De 5 fasen van liefdesverdriet
Iedereen krijgt er wel een keer mee te maken. Misschien maar één keer, misschien wat vaker. De één verwerkt het anders dan de ander, maar we weten allemaal dat het niet leuk is: liefdesverdriet!
Ineens alleen
Samen zijn jullie erachter gekomen dat jullie niet zo'n fantastisch koppel zijn als jullie dachten. Als er een einde komt aan je relatie is dit erg vervelend. Degene met wie je altijd alles deelde is ineens weg. Je bent je beste maatje kwijt. Bij veel mensen resulteert dit besef in liefdesverdriet.
In eerste instantie zal je denken en voornamelijk hopen dat het allemaal wel goed komt. Jullie waren toch zon fantastisch koppel? De ontkenningsfase is de eerste fase die liefdeverdriet kent. Je bent er bijna helemaal zeker van dat jullie in de toekomst toch weer samen komen.
Uit je dak gaan
Na een tijdje ga je inzien dat jullie toch niet samen komen. Je komt dan in de fase waarin je erg boos kan worden. Bij mannen gaat dit ook vaak gepaard met veel agressie. In deze fase worden de meeste mensen ook erg losbollig, gaan veel stappen en sjansen met anderen. Voornamelijk om het zelfvertrouwen op te krikken.
Tot inkeer komen
Na dit gedrag kom je snel weer tot jezelf. Zoveel zelfvertrouwen geven die one night stands je echt niet, als je erachter komt dat het toch allemaal maar voor één nachtje is. Je gaat je eenzaam voelen. Je krijgt het gevoel alsof niemand je meer wil, je voelt je lelijk en alleen. Waarschijnlijk zal je zelfs gaan denken dat je voor altijd een hopeloze single blijft!
Achter de wolken schijnt de zon!
Gelukkig ga je langzamerhand realistisch worden. Dit is de vierde fase van je liefdesverdriet. Je gaat merken dat je leven echt niet alleen maar draait om de liefde. Je gaat je oude liefde loslaten en je eigen leven leven. Natuurlijk heb je het nog af en toe moeilijk, maar het komt allemaal wel goed. Veel vrouwen gaan in deze fase zichzelf helemaal opknappen. Ze nemen een nieuw verfje in hun haren, gaan flink shoppen met vriendinnen en besteden veel aandacht aan hun uiterlijk. Mannen gaan veel met vrienden ondernemen en leuke dingen doen.
Jezelf en de situatie accepteren
In de laatste fase ga je accepteren dat je liefde met je ex-lover echt helemaal over is. Je gaat inzien dat een leven als single helemaal niet zo slecht is. Het heeft natuurlijk ook zo zijn voordelen. Geen vieze haren in het doucheputje, geen gore sokken, lekker stappen en sjansen met mooie andere mensen, noem maar op!
Natuurlijk verwerkt iedereen op zijn eigen manier zijn liefdesverdriet. Soms doorloop je alle fasen en soms maar een paar en sla je er eentje over. In ieder geval weten we één ding zeker: Het komt allemaal goed!
"If someone you love hurts you cry a river, build a bridge, and get over it."
Vooral je mond dichthouden.... op de lange termijn gaat het je niet helpen... ( dat ik dat zegquote:Op vrijdag 16 november 2012 22:46 schreef LaLouchi het volgende:
[..]
Naja wil familie er niet mee lastigvallen. Vrienden you know... lieten me vallen.
Mw.. nee niet echt. Het gaat over het algemeen heel goed met me. Blij dat ik van ex af ben. Maar soms voel ik me gewoon zo eenzaam. Naja jij kent het. Had bij jou ook niks met je ex te maken. Post het hier omdat ik hoopte wat oude bekende te treffenen dat is gelukt. Heel fijn vind ik dat.
)Leuk iets, dat vrienden..... Ook die kiezen vaak de makkelijkste weg... de weg van zo min mogelijk moeite doen...
Bij mij niet zo zeer eenzaam.... meer het alles alleen moeten doen, alles op je eigen schouders moeten hebben.... pfffft!
Er lezen er volgens mij nog legio mee van 'het oude kliekje'
Ja precies. Dat ook. Het alles alleen moeten doen. Rot is dat..quote:Op vrijdag 16 november 2012 22:52 schreef Nies het volgende:
[..]
Vooral je mond dichthouden.... op de lange termijn gaat het je niet helpen... ( dat ik dat zeg
Leuk iets, dat vrienden..... Ook die kiezen vaak de makkelijkste weg... de weg van zo min mogelijk moeite doen...
Bij mij niet zo zeer eenzaam.... meer het alles alleen moeten doen, alles op je eigen schouders moeten hebben.... pfffft!
Er lezen er volgens mij nog legio mee van 'het oude kliekje'
Hoe gaat het verder met je?
Kut.quote:
[..]
Ja precies. Dat ook. Het alles alleen moeten doen. Rot is dat..
Hoe gaat het verder met je?
Slaap weer slecht, nachtmerries, kom ex en zijn vriendin werkelijk overal tegen
Qua vrienden en werk ook even totaal niet...
Gezeik met de belastingdienst ivm ex met eigen zaak en nu pas alle gegevens aangeleverd.... IB groep die uitgaat van 2011 en dus een dubbel inkomen... werkelijk, alles dat tegen kan zitten zit ook echt tegen.
Feel the lovequote:
En damn lalouchi, komt echt wel goed!
volgende keer die fles wijn in een cafe openen, weer nieuwe mensen ontmoeten
Maar nee dat wil ze niet.
Ze is zo vreemd de laatste tijd. Ze zegt dat het goed gaat, maar bij haar op de universiteit gaat het enorm slecht met haar vakken en toetsen (dat zegt ze ook). Maar ipv aandacht onder dr vrienden (waaronder ik) te zoeken, zondert ze zich af van alles en iedereen. Het is zo lang geleden dat ik dr gezien heb, maar ik heb er veel, misschien wel te veel, voor over om weer leuke dingen met haar te gaan doen.
[ Bericht 1% gewijzigd door Thermometer_4 op 17-11-2012 00:33:40 ]
,Zie dat LaLouchi toch weer terug is? Heb hele lange tijd niet meer gelezen, maar dacht dat je definitief afscheid had genomen van dit topic... What made you come back?
Waarschijnlijk heeft ze het gewoon even nodig om wat dingen op een rijtje te zetten en zie je haar wel weer wanneer ze er aan toe is. Ik kan me daar wel in verplaatsen want ik heb het ook ik verwerk liever dingen gewoon zelf alleen want dan is het helderder voor me .quote:
Fucking hell, net als ik dacht dat het tussen mijn vriendin/bijna ex/ofwatdanook en mij weer beter ging.. deksel op mn neus.. maarja ik maak het er ook altijd zelf wel naar! Ze smst mij de laatste tijd nogal veel, ik kreeg dus waarschijnlijk het verkeerde idee dat ze misschien wel weer wat wilde afspreken.
Maar nee dat wil ze niet.
Ze is zo vreemd de laatste tijd. Ze zegt dat het goed gaat, maar bij haar op de universiteit gaat het enorm slecht met haar vakken en toetsen (dat zegt ze ook). Maar ipv aandacht onder dr vrienden (waaronder ik) te zoeken, zondert ze zich af van alles en iedereen. Het is zo lang geleden dat ik dr gezien heb, maar ik heb er veel, misschien wel te veel, voor over om weer leuke dingen met haar te gaan doen.
En ja een ex zien is als je zelf helemaal in ff niet lekker water zit is helemaal dan even niets want dan zit je weer met gevoelens waar ze niet echt raad mee wil.
Die komt vanzelf wel boven water als ze er aan toe is en gun haar ook even wat ruimte
[ Bericht 52% gewijzigd door Baine op 17-11-2012 10:37:22 ]
Hmm voelde me enorm rot. Niet eens om mijn ex hoor. Was gewoon erg eenzaam. Maar gaar nu wel weerquote:Op zaterdag 17 november 2012 00:38 schreef Hazzard het volgende:
Hoi
Zie dat LaLouchi toch weer terug is? Heb hele lange tijd niet meer gelezen, maar dacht dat je definitief afscheid had genomen van dit topic... What made you come back?
@ nies, sterkte lieverd. Kut is dat zeg. Ik ken het heb er zelf ook last van. Ex maakt er financieel een puinhoop van en uiteindelijk komen ze het bij mij halen. Heel vervelend
En heel snel die scheiding regelen zodat hij weer op eigen poten gaat staan, dit is wel heel pijnlijk allemaal.
Ervoor, tijdens en erna.quote:
Was dat vóór of na de wijn?
En heel snel die scheiding regelen zodat hij weer op eigen poten gaat staan, dit is wel heel pijnlijk allemaal.
Lig al midden in scheiding. Hij ligt steeds dwars waardoor het langer duurt.
Dan heb je al zoveel voor je kiezen gehad, krijg je dat gedonder er ook nog bij.... pffffrt.quote:
[..]
Ervoor, tijdens en erna.
Lig al midden in scheiding. Hij ligt steeds dwars waardoor het langer duurt.
SPOILERVerdomde dipjes.
Kutwijf, ik sliep al!quote:
Dit is dus mijn beloning nadat ik jou in mijn Fobo heb gezet? 
Yep.. maargoed komt wel weee goed. Heeft me doen realiserem dat ik zo blij ben dat het voorbij isquote:
[..]
Dan heb je al zoveel voor je kiezen gehad, krijg je dat gedonder er ook nog bij.... pffffrt.
Sorry, ik was gewoon blij dat ik voor de verandering eens eerder was dan Gary Oakquote:Op zaterdag 17 november 2012 15:22 schreef Gary_Oak het volgende:
[..]
Kutwijf, ik sliep al!
Ik beloof dat ik de volgende voor jou bewaar.Franknfurter was here, Gary is a loser!quote:
[..]
Sorry, ik was gewoon blij dat ik voor de verandering eens eerder was dan Gary Oak
Haha weet je dat ik dat eerst als TT wilde doen, toen dacht ik, dat snapt vast niemandquote:
[..]
Franknfurter was here, Gary is a loser!
quote:
[..]
Haha weet je dat ik dat eerst als TT wilde doen, toen dacht ik, dat snapt vast niemand
Zou wel baas zijn als je dat deed!
quote:
[..]
Zou wel baas zijn als je dat deed!
quote:
quote:
Hoe gaat het nu? Voel je je alweer wat beter? Erg naar dat je ex het onnodig moeilijk maakt.. Sterkte.quote:
[..]
Yep.. maargoed komt wel weee goed. Heeft me doen realiserem dat ik zo blij ben dat het voorbij is
..een vriendin vroeg al wanneer ik weer aan de poes(vriendin) ging, heerlijk recht voor zijn raap
Als jij ze niet wil mag je ze ook wel doorsturen naar mij hoorquote:
pff volgens mij heb ik echt last van een winter depressietje
een vriendin vroeg al wanneer ik weer aan de poes(vriendin) ging, heerlijk recht voor zijn raap
Het gaat hier verrassend goed, ik denk echt nog maar amper aan haar en als ik aan haar denk ben ik ook niet meer boos of verdrietig, maar gewoon heel neutraal. Ik kom er wel
quote:
[..]
Als jij ze niet wil mag je ze ook wel doorsturen naar mij hoor
Het gaat hier verrassend goed, ik denk echt nog maar amper aan haar en als ik aan haar denk ben ik ook niet meer boos of verdrietig, maar gewoon heel neutraal. Ik kom er wel
, wat is je adres dan stuur ik ze wel door Had donderdag nog potentie bij een leuke duitse, maar vrienden wouden perse verder gaan
..nouja t wordt pas echt leuk als ik eindelijk eens op kamers ga..
Ik kom er uiteindelijk wel
.Mijn eigen leven leiden doe ik wel, moet ook wel. verhuisd e.d. Ik denk dat ik opzich tegelijkertijd me 2,3,4 bezig ben.. Al is het niet zo dat ik me ongewild voel en beetje sjansen is ook gewoon leuk, en boos ben ik ook niet meer.
Of zou ik dan eigenlijk al bij stap5 zijn.. Ik weet t niet..
Ik voel me nu weer wat zoals voor oktober dat ik weer met mn ex begon te praten, alleen nu nog vrijer en zekerder dat t niks wordt. Ik was toen net wat begonnen te sjansen enzo, en toen kwam zij weer in beeld. Daar alles stilgelegd. Ikd acht even dat t weer wat kon worden, maar dat was na gesprek ook snel weer weg. En ik kan nu echt 100% zeggen dat t niks meer wordt. En ben zelf weer beetje terug aan t sjansen, uitgaan etc en das ook gewoon leuk. Lekker doen wat je kan doen.Dus zou ik nu pas écht over stap 1 heen zijn, of eigenlijk bij stap 5 zijn aanbeland?
[ Bericht 7% gewijzigd door Glijdt_licht op 17-11-2012 21:10:47 ]
Nu ongeveer 3 maanden (ookal lijkt het nog maar 3 weken) zijn mijn vriendin en ik na 6 jaar uitelkaar gegaan. De 1 hoofd reden voor mij was dat ik niet genoeg uit de relatie kon halen dan wat ik er in stopte, nu is het niet zo dat als ik een kado geef dat ik gelijk iets terug verwacht maar in een relatie is het geven en nemen maar met haar was het ik gaf alleen en zij nam alleen maar.
En dan de sex ik had geluk als we 2x per maand wat deden maar daar moest ik dan ook wel wat moeite voor doen natuurlijk (lees; nog nét niet gaan smeken) en als het dan zo ver was; gordijne controleren, licht uit en als een plank gaan liggen, geen aanraking, geluid of wat dan ook. Voor iemand die vanzich zelf al weinig zelfvertrouwen heeft, brak me dat echt op en deed mij zoveel aan mijzelf twijfelen. Wij hebben er vaak over gepraat waar het vandaan komt, wat we kunnen doen om het te verbeteren maar het gaat dan 1 week of letterlijk 2 keer goed en dan gaat het weer terug naar het oude ritme.
En dat terwijl ik best veel voor haar heb gedaan waaronder mijn familie, werk en vrienden achterlaten en zo'n 300+ km van de ene kant van Nederland naar de andere uithoek verhuizen omdat ze had gesolliciteerd waar haar familie woont en binnen 2 weken (!) kon beginnen. Zij woonde zo'n 3,5 jaar bij mij omdat het daar wat moeilijker is om een baan in haar vakgebied te vinden.
Nu zo'n 3 maanden verder gaat het aardig met mij, af en toe heb ik momenten dat het een stuk minder gaat; mijn hart zegt dat ik een stomme fout heb gemaakt maar mijn verstand zegt dat het de beste foute keuze ooit is geweest en zoals in het vorige topic al voorbij kwam merk ik dat ik de tijd die we samen hadden leuker maak dan dat het eigenlijk was. Om haar met die gedachte op te bellen en vragen om weer bij elkaar te komen maar dan komt mijn verstand er weer tussen die zegt dat ZIJ moet bellen maar ik denk dat zij niet eens écht weet waarom ik het heb uitgemaakt.
Helaas moet ik alles in mijn eentje doen; verwerken ed. ik heb nog 1 vriend over met wie ik er wel over praat maar de meeste spreek ik niet meer sinds ik verhuist ben en mijn ouders hebben nog geen 1 keer gevraagd hoe het nu met mij gaat.
Het grote lichtpuntje is dat ik een goede kans maak om een baan te krijgen in Italie, iets waar ik aan de ene kant ontzettend veel zin in heb om opnieuw te beginnen dus wie weet!
Ja, dat vooral!quote:
[..]
Yep.. maargoed komt wel weee goed. Heeft me doen realiserem dat ik zo blij ben dat het voorbij is
It is how it is. Geen medicijn tegen, het biedt nieuwe perspectieven en je leert ervan.
- Het doet zeer om iemand te moeten loslaten & het aller beste gunnen, maar het is hartverscheurend om diegene bij je te hebben als je weet dat hij/zij dit niet meer wilt.
Verder worden mn stemmingswisselingen alleen naar erger. Wist ik maar een oplossing daarvoor..
Komt goed! Tijd heelt alle wonden. Die stemmingswisselingen, die had ik ook. Maar na verloop van tijd wordt het minder. En het wordt vanzelf weer maandag...
Goed zo! Heerlijk voelt dat he?quote:
De gehele woonkamer veranderd, omgegooid, verbeterd en aangepast. Alleen van de week nog wat verven. Slaapkamer heeft een andere kleur, bed is vervangen, laminaatje in de keuken gelegd, mooi constructief bezig, alles anders, mijn huis
Vooral dat andere bed! Oh wat fijn!quote:
Geweldigquote:
[..]
Waarschijnlijk heeft ze het gewoon even nodig om wat dingen op een rijtje te zetten en zie je haar wel weer wanneer ze er aan toe is. Ik kan me daar wel in verplaatsen want ik heb het ook ik verwerk liever dingen gewoon zelf alleen want dan is het helderder voor me .
En ja een ex zien is als je zelf helemaal in ff niet lekker water zit is helemaal dan even niets want dan zit je weer met gevoelens waar ze niet echt raad mee wil.
Die komt vanzelf wel boven water als ze er aan toe is en gun haar ook even wat ruimte
precies wat zij zegt! Dan moet het wel zo zijn.Ik heb voor mezelf nu echt een knop omgezet, ik ga voor mezelf en ik ga er gewoon het beste van maken. (al zal ik nog wel blijven hopen op een keer wat afspreken)
Ik denk dat dat wel komt als je het even lekker loslaat en niet forceert. Wel grappig dat het het precies was zoals ik zei.quote:
[..]
Geweldig
Ik heb voor mezelf nu echt een knop omgezet, ik ga voor mezelf en ik ga er gewoon het beste van maken. (al zal ik nog wel blijven hopen op een keer wat afspreken)
Die zijn er niet meerquote:
Vraag me ernstig af of dat er ook nog normsle mannen bestaan. WTF.
Idd. Jezus mina...quote:
Vanwaar deze opmerking?quote:
Vraag me ernstig af of dat er ook nog normsle mannen bestaan. WTF.
Hoe dat zo?quote:
Vraag me ernstig af of dat er ook nog normsle mannen bestaan. WTF.
Wat is er gebeurd?quote:
* WasMachinator kruipt in een donker holletje
De reactie van LaLouchiquote:
(vergeten te quoten:@)Hoe gaat het nog met jou?
Nothing personal you guys
Ah, ik dacht al.quote:
[..]
De reactie van LaLouchi
Hoe gaat het nog met jou?
Gaat prima hier, ik heb geen gevoelens, niks meer. Het is weg. Compleet. En dat al een tijdje
. Hoe gaat het met jou? Contact gehad met je crush
?Fijn is dat he?quote:
Ik geloof dat ik echt heel hard uit het dal aan het schieten ben hier. Ik denk nog amper aan haar en als ik al aan haar denk dan is het hartstikke neutraal. Zou het dan echt zo zijn dat ik er gewoon overheen ben?
Ik hoop het wel voor je!
Wat een heerlijk gevoel dit
Mooiquote:Op dinsdag 20 november 2012 21:31 schreef Charcot het volgende:
[..]
Ah, ik dacht al.
Gaat prima hier, ik heb geen gevoelens, niks meer. Het is weg. Compleet. En dat al een tijdje
Hoe gaat het met jou? Contact gehad met je crush
!En al iets nieuws tegengekomen of ben je er (nog) niet naar opzoek?
In principe gaat het goed, wel druk met studie - shit statistiek tentamen vrijdag - maar voor de rest prima.
merk helaas wel dat ik toch nog altijd blijf hangen, niets groots maar toch bijna elke dag is er wel een momentje dat mijn ex in mijn gedachten komt... minpuntje.
Ah de crush
, nee niet echt. Maar komende zaterdag heb ik nog mijn uitgesteld verjaardagsfeest en ik heb haar ook uitgenodigd Dat wil wat zeggen! Altijd een mooi moment wanneer je inziet dat je ex ook weer niet zo geweldig is.quote:
Ik denk zelfs al aan dat het heel fijn zou kunnen zijn met andere meisjes. Heb weer zin om met anderen te zoenen, te daten en ik sta gewoon open voor alles. Merk ook dat ik vaker uitga en dat ik ook meer écht feest. Toen ik nog bij mn ex was werd ik door haar eigenlijk een beetje tegengehouden in het uitgaan, en ik merk nu pas wat ik heb gemist die 2 jaar
Wat een heerlijk gevoel dit
Geniet ervan
Niet echt naar op zoek. Ik zie wel wat er op mijn pad komt.quote:
[..]
Mooi
En al iets nieuws tegengekomen of ben je er (nog) niet naar opzoek?
In principe gaat het goed, wel druk met studie - shit statistiek tentamen vrijdag - maar voor de rest prima.
merk helaas wel dat ik toch nog altijd blijf hangen, niets groots maar toch bijna elke dag is er wel een momentje dat mijn ex in mijn gedachten komt... minpuntje.
Ah de crush
Veel afleiding dus? Wel minder dat ze nog niet helemaal weg is uit je gedachten.. Is dat dan in positieve zin ook?
Oeh, spannend! Het moment om toe te slaan
Jup afleiding genoeg, alhoewel ik wel een tijdje niet kan gaan trainen door n blessurequote:
[..]
Niet echt naar op zoek. Ik zie wel wat er op mijn pad komt.
Veel afleiding dus? Wel minder dat ze nog niet helemaal weg is uit je gedachten.. Is dat dan in positieve zin ook?
Oeh, spannend! Het moment om toe te slaan
..die momentjes zijn eigenlijk vooral klote, mis der dan weer. gelukkig stap ik er snel over, maar hoe kort ook t blijft confronterend.
Ik hoop het
,en anders daten
?Hoelang moet je ermee wachten dan?quote:
[..]
Jup afleiding genoeg, alhoewel ik wel een tijdje niet kan gaan trainen door n blessure
die momentjes zijn eigenlijk vooral klote, mis der dan weer. gelukkig stap ik er snel over, maar hoe kort ook t blijft confronterend.
Ik hoop het
en anders daten
. De tijd heelt heel veel wonden.. Al kun je dat proces af en toe nog iets versnellen door de negatieve kanten van diegene te benadrukken. Voor mij persoonlijk werkt dat wel, ik ben gewoon afgeknapt. Ja, dan gaan we gewoon rebounden!
Hmm, iets wat ik eigenlijk nog niet heb gedaan. Worth a try
Top
Dat is wel een erg specifieke terugkerende droom. Als je er vanaf wilt kun je voor het slapengaan 5 minuutjes het scenario visualiseren en er in je hoofd een ander (goed) einde aan te plakken.quote:
Ik wil er ook even allemaal vanaf zijn! Maar ik droom elke nacht over samen verongelukken, echt idioot is het.
Misschien een einde waarin jij opstijgt en je ex als enige verongelukt?
Soort van symbolisch voor het loslaten van je ex?
Succes
Nu heb ik een meisje ontmoet dat ik leuk vind, en ik denk dat ze mij ook leuk vindt.
Ik zit nu dus heel erg in dubio of ik er iets mee moet gaan doen of niet.
M'n ex duikt nog regelmatig op in mijn gedachten dus ik weet niet of ik al klaar ben voor een nieuwe vriendin.
Ik weet eigenlijk ook niet of ik wel een nieuwe vriendin wil.
M'n leven gaat best lekker zo en kom net uit een lange relatie dus heb eigenlijk wel behoefte aan wat vrijheid.
Maar ik vind haar wel écht leuk en wil graag bij haar in de buurt zijn.
Wat denken jullie dat ik het beste kan doen?
Hmja ik heb precies hetzelfde probleem. Ik ben er wel voor gegaan en heb er nu echt een zooitje van gemaakt. Ik had een hele leuke klik met een jongen en we gingen op date, hebben gezoend en het was leuk. Maar sindsdien zit ik alleen maar meer met mn ex in mn hoofd en besef ik dat het echt veel te snel allemaal is gegaan. Dus als het kan (en je loopt het leuke meisje in kwestie niet mis) zou ik nog even wachten met ervoor te gaan. Maar ja wie ben ik om je advies te geven, want ik weet het zelf niet eens.quote:
Ben nu bijna 2 maanden geleden gedumpt en begin er al aardig overheen te komen.
Nu heb ik een meisje ontmoet dat ik leuk vind, en ik denk dat ze mij ook leuk vindt.
Ik zit nu dus heel erg in dubio of ik er iets mee moet gaan doen of niet.
M'n ex duikt nog regelmatig op in mijn gedachten dus ik weet niet of ik al klaar ben voor een nieuwe vriendin.
Ik weet eigenlijk ook niet of ik wel een nieuwe vriendin wil.
M'n leven gaat best lekker zo en kom net uit een lange relatie dus heb eigenlijk wel behoefte aan wat vrijheid.
Maar ik vind haar wel écht leuk en wil graag bij haar in de buurt zijn.
Wat denken jullie dat ik het beste kan doen?
Fijn is dat he, dat gevoel dat je het los kunt laten en dat het gewoon goed is zo. Het voelt heel erg alsof je gewoon weer even de rust en ruimte hebt om volledig jezelf te zijn, want wat je ook zegt en denkt, in een relatie ben je nooit volledig jezelf geloof ik.quote:
het gaat hier steeds beter. ik denk dat sms'en niet meer zo veel toevoegt dus dat laat ik ook even. ik denk wel dat ik'm met oud en nieuw nog ff een aardig berichtje toestuur omdat we elkaar per slot van rekening dan precies een jaar geleden ontmoet hadden en het toen allemaal begon. ik denk nog geregeld aan hem maar de hele tijd smsen en zijn whatsapponlinestatus of zijn facebook checken hoeft niet meer zo voor mij.
begint echt zwaar irritant te worden
Mjaquote:
zelfs na een jaar blijft ze in mijn kop zitten
begint echt zwaar irritant te worden
Kan ik me voorstellen. Wat heb je er in die tussentijd aan gedaan om je weer beter te voelen? Alles van haar weg doen? Emails weg, foto's weg, facebook weg?quote:
[..]
Mja
Dat je graag bij haar bent, komt waarschijnlijk omdat je de intimiteit mist die bij een relatie hoort (en dan niet alleen de sex).quote:
Ben nu bijna 2 maanden geleden gedumpt en begin er al aardig overheen te komen.
Nu heb ik een meisje ontmoet dat ik leuk vind, en ik denk dat ze mij ook leuk vindt.
Ik zit nu dus heel erg in dubio of ik er iets mee moet gaan doen of niet.
M'n ex duikt nog regelmatig op in mijn gedachten dus ik weet niet of ik al klaar ben voor een nieuwe vriendin.
Ik weet eigenlijk ook niet of ik wel een nieuwe vriendin wil.
M'n leven gaat best lekker zo en kom net uit een lange relatie dus heb eigenlijk wel behoefte aan wat vrijheid.
Maar ik vind haar wel écht leuk en wil graag bij haar in de buurt zijn.
Wat denken jullie dat ik het beste kan doen?
Je zou jezelf dus kunnen afvragen of je bij haar bent om haar, of omdat je gewoon dat fijne gevoel om je heen wil hebben.
Wanneer dat laatste van toepassing is, dan doe je haar eigenlijk tekort.
pas als men geen behoefte meer heeft aan dat laatste, kan men vrijwillig de keuze maken om hier weer aan toe te geven of niet.
succes.
Hoe ik het deed:quote:
[..]
Mja
Niet meer komen waar zij komt
andere plekken opzoeken
facebook weg
foto's weg (opgeborgen)
telefoonnummers weg
emails weg
maar toch.... weerhoud dat je gedachten er niet van, om haar af en toe weer de kop op te laten steken.
Opbergen van foto's ? Waarom niet weggooien?quote:
[..]
Hoe ik het deed:
Niet meer komen waar zij komt
andere plekken opzoeken
facebook weg
foto's weg (opgeborgen)
telefoonnummers weg
emails weg
maar toch.... weerhoud dat je gedachten er niet van, om haar af en toe weer de kop op te laten steken.
Al gevoelens voor andere dames opgewekt? Of andersom?
Kleed je jezelf anders? Andere haarstijl?
En de beschuldiging (zoals vaker gebeurd is, en daardoor ook meerdere keren uit is geweest) is dat ik gelijk boos word om iets.
Ze kan nu echt de pot op, ik heb geen behoefte meer aan contact met haar.
Maar ' nu weer ' single zijn. Op zo'n basis is toch best chill? Zo kom je ten minste ook makkelijker over haar heen no?quote:
Godver, sinds vandaag dus vrijgezel (weer), ze had dus weer zo'n labiele bui dat ze dus idioot begon te doen over een paar ruzie's van afgelopen weekend die allang uitgesproken waren.
En de beschuldiging (zoals vaker gebeurd is, en daardoor ook meerdere keren uit is geweest) is dat ik gelijk boos word om iets.
Ze kan nu echt de pot op, ik heb geen behoefte meer aan contact met haar.
Ik denk het wel, het is nu nog erg vers.quote:
[..]
Maar ' nu weer ' single zijn. Op zo'n basis is toch best chill? Zo kom je ten minste ook makkelijker over haar heen no?
En volgende week is het weer anders.quote:
Ze kan nu echt de pot op, ik heb geen behoefte meer aan contact met haar.
Zou foto's ook niet weggooien. Heb ze toendertijd gewoon in een schoenendoos gestopt, met wat kaartjes en dergelijke. Staat ergens op zolder en is later misschien nog eens leuk om doorheen te kijken. Je hoeft niet net te doen of iemand niet bestaan heeft natuurlijkquote:
[..]
Opbergen van foto's ? Waarom niet weggooien?
Al gevoelens voor andere dames opgewekt? Of andersom?
Kleed je jezelf anders? Andere haarstijl?
Hm ik denk dat ik je advies ga opvolgen. Tot nu toe is er nog niet veel gebeurd behalve een beetje flirten en ik zie haar maar 2x in de week dus kan het wel rustig aan doen zonder dat het lijkt dat ik geen interesse in haar heb.quote:
[..]
Hmja ik heb precies hetzelfde probleem. Ik ben er wel voor gegaan en heb er nu echt een zooitje van gemaakt. Ik had een hele leuke klik met een jongen en we gingen op date, hebben gezoend en het was leuk. Maar sindsdien zit ik alleen maar meer met mn ex in mn hoofd en besef ik dat het echt veel te snel allemaal is gegaan. Dus als het kan (en je loopt het leuke meisje in kwestie niet mis) zou ik nog even wachten met ervoor te gaan. Maar ja wie ben ik om je advies te geven, want ik weet het zelf niet eens.
Dat zijn goede vragen die je stelt. Maar ik denk toch dat ik graag bij haar ben om wie ze is, en niet omdat ik zo nodig een nieuwe relatie wil o.i.d.quote:
[..]
Dat je graag bij haar bent, komt waarschijnlijk omdat je de intimiteit mist die bij een relatie hoort (en dan niet alleen de sex).
Je zou jezelf dus kunnen afvragen of je bij haar bent om haar, of omdat je gewoon dat fijne gevoel om je heen wil hebben.
Wanneer dat laatste van toepassing is, dan doe je haar eigenlijk tekort.
pas als men geen behoefte meer heeft aan dat laatste, kan men vrijwillig de keuze maken om hier weer aan toe te geven of niet.
succes.
Maar ik ga het toch rustig aandoen aangezien m'n ex nog in m'n kop zit.
Ik romantiseer haar in ieder geval niet meer & heb ook niet echt meer behoefte aan contact.
Dus het gaat de goede kant op toch?
Thx voor het advies
Nou dat zou je denken , maar nee dus , want juist eerst ben je heel pissig en helpt het je even en gaat naar verloop tijd vaak weer dat je ook aan de goede momenten gaat denken .quote:
[..]
Maar ' nu weer ' single zijn. Op zo'n basis is toch best chill? Zo kom je ten minste ook makkelijker over haar heen no?
Ik denk soms dat je beter beiden uit elkaar kan gaan als beiden zoiets hebben van het kan niet meer dan met ruzie, want dat kost je een hoop energie
voor later... heeft toch een heel grote rol in mijn leven gespeeld.quote:
[..]
Opbergen van foto's ? Waarom niet weggooien?
Al gevoelens voor andere dames opgewekt? Of andersom?
Kleed je jezelf anders? Andere haarstijl?
Heb wel meerdere gehad, maar bij geen enkele hetzelfde gevoel....
Tot afgelopen februari ging ik met een meisje, waar ik gek op was maar dat heb ik zelf verkloot... kwam er pas achteraf achter...
Anders kleden en haarstijl etc... ja dat allemaal wel.
Ze zit weer veel in mijn gedachte, misschien ook omdat het nu niet zo goed met me gaat.
We hadden ook precies dezelfde muziek smaak dus bij elk liedje zit wel een gedachte aan haar.
Het is al ruim 6 maanden geleden en ondertussen ook wel rond gescharreld evenals zij natuurlijk.
Maar toch voelde het niet hetzelfde als bij mijn ex.
..Het gevoel dat je iemand echt heel leuk vind en een klik hebt is denk ik ook niet iets wat je vaak overkomt.
Mij niet in ieder geval.
Ik ben een apart geval denk ikquote:Op vrijdag 23 november 2012 00:40 schreef spanishrose het volgende:
SilentHunter: toch herkenbaar.
Het gevoel dat je iemand echt heel leuk vind en een klik hebt is denk ik ook niet iets wat je vaak overkomt.
Mij niet in ieder geval.
Ik heb letterlijk alles weg gepleurd. Van kleding tot verjaardag cadeaus. Komt misschien ook wel dat ik haar 4x de kans heb gegeven om het op te halen maar elke keer op het laatste moment afzeggen. Schijt irritant.quote:
[..]
Zou foto's ook niet weggooien. Heb ze toendertijd gewoon in een schoenendoos gestopt, met wat kaartjes en dergelijke. Staat ergens op zolder en is later misschien nog eens leuk om doorheen te kijken. Je hoeft niet net te doen of iemand niet bestaan heeft natuurlijk
Merk er vrij weinig van :pquote:
Nouja het is wel makkelijker om er overheen te komen...
Nee maar het kan sommige mensen enorm zwaar treffen dat ze plotseling helemaal alleen er voorstaan. En wil je er dan 'relatief' snel vanaf komen lijkt mij elke herinnering wat aan je vriend/vriendin doet denken je helpen om er voor te zorgen dat je er dus niet meer over nadenkt!quote:
[..]
Zou foto's ook niet weggooien. Heb ze toendertijd gewoon in een schoenendoos gestopt, met wat kaartjes en dergelijke. Staat ergens op zolder en is later misschien nog eens leuk om doorheen te kijken. Je hoeft niet net te doen of iemand niet bestaan heeft natuurlijk
Qua uitmaken lijkt mij inderdaad het beste dat je 'uit elkaar' groeit. Zo heb je beiden het idee, ja, dit werkt nu niet meer.
4 keer spulletjes vergeten op te halen lijkt mij eerder gevalletje van het er lekker inwrijven no?quote:
Nouja het is wel makkelijker om er overheen te komen...
Dat gevoel heb ik rond september ook gehad, en toen kwam ze ineens opduiken. Maar verdween ze ook snel weer. Vorige week zal ik in een mengelmoes van gevoelens, en deze week voel ik me zoals jij denk ik. Al heb ik t zoenen met een ander al wel weer gedaan, maargoed dat was carnavalquote:
[..]
Fijn is dat he, dat gevoel dat je het los kunt laten en dat het gewoon goed is zo. Het voelt heel erg alsof je gewoon weer even de rust en ruimte hebt om volledig jezelf te zijn, want wat je ook zegt en denkt, in een relatie ben je nooit volledig jezelf geloof ik.
.. Of je in een relatie niet jezelf kan zijn.. Hmm, je probeert je wel beter voor te doen enzo.. De grootste problemen blijven als er een scheet opdoemt 
Gewoonlijk zou ik m eruit knallen, maar als er iemand bij je is moet je het gewiekst doen, en zo langzaam mogelijk zonder geluid.. En dat doet weleens pijn aan je buik Misschien moet je eens stoppen om je eigen (liefdes)leven met die van haar te vergelijken.quote:
Zit momenteel weer even in een dipje
Ze zit weer veel in mijn gedachte, misschien ook omdat het nu niet zo goed met me gaat.
We hadden ook precies dezelfde muziek smaak dus bij elk liedje zit wel een gedachte aan haar.
Het is al ruim 6 maanden geleden en ondertussen ook wel rond gescharreld evenals zij natuurlijk.
Maar toch voelde het niet hetzelfde als bij mijn ex.
Haha dat scheten wegmoffelen hebben we drie maanden volgehouden, daarna was het gewoon normaal om ze bij elkaar te latenquote:Op vrijdag 23 november 2012 08:27 schreef Glijdt_licht het volgende:
[..]
Dat gevoel heb ik rond september ook gehad, en toen kwam ze ineens opduiken. Maar verdween ze ook snel weer. Vorige week zal ik in een mengelmoes van gevoelens, en deze week voel ik me zoals jij denk ik. Al heb ik t zoenen met een ander al wel weer gedaan, maargoed dat was carnaval
Je moet ook wat, als je een spastische darm hebt Verder liggen er gewoon nog wat spullen van haar die ze toch ooit op zal moeten halen, zoals een fotocamera, Ninten64 (al zei ze dat ik die mocht houden ). En verder ja, de familiefoto aan de muur bij mn ouders in de keuken staat zij ook op. En verder, haar uit mn leven verwijderen zou letterlijk betekenen dat ik 7 jaar in het niets laat verdwijnen, en die jaren zijn er wel geweest. We hebben mooie dingen beleefd, en ik hoop dat ik die mooie dingen me kan blijven herinneren.Heb toen heel veel spullen rond deze periode gekregen (toen ik het huis kocht)
Douchegordijn,
kussens,
zo'n ding om je laptop op schoot te hebben,
ding voor op de eettafel,
zo'n half tafelkleed,
kaarsen,
etc etc lol... Heb er niet echt een emotionele waarde aan gehangen, dus kan het prima in me huis hebben. Sta er niet eens meer bij stil.
Ik vraag me alleen soms af, of ik wel voor relaties gemaakt ben, en het niet gewoon moet laten zitten.
het daten lukt tegenwoordig ook voor geen ene meter, dus dat heb ik nu maar links gelaten.
Ik heb juist wel het idee dat ik mezelf kan zijn in een relatie. En ook steeds meer en meer. Alleen hadden we laatst een issue wat we nu nog aan het uitwerken zijn, waar ook een beetje uitkwam dat zij niet helemaal haarzelf was.quote:
[..]
Dat gevoel heb ik rond september ook gehad, en toen kwam ze ineens opduiken. Maar verdween ze ook snel weer. Vorige week zal ik in een mengelmoes van gevoelens, en deze week voel ik me zoals jij denk ik. Al heb ik t zoenen met een ander al wel weer gedaan, maargoed dat was carnaval
Rare is echter dat ze nog steeds compassie toont met haar ex en niet wil dat de familie op enigerlei wijze financieel op hem verhaal haalt daar hij in de loop der jaren elke keer geld heeft geleend om zijn zaak draaiende te houden terwijl hij liep te Flier-en-fluiten.
Maar goed al die leningen die hij heeft gedaan staan zwart op wit en tijd heeft nooit haast zeg ik altijd als het op het verhalen van iets gaat.
Dat is dan wel weer erg jammerquote:Op vrijdag 23 november 2012 10:15 schreef Iwanius het volgende:
Afijn,zoals ik al eerder vertelde heeft er dus een echtscheiding plaatsgevonden bij ons in de familie en zit degene die is achtergelaten nu met 3 kinderen thuis en is het voornaamste nu om haar leven weer op de rails te krijgen. Daarbij is ze ook werkloos geworden omdat haar werkgever failliet is verklaart. Kortom alle ellende in 1.
Rare is echter dat ze nog steeds compassie toont met haar ex en niet wil dat de familie op enigerlei wijze financieel op hem verhaal haalt daar hij in de loop der jaren elke keer geld heeft geleend om zijn zaak draaiende te houden terwijl hij liep te Flier-en-fluiten.
Maar goed al die leningen die hij heeft gedaan staan zwart op wit en tijd heeft nooit haast zeg ik altijd als het op het verhalen van iets gaat.
. Compassie tonen met een ex is in die zin niet raar. En dat op zo'n moment ook alles in elkaar kakt, is ook niet apart toch? Murphy's law? Als 1 ding verkeerd gaat gaan er plots een heleboel verkeerd.
Zal zo even kijken!quote:
Gary beter doe je mij even pikagifs sturen.
Fleur je er dan je Fobo mee op? Oh ik gebruik mijn fobo helemaal nietquote:
[..]
Zal zo even kijken!
Misschien moet ik er eens naar kijkenDoe dat!quote:
[..]
Oh ik gebruik mijn fobo helemaal niet
Een Pika-altaar moet het worden! Het was eerst over maar nu deze dagen beginnen te komen begint het oude weer op te borrelen en ik weet niet of ik daar zo blij mee ben
Same hier. Ik ben nu al panisch aan het kijken hoe ik 'sociaal' mogelijk deze komende maand ga doorbrengen.quote:
Umm zijn er hier meer die hier last van hebben , de kerst komt en je krijgt een beetje nostalgische gevoelens en denkt weer terug aan het jaar en aan hem.
Het was eerst over maar nu deze dagen beginnen te komen begint het oude weer op te borrelen en ik weet niet of ik daar zo blij mee ben
Ahh gelukkig ben ik niet de enige. Je gaat toch een beetje iets te veel romantiseren, zoals dat die de avond voor valentijn bij me was enzo en bijna even vergeet dat ik ook ineens niets meer van hem hoordequote:Op zondag 25 november 2012 00:36 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Same hier. Ik ben nu al panisch aan het kijken hoe ik 'sociaal' mogelijk deze komende maand ga doorbrengen.
En dan eigenlijk erachter komen dat je hem toch mist en heel eerlijk baal ik daar een beetje van. Het is ook een beetje onlogisch om gevoelens te blijven houden voor iemand die je niet ziet . Ik denk wel dat ik even goede afleiding moet gaan zoeken voordat ik stomme dingen ga doen in de naam van die achterlijke nostalgie Alles gaan doen wat die nostalgie niet kan opwekkenquote:
[..]
Ahh gelukkig ben ik niet de enige. Je gaat toch een beetje iets te veel romantiseren, zoals dat die de avond voor valentijn bij me was enzo en bijna even vergeet dat ik ook ineens niets meer van hem hoorde
Dat gaat een beetje moeilijk want het ziet diepgeworteld , droom zelfs over hem en hoe graag ik ook zou willen dat knopje gaat niet uit. Nooit gedacht dat ik mensen mijn dromen uit wil schoppen maar zou dat nu graag met liefde doen.quote:
[..]
[..]
Alles gaan doen wat die nostalgie niet kan opwekken
Na het eerste uur begon ik mezelf al tegen te spreken in mijn hoofd. Als ik dan dus dacht: goh, was 'ex' hier nu maar, dan zei ik opeens tegen mezelf: ja, flikker even op, ze is hier niet en als ze hier al was dan zou ze alsnog gewoon een kutwijf zijn.
En op een gegeven moment heb je niet eens meer van die momenten waarop je het gaat romantiseren.
Heel vreemde tip dus, maar ga het vooral romantiseren, daar word je zelf op een gegeven moment kotsmisselijk van!
Kan je er echt niet uitkomen? Ik zeg niet dat het makkelijk is, heb er zelf namelijk ook issues meequote:
[..]
Dat gaat een beetje moeilijk want het ziet diepgeworteld , droom zelfs over hem en hoe graag ik ook zou willen dat knopje gaat niet uit. Nooit gedacht dat ik mensen mijn dromen uit wil schoppen maar zou dat nu graag met liefde doen.
Hmm. Maar wat nu als blijkt dat je 'er achter af' achter komt dat die leuke tijd, eigenlijk een leugen blijkt te zijn? Bijvoorbeeld, stapelverliefd, maar 1 van de 2 wordt plots overspannen en de ander ziet het direct niet meer zitten en realiseert zich dan pas, dat ze eigenlijk nooit gevoelens had?quote:
Wat mij heel erg heeft geholpen is tegen mezelf zeggen: 'prima, denk maar lekker aan hoe fijn jullie het hadden en hoe fantastisch ze wel niet is volgens jou'
Na het eerste uur begon ik mezelf al tegen te spreken in mijn hoofd. Als ik dan dus dacht: goh, was 'ex' hier nu maar, dan zei ik opeens tegen mezelf: ja, flikker even op, ze is hier niet en als ze hier al was dan zou ze alsnog gewoon een kutwijf zijn.
En op een gegeven moment heb je niet eens meer van die momenten waarop je het gaat romantiseren.
Heel vreemde tip dus, maar ga het vooral romantiseren, daar word je zelf op een gegeven moment kotsmisselijk van!
Laten we zeggen dat sommige mensen even wat makkelijker te vergeten zijn dan andere en ik geloof dat hij helaas voor mij in de moeilijker te vergeten personenlijstje hoort en ja ik baal er soms ook van dat ik dus dat gevoel schijnbaar nog steeds heb.quote:
[..]
Kan je er echt niet uitkomen? Ik zeg niet dat het makkelijk is, heb er zelf namelijk ook issues mee
Maar waarom is hij zo moeilijk om te vergeten dan? Het is niets vers meer. Het leven gaat verder, je toekomst wacht niet op je, en het is zonde om nog dagen over hem na te denken.quote:
[..]
Laten we zeggen dat sommige mensen even wat makkelijker te vergeten zijn dan andere en ik geloof dat hij helaas voor mij in de moeilijker te vergeten personenlijstje hoort en ja ik baal er soms ook van dat ik dus dat gevoel schijnbaar nog steeds heb.
Toch?
Dat vind ik een beetje rechtlijnig. Gevoelens zijn niet altijd rechtlijnig , ook al zie je mensen niet meer dan mag je best over ze denken. Zo is het ook met exen sommige zijn makkelijker te vergeten andere wat minder.quote:
[..]
Maar waarom is hij zo moeilijk om te vergeten dan? Het is niets vers meer. Het leven gaat verder, je toekomst wacht niet op je, en het is zonde om nog dagen over hem na te denken.
Toch?
Ik ga ook gewoon verder hoor , ga ook uit en ontmoet mensen enzo onderneem zat. Ik denk wat ik voor hem voelde gewoon echt was en dat dat nog niet echt uit mijn systeem is. Het is met hem ook een heftig jaar geweest begin prettig heftig later minder prettig heftig.
Dus is het logisch dat ik er momenteel weer aan ga denken ( dat is dus dat ik het een poos niet had maar recentelijk kom ik er gewoon weer achter dat die gevoelens nog niet weg zijn)
Weet je zeker dat het precies dezelfde gevoelens zijn als degene die je eerst voor hem had?quote:
[..]
Dat vind ik een beetje rechtlijnig. Gevoelens zijn niet altijd rechtlijnig , ook al zie je mensen niet meer dan mag je best over ze denken. Zo is het ook met exen sommige zijn makkelijker te vergeten andere wat minder.
Ik ga ook gewoon verder hoor , ga ook uit en ontmoet mensen enzo onderneem zat. Ik denk wat ik voor hem voelde gewoon echt was en dat dat nog niet echt uit mijn systeem is. Het is met hem ook een heftig jaar geweest begin prettig heftig later minder prettig heftig.
Dus is het logisch dat ik er momenteel weer aan ga denken ( dat is dus dat ik het een poos niet had maar recentelijk kom ik er gewoon weer achter dat die gevoelens nog niet weg zijn)
Misschien ben je toch niet 100% tevreden met je leven en mis je de tijd waarin je dat wel was.
Ik denk dat je je ex pas helemaal kan loslaten als je een nieuwe leuke relatie hebt waarin je je fijn voelt.
Dan kan je namelijk nieuwe leuke herinneringen maken en vervagen de oude waar je nu last van hebt.
Zodra je het nú leuker hebt dan ten tijden van je relatie verlang je niet meer naar het verleden.
Opzich geloof ik ook wel dat die gevoelens weg zijn zodra ik weer een vriendin heb, en das het lastige.. Het uitgaan in het noorden met vrienden helpt ook niet echt mee met mijn gevoel, omdat de dames daar gewoon wat stugger zijn en niet op je afkomen (behalve bekenden). (ik weet, heel hypocriet, ik stap zelf ook niet op iemand af, bang voor afwijzing
). Als ik weer bij mijn werk ben in het zuiden en ik ga daar uit, is er vrijwel altijd wel iemand die een poging doet, of het nu gemeend is of niet dat zie ik niet altijd. maar sowieso ander type uitgaansgelegenheden. Meer kroegjes ipv grote zalen.
eerst vond ik die kleine kroegjes niks, maar ik ben ze gaan waarderen. Makkelijker praten ook..
En ja, dan krijg je na een paar weken uitgaan in het noorden plots t gevoel dat je totaal niet gewild bent.. Ik denk dat ik deze week maar weer eens een kroegje in het zuiden moet pakken om weer wat beter te voelen wat dat betreft
. Sowieso leukere en méér dames voor mijn lengte .En ja, ik weet best dat er een grote schuld bij mij ligt wat betreft de 'populariteit'
Nu kun je het beter gaan verwerken en verder gaan met je leven.
Wel kut dat het alleen op zo'n manier moet..
Kortom ik kan niet goed met de situatie omgaan, deels ook omdat zij aan de 1e kant zegt dat ze voorlopig niks wil. Maar wel graag contact houd, me nog ziet en ook soms laat merken dat het niet alleen als vrienden is.
Iemand nog tips?
Sommige dingen herken ik heel erg. Zoals te veel emotionele berichtjes naar je ex sturen... Voel je je daardoor beter? Bij mij werkt het averechts.quote:
Maar weer eens wat posten hier. Het is nu iets meer dan 2 maanden uit maar er zit nog weinig verbetering in. Heb nog zeer regelmatig contact via de telefoon alleen haar al een paar weken niet meer in levende lijve gezien. De 1e maand nadat het uit was elkaar nog regelmatig, ook nog intiem geweest toen. Een keer bij haar geweest nadat ik bij een wedstrijdje was geweest(hoop gedronken/geblowd die dag), emotioneel gesprek gehad en letterlijk ziek geworden daar. De laatste keer dat ik haar zag was 2,5 week terug. Toen hebben 'we' besloten dat het voorlopig niks word. Daar zit ook meteen de crux, omdat ik haar nog terugwil (waarom eigenlijk? heb het zelf uitgemaakt), het voorlopige in het verhaal is het rottige. Ik heb iedere week wel een emotionele breakdown waarin ik veel te emotionele berichten stuur of boos word. Ik weet dat het allemaal verkeerd is maar ik kan het niet tegen houden. Ook hang ik de hypocriet uit.. Heb vriendschappelijk contact met een ander meisje(echter was zij wel 1 van de redenen dat het uit ging), en nu probeer ik mijn ex te overtuigen dat mannen niet naar vrouwen toe komen om alleen vrienden te worden(komt dus door 1 persoon waar zij misschien wat mee wilt doen).
Kortom ik kan niet goed met de situatie omgaan, deels ook omdat zij aan de 1e kant zegt dat ze voorlopig niks wil. Maar wel graag contact houd, me nog ziet en ook soms laat merken dat het niet alleen als vrienden is.
Iemand nog tips?
Het enige advies dat ik je kan geven is: ga door met je eigen leven en probeer niet meer aan haar te denken. En probeer niks meer te sturen via de telefoon oid.
Sterkte.
Je kent haar telnr uit je hoofd, dus als je een bericht wil sturen, dat smsje is zo gepiept..
Het gevoel verandert inderdaad niet veel. Ik heb in mijn omgeving momenteel ook weinig mensen aan wie ik mijn verhaal kwijt kan. Als je emotie kan uitleggen aan iemand is de behoefte misschien minder om zo'n berichtje te sturen. Ik probeer ook zo min mogelijk te sturen maar dat lukt niet altijd.quote:
[..]
Sommige dingen herken ik heel erg. Zoals te veel emotionele berichtjes naar je ex sturen... Voel je je daardoor beter? Bij mij werkt het averechts.
Het enige advies dat ik je kan geven is: ga door met je eigen leven en probeer niet meer aan haar te denken. En probeer niks meer te sturen via de telefoon oid.
Sterkte.
Ik heb dat ook gedaan, facebook en telefoonnummer verwijderd. Maar het is wat je zegt. Ik ken haar nummer uit me hoofd tsja haar Facebook kijk ik eigenlijk vrijwel nooit op.quote:
T grootste probleem is eigk, je kunt alles wel verwijderen, facebook, telnr weg etc etc..
Je kent haar telnr uit je hoofd, dus als je een bericht wil sturen, dat smsje is zo gepiept..
Mooi zo, wegblijven van haar facebook is belangrijk.quote:
[..]
Ik heb dat ook gedaan, facebook en telefoonnummer verwijderd. Maar het is wat je zegt. Ik ken haar nummer uit me hoofd tsja haar Facebook kijk ik eigenlijk vrijwel nooit op.
Overigens weet ik niet of het helpt als je je gevoel aan mensen kunt uitleggen.
Tuurlijk helpt het wel een beetje, ikzelf heb het aan 5 mensen goed uitgelegd, maar had daarna nog steeds de drang om haar te whatsappen (heb ik ook gedaan).
Het verschilt per persoon maar 1 ding staat vast: iedere dag gaat het ietsjes beter.
We komen er wel overheen.
Desnoods kruipend.
Je hebt helemaal gelijk.quote:
T grootste probleem is eigk, je kunt alles wel verwijderen, facebook, telnr weg etc etc..
Je kent haar telnr uit je hoofd, dus als je een bericht wil sturen, dat smsje is zo gepiept..
Het moet dus echt van jezelf komen, en dat is lastig.
In theorie is t zo makkelijk. Nu nog in de praktijk uitvoeren..
Succes
Om 12 uur spreek ik haar weer en ik denk dat ik maar eens met een brok in mijn keel een 'sabbatical' ga voorstellen want vrees dat zij anders de stekker er uit trekt.
Ik slechts aan 2 mensen, waarvan 1tje dus het meisje is waar ik mee had afgesproken 2x. Met haar had ik spannend contact toen ik nog een relatie had. Tenminste het was spannend omdat ik een relatie had. Nadat het uit was had ik eigenlijk niet zoveel behoefte aan contact, maar het praten over mijn gevoelens kan ik goed met haar.quote:
[..]
Mooi zo, wegblijven van haar facebook is belangrijk.
Overigens weet ik niet of het helpt als je je gevoel aan mensen kunt uitleggen.
Tuurlijk helpt het wel een beetje, ikzelf heb het aan 5 mensen goed uitgelegd, maar had daarna nog steeds de drang om haar te whatsappen (heb ik ook gedaan).
Het verschilt per persoon maar 1 ding staat vast: iedere dag gaat het ietsjes beter.
We komen er wel overheen.
Desnoods kruipend.
Ik snap van mijzelf niet dat ik het er af en toe nog zo moeilijk mee heb. Ik heb het zelf uitgemaakt. Het is al de 2e x dat ik het uitgemaakt heb, en ook spijt heb. Ik begrijp haar ook wel dat ze nu heel erg huiverig is maar toch doet het zeer als je zegt dat je het weer wilt proberen.
Mja, ik heb het denk ik al wel aan 10 mensen verteld dat een einde er aan zit te komen. Beter nog ... ik ben de laatste weken veel op reis geweest, en heb daar echt uren met wildvreemde mensen gesproken over hoe kut ik me wel niet voel over deze gevoelensquote:
Overigens weet ik niet of het helpt als je je gevoel aan mensen kunt uitleggen.
Tuurlijk helpt het wel een beetje, ikzelf heb het aan 5 mensen goed uitgelegd, maar had daarna nog steeds de drang om haar te whatsappen (heb ik ook gedaan).
Het verschilt per persoon maar 1 ding staat vast: iedere dag gaat het ietsjes beter.
We komen er wel overheen.
Desnoods kruipend.
Ik gooide echt, maar dan ook echt(!) alles op tafel
Ik denk dat er een goede balans moet zijn. Blijf je anders niet te veel in je eigen zieligheid hangen?quote:
[..]
Mja, ik heb het denk ik al wel aan 10 mensen verteld dat een einde er aan zit te komen. Beter nog ... ik ben de laatste weken veel op reis geweest, en heb daar echt uren met wildvreemde mensen gesproken over hoe kut ik me wel niet voel over deze gevoelens
Ik gooide echt, maar dan ook echt(!) alles op tafel
Dat klopt. Dat is ook zo, en daar moet ik nu(!) zo snel mogelijk uitkomen. Maarja, met kerst en december in aantocht en het feit dat je de laatste 2 jaar dacht dat dit de relatie is die je voor de rest van je leven wilt, ik heb meerdere relaties gehad die niet zo serieus waren, komt dit toch wel een beetje als een shock.quote:
[..]
Ik denk dat er een goede balans moet zijn. Blijf je anders niet te veel in je eigen zieligheid hangen?
Zeker nu ik haar over een minuut of 10 weer zal spreken.
Ik merk dat bij mijzelf ook, dit is ook de tijd van het jaar dat je graag met een geliefde wilt zijn. Het voordeel is dat je als alles over is zeg maar 2 januari dat je dan in plaats van een kater een goed gevoel hebt omdat dat verlangen naar leuke feestdagen weg is.quote:
[..]
Dat klopt. Dat is ook zo, en daar moet ik nu(!) zo snel mogelijk uitkomen. Maarja, met kerst en december in aantocht en het feit dat je de laatste 2 jaar dacht dat dit de relatie is die je voor de rest van je leven wilt, ik heb meerdere relaties gehad die niet zo serieus waren, komt dit toch wel een beetje als een shock.
Zeker nu ik haar over een minuut of 10 weer zal spreken.
Succes met het gesprek zo. En neem geen overhaaste beslissingen. Ik heb dit 2 keer onnodig gedaan. Weet het 100% zeker, of in ieder geval 99%.
Hoe bedoel je 2 keer onnodig gedaan? Onnodig doorgetrokken? Of onnodig uitgemaakt?quote:
[..]
Ik merk dat bij mijzelf ook, dit is ook de tijd van het jaar dat je graag met een geliefde wilt zijn. Het voordeel is dat je als alles over is zeg maar 2 januari dat je dan in plaats van een kater een goed gevoel hebt omdat dat verlangen naar leuke feestdagen weg is.
Succes met het gesprek zo. En neem geen overhaaste beslissingen. Ik heb dit 2 keer onnodig gedaan. Weet het 100% zeker, of in ieder geval 99%.
Onnodig uitgemaakt. Ik ben redelijk impulsief en dat is ook de reden waarom zij nu niet meer verder wilt of in ieder geval niet op dit moment verder wilt.quote:
[..]
Hoe bedoel je 2 keer onnodig gedaan? Onnodig doorgetrokken? Of onnodig uitgemaakt?
. kerst komt wel zoals t komt. Ja, ik zal de leuke dingen die we dan altijd deden wel missen.. Het eten met haar etc..Oud&nieuw kan me niet zoveel schelen dat ze er niet is. Dan ben ik toch liever bij vrienden, ook omdat ik wél een voorliefde heb voor carbidschieten en vuurwerk. En dan 's avonds lekker in de kroeg feesten. Dat waren zaken wat zij niet leuk vond, en zij ging liever naar een groot plein ofzo.. Of grote sporthal waar een feest was.. En daar vind ik geen zak aan.
Dat zou ik ook eens moeten doen. Denken aan alle problemen die de feestdagen gaven met mijn ex. Deels buiten onze schuld om maar het was voor de dag zelf altijd een hoop gelul.quote:
Over die feestdagen heb ik nog niet eens nagedacht
Oud&nieuw kan me niet zoveel schelen dat ze er niet is. Dan ben ik toch liever bij vrienden, ook omdat ik wél een voorliefde heb voor carbidschieten en vuurwerk. En dan 's avonds lekker in de kroeg feesten. Dat waren zaken wat zij niet leuk vond, en zij ging liever naar een groot plein ofzo.. Of grote sporthal waar een feest was.. En daar vind ik geen zak aan.
Oud&nieuw was altijd een vreselijk getouwtrek wie me dan zou krijgen. Vriendin of mn vrienden.
Koos ik voor vriendin dan verloochende ik mezelf. Koos ik voor vrienden, dan had ik een boze/verdrietige vriendin, ook al zei ze dat dat niet zo was.
Ugh, de koppijn die dat altijd opleverde...
Ik kijk dit jaar plots echt uit naar oud&nieuw! Yeah
Dat had ik dus niet, wij waren altijd heel erg sterk naar elkaar toegetrokken met oud en nieuw! Dus heel erg gericht met slechts z'n 2en. Ze is overigens nog niet komen opdagen om 12 uur. Guess its over, maar still not sure.quote:
Kerst was vaak gezeik bij wie zijn we op 1e en bij wie op 2e kerstdag.
Oud&nieuw was altijd een vreselijk getouwtrek wie me dan zou krijgen. Vriendin of mn vrienden.
Koos ik voor vriendin dan verloochende ik mezelf. Koos ik voor vrienden, dan had ik een boze/verdrietige vriendin, ook al zei ze dat dat niet zo was.
Ugh, de koppijn die dat altijd opleverde...
Ik kijk dit jaar plots echt uit naar oud&nieuw! Yeah
Laat het maar even rusten. Even geen contact meer tot dat zij naar jou toe komt. En probeer je zelf er niet van te overtuigen dat zij hetzelfde denkt en dat jij het daarom maar moet doen.quote:
[..]
Dat had ik dus niet, wij waren altijd heel erg sterk naar elkaar toegetrokken met oud en nieuw! Dus heel erg gericht met slechts z'n 2en. Ze is overigens nog niet komen opdagen om 12 uur. Guess its over, maar still not sure.
Prima. Ik heb wel een mail klaar met hetgeen wat ik haar wou zeggen. Puur om te zorgen dat ik emotie er niet in gooi. Zit even te twijfelen of ik die mail zal sturen of wachten tot ze weer online komt.quote:
[..]
Laat het maar even rusten. Even geen contact meer tot dat zij naar jou toe komt. En probeer je zelf er niet van te overtuigen dat zij hetzelfde denkt en dat jij het daarom maar moet doen.
Het gruwelijke verneukte is gewoon dat zij continu in mijn hoofd zit. Alle leuke dingen die ik deed, deed ik met haar samen. Ik zoek nu afleiding, en val terug in emoties met haar. En ja .. dat wil ik dus echt niet!
Je kon geen O&N vieren met je vriendin en je vrienden?quote:
Kerst was vaak gezeik bij wie zijn we op 1e en bij wie op 2e kerstdag. Maar dat zal wel bij alle families zijn....
Oud&nieuw was altijd een vreselijk getouwtrek wie me dan zou krijgen. Vriendin of mn vrienden.
Koos ik voor vriendin dan verloochende ik mezelf. Koos ik voor vrienden, dan had ik een boze/verdrietige vriendin, ook al zei ze dat dat niet zo was.
Ugh, de koppijn die dat altijd opleverde...
Ik kijk dit jaar plots echt uit naar oud&nieuw! Yeah
Wacht anders een paar dagen met die mail. Ik heb in die 3 jaar relatie wel gemerkt dat getypt contact om het zo maar te noemen zaken eerder verergerd dan verbetert.quote:
[..]
Prima. Ik heb wel een mail klaar met hetgeen wat ik haar wou zeggen. Puur om te zorgen dat ik emotie er niet in gooi. Zit even te twijfelen of ik die mail zal sturen of wachten tot ze weer online komt.
Het gruwelijke verneukte is gewoon dat zij continu in mijn hoofd zit. Alle leuke dingen die ik deed, deed ik met haar samen. Ik zoek nu afleiding, en val terug in emoties met haar. En ja .. dat wil ik dus echt niet!
Bij mij is het nu 2 maanden over en ja heb er een paar keer gezien. Maar ik heb precies hetzelfde. Reis 4 uur per dag in de trein en op zich vind ik dat prima maar de gedachte aan haarverstoort de rust die ik dan heb. Het probleem is ook dat door die emotie mijn benadering naar haar toe verkeerd is.
Ik zal haar in die zin niet zo snel meer tegenkomen. Ze woont namelijk op een goed 2 uur vliegen vanaf Schiphol. Punt is wel dat we de afgelopen tijd natuurlijk veel in Nederland hebben samen gedaan.quote:
[..]
Wacht anders een paar dagen met die mail. Ik heb in die 3 jaar relatie wel gemerkt dat getypt contact om het zo maar te noemen zaken eerder verergerd dan verbetert.
Bij mij is het nu 2 maanden over en ja heb er een paar keer gezien. Maar ik heb precies hetzelfde. Reis 4 uur per dag in de trein en op zich vind ik dat prima maar de gedachte aan haarverstoort de rust die ik dan heb. Het probleem is ook dat door die emotie mijn benadering naar haar toe verkeerd is.
Ik woon 10 minuten met de auto van haar vandaan en toch zie ik haar niet. Afstand is in die zin niet zo relevant. Juist na zo'n periode is het inderdaad extra pijnlijk. Als je echt de behoefte voelt om contact op te nemen moet je dat gewoon doen. Realiseer je echter dat een behoefte iets is wat 'moet' en een verlangen iets is wat je 'wil'. Hierin zit een duidelijk verschil. Zolang je handelt uit behoefte zal het niet zo snel goed komen. Dit ben ik momenteel aan het ondervinden.quote:
[..]
Ik zal haar in die zin niet zo snel meer tegenkomen. Ze woont namelijk op een goed 2 uur vliegen vanaf Schiphol. Punt is wel dat we de afgelopen tijd natuurlijk veel in Nederland hebben samen gedaan.
Mja ik zal een 'sabbatical' voorstellen. Maar mijn vrienden schreeuwen letterlijk, maak het uit! Ze is het niet waard en 'wij' zijn je kwijt op dit moment.quote:
[..]
Ik woon 10 minuten met de auto van haar vandaan en toch zie ik haar niet. Afstand is in die zin niet zo relevant. Juist na zo'n periode is het inderdaad extra pijnlijk. Als je echt de behoefte voelt om contact op te nemen moet je dat gewoon doen. Realiseer je echter dat een behoefte iets is wat 'moet' en een verlangen iets is wat je 'wil'. Hierin zit een duidelijk verschil. Zolang je handelt uit behoefte zal het niet zo snel goed komen. Dit ben ik momenteel aan het ondervinden.
Het punt is, het moddert en moddert maar aan op dit moment dus ik spring van 'hoop' naar verdriet en vice versa. Ik snap zelf ook wel dat ik het op deze manier alleen maar moeilijker maak, maar ik kan gewoon de knoop zelf niet doorhakken. Echt bizar, ik kan het echt niet. Terwijl ik voorgaand bij andere relaties nooit het probleem had om een knoop door te hakken.
Mijn vrienden hebben mij in die zin redelijk afzijdig gehouden. Voor hun kwam het ook 2 keer redelijk verassend. Maar goed dat was het ook. Je moet je realiseren dat zij jou graag zien en in die zin een vriendin een sta in de weg is. Vaak echter hebben vrienden gelijk, want zij zien hoe het met je gaat.quote:
[..]
Mja ik zal een 'sabbatical' voorstellen. Maar mijn vrienden schreeuwen letterlijk, maak het uit! Ze is het niet waard en 'wij' zijn je kwijt op dit moment.
Het punt is, het moddert en moddert maar aan op dit moment dus ik spring van 'hoop' naar verdriet en vice versa. Ik snap zelf ook wel dat ik het op deze manier alleen maar moeilijker maak, maar ik kan gewoon de knoop zelf niet doorhakken. Echt bizar, ik kan het echt niet. Terwijl ik voorgaand bij andere relaties nooit het probleem had om een knoop door te hakken.
Een sabbatical is dan zeker een optie.
Dat ging gewoon moeilijk.quote:
[..]
Je kon geen O&N vieren met je vriendin en je vrienden?
SPOILERIk heb zelf een probleem met mijn gehoor, waardoor ik moeite heb aandacht te houden bij een gesprek. Hier doe ik dus veel moeite voor, waardoor al gauw 1 van de twee 'groepen' het onderspit delft qua aandacht, en dat is absoluut niet tof om te horen de volgende dag.
Zij had op een gegeven moment niet zoveel zin om met mij daarnaar toe te gaan ivm zaken die eerder in de kroeg waren gebeurd, en er waren gewoon weinig dames bij. De meeste vrienden van me hadden geen vriendin, dus dan was ze wat dat betreft een beetje alleen. Tegenwoordig hebben de meeste vrienden wel een vriendin, maar die zijn allemaal een stuk jonger. Dat scheelt gewoon 5-8 jaar.. Terwijl mijn vrienden vergeleken met mij 0-3 jaar schelen in de jongere richting..
1x is het wel succesvol gegaan, ik denk 3 jaar geleden ofzo, maar toen gingen we pas laat naar mijn vrienden toe (na 12u), waardoor ik die eigenlijk nauwelijks heb gesproken.
We hadden met O&N gewoon compleet andere wensen, en dat werkte totaal niet (vond ik). Het mooiste had ik gevonden als ik overdag op 31dec bij haar was, en dan dat we na 7u ons eigen weg zouden gaan. Dan heb ik haar overdag tijd gegeven, 's avonds kon zij bij vriendinnen zijn oid, en ik bij m'n vrienden.
[ Bericht 4% gewijzigd door Glijdt_licht op 26-11-2012 13:00:07 ]
Nou .. babbel gehad met haar. We praten weer om 8 uur verder.quote:
[..]
Mijn vrienden hebben mij in die zin redelijk afzijdig gehouden. Voor hun kwam het ook 2 keer redelijk verassend. Maar goed dat was het ook. Je moet je realiseren dat zij jou graag zien en in die zin een vriendin een sta in de weg is. Vaak echter hebben vrienden gelijk, want zij zien hoe het met je gaat.
Een sabbatical is dan zeker een optie.
Zij heeft het er over dat ik te 'sticky' ben en dat de relatie te 'toxic' is. Zij zegt verder dat ik continu te drastisch ben en de plannen teveel wil veranderen. Ik zit in een dipje en wil me echt vlot weer beter voelen maar ik trek me continu aan haar op. Dat wil ze niet verder, ze wil dat ik een leven met haar naast mijn eigen leven heb. En mijn eigen leven is op dit moment haar leven, en dus niet interessant voor d'r.
We praten om 8 uur verder.
Wat zal ik doen? Iemand een tip?
Het is overduidelijk. Omdat jij je te veel aan haar gebonden hebt ben je niet meer interresant. Echter omdat ze van je houd(ga ik van uit als ik het zo hoor) wilt ze je nog een kans geven. Wees exclusief, vanavond niet praten om 8 uur er is wat tussengekomen. Doe alsof je het druk hebt en minder tijd. Ga op stap met vrienden en doe wat ze zegt: krijg een eigen leven. Vervelender kan het er niet op worden.quote:
[..]
Nou .. babbel gehad met haar. We praten weer om 8 uur verder.
Zij heeft het er over dat ik te 'sticky' ben en dat de relatie te 'toxic' is. Zij zegt verder dat ik continu te drastisch ben en de plannen teveel wil veranderen. Ik zit in een dipje en wil me echt vlot weer beter voelen maar ik trek me continu aan haar op. Dat wil ze niet verder, ze wil dat ik een leven met haar naast mijn eigen leven heb. En mijn eigen leven is op dit moment haar leven, en dus niet interessant voor d'r.
We praten om 8 uur verder.
Wat zal ik doen? Iemand een tip?
Om nu meteen de afspraak af te zeggen lijkt me overbodig.quote:
[..]
Nou .. babbel gehad met haar. We praten weer om 8 uur verder.
Zij heeft het er over dat ik te 'sticky' ben en dat de relatie te 'toxic' is. Zij zegt verder dat ik continu te drastisch ben en de plannen teveel wil veranderen. Ik zit in een dipje en wil me echt vlot weer beter voelen maar ik trek me continu aan haar op. Dat wil ze niet verder, ze wil dat ik een leven met haar naast mijn eigen leven heb. En mijn eigen leven is op dit moment haar leven, en dus niet interessant voor d'r.
We praten om 8 uur verder.
Wat zal ik doen? Iemand een tip?
Zeg tegen haar dat ze gelijk heeft en dat je eraan gaat werken.
Vervolgens neem je geen contact meer met haar op en wacht je tot zij jou gaat bellen/smsen/whatsappen.
In de tussentijd moet je proberen jezelf te vermaken; doe leuke dingen!
Ga uit met vrienden, organiseer een 'chilling' bij jou thuis, begin met een sport oid.
Als je maar dingen ook voor jezelf gaat doen. Wat deed je bijvoorbeeld toen je je vriendin nog niet had? Als je alleen maar bezig was met slapen, werken, internetten en tv kijken had je je vriendin waarschijnlijk nooit ontmoet.
Denk er over na wat jij wilt (doen).
Het probleem was een beetje dat de dingen die ik leuk vindt, met haar samen deed. Dus heb nu een beetje gestudeerd en gesport om deze uren door te komen, zo eten en dan afwachten tot een uur of 8.quote:
[..]
Om nu meteen de afspraak af te zeggen lijkt me overbodig.
Zeg tegen haar dat ze gelijk heeft en dat je eraan gaat werken.
Vervolgens neem je geen contact meer met haar op en wacht je tot zij jou gaat bellen/smsen/whatsappen.
In de tussentijd moet je proberen jezelf te vermaken; doe leuke dingen!
Ga uit met vrienden, organiseer een 'chilling' bij jou thuis, begin met een sport oid.
Als je maar dingen ook voor jezelf gaat doen. Wat deed je bijvoorbeeld toen je je vriendin nog niet had? Als je alleen maar bezig was met slapen, werken, internetten en tv kijken had je je vriendin waarschijnlijk nooit ontmoet.
Denk er over na wat jij wilt (doen).
Ik kijk er enigszins naar uit om 8 uur met haar te kletsen. Maar vrees ook dat het wel eens de laatste keer kan zijn. De grootste klacht is dat ze zegt dat mijn dag om die van haar draait. Dat klopt ook wel, want ik ben bang haar te verliezen, en zij zegt continu, je moet een leven naast die van mij kunnen opbouwen. Ja, allemaal prima, maar ik ben bang als ik weer volledig op m'n schoenen sta, dat jij er van door gaat! ;'(. Ik wil d'r ook echt loslaten en ik wil ook niet continu om haar nek hangen maar het is puur een defensieve actie van mezelf omdat ik haar niet kwijt wil. Echt bizar wat gevoelens met je hoofd doen, mede omdat ik normaliter (en in vorige relaties) altijd super strikt rationeel was.
Afwachten tot een uur of 8.
Ik was, ben eigenlijk nog steeds, een beetje bang voor hetzelfde- dat ik hem helemaal verlies nu we het contact verbreken, ook als goede vriend. Die hij altijd al is geweest, die me heel dierbaar zijn gezien ik vrijwel niemand heb die me zo kent. Maar uiteindelijk voelen beide partijen zich waarschijnlijk slechter als het maar zo half-half touwtrekkend doorgaat.quote:
[..]
Het probleem was een beetje dat de dingen die ik leuk vindt, met haar samen deed. Dus heb nu een beetje gestudeerd en gesport om deze uren door te komen, zo eten en dan afwachten tot een uur of 8.
Ik kijk er enigszins naar uit om 8 uur met haar te kletsen. Maar vrees ook dat het wel eens de laatste keer kan zijn. De grootste klacht is dat ze zegt dat mijn dag om die van haar draait. Dat klopt ook wel, want ik ben bang haar te verliezen, en zij zegt continu, je moet een leven naast die van mij kunnen opbouwen. Ja, allemaal prima, maar ik ben bang als ik weer volledig op m'n schoenen sta, dat jij er van door gaat! ;'(. Ik wil d'r ook echt loslaten en ik wil ook niet continu om haar nek hangen maar het is puur een defensieve actie van mezelf omdat ik haar niet kwijt wil. Echt bizar wat gevoelens met je hoofd doen, mede omdat ik normaliter (en in vorige relaties) altijd super strikt rationeel was.
Afwachten tot een uur of 8.
Veel sterkte zo. Verwacht er niet te veel van, dan kan het alleen maar meevallen.
Mja, ik weet alleen bij mezelf wel, dat 2 van mijn exen, echt goede vrienden van me zijn op dit moment. Waarom ? Omdat ze me juist door en door kennen. En daar heb ik op dit soort momenten meer aan, dan mannelijk gelul wat vaak nogal bot overkomtquote:
[..]
Ik was, ben eigenlijk nog steeds, een beetje bang voor hetzelfde- dat ik hem helemaal verlies nu we het contact verbreken, ook als goede vriend. Die hij altijd al is geweest, die me heel dierbaar zijn gezien ik vrijwel niemand heb die me zo kent. Maar uiteindelijk voelen beide partijen zich waarschijnlijk slechter als het maar zo half-half touwtrekkend doorgaat.
Veel sterkte zo. Verwacht er niet te veel van, dan kan het alleen maar meevallen.
.Het leven is kut.
Gelukkig niet op een hele nare manier maar meer een "wat als" gevoel. Denk dat je er pas ECHT overheen komt als je iemand hebt waarmee het net zo leuk is.
Maar kan d'r wel mee leven zo verder
Mja :/
Daarom denk ik ook zeker weleens van: "Wat als"
Want ja, om dit te overtreffen heb je wel een zwaar kaliber nodig :/
SPOILERMaar natuurlijk waren er ook zaken waarvan ik 100% zeker weet dat het beter kan..
Dat gevoel heb ik ook wel vaak hoor. Ik heb net een gesprek met haar achter de rug en weet niet wat ik er nu mee aan moetquote:
Nja, ik ben zelf wel bang dat er niet snel iemand zal zijn die me zo goed zal gaan kennen, en waar ik altijd lol mee kan hebben. Zeker niet dat icm haar niveau e.d.
Wat heb je allemaal gedaan/geprobeerd?quote:Op maandag 26 november 2012 20:17 schreef standbyme het volgende:
Na bijna één jaar ben ik nog steeds niet over m'n ex heen. Ik heb geen idee wat ik moet doen en ik voel me echt waardeloos. Iedereen is verder gegaan en alleen ik ben achter gebleven.
Het leven is kut.
Ik was ook bang dat ik mn ex-vriendin als goede vriendin zou verliezen.quote:
[..]
Ik was, ben eigenlijk nog steeds, een beetje bang voor hetzelfde- dat ik hem helemaal verlies nu we het contact verbreken, ook als goede vriend. Die hij altijd al is geweest, die me heel dierbaar zijn gezien ik vrijwel niemand heb die me zo kent. Maar uiteindelijk voelen beide partijen zich waarschijnlijk slechter als het maar zo half-half touwtrekkend doorgaat.
Veel sterkte zo. Verwacht er niet te veel van, dan kan het alleen maar meevallen.
Ik heb met mn ex-vriendin afgesproken om vrienden te blijven, omdat ik haar zo goed ken en zij mij.
Paar weken later nu, en het werkt voor mij totaal niet meer. We weten niks tegen elkaar te zeggen.
Als we gesprekken hebben gaat het over vroeger en wordt 1 vd 2 gekwetst. Heb 'r vandaag nog 2 minuten gezien; kreeg een usb stick met fotos van 'ons'.
Voor mij hoeft die vriendschap niet meer, het wordt toch niks en het moet allemaal van mijn kant komen.
Flikker toch op...
En, hoe ging het?quote:
[..]
Dat gevoel heb ik ook wel vaak hoor. Ik heb net een gesprek met haar achter de rug en weet niet wat ik er nu mee aan moet
En dan begin ik me na zo'n periode ook wel af te vragen, is er dan wel de juiste beslissing gemaakt door jou?SPOILERAlleen zelfs nu, bijna 6 maanden na de geestelijke breuk, en feitelijk 10 maanden na de fysieke breuk (ivm stage buitenland, ze ging weg en iets over de helft maakte ze t uit, ze is sinds enkele maanden weer terug in NL) zegt ze dat ze in de war wordt als ze mij ziet, dat ze niet weet wat ze moet laten zien, en dat het toch altijd weer zo gezellig is enzo... Heb tzelfde als ik haar zie.
Zou als ik jou was daar niet over piekeren. Stel ze smeekt je om terug te komen, zou je dat dan doen? Je moet jezelf niet pijnigen met de gedachte van 'wat als' enzo.quote:
Ik kan nog steeds prima met mn ex praten, dat is echt nooit een probleem geweest.En dan begin ik me na zo'n periode ook wel af te vragen, is er dan wel de juiste beslissing gemaakt door jou?SPOILERAlleen zelfs nu, bijna 6 maanden na de geestelijke breuk, en feitelijk 10 maanden na de fysieke breuk (ivm stage buitenland, ze ging weg en iets over de helft maakte ze t uit, ze is sinds enkele maanden weer terug in NL) zegt ze dat ze in de war wordt als ze mij ziet, dat ze niet weet wat ze moet laten zien, en dat het toch altijd weer zo gezellig is enzo... Heb tzelfde als ik haar zie.
Voorbij is voorbij denk ik maar.
Mja, weet niet. We hebben het eigenlijk niet besproken. Het voelde ook enigszins markant aan. Ze zei dat ze zich wat beter voelde dan in de ochtend toen we ook een gesprek hadden. Maar specifiek hebben we het niet bediscussieerd. Ik zou volgende week langsgaan en we hebben het eigenlijk alleen maar over het moment gehad wanneer ik dan weer terug zou komen. En toen zei ze, laten we maar slapen. En toen eindigde het gesprek.quote:
Weet niet of ik nu veel verder ben. Ik hoop van wel. Enorm lastig dit.
Alles.quote:
[..]
Wat heb je allemaal gedaan/geprobeerd?
Helemaal niks doen, alleen maar in bed blijven, huilen, sporten, leuke dingen met vriendinnen doen, afleiding, proberen om andere jongens leuk te vinden, op school focussen, alles verwijderen.
Niks helpt.
Hoe denk jij dat het komt dat jij je zo voelt?quote:
[..]
Alles.
Helemaal niks doen, alleen maar in bed blijven, huilen, sporten, leuke dingen met vriendinnen doen, afleiding, proberen om andere jongens leuk te vinden, op school focussen, alles verwijderen.
Niks helpt.
Ik herken me hier heel erg in. Het moest ook allemaal van mijn kant komen, maar hij doet het lijken alsof het steeds mijn schuld was dat het fout liep. Terwijl hij geen moment moeite deed om ook maar iets voor me te doen. Doei dan maar he.quote:
[..]
Ik was ook bang dat ik mn ex-vriendin als goede vriendin zou verliezen.
Ik heb met mn ex-vriendin afgesproken om vrienden te blijven, omdat ik haar zo goed ken en zij mij.
Paar weken later nu, en het werkt voor mij totaal niet meer. We weten niks tegen elkaar te zeggen.
Als we gesprekken hebben gaat het over vroeger en wordt 1 vd 2 gekwetst. Heb 'r vandaag nog 2 minuten gezien; kreeg een usb stick met fotos van 'ons'.
Voor mij hoeft die vriendschap niet meer, het wordt toch niks en het moet allemaal van mijn kant komen.
Flikker toch op...
Ik denk omdat we nooit echt een kans hebben gehad om een goede relatie te hebben, ik zal je wel de details besparen. Ik mis alles aan hem, goede en slechte tijden. Ik mis het praten met hem, ik mis bij hem zijn.quote:
[..]
Hoe denk jij dat het komt dat jij je zo voelt?
Leeftijd en hoelang bij elkaar?quote:
[..]
Ik denk omdat we nooit echt een kans hebben gehad om een goede relatie te hebben, ik zal je wel de details besparen. Ik mis alles aan hem, goede en slechte tijden. Ik mis het praten met hem, ik mis bij hem zijn.
Ja precies, wij hebben ons best gedaan ervoor en als het dan toch niet werkt is het jammer maar helaas.quote:
[..]
Ik herken me hier heel erg in. Het moest ook allemaal van mijn kant komen, maar hij doet het lijken alsof het steeds mijn schuld was dat het fout liep. Terwijl hij geen moment moeite deed om ook maar iets voor me te doen. Doei dan maar he.
We hebben nooit langer dan een jaar gehad, zit ook weer een heel verhaal achter.quote:
[..]
Leeftijd en hoelang bij elkaar?
Ben zelf 17. Toen we voor het eerst iets hadden was ik 14 en hij 17. De tweede keer was ik 16 en hij 20.
Ik moet hierin wel zeggen dat ik met name merkte dat 2 van mijn beste vrienden (2 exen) ook pas kwamen nadat we elkaar eerst even niet zagen.quote:
[..]
Ja precies, wij hebben ons best gedaan ervoor en als het dan toch niet werkt is het jammer maar helaas.
Al moet ik er wel bij zeggen dat toen beide relaties uitgingen, we specifiek niet uit elkaar gingen om vrienden te blijven maar een soort van seek and destroy poging om alles van d'r te vergeten!
En bij de een duurde het een jaar of 2, de andere een aantal maanden en we spreken elkaar nu vrij vaak.
Uit eigen ervaring zou ik zeggen, dat komt wel weer goed en daar kom je wel weer over heen!quote:
[..]
We hebben nooit langer dan een jaar gehad, zit ook weer een heel verhaal achter.
Ben zelf 17. Toen we voor het eerst iets hadden was ik 14 en hij 17. De tweede keer was ik 16 en hij 20.
Zegt iedereen, maar ik ben het onderhand een beetje zat om dat elke keer te horen te krijgen want in mijn geval is het niet zo makkelijk. Maarja, hoe lang duurt het voordat ik eroverheen kom? 2 jaar? 3?quote:
[..]
Uit eigen ervaring zou ik zeggen, dat komt wel weer goed en daar kom je wel weer over heen!
Okay, wie weet komt het ooit dan nog. Maar ik ga er in ieder geval niet meer van uit en dat zorgt voor een hoop rust. Overigens is mijn ex niet zo'n initiatiefneemster dus denk eigenlijk niet dat het ooit van haar kant zal komen.quote:
[..]
Ik moet hierin wel zeggen dat ik met name merkte dat 2 van mijn beste vrienden (2 exen) ook pas kwamen nadat we elkaar eerst even niet zagen.
Al moet ik er wel bij zeggen dat toen beide relaties uitgingen, we specifiek niet uit elkaar gingen om vrienden te blijven maar een soort van seek and destroy poging om alles van d'r te vergeten!
En bij de een duurde het een jaar of 2, de andere een aantal maanden en we spreken elkaar nu vrij vaak.
Ach ja, ik zie het allemaal wel.
..
En dan met name
enquote:I know you think that I shouldn't still love you,
Or tell you that.
But if I didn't say it, well I'd still have felt it
where's the sense in that?
I promise I'm not trying to make your life harder
Or return to where we were
Alleen is die witte vlag bij mij wel aanwezig, en denk ik wel dat ik aan het doorgaan ben met mn leven..quote:And when we meet
Which I'm sure we will
All that was there
Will be there still
I'll let it pass
And hold my tongue
And you will think
That I've moved on....
[ Bericht 20% gewijzigd door Glijdt_licht op 26-11-2012 23:55:11 ]
Ik zit er nog steeds in. Net ook weer een babbel met d'r gehad, voor een minuut of 7. Ik voel geen compassie van d'r kant maar ze blijft maar zeggen dat ik niet zo drastisch moet doen over een 'maandje' geen contact etc. En als ik dan zeg dat we eventueel elkaar in februari of maart niet meer zullen zien of spreken. Dan wordt ze wel giftig. Maar deze deze maand blijft gewoon moeilijk en zal niet leuk zijn. Hopelijk wordt het daarna beter.quote:
En op de vraag of ze met mij verder wil, zegt ze, dat weet ik niet. Maar ze zegt wel dat ze op dit moment geen keus kan maken want als ze het nu uit zou moeten maken voelt ze zich guilty ten opzichte van mij, en zou ze me breken en dat kan ze zich zelf niet aan doen...
Echt, waar begeef ik mezelf in ...
[ Bericht 0% gewijzigd door sitting_elfling op 27-11-2012 10:41:10 ]
Toepasselijke tekst, hele nummer borrelt ook ineens weer mijn hoofd binnen, al merk ik dat het langzaamaan wel weer goed met me gaat op het gebied van relaties. Ex had vorige week een date en ik hoop dat ie leuk wasquote:
Hmm, voor mezelf kwam er even een kutnummer voor op de radio, die exact weergeeft hoe ik me opzich voel
En dan met name
[..]
en
[..]
Alleen is die witte vlag bij mij wel aanwezig, en denk ik wel dat ik aan het doorgaan ben met mn leven..
Mag ik een beetje meeposten?quote:
Zelf afkappen, je breuk laten helen en daarna je pas op het vlak van wellicht komt het allemaal goed. Tijdje afstand is negen van de tien keer gewoon een breuk.
Ik wil bovenstaande advies ter harte nemen.
In het kort:
• 14 jaar relatie, 6 jaar getrouwd. Nooit wrijvingen, altijd fijn samen, de grootste lol, enorm verliefd, tot een maand geleden volgens hem.
• Hij weet het ineens allemaal niet meer (kreeg ik het horen nadat hij vrolijk bij vrienden was gaan chillen, complete verrassing).
• Ik mag vooral niet teveel drama trappen want dat is vermoeiend voor hem en hij heeft het al zo moeilijk.
• Er is geen ander, hij weet dat ik dat liever had gehad. Nu kan hij geen echte reden geven. Ik gok 14-year itch.
• Hij wil graag vrienden blijven want hij kan zich geen leven zonder me voorstellen
• Een maand geleden zei hij nog oud met me te willen worden.
• Ik ben er klaar mee.
• AUW
Kort en bondig
Ik denk vooral dat hij ruimte nodig heeft omdat hij in een crisis verkeert en geen uitweg ziet. Verbreek beide de banden, kijk hoe dat bevalt.
Dat van vrienden blijven vind ik persoonlijk zo vreselijk pijnlijk als men er geen zak om lijkt te geven hoe de ander zich voelt...
Bloody hell! Mijn vriendin zegt ong. hetzelfde. Opeens is het gevoel weg, of zelfs misschien nog erger, misschien is dat gevoel er nooit geweest. Maarja, omdat je zoveel tijd met elkaar hebt gespendeerd kun je toch niet echt zonder de ander.quote:
[..]
Mag ik een beetje meeposten?
Ik wil bovenstaande advies ter harte nemen.
In het kort:
• 14 jaar relatie, 6 jaar getrouwd. Nooit wrijvingen, altijd fijn samen, de grootste lol, enorm verliefd, tot een maand geleden volgens hem.
• Hij weet het ineens allemaal niet meer (kreeg ik het horen nadat hij vrolijk bij vrienden was gaan chillen, complete verrassing).
• Ik mag vooral niet teveel drama trappen want dat is vermoeiend voor hem en hij heeft het al zo moeilijk.
• Er is geen ander, hij weet dat ik dat liever had gehad. Nu kan hij geen echte reden geven. Ik gok 14-year itch.
• Hij wil graag vrienden blijven want hij kan zich geen leven zonder me voorstellen
• Een maand geleden zei hij nog oud met me te willen worden.
• Ik ben er klaar mee.
• AUW
Kort en bondig
Verbreek de banden na een 14 jarige relatie + incluis trouwen? Dat lijkt me erg lastig, met name als je je leven op die gene hebt gebouwd en eigenlijk niet zonder hem kan.quote:
Ik denk vooral dat hij ruimte nodig heeft omdat hij in een crisis verkeert en geen uitweg ziet. Verbreek beide de banden, kijk hoe dat bevalt.
Die laatste opmerking van je was ook het eerste wat ik dacht. Ik wil hem dat niet gunnen, laat hem me maar missen...quote:
14 jaar is niet niets, en de 14 jaar itch zou zomaar kunnen. Ik denk dat veel breuken te voorkomen zijn geweest als er voldoende gecommuniceerd wordt (iets wat ik zelf best moeilijk vind maar waar ik me enorm in ontwikkel)
Ik denk vooral dat hij ruimte nodig heeft omdat hij in een crisis verkeert en geen uitweg ziet. Verbreek beide de banden, kijk hoe dat bevalt.
Dat van vrienden blijven vind ik persoonlijk zo vreselijk pijnlijk als men er geen zak om lijkt te geven hoe de ander zich voelt...
Mijn 'man' is geen prater, hoewel ik dat altijd heb geprobeerd. Hij draagt een masker, een echte pokerface. Helaas ben ik daar te laat achter gekomen. Hij was mijn eerste, we waren onervaren. Dus ik ben nu 32 en ga niet de rest van mijn leven met onzekerheid rondlopen, zelfs als het goedkomt van zijn kant.
Dat is ook het moeilijkste. Zeker omdat ik het niet aan zag komen. Hij heeft tot het laatste moment zeer vakkundig gelogen en het allemaal al voor zichzelf verwerkt lijkt het. Typisch, maar wel heel jammer dat ik het blijkbaar niet waard was om eerder in vertrouwen te nemen.quote:
[..]
Verbreek de banden na een 14 jarige relatie + incluis trouwen? Dat lijkt me erg lastig, met name als je je leven op die gene hebt gebouwd en eigenlijk niet zonder hem kan.
Verder hebben we een huis halverwege de verbouwing en godzijdank geen kinderen...
Ja van dattum! Misschien is het gevoel er nooit geweest (hij heeft het echt gezegd, na 14 jaar relatie). Dan was hij met zijn verliefde gezwijmel wel een verdomd goede acteur.quote:
[..]
Bloody hell! Mijn vriendin zegt ong. hetzelfde. Opeens is het gevoel weg, of zelfs misschien nog erger, misschien is dat gevoel er nooit geweest. Maarja, omdat je zoveel tijd met elkaar hebt gespendeerd kun je toch niet echt zonder de ander.
Hij is nu heel erg het verleden aan het vervormen lijkt het, om het voor zichzelf goed te praten. Heel apart om te zien.
Hier ga je invullen, maar daarom geef ik al aan: communicatie en een gevoel van veiligheid bij elkaar is key. Ikzelf vind dat het lastigst, mezelf bloot te geven en me "zwak" op te stellen als ik een probleem heb, heb snel de neiging om anderen niet tot last te willen zijn en dus op te gaan potten tot het niet meer houdbaar is. Angst en onzekerheid zijn slechte raadgevers...quote:
Typisch, maar wel heel jammer dat ik het blijkbaar niet waard was om eerder in vertrouwen te nemen.
Zuur, maar idd gelukkig geen kinderen.quote:Verder hebben we een huis halverwege de verbouwing en godzijdank geen kinderen...
Ik denk persoonlijk, omdat het je eerste is, dat er wel degelijk liefde in het spel was, maar dat hij het na 14 jaar en elkaars eerste en laatste zijn met veel dingen gewoon niet weet of domweg wil kijken of er meer is, wat ik mij geheel kan voorstellen. Collega van me zit met soortelijk probleem: 24, 7 jaar samen, nooit iets anders gedaan en zij wil andere dingen dan wat hij wil, diep van binnen.
En volgens mij mag dat. Maar is lastig dat dat zo ineens uit de lucht komt vallen omdat er niet eerder over gesproken is.
Ik heb het ook gehoord, en dat doet echt gruwelijk pijn. Gelukkig heb ik tot dusverre nog maar een kleine anderhalf jaar een relatie. Ik was alleen wel dom genoeg om op haar een leven te bouwen. En heb juist het idee dat bij weglopen, ik haar een plezier kan doen, terwijl ik juist bij haar wil blijven. Heb jij het idee dat jij er nog bij wil blijven dan?quote:
[..]
Ja van dattum! Misschien is het gevoel er nooit geweest (hij heeft het echt gezegd, na 14 jaar relatie). Dan was hij met zijn verliefde gezwijmel wel een verdomd goede acteur.
Hij is nu heel erg het verleden aan het vervormen lijkt het, om het voor zichzelf goed te praten. Heel apart om te zien.
Ik probeer zoveel mogelijk niet in te vullen, maar het is verdomd lastig. Je gaat redenen zoeken, of redenen zoeken om boos te zijn op hem misschien. Terwijl ik het wel begrijp, dat is het rotte.quote:
[..]
Hier ga je invullen, maar daarom geef ik al aan: communicatie en een gevoel van veiligheid bij elkaar is key. Ikzelf vind dat het lastigst, mezelf bloot te geven en me "zwak" op te stellen als ik een probleem heb, heb snel de neiging om anderen niet tot last te willen zijn en dus op te gaan potten tot het niet meer houdbaar is. Angst en onzekerheid zijn slechte raadgevers...
[..]
Zuur, maar idd gelukkig geen kinderen.
Ik denk persoonlijk, omdat het je eerste is, dat er wel degelijk liefde in het spel was, maar dat hij het na 14 jaar en elkaars eerste en laatste zijn met veel dingen gewoon niet weet of domweg wil kijken of er meer is, wat ik mij geheel kan voorstellen. Collega van me zit met soortelijk probleem: 24, 7 jaar samen, nooit iets anders gedaan en zij wil andere dingen dan wat hij wil, diep van binnen.
En volgens mij mag dat. Maar is lastig dat dat zo ineens uit de lucht komt vallen omdat er niet eerder over gesproken is.
Het is waar wat je zegt. Hij is er eerder over begonnen. Hij wilde een paar maanden geleden rondneuken denk ik, maar heeft dat op een enorm lullige manier gebracht (en vervolgens weer ontkend). Ineens waren er andere vrouwen in zijn leven, maar hij wilde er echt niets mee hoor! Hetgeen ik geloof, hij gaat niet vreemd. Ik zag het gebeuren... Het kwam zo uit de lucht vallen omdat hij er alles aan heeft gedaan om mijn onzekerheden weg te praten (tot in het extreme, really) en achteraf had ik gelijk.
Dat is eigenlijk de reden denk ik dat alles mis is gegaan. Ik zei nog tegen hem dat hij dit niet weg kon drukken, maar hij zei dat hij daar geen problemen mee had omdat hij toch zoveel van mij hield.
Ik begrijp heel goed wat je bedoelt.quote:
[..]
Ik heb het ook gehoord, en dat doet echt gruwelijk pijn. Gelukkig heb ik tot dusverre nog maar een kleine anderhalf jaar een relatie. Ik was alleen wel dom genoeg om op haar een leven te bouwen. En heb juist het idee dat bij weglopen, ik haar een plezier kan doen, terwijl ik juist bij haar wil blijven. Heb jij het idee dat jij er nog bij wil blijven dan?
Dat gevoel bij weglopen heb ik ook. Aan de andere kant: als ik blijf hangen, gaat hij nooit de gevolgen zien, omdat we dan fijn doorvloeien naar vrienden (with benefits liefst). Ik blijf ook hoop hebben ergens dat het goed kan komen als hij ff weggaat en ademruimte krijgt. Maar ik weet het pas sinds woensdag, dus het is nog heel vers allemaal.
Ik weet niet of ik wil blijven. Ik houd ontzettend veel van hem, maar ik weet niet of ik mezelf dit soort onzekerheden aan wil doen. Als hij nu ook de 15 year itch krijgt en de 16 year itch enz?
Hoe lang of kort je relatie ook is, als je een leven op iemand gaat bouwen, hakken dat soort opmerkingen als 'misschien was het gevoel er nooit' wel echt in.
De vriend waarmee ik het afgelopen half jaar heb gelopen heeft aangegeven toch nog niet klaar te zijn voor een relatie. Hij heeft van z'n 13e constant een relatie gehad (zelfs 3 jaar getrouwd geweest, met een dochter van 5), en hij heeft er spijt van dat hij vrij snel na de scheiding een relatie met mij heeft opgebouwd. Hij wil mij niet kwijt uit zijn leven, want we zijn en blijven goed voor elkaar en we hebben het super leuk met elkaar, maar hij wil zich gewoon niet binden. Hij wil die vrijheid nog even ervaren die hij al die tijd heeft gemist, rekening te hoeven houden met niemand en aan niemand verantwoording af te hoeven leggen (behalve z'n dochter dan).
Voor mij keihard balen dat hij daar nu eigenlijk pas echt achter komt, want ik ben nog steeds zó smoorverliefd dat ik met mijn vrouwelijke hormonen al bijna toekomstplannen uit aan het stippelen was enzo.
Die beslissing is een week of 2 geleden al genomen, maar het 'kickt' nu pas in eigenlijk. Omdat we de afgelopen 2 weken nog steeds veel met elkaar praatte en nog gewoon gezellig en lief deden tegen elkaar, en aan het grappen waren dat hij stiekem nog wel een beetje verliefd was op z'n beste vriendin enzo. Zo ongelukkig voelde ik me daar dus niet over.
Maar ik merk dat dat veel kletsen alsnog niet is wat hij wil, en dat hij daardoor steeds afstandelijker naar me doet. Waardoor ik weer meer onzeker raak enzo. Gister aan de praat geraakt en we waren er over uit dat ik te hoge verwachtingen van hem heb (over zijn gedrag naar mij toe enzo) en eigenlijk doe alsof we nog steeds een relatie hebben, en dat hij wil dat ik 'm gewoon als vriend behandel. Met iets extra's dan, want m'n vrienden spreek ik niet zo veel eigenlijk
Dan komt dus nu voor mij het besef dat ik écht alleen ben. Na 4 jaar.
Want voor hem had ik 3,5 jaar lang een relatie (afgelopen zaterdag zou dat 4 jaar geweest zijn), met iemand die eigenlijk juist te 'clingy' en bezitterig naar mij toe was. Ik heb het zelf uitgemaakt met hem, omdat mijn échte verliefdheid over was en ik gewoon gek werd van zijn jaloerse gedrag, maar ik besef nu dat dat was omdat hij zó bang was om mij kwijt te raken, en ik het enige was waar hij aan dacht. Dat heb ik nu dus met die recente relatie. Ik moet hem gewoon met rust laten, want ik weet wat voor gevoel mijn vorige ex mij gaf (ook al was het goed bedoeld) en dat benauwde gevoel wil ik hem niet geven, ook al doe ik dat eigenlijk al.
Maar die 3,5 jaar in die vorige relatie werd er dus constant aandacht aan mij besteed, werd mij duidelijk gemaakt dat er van me gehouden werd en dat ik gewaardeerd werd en had ik iemand om alles mee te delen. Na die relatie óók weer, en daar nog eens het gevoel erbij dat ik echt m'n soulmate heb gevonden (dat gevoel hebben we allebei nog steeds, maar als vrienden kun je ook soulmates zijn
). Maar ook hij was superverliefd op mij en wilde alles van me weten en gaf complimentjes enzo.Omdat dat allemaal in het vakje "relatie" hoort (dat doe je met je partner, niet met je vrienden), is dat nu allemaal weggevallen. Want ik besef me nu dat ik écht geen relatie meer héb.
En alle kleine dingetjes die ik met hem wil delen, kan niet meer, want dat wordt hem te veel en wordt hij nog steeds gek van mij dat ik zo veel met hem bezig ben.
Hij wil mij niet kwijt, en hij wil mij ook nog blijven zien en blijven spreken, maar met de knop een héél stuk teruggedraaid. En voor mij gaat die overstap niet zo makkelijk, ik moet iets hebben om van te houden, en ik wil dat gevoel weer terug dat iemand gelukkig van mij wordt en aandacht aan mij wil besteden enzo.
Ik klink echt als een attentionwhore, maar misschien ben ik dat ook wel.
Na 4 jaar besef ik me wat ik nu eigenlijk mis, en ik betwijfel of ik me ooit zó klote heb gevoeld als nu.
Mensen zeggen "Ga wat doen, ga uit met vrienden etc", maar zo makkelijk is dat niet.
Sowieso heb ik helemaal niet zo veel vrienden waar je gewoon tegen kunt zeggen "hee, zullen we wat doen vanavond?", aangezien 99% ergens anders woont. Mijn financiele situatie is zó verschrikkelijk bagger dat we hier thuis zelfs niet eens dagelijks geld voor eten hebben. Dus een treinritje naar een vriend/vriendin en geld voor een borrel heb ik al helemáál niet.
Daar komt ook nog eens bij dat ik door die financiele situatie afgelopen jaar mijn studie heb moeten stopzetten, omdat ik te veel in de problemen kwam met het betalen van collegegeld enzo. Ik werk nu, en plan om volgend jaar weer verder te gaan met dezelfde studie. Maar al mijn oud-studiegenootjes zie ik nu van het leven genieten en ik hoor er niet meer bij. Ik werk nu meer voor extra geld, en ik heb een superleuk team, maar daar zie ik mezelf ook niet echt gauw mee afspreken buiten werktijd.
Ik voel me echt enorm eenzaam en zielig en triest en ik háát mezelf dat ik zo zielig zit te doen en zwelg uit zelfmedelijden enzo
Heb echt een hekel aan dat soort mensen vaak..Maar ik weet gewoon echt even niet wat ik moet doen om hieruit te komen.
De hoop dat ik de relatie terugkrijg moet ik laten vliegen. Die kans is er zeker wel, dat we weer bij elkaar terugkomen, zijn we het allebei over eens, maar daar moet ik écht niet op gaan wachten. Want dat kan een half jaar duren, kan een jaar duren, en als ik echt op hem blijf wachten wordt hij alleen maar krankzinnig van me dat hij me straks uitkotst. Dus ik moet hem echt beschouwen als mijn ex.
Daar komt ook nog eens bij dat bij mijn vorige ex (die van 3,5 jaar) we het nooit normaal hebben kunnen afsluiten. Eerst was hij aan het huilen en huilen dat hij me niet kwijt wilde, en kon ik niet normaal met hem praten, hoewel ik dat wel wilde want het deed mij ook pijn om hem pijn te doen. Maar daarna maakte hij ineens een switch en haatte me om van alles en nog wat, verzon leugens, spreidde die rond, alles om mij zwart te maken en voor zichzelf te bewijzen dat ik toch niet goed voor 'm ben geweest (wat écht niet zo is). Hierdoor heb ik ook nooit normaal met hem kunnen praten over wat er spaak is gelopen, en we zijn toch opgegroeid samen eigenlijk, we waren 16 en 17 toen we kregen, en 19 en 20 toen het uitging, dan raak je toch uit de puberteit samen. Ik wil af en toe nog wel contact met zo iemand hebben, ook al heeft hij mij dingen geflikt die ik hem nooit hoef te vergeven.
Eerst was ik gelukkig nadat het uit was, en hij diep in de shit en op zoek naar zichzelf.
Nu is híj gelukkig, hij heeft alles, vrienden, gaat regelmatig uit (toen wij samen hadden wilde hij nooit mee omdat hij niet zo'n stapmens was, nou hij gaat nu 5x per week ofzo, hij is ook DJ). Hij is wel keihard aan het rondsletten, maar hij krijgt wel aandacht van de meisjes, dus hij mist die aandacht die hij van mij kreeg in ieder geval niet meer.
Maar nu is híj dus gelukkig, en zit ik aan de grond. Ergens gun ik hem wel het geluk (hoewel hij mijn geluk niet gunde op een of andere manier, maar ik ben niet zo zwart-wit als hij), maar toch voelt het wel kut...
Maar ik heb gewoon niks. Ik heb alleen 3 dagen in de week werk, en verder kan ik hier in huis een beetje opruimen en schilderijen maken enzo, en zit ik verder te verpieteren achter de laptop.
Ik ben 4 jaar lang gewend geweest om op dagen dat je niks te doen hebt gewoon te kletsen met iemand waarbij je de kleine dingen kwijt kan van "pff mijn vader zit te zeuren joh" of "auw ik heb net zo hard m'n teen gestoten!". En hij wil wel met me whatsappen, maar dan maar 1x per dag een half uurtje ofzo, en soms gewoon hele dagen niet. Dat gaat mij te snel. Het komt voor mij echt in een klap dat ik alleen ben en niemand heb om iets mee te delen.
Ik wil dolgraag met mijn vriendinnen gaan stappen, maar daar is het geld gewoon niet voor. Ik probeer met ze af te spreken, maar zij studeren nog wél en hebben het drukker dan ik.
Ik wil mezelf bezig houden zodat ik niet meer hele dagen aan hem denk en me zit op te vreten van binnen, maar omdat je je zo down voelt heb je eigenlijk ook weer nergens zin in.
Ik zit zó met mezelf in de knoop, wat de fuck moet ik doen om mezelf hier uit te slepen?
Sorry voor dit tyfuslange bericht, als je het te lang vindt om te lezen, sorry, maar ik kan dit niet echt samenvatten
En ik moet het gewoon even kwijt.Edit: holy shit, hij is nog langer dan ik gedacht had ook
excusez moi [ Bericht 5% gewijzigd door Moira op 27-11-2012 15:51:30 ]
* ManageTheAnger is met de kerst ook alleenSPOILER[quote]
Helaas moet ik hier toch weer posten.
De vriend waarmee ik het afgelopen half jaar heb gelopen heeft aangegeven toch nog niet klaar te zijn voor een relatie. Hij heeft van z'n 13e constant een relatie gehad (zelfs 3 jaar getrouwd geweest, met een dochter van 5), en hij heeft er spijt van dat hij vrij snel na de scheiding een relatie met mij heeft opgebouwd. Hij wil mij niet kwijt uit zijn leven, want we zijn en blijven goed voor elkaar en we hebben het super leuk met elkaar, maar hij wil zich gewoon niet binden. Hij wil die vrijheid nog even ervaren die hij al die tijd heeft gemist, rekening te hoeven houden met niemand en aan niemand verantwoording af te hoeven leggen (behalve z'n dochter dan).
Voor mij keihard balen dat hij daar nu eigenlijk pas echt achter komt, want ik ben nog steeds zó smoorverliefd dat ik met mijn vrouwelijke hormonen al bijna toekomstplannen uit aan het stippelen was enzo.
Die beslissing is een week of 2 geleden al genomen, maar het 'kickt' nu pas in eigenlijk. Omdat we de afgelopen 2 weken nog steeds veel met elkaar praatte en nog gewoon gezellig en lief deden tegen elkaar, en aan het grappen waren dat hij stiekem nog wel een beetje verliefd was op z'n beste vriendin enzo. Zo ongelukkig voelde ik me daar dus niet over.
Maar ik merk dat dat veel kletsen alsnog niet is wat hij wil, en dat hij daardoor steeds afstandelijker naar me doet. Waardoor ik weer meer onzeker raak enzo. Gister aan de praat geraakt en we waren er over uit dat ik te hoge verwachtingen van hem heb (over zijn gedrag naar mij toe enzo) en eigenlijk doe alsof we nog steeds een relatie hebben, en dat hij wil dat ik 'm gewoon als vriend behandel. Met iets extra's dan, want m'n vrienden spreek ik niet zo veel eigenlijk
Dan komt dus nu voor mij het besef dat ik écht alleen ben. Na 4 jaar.
Want voor hem had ik 3,5 jaar lang een relatie (afgelopen zaterdag zou dat 4 jaar geweest zijn), met iemand die eigenlijk juist te 'clingy' en bezitterig naar mij toe was. Ik heb het zelf uitgemaakt met hem, omdat mijn échte verliefdheid over was en ik gewoon gek werd van zijn jaloerse gedrag, maar ik besef nu dat dat was omdat hij zó bang was om mij kwijt te raken, en ik het enige was waar hij aan dacht. Dat heb ik nu dus met die recente relatie. Ik moet hem gewoon met rust laten, want ik weet wat voor gevoel mijn vorige ex mij gaf (ook al was het goed bedoeld) en dat benauwde gevoel wil ik hem niet geven, ook al doe ik dat eigenlijk al.
Maar die 3,5 jaar in die vorige relatie werd er dus constant aandacht aan mij besteed, werd mij duidelijk gemaakt dat er van me gehouden werd en dat ik gewaardeerd werd en had ik iemand om alles mee te delen. Na die relatie óók weer, en daar nog eens het gevoel erbij dat ik echt m'n soulmate heb gevonden (dat gevoel hebben we allebei nog steeds, maar als vrienden kun je ook soulmates zijn
Omdat dat allemaal in het vakje "relatie" hoort (dat doe je met je partner, niet met je vrienden), is dat nu allemaal weggevallen. Want ik besef me nu dat ik écht geen relatie meer héb.
En alle kleine dingetjes die ik met hem wil delen, kan niet meer, want dat wordt hem te veel en wordt hij nog steeds gek van mij dat ik zo veel met hem bezig ben.
Hij wil mij niet kwijt, en hij wil mij ook nog blijven zien en blijven spreken, maar met de knop een héél stuk teruggedraaid. En voor mij gaat die overstap niet zo makkelijk, ik moet iets hebben om van te houden, en ik wil dat gevoel weer terug dat iemand gelukkig van mij wordt en aandacht aan mij wil besteden enzo.
Ik klink echt als een attentionwhore, maar misschien ben ik dat ook wel.
Na 4 jaar besef ik me wat ik nu eigenlijk mis, en ik betwijfel of ik me ooit zó klote heb gevoeld als nu.
Mensen zeggen "Ga wat doen, ga uit met vrienden etc", maar zo makkelijk is dat niet.
Sowieso heb ik helemaal niet zo veel vrienden waar je gewoon tegen kunt zeggen "hee, zullen we wat doen vanavond?", aangezien 99% ergens anders woont. Mijn financiele situatie is zó verschrikkelijk bagger dat we hier thuis zelfs niet eens dagelijks geld voor eten hebben. Dus een treinritje naar een vriend/vriendin en geld voor een borrel heb ik al helemáál niet.
Daar komt ook nog eens bij dat ik door die financiele situatie afgelopen jaar mijn studie heb moeten stopzetten, omdat ik te veel in de problemen kwam met het betalen van collegegeld enzo. Ik werk nu, en plan om volgend jaar weer verder te gaan met dezelfde studie. Maar al mijn oud-studiegenootjes zie ik nu van het leven genieten en ik hoor er niet meer bij. Ik werk nu meer voor extra geld, en ik heb een superleuk team, maar daar zie ik mezelf ook niet echt gauw mee afspreken buiten werktijd.
Ik voel me echt enorm eenzaam en zielig en triest en ik háát mezelf dat ik zo zielig zit te doen en zwelg uit zelfmedelijden enzo
Maar ik weet gewoon echt even niet wat ik moet doen om hieruit te komen.
De hoop dat ik de relatie terugkrijg moet ik laten vliegen. Die kans is er zeker wel, dat we weer bij elkaar terugkomen, zijn we het allebei over eens, maar daar moet ik écht niet op gaan wachten. Want dat kan een half jaar duren, kan een jaar duren, en als ik echt op hem blijf wachten wordt hij alleen maar krankzinnig van me dat hij me straks uitkotst. Dus ik moet hem echt beschouwen als mijn ex.
Daar komt ook nog eens bij dat bij mijn vorige ex (die van 3,5 jaar) we het nooit normaal hebben kunnen afsluiten. Eerst was hij aan het huilen en huilen dat hij me niet kwijt wilde, en kon ik niet normaal met hem praten, hoewel ik dat wel wilde want het deed mij ook pijn om hem pijn te doen. Maar daarna maakte hij ineens een switch en haatte me om van alles en nog wat, verzon leugens, spreidde die rond, alles om mij zwart te maken en voor zichzelf te bewijzen dat ik toch niet goed voor 'm ben geweest (wat écht niet zo is). Hierdoor heb ik ook nooit normaal met hem kunnen praten over wat er spaak is gelopen, en we zijn toch opgegroeid samen eigenlijk, we waren 16 en 17 toen we kregen, en 19 en 20 toen het uitging, dan raak je toch uit de puberteit samen. Ik wil af en toe nog wel contact met zo iemand hebben, ook al heeft hij mij dingen geflikt die ik hem nooit hoef te vergeven.
Eerst was ik gelukkig nadat het uit was, en hij diep in de shit en op zoek naar zichzelf.
Nu is híj gelukkig, hij heeft alles, vrienden, gaat regelmatig uit (toen wij samen hadden wilde hij nooit mee omdat hij niet zo'n stapmens was, nou hij gaat nu 5x per week ofzo, hij is ook DJ). Hij is wel keihard aan het rondsletten, maar hij krijgt wel aandacht van de meisjes, dus hij mist die aandacht die hij van mij kreeg in ieder geval niet meer.
Maar nu is híj dus gelukkig, en zit ik aan de grond. Ergens gun ik hem wel het geluk (hoewel hij mijn geluk niet gunde op een of andere manier, maar ik ben niet zo zwart-wit als hij), maar toch voelt het wel kut...
Maar ik heb gewoon niks. Ik heb alleen 3 dagen in de week werk, en verder kan ik hier in huis een beetje opruimen en schilderijen maken enzo, en zit ik verder te verpieteren achter de laptop.
Ik ben 4 jaar lang gewend geweest om op dagen dat je niks te doen hebt gewoon te kletsen met iemand waarbij je de kleine dingen kwijt kan van "pff mijn vader zit te zeuren joh" of "auw ik heb net zo hard m'n teen gestoten!". En hij wil wel met me whatsappen, maar dan maar 1x per dag een half uurtje ofzo, en soms gewoon hele dagen niet. Dat gaat mij te snel. Het komt voor mij echt in een klap dat ik alleen ben en niemand heb om iets mee te delen.
Ik wil dolgraag met mijn vriendinnen gaan stappen, maar daar is het geld gewoon niet voor. Ik probeer met ze af te spreken, maar zij studeren nog wél en hebben het drukker dan ik.
Ik wil mezelf bezig houden zodat ik niet meer hele dagen aan hem denk en me zit op te vreten van binnen, maar omdat je je zo down voelt heb je eigenlijk ook weer nergens zin in.
Ik zit zó met mezelf in de knoop, wat de fuck moet ik doen om mezelf hier uit te slepen?
Sorry voor dit tyfuslange bericht, als je het te lang vindt om te lezen, sorry, maar ik kan dit niet echt samenvatten
Edit: holy shit, hij is nog langer dan ik gedacht had ook
[/quote]
nu iets constructievers:
"Hij wil mij niet kwijt, en hij wil mij ook nog blijven zien en blijven spreken, maar met de knop een héél stuk teruggedraaid. En voor mij gaat die overstap niet zo makkelijk, ik moet iets hebben om van te houden, en ik wil dat gevoel weer terug dat iemand gelukkig van mij wordt en aandacht aan mij wil besteden enzo.
Ik klink echt als een attentionwhore, maar misschien ben ik dat ook wel.
Na 4 jaar besef ik me wat ik nu eigenlijk mis, en ik betwijfel of ik me ooit zó klote heb gevoeld als nu."
Dat gevoel, gaat vanzelf afnemen... dat je iemand moet hebben om van te houden en dat iemand gelukkig van jou moet worden en aandacht aan je moet geven.
Na verloop van tijd, zal je leren dat je eigen energie genoeg is voor je eigen geluk, en dat de energie van anderen je alleen maar aanvult en niet opvult.
Sterkte in elk geval.
Krijgen we die shit ook inderdaadquote:
[..]
* ManageTheAnger is met de kerst ook alleen
Ik had het afgelopen zaterdag eigenlijk al best moeilijk, omdat ik dan 4 jaar zou hebben met mijn ex-ex.
En ik bedacht me ook al "jeetje, vorige jaren hebben we ook telkens samen Sinterklaas gevierd", en mijn recente ex had al leuke plannen bedacht om samen naar een kerstmarkt te gaan enzo en samen lekker te eten...
Met die ex-ex van 3,5 jaar zal sowieso niks meer terecht komen aan normaal contact, hij is gewoon psychisch niet helemaal 100 ofzo. Dat wist ik al wel, maar toch hoop ik dat we nog een keertje normaal kunnen praten, zodat ik ook dingen achter me kan laten.
Maar ik ben benieuwd wat er met m'n recente ex van terecht komt. Want we zijn nog wel 'beste vrienden' of hoe je het wil noemen (maar serieus, zo voelt hij zich ook naar mij toe, omdat ik de enige ben die echt naar zijn verhaal luistert als hij wat kwijt moet enzo, zijn eigen woorden), en beste vrienden kunnen toch ook gezellig naar de kerstmarkt gaan en samen eten?
Ik zit mezelf ook zo gek te maken dat ik gewoon met hem wil praten.
Maar ik moet mezelf echt dwingen om hem niks te sturen. Ik weet 100% zeker dat hij mij echt wel mist, zodra ik gewoon maar even een dagje m'n bek hou en alles van zijn kant laat komen. Hij wil ook graag met mij praten, maar ik dring mezelf te veel op. Het is te makkelijk voor hem.
Ik weet dit allemaal al lang, en toch doet het zo veel pijn om mezelf in te houden.
Ik hoop het echt, want dit voelt gewoon echt dik shit.quote:* ManageTheAnger is met de kerst ook alleenSPOILER[..]
nu iets constructievers:
"Hij wil mij niet kwijt, en hij wil mij ook nog blijven zien en blijven spreken, maar met de knop een héél stuk teruggedraaid. En voor mij gaat die overstap niet zo makkelijk, ik moet iets hebben om van te houden, en ik wil dat gevoel weer terug dat iemand gelukkig van mij wordt en aandacht aan mij wil besteden enzo.
Ik klink echt als een attentionwhore, maar misschien ben ik dat ook wel.
Na 4 jaar besef ik me wat ik nu eigenlijk mis, en ik betwijfel of ik me ooit zó klote heb gevoeld als nu."
Dat gevoel, gaat vanzelf afnemen... dat je iemand moet hebben om van te houden en dat iemand gelukkig van jou moet worden en aandacht aan je moet geven.
Na verloop van tijd, zal je leren dat je eigen energie genoeg is voor je eigen geluk, en dat de energie van anderen je alleen maar aanvult en niet opvult.
Sterkte in elk geval.
Ik kan ook wel aan de rebound gaan, maar ik voel nog veel te veel voor hem om bezig te gaan met andere mannen.
Ik moet nu na al die jaren ineens weer leren om van mezelf te houden en mezelf bezig te houden en mezelf te vermaken. En maar in mezelf te gaan praten als m'n vader aan het zeuren is of ik keihard m'n teen gestoten heb, ipv het aan iemand te whatsappen? Haha
En alle tips met kleine stapjes die ik kan maken om me beter te voelen zijn méér dan welkom, hihi Sinterklaas, Kerst, Oud en nieuw... bereid je maar voor.quote:
[..]
Krijgen we die shit ook inderdaad
Ik had het afgelopen zaterdag eigenlijk al best moeilijk, omdat ik dan 4 jaar zou hebben met mijn ex-ex.
En ik bedacht me ook al "jeetje, vorige jaren hebben we ook telkens samen Sinterklaas gevierd", en mijn recente ex had al leuke plannen bedacht om samen naar een kerstmarkt te gaan enzo en samen lekker te eten...
Met die ex-ex van 3,5 jaar zal sowieso niks meer terecht komen aan normaal contact, hij is gewoon psychisch niet helemaal 100 ofzo. Dat wist ik al wel, maar toch hoop ik dat we nog een keertje normaal kunnen praten, zodat ik ook dingen achter me kan laten.
Maar ik ben benieuwd wat er met m'n recente ex van terecht komt. Want we zijn nog wel 'beste vrienden' of hoe je het wil noemen (maar serieus, zo voelt hij zich ook naar mij toe, omdat ik de enige ben die echt naar zijn verhaal luistert als hij wat kwijt moet enzo, zijn eigen woorden), en beste vrienden kunnen toch ook gezellig naar de kerstmarkt gaan en samen eten?
Ik zit mezelf ook zo gek te maken dat ik gewoon met hem wil praten.
Maar ik moet mezelf echt dwingen om hem niks te sturen. Ik weet 100% zeker dat hij mij echt wel mist, zodra ik gewoon maar even een dagje m'n bek hou en alles van zijn kant laat komen. Hij wil ook graag met mij praten, maar ik dring mezelf te veel op. Het is te makkelijk voor hem.
Ik weet dit allemaal al lang, en toch doet het zo veel pijn om mezelf in te houden.
Het moeilijkste van een breuk, is vaak het eerste jaar (na zulke lange relaties althans ook al heb je een volgende relatie). Dit omdat je dan alle momenten voorbij ziet komen, die je voor het eerst weer met je ex moet missen.
Afsluiten is wel een belangrijk punt, ieder doet dat op zijn of haar manier... bij mij was dat vragen vragen en nog eens vragen... maar dat valt onder Valse hoop en Valse macht... Ik zal zo wel even een stukje daarover posten. Dat heb ik dus losgelaten.
Ik sluit me wel af, ook vanwege omstandigheden maar als voorbeeld ben ik al 4 of 5 maand vrijgezel en ik kom amper nog de deur uit. Eerst heel vaak naar de sportschool... nu amper nog... leren om weer volledig op jezelf aangewezen te zijn, ervan gaan houden dat je elke avond alleen eet, ervan gaan houden dat je 's weekends geen flikker te doen heb.
Want laten we eerlijk zijn, je hoeft dan met niemand rekening te houden wat je wil eten, je hebt geen verplichtingen in het weekend waar je heen moet, of mensen waar je rekening mee moet houden, dat als jij er helemaal klaar voor bent om lekker wild de deur uit te gaan dat je opeens eerder naar huis moet omdat de mensen om je heen chagrijnig zijn en geen zin hebben etc...
Gebruik de edit knop, als je een post wil maken na je vorige post. Dan mag je wat mij betreft zoveel mogelijk spammen en posten als je wil ;-)quote:
Ik ga denk ik even dit kopiëren en er een apart topic van maken, want ik heb ook geen zin om dit topic vol te spammen met wanhopige vragen
[ Bericht 21% gewijzigd door ManageTheAnger op 27-11-2012 16:17:27 ]
Bron: http://www.aan-de-basis.n(...)weermechanismen.htmlSPOILERVoor ons geestelijk welbevinden is het noodzakelijk dat wij ons bewust worden van onze afweermechanismen. Hoe ze ontstaan, welke functie zij vervullen, hoe zij zich voordoen en op welk moment zij opspelen.
Wanneer een kind wordt geboren is het volgens de literatuur in principe heel. De heelheid bestaat eruit dat het kind in contact is met zijn ware natuur, zijn grond van bestaan. Dat het een ongedeeld bewustzijn heeft dat ervaringen volledig en onverstoord kan verwerken. En het beschikt over drie centra van intelligentie waarmee het in contact staat met de wereld. Deze centra zijn in balans.
Echter, als gevolg van socialisatie en eventuele disfunctionaliteit in de verzorgende omgeving, leert het kind zich te beschermen tegen angst, schuld, schaamte en pijn. Dat doet het door het opbouwen van een ingenieus systeem van afweermechanismen.
Het ontstaan van afweermechanismen
Het eerste conflict ontstaat in de vroegste jeugd wanneer het kind voor de invulling van zijn primaire behoeften volledig afhankelijk is van de verzorgende omgeving. Het ervaart twee polariteiten: iets is prettig of niet prettig. Een situatie die door het kind als niet prettig wordt ervaren kan worden bestempeld als levensbedreigend. De baby kan namelijk niet in de eigen behoeften voorzien, kan niet uit de situatie ontsnappen, heeft geen tijdsbesef en geen relativeringsvermogen. De doodsangst in combinatie met het gevoel van hulpeloosheid, tegenover het gevoel van tevredenheid wanneer wel aan de behoeften wordt voldaan, leveren een enorme tegenstrijdigheid op. Hiermee kan het kind niet uit de voeten dus moet er een strategie worden ingezet om dit conflict te hanteren en de angst af te weren. De levensbedreigende ervaring kan niet normaal worden verwerkt, dus moet er een andere manier voor gevonden worden.(Noot 8)
Eerste afweerlaag: deling van het bewustzijn
De eerste strategie die het kind toepast is verdringing door middel van afsplitsing. De levensbedreigende situatie en de bijbehorende angst worden in een apart deel van het bewustzijn opgeslagen (het deel ‘verdrongen waarheid’). Dit deel wordt verder geïsoleerd door het dicht te metselen met diverse lagen afweermechanismen. Het delen van het bewustzijn en het opbouwen van een afweermuur, zorgen ervoor dat we de pijnlijke waarheid kunnen verdringen van dat we niet kregen waarnaar we verlangden.
In plaats daarvan gaan we eerst geloven in de illusie van het afweermechanisme en vervolgens gaan wij ons ermee identificeren.
Noot 8: Voor een dieper begrip van afweermechanismen wordt verwezen naar de schrijvers Bosch, Jenson en McCullough.
Pagina 1
Tweede afweerlaag: schuld
In het proces van de vorming van de afweermechanismen is de eerste laag aangebracht, namelijk de splitsing van het bewustzijn. Hierdoor lijkt het alsof de angst voor en pijn over de onvervulde behoeften verdrongen is. Toch blijft er een verlangen om de behoefte alsnog vervuld te krijgen. Dus gaan we verschillende dingen uitproberen. Echter, elke keer wanneer iets niet lukt zal het kind voor zichzelf de conclusie trekken dat het niet werkt wat hij doet. De kern van de volgende illusie wordt dat hij niet krijgt wat hij nodig heeft omdat er iets mis is met hem. Het kind gaat zichzelf de schuld geven en dit is het volgende afweermechanisme. We voelen ons slecht, schuldig, waardeloos en incapabel en dat is ook nog onze schuld.
Dit afweermechanisme beschermt ons tegen de pijn van de waarheid, dat je als kind niet (altijd) krijgt waar je behoefte aan hebt. Tevens beschermt schuld ons tegen de verwijten die onze verzorgers ons maken en hebben we op deze wijze de relatie weer hersteld. Als gevolg van dit proces ontstaan hier een hele reeks disfunctionele overtuigingen op identiteitsniveau, van een van de volgende categorieën:
‘ik deug niet’, ‘ik kan het niet’, ‘ik ben schuldig’. Je gaat je schamen voor wie je bent en je voelt onmacht en incompetentie. Dit zijn hele vervelende gevoelens, die opnieuw afgeweerd moeten worden. Schuld en schaamte zijn gedeeltelijk overlappende begrippen in die zin dat het emoties zijn die worden opgeroepen vanuit een besef van tekortschieten. Er is echter een verschil in cognitieve evaluatie; bij schaamte wordt primair het eigen karakter beoordeeld, schaamte richt zich naar binnen en wil verhuld worden. Schuld daarentegen evalueert het gedrag t.o.v. de ander en de buitenwereld en is dan ook naar buiten gericht.
Derde afweerlaag: onterechte macht en onterechte hoop
Tegen de tijd dat het kind de cognitieve fase bereikt zal het constateren dat er andere mogelijkheden zijn om de pijn van onvervulde behoeften niet meer te hoeven voelen en ontwikkelt het kind een nieuwe laag van afweer die bestaat uit twee mogelijkheden. Enerzijds de mogelijkheid van onterechte macht (ik kan krijgen wat ik wil als de ander maar verandert) en anderzijds de mogelijkheid van onterechte hoop (ik kan krijgen wat ik wil als ik maar verander).
De kern van de illusie van onterechte macht is dat je krijgt wat je nodig hebt, als de ander nou maar eens zou veranderen (liever zou zijn, beter z’n best zou doen, niet zo zou zeuren of slimmer zou zijn......etc.). Binnen deze vorm van afweer voelen wij ons verheven boven de schuldige ander, die er voor zorgt dat wij ons onprettig voelen. In het heden houden we met deze strategie de illusie in stand dat onze behoeften hiermee vervuld kunnen worden. Onterechte macht is te herkennen aan irritatie, agressief of intimiderend gedrag en een veroordelende, superieure houding.
Kenmerk van onterechte Hoop als vorm van afweer is de gedachte dat het wél mogelijk is je behoeften vervuld te krijgen als je zelf verandert. Onterechte Hoop beschermt het kind met de illusie: ‘ik kan wél krijgen wat ik nodig heb, als ik maar... (liever ben, beter mijn best doe, slimmer ben, beter ben, zorg dat anderen zich goed voelen, enzovoort)’. Bij de volwassene is deze afweer te herkennen aan aanhoudende pogingen iets tot stand te brengen dat uiteindelijk nooit of niet blijvend succesvol is. In plaats van de oude, pijnlijke realiteit onder ogen te zien, dat we onze behoeften niet vervuld kunnen krijgen, blijven we liever in de realiteit van het heden hoop koesteren.
Pagina 2
De vierde afweerlaag: ontkenning van behoeften
Als het kind onterechte macht en onterechte hoop heeft uitgeprobeerd en geconstateerd heeft dat beiden niet werken, wordt dit een nieuw conflict. Dan rest nog maar één mogelijkheid om de pijn hiervan af te weren: ‘het ontkennen van de eigen behoeften’.
Kenmerkend voor deze vorm van afweer is dat het kind gaat ontkennen dat het iets nodig heeft, of dat het behoeften heeft. De daaraan gepaarde onlustgevoelens worden afgeweerd met de ontkenning: ‘dat het helemaal niet erg is dat je niet krijgt wat je nodig hebt, omdat.........’, ‘je niets nodig hebt, niet kwetsbaar bent’, etc. Uiteindelijk resulteert dit afweermechanisme in afstomping.
Dit betekent: het niet meer voelen van sterke gevoelens en het vermijden van alles wat tot die sterke gevoelens zou kunnen leiden. Ontkenning van Behoeften kenmerkt zich dan ook door gedrag dat gericht is op het vermijden van moeilijkheden en conflicten en door uitspraken als: ‘ik heb niets nodig’, ‘maak geen drukte’, ‘doe maar gewoon’, ‘het maakt mij niets uit’. In plaats van de pijnlijke realiteit te voelen dat de behoeften nog steeds niet zijn vervuld en dat de andere strategieën ook niet werken, creëert het kind het idee dat er niets aan de hand is en dat het geen problemen heeft. Hiermee wordt het gehele conflict buiten werking gezet.
Deze vorm van afweer is zeer destructief want hij ontaardt in zelfverdoving. Teneinde je gevoelens te kunnen ontkennen, moet je uiteindelijk ongevoelig worden. Om dit nog enigszins dragelijk te maken kun je op zoek gaan naar kicks in de vorm van verslavingen als seks, hard werken, gokken etc. of je verdiept de verdoving d.m.v. drank, drugs en passief amusement.
Tegen de tijd dat de volledige muur van afweer is gemetseld, rondom de onverwerkte ervaring en de pijn, zijn ook alle vier de afweermechanismen beschikbaar. Afhankelijk van de situatie en je sociale strategie, worden één of meer mechanismen afwisselend gebruikt.
Wanneer de derde en de vierde afweerlaag gevormd zijn en de cognitievorming heeft plaatsgevonden, wordt nu, veelal onbewust een bepaalde strategie als voorkeur toegepast wat zich duidelijk uit in herkenbaar gedrag.
Het hanteren van Onterechte macht - ‘de ander moet veranderen zodat er gebeurt wat ik wil’ - uit zich in gedrag ‘tegen mensen in’, ook wel dominant, of assertief gedrag. Het richt zich op overleven en de sterkste zijn. Het uitoefenen van macht geeft de illusie de sterkste te zijn.
Het hanteren van Onterechte hoop -‘ik verander zodat er gebeurt wat ik wil’- uit zich in gedrag ‘naar mensen toe‘, ofwel sociaal, meegaand, toegevend gedrag. Want de eigen hulpeloosheid wordt erkend en er wordt steun gezocht in de buitenwereld. Mensen die onterechte hoop hanteren, zoeken naar verbinding door aan de behoeften van anderen te voldoen en bij een aanval van buitenaf, de schuld op zich te nemen.
Pagina 3
Het hanteren van Ontkenning van Behoefte - ‘ik heb niets nodig’ - wordt ingezet als onterechte macht en onterechte hoop niet werken. Als vechten of toegeven niet functioneren, kun je alleen nog maar jezelf terugtrekken. Dit is gedrag ‘van mensen af’ en wordt ook wel afstandelijk, afhoudend gedrag genoemd.
Afstandelijk gedrag is een radicale en effectieve afweer, omdat het ‘het conflict’ buiten werking stelt. Afstandelijkheid impliceert ook het niet van anderen afhankelijk willen zijn voor de bevrediging van behoeften. Dus om je behoeften dan niet meer te hoeven voelen, moet je ervoor zorgen dat je ongevoelig wordt.
Zoals reeds beschreven wordt een groot deel van onze waarden en normen bepaald door overtuigingen die ons in de eerste levensjaren zijn aangeleerd en waar we veelal heilig in geloven (illusies). Het hierboven beschreven proces maakt gedeeltelijk duidelijk hoe deze illusies tot stand komen en hoe belangrijk ze zijn bij het bestrijden van pijn en innerlijke tegenstrijdigheden.
Echter, in het hier en nu vormen onze afweermechanismen een gevangenis van automatische gedachten, emotionele reacties en vaste gedragspatronen. Het is erg moeilijk om deze afweerreacties te herkennen of te keren, omdat ze op zo’n jonge leeftijd zijn ontstaan. Het zijn automatismen die op onbewust niveau opereren en daarmee ons gedrag bepalen. Hoe dat in z’n werk gaat wordt in de volgende alinea beschreven.
Amygdala
Als wij als heel jonge kinderen levensbedreigende en onverwerkte ervaringen uit ons bewustzijn verdringen en afsplitsen, denken wij dat ze daarmee buiten werking zijn gesteld. Echter, de ervaring is dan weliswaar uit ons directe bewustzijn verdrongen, maar hij wordt tevens geregistreerd in een ander deel van de hersenen, in de amygdala.(Noot9) Een deel van de ervaring, met name de zintuiglijke waarneming die gekoppeld is aan de levensbedreigende ervaring, wordt als waarschuwingssignaal opgeslagen in de amygdala. Naarmate er na verloop van tijd meerdere bedreigende situaties worden ervaren, die min of meer een relatie hebben met de eerste angstervaringen ontstaat er een associatieketen.
Voorbeeld
Een meisje groeit op in een omgeving met een vader die geregeld onbeheerst reageert en het kind slaat. Het kind leeft in continue angst. Na verloop van tijd ontdekt zij dat haar vader, voordat hij onbeheerst gaat reageren, eerst een ‘bepaalde’ blik in de ogen krijgt. Deze blik wordt als waarschuwingssignaal opgeslagen in de amygdala.
Het zijn de zintuigen die een grote rol spelen bij het ophalen van de informatie uit de amygdala, want zij zijn er rechtstreeks aan gekoppeld. Bij verondersteld dreigend gevaar dat zintuiglijk wordt waargenomen in de vorm van een trigger (iets wat ons doet herinneren aan de oude verdrongen realiteit), zorgt de amygdala voor het afgaan van het alarmsysteem. Er wordt adrenaline aangemaakt en het lichaam wordt zowel lichamelijk als emotioneel in de vecht/vlucht/verstar respons gebracht. Dit proces van achtereenvolgens: trigger, angst, respons, gebeurt razendsnel.
Noot 9: De amygdala is een deel van het reptielenbrein (Viscerale Hersenen) en fungeert o.a.als een waarschuwingssysteem tegen gevaar.
Pagina 4
Dus in ons voorbeeld: het meisje is volwassen geworden en komt iemand tegen, die in een gegeven situatie die veronderstelde ‘bepaalde’ blik in de ogen krijgt. Via de associatieketen treedt direct het alarmsysteem in werking en zij zal volkomen ‘out of context’ reageren. De trigger wordt dus niet eerst geëvalueerd en op juiste waarde geschat, waardoor er eventueel een aangepaste reactie mogelijk wordt.
Verschuiving naar het kindbewustzijn
In principe verschuift als gevolg van trigger, associatieketen en reactie via de amygdala, de aandacht in één ruk naar het bewustzijn waar de oude angstherinneringen zijn opgeslagen. Dit deel noemen we ook wel het kindbewustzijn. Als gevolg van de angst die dit oproept, wordt direct een afweermechanisme geactiveerd.
Het gevolg van de verschuiving naar het kindbewustzijn is, dat we denken dat de oude kindbehoeften, volwassen behoeften zijn en dat wij er nu voor kunnen zorgen dat onze behoeften worden ingevuld. Dit is echter een illusie die wij in stand blijven houden om de pijn niet te hoeven voelen van de leegte die dat met zich meebrengt. Een leegte die toen niet is gevuld en die ook nooit meer opgevuld kan worden. In plaats van te dealen met deze pijn, hebben we een heel arsenaal aan strategieën bedacht om de pijn af te weren. Als kind waren deze overlevingsstrategieën wellicht effectief, voor volwassenen werken zij vooral destructief.
Vanwege de enorme snelheid waarmee ons systeem reageert op een trigger die angst oproept, hebben wij bijna geen invloed op de reacties die erop volgen. Onze aandacht verschuift van de directe werkelijkheid naar een kindbewustzijn met alle associaties en overtuigingen die daarbij horen (en waar we dan ook heilig in geloven ‘magisch’ denken). Dit proces verloopt haast onbewust, zonder dat we het doorzien. Bovendien groeit dit kindbewustzijn niet mee met het volwassen bewustzijn. Vanuit het kindbewustzijn wordt de werkelijkheid vervormd waargenomen en daarmee wordt ook het vermogen om ervaringen gezond te verwerken aangetast. Want om ervaringen volledig en realistisch te kunnen verwerken is het noodzakelijk om de wereld zoveel mogelijk onvervormd te kunnen waarnemen.
Voorbeeld
Een kind heeft ervaren dat er iets mis is met het verkrijgen van de liefde van zijn moeder en dat veroorzaakt een doodsangst. Daardoor ontstaat er bij deze persoon een niet aflatend verlangen naar liefde, het liefst onvoorwaardelijke liefde maar ook een continue angst dat hij in zijn diepste kwetsbare kern geschaad of beheerst kan worden door het ontbreken van liefde. Dit onderkennen als realiteit is zo pijnlijk dat deze persoon zijn bewustzijn splitst, het verkrijgen van liefde en het verlangen naar liefde opbergt in het kindbewustzijn van zijn brein en de illusie creëert dat hij niemand nodig heeft.
Alles wat nu een relatie heeft tot liefde (intimiteit, zich kwetsbaar opstellen, affectie tonen) triggert de basisangst van deze persoon, waardoor hij direct overstapt op zijn overlevingsstrategie en afweermechanisme: ontkenning van behoefte en onterechte macht.
Pagina 5
Een trigger kan zich in vele vormen voordoen. Het kan een persoon zijn, een gebeurtenis, een geur, een object. Eigenlijk kan in alles wat wij waarnemen een trigger schuilen op oude angst, waardoor ons alarmsysteem in werking wordt gesteld. Maar veel van de situaties waar we tegenaan lopen die een trigger bevatten zijn nu niet meer levensbedreigend. Zij worden echter wel als zodanig aangemerkt.
We raken hierdoor in feite het contact met de realiteit kwijt en gaan de situatie waarnemen met de ogen van het kind dat de pijn nog niet heeft verdrongen. De dreiging ontstaat dat de rauwe wond van de onvervulde kindbehoefte open komt te liggen. Ons psychisch immuunsysteem gaat er dan automatisch vanuit dat wij het voelen van die pijn en het toelaten van de waarheid niet kunnen trekken. Dus gaat de alarmbel af en wordt razendsnel een vorm van afweer geactiveerd. De waarheid van het moment wordt ontkend en er wordt een illusie voor in de plaats gezet.
Dit hele proces gaat gepaard met lichamelijke reacties. De verschillende vormen van afweer kennen hun eigen fysieke componenten. Hoe bedreigender (of stressvoller) wij de omgeving ervaren, des te sterker verlaten wij ons op onze afweermechanismen. En des te meer gaan wij lijden onder de bijbehorende fysieke reacties.
Angst leidt tot de productie van stresshormonen die gericht zijn op vechten of vluchten. Wanneer we langere tijd niet opgewassen zijn tegen beangstigende situaties, omdat wij ons incompetent achten om adequaat te handelen, zullen negatieve gedachten en gevoelens van minderwaardigheid passiviteit genererende corticosteroïden aanmaken en ons depressief maken.
Pagina 6
Onterechte hoop genereert activiteit veroorzakende stress-hormonen (lijkend op adrenaline). Fysiek kan het leiden tot onrust, piekeren, slaapstoornissen hetgeen kan resulteren in overspannenheid, burn-out, chronisch vermoeidheidssyndroom. Onterechte macht genereert ook actiegerichte stress-hormonen. Deze kunnen de mens aanzetten tot agressief gedrag. Huiselijk geweld kan hiervan het resultaat zijn.
Veel emotionele problemen die het etiket van een psychische ziekte opgeplakt krijgen, worden niet veroorzaakt door tekortkomingen van de mens, maar zijn een rechtstreeks gevolg van de werking van ons psychisch afweersysteem, dat tot het uiterste gaat om de oude pijn weg te houden in de onjuiste veronderstelling hiermee onze overleving te waarborgen.
Ik snap je wel inderdaad, en ik weet ook wel dat er een punt komt dat ik liefde (zoals ik die de afgelopen jaren gewend ben) niet meer mis. En eigenlijk vind ik het al wel heel fijn om lekker niks te doen te hebben. Maar momenteel gebruik ik die tijd om zielig te zijn en maar na te gaan denken en me opvreten van binnen, en ik weet even niet meer wat ik moet doen om juist van die tijd te genieten.quote:
[..]
Sinterklaas, Kerst, Oud en nieuw... bereid je maar voor.
Het moeilijkste van een breuk, is vaak het eerste jaar (na zulke lange relaties althans ook al heb je een volgende relatie). Dit omdat je dan alle momenten voorbij ziet komen, die je voor het eerst weer met je ex moet missen.
Afsluiten is wel een belangrijk punt, ieder doet dat op zijn of haar manier... bij mij was dat vragen vragen en nog eens vragen... maar dat valt onder Valse hoop en Valse macht... Ik zal zo wel even een stukje daarover posten. Dat heb ik dus losgelaten.
Ik sluit me wel af, ook vanwege omstandigheden maar als voorbeeld ben ik al 4 of 5 maand vrijgezel en ik kom amper nog de deur uit. Eerst heel vaak naar de sportschool... nu amper nog... leren om weer volledig op jezelf aangewezen te zijn, ervan gaan houden dat je elke avond alleen eet, ervan gaan houden dat je 's weekends geen flikker te doen heb.
Want laten we eerlijk zijn, je hoeft dan met niemand rekening te houden wat je wil eten, je hebt geen verplichtingen in het weekend waar je heen moet, of mensen waar je rekening mee moet houden, dat als jij er helemaal klaar voor bent om lekker wild de deur uit te gaan dat je opeens eerder naar huis moet omdat de mensen om je heen chagrijnig zijn en geen zin hebben etc...
[..]
Gebruik de edit knop, als je een post wil maken na je vorige post. Dan mag je wat mij betreft zoveel mogelijk spammen en posten als je wil ;-)
Ik weet dat ik gewoon kan zeggen "hee, laat ik vanavond eens dit gaan doen", of dat vrienden me mee uitvragen en dat ik gewoon spontaan "ja!" kan zeggen. Alleen gebeurt dat eigenlijk nooit meer.
Mijn vorige ex heeft mijn sociale leven die 3,5 jaar door zijn jaloezie eigenlijk compleet afgebroken, en omdat mijn tijd werd opgevuld door mijn recente ex vond ik het niet nodig dat weer op te bouwen. Bovendien is het opbouwen nu súper lastig, juist omdat ik niet meer studeer. En bijv. ook weer 100% betaal voor alle OV, en het door mijn financiele situatie nu dus veel te moeilijk is om af te spreken met vrienden.
Ik ben van voor mijn 16e ofzo 3 jaar depressief geweest, aan de medicatie enzo. Maar ik kan me niet meer herinneren dat ik me destijds ooit zo eenzaam heb gevoeld als ik dat nu doe.
Ik heb geen problemen met alleen zijn, alleen zijn vind ik af en toe heerlijk, maar die eenzaamheid is killing me!
En had al een topic gemaakt hihi
R&P / Na 4 jaar weer écht alleen, en super down...
Ik kan hier wel spuien enzo maar andere mensen willen natuurlijk ook hun verhaal kwijt en ik wil daar niet overheen blaten, en aan de andere kant wil ik ook weer niet dat mijn verhaal ondergesneeuwd wordt
Je zielig vinden, en het gevoel hebben dat je van binnenuit helemaal opgegeten wordt.. helpt je alleen maar om er straks beter mee overweg te kunnenquote:
[..]
Ik snap je wel inderdaad, en ik weet ook wel dat er een punt komt dat ik liefde (zoals ik die de afgelopen jaren gewend ben) niet meer mis. En eigenlijk vind ik het al wel heel fijn om lekker niks te doen te hebben. Maar momenteel gebruik ik die tijd om zielig te zijn en maar na te gaan denken en me opvreten van binnen, en ik weet even niet meer wat ik moet doen om juist van die tijd te genieten.
Ik weet dat ik gewoon kan zeggen "hee, laat ik vanavond eens dit gaan doen", of dat vrienden me mee uitvragen en dat ik gewoon spontaan "ja!" kan zeggen. Alleen gebeurt dat eigenlijk nooit meer.
Mijn vorige ex heeft mijn sociale leven die 3,5 jaar door zijn jaloezie eigenlijk compleet afgebroken, en omdat mijn tijd werd opgevuld door mijn recente ex vond ik het niet nodig dat weer op te bouwen. Bovendien is het opbouwen nu súper lastig, juist omdat ik niet meer studeer. En bijv. ook weer 100% betaal voor alle OV, en het door mijn financiele situatie nu dus veel te moeilijk is om af te spreken met vrienden.
Ik ben van voor mijn 16e ofzo 3 jaar depressief geweest, aan de medicatie enzo. Maar ik kan me niet meer herinneren dat ik me destijds ooit zo eenzaam heb gevoeld als ik dat nu doe.
Ik heb geen problemen met alleen zijn, alleen zijn vind ik af en toe heerlijk, maar die eenzaamheid is killing me!
En had al een topic gemaakt hihi
R&P / Na 4 jaar weer écht alleen, en super down...
Ik kan hier wel spuien enzo maar andere mensen willen natuurlijk ook hun verhaal kwijt en ik wil daar niet overheen blaten, en aan de andere kant wil ik ook weer niet dat mijn verhaal ondergesneeuwd wordt
Verwerken is pijnlijk maar nodig!.Hoe oud ben je nu dan?
Oh je moest eens weten, hoeveel posts de gemiddelde (ex)user in dit topic over hetzelfde onderwerp gemaakt heeft. Daar is dit nog maar een klein percentage van
Ik ben nu 20quote:
[..]
Je zielig vinden, en het gevoel hebben dat je van binnenuit helemaal opgegeten wordt.. helpt je alleen maar om er straks beter mee overweg te kunnen
Hoe oud ben je nu dan?
Oh je moest eens weten, hoeveel posts de gemiddelde (ex)user in dit topic over hetzelfde onderwerp gemaakt heeft. Daar is dit nog maar een klein percentage van
Ergens weet ik wel dat ik me nu gewoon zo even moet voelen en dat het goed is, en dat het 'vanzelf' allemaal wel weer over gaat. Maar je vrijwillig kut voelen? Ik zou moorden plegen om nu weer even van het geluk te proeven wat ik de afgelopen jaren heb mogen meemaken (ja, ook met mijn klote-ex was ik grotendeels gelukkig
)Stap 1....quote:
[..]
Ik ben nu 20
Ergens weet ik wel dat ik me nu gewoon zo even moet voelen en dat het goed is, en dat het 'vanzelf' allemaal wel weer over gaat. Maar je vrijwillig kut voelen? Ik zou moorden plegen om nu weer even van het geluk te proeven wat ik de afgelopen jaren heb mogen meemaken (ja, ook met mijn klote-ex was ik grotendeels gelukkig
Stop met idealiseren...
Stap 2...
Stop de idealisatie van een relatie.. het is geen hollywood film....
Stap 3....
Ga lezen
Dit herken ik allemaal wel (heb sommige delen ook wel eens ergens anders gelezen), maar dat is dus gewoon iets puur menselijks waar we niks aan kunnen veranderen?quote:
Lees deze spoiler maar:Bron: http://www.aan-de-basis.n(...)weermechanismen.htmlSPOILERVoor ons geestelijk welbevinden is het noodzakelijk dat wij ons bewust worden van onze afweermechanismen. Hoe ze ontstaan, welke functie zij vervullen, hoe zij zich voordoen en op welk moment zij opspelen.
Wanneer een kind wordt geboren is het volgens de literatuur in principe heel. De heelheid bestaat eruit dat het kind in contact is met zijn ware natuur, zijn grond van bestaan. Dat het een ongedeeld bewustzijn heeft dat ervaringen volledig en onverstoord kan verwerken. En het beschikt over drie centra van intelligentie waarmee het in contact staat met de wereld. Deze centra zijn in balans.
Echter, als gevolg van socialisatie en eventuele disfunctionaliteit in de verzorgende omgeving, leert het kind zich te beschermen tegen angst, schuld, schaamte en pijn. Dat doet het door het opbouwen van een ingenieus systeem van afweermechanismen.
Het ontstaan van afweermechanismen
Het eerste conflict ontstaat in de vroegste jeugd wanneer het kind voor de invulling van zijn primaire behoeften volledig afhankelijk is van de verzorgende omgeving. Het ervaart twee polariteiten: iets is prettig of niet prettig. Een situatie die door het kind als niet prettig wordt ervaren kan worden bestempeld als levensbedreigend. De baby kan namelijk niet in de eigen behoeften voorzien, kan niet uit de situatie ontsnappen, heeft geen tijdsbesef en geen relativeringsvermogen. De doodsangst in combinatie met het gevoel van hulpeloosheid, tegenover het gevoel van tevredenheid wanneer wel aan de behoeften wordt voldaan, leveren een enorme tegenstrijdigheid op. Hiermee kan het kind niet uit de voeten dus moet er een strategie worden ingezet om dit conflict te hanteren en de angst af te weren. De levensbedreigende ervaring kan niet normaal worden verwerkt, dus moet er een andere manier voor gevonden worden.(Noot 8)
Eerste afweerlaag: deling van het bewustzijn
De eerste strategie die het kind toepast is verdringing door middel van afsplitsing. De levensbedreigende situatie en de bijbehorende angst worden in een apart deel van het bewustzijn opgeslagen (het deel ‘verdrongen waarheid’). Dit deel wordt verder geïsoleerd door het dicht te metselen met diverse lagen afweermechanismen. Het delen van het bewustzijn en het opbouwen van een afweermuur, zorgen ervoor dat we de pijnlijke waarheid kunnen verdringen van dat we niet kregen waarnaar we verlangden.
In plaats daarvan gaan we eerst geloven in de illusie van het afweermechanisme en vervolgens gaan wij ons ermee identificeren.
Noot 8: Voor een dieper begrip van afweermechanismen wordt verwezen naar de schrijvers Bosch, Jenson en McCullough.
Pagina 1
Tweede afweerlaag: schuld
In het proces van de vorming van de afweermechanismen is de eerste laag aangebracht, namelijk de splitsing van het bewustzijn. Hierdoor lijkt het alsof de angst voor en pijn over de onvervulde behoeften verdrongen is. Toch blijft er een verlangen om de behoefte alsnog vervuld te krijgen. Dus gaan we verschillende dingen uitproberen. Echter, elke keer wanneer iets niet lukt zal het kind voor zichzelf de conclusie trekken dat het niet werkt wat hij doet. De kern van de volgende illusie wordt dat hij niet krijgt wat hij nodig heeft omdat er iets mis is met hem. Het kind gaat zichzelf de schuld geven en dit is het volgende afweermechanisme. We voelen ons slecht, schuldig, waardeloos en incapabel en dat is ook nog onze schuld.
Dit afweermechanisme beschermt ons tegen de pijn van de waarheid, dat je als kind niet (altijd) krijgt waar je behoefte aan hebt. Tevens beschermt schuld ons tegen de verwijten die onze verzorgers ons maken en hebben we op deze wijze de relatie weer hersteld. Als gevolg van dit proces ontstaan hier een hele reeks disfunctionele overtuigingen op identiteitsniveau, van een van de volgende categorieën:
‘ik deug niet’, ‘ik kan het niet’, ‘ik ben schuldig’. Je gaat je schamen voor wie je bent en je voelt onmacht en incompetentie. Dit zijn hele vervelende gevoelens, die opnieuw afgeweerd moeten worden. Schuld en schaamte zijn gedeeltelijk overlappende begrippen in die zin dat het emoties zijn die worden opgeroepen vanuit een besef van tekortschieten. Er is echter een verschil in cognitieve evaluatie; bij schaamte wordt primair het eigen karakter beoordeeld, schaamte richt zich naar binnen en wil verhuld worden. Schuld daarentegen evalueert het gedrag t.o.v. de ander en de buitenwereld en is dan ook naar buiten gericht.
Derde afweerlaag: onterechte macht en onterechte hoop
Tegen de tijd dat het kind de cognitieve fase bereikt zal het constateren dat er andere mogelijkheden zijn om de pijn van onvervulde behoeften niet meer te hoeven voelen en ontwikkelt het kind een nieuwe laag van afweer die bestaat uit twee mogelijkheden. Enerzijds de mogelijkheid van onterechte macht (ik kan krijgen wat ik wil als de ander maar verandert) en anderzijds de mogelijkheid van onterechte hoop (ik kan krijgen wat ik wil als ik maar verander).
De kern van de illusie van onterechte macht is dat je krijgt wat je nodig hebt, als de ander nou maar eens zou veranderen (liever zou zijn, beter z’n best zou doen, niet zo zou zeuren of slimmer zou zijn......etc.). Binnen deze vorm van afweer voelen wij ons verheven boven de schuldige ander, die er voor zorgt dat wij ons onprettig voelen. In het heden houden we met deze strategie de illusie in stand dat onze behoeften hiermee vervuld kunnen worden. Onterechte macht is te herkennen aan irritatie, agressief of intimiderend gedrag en een veroordelende, superieure houding.
Kenmerk van onterechte Hoop als vorm van afweer is de gedachte dat het wél mogelijk is je behoeften vervuld te krijgen als je zelf verandert. Onterechte Hoop beschermt het kind met de illusie: ‘ik kan wél krijgen wat ik nodig heb, als ik maar... (liever ben, beter mijn best doe, slimmer ben, beter ben, zorg dat anderen zich goed voelen, enzovoort)’. Bij de volwassene is deze afweer te herkennen aan aanhoudende pogingen iets tot stand te brengen dat uiteindelijk nooit of niet blijvend succesvol is. In plaats van de oude, pijnlijke realiteit onder ogen te zien, dat we onze behoeften niet vervuld kunnen krijgen, blijven we liever in de realiteit van het heden hoop koesteren.
Pagina 2
De vierde afweerlaag: ontkenning van behoeften
Als het kind onterechte macht en onterechte hoop heeft uitgeprobeerd en geconstateerd heeft dat beiden niet werken, wordt dit een nieuw conflict. Dan rest nog maar één mogelijkheid om de pijn hiervan af te weren: ‘het ontkennen van de eigen behoeften’.
Kenmerkend voor deze vorm van afweer is dat het kind gaat ontkennen dat het iets nodig heeft, of dat het behoeften heeft. De daaraan gepaarde onlustgevoelens worden afgeweerd met de ontkenning: ‘dat het helemaal niet erg is dat je niet krijgt wat je nodig hebt, omdat.........’, ‘je niets nodig hebt, niet kwetsbaar bent’, etc. Uiteindelijk resulteert dit afweermechanisme in afstomping.
Dit betekent: het niet meer voelen van sterke gevoelens en het vermijden van alles wat tot die sterke gevoelens zou kunnen leiden. Ontkenning van Behoeften kenmerkt zich dan ook door gedrag dat gericht is op het vermijden van moeilijkheden en conflicten en door uitspraken als: ‘ik heb niets nodig’, ‘maak geen drukte’, ‘doe maar gewoon’, ‘het maakt mij niets uit’. In plaats van de pijnlijke realiteit te voelen dat de behoeften nog steeds niet zijn vervuld en dat de andere strategieën ook niet werken, creëert het kind het idee dat er niets aan de hand is en dat het geen problemen heeft. Hiermee wordt het gehele conflict buiten werking gezet.
Deze vorm van afweer is zeer destructief want hij ontaardt in zelfverdoving. Teneinde je gevoelens te kunnen ontkennen, moet je uiteindelijk ongevoelig worden. Om dit nog enigszins dragelijk te maken kun je op zoek gaan naar kicks in de vorm van verslavingen als seks, hard werken, gokken etc. of je verdiept de verdoving d.m.v. drank, drugs en passief amusement.
Tegen de tijd dat de volledige muur van afweer is gemetseld, rondom de onverwerkte ervaring en de pijn, zijn ook alle vier de afweermechanismen beschikbaar. Afhankelijk van de situatie en je sociale strategie, worden één of meer mechanismen afwisselend gebruikt.
Wanneer de derde en de vierde afweerlaag gevormd zijn en de cognitievorming heeft plaatsgevonden, wordt nu, veelal onbewust een bepaalde strategie als voorkeur toegepast wat zich duidelijk uit in herkenbaar gedrag.
Het hanteren van Onterechte macht - ‘de ander moet veranderen zodat er gebeurt wat ik wil’ - uit zich in gedrag ‘tegen mensen in’, ook wel dominant, of assertief gedrag. Het richt zich op overleven en de sterkste zijn. Het uitoefenen van macht geeft de illusie de sterkste te zijn.
Het hanteren van Onterechte hoop -‘ik verander zodat er gebeurt wat ik wil’- uit zich in gedrag ‘naar mensen toe‘, ofwel sociaal, meegaand, toegevend gedrag. Want de eigen hulpeloosheid wordt erkend en er wordt steun gezocht in de buitenwereld. Mensen die onterechte hoop hanteren, zoeken naar verbinding door aan de behoeften van anderen te voldoen en bij een aanval van buitenaf, de schuld op zich te nemen.
Pagina 3
Het hanteren van Ontkenning van Behoefte - ‘ik heb niets nodig’ - wordt ingezet als onterechte macht en onterechte hoop niet werken. Als vechten of toegeven niet functioneren, kun je alleen nog maar jezelf terugtrekken. Dit is gedrag ‘van mensen af’ en wordt ook wel afstandelijk, afhoudend gedrag genoemd.
Afstandelijk gedrag is een radicale en effectieve afweer, omdat het ‘het conflict’ buiten werking stelt. Afstandelijkheid impliceert ook het niet van anderen afhankelijk willen zijn voor de bevrediging van behoeften. Dus om je behoeften dan niet meer te hoeven voelen, moet je ervoor zorgen dat je ongevoelig wordt.
Zoals reeds beschreven wordt een groot deel van onze waarden en normen bepaald door overtuigingen die ons in de eerste levensjaren zijn aangeleerd en waar we veelal heilig in geloven (illusies). Het hierboven beschreven proces maakt gedeeltelijk duidelijk hoe deze illusies tot stand komen en hoe belangrijk ze zijn bij het bestrijden van pijn en innerlijke tegenstrijdigheden.
Echter, in het hier en nu vormen onze afweermechanismen een gevangenis van automatische gedachten, emotionele reacties en vaste gedragspatronen. Het is erg moeilijk om deze afweerreacties te herkennen of te keren, omdat ze op zo’n jonge leeftijd zijn ontstaan. Het zijn automatismen die op onbewust niveau opereren en daarmee ons gedrag bepalen. Hoe dat in z’n werk gaat wordt in de volgende alinea beschreven.
Amygdala
Als wij als heel jonge kinderen levensbedreigende en onverwerkte ervaringen uit ons bewustzijn verdringen en afsplitsen, denken wij dat ze daarmee buiten werking zijn gesteld. Echter, de ervaring is dan weliswaar uit ons directe bewustzijn verdrongen, maar hij wordt tevens geregistreerd in een ander deel van de hersenen, in de amygdala.(Noot9) Een deel van de ervaring, met name de zintuiglijke waarneming die gekoppeld is aan de levensbedreigende ervaring, wordt als waarschuwingssignaal opgeslagen in de amygdala. Naarmate er na verloop van tijd meerdere bedreigende situaties worden ervaren, die min of meer een relatie hebben met de eerste angstervaringen ontstaat er een associatieketen.
Voorbeeld
Een meisje groeit op in een omgeving met een vader die geregeld onbeheerst reageert en het kind slaat. Het kind leeft in continue angst. Na verloop van tijd ontdekt zij dat haar vader, voordat hij onbeheerst gaat reageren, eerst een ‘bepaalde’ blik in de ogen krijgt. Deze blik wordt als waarschuwingssignaal opgeslagen in de amygdala.
Het zijn de zintuigen die een grote rol spelen bij het ophalen van de informatie uit de amygdala, want zij zijn er rechtstreeks aan gekoppeld. Bij verondersteld dreigend gevaar dat zintuiglijk wordt waargenomen in de vorm van een trigger (iets wat ons doet herinneren aan de oude verdrongen realiteit), zorgt de amygdala voor het afgaan van het alarmsysteem. Er wordt adrenaline aangemaakt en het lichaam wordt zowel lichamelijk als emotioneel in de vecht/vlucht/verstar respons gebracht. Dit proces van achtereenvolgens: trigger, angst, respons, gebeurt razendsnel.
Noot 9: De amygdala is een deel van het reptielenbrein (Viscerale Hersenen) en fungeert o.a.als een waarschuwingssysteem tegen gevaar.
Pagina 4
Dus in ons voorbeeld: het meisje is volwassen geworden en komt iemand tegen, die in een gegeven situatie die veronderstelde ‘bepaalde’ blik in de ogen krijgt. Via de associatieketen treedt direct het alarmsysteem in werking en zij zal volkomen ‘out of context’ reageren. De trigger wordt dus niet eerst geëvalueerd en op juiste waarde geschat, waardoor er eventueel een aangepaste reactie mogelijk wordt.
Verschuiving naar het kindbewustzijn
In principe verschuift als gevolg van trigger, associatieketen en reactie via de amygdala, de aandacht in één ruk naar het bewustzijn waar de oude angstherinneringen zijn opgeslagen. Dit deel noemen we ook wel het kindbewustzijn. Als gevolg van de angst die dit oproept, wordt direct een afweermechanisme geactiveerd.
Het gevolg van de verschuiving naar het kindbewustzijn is, dat we denken dat de oude kindbehoeften, volwassen behoeften zijn en dat wij er nu voor kunnen zorgen dat onze behoeften worden ingevuld. Dit is echter een illusie die wij in stand blijven houden om de pijn niet te hoeven voelen van de leegte die dat met zich meebrengt. Een leegte die toen niet is gevuld en die ook nooit meer opgevuld kan worden. In plaats van te dealen met deze pijn, hebben we een heel arsenaal aan strategieën bedacht om de pijn af te weren. Als kind waren deze overlevingsstrategieën wellicht effectief, voor volwassenen werken zij vooral destructief.
Vanwege de enorme snelheid waarmee ons systeem reageert op een trigger die angst oproept, hebben wij bijna geen invloed op de reacties die erop volgen. Onze aandacht verschuift van de directe werkelijkheid naar een kindbewustzijn met alle associaties en overtuigingen die daarbij horen (en waar we dan ook heilig in geloven ‘magisch’ denken). Dit proces verloopt haast onbewust, zonder dat we het doorzien. Bovendien groeit dit kindbewustzijn niet mee met het volwassen bewustzijn. Vanuit het kindbewustzijn wordt de werkelijkheid vervormd waargenomen en daarmee wordt ook het vermogen om ervaringen gezond te verwerken aangetast. Want om ervaringen volledig en realistisch te kunnen verwerken is het noodzakelijk om de wereld zoveel mogelijk onvervormd te kunnen waarnemen.
Voorbeeld
Een kind heeft ervaren dat er iets mis is met het verkrijgen van de liefde van zijn moeder en dat veroorzaakt een doodsangst. Daardoor ontstaat er bij deze persoon een niet aflatend verlangen naar liefde, het liefst onvoorwaardelijke liefde maar ook een continue angst dat hij in zijn diepste kwetsbare kern geschaad of beheerst kan worden door het ontbreken van liefde. Dit onderkennen als realiteit is zo pijnlijk dat deze persoon zijn bewustzijn splitst, het verkrijgen van liefde en het verlangen naar liefde opbergt in het kindbewustzijn van zijn brein en de illusie creëert dat hij niemand nodig heeft.
Alles wat nu een relatie heeft tot liefde (intimiteit, zich kwetsbaar opstellen, affectie tonen) triggert de basisangst van deze persoon, waardoor hij direct overstapt op zijn overlevingsstrategie en afweermechanisme: ontkenning van behoefte en onterechte macht.
Pagina 5
Een trigger kan zich in vele vormen voordoen. Het kan een persoon zijn, een gebeurtenis, een geur, een object. Eigenlijk kan in alles wat wij waarnemen een trigger schuilen op oude angst, waardoor ons alarmsysteem in werking wordt gesteld. Maar veel van de situaties waar we tegenaan lopen die een trigger bevatten zijn nu niet meer levensbedreigend. Zij worden echter wel als zodanig aangemerkt.
We raken hierdoor in feite het contact met de realiteit kwijt en gaan de situatie waarnemen met de ogen van het kind dat de pijn nog niet heeft verdrongen. De dreiging ontstaat dat de rauwe wond van de onvervulde kindbehoefte open komt te liggen. Ons psychisch immuunsysteem gaat er dan automatisch vanuit dat wij het voelen van die pijn en het toelaten van de waarheid niet kunnen trekken. Dus gaat de alarmbel af en wordt razendsnel een vorm van afweer geactiveerd. De waarheid van het moment wordt ontkend en er wordt een illusie voor in de plaats gezet.
Dit hele proces gaat gepaard met lichamelijke reacties. De verschillende vormen van afweer kennen hun eigen fysieke componenten. Hoe bedreigender (of stressvoller) wij de omgeving ervaren, des te sterker verlaten wij ons op onze afweermechanismen. En des te meer gaan wij lijden onder de bijbehorende fysieke reacties.
Angst leidt tot de productie van stresshormonen die gericht zijn op vechten of vluchten. Wanneer we langere tijd niet opgewassen zijn tegen beangstigende situaties, omdat wij ons incompetent achten om adequaat te handelen, zullen negatieve gedachten en gevoelens van minderwaardigheid passiviteit genererende corticosteroïden aanmaken en ons depressief maken.
Pagina 6
Onterechte hoop genereert activiteit veroorzakende stress-hormonen (lijkend op adrenaline). Fysiek kan het leiden tot onrust, piekeren, slaapstoornissen hetgeen kan resulteren in overspannenheid, burn-out, chronisch vermoeidheidssyndroom. Onterechte macht genereert ook actiegerichte stress-hormonen. Deze kunnen de mens aanzetten tot agressief gedrag. Huiselijk geweld kan hiervan het resultaat zijn.
Veel emotionele problemen die het etiket van een psychische ziekte opgeplakt krijgen, worden niet veroorzaakt door tekortkomingen van de mens, maar zijn een rechtstreeks gevolg van de werking van ons psychisch afweersysteem, dat tot het uiterste gaat om de oude pijn weg te houden in de onjuiste veronderstelling hiermee onze overleving te waarborgen.
Je kan lichamelijk gezien dus niet kiezen "dit is de situatie nu, en ik heb er vrede mee, en ik voel me er goed bij"? Je móét je per se een tijd kut voelen om je daarna weer beter te voelen? No ways to ease the pain?
Met liefde je kut voelen! Dat is de enige optie.quote:
[..]
Dit herken ik allemaal wel (heb sommige delen ook wel eens ergens anders gelezen), maar dat is dus gewoon iets puur menselijks waar we niks aan kunnen veranderen?
Je kan lichamelijk gezien dus niet kiezen "dit is de situatie nu, en ik heb er vrede mee, en ik voel me er goed bij"? Je móét je per se een tijd kut voelen om je daarna weer beter te voelen? No ways to ease the pain?
Zitten op de bank, in het donker... zonder tv of andere afleidingen, zonder weg te lopen om de vuilniszak op te bergen... gewoon zitten en het gevoel ervaren... na proberen te gaan wat precies dat gevoel veroorzaakt (wat is het symbool, de trigger) etc etc.
Ik heb juist zoiets dat ik mezelf bezig wil houden (ook al ben ik te down om ergens zin voor te maken), alleen maar om niet zo veel eraan te denken.quote:
[..]
Met liefde je kut voelen! Dat is de enige optie.
Zitten op de bank, in het donker... zonder tv of andere afleidingen, zonder weg te lopen om de vuilniszak op te bergen... gewoon zitten en het gevoel ervaren... na proberen te gaan wat precies dat gevoel veroorzaakt (wat is het symbool, de trigger) etc etc.
Maar dat is dus fout?
Ja, want wat je doet is vluchten voor de realiteit... namelijk jij die een probleem ervaart.quote:
[..]
Ik heb juist zoiets dat ik mezelf bezig wil houden (ook al ben ik te down om ergens zin voor te maken), alleen maar om niet zo veel eraan te denken.
Maar dat is dus fout?
Je moet eerst de problemen in jezelf weten op te lossen, voordat je verlost bent en dus verder kan
Aight, thanksquote:
[..]
Ja, want wat je doet is vluchten voor de realiteit... namelijk jij die een probleem ervaart.
Je moet eerst de problemen in jezelf weten op te lossen, voordat je verlost bent en dus verder kan
Masturbatie is slechts een tijdelijke oplossing.quote:
[..]
Met liefde je kut voelen! Dat is de enige optie.
Haha, ik masturbeer sowieso niet/nauwelijks dus dat is gelukkig mijn probleem iig nietquote:
[..]
Masturbatie is slechts een tijdelijke oplossing.
Ik vind dit wel heel drastisch/apart.quote:
[..]
Met liefde je kut voelen! Dat is de enige optie.
Zitten op de bank, in het donker... zonder tv of andere afleidingen, zonder weg te lopen om de vuilniszak op te bergen... gewoon zitten en het gevoel ervaren... na proberen te gaan wat precies dat gevoel veroorzaakt (wat is het symbool, de trigger) etc etc.
Ik ga liever zo snel mogelijk, in een andere omgeving, het leven opbouwen zodat je snel weer in een 'sterke' succesvolle flow komt. Op het moment dat je weer van een trap naar beneden kijkt kun je de zaken veel beter analyseren. Waar ging het mis etc.
Emotioneel hotel de botel op een bank zitten in de nacht komen er veel te veel emoties binnen en emoties zorgen er voor dat je niet rationeel kan nadenken. En emotioneel handelen doet meer pijn dan wat nodig is.
In een andere omgeving een 'nieuw leven' opbouwen is ook iets wat ik echt graag wil.quote:
[..]
Ik vind dit wel heel drastisch/apart.
Ik ga liever zo snel mogelijk, in een andere omgeving, het leven opbouwen zodat je snel weer in een 'sterke' succesvolle flow komt. Op het moment dat je weer van een trap naar beneden kijkt kun je de zaken veel beter analyseren. Waar ging het mis etc.
Emotioneel hotel de botel op een bank zitten in de nacht komen er veel te veel emoties binnen en emoties zorgen er voor dat je niet rationeel kan nadenken. En emotioneel handelen doet meer pijn dan wat nodig is.
Vorig jaar studeerde ik dus in Nijmegen en wilde daar dolgraag op kamers, maar dat wilde mijn jaloerse nu-ex-vriend dus niet, en was ik veel bij hem (om mijn eigen thuissituatie te ontglippen) wat ik wel prima genoeg vond eigenlijk.
En ook al woont mijn recente ex-vriend 115 km verder weg, bij hem was ik ook best veel.
Ik had gehoopt dat het allemaal wat beter zou lopen tussen ons (je gaat er natuurlijk niet vanuit dat je partner uiteindelijk geen relatie blijkt te willen
) en dat ik uiteindelijk misschien bij hem in kon trekken. We hadden al uitgestippeld dat ik dan in een andere plaats dichter bij zijn huis dezelfde studie kon gaan doen enzo.Dus dat is nu allemaal wel ff een vette domper.
Ik woon nog bij mijn vader, en mijn ouders zijn niet zo lang geleden gescheiden (m'n moeder is verhuisd dus). En hij is licht autistisch, en een oude knor, en heeft soms nogal moeite met rekening met mij houden, dat er nog iemand anders in het huis woont die ook eten enzo nodig heeft
ik hou heel veel van mijn vader en hij is heel lief voor me enzo, maar toch voel ik me hier al een tijd niet meer 'thuis' in dit huis.Nu heb ik hier sowieso nog werk voor dit jaar, dus op kamers gaan zal nu niet kunnen.
Maar ik hoop dat ik volgend jaar als ik wel weer studeer genoeg geld heb om op kamers te kunnen gaan, want dan kan ik inderdaad echt als een frisse start een nieuw succesvol leven opbouwen (zo zie ik dat voor me dan).
Alleen zit ik dan weer met het 'dilemma' dat mijn vader hier dan in z'n eentje in dit grote oude huis woont wat al meer dan 100 jaar in de familie is, en het uiteindelijk misschien niet meer kan betalen en er alsnog uit moet.
Dus eigenlijk zit ik hier nog wel even vast
Ik ga proberen mijn eigen oude kamer (die volgegooid staat met troep) op te ruimen en er echt een soort van studentenkamertje van te maken. 'Op kamers in m'n eigen huis', met aanrechtje en koelkast (er zit al een gootsteen in die kamer die wel omgebouwd kan worden, en een klein koelkastje heb ik al), en gewoon alles voor mezelf daar. Zodat ik me misschien toch weer thuis ga voelen in m'n eigen huis, en hier ook gelukkig kan zijn zonder de financiele en emotionele last van écht op kamers gaan.
Moet nog even bezien hoe dat allemaal gaat lopen, maar die kamer opruimen en ombouwen is in ieder geval wel een mooie bezigheid, waar ik uiteindelijk ook wel gelukkiger van wordt denk ik. Dus dat is wel al een mooi doel iig
Ik denk dat ik dit nu maar moet doen. Afgelopen dagen is zo kil en koud. Ze contact mij wel van haar kant, maar het voelt echt aan als broertje/zusje. Je snapt soms de ballen in je broek niet waarom je toch maar, continu door wil zetten. Vanwege een rare kronkel dat zij de ware is?quote:
Inderdaad, wees niet zo'n slappe afwachtende zak maar neem het heft in eigen hand. Zo'n slappe houding levert alleen minachting op. Als je laat zien dat je ook heel goed zonder haar kunt, dan gaat ze misschien wel nadenken.
Ik moet inderdaad meer ballen tonen. Tijdje afstand houden, maar continu de hoop dat het beter gaat doet eigenlijk meer pijn dan de momenten dat het er voor goed ging. En die kut argumenten van, ja, we maken stapje per stapje progressie, en het voelt weer beter aan, en we slapen weer beter. Etc... Dat is iemand die met hartjes in z'n ogen spreekt, niet met z'n hoofd.quote:
Zelf afkappen, je breuk laten helen en daarna je pas op het vlak van wellicht komt het allemaal goed. Tijdje afstand is negen van de tien keer gewoon een breuk.
.Wat je dan doet, is het ene met het andere vervangen.... dus de waterballon in jou die ben je naar beneden aan het drukken.quote:
[..]
Ik vind dit wel heel drastisch/apart.
Ik ga liever zo snel mogelijk, in een andere omgeving, het leven opbouwen zodat je snel weer in een 'sterke' succesvolle flow komt. Op het moment dat je weer van een trap naar beneden kijkt kun je de zaken veel beter analyseren. Waar ging het mis etc.
Emotioneel hotel de botel op een bank zitten in de nacht komen er veel te veel emoties binnen en emoties zorgen er voor dat je niet rationeel kan nadenken. En emotioneel handelen doet meer pijn dan wat nodig is.
Wanneer in jou nieuwe leven, in je nieuwe omgeving, met je nieuwe vrienden je weer eens gedumpt wordt of alleen komt te staan.... dan komt die slag extra hard aan.
Als een relatie over is, dan is dat zo omdat de andere persoon of jijzelf niet verder wilde gaan. Dit klinkt spijtig maar wil je dan verder met iemand die niet verder met jou wil?
Waarom voelen mensen zich een slachtoffer en zielig? Je hebt samen leuke en minder leuke dingen meegemaakt, die herinneringen neemt niemand je meer af..
Waarom vergaat de hele wereld? Een relatie is een aanvulling op je leven, geen invulling..
Het is harder, als jij bepaalde dingen hebt opgegeven (werk/school) in een periode van je relatie om die juist te laten werken. En dat jij haar na haar eigen relatie waarin ze misbruikt en geslagen werd alles op alles hebt gezet om haar weer met beide voeten op de grond te krijgen. En op het moment dat jij valt, zij schrikt, en omdat ze het gevoel krijgt dat er geen gevoelens meer is, ze plots komt met, volgens mij hield ik niet van je. En we net een 2 maand geleden plannen hadden gemaakt om dit juist wel te laten werken. En dus nu de hele relatie een leugen blijkt te zijn. En dat terwijl zij net een nieuwe baan heeft en ook net verhuist is! En ik dus met de gebakken peren achter blijf...quote:
Waarom ziet iedereen het hier zo dramatisch in?
Als een relatie over is, dan is dat zo omdat de andere persoon of jijzelf niet verder wilde gaan. Dit klinkt spijtig maar wil je dan verder met iemand die niet verder met jou wil?
Waarom voelen mensen zich een slachtoffer en zielig? Je hebt samen leuke en minder leuke dingen meegemaakt, die herinneringen neemt niemand je meer af..
Waarom vergaat de hele wereld? Een relatie is een aanvulling op je leven, geen invulling..
Denk je dat ik die gevoelens wil hebben? Nee natuurlijk niet. Wil ik me zelf verliezen in het zielig voelen? Nee natuurlijk niet, ik wil ook verder. Maar dit doet gewoon pijn. Het voelt alsof mijn tijd gestolen is.
Ik snap jouw bovenstaande verhaal wel.quote:
[..]
Het is harder, als jij bepaalde dingen hebt opgegeven (werk/school) in een periode van je relatie om die juist te laten werken. En dat jij haar na haar eigen relatie waarin ze misbruikt en geslagen werd alles op alles hebt gezet om haar weer met beide voeten op de grond te krijgen. En op het moment dat jij valt, zij schrikt, en omdat ze het gevoel krijgt dat er geen gevoelens meer is, ze plots komt met, volgens mij hield ik niet van je. En we net een 2 maand geleden plannen hadden gemaakt om dit juist wel te laten werken. En dus nu de hele relatie een leugen blijkt te zijn. En dat terwijl zij net een nieuwe baan heeft en ook net verhuist is! En ik dus met de gebakken peren achter blijf...
Denk je dat ik die gevoelens wil hebben? Nee natuurlijk niet. Wil ik me zelf verliezen in het zielig voelen? Nee natuurlijk niet, ik wil ook verder. Maar dit doet gewoon pijn. Het voelt alsof mijn tijd gestolen is.
Maar je bent zelf verantwoordelijk voor de keuzes die je hebt gemaakt. In jouw geval waren die keuzes gebaseerd op emoties.
Hoe kan je een relatie aangaan met iemand die daar emotioneel niet klaar voor is? Dan heb je nooit een gelijkwaardige relatie.
Daarnaast geeft jouw post een beeld van een meid die met zichzelf in de knoop zat en iemand zocht om zichzelf goed te kunnen voelen. Ze heeft je gewoon gebruikt en leeggezogen qua emotie/gevoel.
Trek hier een les uit en neem je "verlies".
Nogmaals, een relatie is een aanvulling op je leven, geen invulling.
Je kan niet voor hulpverlener spelen, daar zijn specialisten voor.
Liefdesverdriet is geen keuze, daar vraagt niemand omquote:
Waarom ziet iedereen het hier zo dramatisch in?
Als een relatie over is, dan is dat zo omdat de andere persoon of jijzelf niet verder wilde gaan. Dit klinkt spijtig maar wil je dan verder met iemand die niet verder met jou wil?
Waarom voelen mensen zich een slachtoffer en zielig? Je hebt samen leuke en minder leuke dingen meegemaakt, die herinneringen neemt niemand je meer af..
Waarom vergaat de hele wereld? Een relatie is een aanvulling op je leven, geen invulling..
Dat je je gewoon goed voelde bij diegene en dat is dan weg..
Nee, maar signalen negeren en gewoon doorgaan met een situatie waar geen schot in zit DAT doe je toch echt zelf..quote:
[..]
Liefdesverdriet is geen keuze, daar vraagt niemand om
Hoe triest het ook is..
Maar zo werkt het dus niet, anders was dit topic er niet.quote:
[..]
Nee, maar signalen negeren en gewoon doorgaan met een situatie waar geen schot in zit DAT doe je toch echt zelf..
Hoe triest het ook is..
Natuurlijk zit er een groot verschil tussen er jaren in blijven hangen of gewoon een tijdje nodig hebben om het achter je te laten. Ik denk dat een positieve instellling en acceptatie daar WEL verschil in kan maken.
Ik denk dat veel personen hier al hun energie en aandacht in een relatie hebben gestoken en dan boos zijn dat die andere persoon dat niet doet.quote:
Ik denk dat het ook heel simpel uit te leggen is.
Dat je je gewoon goed voelde bij diegene en dat is dan weg..
Met andere woorden, ze hebben zich emotioneel helemaal laten uitbuiten.
Emotioneel laten uitbuiten of geprobeerd alles te doen om er het beste van te maken?quote:
[..]
Ik denk dat veel personen hier al hun energie en aandacht in een relatie hebben gestoken en dan boos zijn dat die andere persoon dat niet doet.
Met andere woorden, ze hebben zich emotioneel helemaal laten uitbuiten.
Als jij de enige bent die er probeert het beste van te maken terwijl de andere niet deze inzet heeft dan laat je je inderdaad emotioneel uitbuiten.quote:
[..]
Emotioneel laten uitbuiten of geprobeerd alles te doen om er het beste van te maken?
Klinkt hard, maar zo is het wel.
Het punt is zelfs zo, dat ik me enorm kan vinden in de argumenten die je geeft. Ik was namelijk altijd zelf ook zo, en ook mijn vorige relaties ben ik relatief gemakkelijk over heen gekomen. Beter nog, het koste me eigenlijk geen moeite. Ik was altijd enorm rationeel en liet me juist niet beïnvloeden door emoties.quote:
[..]
Als jij de enige bent die er probeert het beste van te maken terwijl de andere niet deze inzet heeft dan laat je je inderdaad emotioneel uitbuiten.
Klinkt hard, maar zo is het wel.
En dan krijg je toch voor deze dame de gevoelens dat het wel eens 'de ware' kon zijn. Gevoel wat ik bij andere relaties nooit heb gehad.
En *poef* opeens was alle rationaliteit in m'n hoofd compleet weg. Foetsie ..
Ik begrijp je ook wel.quote:
[..]
Het punt is zelfs zo, dat ik me enorm kan vinden in de argumenten die je geeft. Ik was namelijk altijd zelf ook zo, en ook mijn vorige relaties ben ik relatief gemakkelijk over heen gekomen. Beter nog, het koste me eigenlijk geen moeite. Ik was altijd enorm rationeel en liet me juist niet beïnvloeden door emoties.
En dan krijg je toch voor deze dame de gevoelens dat het wel eens 'de ware' kon zijn. Gevoel wat ik bij andere relaties nooit heb gehad.
En *poef* opeens was alle rationaliteit in m'n hoofd compleet weg. Foetsie ..
Natuurlijk kunnen vrouwen met zo'n "verhaal" een uitdaging zijn.
En natuurlijk lijkt het alsof ze zich helemaal geeft (en dat deed ze ook).
Toch lijkt het erop dat de meid waar jij het over hebt enige vorm van stoornis (borderline) heeft waardoor zij emoties zomaar kan afsluiten (de relatie met jou). Waarschijnlijk heeft ze meteen daarna weer aandacht van een andere jongen gekregen omdat ze toch aandacht nodig heeft.
Jij probeert dat te begrijpen, maar sommige mensen KAN je niet begrijpen.
En dat ligt niet aan jou, maar aan HAAR.
En je had tijdens de relatie nooit het idee dat het te vermoeiend zou zijn met haar? Lijkt me sterk..
Alleen in het begin. Ik heb haar uit een enorm dal moeten trekken maar ze heeft wel hersens. Ik kon op niveau met haar kletsen.quote:
[..]
Ik begrijp je ook wel.
Natuurlijk kunnen vrouwen met zo'n "verhaal" een uitdaging zijn.
En natuurlijk lijkt het alsof ze zich helemaal geeft (en dat deed ze ook).
Toch lijkt het erop dat de meid waar jij het over hebt enige vorm van stoornis (borderline) heeft waardoor zij emoties zomaar kan afsluiten (de relatie met jou). Waarschijnlijk heeft ze meteen daarna weer aandacht van een andere jongen gekregen omdat ze toch aandacht nodig heeft.
Jij probeert dat te begrijpen, maar sommige mensen KAN je niet begrijpen.
En dat ligt niet aan jou, maar aan HAAR.
En je had tijdens de relatie nooit het idee dat het te vermoeiend zou zijn met haar? Lijkt me sterk..
Daarna is het de gehele periode goed gegaan tot ong. een week of 6 geleden.. De hele periode daarvoor hebben wij eigenlijk geen ruzie gehad. Waarom? Vanwege de bizarre hoeveelheid communicatie die wij hebben. Altijd als er een vuurtje ging branden suste zij het of ikzelf. We hadden nooit een ruzie overnight. En nu ligt het plots op kapseizen.
En toen je borderline zei; dacht ik van. Zal wel niet. Ik kijk even op de wikipedia website, en f*ck me, ik zie zoveel overeenkomsten
Ook dat 'zwart/wit' gedrag. Ik heb dat letterlijk uren en uren met haar besproken dat ze daar eens mee moet ophouden. Het is het 1 of het andere. Ook betreffende de relatie, opeens was het intens, daarna was het plotseling minachting. Ook begon ze alles met een negatieve blik om te kijken of het daarna een succes was, zo niet, dan deed het haar iig. geen pijn.
Tja, sommige personen kan je gewoon niet begrijpen. Als je dat probeert te doen, wordt je zelf gek..quote:
[..]
Alleen in het begin. Ik heb haar uit een enorm dal moeten trekken maar ze heeft wel hersens. Ik kon op niveau met haar kletsen.
Daarna is het de gehele periode goed gegaan tot ong. een week of 6 geleden.. De hele periode daarvoor hebben wij eigenlijk geen ruzie gehad. Waarom? Vanwege de bizarre hoeveelheid communicatie die wij hebben. Altijd als er een vuurtje ging branden suste zij het of ikzelf. We hadden nooit een ruzie overnight. En nu ligt het plots op kapseizen.
En toen je borderline zei; dacht ik van. Zal wel niet. Ik kijk even op de wikipedia website, en f*ck me, ik zie zoveel overeenkomsten
Ook dat 'zwart/wit' gedrag. Ik heb dat letterlijk uren en uren met haar besproken dat ze daar eens mee moet ophouden. Het is het 1 of het andere. Ook betreffende de relatie, opeens was het intens, daarna was het plotseling minachting. Ook begon ze alles met een negatieve blik om te kijken of het daarna een succes was, zo niet, dan deed het haar iig. geen pijn.
Ja je hebt borderline in vele gradaties..
Waarschijnlijk ben jij het ook schuld dat het nu niet meer loopt. Dat ze jou beticht één of ander iets te hebben (gedaan) ?
Ja ze beticht mij van het feit dat ze op een sterk iemand viel (ze kwam uit een kut relatie) en ik had de afgelopen tijd het iets minder goed voor elkaar, beetje overspannen. Daar schrok zij van en toen kwam het besef dat als zij er zo van schrok, ze twijfelde aan haar gevoelens gedurende de hele periode daarvoor...quote:
[..]
Tja, sommige personen kan je gewoon niet begrijpen. Als je dat probeert te doen, wordt je zelf gek..
Ja je hebt borderline in vele gradaties..
Waarschijnlijk ben jij het ook schuld dat het nu niet meer loopt. Dat ze jou beticht één of ander iets te hebben (gedaan) ?
Besef je dat ze tegen de volgende ook zegt dat ze uit een kutrelatie kwam (met jou)?quote:
[..]
Ja ze beticht mij van het feit dat ze op een sterk iemand viel (ze kwam uit een kut relatie) en ik had de afgelopen tijd het iets minder goed voor elkaar, beetje overspannen. Daar schrok zij van en toen kwam het besef dat als zij er zo van schrok, ze twijfelde aan haar gevoelens gedurende de hele periode daarvoor...
Kenmerkend is het feit dat als jouw aandacht niet 200% is zij meteen gaat twijfelen en wegens haar persoonlijkheid (drama maken) trekt ze die gevoelens door over de hele relatie door.
Verder zou ik het ook allemaal niet zo serieus nemen, de dingen die ze zegt dat ze heeft meegemaakt..
Je snapt wel wat ik bedoel als je goed nadenkt he?
De vorige relatie heeft haar sexueel misbruikt, heeft haar volledig uitgescholden. Ze mocht niet uitgaan, bij feestjes werd ze uitgescholden door haar vriend. Ze is toen alleen nog wel heel lang bij hem gebleven .. Iets wat ik bij haar nooit heb gedaan.quote:
[..]
Besef je dat ze tegen de volgende ook zegt dat ze uit een kutrelatie kwam (met jou)?
Kenmerkend is het feit dat als jouw aandacht niet 200% is zij meteen gaat twijfelen en wegens haar persoonlijkheid (drama maken) trekt ze die gevoelens door over de hele relatie door.
Verder zou ik het ook allemaal niet zo serieus nemen, de dingen die ze zegt dat ze heeft meegemaakt..
Je snapt wel wat ik bedoel als je goed nadenkt he?
Ook gedacht aan het feit dat zij misbruiken anders opvat dan jij?quote:
[..]
De vorige relatie heeft haar sexueel misbruikt, heeft haar volledig uitgescholden. Ze mocht niet uitgaan, bij feestjes werd ze uitgescholden door haar vriend. Ze is toen alleen nog wel heel lang bij hem gebleven .. Iets wat ik bij haar nooit heb gedaan.
Voorbeeld: Meisje en jongen gaan op date en belanden in bed. Meisje wordt verliefd, maar jongen wil niks met haar --> zij voelt zich gebuikt en zegt dat ze misbruikt is (in haar visie) om voor zichzelf goed te praten dat ze seks heeft gehad met hem.
Snap je een beetje wat ik bedoel?
Hoelang was die vorige relatie van haar dan en hoe is het uiteindelijk uitgegaan dan?
Zij gaat waarschijnlijk ook slecht over jou praten als het uit is
Dat brengt niets anders dan ellende.
Veel seks ook, maar ook veel ellende.quote:
Vrouwen met borderline moet je met een hele grote boog omheen lopen....
Dat brengt niets anders dan ellende.
Als het te mooi is om waar te zijn, dan. .......
Vorige relatie was 5 jaar. Daarna heeft hij haar ook nog bedreigd etc. Het is uitgegaan omdat hij haar niet goed behandelde en zij zich daar niet goed onder voelde. Mensen om me heen zeggen ook dat toen ze in een val zat, jij haar daar uit geholpen had, maar het feit dat ze 2 jaar lang in een hoekje werd geslagen, haar 'zelf-verdediging' systeem enorm sterk is geworden. En nu het niet goed gaat, zij weer stevig in haar zelf-verdediging systeem zit. En dus vrij egocentrisch bezig is omdat ze geen pijn wil ervaren.quote:
[..]
Ook gedacht aan het feit dat zij misbruiken anders opvat dan jij?
Voorbeeld: Meisje en jongen gaan op date en belanden in bed. Meisje wordt verliefd, maar jongen wil niks met haar --> zij voelt zich gebuikt en zegt dat ze misbruikt is (in haar visie) om voor zichzelf goed te praten dat ze seks heeft gehad met hem.
Snap je een beetje wat ik bedoel?
Hoelang was die vorige relatie van haar dan en hoe is het uiteindelijk uitgegaan dan?
Dat betwijfel ik.quote:Zij gaat waarschijnlijk ook slecht over jou praten als het uit is
Vooral de sex is geweldig... maar die meiden hebben niets anders dan liefde en sex... want daar zijn ze afhankelijk van... als er niets aan de hand is lijkt het perfect... gaat het minder of komt haar "droom" in gevaar (jij die met een andere vrouw praat) dan pas komt het obsessieve gedrag naar boven ( lees destructief)quote:
[..]
Veel seks ook, maar ook veel ellende.
Als het te mooi is om waar te zijn, dan. .......
Precies.quote:
[..]
Vooral de sex is geweldig... maar die meiden hebben niets anders dan liefde en sex... want daar zijn ze afhankelijk van... als er niets aan de hand is lijkt het perfect... gaat het minder of komt haar "droom" in gevaar (jij die met een andere vrouw praat) dan pas komt het obsessieve gedrag naar boven ( lees destructief)
Ik wil niet weten wat mijn ex over mij zegt, terwijl ik 24/7 voor haar klaar stond.
Het is bij sommige mensen ook nooit goed.
Diezelfde dame, die zich vooral heel erg uitdrukt om je te laten weten dat ze een nieuwe vriend heeft... en dat het echt over is... en het nooit meer goedkomt, en je haar emotioneel gesloopt hebt, en dat je haar nooit goed behandeld hebt...quote:
[..]
Precies.
Ik wil niet weten wat mijn ex over mij zegt, terwijl ik 24/7 voor haar klaar stond.
Het is bij sommige mensen ook nooit goed.
terwijl jij degene was die het balletje opgooide om het uit te maken..
maar dat je het wel ff weet!
Hoe heb je haar leren kennen als ik vragen mag dan?quote:
[..]
Vorige relatie was 5 jaar. Daarna heeft hij haar ook nog bedreigd etc. Het is uitgegaan omdat hij haar niet goed behandelde en zij zich daar niet goed onder voelde. Mensen om me heen zeggen ook dat toen ze in een val zat, jij haar daar uit geholpen had, maar het feit dat ze 2 jaar lang in een hoekje werd geslagen, haar 'zelf-verdediging' systeem enorm sterk is geworden. En nu het niet goed gaat, zij weer stevig in haar zelf-verdediging systeem zit. En dus vrij egocentrisch bezig is omdat ze geen pijn wil ervaren.
[..]
Dat betwijfel ik.
Mensen van buitenaf kunnen wel dingen zeggen en een mening hebben, maar wat is dat waard (hoe kunnen die dat beoordelen als ze alleen van haar kant verhalen horen?).
Ik wil zeggen dat niet alles 100% waar is wat zij zegt. Er zijn altijd 2 kanten aan een verhaal..
Ik zou als ik jou was er niet zo zeker van zijn dat zij dat niet gaat doen. Zo speelt ze de zieligheidskaart om aandacht te krijgen bij een volgende jongen.
Precies.quote:
[..]
Diezelfde dame, die zich vooral heel erg uitdrukt om je te laten weten dat ze een nieuwe vriend heeft... en dat het echt over is... en het nooit meer goedkomt, en je haar emotioneel gesloopt hebt, en dat je haar nooit goed behandeld hebt...
terwijl jij degene was die het balletje opgooide om het uit te maken..
maar dat je het wel ff weet!
En vervolgens toch met hangende pootjes terugkomen.
Sommige mensen zijn gewoon ziek en zullen nooit gelukkig worden.
Ben zo blij dat ik daar vanaf ben
Ik snap je niet helemaal?quote:
Probeer ook de edit post te gebruiken, als je een post maakt, terwijl je daarvoor de laatste poster was.
Je post 3x achter elkaar...quote:
Pak dan de eerst post, druk op de edit knop en voeg dan in wat je in wil voegen/ wijzigen
Ohzo, zodat je 3quotes in één post kan doen?quote:
[..]
Je post 3x achter elkaar...
Pak dan de eerst post, druk op de edit knop en voeg dan in wat je in wil voegen/ wijzigen
Ik zal het volgende keer proberen, wist niet dat dat kon..
Thanks.
Waarom zou ze bij zo iemand blijven, dat zou je je eens af moeten vragen. En als het echt een borderliner is, dan zou ik me ook maar eens afvragen hoeveel het verhaal is aangedikt.quote:
[..]
De vorige relatie heeft haar sexueel misbruikt, heeft haar volledig uitgescholden. Ze mocht niet uitgaan, bij feestjes werd ze uitgescholden door haar vriend. Ze is toen alleen nog wel heel lang bij hem gebleven .. Iets wat ik bij haar nooit heb gedaan.
De hoop dat het beter gaat? (zal gaan?)quote:
[..]
Waarom zou ze bij zo iemand blijven, dat zou je je eens af moeten vragen. En als het echt een borderliner is, dan zou ik me ook maar eens afvragen hoeveel het verhaal is aangedikt.
Ik heb wel een leuke tijd met d'r heb gehad. En acceptatie daarvan dat zij andere gevoelens had die periode is moeilijk. Komt bij dat het de 1e keer is dat we problemen hebben, en dan zo weglopen van de problemen? Terwijl we 2 maand daarvoor alles op alles gingen zetten (omdat zij ging verhuizen) om er iets van te maken en dat we serieus met elkaar verder willen voor de toekomst? Het voelt alsof ik soms een enorme plaat voor me kop heb.
Heb maandag m'n ex weer gezien om een usb stick en een mapje met foto's terug te krijgen.
Nu zie ik haar waarschijnlijk een hele tijd niet (misschien wel nooit meer); maar dat vind ik eigenlijk niet zo erg.
Net dus ff de foto's bekeken in het mapje en op m'n computer en ben nu aan 't janken. Hopelijk is dit één van de laatste keren.
Dan zie je het terug en dan denk ik: 'goh eigenlijk hadden we het ook erg leuk'. Terwijl ik me de afgelopen weken lang heb gefocused op de mindere kanten.
En ik probeer niet te romantiseren, want er waren ook zéker minder leuke dingen. Maar als ik zo die foto's zie dan vind ik het erg zonde dat we uit elkaar zijn.
Klotegevoelens haha
Mja foto's bekijken is echt een no-no!quote:
Zit weer ff in een dipje.
Heb maandag m'n ex weer gezien om een usb stick en een mapje met foto's terug te krijgen.
Nu zie ik haar waarschijnlijk een hele tijd niet (misschien wel nooit meer); maar dat vind ik eigenlijk niet zo erg.
Net dus ff de foto's bekeken in het mapje en op m'n computer en ben nu aan 't janken. Hopelijk is dit één van de laatste keren.
Dan zie je het terug en dan denk ik: 'goh eigenlijk hadden we het ook erg leuk'. Terwijl ik me de afgelopen weken lang heb gefocused op de mindere kanten.
En ik probeer niet te romantiseren, want er waren ook zéker minder leuke dingen. Maar als ik zo die foto's zie dan vind ik het erg zonde dat we uit elkaar zijn.
Klotegevoelens haha
Ik heb ze ook nog niet verwijderd domweg omdat ik er gewoon niet mee geconfronteerd wil worden.Ja ik kan me voorstellen waarom het een no-no is. Ga ze een héle lange tijd niet meer bekijken.quote:
[..]
Mja foto's bekijken is echt een no-no!
Is het raar als ik hoop dat het haar ook wat doet om die foto's te zien? Ik snap dat ze verliefd is op iemand anders, maar hoe kan je hier nou niet emotioneel van worden?
Borderliners zijn wispelturige mensen. En die plaat hebben alle mensen gehad die zich met een borderliner hebben ingelaten. (als deze meid idd bl'er is). Maar er reageert er hier ook één; vraag het eens aan haar.quote:
[..]
De hoop dat het beter gaat? (zal gaan?)
Ik heb wel een leuke tijd met d'r heb gehad. En acceptatie daarvan dat zij andere gevoelens had die periode is moeilijk. Komt bij dat het de 1e keer is dat we problemen hebben, en dan zo weglopen van de problemen? Terwijl we 2 maand daarvoor alles op alles gingen zetten (omdat zij ging verhuizen) om er iets van te maken en dat we serieus met elkaar verder willen voor de toekomst? Het voelt alsof ik soms een enorme plaat voor me kop heb.
Ik hoop het zelf ook hoor. Als zij de foto's ziet dat er nog ergens gevoelens zijn. Maar het niet verstandig om in de emoties te blijven hangen (ik doe het zelf ook hoorquote:
[..]
Ja ik kan me voorstellen waarom het een no-no is. Ga ze een héle lange tijd niet meer bekijken.
Is het raar als ik hoop dat het haar ook wat doet om die foto's te zien? Ik snap dat ze verliefd is op iemand anders, maar hoe kan je hier nou niet emotioneel van worden?
)Hoe bedoel je dat?quote:
[..]
Borderliners zijn wispelturige mensen. En die plaat hebben alle mensen gehad die zich met een borderliner hebben ingelaten. (als deze meid idd bl'er is). Maar er reageert er hier ook één; vraag het eens aan haar.
Vorige thread wilde gary_oak de last post en toen heeft franknfurtner 'm gejat.quote:
offtopic: wat houdt lapodieven in?
Toen ik zei dat er een kans was dat ik hem helemaal niet meer hoefde te zien, ging hij compleet kapot. Voor hem is het echt een pauze en dan door als vrienden. Voor mij niet.
En dat na 14 jaar? ...quote:
Definitief over sinds gisteravond. Nu gaan janken en verwerken en janken en verwerken en... God wat ben ik boos, niet normaal meer. heb wel besloten dat ik hem voorlopig niet meer wil zien.
Toen ik zei dat er een kans was dat ik hem helemaal niet meer hoefde te zien, ging hij compleet kapot. Voor hem is het echt een pauze en dan door als vrienden. Voor mij niet.
Hoezo 'even' een pauze en dan door als vrienden
En je zag het verder ook niet aankomen?14 jaar betekent blijkbaar niets als 1 van de 2 het op zijn/haar heupen krijgt.quote:
[..]
En dat na 14 jaar? ...
Hoezo 'even' een pauze en dan door als vrienden
Van afgelopen woensdag tot gisteravond is het gegaan van. "Ik mis het gevoel- maar het komt wel goed" tot "we gaan de spullen verdelen". Best schokkend eigenlijk. Had altijd verwacht dat een breuk na zoveel jaar drama, wekenlang praten, relatietherapie etc. inhield. 2 avondjes janken en het is over. Heel vreemd.
Kan het gevoel maar moeilijk van me afschudden dat ik 14 jaar ben samen geweest met een kille, berekenende egoïst. Het kwetst me enorm dat het allemaal zo makkelijk voor hem gaat.
Ik wil echt niet de therapeut in dit topic over borderline zijn en hoe borderliners zijn in relatie want heel eerlijk dat kan heel erg verschillen.
Ja ik heb moeite met relaties , maar dat wil niet zeggen dat ik rondneuk en tig mannen heb gehad .
Ik word hier een beetje moe van dat als iemand een rare relatie heeft gehad meteen een weer aan komt wandelen oh dat zal borderline zijn of iemand me juist wil weten hoe het zit met borderline in relatie en mij daar raad om komt vragen , want ooh alle borderliners zijn precies hetzelfde .
PS. Ik heb mijn dag niet heel slecht geslapen en reageer daardoor misschien ook een beetje snibbig
Mja, kan ik me wel voorstellen. Wij begonnen op 21 oktober met al deze troep en we zijn het nu nog aan het uitwerken (met de valse hoop dat het snel goedkomt). Moet er niet aan denken dat alles in een week zou zijn gebeurt. Dat zou echt scheurend zijn geweest. Maar misschien is zo'n 'hit and run' actie makkelijker qua verwerken, dan het laten etteren en opbouwen van valse hoop.quote:
[..]
14 jaar betekent blijkbaar niets als 1 van de 2 het op zijn/haar heupen krijgt.
Van afgelopen woensdag tot gisteravond is het gegaan van. "Ik mis het gevoel- maar het komt wel goed" tot "we gaan de spullen verdelen". Best schokkend eigenlijk. Had altijd verwacht dat een breuk na zoveel jaar drama, wekenlang praten, relatietherapie etc. inhield. 2 avondjes janken en het is over. Heel vreemd.
Kan het gevoel maar moeilijk van me afschudden dat ik 14 jaar ben samen geweest met een kille, berekenende egoïst. Het kwetst me enorm dat het allemaal zo makkelijk voor hem gaat.
Komt goed met jullie!
Je blijft alleen zo verdwaasd achter. Alsof alles zich voltrekt als in een droom. Op het moment ben ik er erg rustig onder, juist door dat verdwaasde gevoel, maar dat kan heel snel omslaan.quote:
[..]
Mja, kan ik me wel voorstellen. Wij begonnen op 21 oktober met al deze troep en we zijn het nu nog aan het uitwerken (met de valse hoop dat het snel goedkomt). Moet er niet aan denken dat alles in een week zou zijn gebeurt. Dat zou echt scheurend zijn geweest. Maar misschien is zo'n 'hit and run' actie makkelijker qua verwerken, dan het laten etteren en opbouwen van valse hoop.
Wat heerlijk voor je!quote:
Oh god, lang geleden dat ik hier keek. Bijna een jaar geleden en toen zat ik ook in zak en as... Tot ik me vriendje in dit topic zelfs vond
Komt goed met jullie!
Je moet het zo zien:quote:
Zit weer ff in een dipje.
Heb maandag m'n ex weer gezien om een usb stick en een mapje met foto's terug te krijgen.
Nu zie ik haar waarschijnlijk een hele tijd niet (misschien wel nooit meer); maar dat vind ik eigenlijk niet zo erg.
Net dus ff de foto's bekeken in het mapje en op m'n computer en ben nu aan 't janken. Hopelijk is dit één van de laatste keren.
Dan zie je het terug en dan denk ik: 'goh eigenlijk hadden we het ook erg leuk'. Terwijl ik me de afgelopen weken lang heb gefocused op de mindere kanten.
En ik probeer niet te romantiseren, want er waren ook zéker minder leuke dingen. Maar als ik zo die foto's zie dan vind ik het erg zonde dat we uit elkaar zijn.
Klotegevoelens haha
Je hebt mooie momenten met haar meegemaakt en daar kan je toch ook blij om zijn in plaats van te denken dat het weggegooide tijd is?
Waarom zo negatief?
Thanks! Het was niet de bedoeling, maar uiteindelijk heel blij mee...quote:
Heel veel sterkte gewenst allemaal
Ook dat kan ik me voorstellen.quote:
[..]
Je blijft alleen zo verdwaasd achter. Alsof alles zich voltrekt als in een droom. Op het moment ben ik er erg rustig onder, juist door dat verdwaasde gevoel, maar dat kan heel snel omslaan.
Ik moet wachten tot 2 December voor dat ik m'n vriendin weer zie. Dan vlieg ik die kant op. Ben erg benieuwd.
Raar gevoel lijkt me dat, haar weer te gaan zien met dit alles wat er gebeurd is in je achterhoofd.quote:
[..]
Ook dat kan ik me voorstellen.
Ik moet wachten tot 2 December voor dat ik m'n vriendin weer zie. Dan vlieg ik die kant op. Ben erg benieuwd.
Mja en dan te bedenken dat je boekt voor meer dan een week(!). Plus ... het is ook nog eens in een stad waar zij net naar toe gaat verhuizen en verder niemand kent en daar een nieuwe baan gaat beginnen.quote:
[..]
Raar gevoel lijkt me dat, haar weer te gaan zien met dit alles wat er gebeurd is in je achterhoofd.
Voor de rest is het elke ochtend en avond met elkaar in totaliteit een uurtje praten. En smiddags een mail van een paar regels.
Damn, dus dan zit je er maar een beetje alleen? Lijkt me niet een geweldige situatie. Kun je niet tenminste regelen dat je een beetje afleiding daar hebt?quote:
[..]
Mja en dan te bedenken dat je boekt voor meer dan een week(!). Plus ... het is ook nog eens in een stad waar zij net naar toe gaat verhuizen en verder niemand kent en daar een nieuwe baan gaat beginnen.
Voor de rest is het elke ochtend en avond met elkaar in totaliteit een uurtje praten. En smiddags een mail van een paar regels.
Yip, en zo gemakkelijk gaat dat niet. Helaas. Ik ben namelijk onlangs ook verhuist.quote:
[..]
Damn, dus dan zit je er maar een beetje alleen? Lijkt me niet een geweldige situatie. Kun je niet tenminste regelen dat je een beetje afleiding daar hebt?
Dus het is de nachtjes doorkomen tot we het vliegtuig instappen maandag avond.
Ik kwam haar vandaag toevallig weer tegen na een maand of 2 en ik ben weer voor de rest van de week tot over m'n oren verliefd.
Groetjes,
Een zielepoot
SPOILERDat je je ex ziet, even met haar uit eten gaat. Daarna haar op de trein zet. Ze begint te huilen in de trein en moest ze nog ff een kus hebben. Later zegt dat dat komt omdat ze denkt dat ze mij verdriet doet omdat ze niets meer wil, terwijl ik volgens haar nog zou hopen (en dat terwijl ik niet heb gejankt oid). Bovendien zei ze eerder "Laten we kijken hoe het met afspreken gaat en waar het eindigt".
Waarna ze me op t etentje vroeg: Hoop je dat t goedkomt. Ik: "Ja, eigenlijk wel, 7 jaar gooi je niet zomaar weg, en zeker niet zo.. Bovendien is m'n liefde voor jou niet verdwenen ofzo"
En sindsdien zegt ze dat we niet kunnen afspreken omdat ik teveel hoop..
Sorry hoor, maar wie begint er bij een afscheid met de trein ineens te huilen?? Ik niet..
Verder zou ik het voor haar alleen maar moeilijker maken, terwijl zij degene is die contact zoekt (een paar x per week)..
Dus ze wil me steeds spreken maar wordt er verdrietig van omdat ik teveel zou willen, terwijl ik behalve wat ik toen zei niet echt hints geef oid..
Volgens mij zit ze er zélf heel erg mee en probeert ze zo de schuld in m'n schoenen te schuiven.
En als zij mij vraagt hoe t gaat, mag ik toch zeggen dat ik me de ene keer beter voel dan de andere keer. En me soms voel als wat Dido zingt in White flag.. Maar dat ik mijn vlaggetje inmiddels wel begin te hijsen en het te accepteren..
Ik kan ook niet gaan liegen dat ik elke week een nieuw scharreltje heb, of een nieuw meisje heb ontmoet en dat mn piel nu 5x per dag poeswassing krijgt.
Ja like.. Wtf moet ik dan antwoorden?!
[ Bericht 4% gewijzigd door Glijdt_licht op 29-11-2012 21:25:22 ]
Dat soort shit zou ik echt niet kunnen trekken. Ik denk dat mijn huidige relatie dat alleen nooit zou doen.quote:
Hmm, beter dan:SPOILERDat je je ex ziet, even met haar uit eten gaat. Daarna haar op de trein zet. Ze begint te huilen in de trein en moest ze nog ff een kus hebben. Later zegt dat dat komt omdat ze denkt dat ze mij verdriet doet omdat ze niets meer wil, terwijl ik volgens haar nog zou hopen (en dat terwijl ik niet heb gejankt oid). Bovendien zei ze eerder "Laten we kijken hoe het met afspreken gaat en waar het eindigt".
Waarna ze me op t etentje vroeg: Hoop je dat t goedkomt. Ik: "Ja, eigenlijk wel, 7 jaar gooi je niet zomaar weg, en zeker niet zo.. Bovendien is m'n liefde voor jou niet verdwenen ofzo"
En sindsdien zegt ze dat we niet kunnen afspreken omdat ik teveel hoop..
Sorry hoor, maar wie begint er bij een afscheid met de trein ineens te huilen?? Ik niet..
Verder zou ik het voor haar alleen maar moeilijker maken, terwijl zij degene is die contact zoekt (een paar x per week)..
Dus ze wil me steeds spreken maar wordt er verdrietig van omdat ik teveel zou willen, terwijl ik behalve wat ik toen zei niet echt hints geef oid..
Volgens mij zit ze er zélf heel erg mee en probeert ze zo de schuld in m'n schoenen te schuiven.
En als zij mij vraagt hoe t gaat, mag ik toch zeggen dat ik me de ene keer beter voel dan de andere keer. En me soms voel als wat Dido zingt in White flag.. Maar dat ik mijn vlaggetje inmiddels wel begin te hijsen en het te accepteren..
Sowieso, ik zou daar enigszins boos over worden. Oke, ik denk dat mijn huidige relatie het niet uitmaakt omdat ik denk dat ze medelijden heeft al hoop ik dat er gewoon nog veel gevoelens wat ondergewaaid is.
Maar het feit dat ze zo een beetje aan jou loopt te trekken of jij al verder kan. En dat jij het nog niet hebt opgegeven dat zij daar nog moeite mee heeft. Dat klinkt als .. zij hoopt dat jij weer op de voeten staat zodat zij ook verder kan. Maw, ik denk in dat scenario er bij haar ook nog wel gevoelens zijn ..
SPOILERIk weet ook vrijwel zeker dat zij nog gevoelens heeft, anders kan ze bepaalde dingen gewoon niet doen.. En ze zegt ook wel dat ze van me houdt, maar niet meer als vriend en vriendin, maar als vrienden. Terwijl er soms wel een vonk overslaat als we bijelkaar zijn..
Mijn eigen gevoel zegt dat ze niks meer wil omdat zíj het uit heeft gemaakt, en dat als ze me weer terug wil ze dan faalt (in haar ogen). Dat haar hersenen haar verkeerd hebben geïnformeerd ofzo.
Ik heb exact hetzelfde, maar ben op dit moment nog in de relatie. Ze is vandaag op stap, alleen met een jongen, van 'vroeger' in de stad waar ze studeerde. En voor de rest zei ze dat ze continu met jongens aan het chatten was op FB. En toen ik zei 'ok' .. zei ze; aaaah, jaloers? Is dat jaloezie?quote:
Mwah, ik weet niet. Ergens hoop ik gewoon dat er nog een fluwelen oplossing komt al is de kans steeds kleiner. Zeker als het zo gaat als nu. Ik heb zelf al wel weer met iemand gezoend, mag ook best na een half jaar, right? En opzich kan ik wel verder, maar ik ben geen relatiemateriaal atm. En One night stands doe ik niet aan, sowieso denk ik niet dat ik daar populair en wild genoeg voor ben.SPOILERIk weet ook vrijwel zeker dat zij nog gevoelens heeft, anders kan ze bepaalde dingen gewoon niet doen.. En ze zegt ook wel dat ze van me houdt, maar niet meer als vriend en vriendin, maar als vrienden. Terwijl er soms wel een vonk overslaat als we bijelkaar zijn..
Mijn eigen gevoel zegt dat ze niks meer wil omdat zíj het uit heeft gemaakt, en dat als ze me weer terug wil ze dan faalt (in haar ogen). Dat haar hersenen haar verkeerd hebben geïnformeerd ofzo.
ik heb nog steeds het idee dat ze me in die zin kwaad probeert te maken en op mijn eigen voeten te gooien zodat ik zelf de hoop laat varen en verder ga met mijn leven zodat zij er ook niet zo veel moeite mee heeft. Probleem is, ik wil d'r niet kwijt en geloof in hetzelfde als wat jij zegt, in een oplossing. Hedendaags gaat men al veel te snel met een relatie stoppen.
Het punt is, ik heb veel meisjes ontmoet in mijn leven. De ene leuker dan de andere, ik wil haar niet perse op een voetstuk zetten, maar ze was wel perfect voor mij. Het voelde echt goed bij haar. Ik word niet snel verliefd op iemand maar op haar was ik echt stapel. Dat vind ik het grootste probleem, ik probeer allerlei negatieve dingen te denken over haar zodat ik denk dat het beter is..
Ze is nu 18 en dat meisje wil gewoon nog even genieten van haar leven en dat snap ik wel. En toch doet het zo af en toe pijn.
Maar ik begin er wel in te geloven dat ik ooit op een stadium kom, dat ik er mee kan leven. Een zwak voor haar zou ik toch wel houden, hoe dan ook
edit: oh ja en nu ga ik naar de stad:D
Top! Dat is wel de betere methode om er uit te komen!quote:
Voor mij is het alweer 8 maanden uit.. Ik merk dat het wel dat het beter gaat. Alleen met ups en downs. Ik denk wel vaak aan haar, maar vooral als ik alleen ben. Op school, uitgaan etc. dan gaat het wel oke:) Zolang ik maar mensen om mij heen heb. Als ik haar tegen kom (wat gemiddeld wel 2 x in de maand is), zit ik weer een week met haar in mijn hoofd en dan is het klote gevoel iets erger.
Het punt is, ik heb veel meisjes ontmoet in mijn leven. De ene leuker dan de andere, ik wil haar niet perse op een voetstuk zetten, maar ze was wel perfect voor mij. Het voelde echt goed bij haar. Ik word niet snel verliefd op iemand maar op haar was ik echt stapel. Dat vind ik het grootste probleem, ik probeer allerlei negatieve dingen te denken over haar zodat ik denk dat het beter is..
Ze is nu 18 en dat meisje wil gewoon nog even genieten van haar leven en dat snap ik wel. En toch doet het zo af en toe pijn.
Maar ik begin er wel in te geloven dat ik ooit op een stadium kom, dat ik er mee kan leven. Een zwak voor haar zou ik toch wel houden, hoe dan ook
edit: oh ja en nu ga ik naar de stad:D
Spielerei met gevoelens. Gatverdamme.Dat verhaal in die spoiler is natuurlijk wel echt enorm kut zeg. Dat zou ik echt niet trekken.quote:
Hmm, beter dan:SPOILERDat je je ex ziet, even met haar uit eten gaat. Daarna haar op de trein zet. Ze begint te huilen in de trein en moest ze nog ff een kus hebben. Later zegt dat dat komt omdat ze denkt dat ze mij verdriet doet omdat ze niets meer wil, terwijl ik volgens haar nog zou hopen (en dat terwijl ik niet heb gejankt oid). Bovendien zei ze eerder "Laten we kijken hoe het met afspreken gaat en waar het eindigt".
Waarna ze me op t etentje vroeg: Hoop je dat t goedkomt. Ik: "Ja, eigenlijk wel, 7 jaar gooi je niet zomaar weg, en zeker niet zo.. Bovendien is m'n liefde voor jou niet verdwenen ofzo"
En sindsdien zegt ze dat we niet kunnen afspreken omdat ik teveel hoop..
Sorry hoor, maar wie begint er bij een afscheid met de trein ineens te huilen?? Ik niet..
Verder zou ik het voor haar alleen maar moeilijker maken, terwijl zij degene is die contact zoekt (een paar x per week)..
Dus ze wil me steeds spreken maar wordt er verdrietig van omdat ik teveel zou willen, terwijl ik behalve wat ik toen zei niet echt hints geef oid..
Volgens mij zit ze er zélf heel erg mee en probeert ze zo de schuld in m'n schoenen te schuiven.
En als zij mij vraagt hoe t gaat, mag ik toch zeggen dat ik me de ene keer beter voel dan de andere keer. En me soms voel als wat Dido zingt in White flag.. Maar dat ik mijn vlaggetje inmiddels wel begin te hijsen en het te accepteren..
Ik kan ook niet gaan liegen dat ik elke week een nieuw scharreltje heb, of een nieuw meisje heb ontmoet en dat mn piel nu 5x per dag poeswassing krijgt.
Ja like.. Wtf moet ik dan antwoorden?!
He gatver, what happened?quote:
Na mijn laatste gesprek met mijn huidige relatie ben ik nu toch daadwerkelijk gebroken. Ik heb het volledig gehad.
Ik kan er niet meer tegen, het gespeel met de gevoelens. Ik ga morgen mijn moeder bezoeken, die zit in een psychiatrische inrichting GGZ en kan niet voor haar zelf zorgen, en heb mijn huidige vriendin als enige van al mijn relaties aan haar voorgesteld omdat het toch wel vrij zwaar is. 1 keertje, nog niet eens zo heel lang geledenquote:
. En nu zal ik mijn moeder mogen uitleggen dat het niet meer verder kan en maandag zal ik die kant opvliegen Klote situaties hierboven ook allemaal. Ik zou me bijna 'fortunate' voelen hoe het hier nu gaat.Mijn ex-to-be schijnt door het hele gebeuren zoveel concentratieproblemen op zijn werk te hebben dat hij bijna ontslagen is, hoor ik even tussen neus en lippen door. De halve dag daar zitten janken, maar mij emoties tonen, no way
Hele avond ruzie gehad. Hij gaat zaterdag op hotel, ik hoop dat hij aansluitend een woonruimte vindt, want dit trek ik niet meer. Zo idioot dat ik na 14 jaar niet kan wachten tot hij weg is. Niet omdat ik hem kwijt wil, maar omdat ik bang ben dat als hij nu blijft we elke kans met de grond gelijk maken. Tevens heeft hij een luisterend oor gevonden in de vrouw waarvan ik vreesde dat hij er een affaire mee had. Life is beautiful
SPOILERKUTKUTKUTGODVERDEKUT. 'scuse me, moest het even kwijt
[ Bericht 6% gewijzigd door killeroy_nl op 30-11-2012 00:55:01 ]
't komt wel goed met iedereen hier
Dit inderdaad, schijnt een vrouwending te zijn, al kan ik me er persoonlijk niets bij voorstellen.quote:
Als ze zo snel al een nieuwe lover had, dan moet je je eens afvragen hoe lang dit al speelde. Het is algemeen bekend dat sommige vrouwen al maanden vantevoren op zoek gaan naar nieuwe schoenen en daarbij ook hun gevoel uitzetten in hun huidige relatie.
Mijn schoonzus flikte dat ook een keer. Een week nadat haar relatie van een paar jaar uit was, had ze een nieuwe vriend. 2 keer zelfs, maar dat is dan ook en heel naar mens...
Niet zozeer een vrouwending, kunnen mannen ook heel goed.quote:
Als ze zo snel al een nieuwe lover had, dan moet je je eens afvragen hoe lang dit al speelde. Het is algemeen bekend dat sommige vrouwen al maanden vantevoren op zoek gaan naar nieuwe schoenen en daarbij ook hun gevoel uitzetten in hun huidige relatie.
Geen oude schoenen weggooien voordat je nieuwe hebt
Dat is echt een walgelijke houding inderdaad.quote:
[..]
Niet zozeer een vrouwending, kunnen mannen ook heel goed.
Geen oude schoenen weggooien voordat je nieuwe hebt
Ik zou dat echt niet kunnen. Echt niet. Sowieso, als jij zelf breekt en er dan met een ander van door gaat heb je dus je vorige partner echt gewoon continu voorgelogen en bedrogen en hem van zijn tijd bestolen. Wat voor fucked up persoon moet je dan wel niet zijn.quote:
[..]
Dat is echt een walgelijke houding inderdaad.
Zo'n persoon ken ik: m'n ex vriendin!quote:
[..]
Ik zou dat echt niet kunnen. Echt niet. Sowieso, als jij zelf breekt en er dan met een ander van door gaat heb je dus je vorige partner echt gewoon continu voorgelogen en bedrogen en hem van zijn tijd bestolen. Wat voor fucked up persoon moet je dan wel niet zijn.
Uitgemaakt omdat ze verliefd werd op een ander, en ze kende hem een half jaar.
Dus wss een half jaartje geflirt kijken of t wederzijds was en hoppa oude schoenen weg, hello new ones.
ikzelf heb niet echt iets te melden, wat opzich ook wel jammer is(zolang het positief is fcourse).
en indd dat meteen bespringen van een ander is echt gruwelijk.. is bij een vriend van mij ook gebeurd na een relatie van 2.5 jaar, na 1.5 week had ze alweer een ander. Bah
Oooh zo herkenbaar! Mijn ex dan wel niet vreemdgegaan gelukkig, maar ze zat me ook opeens na de relatie allemaal verwijten te maken dat ik meer had moeten letten op signalen enzo. Of je communiceert gewoon normaal, zoals volwassenen dat doen?quote:
Het mooiste is nog wel dat ze het vaak zo weet te draaien alsof het je eigen schuld is dat ze met iemand anders het bed in is gedoken. Meestal gebruikt ze een smoes over dat je 'de signalen niet hebt opgevangen dat ze ergens mee zat', wat (in haar logica) zou moeten goedpraten dat ze ondertussen een ander neukt en dat ze niet met een rotgevoel aan een nieuwe relatie begint.
Vrouwen