Ja dat gaat ook gebeuren want zo kan het niet verder. Ik voel mezelf afglijden.quote:Op vrijdag 23 november 2012 15:15 schreef Lienekien het volgende:
Ga eens praten met de bedrijfsarts.
Heb ik al gedaan. Elke keer dat ik met een voorstel kom om me iets bij te staan, komen ze met een tegenvoorstel dat alleen maar meer druk op me legt.quote:Op vrijdag 23 november 2012 15:16 schreef Catch22- het volgende:
zoek een andere baan of ga met je baas praten over een hotelvergoeding. Je moet gewoon rust nemen.
Omdat ik financieel niet draagkrachtig genoeg ben momenteel, mijn huur gaat verdubbelen in dat geval. Dat moet ik opvangen met loonsverhoging maar dat geven ze me alleen als ik meer wil werken etc.quote:
De werkzaamheden zelf wel, de collega's ook. Het reizen vind ik afschuwelijk en ik heb de neiging al het werk zelf te willen doen en alles op te nemen wat iemand me vraagt.quote:
Omdat zei mij vorig jaar een kans hebben gegeven om na een psychose therapeutisch te beginnen. Ook daar ben ik veel te vroeg mee gestart, gevoelsmatig had dat een half jaar later gemoeten. Er ligt nu een gevoelsmatige verantwoordelijkheid bij mij om de projecten die ik heb lopen, in goede banen te laten leiden en niet hun met een half-af product te laten zitten. Daarom heb ik daar getekend.quote:Op vrijdag 23 november 2012 15:26 schreef Catch22- het volgende:
hoe had je het zelf voor je gezien dan, met reizen enzo? En waarom ga je ZO VER van huis solliciteren?
het spijt me zeer hoor, maar dit had je wel aan zien moeten komen.
Dat bovenste absoluut, ik krijg mijn afwas amper rond.quote:Op vrijdag 23 november 2012 15:27 schreef NitraatPoep het volgende:
Wat ik uit je verhalen haal is dat je dingen voor je uit schuift, en niet in staat bent knopen door te hakken.
Ook dat kan een symptoom van een burnout zijn.
Hier moet je professionele hulp bij zoeken, evt via je huisarts, anders trek je jezelf steeds verder omlaag.
nogmaals; hoe zag je het voor je met reizen dan?quote:Op vrijdag 23 november 2012 15:31 schreef b4kl4p het volgende:
[..]
Omdat zei mij vorig jaar een kans hebben gegeven om na een psychose therapeutisch te beginnen. Ook daar ben ik veel te vroeg mee gestart, gevoelsmatig had dat een half jaar later gemoeten. Er ligt nu een gevoelsmatige verantwoordelijkheid bij mij om de projecten die ik heb lopen, in goede banen te laten leiden en niet hun met een half-af product te laten zitten. Daarom heb ik daar getekend.
Dat zou toch nog even moeten, ik heb geen idee hoe ik me dat voor me zou zien. Maar ook financieel is het op deze manier geen vetpot omdat ik vaak genoodzaakt ben buitenshuis te eten. Dat soort dingen.quote:Op vrijdag 23 november 2012 15:32 schreef Catch22- het volgende:
[..]
nogmaals; hoe zag je het voor je met reizen dan?
en neem ontslag, ga thuis zitten en genieten van alle weelde die de maatschappij mensen als jij biedt. Vroeg of laat moet je dat toch doen.
Ja daar heb ik dus helemaal geen zin in man, dan zit ik hele dagen thuis in mijn bijstandsflatje. Ik wil heus wel werken, het is niet dat ik schizofreen ben ofzo ik was jong en zwaar onverstandig, dat probeer ik om te buigen naar volwassen maar dat gaat niet 1,2,3.quote:
true, ik ga daar maandag over praten.quote:Op vrijdag 23 november 2012 15:52 schreef Catch22- het volgende:
op deze manier maak je het alleen maar erger natuurlijk.
Je moet gewoon rust hebben en zolang je reist krijg je dat niet. Dus óf je blijft werken en zoekt daar een slaapplek (hotel,BnB, collega, wat dan ook), of je neemt ontslag en gaat in de buurt werken.
Ontspanning. Als dat voor jou tv kijken is moet je dat doen. Als het dingen ondernemen is ook. Maar als je daadwerkelijk tegen een burn-out aanzit gaat een weekendje relaxen dat ook niet fixen. Dan is er structureel iets wat niet goed gaat, je gaat over je eigen grenzen heen.quote:Op vrijdag 23 november 2012 15:10 schreef b4kl4p het volgende:
Iemand ervaringen of tips, is een weekendje tv kijken goed of is het juist goed om dingen te gaan ondernemen?
Bijna een burnout, je zit er denk ik wel tegenaan. Ik ben zelf een korte periode overspannen geweest, dat begon ook met een paniekaanval. Maar dat ging daarna een stuk verder (en dieper).quote:Op vrijdag 23 november 2012 15:10 schreef b4kl4p het volgende:
Nou het ging deze week dus helemaal mis. Vorige week de hele week gewerkt, zwaar veel stress en afgelopen vrijdag dus toch maar dat feestje *waar ik gevoelsmatig echt niet heen had moeten gaan) meegepakt omdat ik iedereen zolang niet had gezien.
Vervolgens heb ik afgelopen zaterdag een gigantische paniekaanval gekregen van twee dagen en heb vervolgens niet meer geslapen. Maandag en dinsdag ben ik afwezig geweest, maar ondertussen niet geslapen.
Omdat ik dacht dat het iets was waar ik doorheen moest breken, gewoon de oude lijn weer volgen en even de schouders er onder ben ik na 3 dagen zonder slaap gewoon weer aan het werk gegaan.
Niets was minder waar, want ik kon niet eens meer naar een scherm kijken en de dag duurde eeuwig. Thuisgekomen dacht ik vroeg naar bed te gaan maar dat werkte niet. Weer de hele nacht niet geslapen. Vervolgens de dag daarna gewoon weer aan het werk en dat was de druppel. Om 5 uur vannacht (ik moet kwart voor 6 op) heb ik besloten dat mijn grens toch echt bereikt is en heb me vandaag ziek gemeld en ook de presentatie van vanavond voor een nieuwe opdracht heb ik af moeten zeggen helaas.
Nu ben ik wat aan het lezen over het hoe en wat, en de symptomen lijken heel erg veel op die van een burnout. Ik vraag me dus nu af wat ik moet doen. Ik heb besloten vandaag wat rustiger aan te gaan doen, niet te veel dingen doen. Maar hoe nu verder, vannacht stond ik op het punt ontslag te nemen maar heb dit maar even laten zitten om te kijken hoe het maandag gaat.
Iemand ervaringen of tips, is een weekendje tv kijken goed of is het juist goed om dingen te gaan ondernemen?
Bedankt
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |