Depressie & Angst #23

Erg herkenbaar meis, dat afscheid nemen elke keer weer zwaar is, helemaal als je je al zo somber voelt! En ik kan ook helemaal niet tegen die drukte in de stad nu! Wel leuk dat je broer hertjes in zijn achtertuin heeft!

OT:

@7upOrange

Tja, afscheid is altijd wel lastig. Probeer vast te houden aan die leuke momenten met hem..En verder, ach je hebt in ieder geval toch genoeg gedaan...en liever iets proberen en halverwege stoppen dan helemaal niet proberen...

@Silvana
die eerste regels van dat gedicht...wow..de tranen stromen bijna over mijn wangen...zo voelde ik mij vandaag echt. Alleen het rare bij mij is dat ik me de hele dag zo voel ik kom niet op gang en voel me sorry voor het woord klote.
Maar nu de dag is grotendeels voorbij en ik voel me veel beter...

quote:

Op zondag 2 december 2012 22:46 schreef cafpow het volgende:
@7upOrange

Tja, afscheid is altijd wel lastig. Probeer vast te houden aan die leuke momenten met hem..En verder, ach je hebt in ieder geval toch genoeg gedaan...en liever iets proberen en halverwege stoppen dan helemaal niet proberen...

@Sylvana
die eerste regels van dat gedicht...wow..de tranen stromen bijna over mijn wangen...zo voelde ik mij vandaag echt. Alleen het rare bij mij is dat ik me de hele dag zo voel ik kom niet op gang en voel me sorry voor het woord klote.
Maar nu de dag is grotendeels voorbij en ik voel me veel beter...

Fijn dat jij je nu wel beter voelt, bij mij blijft dat gevoel helaas de hele dag

quote:

Op zondag 2 december 2012 22:54 schreef Sylvana het volgende:

[..]

Fijn dat jij je nu wel beter voelt, bij mij blijft dat gevoel helaas de hele dag

Bij mij is een heel raar circeltje..sinds een uur 6 voel ik me wat beter, en de volgende dag begint het weer opnieuw...zou me liever 's nachts slecht voelen en overdag beter

Maar Sylvana gewoon doorzetten!!! Verder tja, ik kan niks zeggen...want meestal zijn er geen woorden voor zulke dingen! Het enige wat ik wel doe is * cafpow *knuffel*

Herkenbaar hoor 7up-orange, Vorig jaar toen ik nog diep in mn burn-out zat vond ik de zondag ook altijd een enorme pestdag, Want je weet dat je aan het einde van de dag weer afscheid moet nemen voor een week! En ik werd altijd rustig met hem in de buurt, en nog steeds, maar nu hoef ik er gelukkig geen week zonder meer, Wij wonen sinds februari samen.

Ik woon ook samen maar heb het elke dag als hij 's ochtends naar zijn werk gaat. Zodra ik alleen thuis ben gaat het slechter. In de weekenden gaat het vaak beter, alhoewel ook niet altijd natuurlijk. Zoals gisteren.

AD hebben op mij bij uitgaan een enorm slechte invloed. Voor de derde week op rij flink ruzie gehad met drie verschillende jongens, okay één was een vrouw Zeg maar vanaf 2006 nooit ruzie gehad.

Vaak zonder dat ik nou echt weet waarom. Afgelopen weekend is zelfs m'n fiets in elkaar geschopt, ik ben dus gevolgd.

Durf er thuis niet over te praten en heb het afgedaan als een incident. Misschien is het de ware ik wel, ik ga het hier met de dokter eens over hebben.

[ Bericht 100% gewijzigd door Evienne op 03-12-2012 20:15:26 (whatever) ]

oh trouwens, er wordt hier niet over snijden etc gesproken, daar zijn andere hulpinstanties voor om mee om te gaan

quote:

Op maandag 3 december 2012 08:10 schreef Re het volgende:
oh trouwens, er wordt hier niet over snijden etc gesproken, daar zijn andere hulpinstanties voor om mee om te gaan

Dank je

@ Sylvana: Ja het is gewoon echt niet leuk meer... Ik kan niet wachten tot de vakantie, 2 weken samen zijn...
En sterkte, ik hoop dat je je vandaag wat beter voelt.
@Cafpow: Ja dat doe ik ook wel maar soms is het zo enorm moeilijk... ik bedoel als ik mezelf rot voel/moet huilen is er niemand voor me, alleen hij... mijn ouders ( vooral mijn vader ) vind mij mezelf aanstellen. ( van hem merk ik het sowieso, als ik dan met mijn moeder of vriend ergens over praat zie ik hem geirriteerd kijken en zuchten, mijn moeder praat gewoon door me heen. )
Ik heb gewoon niemand anders, geen vrienden geen familie niks.
@ gewoonmezelf87
Ja samen willen wonen/ desnoods alleen is iets wat hoog op mijn lijstje staat omdat ik weet dat het dan stukke beter zou gaan, ik ga dood thuis, mijn moeder valt mij telkens lastig met haar ditjes en datjes en zegt dat ze zichzelf ook niet fijn in haar vel voelt, en hoe vaak ik dan ook zeg van ma ga dan alsjeblieft eens na de huisarts, ze dit niet doet omdat zij het vind horen...
Dus voor mij zou het echt beter zijn op mezelf wonen. Ik word nu echt wel gedeeltelijk gek van mijn ouders.

@ Iedereen
Ik hoop dat iedereen zich een beetje beter voelt vandaag!

Ik niet zo, ik kon mijn bed weer niet uit wekker uitgedrukt... en als ik dan mijn bed uit wil komen lukt het gewoon niet.
Ik wou zo graag naar school vandaag, gewoon voor een paar uurtjes...
Maar wel even met mijn behandelaar van de GGZ gesproken, ze had vandaag om 12 uur tijd voor mij vrij gemaakt ( en ik had dus over die mail doorgelezen... echt stom ) maar ze belde me hoe het was en ik haar het dus vertelt en vandaag heeft iemand afgebeld voor morgen half 9, dat wordt nogal wat maar het is nodig dus heb ik morgen een afspraak bij de GGZ! even praten, ben nu ook een heel word documentje aan het typen hoe en wat en waar ik mee zit, is wel fijn om even alles op een rijtje te hebben, en duidelijk.
Morgen als ik een paar uur naar school ben gegaan na de GGZ beloon ik mezelf met iets lekkers te halen en dit rustig thuis op te eten... en als ik dan moe ben mag ik van mezelf best een dutje doen.
Nou ga ik even het word documentje typen, vind het wel moeilijk moet ik zeggen...

Klaar met het schrijven, het lucht echt op maar ik wist niet dat ik nog zo erg met bepaalde zaken zat. het zijn 5 blz lang en 2.476 woorden lang.
Het is alleen wat NU in mij opkomt er is vast wel meer.. maar dit is wat NU in mij opkwam en vele dingen heb ik nog verkleint vertelt.

@7Uporgange
Ik herken het wel..dat van dat je nietmand hebt. Bij mij is het vergelijkbaar, ik heb alleen mijn ma. Maar die relatie is ook verstoord en vaak komt er opeens soort van emotionele chantage of er zijn dingen die ik niet met haar kan bespreken omdat ik weet dat ze niet kwetsend bedoeld zijn, maar zij zal ze wel zo opvatten.

Dat is voor mij een grote reden om naar een psycholoog te gaan, die luistert zonder oordelen en probeert daar waar kan mij te helpen patronen te breken of het op andere manier aan te pakken.

Wel goed dat je de lastige of probleempunten benoemd en noteerd, neem dat blaadje of digitaal stukje gewoon mee en geef het gelijk..of mail het, dan kan je er morgen niet omheen.

en inderdaad wees lief, in de zin van als je een prestatie levert beloon jezelf.

@hier
gaat het wel...voel me nog klote. Maar ga gewoon door, mijn probleem ligt vooral bij het thuis zijn. Nu op school valt het wel mee. En ik zit gewoon liever hele dagen op school dat thuis. Zo had ik les van 1 uur maar zat ik om 11 uur al op school.
En het gepieker blijft maar gaan...en vanmorgen ook nog eens wakker gebeld door de psycholoog die mij gaat overnemen zeg maar. maar ik slenter en sleep mezelf gewoon verder

quote:

Op maandag 3 december 2012 14:51 schreef cafpow het volgende:
@7Uporgange
Ik herken het wel..dat van dat je nietmand hebt. Bij mij is het vergelijkbaar, ik heb alleen mijn ma. Maar die relatie is ook verstoord en vaak komt er opeens soort van emotionele chantage of er zijn dingen die ik niet met haar kan bespreken omdat ik weet dat ze niet kwetsend bedoeld zijn, maar zij zal ze wel zo opvatten.

Dat is voor mij een grote reden om naar een psycholoog te gaan, die luistert zonder oordelen en probeert daar waar kan mij te helpen patronen te breken of het op andere manier aan te pakken.

Wel goed dat je de lastige of probleempunten benoemd en noteerd, neem dat blaadje of digitaal stukje gewoon mee en geef het gelijk..of mail het, dan kan je er morgen niet omheen.

en inderdaad wees lief, in de zin van als je een prestatie levert beloon jezelf.

@hier
gaat het wel...voel me nog klote. Maar ga gewoon door, mijn probleem ligt vooral bij het thuis zijn. Nu op school valt het wel mee. En ik zit gewoon liever hele dagen op school dat thuis. Zo had ik les van 1 uur maar zat ik om 11 uur al op school.
En het gepieker blijft maar gaan...en vanmorgen ook nog eens wakker gebeld door de psycholoog die mij gaat overnemen zeg maar. maar ik slenter en sleep mezelf gewoon verder

Sterkte lieve Cafpow! en neem je rust wanneer je het nodig hebt.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

en bedankt voor je reactie
Het was namelijk best wel moeilijk om het documentje te maken maar ben blij dat ik het gedaan heb.
Morgen even goed over praten.

quote:

Op maandag 3 december 2012 15:24 schreef 7upOrange het volgende:

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

20 jaar hier

Ik ben bijna 26.

Hier ging het vandaag helaas niet beter, heb tot 16 uur in bed gelegen en geen van mijn doelen behaald. Zou om half 4 een afspraak hebben bij het gezondheidscentrum, maar die heb ik afgebeld Oké das misschien toch positief, want ben ook vaak genoeg gewoon niet bij afspraken komen opdagen zonder af te zeggen

7upOrange, fijn dat je morgen al een gesprekje bij de GGZ kunt hebben en goed van je dat je voor jezelf wat dingen op papier hebt gezet!

Getver, voel me een ouwe sok met mn 34 .

Sylvana, netjes dat je hebt afgebeld. Wanneer ga je nu?

@sylvana
inderdaad netjes dat je hebt afgezegd!

@ Nijna
Ach, ik kom redelijk in de buurt ik zit zelf op de 26...dus zo een groot verschil is er niet

Ik vind dat iedereen hier nog redelijk jong is hoor! Ik dacht dat iedereen rond de 40/50 zou zijn.
Jullie zijn allemaal nog jong hoor!

Ben trouwens heel erg trots op mezelf dat ik eindelijk eens duidelijk voor mezelf heb gemaakt hoe en wat.
Ik vond het echt wel moeilijk maar zo kan ik er ook aan gaan werken.
Zal jullie up to date houden over hoe het gaat.

@Sylvana: Ik bel soms ook gewoon dingen af omdat ik soms: bang ben/geen zin heb/moe ben/niet weet hoe ze over me denken.
Ben ook wel eens niet komen opdagen terwijl ik ook niet afbelde omdat ik bang was voor de tegenreactie...
Dus ik begrijp je volkomen!

Cafpow, dat scheelt idd maar een beetje, bedankt voor je opbeurende woorden

Van die stemmingswisselingen word je echt schijtziek. het gaat de laatste dagen best wel goed, terwijl morgen weer totaal anders kan zijn. Vandaag ik gesprek met mijn tutor gehad, alleen niet meer individueel gesproken, dus ze dacht dat het heel veel beter zou gaan, ook omdat ik wel aardige cijfers gehaald heb. Ik probeer gewoon prive en school gescheiden houden, want al die gesprekken zijn best vermoeiend en voor je het weet, weet heel je klas dat het slecht met je gaat.

Ik moet sowieso wat harder worden, en niet naar aandacht of medelijden op zoek gaan. Je voelt je er wel beter door, maar je schiet er verder niet veel mee op. Wellicht dat ik ook nog naar een andere hulpverlener ga, aangezien ik mijn huidige wel gezien heb.

Au, ik heb pijn. Na 4 maanden opname, is het belangrijkste dat ik geleerd heb dat ik nu volmondig kan zeggen dat ik emotioneel verwaarloosd ben. En tijdens de opname had ik een begin gemaakt met hier verder iets mee te doen (wat niet-te-versturen-brieven schrijven), maar de wond ligt nog wel open.

En het doet zo'n pijn. Er zitten nog zo veel verlangens in mij, die nooit meer vervuld gaan en kunnen worden. Dingen waar ik heel m'n leven al naar op zoek ben, maar nooit gaan komen. En met m'n huidige therapeute ga ik nu een soort afscheidsritueel hiervoor verzinnen.

Maar pijn, dat is wat ik nu voel. Voorheen kon ik het nog wegduwen, bleef ik vaak ontkennen. Maar nu kan dat niet meer en ik voel pijn, verdriet, boosheid. En het verlamt me echt, ik krijg echt niks gedaan, ik ben er alleen maar mee bezig. Het laat zich niet meer wegduwen.

Maar fuck, ik voel me even echt zo verloren. En dan worden die verlangens tegelikertijd alleen maar weer sterker

quote:

Op maandag 3 december 2012 17:34 schreef Nijna het volgende:
Getver, voel me een ouwe sok met mn 34 .

Sylvana, netjes dat je hebt afgebeld. Wanneer ga je nu?

Geen idee, heb geen nieuwe afspraak gemaakt nog

@Nyota, herkenbaar Wel goed om een afscheidsritueel te doen, zelf ook maar eens over nadenken.

Op een ander forum ging het over veranderingen het laatste half jaar. Ik ging nadenken over wat er het laatste half jaar bij mij veranderd is.

- Ik heb meer last gekregen van eetbuien
- Ik ben flink aangekomen en haat mijn lichaam
- Mijn dagelijkse structuur is verslechterd
- Ik ga niet meer naar school
- Ik ben mijn baan als studentredacteur bij de hogeschoolkrant kwijt
- Mijn diabetes is ontregelt, wat kan zorgen voor complicaties zoals blindheid en ledematen die afgezet moeten worden
- Ik ben depressiever
- Ik slik meer antidepressiva
- Ik heb meer last van suïcidegedachten/plannen
- Ik heb waarschijnlijk meerdere persoonlijkheidsstoornissen
- Ik heb minder sociale contacten
- Ik heb meer financiële schulden
- Ik heb geen professionele hulp, want sta (weer) op een wachtlijst
- Ik zie geen toekomst meer

Ik ben alleen maar weer verder weggezakt dus