Jaarlijstjes 2012!

Maar het hoeft toch niet altijd vernieuwend te zijn??? Als je Van Morrison de beste plaat vindt (noem maar een voorbeeld hoor), dan zet je die toch gewoon op 1.

quote:

Op woensdag 26 december 2012 12:26 schreef methodmich het volgende:
Maar het hoeft toch niet altijd vernieuwend te zijn??? Als je Van Morrison de beste plaat vindt (noem maar een voorbeeld hoor), dan zet je die toch gewoon op 1.

Dat is waar. Maar die platen vervelen me gewoon. Ik wil een plaat op #1 zetten die me niet verveelt, en dat valt dit jaar niet echt mee. Maar ik heb nu een lijstje bijna klaar en het valt achteraf nog wel mee. Had nog wat platen over het hoofd gezien die ik niet op RYM had bijgehouden.

Mogen nog wel wat meer lijstjes ingezonden worden mijns inziens! Even spammen in de andere topics?

Maar hier is alsnog de mijne. Valt achteraf nog wel mee geloof ik, ik had nog wat albums over het hoofd gezien (had mijn RYM kennelijk niet goed bijgehouden ). 2011 blijft in alle opzichten superieur, maar dat is ook een van mijn favoriete jaren ooit. Dus bij deze mijn lijstje, op de methmodmich manier van onder naar boven haha.

----------------

50 M. Ward ::: A Wasteland Companion
49 Tennis ::: Young & Old
48 Beach House ::: Bloom
47 Cat Power ::: Sun
46 Angus Stone ::: Broken Brights
45 Julia Stone ::: By The Horns
44 Yori Swart ::: Yori Swart
43 dEUS ::: Following Sea
42 Jack White ::: Blunderbuss
41 Jens Lekman ::: I Know What Love Isn't

40 Marbert Rocel ::: Small Hours
39 Balthazar ::: Rats
38 Passion Pit ::: Gossamer
37 The Mountain Goats ::: Transcendental Youth
36 Moss ::: Ornaments
35 Tindersticks ::: The Something Rain
34 Absynthe Minded ::: As It Ever Was
33 Grizzly Bear ::: Shields
32 Mount Eerie ::: Clear Moon
31 Hot Chip ::: In Our Heads

30 Father John Misty ::: Fear Fun
29 Andrew Bird ::: Break It Yourself
28 Django Django ::: Django Django
27 The Heavy ::: The Glorious Dead
26 Damien Jurado ::: Maraqopa
25 Kindness ::: World, You Need A Change of Mind
24 Grimes ::: Visions
23 Flying Lotus ::: Until The Quiet Comes
22 The Kik ::: Springlevend
21 John Talabot ::: fin

20 Glen Hansard ::: Rhythm and Repose
19 Giant Giant Sand ::: Tucson
18 Tame Impala ::: Lonerism
17 Portico Quartet ::: Portico Quartet
16 Grasscut ::: Unearth
15 Bruce Springsteen ::: Wrecking Ball
14 Van Morrison ::: Born To Sing: No Plan B
13 Mac deMarco ::: 2
12 Bob Dylan ::: Tempest
11 Gregory Porter ::: Be Good

10 Patrick Watson ::: Adventures In Your Own Backyard
Weer een erg mooi album van Patrick Watson. Vooral de opener is fantastisch mysterieus en vooral live erg fantastisch. Het blijft allemaal een beetje kitsch wat hij maakt maar het is van een dusdanig hoge kwaliteit en zo magisch dat het mijn top 10 gehaald heeft! Haalt het niet bij zijn vorige albums, maar is desalniettemin wat veelzijdiger en bovendien haalde hij ook live mijn favoriete concerten lijstje!

9 Anais Mitchell ::: Young Man In America
Een mijns inziens erg onderschatte zangeres. Na de epische folk-rock-opera Hadestown die voor velen wat teveel van het goede was komt ze nu met een toegankelijker folk album. Songs van het jaar Young Man in America en Dying Day komen van dit album, maar ook de andere nummers die samen een verhaal vormen zijn van grootse klasse. Ga dit luisteren als je het nog niet kent en als je fan bent van een wat meer uptempo versie van Julia Stone

8 Shearwater ::: Animal Joy
Shearwater legt al jaren continu hoogwaardige albums op de mat. Waar Okkervil River (Shearwater counterpart) het vooral (in mijn beleving) moet hebben van waanzinnig goede epische nummers was Shearwater meer de band van de conceptalbums, van de albums die een mooi geheel vormen en waarbij niet speciaal één nummer er bovenuit stak. Het lijkt alsof ze met dit album meer de OR kant zijn opgegaan en ook voor een wat meer up-tempo episch geluid zijn gegaan. De eerste 5 nummers zijn stuk voor stuk klassiekers en dit album had zo op #1 kunnen komen als ze dit niveau hadden kunnen vasthouden. Jammergenoeg doen ze dat niet en kabbelt het album uiteindelijk een beetje voort, ook een beetje ala OR, maar op #8 komen ze er wel mee!

7 Chromatics ::: Kill For Love
Had nog nooit van ze gehoord tot dit jaar, maar ik zie ze absoluut als mijn grootste ontdekking van het jaar. De sfeer die ze oproepen met de fantastische duistere sound en synths is beklemmend en hun covers (Hey Hey My My bv) zijn buitengewoon geniaal. Dit album is jammergenoeg zeker een 45 minuten te lang, maar dat doet er wat mij betreft niet echt toe. Het is namelijk gewoon een hele lange duistere soundtrack en nog nooit heb ik daar zo van kunnen genieten als nu

6 The Walkmen ::: Heaven
2012 lijkt dan eindelijk de definitieve doorbraak van the Walkmen, die toch al een 5+ albums op de mat hebben gelegd, bij het grotere publiek maar ook zeker bij mij. Vorige albums konden mij niet direct bekoren maar de originele gitaar-rifjes op deze plaat, de stem van frontman Walter Martin die nu eindelijk goed, origineel en pakkend gebruikt wordt en de voor mij perfecte volgorde van de nummers op het album hebben mij nu echt ingepakt.

5 Four Tet ::: Pink
Niet echt een officieus album want het is een samenvoegsel van eerder uitgebrachte nummers, maar voor mij waren ze allemaal nieuw dus ik neem deze EP op als een album in mijn lijstje. De kwaliteit is er in ieder geval hoog genoeg voor. Iets minder intens en opzwepend dan vorige albums en dit keer wat meer hypnotiserend en rustgevend, en daarom wellicht wat saaier, maar zeker een topper. Kieran Hebden kan voor mij echt niks meer fout doen.

4 Alt-J ::: An Awesome Wave
Tsja...je zou dit album bijna uit je toplijstje gaan halen omdat de hype die het ondertussen is ondergaan wat te veel van het goede is. Toch kan ik er niet onderuit dat dit het meest vernieuwende, oorspronkelijke, spannendste en meest pakkende album van het jaar is. Al vanaf het moment dat het eerste nummer uitkwam (en het album nog lang en breed niet uitgebracht was) werd ik al gepakt door de muziek die destijds beticht werd als 'folk-step'. Jazzy ritmes uit de maat, onvoorspelbare pianoloopjes, heerlijke bassdrums...het klinkt allemaal fantastisch. Jammer van de cheesy teksten (deze band is toch echt de definitie van een "geek-band"), de vervelende stem van de zanger en het feit dat je na de helft van het album hun trucje ondertussen wel doorhebt, maar ontbreken uit mijn top 5 kon dit album zeker niet.

3 Brasstronaut ::: Mean Sun
Hun vorige album, Mount Chimera, staat in mijn top 20 allertijden. Hun gebruik van voornamelijk blazers in samenwerking met heerlijke rockritmes, een hypnotiserende stem (die voor de afwisseling eens niet irritant is) en waanzinnige afwisseling in de nummers, maakt ze tot een van mijn favoriete bands. Dit nieuwe album is een hele grote stap in de richting van bekendheid. Het album is voor mij iets minder pakkend dan het vorige, maar de liedjes zijn nu meer liedjes, het album is meer een geheel en de spanning wordt langer vastgehouden. De opmaat naar het grotere publiek lijkt te zijn gemaakt. Nu eerst maar eens op Fok!

2 Bart Constant ::: Tell Yourself Whatever You Have To
Het Nederlandse album van het jaar. Rutger Hoedemackers is bekend van veelvuldige samenwerkingen met vele artiesten door heel Europa en heeft nu zijn eigen album uitgebracht, waarbij vele artiesten nu met hem samenwerken. Van namen uit de Kytopia studio, tot Calexico leden tot aan de beroemde pianist Dustin O'Halloran, allen spelen ze mee op dit album dat gekenmerkt wordt door het volle geluid gespeeld door deze veeltallige band. Dat is te horen in de bijzonder veelzijdige muziek waarbij van klein naar groot naar klein naar opzwepend wordt gegaan en het mij nooit verveelt. Het is wachten tot hij de studio-setting naar het live-toneel brengt (voorlopig is dat meer een DJ-set dan een band) maar voor mij is het album in ieder geval al een klassieker.

1 Christian Scott ::: Christian aTunde Adjuah
Het jazz album en ook hét album van het jaar voor mij. Wat Christian Scott hier heeft weten te bereiken is van ongekende klasse. Hij weet rock met pop met jazz te verenigen. Van Radiohead tot Miles Davis tot Flying Lotus tot de Buena Vista Social Club, alle invloeden zijn op dit album te horen en het klinkt van begin tot eind als een geheel. Op elk nummer weet hij te verassen, op elk nummer wil je blijven luisteren. En hoewel het een dubbelalbum is en het daardoor wellicht wat aan de lange kant is, verveelt het me geen moment. De meest briljante jazz-artiest van het moment en misschien ook wel een van de briljantste artiesten, genre overtreffend. En dat ligt niet alleen aan hemzelf, maar ook aan zijn waanzinnige band die ook live wisten te overtuigen.

[ Bericht 0% gewijzigd door Norrage op 27-12-2012 16:56:09 ]

Bruce Springsteen verrassend hoog (ik dacht dat je hem neit zo goed vond), ik denk dat mijn lijstje er wel heel anders uit zou zien. Ik heb niet veel met Bart Constant en Alt-J zou bij mij veel lager komen (ik zou hem denk ik met Django Django wisselen). Je nr. 1 moet ik nog luisteren. Ik had Portico Quartet er ook wel in verwacht bij jou.

quote:

Op woensdag 26 december 2012 13:16 schreef Felagund het volgende:
Bruce Springsteen verrassend hoog (ik dacht dat je hem neit zo goed vond), ik denk dat mijn lijstje er wel heel anders uit zou zien. Ik heb niet veel met Bart Constant en Alt-J zou bij mij veel lager komen (ik zou hem denk ik met Django Django wisselen). Je nr. 1 moet ik nog luisteren. Ik had Portico Quartet er ook wel in verwacht bij jou.

Portico vergeten! die komt zeker top 20. Even edit.

En Bruce Springsteen was gewoon een goed album. Het verveelde me gewoon een beetje snel. En met Wrecking Ball en Land of Hope and Dreams erop kan er niet veel mis gaan. Bovendien had ik die oude rotten een beetje samen gegroepeerd en kan ik ze eigenlijk moeilijk vergelijken met de rest. Denk dat MM mij een beetje beinvloed heeft met bovenstaande post anders hadden ze denk ik lager gestaan
En tsja. Django Django...ik weet niet. Paar fantastische nummers maar ook een paar waanzinnig slechte, mijns inziens

Ik ben begonnen met tellen, we zitten nu op 29 lijstjes, vorig jaar waren het er 44, dus er kunnen er nog heel wat bij (waaronder mijn eigen). Het kan ook zijn dat het enthousiasme een beetje weg is, er zijn namelijk ook relatief veel korte lijstjes (minder dan 10 albums) of dat het gewoon een slechter muziekjaar was (wat ik niet helemaal begrijp, er worden enorm veel albums uitgebracht in een jaar).

Wat mij echter opvalt is dat ik in veel alom geprezen albums niet (hoog) terugvind in de lijst, zoals Frank Ocean, Kendrick Lamar, Death Grips, Dirty Projectors, Ty Segall etc. Maar dat zal liggen aan de smaak van de gemiddelde fokker.
Werk van eigen bodem wordt ook laag ingeschat, nu staan alleen Blaudzun, Moss, The Kik en Bart Constant in de voorlopige top 100.

Alle lijstjes die dit jaar aangedragen worden neem ik mee in de eindlijst, dus heb je nog niets aangeleverd, dan heb je dus nog vier dagen!

Hmm vreemd dat ik Frank Ocean ben vergeten. Had nog wel in mijn top 15 gepast. Ben benieuwd wat ik nog meer vergeten ben

De rest van die hop/r&b heeft me niet kunnen bekoren. Terwijl het best in mijn straatje past doorgaans.

Denk dat ik morgen of overmorgen nog wel 'n lijstje instuur.
En al die namen die je zojuist genoemd hebt komen er dan waarschijnlijk in te staan.

Begrijp ook niet zo goed waarom ze hier zo weinig genoemd worden, eigenlijk.
Er zitten hier iets te veel muzikale autisten, denk ik, .

Of iets te weinig Pitchfork-adepten.

DeathGrips zijn gewoon foute hipsterhop, Kendrick doet me helemaal niets, projectors ken ik niet (maar eens checken) en Ty is gewoon gammele rock, niks voor mij. Frank Ocean is wel vet al staan ook daar weer een zaadnummers op. Dat is sowieso de rode draad door de albums dit jaar. Heel goed doorgaans maar altijd een paar nummers die het verzieken.

Norrage ik mis Yori Swart in jouw lijstje...

quote:

Op donderdag 27 december 2012 14:32 schreef ranja het volgende:
Norrage ik mis Yori Swart in jouw lijstje...

Stond op 42 ik wilde wel een rond getal

quote:

Op donderdag 27 december 2012 14:36 schreef Norrage het volgende:

Stond op 42 ik wilde wel een rond getal

Wow. Bij mij komt die randje top 10...

mijn lijst komt denk ik Zondag.

quote:

Op donderdag 27 december 2012 14:16 schreef Arn0 het volgende:
Of iets te weinig Pitchfork-adepten.

Nou, veel van die namen kom je daarbuiten ook vaak tegen, hoor.

quote:

Op donderdag 27 december 2012 14:40 schreef DO2 het volgende:

[..]

Nou, veel van die namen kom je daarbuiten ook vaak tegen, hoor.

Maar vooral Pitchfork heeft hiphop hoog zitten.

quote:

Op donderdag 27 december 2012 14:40 schreef DO2 het volgende:

Nou, veel van die namen kom je daarbuiten ook vaak tegen, hoor.

M.a.w. hier zitten veel mensen die zich niet door media en festivals e.d. laten vertellen wat ze goed moeten vinden?

Ben nog wel benieuwd naar jouw lijst ranja, aangezien we er een aantal gaan dubbelen (zoals je aangaf). Eens zien of mijn inschatting welke dat zijn juist is.

@kciR: Hoe tel je mijn lijst eigenlijk, gezien het gekke getal? Vallen er gewoon enkele platen af onderaan in dat geval?

quote:

Op donderdag 27 december 2012 14:52 schreef Felagund het volgende:

[..]

Maar vooral Pitchfork heeft hiphop hoog zitten.

Zo heel veel hiphop-albums staan er echt niet in hun top 50, hoor.
En de paar die er in staan worden vrijwel overal genoemd.

quote:

Op donderdag 27 december 2012 14:36 schreef ranja het volgende:

[..]

Wow. Bij mij komt die randje top 10...

mijn lijst komt denk ik Zondag.

Ik vond de plaat niet heel veel eeuwigheidswaarde hebben maar zeker wel een aardige hoor

quote:

Op donderdag 27 december 2012 15:07 schreef DO2 het volgende:

[..]

Zo heel veel hiphop-albums staan er echt niet in hun top 50, hoor.
En de paar die er in staan worden vrijwel overal genoemd.

Ik denk dat als p4k ze niet genoemd had ze vrijwel nergens zouden zijn opgepakt

Ja, tuurlijk, Norrage.
Want Kendrick Lamar en Killer Mike zijn grote onbekenden in de muziekwereld.

quote:

Op donderdag 27 december 2012 15:13 schreef DO2 het volgende:
Ja, tuurlijk, Norrage.
Want Kendrick Lamar en Killer Mike zijn grote onbekenden in de muziekwereld.

Wel in de indie wereld waar ze nu ineens ook gehyped worden. Misschien was mijn opmerking een beetje kort door de bocht maar ik blijf het lachwekkend vinden dat deze muziek ineens zo populair wordt in de Oor/3voor12/kth etc culturen die meestal alleen zwijmelen bij saaie gitaarrock. P4k heeft een nogal grote invloed in mijn optiek.

Ik vind het allemaal nogal overdreven, hoor.

En het is niet meer dan terecht dat ze dit soort muziek ook meenemen,
want er gebeuren nu eenmaal heel veel goede en interessante dingen op allerlei gebied.

quote:

Op donderdag 27 december 2012 15:20 schreef DO2 het volgende:
Ik vind het allemaal nogal overdreven, hoor.

En het is niet meer dan terecht dat ze dit soort muziek ook meenemen,
want er gebeuren nu eenmaal heel veel goede en interessante dingen op allerlei gebied.

Oh ik vind het heel goed hoor dat ze het meenemen. Alle beetjes helpen maar ik vind het van al die muziekblogs wel echt specifiek p4k die met hiphop komen. Ik zie vooral die NL sites nooit met originele albums komen.

Hierbij mijn lijstje (even tussen de discussies door)


1. Alt-J – An Awesome Wave
Hierbij had ik een quote van Norrage neerkunnen zetten, je zou hem er haast uithalen vanwege de aandacht die het krijgt, maar dat is echt een slechte rede om deze vernieuwende plaat niet de plek te geven die het verdiend. Alleen Matilda kan mij niet helemaal bekoren, maar verder een erg veelzijdige plaat die laat zien dat dit op alle vlakken een sterke band is.


2. Patrick Watson – Adventures in Your Own Backyard
Inmiddels al weer de vierde langspeelplaat van Patrick Watson. Voor mij kan deze plaat goed concurreren met zijn eerdere werk en is een mooie aanvulling op zijn collectie. Ook weer een gevarieerde, gelaagde plaat met verschillende stemmingen, van het rustige Words In The Fire tot het opbeurende Into Giants.


3. The xx – Coexist
Hun debuurt staat in mijn top 5 van de beste platen ooit, daardoor keek ik rijk halzend uit naar de tweede plaat. In het begin misschien niet helemaal wat ik had gehoopt, ik moest vooral wennen aan een aantal beats van Jamie. Inmiddels is het allemaal goed ingedaald, mede door de nummers live te zien. Een waardige opvolger van het debuut.


4. The Weeknd – Trilogy
Lang getwijfeld of deze plaat in mijn lijstje zou komen, aangezien het eigenlijk drie gebundelde mixtapes uit 2011 zijn. Maar deze verzameling heeft dusdanig indruk gemaakt, dat ik er niet onderuit kon. Eigenlijk was dit voor mij het opstapje naar wat meer r&b georienteerde muziek (welke ik voorheen verafschuwde) en in 2012 echt van de grond kwam (alternative r&b zeg maar). Atze de Vrieze schreef onlangs op 3voor12 nog een mooi stuk over dat laatste.


5. Balthazar – Rats
Het vijfkoppige Balthazar kwam dit jaar met hun opvolger van Applaus, deze plaat eindigt echter een stuk hoger in mijn eindlijstje. Rats is een stuk ingetogener dan Applaus, live zijn vooral nummers van die plaat een aangename afwisseling. Op plaat klinkt Rats echter als één geheel. Wat ik erg waardeer aan Balthazar is de meerstemmige zang die nooit teveel wordt. Muzikaal is er ook veel te horen, maar door het minimale karakter is het nooit teveel. Beste plaat uit de Benelux dit jaar!


6. Asaf Avidan – Different Pulses
Als eerste zal ik bekennen dat ik de remix van Reckoning Song mij bij deze artiest bracht, ik vind de remix overigens allerminst onaardig. Moody heeft het verder afgemaakt, door deze te tippen (het is zijn nummer 1). Ik houd wel van stemmen waar je even aan moet wennen en daardoor wat ontoegankelijker zijn. De stem van Asaf is er zo eentje. Er klinkt veel emotie in zijn stem, wat in combinatie met de muziek voor mij een gouden combinatie is. Ook weer een plaat met veel verschillende nummers en lagen (ik begin een patroon te herkennen in mijn lijstje)


7. How To Dress Well – Total Loss
Deze past ook in het rijtje 'alternative r&b', al is deze weer heel anders dan The Weeknd of Frank Ocean. Een gelikte plaat van Tom Krell, waarin hij zijn stem laat loopen en gebruikt om een nummer mee op te bouwen (denk niet aan een beatbox). Verder maakt hij veel gebruik van klassieke instrumenten als viool en piano. Werkt verrassend goed samen met zijn stem.


8. The Maccabees – Given To The Wild
Hierover kan ik niet heel veel zeggen, gewoon een erg leuke popplaat


9. Andy Burrows – Company
Vorig jaar al de kerstplaat met Tom Smith van de Editors, dit jaar laat hij zien dat de oud drummer van Razorlight heel goed in staat is om zelf nummers te schrijven en spelen. Leuke singer-songwriter nummers die muzikaal ook nog eens kloppen.


10. Perfume Genius – Put Your Back N 2 It
Weer een zanger met een vrij unieke stem, ondersteunt met piano, viool en af en toe een gruizige gitaar en drum. Breekbare en eerlijke liedjes.

11. Lana Del Rey – Born To Die
12. Jack White – Blunderbuss
13. Of Monsters And Men – My Head Is An Animal
14. Brasstronaut – Mean Sun
15. Shearwater – Animal Joy
16. Bart Constant – Tell Yourself Whatever You Have To
17. The Shins – Port Of Morrow
18. Godspeed You! Black Emperor – ‘Allelujah! Don’t Bend! Ascend!
19. We Have Band – Ternion
20. The Me In You – Forgotten Clothes

21. The Magnetic North – Orkney: Symphony Of The Magnetic North
22. Egyptian Hip Hop – Good Don't Sleep
23. Frank Ocean – Channel Orange
24. Paul Banks – Banks
25. Poliça – Give You The Ghost
26. Ramona Falls – Prophet
27. Great Lake Swimmers – New Wild Everywhere
28. Alberta Cross – Songs of Patience
29. Floex – Zorya
30. Calexico - Algiers

31. Sigur Rós – Valtari
32. Efterklang – Piramida
33. Moss – Ornaments
34. Django Django – Django Django
35. Balmorhea – Stranger
36. Crystal Castles – (III)
37. Glen Hansard – Rhythm And Repose
38. Isbells – Stoalin'
39. The Twilight Sad – No One Can Ever Know
40. Pg.lost – Key

41. Santigold – Master of My Make-Believe
42. Kensington – Vultures
43. Grimes – Visions
44. Jessie Ware - Devotion
45. Kapabel – De Avonduren
46. Mono – For My Parents
47. Zelienople – The World Is A House On Fire
48. Actress – R.I.P.
49. DIIV – Oshin
50. Bretón – Other People's Problems

Nr. 51-70 in spoiler

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Eervolle vermeldingen (EP's doe ik nooit in mijn eindlijst)
Ólafur Arnalds & Nils Frahm – Stare
Uitgebracht ter ere van Record Store Day en het vijf jarige bestaan van hun label Erased Tapes, mooie samenwerking van twee wereldartiesten, waarbij Ólafur klassieker is ingesteld op piano en viool en Nils Frahm meer neigt naar elektronische instrumenten. Goede combi!

Spacekees – Ocarina
Spacekees?! Klopt. Dit is wel een leuk conceptplaatje van hem, gebaseerd op het spel The Legend of Zelda: Ocarina of Time. Met Zelda als favoriete game kon ik hier niet onderuit. Niet altijd even sterk, maar erg leuk gedaan, mede door de skits tussendoor met gastrollen van Sef en Yayo.

Conclusie:
2012 was een mooi muziekjaar, waarin ik mijn smaak verder heb verbreed, met name richting r&b (wat vooral te danken is aan de menging daarvan met alternative). Met een kleine teleurstelling moet ik toch stellen dat een echte 10 er dit jaar niet inzit. 2012 was vooral een jaar met kwalitatief goede albums in de breedte. Mijn platenkast is een aantal mooie plaatjes rijker geworden, die zeker nog vaak gedraaid gaan worden.
Aan de andere kant hebben veel van mijn favoriete bands mij een beetje in de steek gelaten, waarbij ik met name doel op Bloc Party en in bepaalde mate The Killers. Dan zijn er ook nog Mono en Efterklang die ik wil benoemen, beide hebben een plaat in mijn top 10 allertijden (respectievelijk You Are There en Tripper), maar de platen die zij dit jaar uitbrachten vind ik toch minder. De ideale Mono plaat bestaat voor mij uit 2x gitaar, bas en drum, bewaar de orkesten maar voor speciale live opvoeringen als Holy Ground: Live in NY, waar het een goede toevoeging is.. Het Deense Efterklang heeft een degelijke plaatje uitgebracht, maar heeft zich iets teveel verloren in het maken van een conceptuele plaat
Dat was 2012, dat 2013 muzikaal minstens zo goed mag zijn

[ Bericht 0% gewijzigd door kciR op 27-12-2012 16:06:42 ]