Ja het stoort mij.quote:Op dinsdag 23 oktober 2012 01:11 schreef Polacco het volgende:
[..]
Op basis van culturele achtergrond kan men een nationaliteit claimen. Mooi voorbeeld is de voetballer Obraniak. Geboren en getogen in Frankrijk maar toch heeft hij de Poolse nationaliteit gekregen, op grond van het feit dat zijn grootvader een Pool was die geëmigreerd was naar Frankrijk.
Dubbele paspoorten stoor ik me aan. Leuk voor die mensen dat ze zonder visum gezeik lekker op vakantie kunnen bij verre familie. Dat ze soms zelfs daardoor makkelijker een huis/grond kunnen aanschaffen in het betreffende land. Maar uiteindelijk zend je daar als land het verkeerde signaal mee uit. Namelijk dat Nederlands/Europees staatsburger zijn iets vrijblijvends is. Dat het oke is dat Nederland ooit in een hypothetische toekomst vol zit met mensen die eigenlijk geen ruk geven over deze maatschappij en dat zodra het eventjes economisch tegen zit je je koffers pakt en weg gaat. Who cares dat je op kosten van de staat hebt gestudeerd, dat ze voor je klaar stonden toen het even moeilijk was werk te vinden.quote:Hoe kijk jij trouwens naar mensen met een dubbel paspoort? Die zijn voor de wet zowel Nederlander als Turk. Of zowel Nederlander als Pool.
Vertel mij een ding. Waar komt dit "gevoel" vandaan waar je het over hebt. Stel nou dat jouw ouders hun originele nationaliteit geheim hadden gehouden... wat had je dan gevoeld? Denk jij dat nationaliteit iets genetisch is?quote:Op dinsdag 23 oktober 2012 01:14 schreef zarGon het volgende:
[..]
Zo werkt dat niet..
Weet je, ik stop met de discussie hier. Jij bent een Nederlandse Nederlander. Je hebt één nationaliteit, altijd al gehad. Je benadert deze discussie vanuit jouw belevingswereld. Daarom gaat dit niet werken. Als je niet eens snapt hoe wij ons voelen (want geloof me, door zoiets te stellen geef je echt aan hoe jij hard jij het niet begrijpt hoe het gevoelsmatig voor ons is), dan heeft de discussie weinig zin.
quote:Op dinsdag 23 oktober 2012 01:19 schreef SpecialK het volgende:
[..]
Vertel mij een ding. Waar komt dit "gevoel" vandaan waar je het over hebt. Stel nou dat jouw ouders hun originele nationaliteit geheim hadden gehouden... wat had je dan gevoeld? Denk jij dat nationaliteit iets genetisch is?
Leuk voor je. Maar besef dat jouw arbitraire keuze om jezelf te alliëren met een ander land wellicht uiteindelijk een scheur in de bevolking kan veroorzaken.quote:Op dinsdag 23 oktober 2012 01:18 schreef TheMagnificent het volgende:
Ik ga deze discussie niet eens meer aan. Ik ben inmiddels oud en wijs genoeg om te weten wie of wat ik ben, waar mijn hart en verstand liggen en waar ik onderdeel van ben. Dat hoeft niemand anders voor mij in te vullen. Ik kan mezelf wel definiëren.
Geen antwoord dus? Jammer. (serieus)quote:
Zoals ik al zei, ik ga geen discussie voeren met en antwoorden geven aan jou. Dat komt onder andere ook door vragen als "Denk jij dat nationaliteit iets genetisch is?".quote:Op dinsdag 23 oktober 2012 01:25 schreef SpecialK het volgende:
[..]
Geen antwoord dus? Jammer. (serieus)
Je moet het van geval tot geval bekijken en letten op de omstandigheden van het geval. In mijn voorbeeld was het zijn opa die de Poolse nationaliteit had, dat ligt in mijn ogen nog vrij dicht bijelkaar. Daarbij moet je ook kijken naar de banden die de desbetreffende persoon nog heeft met het land van herkomst. Een claim van Keniaan zijn slaat dan nergens op. Maar is jouw familie/gemeenschap altijd opgevoed in de Keniaanse cultuur door de eeuwen heen dan kom je al een heel stuk verder.quote:Op dinsdag 23 oktober 2012 01:18 schreef SpecialK het volgende:
[..]
Ja het stoort mij.
Ik zou vanuit dezelfde logica een claim kunnen leggen op Duitse, Franse, (wellicht italiaanse weet ik niet zeker) nationaliteit...
Oh but why stop there? We komen allemaal uit midden-oost Afrika uiteindelijk. Hey het is wellicht 500.000 generaties terug maar verdomme ik VOEL mij een Keniaan!!!
De Nederlandse rechtsstaat biedt je mogelijkheden aan. Het is echter geen verplichting om van deze zaken gebruik te maken en het is al helemaal geen verplichting om deze zaken terug te moeten betalen in de zin van blijven in Nederland en bijdragen aan de maatschappij. We zijn vrij om te gaan en staan waar we willen.quote:[..]
Dubbele paspoorten stoor ik me aan. Leuk voor die mensen dat ze zonder visum gezeik lekker op vakantie kunnen bij verre familie. Dat ze soms zelfs daardoor makkelijker een huis/grond kunnen aanschaffen in het betreffende land. Maar uiteindelijk zend je daar als land het verkeerde signaal mee uit. Namelijk dat Nederlands/Europees staatsburger zijn iets vrijblijvends is. Dat het oke is dat Nederland ooit in een hypothetische toekomst vol zit met mensen die eigenlijk geen ruk geven over deze maatschappij en dat zodra het eventjes economisch tegen zit je je koffers pakt en weg gaat. Who cares dat je op kosten van de staat hebt gestudeerd, dat ze voor je klaar stonden toen het even moeilijk was werk te vinden.
Het is een nieuwe blik op het concept "wegwerp maatschappij".
Ik vraag je dan vriendelijk eerst te onderkennen dat ik niet de enige ben die hier aanvallend loopt te doen. En dat er zelfs mensen in meerdere posts achter elkaar (al dan niet expres) mijn meningen lopen te verdraaien waardoor ik (geirriteerd) die stropopargumenten moet bijdraaien. Daardoor val ik in herhaling en lijkt het alsof ik hier woedend loop te tieren terwijl ik oprecht WIL dat mensen mij begrijpen.quote:Op dinsdag 23 oktober 2012 01:31 schreef zarGon het volgende:
[..]
Zoals ik al zei, ik ga geen discussie voeren met en antwoorden geven aan jou. Dat komt onder andere ook door vragen als "Denk jij dat nationaliteit iets genetisch is?".
Ook de manier waarop je het doet zint me trouwens niet. Je bent niet begrijpend of vragenstellend (zonder je eigen mening erin te verwerken). Ik heb eigenlijk helemaal niet het gevoel dat je een discussie wil voeren om het beter te begrijpen. Ik heb wel het idee dat je hoe dan ook je gelijk wil halen en dat je hard blijft vasthouden aan wat jij denkt dat waar is (zonder dus ook te willen uitwijken daarvan).
Normaal gesproken vind ik discussies leuk, omdat ik het idee hebt dat beide kanten open staan voor nieuwe inzichten. Dat heb ik dit keer. Ik heb zelfs het gevoel dat het ietwat aanvallend wordt gedaan (geen probleem op zich met een agressieve aanpak, maar hier schiet je helaas te veel door, door onzinnige vragen te stellen en onzinnige zaken erbij te betrekken).
Conclusie: meh.
Mijn claim Keniaan te zijn is natuurlijk een reductio ad absurdum. Maar wat ik er mee aan wil tonen is "waar ligt -dan- de grens?" Waarom denken mensen vanuit een soort waarbeeld aanspraak te kunnen maken op een nationaliteit die 4 generaties geleden relevant was. Mijn punt dus. Waarom kunnen mensen cultuur en nationaliteit zo ontiegelijk slecht lostrekken van elkaar.quote:Op dinsdag 23 oktober 2012 01:33 schreef Polacco het volgende:
[..]
Je moet het van geval tot geval bekijken en letten op de omstandigheden van het geval. In mijn voorbeeld was het zijn opa die de Poolse nationaliteit had, dat ligt in mijn ogen nog vrij dicht bijelkaar. Daarbij moet je ook kijken naar de banden die de desbetreffende persoon nog heeft met het land van herkomst. Een claim van Keniaan zijn slaat dan nergens op. Maar is jouw familie/gemeenschap altijd opgevoed in de Keniaanse cultuur door de eeuwen heen dan kom je al een heel stuk verder.
Waar pleit ik er voor mensen dwingen te blijven? Of dat mensen per se terug moeten betalen? Niet ieder persoon heeft netto een positief saldo aan de staatskas, dat onderken ik en dat maakt mij niks uit. De moraliteit er achter maakt me wel wat uit.quote:[..]
De Nederlandse rechtsstaat biedt je mogelijkheden aan. Het is echter geen verplichting om van deze zaken gebruik te maken en het is al helemaal geen verplichting om deze zaken terug te moeten betalen in de zin van blijven in Nederland en bijdragen aan de maatschappij. We zijn vrij om te gaan en staan waar we willen.
Ik zie nationaliteit als een civische (even een woord stelen uit het engels) aangelegenheid. Het is wat mij betreft belachelijk om jezelf Turk of Marokkaan te nomen als je daar geen jeugd hebt gehad, als je daar (in het geval van Marokkanen) door de lokale bevolking zelfs uitgekotst wordt. Als je geen cent hebt bijgedragen aan dat land.quote:Verder maakt of breekt het feit of jij bijdraagt aan de Turkse of Poolse maatschappij (of welk land je wortels dan liggen) niet jouw Turk of Pool zijn.
Het is een wisselwerking eh. Je vergeet de andere helft van de zin. "... en dat Nederlanders allochtonen zien als Nederlanders". Ik snap je punt, heus. Maar door te stellen dat iemand met een Turkse komaf die in Nederland woont of een Turk of een Nederlander is, maak je al de eerste fout. Jij wil dat mensen kiezen, terwijl zij dat helemaal niet willen (en kunnen).quote:Op dinsdag 23 oktober 2012 01:38 schreef SpecialK het volgende:
[..]
Luister zarGon. Ik heb een sterke mening hierover en dat heeft meerdere redenen waar ik nu niet op in wil gaan. Komt er op neer dat ik graag zou zien dat mensen zichzelf minder als allochtoon gingen bekijken en meer als participerend lid van een pluriforme samenleving. Als ik daarom, of zelfs de manier waarop ik het breng een klootzak ben dan zij het zo. Tot nu toe krijg ik alleen maar serieuze tegenargumenten van polacco.
Ik voel me noch Turk, noch Nederlander. Maar tegelijkertijd voel ik me Turk én Nederlander.quote:Op dinsdag 23 oktober 2012 01:45 schreef SpecialK het volgende:
Ik zie nationaliteit als een civische (even een woord stelen uit het engels) aangelegenheid. Het is wat mij betreft belachelijk om jezelf Turk of Marokkaan te nomen als je daar geen jeugd hebt gehad, als je daar (in het geval van Marokkanen) door de lokale bevolking zelfs uitgekotst wordt. Als je geen cent hebt bijgedragen aan dat land.
Even voor de duidelijkheid. Dit heb ik toen ook in PM aan ambipur aangegeven weken geleden. Ik heb een schijthekel aan zgn autochtone Nederlanders die zgn niet autochtone Nederlanders die hebben aangegeven zichzelf als Nederlander te zien nog steeds aanspreken als "hun" of op andere manieren in een hokje duwen. Ik zie jou als de nationaliteit die JIJ vind dat je bent. Wil je dat ik je als Nederlander zie, onderken dat je Nederlander bent, Wil je dat ik je als buitenlander zie, voila. Maar niet beide.quote:Op dinsdag 23 oktober 2012 01:46 schreef zarGon het volgende:
[..]
Het is een wisselwerking eh. Je vergeet de andere helft van de zin. "... en dat Nederlanders allochtonen zien als Nederlanders". Ik snap je punt, heus. Maar door te stellen dat iemand met een Turkse komaf die in Nederland woont of een Turk of een Nederlander is, maak je al de eerste fout. Jij wil dat mensen kiezen, terwijl zij dat helemaal niet willen (en kunnen).
Ik ben het met je eens dat ik deze discussie vanuit rationaliteit benader en dat dit een emotioneel beladen onderwerp is maar ik denk dat er uiteindelijk op rationeel niveau uit te komen is. Hetgeen ik op emotioneel niveau wil meegeven is dat mensen moeten kappen met nationaliteit en cultuur gelijk trekken. Als ik op een of andere manier zelfs maar iemand dat heb mee kunnen geven is dit wat mij betreft een succesvolle avond geweest.quote:Zie het zo. Aan een maagd kun je niet vertellen hoe seks is, dat is gewoon iets wat hij/zij zelf moet meemaken. Je kunt je best doen, maar alsnog, hij/zij zal het niet helemaal begrijpen of in kunnen denken. Dit is zoiets. Er zijn bepaalde dingen dat je niet kunt overbrengen of begrijpen zonder het eerst zelf meegemaakt te hebben. Dat lukt je gewoon niet. Het zelf ervaren van zaken heeft veel meer overtuigingskracht dan woorden van een ander.
Je wil deze discussie rationeel gaan voeren. Argumenten zien. Dit, dat. Als het zo'n discussie was, had je ook tegenargumenten tegemoet gezien. Maar zo'n discussie is het niet.
In alle oprechtheid WIL ik dit snappen maar ik zie uiteindelijk geen verschil tussen dat en een gelovige die zegt... "het is een gevoel.. dat moet je ervaren anders mag je er niet over praten".quote:Op dinsdag 23 oktober 2012 01:49 schreef zarGon het volgende:
[..]
Ik voel me noch Turk, noch Nederlander. Maar tegelijkertijd voel ik me Turk én Nederlander.
Snap je dit?
Wie je echt bent of wat je jezelf voelt merk je pas echt (in mijn geval dan) als je beide nationaliteiten bijv. tegen elkaar gaan voetballen. Dan bleek bij mij toch een voorkeur, ik ben benieuwd hoe dat bij jou was.quote:Op dinsdag 23 oktober 2012 01:49 schreef zarGon het volgende:
[..]
Ik voel me noch Turk, noch Nederlander. Maar tegelijkertijd voel ik me Turk én Nederlander.
Snap je dit?
Dit.quote:Op dinsdag 23 oktober 2012 02:04 schreef zarGon het volgende:
Je weet dat wij in twee werelden leven eh... Wij krijgen zowel Turkse invloeden als Nederlandse invloeden mee. Dat vormt ons, dat maakt ons wie wij zijn. Je kunt niet verwachten dat wij Nederlanders zijn, want dat zijn wij gewoon niet. Wij zijn onder andere Nederlands.
Ik ben Turks opgevoed. Thuis spreek ik Turks, buiten spreek ik Nederlands. Ik heb Turkse vrienden, ik heb Nederlandse vrienden. Mijn omgeving is Turks. Ik volg Turks nieuws, omdat ik wil weten hoe het eraan toegaat in Turkije. Ik volg ook Nederlands nieuws, want ik wil ook weten hoe het hier zit. Ik eet Turks, maar tegen patat zeg ik nimmer nee.
Mijn doen, denken en handelen zijn zowel Turks als Nederlands. Ik kan niet als een Nederland-Nederlander denken, maar ook niet als een Turkije-Turk functioneren. Ik zit er tussenin. Soms val ik juist daardoor bij beide groepen uit de boot, soms pas ik juist bij beide groepen.
Ik kan daarom dus niet erkennen dat ik Nederlander ben als ik daarbij ook moet erkennen dat ik een Turk ben. Wanneer ik in Turkije ben, ontken ik ook mijn Nederlandse kant niet. Ik ben nou eenmaal een Turk én een Nederlander. Allebei, tegelijk.
Jij kunt je best doen om mij te laten kiezen tussen Nederland en Turkije, maar dat is net zoals het kiezen tussen je vader en moeder.
Herkenbaar.quote:Op dinsdag 23 oktober 2012 02:04 schreef zarGon het volgende:
Je weet dat wij in twee werelden leven eh... Wij krijgen zowel Turkse invloeden als Nederlandse invloeden mee. Dat vormt ons, dat maakt ons wie wij zijn. Je kunt niet verwachten dat wij Nederlanders zijn, want dat zijn wij gewoon niet. Wij zijn onder andere Nederlands.
Ik ben Turks opgevoed. Thuis spreek ik Turks, buiten spreek ik Nederlands. Ik heb Turkse vrienden, ik heb Nederlandse vrienden. Mijn omgeving is Turks. Ik volg Turks nieuws, omdat ik wil weten hoe het eraan toegaat in Turkije. Ik volg ook Nederlands nieuws, want ik wil ook weten hoe het hier zit. Ik eet Turks, maar tegen patat zeg ik nimmer nee.
Mijn doen, denken en handelen zijn zowel Turks als Nederlands. Ik kan niet als een Nederland-Nederlander denken, maar ook niet als een Turkije-Turk functioneren. Ik zit er tussenin. Soms val ik juist daardoor bij beide groepen uit de boot, soms pas ik juist bij beide groepen.
Ik kan daarom dus niet erkennen dat ik Nederlander ben als ik daarbij ook moet erkennen dat ik een Turk ben. Wanneer ik in Turkije ben, ontken ik ook mijn Nederlandse kant niet. Ik ben nou eenmaal een Turk én een Nederlander. Allebei, tegelijk.
Jij kunt je best doen om mij te laten kiezen tussen Nederland en Turkije, maar dat is net zoals het kiezen tussen je vader en moeder.
Mijn punt is dus om je te laten beseffen dat op burgerlijk niveau Nederland verkiezen boven Turkije NIET betekent dat je op cultureel niveau Turkije laat varen. Het is helemaal niet zo spannend wat ik hier roep. Het is gewoon het besef dat je Burger bent van dit land en cultureel erfgoed bent van beide en dat is wat mij betreft geen probleem.quote:Op dinsdag 23 oktober 2012 02:04 schreef zarGon het volgende:
Je weet dat wij in twee werelden leven eh... Wij krijgen zowel Turkse invloeden als Nederlandse invloeden mee. Dat vormt ons, dat maakt ons wie wij zijn. Je kunt niet verwachten dat wij Nederlanders zijn, want dat zijn wij gewoon niet. Wij zijn onder andere Nederlands.
Ik ben Turks opgevoed. Thuis spreek ik Turks, buiten spreek ik Nederlands. Ik heb Turkse vrienden, ik heb Nederlandse vrienden. Mijn omgeving is Turks. Ik volg Turks nieuws, omdat ik wil weten hoe het eraan toegaat in Turkije. Ik volg ook Nederlands nieuws, want ik wil ook weten hoe het hier zit. Ik eet Turks, maar tegen patat zeg ik nimmer nee.
Mijn doen, denken en handelen zijn zowel Turks als Nederlands. Ik kan niet als een Nederland-Nederlander denken, maar ook niet als een Turkije-Turk functioneren. Ik zit er tussenin. Soms val ik juist daardoor bij beide groepen uit de boot, soms pas ik juist bij beide groepen.
Ik kan daarom dus niet erkennen dat ik Nederlander ben als ik daarbij ook moet erkennen dat ik een Turk ben. Wanneer ik in Turkije ben, ontken ik ook mijn Nederlandse kant niet. Ik ben nou eenmaal een Turk én een Nederlander. Allebei, tegelijk.
Jij kunt je best doen om mij te laten kiezen tussen Nederland en Turkije, maar dat is net zoals het kiezen tussen je vader en moeder.
Ook dat ligt ingewikkeld. Als Nederland en Turkije tegen elkaar voetballen, ben ik voor Turkije. Ik heb gewoon weinig met het Nederlandse elftal. Maar, speelt Nederland tegen elk ander land, dan ben ik voor Nederland. Bij voetbal weegt Turkije net even iets zwaarder mee dan Nederland.quote:Op dinsdag 23 oktober 2012 02:03 schreef Polacco het volgende:
[..]
Wie je echt bent of wat je jezelf voelt merk je pas echt (in mijn geval dan) als je beide nationaliteiten bijv. tegen elkaar gaan voetballen. Dan bleek bij mij toch een voorkeur, ik ben benieuwd hoe dat bij jou was.
Omdat NL'ers mss iets beschaafder zijn?quote:Ik scheld graag in het Turks, om nog maar een voorbeeld te geven. Ik vind Nederlands gewoon zwak als ik me moet uiten in scheldwoorden. Het is zo slap vergeleken met het Turks, zowel qua klank als inhoud.
Nou, niet per se. Het heeft te maken met het volk zelf. Nederlanders zijn koud, Turken warm. Nederlanders zijn nuchter, Turken vurig. Nederlanders zijn direct, Turken zijn tactvol.quote:Op dinsdag 23 oktober 2012 02:17 schreef Rawberry het volgende:
[..]
Omdat NL'ers mss iets beschaafder zijn?
Haha ik heb hetzelfde, als Polen of Nederland tegen elkaar zouden spelen ben ik absoluut voor Polen, en dat is echt een kwestie van gevoel. Afzonderlijk steun ik natuurlijk beide landen.quote:Op dinsdag 23 oktober 2012 02:13 schreef zarGon het volgende:
[..]
Ook dat ligt ingewikkeld. Als Nederland en Turkije tegen elkaar voetballen, ben ik voor Turkije. Ik heb gewoon weinig met het Nederlandse elftal. Maar, speelt Nederland tegen elk ander land, dan ben ik voor Nederland. Bij voetbal weegt Turkije net even iets zwaarder mee dan Nederland.
Maar dat ligt dus ingewikkelder. Ik vind Nederlanders geen leuke supporters. Zo koud. Ze zeuren te veel en geven te snel op. Turken blijven geloven tot de laatste seconde, zijn vurig en laten gewoon merken waar ze voor staan. Dat trekt mij.
Ik scheld graag in het Turks, om nog maar een voorbeeld te geven. Ik vind Nederlands gewoon zwak als ik me moet uiten in scheldwoorden. Het is zo slap vergeleken met het Turks, zowel qua klank als inhoud.
Maar moet ik dan bijvoorbeeld een discussie voeren over het geloof, ben ik weer Nederlands(er) daarin. Geef de ander meer ruimte, val hem niet persoonlijk aan, maak hem niet belachelijk, probeer begrip te tonen, voel mij niet aangevallen en noem het maar op, in discussies blijf ik helder nadenken in plaats van schreeuwen. (Even ongenuanceerd opgesomd.)
Soms Turks, soms Nederlands. Allebei. Tegelijk.
Warm/koud vind ik maar een flauwe vergelijking. Volgens mij hebben beiden een temperatuur van 37°quote:Op dinsdag 23 oktober 2012 02:19 schreef zarGon het volgende:
[..]
Nou, niet per se. Het heeft te maken met het volk zelf. Nederlanders zijn koud, Turken warm. Nederlanders zijn nuchter, Turken vurig. Nederlanders zijn direct, Turken zijn tactvol.
Om even de verschillen samen te vatten. (En ja, ik weet dat het genuanceerder ligt. Ik geef het even snel aan.)
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |