De nachtmerrie van Koen Everink 'Na klappen en schoppen kwam de doodsangst' 'Ik dacht dit is het einde'
![5e699g.jpg]()
![28tdqau.jpg]()
![282qpfc.jpg]()
'De doortraptheid van de daders zal ik nooit vergeten'
EEN GEZELLIG DANCEFEEST in de Amsterdam ArenA eindigde voor zakenman Koen Everink (38) met een geweldsexplosie, die zijn leven op z’n kop zette. De lichamelijke gevolgen van de zware mishandelingen door een aantal ’feestgangers’, onder wie volgens Everink kickbokskampioen Badr Hari, zijn nog altijd ingrijpend en hoogstwaarschijnlijk blijvend. Volgende week vrijdag staan Badr Hari en een medeverdachte voor het eerst terecht. Vandaag vertelt Koen Everink eenmalig zijn verhaal.
door JOHN VAN DEN HEUVEL
AMSTERDAM, zaterdag
Exact achttien seconden duurde de regen van slagen en schoppen. De Amsterdamse recherche wist het aan de hand van getuigenverklaringen en camerabeelden precies te reconstrueren. Voor Koen Everink, een selfmade miljonair die zijn vermogen verdiende met het succesvol verkopen van reizen, waren het de langste seconden uit zijn leven.
„De eerste stoten voelde ik toen ik op de grond lag. Vreemd genoeg had ik geen pijn. Het waren verdovende klappen. Ik kon ook nog denken. Zo voelt dus een klap van een profbokser, flitste door mijn hoofd. Daarna kreeg ik zoveel trappen en schoppen dat ik een soort doodsangst ervoer. Het geweld was zo hevig, dat ik dacht: dit is het einde.”
De emoties zitten nog altijd dicht aan de oppervlakte bij Koen Everink, bijna vier maanden nadat hij op dancefeest Sensation White in de Amsterdam ArenA volledig in elkaar werd geslagen. Een rolstoel in de tuin en krukken in de gang zijn stille getuigen van zijn revalidatieproces. „Ik werk vier uur per dag intensief aan mijn herstel. Daarna ben ik kapot. Ik kan na de hele zomer aan bed, bank en rolstoel gekluisterd te zijn geweest, nu gelukkig weer lopen. Maar mijn grote hobby’s voetballen en tennissen zijn waarschijnlijk passé. Pas over jaren is duidelijk of en in hoeverre ik van mijn verwondingen zal herstellen”, zegt hij.
Skybox
Littekens markeren niet alleen zijn onderbeen en gezicht, ook in zijn geest blijven de gevolgen permanent aanwezig. „Dit zal ik nooit vergeten”, beseft Everink. „Het zinloze van dat geweld, maar ook de doortraptheid waarmee de daders hun verantwoordelijkheid proberen te ontlopen houdt me voortdurend bezig. Ik heb er nog nachtmerries van. Ik ben na de mishandeling door sommigen neergezet als een dronken, drugssnuivende losbol, die met beledigende teksten die skybox binnenviel. Niets is minder waar. Er is geen enkele aanleiding of rechtvaardiging voor deze afranseling.”
Getergd vertelt Koen Everink zijn verhaal. Eenmalig, benadrukt hij. „Ik wil geen bekende Nederlander worden. Ik vind het al erg genoeg dat ik soms op straat wordt aangesproken. Veel mensen zijn overigens lief en meelevend. Ik ga niet op de stoel van de rechter zitten en kom aanstaande vrijdag niet naar de rechtbank. Pas als de zaak inhoudelijk wordt behandeld, zal ik in de zaal aanwezig zijn. Ik krijg heel veel vragen over wat er is gebeurd, ook vanuit de media. Daarom heb ik besloten om eenmalig mijn verhaal te doen in De Telegraaf.”
Everink verheugde zich naar zijn zeggen vooraf erg op Sensation White. „Ik bezoek dat feest al tien jaar. Er was altijd een leuke sfeer. We waren die avond met een gezellige groep. Op een feest van Dance4life was een veiling voor een goed doel. Ik heb samen met een vriend nog geboden op een aantal veilingstukken. Ja, ik heb die avond zeker gedronken, in totaal zo’n twaalf bacardi-cola’s. Maar dat was vanaf zes uur ’s avonds tot drie uur ’s nachts dus in een periode van negen uur. Tussendoor heb ik veel water gedronken en gegeten. Ik was absoluut niet laveloos, zoals de zaakwaarnemer van Badr Hari in zijn verhoor bij de politie suggereerde. Er is verder ook geen enkele getuige die dat beweert.”
Volgens Koen Everink werd hij door een vrouwelijke kennis in de koninklijke loge uitgenodigd mee te lopen naar een naastgelegen skybox. „Ik was in een gezellige bui. Dat ben ik overigens altijd als ik uitga. Ik ben geen ruziezoeker en al helemaal geen type dat op zo’n feest mensen lallend ga lastigvallen. Drugs gebruik ik nooit. De sfeer in die skybox was helemaal niet gezellig. Ik zag wat mensen binnen staan, onder wie Estelle Cruijff, die ik een handje gaf. Later zag ik op afstand Badr Hari, die iets later binnenkwam. Na een drankje te hebben besteld, heb ik een paar minuten met mijn kennis aan de bar gestaan. Vervolgens besloot ik weer weg te gaan, maar ik moest nog even naar het toilet. Dat had ik beter niet kunnen doen.”
Hij vervolgt: „Toen ik de wc weer uitwilde, voelde ik dat de deur vanaf de buitenkant werd tegengehouden. Ik drukte de deur open en kreeg toen volgens getuigen meteen een keiharde vuistslag of kopstoot. Het moment dat ik me weer herinner, lag ik al op de grond en ik herkende toen Badr Hari. Ik zag en voelde dat de stoot van hem afkomstig was. Hij leek vooraf al geagiteerd en sloeg tijdens een gesprek met de huurder van de box met zijn vuist in zijn handpalm.” Everink kan niet precies meer zeggen hoeveel klappen en trappen hij van iedere dader afzonderlijk kreeg. Aangedaan: „Ik riep: niet doen, stop! Maar het bleef voor mijn gevoel eindeloos doorgaan. Ik ben als een beest afgeslacht door onder anderen een van de beste vechters ter wereld. Ik hoorde: opkankeren uit onze box! Het volgende moment van herinnering was toen ik naar buiten ben geduwd op de gang van de ArenA. Ik keek naar beneden en zag mijn voet letterlijk naast mijn onderbeen hangen. Een stuk bot stak eruit.”
De afranseling is vernietigend. In het ziekenhuis blijken Everinks jukbeen, oogkas en neus gebroken. Zijn lichaam vertoont overal kneuzingen en er wordt gevreesd voor hersen- en nekletsel. De voet van het slachtoffer wordt tijdens een urenlange operatie met een raamwerk van pinnen en platen weer aan het onderbeen vastgezet. Ook een hersteloperatie aan zijn neus vergt uren. De geestelijke schade is zo mogelijk nog groter. „De eerste dagen heb ik alleen maar gejankt”, herinnert Everink zich. „Van pijn en door de medicatie, maar ook van machteloosheid en boosheid. Waarom moest dit gebeuren? Het enige wat ik me kan voorstellen, is dat Badr Hari in de box te horen kreeg dat ik bevriend ben met Jeroen van den Berg, die vorig jaar in Club Air ook door hem is mishandeld. Maar dat is toch geen reden om iemand zo in elkaar te slaan?”
Brieven
De vele uren dat hij aan bed was gekluisterd, leverden Everink naar eigen zeggen ook positieve ervaringen op. „Na jarenlang keihard werken kwam ik in de positie dat we onze reisonderneming (’Eliza was here’, red.) heel goed konden verkopen. Ik begon ooit met minder dan niets, maar ben wel een echte ondernemer, die met vallen en opstaan iets succesvols heeft bereikt. De mishandeling heeft me leren relativeren; ik ben blij dat ik nog leef. Ik heb ook gemerkt hoeveel sommige mensen echt om me geven. Ik kreeg meer dan duizend brieven, kaarten en bloemstukken, soms van wildvreemden. Neen, ik koester geen rancune naar de organisator van Sensation. Duncan Stutterheim en zijn vrouw waren een van de eersten die bloemen stuurden. Ze waren zo aangedaan dat ze de afterparty hebben afgeblazen. Wat kunnen zij eraan doen dat een stel idioten zo los gaat op een feestje?”
Over Badr Hari is Koen Everink duidelijk. „Kort na het incident werd gesuggereerd dat ik twijfelde over een aangifte tegen hem. Daar is geen sprake van. Ik heb zijn naam direct tegen de politie genoemd, omdat ik hem duidelijk herkende. Het is meer dan schandalig wat hij heeft gedaan en ik vind niet dat hij ermee mag wegkomen. Dat geldt ook voor de andere daders. Dat hij eerst ontkent en vervolgens zijn rol kleiner probeert te maken door naar anderen te wijzen vind ik helemaal triest. Wees een kerel en draag de gevolgen van je handelen.” Hij zwijgt even en vervolgt: „Weet je, of en hoelang hij in de gevangenis moet blijven interesseert me niet eens zoveel. Ik denk dat iemand die tot zoiets in staat is een groot psychisch probleem heeft. Daar moet hij aan worden behandeld. In belang van zichzelf, maar ook om te voorkomen dat hij in de toekomst nieuwe slachtoffers maakt. Deze man beseft kennelijk niet wat hij met zijn vechtcapaciteiten buiten de ring kan aanrichten.”
Over Estelle Cruijff zegt Everink: „Ik vind het jammer dat ze niet haar best doet om een bijdrage te leveren aan de waarheidsvinding. Ik heb haar op tv lang over haar echtscheidingsperikelen horen praten, maar bij de rechtercommissaris wil mevrouw Cruijff geen verklaring over mijn mishandeling afleggen. Ze is mentaal niet in staat dat te doen, zegt haar advocaat. Misschien wil ze in een helder moment eens denken aan welke mentale schade andere mensen hebben opgelopen door de daden van haar vriend. Want dat is het ongelooflijk trieste aan het hele verhaal. Deze zaak kent alleen maar verliezers.”
bron Badr Hari loog over schoenen
![6xyd5x.jpg]()
![2eg5rw7.jpg]()
Badr Hari heeft de verkeerde schoenen aangeleverd toen de recherche hem daarom vroeg. Badr meende een paar witte schoenen te hebben gedragen met blauwe veters op de avond dat hij miljonair Koen Everink zou hebben mishandeld in de Amsterdam ArenA.
Nader beeldenonderzoek van de politie liet echter zien dat dat helemaal niet de schoenen waren die Badr die avond aangehad zou hebben. Dat vertelde John van den Heuvel vrijdagavond. Eerder op de bewuste avond liep hij met andere schoenen door een restaurant, zegt Van den Heuvel.
Vrijdagmiddag werd bekend dat Everink niet de enige is die een schadevergoeding eist van de kickbokser. Ook een ander vermeend slachtoffer wil geld van Hari zien. Hari zou zijn agressie op de man hebben botgevierd in het Amsterdamse Cooldown Café op het Rembrandtplein. Dat heeft de advocaat van de man aan RTL Boulevard laten weten.
Hari moet volgende week voor de rechter verschijnen om zich te verantwoorden voor negen verschillende zaken.