Staat al wat mooi genoemd hier boven
The Decline of Western Civilization 1-3
Gigantisch interessante reeks docu's die focussen op jeugdculturen die buiten de mainstream hangen door muziek. I is het bekendst en muzikaal ook het interessants, interviews met o.a the Germs, black flag met ron reyes en X. Het geeft een erg mooi sfeerbeeld van de punkscene in die tijd wat een stel vervelende jongeren waren(hier later nog meer over).
Hilarisch tweede deel volgt de hairmetal scene en is vooral gigantisch vermakelijk en muzikaal vaak om te janken.
Deel 3 gaat over de gutterpunk scene, de punk die op straat leven en vaak stelen voor hun voedsel. Muzikaal is dit in mijn mening ook een stuk interessanter, band als Litmus Green spelen een soort opgefokte versie van streetpunk.
Surfpunks is net wat jaar na Decline I en is gemaakt door Frans Bromet die nu vooral jammer genoeg makkelijke docus als
maakt. Het geeft een geweldig beeld van gigantisch verveelde rijkeluis jongeren die punk zijn geworden om zich tegen hun ouders af te zetten. Daartussen zit nog geweldige liveopnames van o.a Suicidal Tendencies(nog zonder latino uiterlijk en sthick), The germs en china white.
Ben niet echt een clash fan maar deze docu over Joe Strummer is toch erg aan te raden, soms net wat teveel lof en te weinig kritiek maar wat overblijft is een mooie en onderhoudende docu met prachtige montage. Ohja en regisseur julien temple(die ook sex pistols's flith and fury en The Great Rock 'n' Roll Swindle maakte, plus een hoop ander prachtige rare films) maakte een van mijn favoriete video clips ooit:
Jim Jarmush doet neil young en de uitkomst is net wat je ervan denkt. Een rommelige maar erg sfeervolle docu gemaakt in de tijd dat Young net Broken Arrow en mirror ball uitbracht. 2 platen die de tijd niet bepaald goed hebben doorstaan in mijn mening, wat je wel krijgt is Young in al zijn ironische zelf en 2000 verschillende filters en shots van Jarmush. Bizarre combo, bizar resultaat maar toch de moeite waard om te kijken.
Ik ben groot fan van extreem experimentele gitarist Fred Firth en Step Across the Border is een van mijn favoriete films/docu's ooit dus deze hoort er ook bij. Geweldig geschoten docu die heel de wereld overgaat en Firth met verschillende muzikanten zie meespelen. Ook word omgevingsgeluid geweldig verwerkt in de muziekstukken of gebruik als soundtrack voor de beelden;.
Ergens tussen sfeerbeeld, docu en speelfilm in deze film geeft een geweldig beeld van een kapot new york in de jaren 80 en de nowave scene die daar in beweegde. De film volgt Jean Michel Basquiat en dit lijdt tot muziek scenes van o.a DNA.