Martin Verkerk #19 - Levende legende

quote:

Op woensdag 26 februari 2014 21:41 schreef Norrage het volgende:

[..]

Niet 9789046816806?

quote:

Samen met Nick Carr bereikte Martin Verkerk de wereldtop. Samen deelden ze lief en leed. Verkerk was zelfs getuige op het huwelijk van zijn coach. En toen was daar de breuk, eind 2005. Ruzie ook. Geld werd een probleem. Nu, bijna tien jaar later, praten de twee nog steeds niet met elkaar.

In Verkerks vrijdag te verschijnen biografie 'Extreem', over de opkomst en ondergang van de enige Nederlandse finalist ooit op Roland Garros, blijkt dat de twee voormalig boezemvrienden open staan voor een ontmoeting, maar allebei willen ze de eerste stap niet nemen. Terwijl ze maar 35 kilometer bij elkaar vandaan wonen. Er is ook nog een hoop oud zeer.

"Als je alles op een rij zet, dan is het te belachelijk voor woorden dat we elkaar niet meer zien", vertelt Verkerk. "Maar ik vrees wel dat je er dan tien man beveiliging bij moet zetten. Als een van ons iets verkeerds zegt, zouden we elkaar zomaar te lijf kunnen gaan."

Oorsprong conflict
De ellende begon toen Verkerks loopbaan op de tocht kwam te staan. Hij kon heel 2005 niet tennissen vanwege twee schouderoperaties. De Roland Garros-finalist van 2003 raakte in een depressie, sloot zich af van de buitenwereld, had geen inkomsten meer en kreeg ook nog de ziekte van Pfeiffer.

Verkerk wilde af van zijn veeleisende coach, maar zei dat niet. "Dat hij dat niet met mij communiceerde, vind ik eigenlijk het ergste van alles", zegt Carr. De Nieuw-Zeelandse coach zag nog veel toekomst in hun samenwerking, maar de breuk was een feit en toen begon het geruzie om geld. Er was geen contract om op terug te vallen, want Verkerk en Carr spraken alles altijd mondeling af.

Carr voelde zich in de steek gelaten en wilde mede daarom geld zien van Verkerk. Iets dat Verkerk niet had. Carr had nog drie maanden salaris te goed en achteraf gezien baalt hij ervan dat hij niet is ingegaan op een mogelijke samenwerking met de succesvolle Kroaat Mario Ancic. Hij wilde loyaal blijven naar Verkerk toe en stelt daarom dat hij inkomsten (van Ancic) is misgelopen.

Geen hereniging
Martin Vriesema, auteur van 'Extreem', wilde Verkerk en Carr weer bij elkaar te brengen, maar in onderstaande passages van het boek, waarin de twee op uitspraken van elkaar reageren, blijkt de wond bij beiden nog niet geheeld. Voor een hereniging was het te vroeg, ook al staan ze er best voor open.

Verkerk: "Ik vond Nick echt onredelijk. Ik ben immers altijd goed voor hem geweest, ook in de tijden van de blessure. Heel lang had ik geen inkomsten, maar ik heb Nick altijd doorbetaald. Heel veel mensen verklaarden me in die tijd voor gek. Vonden me veel te loyaal naar hem. Waar had ik die felle reactie van Nick aan verdiend?"

"Aan de andere kant verbaasde het me ook weer niet. Nick heeft altijd die extreme focus op geld gehad. Dan zaten we midden in een seizoen, had ik ergens goed gepresteerd en wilde hij een bonus. Maar dat is toch niet professioneel. Je spreekt toch een bepaald salaris af en that's it. En als je dan een nieuwe verbintenis aangaat, onderhandel je opnieuw over het salaris."

Carr: "Hij zegt dat alleen maar om te legitimeren wat hij gedaan heeft. We hadden het nooit over geld. Ik vond het alleen een thema na dat succes in Parijs. Hij stond veertiende van de wereld, het leek me niet onredelijk dat hij mij daarvoor zou belonen. Ik heb hem lang de kans gegeven om het aan te kaarten, maar hij deed het niet."

"Ik ben begin 2004 25 procent meer gaan verdienen. Het was een salaris dat hoorde bij een coach die werkt met een top-20-speler, niet meer, niet minder."

Excuses Verkerk
Verkerk: "Rohan Goetzke en Hugo Ekker, twee vrienden van Nick, hebben vaak tegen hem gezegd dat hij het enorm met mij getroffen had. Juist ook als het om geld ging. Normaal besteedt een coach 25 tot 30 euro per dag aan eten en drinken, maar hij kwam met bonnen van honderd euro. Ik weet niet of hij van mijn geld naar de hoeren ging? Ik heb die bonnen altijd keurig betaald."

"Ik geef toe dat ik die zaak met Nick destijds niet netjes heb afgehandeld. Ik had hem tekst en uitleg moeten geven over die ziekte van Pfeiffer en waarom ik niet meer verder wilde met hem. Daarvoor bied ik mijn excuus aan. Maar Nick moet niet gaan zeuren over dat geld."

Carr: "Ja, logisch dat hij dat zegt, want hij weet dat hij wat dat betreft fout zat. Maar ik wil dat geld helemaal niet meer."

"Kunnen we nog samenwerken?"
Als Carr dat geld niet meer wil, zijn er geen beperkingen meer om elkaar weer te zien, toch? Carr zucht. "Ik kan die vraag niet goed beantwoorden. Ik heb alle ellende inmiddels wel verwerkt, maar bij zo'n hernieuwde ontmoeting komen vast weer emoties los. Ik zou hem goed kunnen helpen in zijn nieuwe carrière, maar wil hij dat? Wil ik het wel? Kunnen we nog samenwerken na alles wat er is gebeurd?"

Verkerk twijfelt. "Dat hij kwaliteiten heeft, staat buiten kijf. Ik zou 'm graag eens willen inhuren voor mijn tennisacademie. Nick is een prachtige man, soms zo gek als een deur, maar een coach met visie en een sterk analytisch vermogen."

"Tachtig procent van wat hij zei ging het ene oor in, het andere uit. Twintig procent was raak en dat zoog ik op. Hij heeft mij gemaakt als tennisser, maar hij is één ding vergeten: ik heb hem gemaakt als coach."

Martin Verkerk keerde in 2007 terug op de ATP Tour en probeerde via futures en challengers terug te keren in de tophonderd. Hij kwam van plaats 2018 en eindigde eind 2008 op 268. Hij raakte weer geblesseerd en stopte. Verkerk runt nu een eigen tennisschool. Nick Carr werkt tegenwoordig op de WTA Tour met speelsters buiten de tophonderd, zoals onlangs Arantxa Rus.