De kunst van het loslaten van je ex #217 - Lapodieven

quote:

Op zaterdag 24 november 2012 23:45 schreef Franknfurter het volgende:

[..]

Oh ik gebruik mijn fobo helemaal niet Misschien moet ik er eens naar kijken

Doe dat! Een Pika-altaar moet het worden!

Umm zijn er hier meer die hier last van hebben , de kerst komt en je krijgt een beetje nostalgische gevoelens en denkt weer terug aan het jaar en aan hem.
Het was eerst over maar nu deze dagen beginnen te komen begint het oude weer op te borrelen en ik weet niet of ik daar zo blij mee ben

quote:

Op zondag 25 november 2012 00:22 schreef formerjellybean het volgende:
Umm zijn er hier meer die hier last van hebben , de kerst komt en je krijgt een beetje nostalgische gevoelens en denkt weer terug aan het jaar en aan hem.
Het was eerst over maar nu deze dagen beginnen te komen begint het oude weer op te borrelen en ik weet niet of ik daar zo blij mee ben

Same hier. Ik ben nu al panisch aan het kijken hoe ik 'sociaal' mogelijk deze komende maand ga doorbrengen.

quote:

Op zondag 25 november 2012 00:36 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Same hier. Ik ben nu al panisch aan het kijken hoe ik 'sociaal' mogelijk deze komende maand ga doorbrengen.

Ahh gelukkig ben ik niet de enige. Je gaat toch een beetje iets te veel romantiseren, zoals dat die de avond voor valentijn bij me was enzo en bijna even vergeet dat ik ook ineens niets meer van hem hoorde En dan eigenlijk erachter komen dat je hem toch mist en heel eerlijk baal ik daar een beetje van. Het is ook een beetje onlogisch om gevoelens te blijven houden voor iemand die je niet ziet . Ik denk wel dat ik even goede afleiding moet gaan zoeken voordat ik stomme dingen ga doen in de naam van die achterlijke nostalgie

quote:

Op zondag 25 november 2012 00:44 schreef formerjellybean het volgende:

[..]

Ahh gelukkig ben ik niet de enige. Je gaat toch een beetje iets te veel romantiseren, zoals dat die de avond voor valentijn bij me was enzo en bijna even vergeet dat ik ook ineens niets meer van hem hoorde En dan eigenlijk erachter komen dat je hem toch mist en heel eerlijk baal ik daar een beetje van. Het is ook een beetje onlogisch om gevoelens te blijven houden voor iemand die je niet ziet . Ik denk wel dat ik even goede afleiding moet gaan zoeken voordat ik stomme dingen ga doen in de naam van die achterlijke nostalgie

Alles gaan doen wat die nostalgie niet kan opwekken

quote:

Op zondag 25 november 2012 00:53 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

[..]

Alles gaan doen wat die nostalgie niet kan opwekken

Dat gaat een beetje moeilijk want het ziet diepgeworteld , droom zelfs over hem en hoe graag ik ook zou willen dat knopje gaat niet uit. Nooit gedacht dat ik mensen mijn dromen uit wil schoppen maar zou dat nu graag met liefde doen.

quote:

Op zondag 25 november 2012 00:55 schreef formerjellybean het volgende:

[..]

Dat gaat een beetje moeilijk want het ziet diepgeworteld , droom zelfs over hem en hoe graag ik ook zou willen dat knopje gaat niet uit. Nooit gedacht dat ik mensen mijn dromen uit wil schoppen maar zou dat nu graag met liefde doen.

Kan je er echt niet uitkomen? Ik zeg niet dat het makkelijk is, heb er zelf namelijk ook issues mee

quote:

Op zondag 25 november 2012 01:06 schreef Franknfurter het volgende:
Wat mij heel erg heeft geholpen is tegen mezelf zeggen: 'prima, denk maar lekker aan hoe fijn jullie het hadden en hoe fantastisch ze wel niet is volgens jou'

Na het eerste uur begon ik mezelf al tegen te spreken in mijn hoofd. Als ik dan dus dacht: goh, was 'ex' hier nu maar, dan zei ik opeens tegen mezelf: ja, flikker even op, ze is hier niet en als ze hier al was dan zou ze alsnog gewoon een kutwijf zijn.

En op een gegeven moment heb je niet eens meer van die momenten waarop je het gaat romantiseren.

Heel vreemde tip dus, maar ga het vooral romantiseren, daar word je zelf op een gegeven moment kotsmisselijk van!

Hmm. Maar wat nu als blijkt dat je 'er achter af' achter komt dat die leuke tijd, eigenlijk een leugen blijkt te zijn? Bijvoorbeeld, stapelverliefd, maar 1 van de 2 wordt plots overspannen en de ander ziet het direct niet meer zitten en realiseert zich dan pas, dat ze eigenlijk nooit gevoelens had?

quote:

Op zondag 25 november 2012 02:24 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Kan je er echt niet uitkomen? Ik zeg niet dat het makkelijk is, heb er zelf namelijk ook issues mee

Laten we zeggen dat sommige mensen even wat makkelijker te vergeten zijn dan andere en ik geloof dat hij helaas voor mij in de moeilijker te vergeten personenlijstje hoort en ja ik baal er soms ook van dat ik dus dat gevoel schijnbaar nog steeds heb.

quote:

Op zondag 25 november 2012 02:27 schreef formerjellybean het volgende:

[..]

Laten we zeggen dat sommige mensen even wat makkelijker te vergeten zijn dan andere en ik geloof dat hij helaas voor mij in de moeilijker te vergeten personenlijstje hoort en ja ik baal er soms ook van dat ik dus dat gevoel schijnbaar nog steeds heb.

Maar waarom is hij zo moeilijk om te vergeten dan? Het is niets vers meer. Het leven gaat verder, je toekomst wacht niet op je, en het is zonde om nog dagen over hem na te denken.

Toch?

quote:

Op zondag 25 november 2012 02:28 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Maar waarom is hij zo moeilijk om te vergeten dan? Het is niets vers meer. Het leven gaat verder, je toekomst wacht niet op je, en het is zonde om nog dagen over hem na te denken.

Toch?

Dat vind ik een beetje rechtlijnig. Gevoelens zijn niet altijd rechtlijnig , ook al zie je mensen niet meer dan mag je best over ze denken. Zo is het ook met exen sommige zijn makkelijker te vergeten andere wat minder.

Ik ga ook gewoon verder hoor , ga ook uit en ontmoet mensen enzo onderneem zat. Ik denk wat ik voor hem voelde gewoon echt was en dat dat nog niet echt uit mijn systeem is. Het is met hem ook een heftig jaar geweest begin prettig heftig later minder prettig heftig.
Dus is het logisch dat ik er momenteel weer aan ga denken ( dat is dus dat ik het een poos niet had maar recentelijk kom ik er gewoon weer achter dat die gevoelens nog niet weg zijn)

quote:

Op zondag 25 november 2012 02:43 schreef formerjellybean het volgende:

[..]

Dat vind ik een beetje rechtlijnig. Gevoelens zijn niet altijd rechtlijnig , ook al zie je mensen niet meer dan mag je best over ze denken. Zo is het ook met exen sommige zijn makkelijker te vergeten andere wat minder.

Ik ga ook gewoon verder hoor , ga ook uit en ontmoet mensen enzo onderneem zat. Ik denk wat ik voor hem voelde gewoon echt was en dat dat nog niet echt uit mijn systeem is. Het is met hem ook een heftig jaar geweest begin prettig heftig later minder prettig heftig.
Dus is het logisch dat ik er momenteel weer aan ga denken ( dat is dus dat ik het een poos niet had maar recentelijk kom ik er gewoon weer achter dat die gevoelens nog niet weg zijn)

Weet je zeker dat het precies dezelfde gevoelens zijn als degene die je eerst voor hem had?
Misschien ben je toch niet 100% tevreden met je leven en mis je de tijd waarin je dat wel was.

Ik denk dat je je ex pas helemaal kan loslaten als je een nieuwe leuke relatie hebt waarin je je fijn voelt.
Dan kan je namelijk nieuwe leuke herinneringen maken en vervagen de oude waar je nu last van hebt.

Zodra je het nú leuker hebt dan ten tijden van je relatie verlang je niet meer naar het verleden.

Na een hele hoop getouwtrek (ik maak jou gek, jij maakt mij gek, blabla) besloten het contact te verbreken, alweer. Hetgene wat me tegenhield is het feit dat we zoveel gezamenlijke vrienden hebben en ik bang was dat het onmogelijk zou zijn alles samen te houden. Ik weet dat ik hem dus over een paar weken weer ga zien, maar daarbuiten is het waarschijnlijk beter om alles aan de kant te zetten. Bah. Even een hele harde klap back to reality.

Ik mis zelf eigenlijk alleen nog het samen uitgaan, bios pakken, bankplakken etc etc..
Opzich geloof ik ook wel dat die gevoelens weg zijn zodra ik weer een vriendin heb, en das het lastige.. Het uitgaan in het noorden met vrienden helpt ook niet echt mee met mijn gevoel, omdat de dames daar gewoon wat stugger zijn en niet op je afkomen (behalve bekenden). (ik weet, heel hypocriet, ik stap zelf ook niet op iemand af, bang voor afwijzing ).

Als ik weer bij mijn werk ben in het zuiden en ik ga daar uit, is er vrijwel altijd wel iemand die een poging doet, of het nu gemeend is of niet dat zie ik niet altijd. maar sowieso ander type uitgaansgelegenheden. Meer kroegjes ipv grote zalen.
eerst vond ik die kleine kroegjes niks, maar ik ben ze gaan waarderen. Makkelijker praten ook..

En ja, dan krijg je na een paar weken uitgaan in het noorden plots t gevoel dat je totaal niet gewild bent.. Ik denk dat ik deze week maar weer eens een kroegje in het zuiden moet pakken om weer wat beter te voelen wat dat betreft . Sowieso leukere en méér dames voor mijn lengte .
En ja, ik weet best dat er een grote schuld bij mij ligt wat betreft de 'populariteit'

Alopex, da's klote maar uiteindelijk ben je vaak beter af als je het contact verbreekt.
Nu kun je het beter gaan verwerken en verder gaan met je leven.
Wel kut dat het alleen op zo'n manier moet..

Maar weer eens wat posten hier. Het is nu iets meer dan 2 maanden uit maar er zit nog weinig verbetering in. Heb nog zeer regelmatig contact via de telefoon alleen haar al een paar weken niet meer in levende lijve gezien. De 1e maand nadat het uit was elkaar nog regelmatig, ook nog intiem geweest toen. Een keer bij haar geweest nadat ik bij een wedstrijdje was geweest(hoop gedronken/geblowd die dag), emotioneel gesprek gehad en letterlijk ziek geworden daar. De laatste keer dat ik haar zag was 2,5 week terug. Toen hebben 'we' besloten dat het voorlopig niks word. Daar zit ook meteen de crux, omdat ik haar nog terugwil (waarom eigenlijk? heb het zelf uitgemaakt), het voorlopige in het verhaal is het rottige. Ik heb iedere week wel een emotionele breakdown waarin ik veel te emotionele berichten stuur of boos word. Ik weet dat het allemaal verkeerd is maar ik kan het niet tegen houden. Ook hang ik de hypocriet uit.. Heb vriendschappelijk contact met een ander meisje(echter was zij wel 1 van de redenen dat het uit ging), en nu probeer ik mijn ex te overtuigen dat mannen niet naar vrouwen toe komen om alleen vrienden te worden(komt dus door 1 persoon waar zij misschien wat mee wilt doen).

Kortom ik kan niet goed met de situatie omgaan, deels ook omdat zij aan de 1e kant zegt dat ze voorlopig niks wil. Maar wel graag contact houd, me nog ziet en ook soms laat merken dat het niet alleen als vrienden is.

Iemand nog tips?

quote:

Op maandag 26 november 2012 09:02 schreef DorperTed het volgende:
Maar weer eens wat posten hier. Het is nu iets meer dan 2 maanden uit maar er zit nog weinig verbetering in. Heb nog zeer regelmatig contact via de telefoon alleen haar al een paar weken niet meer in levende lijve gezien. De 1e maand nadat het uit was elkaar nog regelmatig, ook nog intiem geweest toen. Een keer bij haar geweest nadat ik bij een wedstrijdje was geweest(hoop gedronken/geblowd die dag), emotioneel gesprek gehad en letterlijk ziek geworden daar. De laatste keer dat ik haar zag was 2,5 week terug. Toen hebben 'we' besloten dat het voorlopig niks word. Daar zit ook meteen de crux, omdat ik haar nog terugwil (waarom eigenlijk? heb het zelf uitgemaakt), het voorlopige in het verhaal is het rottige. Ik heb iedere week wel een emotionele breakdown waarin ik veel te emotionele berichten stuur of boos word. Ik weet dat het allemaal verkeerd is maar ik kan het niet tegen houden. Ook hang ik de hypocriet uit.. Heb vriendschappelijk contact met een ander meisje(echter was zij wel 1 van de redenen dat het uit ging), en nu probeer ik mijn ex te overtuigen dat mannen niet naar vrouwen toe komen om alleen vrienden te worden(komt dus door 1 persoon waar zij misschien wat mee wilt doen).

Kortom ik kan niet goed met de situatie omgaan, deels ook omdat zij aan de 1e kant zegt dat ze voorlopig niks wil. Maar wel graag contact houd, me nog ziet en ook soms laat merken dat het niet alleen als vrienden is.

Iemand nog tips?

Sommige dingen herken ik heel erg. Zoals te veel emotionele berichtjes naar je ex sturen... Voel je je daardoor beter? Bij mij werkt het averechts.
Het enige advies dat ik je kan geven is: ga door met je eigen leven en probeer niet meer aan haar te denken. En probeer niks meer te sturen via de telefoon oid.
Sterkte.

T grootste probleem is eigk, je kunt alles wel verwijderen, facebook, telnr weg etc etc..
Je kent haar telnr uit je hoofd, dus als je een bericht wil sturen, dat smsje is zo gepiept..

quote:

Op maandag 26 november 2012 09:36 schreef Anonymouze het volgende:

[..]

Sommige dingen herken ik heel erg. Zoals te veel emotionele berichtjes naar je ex sturen... Voel je je daardoor beter? Bij mij werkt het averechts.
Het enige advies dat ik je kan geven is: ga door met je eigen leven en probeer niet meer aan haar te denken. En probeer niks meer te sturen via de telefoon oid.
Sterkte.

Het gevoel verandert inderdaad niet veel. Ik heb in mijn omgeving momenteel ook weinig mensen aan wie ik mijn verhaal kwijt kan. Als je emotie kan uitleggen aan iemand is de behoefte misschien minder om zo'n berichtje te sturen. Ik probeer ook zo min mogelijk te sturen maar dat lukt niet altijd.

quote:

Op maandag 26 november 2012 09:39 schreef Glijdt_licht het volgende:
T grootste probleem is eigk, je kunt alles wel verwijderen, facebook, telnr weg etc etc..
Je kent haar telnr uit je hoofd, dus als je een bericht wil sturen, dat smsje is zo gepiept..

Ik heb dat ook gedaan, facebook en telefoonnummer verwijderd. Maar het is wat je zegt. Ik ken haar nummer uit me hoofd tsja haar Facebook kijk ik eigenlijk vrijwel nooit op.

quote:

Op maandag 26 november 2012 09:49 schreef DorperTed het volgende:

[..]

Ik heb dat ook gedaan, facebook en telefoonnummer verwijderd. Maar het is wat je zegt. Ik ken haar nummer uit me hoofd tsja haar Facebook kijk ik eigenlijk vrijwel nooit op.

Mooi zo, wegblijven van haar facebook is belangrijk.
Overigens weet ik niet of het helpt als je je gevoel aan mensen kunt uitleggen.
Tuurlijk helpt het wel een beetje, ikzelf heb het aan 5 mensen goed uitgelegd, maar had daarna nog steeds de drang om haar te whatsappen (heb ik ook gedaan).

Het verschilt per persoon maar 1 ding staat vast: iedere dag gaat het ietsjes beter.

We komen er wel overheen.
Desnoods kruipend.

quote:

Op maandag 26 november 2012 09:39 schreef Glijdt_licht het volgende:
T grootste probleem is eigk, je kunt alles wel verwijderen, facebook, telnr weg etc etc..
Je kent haar telnr uit je hoofd, dus als je een bericht wil sturen, dat smsje is zo gepiept..

Je hebt helemaal gelijk.
Het moet dus echt van jezelf komen, en dat is lastig.
In theorie is t zo makkelijk. Nu nog in de praktijk uitvoeren..
Succes

Ik vrees dat ik hier komende maanden ook mag gaan posten. Vanochtend een knallend gesprek gehad met mijn vriendin, mag al niet meer langs komen met de kerst (omdat haar ouders + familie me niet mogen, ze zijn bang dat ik hun kerst zou verstoren). Voor de rest zei ze dat ik haar niet de kans geef om met me samen te zijn, want als ze het nu zou moeten uitmaken voelt ze zich schuldig omdat ik zo afhankelijk van haar ben. (want ik wil (?) graag met haar verder).

Om 12 uur spreek ik haar weer en ik denk dat ik maar eens met een brok in mijn keel een 'sabbatical' ga voorstellen want vrees dat zij anders de stekker er uit trekt.