd weinig voor, maar dat boeit vrij weinig bij dit soort films

quote:

Op zondag 16 december 2012 18:28 schreef Tim86 het volgende:

[..]

Als je het plot zo leest lijkt het me echt een ontzettende kutfilm..ik trek die Highschool musical/Glee achtige shit ook echt niet, maar had wat stukjes gezien van deze film en hij leek me toch wel leuk. Achter ben ik blij dat ik hem heb gekeken. Leuke, sympathieke film en de muziek is stiekem wel heel leuk en catchy

Het verhaal stelt idd weinig voor, maar dat boeit vrij weinig bij dit soort films

Met exact dezelfde instelling ook aan deze film begonnen, toch gekeken, vooral vanwege Anna Kendrick . Was inderdaad heel erg voorspelbaar inclusief een handvol clichés, maar desondanks prima mee vermaakt.

Hope Springs
Romantische komedies hoeven echt niet per sé alleen de Jennifer Anistons en Mila Kunissen uit Hollywood in de hoofdrol te hebben. Dat is eerder bewezen met It's Complicated, ook met Meryl Streep in de hoofdrol; een verrassend leuke film. Dat geldt helaas niet voor deze film. Op basis van de trailer leek 'ie me leuk, maar ik vond het meer drama dan komedie (eigenlijk geen enkele keer écht gelachen) en de sexsores van een oud stelletje konden me eigenlijk niet echt boeien.
Wel sterk geacteerd, dat zeker. Maar verder saai en niet grappig. Jammer!

quote:

Op zondag 16 december 2012 19:29 schreef shiNinG_staR het volgende:
[ afbeelding ]
Hope Springs
Romantische komedies hoeven echt niet per sé alleen de Jennifer Anistons en Mila Kunissen uit Hollywood in de hoofdrol te hebben. Dat is eerder bewezen met It's Complicated, ook met Meryl Streep in de hoofdrol; een verrassend leuke film. Dat geldt helaas niet voor deze film. Op basis van de trailer leek 'ie me leuk, maar ik vond het meer drama dan komedie (eigenlijk geen enkele keer écht gelachen) en de sexsores van een oud stelletje konden me eigenlijk niet echt boeien.
Wel sterk geacteerd, dat zeker. Maar verder saai en niet grappig. Jammer!

Helemaal mee eens, best wel een tegenvaller. Ik hoorde van anderen dat het een grappige film was, nou ik heb het niet kunnen ontdekken op een paar momenten na...

De hobbit neemt zichzelf net niet serieus genoeg. Flauwe grappen, domme dwergen en een verhaal dat weinig om het lijf heeft. Bilbo en kornuiten lopen verdwaald rond in een CGI-wereld die veel last heeft van het soap opera effect, zoals iemand op de film.fok al zei. Ik bedoel daarmee dat alles er heel nep uit ziet, terwijl ik Peter Jacksons King Kong wel mooi gemaakt vind. Elke keer als onze helden in het nauw zijn worden ze gered door een deus ex machina, waardoor gelijk alle spanning weg is. Die spanning moet komen van een handvol orcs, maar omdat in Lord of the Rings orcs werden weggemaaid alsof het niets is, is er nooit echt sprake van een dreiging. Wat een slechte film.



Bij Cloud Atlas vraag ik me af voor wie de film bedoeld is. De gemiddelde bioscoopbezoeker die geld betaalt om naar Looper te gaan is dit boven de pet, en voor de intellectueel die geld betaalt om naar The tree of life te gaan is het gewoon te slecht. Het is een ambitieus project, dat vind ik mooi, maar uiteindelijk hebben broer en zus Wachowski en Tom Tykwer te veel hooi op hun vork genomen. Zes verschillende verhaaltjes in zes verschillende tijdsbestekken die elkaar allemaal raken en uiteindelijk tot dezelfde conclusie komen: dat de kleinste verandering het grootste effect heeft. Ofzo. Of dat mensen met onbetekenende levens de toekomst kunnen bepalen. Je moet het mij niet aanrekenen, op een gegeven moment trokken de Wachowski's hun filosofieboek weer open en lieten de karakters dingen zeggen als:

Bad guy: "Wat jij doet is niets meer dan een druppel in de oceaan."
Good guy: "Maar wat is de oceaan, behalve een duizendtal druppels?"

"Daar heeft ie een goed punt!" riep ik door de bioscoopzaal. Dat vond mijn vriend niet zo leuk, maar hij vond het ook niet leuk om de hele tijd naar die chinezen te moeten kijken. Enfin, Cloud Atlas is bovenal niet zo goed omdat de verhaaltjes zelf te... weinig creatief zijn. Je hebt het allemaal al een keer gezien, het blijft te plat, de dramaturgische keuzes zijn te voorspelbaar. Omdat het elkaar zo snel afwisselt boeit het je ook niet zoveel wat er gebeurt met de karakters. Een doodsteek voor een film, in feite.

Wat een bedroevende film zeg.. ik ben best wel een hardcore gamer, toegegeven, ik ken niet al die oude games van de arcade hall uit mijn hoofd maar ben toch redelijk bekend met de klassiekers. Maar het verhaal was zo slaapverwekkend, de characters zo steriotype disney oninteressant en ik wist vrijwel meteen al hoe het zou eindigen.. Die game references zouden het voor mij leuk moeten maken, maar meer dan een glimlach kon ik niet geven.. er wordt veel te weinig mee gedaan. Echt, ik snap de hype en het enthousiasme niet. wat een matige kutfilm is het...

[ Bericht 5% gewijzigd door Eenskijken op 17-12-2012 01:31:00 ]

Savages

Vermakelijke film over een kartel dat 2 goede wiet producenten wil dwingen om voor hen te werken. Maar helaas blijft het allemaal hangen op het niveau 'vermakelijk'. Veel karakters lijken wel karikaturen van zichzelf waarbij Benicio Del Toro het extreemst is maar tegelijk ook weer het leukst. Het verhaal gaat ook wel érg over de top, waarbij het einde voor mij zelfs de film voor een deel verpestte. Wie verzint zoiets?! Nee Oliver Stone levert hier opnieuw(na het ook al teleurstellende vervolg op Wall Street) een film af die veel meer had kunnen zijn.

6.2

Ddongpari (2008) - IMDb


Indrukwekkende film vol met rauw geweld over een gangster die een rare vriendschap sluit met een scholiere (na haar eerst bewusteloos te hebben geslagen). De film gaat over de gevolgen van huiselijk geweld en de moeilijkheid van het doorbreken van de geweldsspiraal. De genadeloze gangster, die mensen afperst en zonder redenen in elkaar slaat, zie je subtiel veranderen gedurende de film. Hij lijkt zich meer te bekommeren om zijn naasten. Je begrijpt ook hoe hij zo is geworden en waarmee hij worstelt. Je begint soms zelfs sympathie voor hem te voelen totdat je weer beseft wat hij allemaal heeft gedaan.
Gaandeweg lijkt er iets van hoop op een goede afloop te zijn maar op een onverwachts moment neemt het toch een andere wending.. De film is niet alleen interessant vanwege zijn characters maar ook om de nare kant van de Koreaanse maatschappij die hij laat zien. Je ziet hoe de Koreaanse maffia straffeloos kan optreden omdat zij schijnbaar voor de machthebbers een nuttige functie vervult in het systeem.
De film is redelijk onbekend maar ik kan hem niet genoeg aanraden. Het is één van de betere films die ik dit jaar heb gezien en zonder twijfel één van mijn nieuwe favoriete Koreaanse films.
Mijn cijfer: 8,5
Imdb: 7,6

Wat zijn dramaturgische keuzes?

Le sang d'un poète (The Blood of the Poet)



Vond dit wel tof eigenlijk! Le Sang d'un Poète is een ontzettend surrealistich werkje van Cocteau Très bizarre dus, maar wel op een manier die me aansprak. Niet dat ik alles snapte (verre van dat en dat hoeft ook niet), maar de waanzinnige beelden zagen er gewoonweg gaaf uit. Mede door een erg korte speelduur blijft dit continu boeiend. Cijfer: 8

Orphée
Na Le sang d'un Poète ook maar meteen het tweede deel opgepikt van Cocteau's Orpheus-trilogie. Het Orpheus en Eurydice-verhaal kende ik wel in grote lijnen en is door Cocteau in een wat ander, moderner jasje gegoten. Het is wat minder experimenteel, maar nog steeds zitten er bizarre surrealistische stukjes tussen. Mensen die door spiegels lopen, parallele werelden en de grote attractie vond ik de vette Onderwereld-decors. Er valt weer genoeg te beleven met deze film . Cijfer: 7,5

The Cabin in the Woods
Stop The Truman Show en The Evil Dead in de blender en je krijgt deze film! Niet helemaal geweldig, maar het kijkt wel redelijk goed weg desalniettemin. Het spannendste vond ik toen die ene quasi-chick aan een opgezet wolvenhoofd ging lebberen. Dus echt veel horror heeft het niet helaas. De scenes met de crew die het hele plot bestuurt vond ik trouwens redelijk bespottelijk. Wat een apen waren dat! Cijfer: 6,5

quote:

Op maandag 17 december 2012 17:30 schreef Falco het volgende:
Wat zijn dramaturgische keuzes?

Keuzes die in het verhaal worden gemaakt, zoals een happy ending of het laten sterven van een bijrol

quote:

Op maandag 17 december 2012 15:44 schreef JimmyJames het volgende:
Ddongpari (2008) - IMDb

[ afbeelding ]
Indrukwekkende film vol met rauw geweld over een gangster die een rare vriendschap sluit met een scholiere (na haar eerst bewusteloos te hebben geslagen). De film gaat over de gevolgen van huiselijk geweld en de moeilijkheid van het doorbreken van de geweldsspiraal. De genadeloze gangster, die mensen afperst en zonder redenen in elkaar slaat, zie je subtiel veranderen gedurende de film. Hij lijkt zich meer te bekommeren om zijn naasten. Je begrijpt ook hoe hij zo is geworden en waarmee hij worstelt. Je begint soms zelfs sympathie voor hem te voelen totdat je weer beseft wat hij allemaal heeft gedaan.
Gaandeweg lijkt er iets van hoop op een goede afloop te zijn maar op een onverwachts moment neemt het toch een andere wending.. De film is niet alleen interessant vanwege zijn characters maar ook om de nare kant van de Koreaanse maatschappij die hij laat zien. Je ziet hoe de Koreaanse maffia straffeloos kan optreden omdat zij schijnbaar voor de machthebbers een nuttige functie vervult in het systeem.
De film is redelijk onbekend maar ik kan hem niet genoeg aanraden. Het is één van de betere films die ik dit jaar heb gezien en zonder twijfel één van mijn nieuwe favoriete Koreaanse films.
Mijn cijfer: 8,5
Imdb: 7,6

ga ik binnenkort kijken dan!! ik hou van koreaanse films