Dat is het dus wel want er is niets meer van die dossiers over. GGZ weg Jeugdzorg weg Huisarts daar van zijn de dossiers grotendeels van kwijt. En anders had ik dit topic niet aangemaakt als het allemaal zo makkelijk was.quote:Op zaterdag 13 oktober 2012 16:20 schreef HunterSThompson het volgende:
Hoe oud ben je nu dan? Als je ouder dan 18 bent is het niet zo moeilijk je dossier boven tafel te krijgen.
Nieuwe diagnose eisen.quote:Op zaterdag 13 oktober 2012 16:23 schreef FAUSTINO het volgende:
[..]
Dat is het dus wel want er is niets meer van die dossiers over. GGZ weg Jeugdzorg weg Huisarts daar van zijn de dossiers grotendeels van kwijt. En anders had ik dit topic niet aangemaakt als het allemaal zo makkelijk was.
Ik ga deze opmerking plaatsen zonder dat ik weet hoe oud je bent maar.. Weetje wat mijn beste oplossing altijd is geweest? Zorgen dat je als de sodemieter onafhankelijk word van andere mensen en instanties. Dit klinkt heel hard en kort door de bocht, maar toch is dit voor mij altijd de meest effectieve oplossing geweest. Zodra ik merk dat ik ergens niet verder kom, of negatieve ervaringen heb, ga ik als de sodeju verder met mijn leven. Verder probeer ik ervoor te zorgen dat ik niet emotioneel en financieel afhankelijk ben van anderen.quote:Op zaterdag 13 oktober 2012 16:17 schreef FAUSTINO het volgende:
Probeer dit zo duidelijk mogen te schrijven, Al zit het enorm lastig in elkaar... Probeer hier gewoon adviezen te vinden.
Net voor mijn dertiende ben ik uit huis geplaatst bij mijn pleegouders dit omdat het niet langer houdbaar meer was. Er gingen steeds hardere geruchten van mishandeling en dat er bij pleegouders thuis dingen goed mis waren.
Mijn toenmalige voogd had hierin een belangrijke rol tenslotte heeft mijn voogd altijd weergegeven persoonlijk bevriend te zijn geweest met mijn pleegouders al ver voordat ik bij hun geplaatst ben. En was partijdig naar de pleegouders ook hingen er een anaal financiële belangen voor de voogd bij als dat toen naar buiten zou komen zou mijn voogd zeer grote problemen komen.
Mijn pleegouders waren ondernemers met een grote naamsbekendheid in de regio mocht naar buiten komen dat hun zo omgingen met een pleegkind dan zou dit weleens grote problemen opleveren voor hun onderneming.
Vergeet dan niet dat er ook is gefraudeerd met toeslagen vanuit jeugdzorg ondanks dat ik dus net voor mijn dertiende daar uit huis was geplaatst hebben zij pleegouders dus tot aan mijn achttiende gewoon deze toeslagen ontvangen. Daarna hebben zij nog steeds toeslagen gehad vanwege dat ik gehandicapt moest zijn. Ook zijn daarin allemaal extra gelden bij aangevraagd.
Over het stukje gehandicapt ga ik nu schrijven,
Ondanks dat mijn pleegouders eigenlijk geen enkel recht meer hadden om ook maar iets te zeggen over mij tenslotte was ik uit huis geplaatst hadden ze dat op nog wel hoe dat in elkaar zit weet ik zelf niet eens.
Op mijn vijftiende moest ik naar een psychiater voor onderzoek dit moest van mijn pleegouders en hebben dit dan weer op de een of andere manier doorgedrukt gekregen. Weer hoe dat zit weet ik ook weer niet exact.
Daar ben ik feitelijk nooit echt in betrokken geweest mijn pleegmoeder is werkzaam binnen de gezondheidszorg en heeft dus ook uitgebreide contacten daarin. Uiteindelijk heb ik een label zwaar gehandicapt gekregen waar ik dus nu nog iedere dag tegen moet vechten welke handicap het is blijft onduidelijk zelfs voor mij.
Ook door die diagnose word het echte probleem de jarenlange mishandelingen de onderdrukking en hele pijnlijke dingen niet ter sprake gebracht. Ik loop letterlijk tegen een hele hoge muur op en ben bijna zover dat ik er niet meer uitkom.
Het is nu ook duidelijk dat mijn pleegouders op mijn vijftiende meerdere rechtszaken tegenover Jeugdzorg zijn begonnen dit heb ik na lang zoeken uit kunnen vinden. Hierin is een onbekend schikkingsvoorstel gedaan op zich nu dat ik er weet van heb klopt het wel want juist in die periode kochten mijn pleegouders ineens een zeer dure nieuwe auto. Feitelijk hebben zij in totaal vanaf mijn dertiende tot aan mijn drieëntwintigste meerdere rechtszaken gevoerd met mij in de hoofdrol zonder er zelf dus weet van te hebben.
Nu zal er gedacht worden wat is het feitelijk probleem?
Enorme belangrijke dossiers zijn kwijt welke toch belangrijk zijn en nodig zijn om überhaupt de diagnose welke dus zelfs bij de huisarts onbekend is aan te vechten en eindelijk na jaren hulp te krijgen.
Allereerst mijn volledige jeugdzorg dossier is al jaren verdwenen. Heel Jeugdzorg doet alsof zij van niets weten, Letterlijk van het kastje naar de muur worden gestuurd zelfs professionele hulpverleners komen er niet doorheen.
Eigenlijk alle medische en psychische dossiers over mij missen of gehele stukken of erger nog zijn gewoon verdwenen. Cruciale rapporten zijn gewoon foetsie...
Mijn toenmalige voogd, mijn pleegmoeder Hebben beide toegang tot deze dossiers gehad vanwege hun functies... Nu komt de grote vraag is er ergens een kans om in ieder geval nog iets terug te krijgen of dat deze ergens elders in kopie werden opgeslagen? Er is namelijk een dossier nog over en men stelt zich grote vraagtekens waar het vandaan komt en wie het geschreven heeft al gaan de vermoedens naar pleegmoeder.
Want zonder al deze stukken ben ik op het moment echt nergensEn moest het ook echt even van mij afschrijven.
Nieuwe diagnose heb ik al geëist, echter toen de behandelde instantie alle papieren ging opvragen liepen ze tegen dus tegen dit probleem aan we zijn inmiddels maanden verder en nog steeds lopen ze tegen deze muur aan.quote:Op zaterdag 13 oktober 2012 16:27 schreef TheoddDutchGuy het volgende:
[..]
Nieuwe diagnose eisen.
Ze hebben geen papieren dus geen bewijs.
Rare zaak dit.
Overigens via rechtsbijstand, mocht je dat hebben, eens kijken of dat geld wat je pleegouders onterecht hebben ontvangen mogelijk kan opeisen. (immers dat geld is voor jou bedoeld en niet voor hun)
Te oud voor dat in ieder geval ben nu 25 en en ze hebben tot aan mijn 23ste geld ontvangen vanuit jeugdzorg.quote:Op zaterdag 13 oktober 2012 16:27 schreef HunterSThompson het volgende:
Daarom vraag ik hoe oud je bent. Vanaf 1 juli 2010 is jeugdzorg overgestapt op het elektronische kinddossier. Van iedere "klant" zijn de dossiers gedigitaliseerd.
Mijn dossiers welke verdwenen zijn die heb ik nodig zodat behandelende instanties iets hebben vanuit het verleden daar staan de dingen in die hun nodig hebben om vast te kunnen stellen en het is niet enkel gegevens van 10 jaar terug nee ook van veel recenter welke dus foetsie zijn.quote:Op zaterdag 13 oktober 2012 16:34 schreef Ofresca het volgende:
Maar wat is nu het probleem dan TS? Waarmee heb je hulp nodig, en waarom kun je niet gewoon naar je huisarts gaan, deze problemen bespreken en doorverwezen worden naar de juiste instanties?
Het is zeker een vreemde situatie. En wat je zegt daar komt het op neer, nog vager dat zelfs de psychiater welke mij toen behandeld geen gegevens meer kan vinden over mij. Terwijl hij deze wel zou moeten hebben. Is daarin ook een onderzoek gestart om uit te zoeken wat er gaande is.quote:Op zaterdag 13 oktober 2012 16:37 schreef Copycat het volgende:
Dus je bent zwaar gehandicapt verklaard, maar er is nergens een specificatie te vinden van welke zware handicap je dan zou hebben. Geestelijk of lichamelijk is ook gissen geblazen?
Vreemde situatie.
Daar gaat het nu eigenlijk even niet over, Het is gegevens terughalen en zorgen dat er uitgezocht kan worden wat er nu gaande is. Want dit gaat wat verder dan er is een mapje met gegevens kwijt.quote:Op zaterdag 13 oktober 2012 16:41 schreef Retronix het volgende:
[..]
Ik ga deze opmerking plaatsen zonder dat ik weet hoe oud je bent maar.. Weetje wat mijn beste oplossing altijd is geweest? Zorgen dat je als de sodemieter onafhankelijk word van andere mensen en instanties. Dit klinkt heel hard en kort door de bocht, maar toch is dit voor mij altijd de meest effectieve oplossing geweest. Zodra ik merk dat ik ergens niet verder kom, of negatieve ervaringen heb, ga ik als de sodeju verder met mijn leven. Verder probeer ik ervoor te zorgen dat ik niet emotioneel en financieel afhankelijk ben van anderen.
Ik ben in de loop der jaren erg hard en koud geworden, maar laten we eerlijk zijn, de maatschappij is nou ook niet bepaald warm..
Het is keihard dat je op zo'n jonge leeftijd al zo verwaarloosd en behandeld word, maar geloof me, het leven gaat gewoon door en kies dus voor jezelf. Ga dingen doen, maak keuzes, kies positieve mensen om je heen en je red het uiteindelijk wel. Blijf geen stress en negatieve energie aan instanties en het verleden verspillen, tijd om verder te gaan!!
Als die enge mensen dan nog doorblijven gaan zal er echt iets moeten veranderen. er is weer een claim in voorbereiding en dat is mij dus kort geleden ten oren gekomen. Dus nee het heeft niets met verleden te maken.quote:Op zaterdag 13 oktober 2012 16:52 schreef Retronix het volgende:
Ik zou het loslaten en mijn energie aan zinvolle positieve dingen besteden. Wat heeft dit gedoe je tot nu toe opgeleverd? Geloof me, je moet onafhankelijk worden en je eigen geluk maken, anders heb je een groot probleem.. Hoe komt het dat die mensen zoveel macht over je hebben? Je bent niet achterlijk als ik je leesstijl zie, ga dus verder met je leven en laat die enge mensen achter je. Leef!
Waar een wil is is een weg. Wil je deze ellende langer? Wijzig je koers, neem afstand van negatieve mensen, neem een nieuwe baan of verhuis en zoek goede hulpverlening, leer nieuwe mensen kennen, wordt onafhankelijk. Als die mensen je tegenwerken wordt het tijd om afscheid te nemen, wat wil je nou man.. Je bent niet achterlijk als ik zo lees, dus go for it!quote:Op zaterdag 13 oktober 2012 17:07 schreef FAUSTINO het volgende:
[..]
Als die enge mensen dan nog doorblijven gaan zal er echt iets moeten veranderen. er is weer een claim in voorbereiding en dat is mij dus kort geleden ten oren gekomen. Dus nee het heeft niets met verleden te maken.
Het is bijna niet uit te leggen hoe alles in elkaar zat. Enorm moeilijk hoop dat je dat kunt begrijpen. Ben op een punt op de op andere dag geplaatst in een internaat vanuit mijn pleegouders. Op een punt zeiden mijn pleegouders morgen ben je weg en dat was het.quote:Op zondag 14 oktober 2012 11:08 schreef Re het volgende:
ik snap je tweede alinea al niet zo goed... uit huis geplaatst bij je pleegouders wegens mishandeling of wat? Waar naartoe?...
Zijn ze nou ondernemers of zitten ze in de gezondheidszorg?
Alles wat voor de rechter is gekomen is traceerbaar dacht ik, dus ook meegenomen stukken. Iemand die werkt in de gezondheidszorg kan niet zomaar patientenfiles inzien.
Wie heeft je gediagnoseerd? En op wat voor een basis werkt die diagnose nu tegen je?
Laat je herkeuren, je bent nu volwassen, breek met je verleden, kijk naar de toekomst
Dit lijkt me erg relevant. Als er niets is ben je toch ook niet "ziek" voor de autoriteiten?quote:Op zaterdag 13 oktober 2012 19:14 schreef Ehhe het volgende:
Maar als er geen diagnose meer is, dan 'heb' je toch ook niks?Als in; geen handicap. Als alles kwijt is zijn de bewijzen er ook niet meer.
Ik begrijp het nog steeds niet.quote:Op zondag 14 oktober 2012 14:52 schreef FAUSTINO het volgende:
[..]
Het is bijna niet uit te leggen hoe alles in elkaar zat. Enorm moeilijk hoop dat je dat kunt begrijpen. Ben op een punt op de op andere dag geplaatst in een internaat vanuit mijn pleegouders. Op een punt zeiden mijn pleegouders morgen ben je weg en dat was het.
Ze altijd een gigantische invloed kunnen behouden. Vooral omdat iedere begeleider wel een aanklacht aan de broek heeft gekregen en zoveel meer. Het is zoveel eigenlijk dat het uit leggen ervan bijna geen nut heeft.
Ze hebben een eigen bedrijf en ook werkt een gezinslid in de gezondheidszorg. Toen met die diagnose niemand mocht zich daarmee bemoeien enkel dat gezinslid wat de voogd heeft toegestaan wat feitelijk helemaal niet mocht want het internaat waar ik toen bij verbleef gaf aan dat ik absoluut niet moest gaan alleen weigeren naar pleegouders ging echt niet.
Dus op een dag moest ik mee naar Den Bosch daar heb ik moeten wachten in een kamertje terwijl mijn pleegouders de psychiater bijna 2 uur hebben gesproken heb de psychiater enkel een hand gegeven en hij vroeg hoe het ging een algemene vraag. Dat was het verder is er niets besproken geweest tussen mij of de psychiater.
Weer weggegaan en enkele weken later moest ik weer mee daar naartoe weer moeten wachten enkele minuten met de psychiater gesproken kreeg wat blaadjes te zien en dat mijn pleegouders het verder ouden uit te leggen wat het inhield dat heb ik dus ook nooit gehoord. Het was wel een reden voor feest want er werd gebak gehaald sterker nog toen wel terwijl mijn verjaardagen niet gevierd werden.
Ik snap heel vaag verhaal terwijl het zo is gegaan. Enkele maanden later stond ik op straat het internaat wilden mij niet meer hebben. Ik heb iets maar wat het is weet ik niet eens enkel dat tegen alles en iedereen is verteld dat ik lichamelijke en geestelijke gehandicapt tenminste dat hebben mijn pleegouders overal verteld ik niet.
Extra quote omdat ik hier ook wel graag antwoord op wil.quote:Op zondag 14 oktober 2012 15:33 schreef HunterSThompson het volgende:
[..]
Dit lijkt me erg relevant. Als er niets is ben je toch ook niet "ziek" voor de autoriteiten?
Dat is dan hartstikke leuk voor je de vraag was overigens na uitleg waar ik mijn papieren en documenten kon vinden welke dus op een bepaalde manier verloren zijn. Dat je nu juist begint dat ik naar de huisarts moet wat denk je waarom ik mijn vraag stel dat ik niet al bij de huisarts ben geweest?quote:Op zondag 14 oktober 2012 16:03 schreef Re het volgende:
Je blijft een beetje verward overkomen hoor, je wil alles tegelijkertijd vertellen en dat gaat niet...
Ga naar je huisarts, vraag of je doorverwezen kan worden en laat je opnieuw bekijken want er is wel degelijk iets met je aan de hand en zoek dat eerst maar eens uit
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |