Het peutertopic (2-4 jaar) deel 112

Gefeliciteerd!

Gefeliciteerd Poppedein!!!

gefeliciteerd poppedein

Gefeliciteerd Poppedein

Poppedein gefeliciteerd!!

Gefeliciteerd Poppedein!

Ohhh ik kom hier nog veel te weinig Wat ontzettend lief jullie felicitaties! Dankjulliewel! Ze was zo verschrikkelijk jarig, geweldig om te zien hoe bewust ze zich daar inmiddels van was. Miss middelpunt En voor t eerst vond ik t niet raar dat ze "al" 3 werd, want ze was al zo ontzettend 3, ze wordt zo groot... Maar dat ik alweer 3(!!) jaar haar moeder ben, dat t alweer bijna 4 jaar geleden is dat ik voor t eerst zwanger werd, ik vind t ongelooflijk, het lijkt gisteren!

Poppedein gefeliciteerd met je grote dame Fotooo's

Poppedein, ik ben weliswaar te laat, maar toch een welgemeend gefeliciteer!

En idd, FOTO'S!!

Uitstelgedrag bij het naar bed gaan. Isabeau heeft het tot een kunst verheven.

-Nieuw water x 1256412
-Andere/meer knuffels
-Nog een kusje
-mama kom je even bij mij liggen
-papa moet ook nog een kusje
-mag ik even kijken hoe donker het buiten is? ( )
-ik moet even kijken of alle kindjes wel binnen zijn ( )

We zijn net terug van een weekje Italië. Isabeau heeft genoten. Broer en zus om zich heen en neefjes en nichtjes. Het zal wel weer even zwaar afkicken worden alleen met ons.

Isabeau

Bekende tijdrekmanieren sorbootje. Hier wordt altijd een kus in je broekzak gestopt voor de oma's en opa's en buurtkinderen, de kassamedewerkster van de buurtsuper en wie ze ook maar kan bedenken. Om dan na 5 minuten boos te worden omdat ze zeker weet dat ze iemand is vergeten en dus opnieuw wil beginnen...

En boos worden kan ze. "Mama ikke HEEL BOOS!!!" Inclusief stampvoeten. Ze heeft nu ontdekt dat we het heel vervelend vinden als ze beneden gaat zitten gillen omdat ze boos is wanneer de tuindeuren open staan. En daar maakt ze dankbaar gebruik van... Dus moet ze dan naar haar kamer om uit-te-bozen. Waarop ze al haar speelgoed van de trap gooit. En dit weekend bedacht ze dat naar beneden spugen dan ook wel leuk is... Al denken wij daar heel anders over Echt ik kan soms best wat extra geduld gebruiken hier

Pfoe Stiemie, pittige tante! Zo bont maakt mijn exemplaar het nog niet. (afkloppen)

Afgelopen week zei ineens out of the blue: "Gofferdomme!"

Dus toen heb ik haar verteld dat dat een lelijk woord is en dat ze dat beter niet kan zeggen. Nu zegt ze minstens tien keer op een dag: "Hé mama, gofferdomme is een heel lelijk woord hè? Dat moet ik niet zeggen hè?"
Nou ja, beter zo dan gewoon gvd's in het rond strooien.

Zei d'r zus: "Gadverdamme!"
Isabeau: "Hé hé, dat zeggen we niet! Dat is een heel lelijk woord!"

Oef Stimie, dat kan ik me heel goed voorstellen!

Oscar begint hier dan met 'dan ben ik niet meer jouw vliend'! En dan gaat het naar 'anners gooi ik jouw auto stuk'. Gelukkig blijft het bij een hoop gedreig, hoewel hij gisteren een goed begin maakte met het stuk schoppen van de kamerdeur.
Voor het eerst in tijden zat hij weer eens op de gang en dat ik hem daar straal negeerde viel niet in goede aarde.

Voor wat betreft slapen *klopklop* gaat het bij ons de laatste tijd echt verbazingwekkend goed.
In de vakantie was hij weer aardig verknocht geraakt aan een fles melk 's avonds, maar toen ik na 10 dagen afwezigheid hem naar bed bracht en zei 'zo, en nu is het klaar met de melk, die is voor in de ochtend, je kan water krijgen als je dat wil' was dat na 1 keer mopperen ook ok en zelfs die hoeft niet meer elke avond.

Zindelijkheid lijkt heel ver weg. Hij was er heel erg mee bezig, zelfs aangegeven dat hij moest poepen enzo, maar ineens is het weer helemaal over... Nou ja goed, het zal vanzelf wel een keer komen.

quote:

Op maandag 3 september 2012 10:57 schreef Sorbootje het volgende:
Afgelopen week zei ineens out of the blue: "Gofferdomme!"

Dus toen heb ik haar verteld dat dat een lelijk woord is en dat ze dat beter niet kan zeggen. Nu zegt ze minstens tien keer op een dag: "Hé mama, gofferdomme is een heel lelijk woord hè? Dat moet ik niet zeggen hè?"
Nou ja, beter zo dan gewoon gvd's in het rond strooien.

Hier mogen ze mekaar niet uitmaken voor dom, dombo of stom. Dus zegt mijn peuter regelmatig: "Nou Linne jij bent echt niette dombo... WELLUS!!!!" Tsja dan krijg je daarna dus de discussie of ze nou wel of niet gezegd heeft dat haar zus... Vanaf nu hebben we thuis dus verboden woorden

Oscar heeft de laatste dagen een heel naar brutaal toontje en er kwam zelfs een 'wat denk je nou joh' uit richting Sasha. Dus ik uitleggen dat ik dat helemaal niet aardig vond klinken en dat ik het niet meer wilde horen en toen kwam er een hele ingewikkelde uitleg over dat hij dat niet gezegd had maar een ander jongetje bij de BSO en wat ik ook zei, ineens had hij het niet meer gezegd. En dan laat ik me soms nog meeslepen in die oeverloze discussie ook he...

En ik vind het zo moeilijk wat ik dan moet doen he? Ik zet haar bijvoorbeeld na 2 waarschuwingen op de trap omdat ze met eten gooit. Dan gaat ze gillen ^{(oke dat probeer ik te negeren, doe de tuindeur dicht...)} dat werkt dus niet, dus gaat ze alles wat op de trap ligt aan schoenen en spullen die naar boven moeten de kamer ingooien ^{(er komt inmiddels licht stoom uit mijn oren, maar we blijven negeren)} dus gaat ze zittend op de trap overal tegenaan schoppen etc tot ik het echt niet meer trek en ze naar boven moet.

Boven zet ik haar in haar kamer, op bed en zeg dat als ze stil is dat ik haar dan kom halen. Eerder dring ik totaal niet tot haar door. Vervolgens krijg ik bij het verlaten van de kamer soms al vanalles naar me gegooid. Zodra ik beneden ben, gaat de kamerdeur open en begint het naar beneden gooien en spugen. Echt soms weet ik het ECHT even niet meer

Bestaat er echt geen nog niet ontdekte pre-pre-pre pubertijd zo rond het derde jaar?

Van harte nog Poppedein!

Klinkt heerlijk Sorbo En grinn, herkenbaar manieren van uitstellen om te gaan slapen

Vloeken doet de mijne niet voor zover ik weet.. Ik ben er zelf ook wel enorm alert op, heel af en toe floept er wat uit..

Hij is vandaag voor het eerst naar school, vanaf nu 2 ochtenden in de week. Ik vind het maar spannend, zo'n kleine uk op school. (Zijn kdv doet mee met de Startgroeppilot)

Verder is hij zo eigenwijs als het maar kan. Bij álles. Er is níks dat hij van me aanneemt. Alles wat ik zeg wordt ontkend.. *zucht* Dat is ook een fase toch?

Hahaha, bekend, dat laatste, BE. Vooral B vergeet nogal eens de 'discussie' af te kappen' en dan staan ze koppig tegenover elkaar ja-nee te roepen

Wij zijn nog op vakantie, en wat hebben we het fijn! S is de hele tijd aan het spelen met kindjes in e speeltuin. Wij hoeven er dan niet bij te blijven, sterker nog, dat mogen we niet dus zitten we voor de caravan te lezen of bij het zwembad een beetje te internetten. Hoe relaxt ik heb gewoon al 4,5 boek gelezen geen idee hoe lang dat geleden is. Slapen gaat hier ook geweldig, maar na een hele dag buiten spelen, rennen, konijntjes voeren en bezig zijn, is ze zo moe, dat ze binnen een paar minuten slaapt. Wel pas tussen 21-21.30 uur, maar ze slaapt ook tot 8.30 uur.

Kortom, we hebben dus echt ontzettend vakantie. We zouden morgen vertrekken, maar de caravan is niet vuurde, dus we hebben besloten tot donderdag te blijven.

Stiemie, had jij met je oudste niet ergens paard gereden bij jullie in de buurt? Vanaf welke leeftijd was dat?

quote:

Op maandag 3 september 2012 11:09 schreef Stiemie het volgende:
En ik vind het zo moeilijk wat ik dan moet doen he? Ik zet haar bijvoorbeeld na 2 waarschuwingen op de trap omdat ze met eten gooit. Dan gaat ze gillen ^{(oke dat probeer ik te negeren, doe de tuindeur dicht...)} dat werkt dus niet, dus gaat ze alles wat op de trap ligt aan schoenen en spullen die naar boven moeten de kamer ingooien ^{(er komt inmiddels licht stoom uit mijn oren, maar we blijven negeren)} dus gaat ze zittend op de trap overal tegenaan schoppen etc tot ik het echt niet meer trek en ze naar boven moet.

Boven zet ik haar in haar kamer, op bed en zeg dat als ze stil is dat ik haar dan kom halen. Eerder dring ik totaal niet tot haar door. Vervolgens krijg ik bij het verlaten van de kamer soms al vanalles naar me gegooid. Zodra ik beneden ben, gaat de kamerdeur open en begint het naar beneden gooien en spugen. Echt soms weet ik het ECHT even niet meer

Bestaat er echt geen nog niet ontdekte pre-pre-pre pubertijd zo rond het derde jaar?

Bij de triple P cursus gaven ze aan dat er soms mss een tussenstapje moet zijn tussen waarschuwen en naar de gang brengen, dus een krukje ergens in de woonkamer met een timer erbij, een zandloper of kleurenklok is handig want dan kunnen ze zelf zien hoe lang het nog duurt.
Als ze daar zitten negeer ik ze volledig, wat ze ook zeggen. Komen ze eraf of gaan ze met dingen spelen gaat het piepertje opnieuw aan.

Gisteren kwam oscar er drie keer af en gaat hij naar de gang alwaar het piepertjesgebeuren opnieuw van start gaat. 2 minuten, maar als hij de kamerdeur open gooit ( ) gaat het ding opnieuw aan etc. etc.
En hij mag pas weer open als hij twee minuten daar op z'n billen zit zonder krijsen en gillen.
(Gisteren ben ik dus op de grond voor de deur gaan zitten. )

Ik zat, als ik jouw verhaal lees, te denken dat je mss zelfs in eerste instantie de stap van de trap over zou kunnen slaan, want ze lijkt nu in de gaten te hebben dat het pas echt menens is als ze naar haar kamer moet. Pas dan negeren jullie haar volledig tot ze stil is. En dus weet ze ook dat ze tot die tijd door kan gaan met wat ze doet...

En als ik het zo lees weet ze ook wel prima dat ze niet met eten mag gooien, dus ik zou daar geen twee keer meer voor waarschuwen. Met eten gooien is naar je kamer. En daar af laten koelen tot ze weer normaal mee kan komen doen. Zo heeft ze niet meer de 'lol' van de aandacht die ze krijgt met haar gedrag want ze is in een keer klaar. Lik op stuk.

Klinkt heel rigoreus, en er zullen best mensen zijn die dit not-done vinden, maar bij ons werkt het dus wel. Ik waarschuw één keer en dan volgt de consequentie bijvoorbeeld: niet in de plassen bij opa en oma op de jeu de boules-baan anders gaan we naar huis, toch doen -> meteen op de fiets en naar huis, de keer daarop gebeurde het dus niet meer want ze vinden het er veel te leuk.

Wij hebben een aantal basis-regels, ook nav Triple P, en voor die dingen wordt over het algemeen niet meer gewaarschuwd, maar levert meteen 2 minuten op het krukje op als het mis gaat.
- handen en voeten bij je houden
- met je bestek eten
- niet zomaar weglopen (regel door Sasha verzonnen, moest erbij op de lijst)
- buiten spelen met de bal (dat gaat niet vaak mis, maar we wilden ook een regel erop die niet veel moeite kost)
- en de laatste weet ik dus niet eens meer.

Ah kijk! Handige tips. Tsja dingen die volgens anderen not-done zijn boeien me niet echt meer. Dat dacht ik ook altijd bij de eerste en nu weet ik gewoon dat het soms anders gaat ;-) Twee kinderen, zelfde opvoeding en toch een heel ander effect. Oudste was altijd makkelijk (nog steeds eigenlijk) dus vond ik andere ouders altijd idioot streng als ze zulke regels hadden. Boy was I wrong...

De trap werkte in 1e instantie prima. Tot ze er dus achter kwam dat ze onze aandacht heeft als ze met spullen gooit etc. Meteen naar haar kamer is misschien handiger ja. Al twijfel ik juist ook wel eens aan een hele andere aanpak. Ze lijkt namelijk echt he-le-maal door het lint te gaan als ze apart gezet wordt. En dan dring je gewoon totaal niet meer door. Heb jij een zandloper-achtig iets of gewoon een keukenwekker? Bij de oudste werkte negeren heel goed, maar jongste gaat steeds verder in het opzoeken van grenzen.

Eigenlijk is het altijd met ontbijt, lunch en avondeten. Ze wil gewoon niets eten. Zeurt bij voorbaat al over het eten. "Ikke straks niet eten" en dan weet ze vaak nog niet eens WAT we eten. Ik schep wat op. Dat hoeft ze niet allemaal op te eten. Ze mag er zelf kaas, rauwkost, pijnboompitjes en weetikveelwat bij doen. Vol = vol en dan laat ze de rest staan. Krijgt ze gewoon een toetje, maar tot de volgende maaltijd geen koek of ander snoep.

Zodra we aan tafel moeten, begint het geklier. Bord over tafel zwiepen, drinken bewust omgooien, bestek gooien, zeggen dat het er vies uit ziet, dat ze niet gaat eten, in de tafel prikken met je vork, eten gooien etc

Als we haar dan compleet negeren, draait ze soms nog bij. Al duurt dat zeker een minuut of 10 -15. Soms hebben we pech en gaat het van kwaad tot erger en dan moet ze dus naar de trap / naar boven.

Ze zit vaak ook zo lang te treuzelen voordat ze eens begint met eten dat we na afloop allemaal vaak nog zo'n 20 minuten moeten wachten voordat ze klaar is. Voor ons geen probleem, maar ja onze kleuter wil graag van tafel... En we blijven aan tafel tot we allemaal klaar zijn. Die macht vindt ze dan heel interessant. "Linne mij wachten he mama? Ik niet klaar"

En huisregels hebben we ook.
- Elkaar niet slaan of schoppen, bijten en haren trekken (meisjes he )
- Elkaar niet uitschelden
- Na het spelen ruimen we op
- Niet achter de poes aanjagen

Valt nog best mee eigenlijk

Ohw jemig Stiemie wat heftig gaat dat eraan toe!

Wat ik van mijn peuter trouwens echt heel erg moeilijk vind is zijn totale afkeer tegen andere mensen of nieuwe situaties. Ik sta echt met mn handen in mn haar af en toe, hij hangt zó enorm aan zn vader en mij dan, durft geen contact te maken. De laatste tijd heb ik af en toe zoiets van kind stel je niet zo aan ze bijten heus niet Alleen mensen die heel goed weten wat ze doen, hoe ze met verlegen kinderen om moeten gaan, daar gaat het wel goed bij. Maar als iemand gewoon wat aan hem vraagt of wil geven, dan is het compleet mis. Ook met nieuwe dingen.. hij zegt altijd gelijk nee, tegen alles. En als je het dan héél subtiel inpakt en voorzichtig brengt en hem met zijden handschoentjes aanpakt dan is er een kleine kans dat hij het toch wil proberen (hij eet sinds een paar dagen toetjes, halleluja!!). Maar het is zó moeilijk elke keer.. Hoe krijg ik hem toch wat zekerder van zichzelf?

Stiemie, over het eten heb ik ooit eens een tip gekregen van iemand (mijn peuter eet 's avonds gewoon totaal niks, maar dan omdat hij niks nieuws durft te proberen en alles vies denkt te vinden) dat ik bij het tafeldekken gewoon niks voor hem neerzet. En als hij er naar vraagt waarom er niks voor hem staat iets als "ohw wilde jij ook eten??" vragen. En het dan alsnog geven. Ik heb het nooit gedaan, dus ik weet niet of het helpt

En wat als je nou eens helemaal met haar meegaat Stiemie. Ikke niet eten hè mama. Okè. En dan verder negeren maar ook géén eten geven. ( ze verhongert écht niet) wel moet ze dan aan tafel zitten. En dat je dan gezellig met Linde babbelt. Misschien haar iets te spelen geven, maar zorgen dat aan tafel zitten weer gezellig wordt. Ze heeft namelijk erg veel macht op deze manier. je kan haar dan wellicht op andere, minder beladen momenten wat laten eten. Een cracker ipv een koekje, groentes die ze wel lekker vind bij de tv.. Door haar routine te doorbreken met verrassend gedrag kan je het wellicht omkeren?

mijn jongste is ook zo'n sjaak. die ging dus ineens bokken met zwemmen. hij kon niet meer door het gat.:') en weigeren, en piepen. dus een beloning. als je je zwemdiploma haalt gaan we naar een subtropisch zwemparadijs. ik zag ineens zo'n vette glimlach verschijnen... en zwemmen ging niet beter. Toen ineens praatjes. d&B mogen zwemmen als ik mijn diploma heb hè? ooooh wacht ff.

dus toen gezegd dat ik sowieso ga en dat alle kinderen die een B diploma hebben meemogen. nou, hij zwom de keer daarna als een raket door t gat haalde met glans zijn diploma. blijkbaar is ie zo vaak het haasje bij zijn grote broers dat ie deze situatie even wilde uitbuiten.

oh, en nog een klein tipje: als peuter woorden zegt die je niet wilt, dan zeggen dat hij/zij die woorden niet mag gebruiken/zeggen/uitspreken ipv dat wil ik niet horen. Want buiten gehoorsafstand wil je óók niet dat ze het zeggen. [/ervaring]

Ja, dat kan ik me ook voorstellen hoor Stiemie, dat je wel eens een compleet andere aanpak zou willen omdat dit dan zo vreselijk veel weerstand en drama oplevert.

Zou het werken als je haar mee laat helpen het eten klaar maken? Geen idee hoor, maar ik probeer even mee te denken.

En als je idd haar sowieso helemaal negeert vwb eten? Dus als zij zegt 'dat wil ik niet' dan gewoon zeggen 'ok'. Ik zou geloof ik nog wel een bordje en een beker voor haar neerzetten, maar met niks erin/erop. En dan laten kiezen, er gezellig bij komen zitten of even in haar sop gaar laten koken, maar dan dus ook echt. Het gezellig maken aan tafel met jullie drietjes en kijken of je haar zo nieuwsgierig kan krijgen om wel aan tafel te komen zitten.

En wat buuf zegt, verhongeren zal ze sowieso niet, maar dan dus 'helaas, als we straks gaan lunchen kan je een boterham krijgen'.

Ah kijk ik heb weer even inspiratie! Bedankt voor de tips. Vanavond maar eens gewoon niks opscheppen (we eten bami = gezeur) en kijken wat er gebeurt.

Buuf Slim opgelost!

Mee laten helpen maakt niets uit. Ze maakt de lekkerste pizza's, alleen niet voor zichzelf Laatst gnocchi gemaakt maar dat mocht niet eens op haar bord.

Avondeten is het ergst. En dat is echt een machtsspelletje want ze weet dat we willen dat ze dan eet omdat je anders vanaf 4 uur met een wakker kind met trek zit. Dus iedereen wakker Lunch en ontbijt zijn mindere strijdpunten omdat ze brood wel lekker vindt en ze dan weet dat ze niks anders meer krijgt.

quote:

Op maandag 3 september 2012 11:53 schreef Stiemie het volgende:
Ah kijk ik heb weer even inspiratie! Bedankt voor de tips. Vanavond maar eens gewoon niks opscheppen (we eten bami = gezeur) en kijken wat er gebeurt.

Me laten helpen maakt niets uit. Ze maakt de lekkerste pizza's, alleen niet voor zichzelf

Daar zou ik dan idd met smaak van gaan eten en nog eens extra zeggen 'Dank je wel dat je zo'n lekkere pizza voor ons gemaakt hebt' en het daarbij laten. Ook niet refereren aan 'wat jammer dat je niet mee eet' oid, gewoon proberen te laten zien dat het je verder totaal koud laat of ze wel of niet eet. Want dat is het idd wel, wat buuf ook zegt, ze heeft vreselijk veel macht hiermee in handen.

Ai... ja, dat herken ik idd wel hoor, het is bij ons gelukkig geen strijd, maar ik probeer dus wel, als Oscar eens een avondje niet zoveel eet, om er iig een flinke bak yoghurt in te scheppen omdat hij anders ook heel vroeg wakker wordt.

Ja als er iets op het menu staat dat ze slecht eet, hebben we ook een flinke fruitsalade als toetje of iets met kwark Maar ja helemaal niks eten en wel toetje vind ik dan weer lastig. Vooral als je niet wilt dat de oudste dan volgende keer ook niet wil eten en wel toetje wil...

Hmm dat van tussendoor wel eten geven is ook een goede. Dan heeft ze in ieder geval de macht niet meer zo. Ik ga meteen het thuisfront even mailen

Poeh wat veel tips voor mij!
*allesopgenoteerd*

En lunch en warm eten omdraaien Stiemie? Past dat in je dagritme? Kan ze met een boterham op naar bed. Of alleen voor haar dat omdraaien.

Oh, ik kan me deze fase nog zoooooo voor de geest halen. Dat je gewoon ergens even AAAAAAAAAAAAAAAARG! Moest schreeuwen en dan weer verder. Wanhopig, dat is het goede woord denk ik. Ja, what can i say. T word echt echt echt beter.

quote:

Op maandag 3 september 2012 11:36 schreef Stiemie het volgende:

Ze zit vaak ook zo lang te treuzelen voordat ze eens begint met eten dat we na afloop allemaal vaak nog zo'n 20 minuten moeten wachten voordat ze klaar is. Voor ons geen probleem, maar ja onze kleuter wil graag van tafel... En we blijven aan tafel tot we allemaal klaar zijn. Die macht vindt ze dan heel interessant. "Linne mij wachten he mama? Ik niet klaar"

Mijn oudste (nu net 5) doet ook erg lang over zijn eten, altijd al gedaan. Wij wachten er niet op want hij doet er met gemak een uur over, ik maak er (inmiddels ) geen punt meer van, hij eet zijn bord leeg en daar gaat het mij om. Kwa groei doet hij het niet geweldig, dus bord leeg eten moet hier wel. Maar ook al hoeft van jou het bord niet leeg, je kunt ook gewoon op een gegeven moment zeggen dat jullie van tafel gaan omdat je klaar bent, daarrmee is die macht dan ook weg.

Ik lees net ook iets over spugen, je bedoelt met speeksel? Mijn oudste gaat spugen (overgeven) als wij aandringen op te schieten met eten, dat doen we dus ook niet meer. Gevolg is dat ie een uur over zijn eten doet, prima.

quote:

Op maandag 3 september 2012 12:46 schreef Marrije het volgende:
Ik lees net ook iets over spugen, je bedoelt met speeksel? Mijn oudste gaat spugen (overgeven) als wij aandringen op te schieten met eten, dat doen we dus ook niet meer. Gevolg is dat ie een uur over zijn eten doet, prima.

Ja met speeksel inderdaad. Ik heb echt geen idee hoe ze erbij komt

quote:

Op maandag 3 september 2012 12:29 schreef debuurvrouw het volgende:
En lunch en warm eten omdraaien Stiemie? Past dat in je dagritme? Kan ze met een boterham op naar bed. Of alleen voor haar dat omdraaien.

Oh, ik kan me deze fase nog zoooooo voor de geest halen. Dat je gewoon ergens even AAAAAAAAAAAAAAAARG! Moest schreeuwen en dan weer verder. Wanhopig, dat is het goede woord denk ik. Ja, what can i say. T word echt echt echt beter.

Lunch en warm eten omdraaien wordt lastig voor ons. En inderdaad wanhopig is zo'n beetje wel een goede omschrijving. Gisteren ben ik gewoon maar buiten gaan zitten. Even afkoelen.

quote:

Op maandag 3 september 2012 13:04 schreef Stiemie het volgende:

[..]

Lunch en warm eten omdraaien wordt lastig voor ons. En inderdaad wanhopig is zo'n beetje wel een goede omschrijving. Gisteren ben ik gewoon maar buiten gaan zitten. Even afkoelen.

En een beetje van de avond ervoor bewaren in de koelkast?

Ik denk dat er wel heel veel zit in wat Buuf zegt. Ze heeft nu zoveel macht. Als je haar ervan weet et overtuigen dat het jou je r**t zal roesten of ze eet of niet heb je kans dat ze het minder gaat uitspelen.

quote:

Op maandag 3 september 2012 13:09 schreef Brighteyes het volgende:

[..]

En een beetje van de avond ervoor bewaren in de koelkast?

Probleem is dat we niet alle dagen overdag thuis zijn. Dat van de "macht weer afnemen" was een behoorlijke eye-opener. Daar ga ik nu eerst eens mee aan de slag. Ik hou jullie op de hoogte!

Oh en er is verder ook goed nieuws hoor over mijn kleine eigenwijze Ze is sinds een week overdag helemaal zindelijk

Onze middelste houdt het nu al 7,5 jaar vol. Hij eet haast niks. Warm eten sowieso niet.
Nog steeds alleen brood.

De frustratie is er af en toe natuurlijk nog steeds maar het "gevecht" heb ik lang geleden al opgegeven.

quote:

Op maandag 3 september 2012 13:40 schreef Stiemie het volgende:
Ze is sinds een week overdag helemaal zindelijk

dat is fijn

Wat goed, Stiem!

Zodra L hier zou aangeven dat ze niet wil eten, zou ik r vertellen dat dat prima is, maar dat ze dan wel even alleen in dr kamertje mag bivakkeren. Dan gaan N en ik gezellig eten en dan komen we r wel halen zodra we klaar zijn.

L is ook ook altijd érg traag met eten. Da's met alleen twee volwassenen al lastig, maar met een grotere zus nog moeilijker, lijkt me. Als L echt (bewust en vervelend) treuzelt, krijgt ze twee keer de vraag om door te eten en anders gaat het naar de kippen. Ik denk dat we dat twee keer echt gedaan hebben; nu is dreigen alleen voldoende.

En ik zou in jouw geval zorgen dat er idd een duidelijk eindstation is. Dus of de trap, of dr kamer. Als het de trap is, zou ik van tevoren zorgen dat ie helemaal leeg is. En écht blijven negeren, ook als dat een uur lang schoppen en spugen betekent. Dus ook niet, alsnog met een nog ergere straf als dr kamer op de proppen komen, want dan zal ze ws blijven proberen om dat punt to bereiken (want extra aandacht).

Wij zitten nu ruim een week in Kroatie en blijven nog zo'n anderhalve. L is enerzijds ontzettend makkelijk in contact leggen met andere kinderen, anderzijds soms te dominant naar onze zin. Ze is met dr twee jaar de 'leider' van een groep Duitse kinderen waarvan de jongste vier en de oudste acht is. Ze vindt het zelf geweldig en noemt iedereen dr beste 'dinnetje' maar zíj bepaalt op welke loopfiets/step ze wegsjeest. En da's meestal die van een ander. En degene die zn fiets/step terugwil, krijgt een grote mond want 'samen spelen, samen delen!' Dat zinnetje komt r altijd prima uit wanneer ze zich spullen van een ander toeeient.

Lastig om een goede bemoebalans te vinden, vind ik. Enerzijds wil (en kan) ik er niet continu bovenop zitten (ze sjezen de hele camping over), anderzijds wil ik ook voorkomen dat mijn kind het terroristje van de camping wordt (gechargeerd).

Hiernaast is ze sowieso enorm opstandig atm. En da's met consequent optreden best op te vangen (hoewel ze na een berisping altijd even moet afreageren door ergens tegenaan te slaan of zachtjes maar provocerend in je wang te knijpen), maar vanaf morgen komt een vriendin van me een week bij ons in de caravan logeren, met dr vierjarige dochter from hell die imo totáál verkeerd gecorrigeerd wordt. Zij is zo boos, verbitterd en agressief, dat ze in een traject zit bij een kinderpsycholoog. En L kijkt natuurlijk onwijs tegen r op.

De vakantie was vorig jaar al zo geboekt, en toen was die dochter al wel vervelend, maar nog niet zo losgeslagen als nu. Bovendien L toen niet net in een lastige periode.

We gaan dus proberen om L 'strak' aan de regels te houden en consequent op te treden, ook als dat bij dochter van vriendin niet gebeurt. Zal nog lastig en een hele uitdaging worden. Ben benieuwd.

Disclaimer: lap tekst is mobiel getypt en niet gecheckt op autocorrectiefouten.

quote:

Op maandag 3 september 2012 13:02 schreef Stiemie het volgende:

[..]

Ja met speeksel inderdaad. Ik heb echt geen idee hoe ze erbij komt

Flip doet het ook wel eens als hij boos is...
Oja. Hij is ook al aardig zindelijk! Da's wel fijn. Hij vindt luiers gewoon niet prettig.

Stiemie, wat goed van dat zindelijk zijn!

Spring, dat is dan wel heel erg lastig!
Wij waren met vrienden op vakantie, maar die stonden ergens anders op de camping. Wel brachten we vrijwel elke middag en avond met elkaar door. Zij hebben een dochter die drie maanden ouder is als Oscar. En ja, wij zijn stricter dan zij, maar het is bij ons ook meer nodig omdat er idd twee zijn, zij hebben nog een baby van toen 8 weken en dan heb je minder last van 'ja, maar hij mocht het ook'. Op dit moment kunnen we gewoon weinig oogluikend toe staan, want dan heb je de volgende keer twee man aan het muiten en dan is terugbuigen veel lastiger.

Maar goed, zoals gezegd, wij zaten niet helemaal 24/7 op elkaars lip en hadden geen kind zoals dat meisje dat jij beschrijft in de buurt. Sterkte ermee!

Ik zeg het trouwens verkeerd. L zegt heel vaak dat ze niet wil eten. Ons antwoord is dan dat dat ook niet hoeft, maar dat ze er wel gewoon bij komt zitten. Meestal eet ze dan alsnog. Zo niet, dan gaat dr bord na verloop van tijd vol richting de kippen.

Dat zeg je goed, BE. Dit is niet het moment om oogluikend dingen toe te staan. Dan neemt ze een loopje met ons. Op zich geen probleem dus, maar wel met een week lang een kind in de buurt dat een total andere opvoeding geniet.

Het is ook zo schrijnend om te zien hoe lelijk die dochter vaak tegen L doet. L is dan oprecht blij om dr 'báste dinnetje' te zien ('Hoi! Kom je met me spelen?' en zij negeert L volkomen en draait dan zonder een woord nukkig dr hoofd om. Ik vraag me dan altijd af of L dat nog niet doorheeft of een erg gladde rug heeft, want ze lijkt zich er niets van aan te trekken.

Vorig jaar zijn ze ook een week overgekomen en nadien had dochter gezegd dat ze nóóit meer met L op vakantie ging. Want dat was nog zo'n kleine baby. Terwijl het toen best goed ging tussen die twee.

En weet je, ik vind het ook steeds moeilijker om lief te blijven. Het is natuurlijk nog maar een kind, dat door omstandigheden begrijpelijk zo is geworden, maar ze is zó onvriendelijk. Ik weet nu al: zodra ik r begroet bij aankomst, krijg ik iets te horen in de trant van: ik wíl niet met jullie op vakantie! Ik vind het hier stom! *Schop tegen caravan.

Oh ja, dat herken ik, mijn hart krimpt dan een beetje in.
Mijn nichtje, nu 7 doet dat ook. Vorige week kwamen ze bij ons eten en vooral Sasha is helemaal idolaat van haar en zij 'Ik wil niet naast hen zitten hoor' en dan ook nog eens met de klemtoon op dat 'hen', dus toen ik zei 'nou, dan draaien we de boel toch om, zit jij daar' kwam er een 'pfew' uit.
Stomme truttebol denk ik dan!

Vreselijk idd. Zo sneu! Hadden je jongens iets in de gaten? En moeder van nichtje?

Volgend jaar niet samen op vakantie dus