F&F Flora & Fauna
Beesten in het nieuws, vragen over roerende en onroerende organismen, foto's en al het andere met betrekking op de levende have: hier kun je het kwijt...
2004 was het. Het eerste topic over de komst van Ollie.
Een hondje!
Ze deed mee in Geen Pottenkijkers-reeks. Geen pottenkijkers. III 'the story goes on' (veel foto's! ) Users zoals Appelsientje hebben hele mooie banners gemaakt van het grote avontuur. Lees: haar dagelijkse boswandeling.
Ze is vernoemd naar user OllieA. http://forum.fok.nl/user/history/19007
Toen ze bij ons kwam dachten we dat ze net vijf jaar was. Maar van de oorspronkelijke baasjes begrepen we twee jaar geleden dat Ollie toen al zes bleek.
Onze Ollie wordt over een paar dagen 14 jaar. Dat is een hele leeftijd voor een hond.
Maar nu het volgende, 10 oktober ging ik met haar naar de dierenarts. Ja, vetbult want zo werd me verteld dat hebben alle oude vrouwtjeshonden. Maak je geen zorgen en dat deed ik ook niet. Verdorie, geef dat dier een rond iets en het kan uren doorspelen.
Tja, als Ollie ook maar een haar verkeerd had zitten op de rug dan werd niet alleen de haar eraf gebeten maar het liefst de halve rug. En van die bult had ze totaal geen last. Maar ja, het groeide binnen no time uit tot een mandarijntje en dat ziet er ellendig uit. Dus hop, met die vetbult naar de dierenarts om even te laten verwijderen.
Het consult liep anders. Ze heeft een tumor. Ze heeft borstkanker. Het is een fijne dierenarts. Twee jaar ervoor ging Ollie vanwege wat anders onder narcose en die arts bleef me tussentijds op de hoogte houden, scherm ging omhoog. Mocht erbij zijn bij het ontwaken. Om wat korter te zijn, ze zou na de longfoto's die de volgende dag op een andere locatie genomen zijn meteen geopereerd worden. Zware operatie. Die hele buik, lees halve hond zou gewoon weggehaald worden.
Het hakte er in hier in huis. We hebben nee gezegd.
Op haar longen is niets te zien. Ze heeft geen pijn en Ollie kennende zou ze zelf wel even een operatie op die bult uitvoeren als ze er ook maar wat voelde. Wel wat verdikte witte takjes in de bronchiën. Honden kunnen ook gewoon verkouden zijn net als mensen. Ze heeft er pilletjes voor gekregen. Maar ik denk eigenlijk dat het rap naar het einde gaat. Ze is blij en vrolijk maar in korte tijd heel erg oud geworden.
We hebben besloten om niet met haar te gaan lopen leuren om te rekken. Maar dan kom je toch wel veel momenten tegen dat het enorm klote voelt ook hoor. Met wandelen liep ze voorop, dat is niet meer. Ze hijgt en piept in de avond. Gehoor is minder en zicht duidelijk ook. Ze valt ook steeds vaker van de bank, trap en stoel.
Het einde nadert. En wanneer is het genoeg? Hadden we toch wel ja moeten zeggen? Het gaat niet om het geld, laat dat even duidelijk zijn. Ik had al ja gezegd op die operatie voor de volgende dag. Maar dan kom je thuis en je praat en blijft praten.
Ze is oud en gelukkig en dan zo'n zware operatie. En toch he, het is gewoon kut en dat snelgroeiende klote gezwel laat zich iedere dag zien als Oos vrolijk op haar achterpoten vol verwachting staat te kwispelen om een tennisbal. Dat ze die al op haar buik heeft doet er dan niet meer toe. En voor mij dan ook even niet.
Een hondje!
Ze deed mee in Geen Pottenkijkers-reeks. Geen pottenkijkers. III 'the story goes on' (veel foto's! ) Users zoals Appelsientje hebben hele mooie banners gemaakt van het grote avontuur. Lees: haar dagelijkse boswandeling.
Ze is vernoemd naar user OllieA. http://forum.fok.nl/user/history/19007
Toen ze bij ons kwam dachten we dat ze net vijf jaar was. Maar van de oorspronkelijke baasjes begrepen we twee jaar geleden dat Ollie toen al zes bleek.
Onze Ollie wordt over een paar dagen 14 jaar. Dat is een hele leeftijd voor een hond.
Maar nu het volgende, 10 oktober ging ik met haar naar de dierenarts. Ja, vetbult want zo werd me verteld dat hebben alle oude vrouwtjeshonden. Maak je geen zorgen en dat deed ik ook niet. Verdorie, geef dat dier een rond iets en het kan uren doorspelen.
Tja, als Ollie ook maar een haar verkeerd had zitten op de rug dan werd niet alleen de haar eraf gebeten maar het liefst de halve rug. En van die bult had ze totaal geen last. Maar ja, het groeide binnen no time uit tot een mandarijntje en dat ziet er ellendig uit. Dus hop, met die vetbult naar de dierenarts om even te laten verwijderen.
Het consult liep anders. Ze heeft een tumor. Ze heeft borstkanker. Het is een fijne dierenarts. Twee jaar ervoor ging Ollie vanwege wat anders onder narcose en die arts bleef me tussentijds op de hoogte houden, scherm ging omhoog. Mocht erbij zijn bij het ontwaken. Om wat korter te zijn, ze zou na de longfoto's die de volgende dag op een andere locatie genomen zijn meteen geopereerd worden. Zware operatie. Die hele buik, lees halve hond zou gewoon weggehaald worden.
Het hakte er in hier in huis. We hebben nee gezegd.
Op haar longen is niets te zien. Ze heeft geen pijn en Ollie kennende zou ze zelf wel even een operatie op die bult uitvoeren als ze er ook maar wat voelde. Wel wat verdikte witte takjes in de bronchiën. Honden kunnen ook gewoon verkouden zijn net als mensen. Ze heeft er pilletjes voor gekregen. Maar ik denk eigenlijk dat het rap naar het einde gaat. Ze is blij en vrolijk maar in korte tijd heel erg oud geworden.
We hebben besloten om niet met haar te gaan lopen leuren om te rekken. Maar dan kom je toch wel veel momenten tegen dat het enorm klote voelt ook hoor. Met wandelen liep ze voorop, dat is niet meer. Ze hijgt en piept in de avond. Gehoor is minder en zicht duidelijk ook. Ze valt ook steeds vaker van de bank, trap en stoel.
Het einde nadert. En wanneer is het genoeg? Hadden we toch wel ja moeten zeggen? Het gaat niet om het geld, laat dat even duidelijk zijn. Ik had al ja gezegd op die operatie voor de volgende dag. Maar dan kom je thuis en je praat en blijft praten.
Ze is oud en gelukkig en dan zo'n zware operatie. En toch he, het is gewoon kut en dat snelgroeiende klote gezwel laat zich iedere dag zien als Oos vrolijk op haar achterpoten vol verwachting staat te kwispelen om een tennisbal. Dat ze die al op haar buik heeft doet er dan niet meer toe. En voor mij dan ook even niet.
Un certain jeune homme
Saint-Mandé, 6 octobre 1929 - Paris, 7 août 2010.
Als je teveel denkt aan de tijd die je nog hebt vergeet je te leven.
Saint-Mandé, 6 octobre 1929 - Paris, 7 août 2010.
Als je teveel denkt aan de tijd die je nog hebt vergeet je te leven.
Wat een stoer dametje! 
Zolang ze gelukkig is en het fijn vindt bij jullie, gewoon laten gaan. Jullie zien zelf vast snel genoeg wanneer het haar teveel wordt.
Het is ook echt een bejaarde, 14! Wel stoer dat ze nog achter ballen aanholt. De bejaarde hond hier in de straat kijkt je dan aan of je gek bent geworden.
Zolang ze gelukkig is en het fijn vindt bij jullie, gewoon laten gaan. Jullie zien zelf vast snel genoeg wanneer het haar teveel wordt.
Het is ook echt een bejaarde, 14! Wel stoer dat ze nog achter ballen aanholt. De bejaarde hond hier in de straat kijkt je dan aan of je gek bent geworden.
Een verstandig besluit lijkt me.
Droevig altijd als het afscheid van zo'n dierbaar beest in zicht komt.
Sterkte, en geniet nog van haar zo lang het kan.
Droevig altijd als het afscheid van zo'n dierbaar beest in zicht komt.
Sterkte, en geniet nog van haar zo lang het kan.
virtual anything is possible
Bedankt voor de hartelijke woorden. Had na het verzenden meteen eigenlijk zoiets van shit, verkeerd tijdstip en weekend en het zal wel klieren worden. Maar helemaal niet. Doet me goed in ieder geval en sowieso om het kwijt te kunnen trouwens.
Hier nog een foto van Ollie. Hetzelfde bandje inmiddels helemaal afgesleten. Maar als iets het doet dan is het nog prima. Zo ook Ollie. En de bruine vlek op de zijkant is grijs geworden.
Foto morgen is veel minder. Bizar hoe snel het gaat bij honden.
Hier nog een foto van Ollie. Hetzelfde bandje inmiddels helemaal afgesleten. Maar als iets het doet dan is het nog prima. Zo ook Ollie. En de bruine vlek op de zijkant is grijs geworden.
Foto morgen is veel minder. Bizar hoe snel het gaat bij honden.
Un certain jeune homme
Saint-Mandé, 6 octobre 1929 - Paris, 7 août 2010.
Als je teveel denkt aan de tijd die je nog hebt vergeet je te leven.
Saint-Mandé, 6 octobre 1929 - Paris, 7 août 2010.
Als je teveel denkt aan de tijd die je nog hebt vergeet je te leven.
Ze is ook wel gewicht kwijtgeraakt zo te zien. Maar nog steeds zo'n eigenwijs Russellhoofdje. En van die lekkere oren om mee te kroelen. 
Je hebt de juiste keuze gemaakt. Een hond van 14 is niet niks en als de operatie is geslaagd en de herstelperiode over is dat het beste er wel uit is. Ik zou m'n hond dit nooit aandoen en nog voordat hij werkelijk overal last van krijgt, nog een mooie dag er van maken en het dan eindigen.
Sterkte komende tijd!
Sterkte komende tijd!
-
Ik zou het ook niet gedaan hebben denk ik. Op een gegeven moment is het gewoon klaar, 14 jaar is heel oud voor een hond, hoe lang zou je het nog willen rekken? Zou ze met een operatie 16, of 17 kunnen worden, met alle naweeën van zo'n zware operatie? Als ze de operatie al zo overleven, dat weet je ook niet. Ik denk niet dat ze de kwaliteit van leven van voor de operatie er mee terug zou krijgen. Je wilt natuurlijk het liefst dat je huisdier het eeuwige leven heeft, dat heb ik met mijn katten ook, alhoewel die nog heel jong zijn, maar we weten allemaal dat dat niet zo is.
Zo lang het nog kan heel erg genieten van Ollie, extra veel verwennen en spelen, en dan merk je vanzelf wel aan haar wanneer het klaar is. Heel veel sterkte in ieder geval, geef ze van mij ook maar een dikke knuffel, ben niet echt een Russel fan ofzo, maar Ollie ziet er echt heel lief uit. En heel belangrijk, zorg dat je iets hebt waarmee je haar kan herinneren, een mooie foto, plukje haar of iets dergelijks, dat je toch een beetje zorgt dat ze altijd bij je blijft. Veel sterkte Staal
Zo lang het nog kan heel erg genieten van Ollie, extra veel verwennen en spelen, en dan merk je vanzelf wel aan haar wanneer het klaar is. Heel veel sterkte in ieder geval, geef ze van mij ook maar een dikke knuffel, ben niet echt een Russel fan ofzo, maar Ollie ziet er echt heel lief uit. En heel belangrijk, zorg dat je iets hebt waarmee je haar kan herinneren, een mooie foto, plukje haar of iets dergelijks, dat je toch een beetje zorgt dat ze altijd bij je blijft. Veel sterkte Staal
Awww... erg lastig ja en je blijft toch altijd maar denken of je wel het goede hebt gekozen. Wat klote zeg... maar oude hondjes kun je misschien inderdaad beter laten genieten van de tijd die ze nog hebben i.p.v. diezelfde tijd te vullen met zware operaties en het revalideren daarvan. Daar zal zo'n beestje ook niet gelukkig van worden... Om nog maar te zwijgen van de complicaties die komen kijken bij zo'n oud beestje. Dit maakt het allemaal niet makkelijker...
Ik denk ook wel dat je de juiste keuze gemaakt hebt. Heel veel sterkte ermee...!
Ik denk ook wel dat je de juiste keuze gemaakt hebt. Heel veel sterkte ermee...!
Ja, en dan lijkt 17 nog een prachtige leeftijd maar honden op die leeftijd hebben vaak ontzettend veel kwaaltjes. Onze Jack russel is altijd gezond geweest en 17 geworden maar op die leeftijd had hij zo veel ouderdomskwaaltjes dat ik ergens opgelucht was dat hij niet ouder meer is geworden. Mijn vader wilde em niet laten inslapen omdat ie verder gewoon gezond was. Maar dat beestje had niets meer...quote:Op maandag 22 oktober 2012 14:26 schreef Kper_Norci het volgende:
Ik zou het ook niet gedaan hebben denk ik. Op een gegeven moment is het gewoon klaar, 14 jaar is heel oud voor een hond, hoe lang zou je het nog willen rekken? Zou ze met een operatie 16, of 17 kunnen worden, met alle naweeën van zo'n zware operatie?
Oh nee Ollie 
Wat naar.
Maar ik denk dat je er inderdaad goed aan doet om niet te gaan leuren
Sterkte!
Wat naar. Maar ik denk dat je er inderdaad goed aan doet om niet te gaan leuren
Sterkte!
I solemnly swear i'm up to no good
He bah, Staal, je kent mijn situatie, ik schiet gewoon vol door dit topic. 
“Everyone wants to live at the expense of the state. They forget that the state lives at the expense of everyone.” ― Frédéric Bastiat
Sterkte met haar , hopelijk mag ze nog een tijdje pijnloos (desnoods met wat hulp) en vrolijk door het leven gaan. Blijf altijd waardeloos om afscheid te moeten noemen hoe oud ze ook zijn. Mijn oudste hondje is dit jaar net voor haar 14e verjaardag gesneuveld...de medicijnen voor haar hartfalen werkten niet meer en toen ging alles heel snel. 
Gelukkig heb ik haar 12,5 jarige dochter nog, ik hoop dat zijn hééél oud mag worden.
, hopelijk mag ze nog een tijdje pijnloos (desnoods met wat hulp) en vrolijk door het leven gaan. Blijf altijd waardeloos om afscheid te moeten noemen hoe oud ze ook zijn. Mijn oudste hondje is dit jaar net voor haar 14e verjaardag gesneuveld...de medicijnen voor haar hartfalen werkten niet meer en toen ging alles heel snel. Gelukkig heb ik haar 12,5 jarige dochter nog, ik hoop dat zijn hééél oud mag worden.
Optimist tot in de kist
Miniem's internetvriendinnetje :P
Bij vlagen briljant, helaas is het momenteel windstil
Miniem's internetvriendinnetje :P
Bij vlagen briljant, helaas is het momenteel windstil
Troof, ik hoop het met je mee. 12,5 is al een hele leeftijd ook he.quote:Op zaterdag 1 december 2012 17:39 schreef trovey het volgende:
Sterkte met haar
Met Oos vergeet ik het wel es.
Vanmiddag heb ik samen met Flux zitten prutsen. Verband getrokken over dat gezwel ter ondersteuning.
Het werkte niet. Maandag naar de dierenarts om te kijken hoe het er voor staat.
Maar ze is zo vrolijk bij opstaan en met een bal.
Alleen hebben we nu al een paar keer gezien dat ze die mandarijn op haar buik in haar bek neemt en bijt om er vanaf te willen.
Dat is zo kut.
Ryan wil haar nu wel laten opereren om dat deel weg te halen maar de andere knobbels groeien door. En het lijkt makkelijk weg te halen maar het is zelfs gedeeltelijk een heel zware operatie. Maar goed, de longfoto's zagen er goed uit.
Maandag gaan we en ik laat de beslissing over aan Ryan. Ik laat het los en denk dat het niet lang meer gaat duren. Sowieso niet meer. Lastig.
Honden zijn anders als het hebben van katten. Hondekes zijn net peutertjes die overal bij staan om te kijken wat "we" gaan doen. Alles hangt van jou af.
[ Bericht 0% gewijzigd door Staal op 02-12-2012 01:21:00 ]
Un certain jeune homme
Saint-Mandé, 6 octobre 1929 - Paris, 7 août 2010.
Als je teveel denkt aan de tijd die je nog hebt vergeet je te leven.
Saint-Mandé, 6 octobre 1929 - Paris, 7 août 2010.
Als je teveel denkt aan de tijd die je nog hebt vergeet je te leven.
Sjezus, Ollie toch. Een soort van FOK!hondje toch hoor!
Yvonne riep ergens: Static is gewoon Static, je leeft met hem of niet.
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.
Op dinsdag 26 oktober 2021 16:46 schreef Elan het volgende:
Hier sta ik dan weer niet van te kijken Zelfs het virus is bang voor jou.
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.
Op dinsdag 26 oktober 2021 16:46 schreef Elan het volgende:
Hier sta ik dan weer niet van te kijken Zelfs het virus is bang voor jou.
Veel sterkte Staal! Het is verrekte lastig om zulke keuzes te maken en ik benijd je niet. Ik hoop dat Ollie nog een tijdje vrolijk mee kan doen ! Maar het moment waarop je dit besluit moet nemen zit eraan te komen en da's gewoon kut. Geniet van Ollie nu ze er nog is.
! Maar het moment waarop je dit besluit moet nemen zit eraan te komen en da's gewoon kut. Geniet van Ollie nu ze er nog is.
Resistance is futile.
Het blijft inderdaad een moeilijk besluit of je nog doorgaat en hoe lang je doorgaat. Zelf heb ik het uiteindelijk allemaal van het dier laten afhangen die het betrof. Bij sommigen was het al snel niet behandelen omdat je het dier er alleen maar stress mee zou geven(dieren die je echt geen medicijnen kon geven op de manier waarop dat moest) terwijl bij de ander met een simpel maar sterke pijnstiller hij/zij nog tijden weken of maanden meekon en nog een heel goed leven kon hebben, ik greep dan meteen in als ik merkte dat dat niet meer zo was, ook al was het midden in de nacht. Bij een kat met nierfalen ging dit zelfs heel ver. Die kat was zo vrolijk en had echt nergens last van maar als je hem zou hebben gezien dan zou je geschrokken zijn. Dat eindigde uiteindelijk toen hij zo mager was geworden dat hij doorligplekken kreeg en we ondanks zijn nog steeds vrolijke karakter en gedrag in moesten grijpen omdat we wisten dat het lijden zou worden vanaf dat moment ook al liet de kat het misschien niet zien. Dat beestje was echt tot de spuit zijn werk deed aan het babbelen en kroelen maar het kon niet meer anders.quote:
[..]
Troof, ik hoop het met je mee. 12,5 is al een hele leeftijd ook he.
Met Oos vergeet ik het wel es.
Vanmiddag heb ik samen met Flux zitten prutsen. Verband getrokken over dat gezwel ter ondersteuning.
Het werkte niet. Maandag naar de dierenarts om te kijken hoe het er voor staat.
Maar ze is zo vrolijk bij opstaan en met een bal.
Alleen hebben we nu al een paar keer gezien dat ze die mandarijn op haar buik in haar bek neemt en bijt om er vanaf te willen.
Dat is zo kut.
Ryan wil haar nu wel laten opereren om dat deel weg te halen maar de andere knobbels groeien door. En het lijkt makkelijk weg te halen maar het is zelfs gedeeltelijk een heel zware operatie. Maar goed, de longfoto's zagen er goed uit.
Maandag gaan we en ik laat de beslissing over aan Ryan. Ik laat het los en denk dat het niet lang meer gaat duren. Sowieso niet meer. Lastig.
Honden zijn anders als het hebben van katten. Hondekes zijn net peutertjes die overal bij staan om te kijken wat "we" gaan doen. Alles hangt van jou af.
Als je hondje nu nog vrolijk is en de behandeling is simpel om het leven nog wat aangenamer te maken zou ik het zelf overwegen maar ja jullie weten zelf het beste of het kan of niet, ik wens je veel wijsheid bij de beslissing, nu en in de toekomst.
Optimist tot in de kist
Miniem's internetvriendinnetje :P
Bij vlagen briljant, helaas is het momenteel windstil
Miniem's internetvriendinnetje :P
Bij vlagen briljant, helaas is het momenteel windstil
Update:
Ollie is op maandag 7 januari geopereerd, haar tumoren zijn verwijderd.
Nu een maand later is ze langzamerhand weer de oude... Say no more, bij een Jack Russell.
[ Bericht 10% gewijzigd door Ryan3 op 09-02-2013 01:29:14 ]
Ollie is op maandag 7 januari geopereerd, haar tumoren zijn verwijderd.
Nu een maand later is ze langzamerhand weer de oude... Say no more, bij een Jack Russell.
[ Bericht 10% gewijzigd door Ryan3 op 09-02-2013 01:29:14 ]
I´m back.
Wat een geweldig nieuws! Als ze zo oud word als onze Othello (18) is geworden kunnen jullie nog vier jaar genietenquote:
Update:
Ollie is op maandag 7 januari geopereerd, haar tumoren zijn verwijderd.
Nu een maand later is ze langzamerhand weer de oude... Say no more, bij een Jack Russell.
Ze is ook zo'n schatje om te zien
De tong is het enige wapen dat scherper wordt bij veelvuldig gebruik.
Bullie is thuis
Bullie is thuis
Optimist tot in de kist
Miniem's internetvriendinnetje :P
Bij vlagen briljant, helaas is het momenteel windstil
Miniem's internetvriendinnetje :P
Bij vlagen briljant, helaas is het momenteel windstil
We hebben er oorlog over gevoerd, ben blij dat Ryan die gewonnen heeft.
[ Bericht 37% gewijzigd door Staal op 09-02-2013 13:06:40 (Zat te prutsen op een tablet met dropbox. ) ]
Un certain jeune homme
Saint-Mandé, 6 octobre 1929 - Paris, 7 août 2010.
Als je teveel denkt aan de tijd die je nog hebt vergeet je te leven.
Saint-Mandé, 6 octobre 1929 - Paris, 7 août 2010.
Als je teveel denkt aan de tijd die je nog hebt vergeet je te leven.
“Everyone wants to live at the expense of the state. They forget that the state lives at the expense of everyone.” ― Frédéric Bastiat
Nog even mijn favoriete photo; zomer 2009 aan de waterkant Grevelingenmeer, Ollie houdt niet van water en gaat dus onder de stretcher zitten...
I´m back.
quote:Op zaterdag 9 februari 2013 12:50 schreef Staal het volgende:
[ afbeelding ]
We hebben er oorlog over gevoerd, ben blij dat Ryan die gewonnen heeft.
Gelukkig maarquote:
[ afbeelding ]
We hebben er oorlog over gevoerd, ben blij dat Ryan die gewonnen heeft.
Go Ol!
Yvonne riep ergens: Static is gewoon Static, je leeft met hem of niet.
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.
Op dinsdag 26 oktober 2021 16:46 schreef Elan het volgende:
Hier sta ik dan weer niet van te kijken Zelfs het virus is bang voor jou.
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.
Op dinsdag 26 oktober 2021 16:46 schreef Elan het volgende:
Hier sta ik dan weer niet van te kijken Zelfs het virus is bang voor jou.
hoe is het met jouw dierenschare?quote:
jij hebt toch een hond en een paar van die ikbenpoes-gevallen?
Dit topic 
Ik wacht de hele tijd op het bericht dat het hondje was overleden (
) blijkt dat beest het gewoon te hebben overleefd 
Grootste happy ending van een topic ooit
Ik wacht de hele tijd op het bericht dat het hondje was overleden (
) blijkt dat beest het gewoon te hebben overleefd Grootste happy ending van een topic ooit
Op vrijdag 9 juli 2010 22:51 schreef Runselpink het volgende: kerel, dit is drama.
http://isarjenrobben.geblesseerd.com/
http://www.henkeningrid.org/
http://isarjenrobben.geblesseerd.com/
http://www.henkeningrid.org/
Een hele veestapelquote:
[..]
hoe is het met jouw dierenschare?
jij hebt toch een hond en een paar van die ikbenpoes-gevallen?
Zolang De Dochter thuis woont en ze van alles zielig nog steeds mee neemt zit ik nog tot het einde der tijden in de dieren
Maar het gaat allemaal prima.
Yvonne riep ergens: Static is gewoon Static, je leeft met hem of niet.
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.
Op dinsdag 26 oktober 2021 16:46 schreef Elan het volgende:
Hier sta ik dan weer niet van te kijken Zelfs het virus is bang voor jou.
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.
Op dinsdag 26 oktober 2021 16:46 schreef Elan het volgende:
Hier sta ik dan weer niet van te kijken Zelfs het virus is bang voor jou.
Beste Staal,
In het welzijn van mens & dier zijn er twee waarheden;
- de mens of hond die terminaal is (of die kant opgaat)
- en de mensen die achterblijven.
In het geval van een terminaal mens is het al lastig genoeg om zelf te bepalen of je aan het verlies van een ouder of grootouder toe bent, als ze zelf al hebben aangegeven dat het wat hun betreft genoeg is geweest... Maar een dier kan dit ook nog eens niet aangeven.
Dat maakt het allemaal nog moeilijker, want een terminale kat spint nog steeds als je het aanhaalt en een terminale hond reageert nog steeds op jou met een kwispelstaart en zoveel enthousiasme als het nog kan opbrengen.
En hoe zwak onze huisdieren ook zijn, ze zullen altijd blij zijn jou te zien.
Dit is een lang intro om te zeggen dat ik het ook niet weet wanneer je moet besluiten dat het beter is om jouw hond te laten inslapen. Je vraagt als het ware om advies... maar je krijgt in dit geval alleen maar meningen, terwijl je misschien gehoopt had op een professioneel advies om of het een of het ander te doen.
Maar er is uiteindelijk maar een persoon (dan wel een familie) die een zodanige band met juist deze hond heeft, dat hierover kan oordelen. En ja, dat ben je/ zijn jullie zelf.
Ga op jullie eigen intuïtie af... niemand kent jullie hond zo goed als jullie zelf en niemand anders zal ooit jullie band met jouw hond begrijpen... De keuze is bijna net zo wreed als de keuze om een geliefde zoon of dochter in te laten slapen. Hoe kan een buitenstaander hier op een goed antwoord geven?
Met alle respect, je zult het alleen moeten beslissen (al dan niet met andere familieleden).
Mijn oma (de laatste van de oudste generatie) is onlangs overleden. Bij mijn laatste bezoek vonkelden mijn oma's ogen als nooit tevoren in het ziekenhuis. Zo blij was ze... maar eerder had ze me ook al aangegeven dat ze wel klaar was met het leven..
Gelukkig was ik niet degene die over haar lot hoefde te beschikken... jouw hond is wel afhankelijk van jouw lot. Mijn oma is binnen een week na mijn laatste bezoek vredig heen gegaan...
Maar als jij een stem mocht geven aan jouw ouder wordende hond... wat denk jij dat de hond zou hebben besloten als het jouw oma was???
Veel meer om je aan vast te houden heb je niet... en ik hoop dat jullie allemaal je gelukkig mogen prijzen met een goed leven samen met jullie hond... maar het is aan jullie om te beslissen of jullie hond nog echt een fijn leven krijgt of niet. Er is niemand die dit voor jullie beslist.
Ik zou het doen, als ik alle antwoorden had... maar uiteindelijk blijft deze vraag bij jullie liggen... en dat zal ook altijd zo zijn.
Veel kracht en sterkte met deze beslissing.
In het welzijn van mens & dier zijn er twee waarheden;
- de mens of hond die terminaal is (of die kant opgaat)
- en de mensen die achterblijven.
In het geval van een terminaal mens is het al lastig genoeg om zelf te bepalen of je aan het verlies van een ouder of grootouder toe bent, als ze zelf al hebben aangegeven dat het wat hun betreft genoeg is geweest... Maar een dier kan dit ook nog eens niet aangeven.
Dat maakt het allemaal nog moeilijker, want een terminale kat spint nog steeds als je het aanhaalt en een terminale hond reageert nog steeds op jou met een kwispelstaart en zoveel enthousiasme als het nog kan opbrengen.
En hoe zwak onze huisdieren ook zijn, ze zullen altijd blij zijn jou te zien.
Dit is een lang intro om te zeggen dat ik het ook niet weet wanneer je moet besluiten dat het beter is om jouw hond te laten inslapen. Je vraagt als het ware om advies... maar je krijgt in dit geval alleen maar meningen, terwijl je misschien gehoopt had op een professioneel advies om of het een of het ander te doen.
Maar er is uiteindelijk maar een persoon (dan wel een familie) die een zodanige band met juist deze hond heeft, dat hierover kan oordelen. En ja, dat ben je/ zijn jullie zelf.
Ga op jullie eigen intuïtie af... niemand kent jullie hond zo goed als jullie zelf en niemand anders zal ooit jullie band met jouw hond begrijpen... De keuze is bijna net zo wreed als de keuze om een geliefde zoon of dochter in te laten slapen. Hoe kan een buitenstaander hier op een goed antwoord geven?
Met alle respect, je zult het alleen moeten beslissen (al dan niet met andere familieleden).
Mijn oma (de laatste van de oudste generatie) is onlangs overleden. Bij mijn laatste bezoek vonkelden mijn oma's ogen als nooit tevoren in het ziekenhuis. Zo blij was ze... maar eerder had ze me ook al aangegeven dat ze wel klaar was met het leven..
Gelukkig was ik niet degene die over haar lot hoefde te beschikken... jouw hond is wel afhankelijk van jouw lot. Mijn oma is binnen een week na mijn laatste bezoek vredig heen gegaan...
Maar als jij een stem mocht geven aan jouw ouder wordende hond... wat denk jij dat de hond zou hebben besloten als het jouw oma was???
Veel meer om je aan vast te houden heb je niet... en ik hoop dat jullie allemaal je gelukkig mogen prijzen met een goed leven samen met jullie hond... maar het is aan jullie om te beslissen of jullie hond nog echt een fijn leven krijgt of niet. Er is niemand die dit voor jullie beslist.
Ik zou het doen, als ik alle antwoorden had... maar uiteindelijk blijft deze vraag bij jullie liggen... en dat zal ook altijd zo zijn.
Veel kracht en sterkte met deze beslissing.
De wereld is vol met kleuren, neem geen genoegen met een zwart/ wit visie. De kleuren zitten vaak in de nuance.
Anders lees je het topic even door...quote:
Beste Staal,
In het welzijn van mens & dier zijn er twee waarheden;
- de mens of hond die terminaal is (of die kant opgaat)
- en de mensen die achterblijven.
In het geval van een terminaal mens is het al lastig genoeg om zelf te bepalen of je aan het verlies van een ouder of grootouder toe bent, als ze zelf al hebben aangegeven dat het wat hun betreft genoeg is geweest... Maar een dier kan dit ook nog eens niet aangeven.
Dat maakt het allemaal nog moeilijker, want een terminale kat spint nog steeds als je het aanhaalt en een terminale hond reageert nog steeds op jou met een kwispelstaart en zoveel enthousiasme als het nog kan opbrengen.
En hoe zwak onze huisdieren ook zijn, ze zullen altijd blij zijn jou te zien.
Dit is een lang intro om te zeggen dat ik het ook niet weet wanneer je moet besluiten dat het beter is om jouw hond te laten inslapen. Je vraagt als het ware om advies... maar je krijgt in dit geval alleen maar meningen, terwijl je misschien gehoopt had op een professioneel advies om of het een of het ander te doen.
Maar er is uiteindelijk maar een persoon (dan wel een familie) die een zodanige band met juist deze hond heeft, dat hierover kan oordelen. En ja, dat ben je/ zijn jullie zelf.
Ga op jullie eigen intuïtie af... niemand kent jullie hond zo goed als jullie zelf en niemand anders zal ooit jullie band met jouw hond begrijpen... De keuze is bijna net zo wreed als de keuze om een geliefde zoon of dochter in te laten slapen. Hoe kan een buitenstaander hier op een goed antwoord geven?
Met alle respect, je zult het alleen moeten beslissen (al dan niet met andere familieleden).
Mijn oma (de laatste van de oudste generatie) is onlangs overleden. Bij mijn laatste bezoek vonkelden mijn oma's ogen als nooit tevoren in het ziekenhuis. Zo blij was ze... maar eerder had ze me ook al aangegeven dat ze wel klaar was met het leven..
Gelukkig was ik niet degene die over haar lot hoefde te beschikken... jouw hond is wel afhankelijk van jouw lot. Mijn oma is binnen een week na mijn laatste bezoek vredig heen gegaan...
Maar als jij een stem mocht geven aan jouw ouder wordende hond... wat denk jij dat de hond zou hebben besloten als het jouw oma was???
Veel meer om je aan vast te houden heb je niet... en ik hoop dat jullie allemaal je gelukkig mogen prijzen met een goed leven samen met jullie hond... maar het is aan jullie om te beslissen of jullie hond nog echt een fijn leven krijgt of niet. Er is niemand die dit voor jullie beslist.
Ik zou het doen, als ik alle antwoorden had... maar uiteindelijk blijft deze vraag bij jullie liggen... en dat zal ook altijd zo zijn.
Veel kracht en sterkte met deze beslissing.
Je was me voor...quote:Op zondag 10 februari 2013 09:52 schreef GJonline het volgende:
[..]
Anders lees je het topic even door...
Het heeft gelukkig een andere wending gekregen maar anders zou ik veel aan je post hebben gehad. Het is eigenlijk precies onze oorlog in de kerstvakantie geweest, ik zag het niet meer en vond spelen met een bal geen criterium. Heb Ryan doodleuk toegebeten dat hij een egoïstisch was om ineens wel die operatie te willen omdat Ollie steeds zieker werd. Het is lastig om lijnrecht tegenover elkaar te staan terwijl je beiden hetquote:
Beste Staal,
In het welzijn van mens & dier zijn er twee waarheden;
- de mens of hond die terminaal is (of die kant opgaat)
- en de mensen die achterblijven.
In het geval van een terminaal mens is het al lastig genoeg om zelf te bepalen of je aan het verlies van een ouder of grootouder toe bent, als ze zelf al hebben aangegeven dat het wat hun betreft genoeg is geweest... Maar een dier kan dit ook nog eens niet aangeven.
Dat maakt het allemaal nog moeilijker, want een terminale kat spint nog steeds als je het aanhaalt en een terminale hond reageert nog steeds op jou met een kwispelstaart en zoveel enthousiasme als het nog kan opbrengen.
En hoe zwak onze huisdieren ook zijn, ze zullen altijd blij zijn jou te zien.
Dit is een lang intro om te zeggen dat ik het ook niet weet wanneer je moet besluiten dat het beter is om jouw hond te laten inslapen. Je vraagt als het ware om advies... maar je krijgt in dit geval alleen maar meningen, terwijl je misschien gehoopt had op een professioneel advies om of het een of het ander te doen.
Maar er is uiteindelijk maar een persoon (dan wel een familie) die een zodanige band met juist deze hond heeft, dat hierover kan oordelen. En ja, dat ben je/ zijn jullie zelf.
Ga op jullie eigen intuïtie af... niemand kent jullie hond zo goed als jullie zelf en niemand anders zal ooit jullie band met jouw hond begrijpen... De keuze is bijna net zo wreed als de keuze om een geliefde zoon of dochter in te laten slapen. Hoe kan een buitenstaander hier op een goed antwoord geven?
Met alle respect, je zult het alleen moeten beslissen (al dan niet met andere familieleden).
Mijn oma (de laatste van de oudste generatie) is onlangs overleden. Bij mijn laatste bezoek vonkelden mijn oma's ogen als nooit tevoren in het ziekenhuis. Zo blij was ze... maar eerder had ze me ook al aangegeven dat ze wel klaar was met het leven..
Gelukkig was ik niet degene die over haar lot hoefde te beschikken... jouw hond is wel afhankelijk van jouw lot. Mijn oma is binnen een week na mijn laatste bezoek vredig heen gegaan...
Maar als jij een stem mocht geven aan jouw ouder wordende hond... wat denk jij dat de hond zou hebben besloten als het jouw oma was???
Veel meer om je aan vast te houden heb je niet... en ik hoop dat jullie allemaal je gelukkig mogen prijzen met een goed leven samen met jullie hond... maar het is aan jullie om te beslissen of jullie hond nog echt een fijn leven krijgt of niet. Er is niemand die dit voor jullie beslist.
Ik zou het doen, als ik alle antwoorden had... maar uiteindelijk blijft deze vraag bij jullie liggen... en dat zal ook altijd zo zijn.
Veel kracht en sterkte met deze beslissing.
beste wilt. Bedankt voor je post., misschien lees ik 'm over hopelijk lange tijd weer.
Un certain jeune homme
Saint-Mandé, 6 octobre 1929 - Paris, 7 août 2010.
Als je teveel denkt aan de tijd die je nog hebt vergeet je te leven.
Saint-Mandé, 6 octobre 1929 - Paris, 7 août 2010.
Als je teveel denkt aan de tijd die je nog hebt vergeet je te leven.
Otje is trouwens wel een beetje dovig aan het worden hè....
Trouwens leuk dat je TT hebt angepast, yv.
.
Trouwens leuk dat je TT hebt angepast, yv.
.
I´m back.
Wat fijn dat het allemaal zo goed is gegaan uiteindelijk, jullie zullen nu wel extra van d'r genieten!
Bonus tijd idd, we hadden het er vanmorgen nog over...quote:
Wat fijn dat het allemaal zo goed is gegaan uiteindelijk, jullie zullen nu wel extra van d'r genieten!
I´m back.
Heb hier 2 katten waarbij een flinke tumor is verwijderd, ze zijn (helemaal in verhouding) wel wat jonger dan Ollie (10+ nu), maar de kans is behoorlijk groot dat 't terugkomt. Maar weten dat opereren toch de juiste beslissing was is wel erg fijn, soms kijk ik naar ze en dan voelt het toch net wat specialer dat er zo'n haarbal ergens ligt te slapenquote:
[..]
Bonus tijd idd, we hadden het er vanmorgen nog over...
En met zo'n oudje zal dat vast nog meer zijn! Geef d'r maar 'n aai van me
Ja, doe ik, het is idd zo dat je je eigenlijk niet kunt voorstellen dat ze er niet meer zijn, en ze is er gewoon nog. Ergens toch een beetje egoïstisch dus ook...quote:
[..]
Heb hier 2 katten waarbij een flinke tumor is verwijderd, ze zijn (helemaal in verhouding) wel wat jonger dan Ollie (10+ nu), maar de kans is behoorlijk groot dat 't terugkomt. Maar weten dat opereren toch de juiste beslissing was is wel erg fijn, soms kijk ik naar ze en dan voelt het toch net wat specialer dat er zo'n haarbal ergens ligt te slapen
Maar ze wordt wel ouder, dat merk je toch wel...
[ Bericht 0% gewijzigd door Ryan3 op 10-02-2013 19:53:27 ]
I´m back.
Of je leest mijn reactie nog eens zonder vooroordelen door!quote:
[..]
Anders lees je het topic even door...
De wereld is vol met kleuren, neem geen genoegen met een zwart/ wit visie. De kleuren zitten vaak in de nuance.
Ollie lijkt zijn eigen keuze te hebben gemaakt.quote:
[..]
Het heeft gelukkig een andere wending gekregen maar anders zou ik veel aan je post hebben gehad. Het is eigenlijk precies onze oorlog in de kerstvakantie geweest, ik zag het niet meer en vond spelen met een bal geen criterium. Heb Ryan doodleuk toegebeten dat hij een egoïstisch was om ineens wel die operatie te willen omdat Ollie steeds zieker werd. Het is lastig om lijnrecht tegenover elkaar te staan terwijl je beiden het
beste wilt. Bedankt voor je post., misschien lees ik 'm over hopelijk lange tijd weer.
Onzin waarschijnlijk, maar dit het moment dat mensen in hogere machten gaan geloven.
En ach waarom ook niet...
Zelf ben ik daar ook niet vies van, als het goed uitkomt.
En aangezien het jullie geen van beiden slecht uitkomt... en jullie beiden van Ollie hebben gehouden (en zelfs ik met het zien van slechts een foto van Ollie al een glimlach kreeg)... waarom dan niet geloven in een afterlife???
Als er maar genoeg mensen in geloven, en er een God bestaat... dan heeft God ook een spindoctor die zegt dat ook de dieren waar enorm van gehouden wordt wellicht ook toegang hebben tot de hemel...
Mja, ik filosofeer maar een slag in het rondte... maar wat zou een hemel zijn voor een mens die zijn lievelingsdieren daar zou moeten missen?
Sorry waarschijnlijk praat ik onzin, maar waar ik uiteindelijk op probeer uit te komen is dat jullie (jij en jouw vriend) ook weer gaan delen. Jullie liefde voor Ollie delen jullie en nog veel meer. Ik hoop dat jullie er uit komen.
De wereld is vol met kleuren, neem geen genoegen met een zwart/ wit visie. De kleuren zitten vaak in de nuance.
|
|
