R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ooit geloofde ik in het gezegde dat niemand de waarheid in pacht heeft. Destijds heb ik dat geheel verkeerd geinterpreteerd waardoor mijn leven dermate minder werd. Ik ben nu herstellende maar wil het van me afschrijven en misschien hebben anderen er iets aan.
Ik begrijp nu dat de absolute waarheid enkel iets individueels is. Wat niet al te moeilijk te begrijpen is maar ik geloof of weet bijna zeker dat het hele mechanisme in de hersenen wat die individuele ervaring maakt afhangt van hoe het individu met de absolute waarheid omgaat. Een ieder maakt zijn of haar eigen waarheid, natuurlijk door datgene te kopieeren of imiteren wat al aanwezig was aan waarheden in de maatschappij wat zo'n persoon dan eigen maakt door ermee te leven en het te leren kennen.
Bij mij duurde het besluitvormingsproces wat langer. Na de waarheden in Nederland te hebben bekeken was ik er nog niet uit wat waarheid was en besloot verder te kijken naar andere culturen. Nadat ik daar ook op uitgekeken was heb ik nog jaren in dubio geleefd met wat nu werkelijkheid is en wat niet.
Maar ergens was het al te laat. Het voelde alsof ik de macht over mezelf was verloren, omdat ik zolang in twijfel leefde. De mensen om me heen hadden hun keuzes al gemaakt en als ik dan met hen praatte over koetjes en kalfjes dan leek het alsof wat ze zeiden echt waar was. Voor hen was het natuurlijk echt waar maar ergens in de interpretatie maakte ik dat voor mezelf ook waar op dat moment. Als dan het moment voorbij was, bv ik had een praatje gemaakt op het werk over iets banaals dan moest ik soms uren in de avond mezelf tegen spreken en mezelf weer overtuigen dat iets anders was dan diegene het zei of hoe ik dacht dat die ander het bedoelde.
Ik wist op dat moment niets beters te verzinnen, ook niet na sessies met een psycholoog. Ik heb er zelfs flinke psychoses aan overgehouden maar ook de mooiste ervaringen in mijn leven, van ontzettende mooie engelachtige figuren die dan het goede representeerden en verschrikkelijk vervelende demonische figuren die me vele nachten hebben gekweld. Het heeft relaties gekost, niet alleen de romantische maar ook familie, vrienden en werk. Voor mij is het nog best bizar hoe anders mensen op me reageerden, vroeger vond iedereen me vriendelijk en aardig en wilde me leren kennen, later vermeden mensen me en kreeg ik allerlei nare leugens over me heen.
Nu ik die absolute waarheid beter begrijp is de omgang ook weer makkelijker alhoewel nog niet zoals het vroeger was. Het was niet zo dat ik geen zelfcontrole meer had, alleen dat stukje wat ik 'hogere hersenfuncties' noem, daarover had ik een verminderde controle. Ik heb het meeste wel in goede banen kunnen leiden, behalve dan dat ik stukken minder intelligent overkwam of het leek mij alsof me mij minder intelligent zag dan dat ik van mezelf vond. Omdat ik zo in de knoop zat kon ik ook niet veel zinnigs zeggen of op zo'n manier dat die ander het gevoel had dat ik oprecht was omdat ik zo twijfelde over mijn eigen waarheid. Niet dat ik mezelf als hoogbegaafd beschouw overigens maar meer alsof ik VMBO nivo had terwijl ik Havo had gedaan. Ik ben in die jaren ook 1000 euro bruto achteruit gegaan en heb meerdere banen verloren, mede vanwege indrukken, hoe ik overkwam en niet vanwege de crisis. Gewoon omdat men mij zo inschatte en het werk wat ik deed niet zo belangrijk vond om er echt tijd aan te besteden, wat beter besteed kon worden aan WO collega's qua geld.
Het kost me inmiddels minder moeite doordat ik allerlei overtuigende modellen heb bedacht voor mezelf wat mijn houvast is en wat ik mezelf doe herinneren tijdens moeilijke momenten als ik in gesprek ben met mensen die nog niet die absolute waarheid begrijpen (en vooral subjectiviteit). Wat allemaal voornamelijk neerkomt op mezelf ervan te overtuigen dat ik niet tegen mezelf aan het praten ben maar dat het 'gewoon' onderlinge communicatie is tussen hersencellen, om een weerwoord te bedenken wat enigzins normaal overkomt.
Ik begrijp nu dat de absolute waarheid enkel iets individueels is. Wat niet al te moeilijk te begrijpen is maar ik geloof of weet bijna zeker dat het hele mechanisme in de hersenen wat die individuele ervaring maakt afhangt van hoe het individu met de absolute waarheid omgaat. Een ieder maakt zijn of haar eigen waarheid, natuurlijk door datgene te kopieeren of imiteren wat al aanwezig was aan waarheden in de maatschappij wat zo'n persoon dan eigen maakt door ermee te leven en het te leren kennen.
Bij mij duurde het besluitvormingsproces wat langer. Na de waarheden in Nederland te hebben bekeken was ik er nog niet uit wat waarheid was en besloot verder te kijken naar andere culturen. Nadat ik daar ook op uitgekeken was heb ik nog jaren in dubio geleefd met wat nu werkelijkheid is en wat niet.
Maar ergens was het al te laat. Het voelde alsof ik de macht over mezelf was verloren, omdat ik zolang in twijfel leefde. De mensen om me heen hadden hun keuzes al gemaakt en als ik dan met hen praatte over koetjes en kalfjes dan leek het alsof wat ze zeiden echt waar was. Voor hen was het natuurlijk echt waar maar ergens in de interpretatie maakte ik dat voor mezelf ook waar op dat moment. Als dan het moment voorbij was, bv ik had een praatje gemaakt op het werk over iets banaals dan moest ik soms uren in de avond mezelf tegen spreken en mezelf weer overtuigen dat iets anders was dan diegene het zei of hoe ik dacht dat die ander het bedoelde.
Ik wist op dat moment niets beters te verzinnen, ook niet na sessies met een psycholoog. Ik heb er zelfs flinke psychoses aan overgehouden maar ook de mooiste ervaringen in mijn leven, van ontzettende mooie engelachtige figuren die dan het goede representeerden en verschrikkelijk vervelende demonische figuren die me vele nachten hebben gekweld. Het heeft relaties gekost, niet alleen de romantische maar ook familie, vrienden en werk. Voor mij is het nog best bizar hoe anders mensen op me reageerden, vroeger vond iedereen me vriendelijk en aardig en wilde me leren kennen, later vermeden mensen me en kreeg ik allerlei nare leugens over me heen.
Nu ik die absolute waarheid beter begrijp is de omgang ook weer makkelijker alhoewel nog niet zoals het vroeger was. Het was niet zo dat ik geen zelfcontrole meer had, alleen dat stukje wat ik 'hogere hersenfuncties' noem, daarover had ik een verminderde controle. Ik heb het meeste wel in goede banen kunnen leiden, behalve dan dat ik stukken minder intelligent overkwam of het leek mij alsof me mij minder intelligent zag dan dat ik van mezelf vond. Omdat ik zo in de knoop zat kon ik ook niet veel zinnigs zeggen of op zo'n manier dat die ander het gevoel had dat ik oprecht was omdat ik zo twijfelde over mijn eigen waarheid. Niet dat ik mezelf als hoogbegaafd beschouw overigens maar meer alsof ik VMBO nivo had terwijl ik Havo had gedaan. Ik ben in die jaren ook 1000 euro bruto achteruit gegaan en heb meerdere banen verloren, mede vanwege indrukken, hoe ik overkwam en niet vanwege de crisis. Gewoon omdat men mij zo inschatte en het werk wat ik deed niet zo belangrijk vond om er echt tijd aan te besteden, wat beter besteed kon worden aan WO collega's qua geld.
Het kost me inmiddels minder moeite doordat ik allerlei overtuigende modellen heb bedacht voor mezelf wat mijn houvast is en wat ik mezelf doe herinneren tijdens moeilijke momenten als ik in gesprek ben met mensen die nog niet die absolute waarheid begrijpen (en vooral subjectiviteit). Wat allemaal voornamelijk neerkomt op mezelf ervan te overtuigen dat ik niet tegen mezelf aan het praten ben maar dat het 'gewoon' onderlinge communicatie is tussen hersencellen, om een weerwoord te bedenken wat enigzins normaal overkomt.
Of z'n antipsychotica innemen...quote:Op woensdag 29 augustus 2012 01:20 schreef LelijKnap het volgende:
Jij moet je gwn gaan verdiepen in filosofie en met name de logica.
Antipsychotica gaat niet helpen, niet dat ik dat ooit heb genomen. Ik weet niet, het leven lijkt me dan niet meer waard te leven omdat ik mezelf niet meer kan zijn alhoewel ik verwacht dat dat me dan ook niet meer kan schelen.
Dank voor de tip Lelijkknap, ik vind mijn logica anders prima werken voor mij. Filosofie ben ik nog altijd mee bezig. In mijn logica zit ook het hiernamaals verwoven, misschien dat je daarom geen logica herkent in mijn expressie.
Trebo, ergens heb je een punt, had ik minder geblowd in mijn leven dan was het anders geweest. Helaas voor mij vermoed ik dat het enkel een langere lijdensweg zou zijn, een beetje uitstel van executie. Overigens ben ik al een tijdje gestopt met blowen, waardoor deze problemen juist meer naar de voorgrond treden.
Ik weet zelf ook wel dat alles mijn eigen schuld is geweest en dat ik zelf verantwoordelijk ben voor mijn huidige situatie. Ik vind het gewoon zo jammer dat ik vermoed dat ik niet alleen ooit het gevoel zal hebben mezelf te zijn, dat ik mezelf tenminste voor meer dan 50% het gevoel heb dat het beeld wat de ander van mij heeft overeenkomt met hoe ik mezelf wil zien maar ook dat ik enkel zulke reacties zal krijgen zoals in dit topic. Jammer maar helaas voor mij.
Dank voor de tip Lelijkknap, ik vind mijn logica anders prima werken voor mij. Filosofie ben ik nog altijd mee bezig. In mijn logica zit ook het hiernamaals verwoven, misschien dat je daarom geen logica herkent in mijn expressie.
Trebo, ergens heb je een punt, had ik minder geblowd in mijn leven dan was het anders geweest. Helaas voor mij vermoed ik dat het enkel een langere lijdensweg zou zijn, een beetje uitstel van executie. Overigens ben ik al een tijdje gestopt met blowen, waardoor deze problemen juist meer naar de voorgrond treden.
Ik weet zelf ook wel dat alles mijn eigen schuld is geweest en dat ik zelf verantwoordelijk ben voor mijn huidige situatie. Ik vind het gewoon zo jammer dat ik vermoed dat ik niet alleen ooit het gevoel zal hebben mezelf te zijn, dat ik mezelf tenminste voor meer dan 50% het gevoel heb dat het beeld wat de ander van mij heeft overeenkomt met hoe ik mezelf wil zien maar ook dat ik enkel zulke reacties zal krijgen zoals in dit topic. Jammer maar helaas voor mij.
Als je in een psychose zit ben je toch juist niet jezelf, of zie jij dat wel zo?quote:
Antipsychotica gaat niet helpen, niet dat ik dat ooit heb genomen. Ik weet niet, het leven lijkt me dan niet meer waard te leven omdat ik mezelf niet meer kan zijn alhoewel ik verwacht dat dat me dan ook niet meer kan schelen.
probeer een nieuw leven te creeeren met de veranderingen die in je hersens en gedachtens zijn ontstaan, door blowe heb je een ander denkbeeld ontwikkeld, waarbij andere gedachtens komen en een ander uitlatingsgedrag, maar zie het positief, je vindt meer antwoorden op vragen die je je zelf stelt dan een mens die nooit geblowd heeft, het veruimd je denkbeeld maar je kan ook in elk denkbeeld vast blijven zitten omdat je meer vragen zoekt en meer antwoorden wil, jezelf zijn is alleen maar een gevoel, hoe jij je wil voelen zo ben jij, dat geldt voor iedereen, maar inderdaad door blowe kan je daarvan in de war raken, je bent niet de enigste
Je ziet dan dingen heel anders schijnbaar verruimend op een bepaalde manier... Dat is mij dan ooit eens verteld. Geloof er trouwens geen bal van maar dat terzijdequote:Op woensdag 29 augustus 2012 20:05 schreef -Strawberry- het volgende:
[..]
Als je in een psychose zit ben je toch juist niet jezelf, of zie jij dat wel zo?
Zo kun je een grip op de realiteit verliezen ook mooi verwoorden...quote:
[..]
Je ziet dan dingen heel anders schijnbaar verruimend op een bepaalde manier... Dat is mij dan ooit eens verteld. Geloof er trouwens geen bal van maar dat terzijde
Daar heb ik 's nachts mijn dromen voor.
Juist dat maar dat wou de persoon in kwestie niet horen natuurlijkquote:
[..]
Zo kun je een grip op de realiteit verliezen ook mooi verwoorden...
Daar heb ik 's nachts mijn dromen voor.
ik vind wel, dat iemand die zo zijn probleem kwijt wil, nooit afgezeken mag worden, als iedereen op de wereld 1 iemand zou helpen zou iedereen bezig zijn met iets goeds en zou er vrede zijn, maar zou is iets net als als, en dat is de realiteit, zie op het nieuws of you tube, mensen doen elkaar de ergste dingen aan, dromen is het mooist, maar ieder moet er voor zorgen om de realiteit voor zich zelf zo mooi mogelijk en peacevol te creeren, be happy with your self dude,
Ik ervoer het zelf meer alsof mensen om me heen, familie en opgetrommelde gezondheidsmedewerkers mij ervan wilden overtuigen dat ik in een psychose zat. Ik ging er verder niet tegen in want het leek me nutteloos om mezelf proberen te verdedigen als men zegt dat ik daar niet in staat toe zou zijn, of tot wat dan ook.quote:
Als je in een psychose zit ben je toch juist niet jezelf, of zie jij dat wel zo?
Ik heb ze gedag gezegd en uit mijn leven verwijderd nadat ze begonnen te vermoeden dat ik mogelijk gewelddadig zou worden, tegen mezelf of anderen en de politie erbij kwam op hun verzoek.
Achteraf ben ik er wel blij om dat het gebeurt was, ik geloof dat ik mijn familie nu zie voor hoe ze zijn, een bijzonder negatief gezin waarvan ik al die jaren mezelf in allerlei geestelijke bochten heb gewrongen om ze toch als positief te zien vooral omdat zij de enigen waren die echt belangrijk voor me waren. Vrienden ook wel maar die komen en gaan nu eenmaal, mijn familie zag ik echt als mensen waar ik mijn hele leven mee zou omgaan.
Wat mij betreft ben ik in de kern altijd hetzelfde gebleven, ik ben ook maar een mens.
Afzeiken mag bij mij altijd, sommige mensen hebben het nu eenmaal nodig als onderdeel van hun eigen copings mechanisme en daar kan ik best respect voor hebben. Als m'n negatieve ervaringen dan nog iets bijdragen aan een ander zijn geluk dan vind ik het wel best.
Ik waardeer je post, trieste ervaring voor je. Hopelijk heb je nog leuke momenten met je zoontje ondanks je trauma. Ik zou zeker een leuke vrouw tegen willen komen maar ik wil liever eerst mezelf leren opknappen omdat ik bang ben dat het anders zo'n afhankelijkheids relatie zal worden waar ik op termijn niet gelukkig van zal worden. En anders, wie weet is er een volgend bestaan en ontmoet ik haar daar.
Ik waardeer je post, trieste ervaring voor je. Hopelijk heb je nog leuke momenten met je zoontje ondanks je trauma. Ik zou zeker een leuke vrouw tegen willen komen maar ik wil liever eerst mezelf leren opknappen omdat ik bang ben dat het anders zo'n afhankelijkheids relatie zal worden waar ik op termijn niet gelukkig van zal worden. En anders, wie weet is er een volgend bestaan en ontmoet ik haar daar.
Hoe deed je dan wat ze zo bezorgd maakten over jouw (en hun eigen) welzijn? Hoe uitte de psychose zich?quote:
[..]
Ik ervoer het zelf meer alsof mensen om me heen, familie en opgetrommelde gezondheidsmedewerkers mij ervan wilden overtuigen dat ik in een psychose zat. Ik ging er verder niet tegen in want het leek me nutteloos om mezelf proberen te verdedigen als men zegt dat ik daar niet in staat toe zou zijn, of tot wat dan ook.
Ik heb ze gedag gezegd en uit mijn leven verwijderd nadat ze begonnen te vermoeden dat ik mogelijk gewelddadig zou worden, tegen mezelf of anderen en de politie erbij kwam op hun verzoek.
Achteraf ben ik er wel blij om dat het gebeurt was, ik geloof dat ik mijn familie nu zie voor hoe ze zijn, een bijzonder negatief gezin waarvan ik al die jaren mezelf in allerlei geestelijke bochten heb gewrongen om ze toch als positief te zien vooral omdat zij de enigen waren die echt belangrijk voor me waren. Vrienden ook wel maar die komen en gaan nu eenmaal, mijn familie zag ik echt als mensen waar ik mijn hele leven mee zou omgaan.
Wat mij betreft ben ik in de kern altijd hetzelfde gebleven, ik ben ook maar een mens.
Ik luisterde niet meer naar mijn ouders, ik reageerde anders op ze. Dat wil zeggen, vroeger was ik open, eerlijk, spontaan tegen ze en hield ik nog van ze, ik had vaak contact. Ik was ook bezig met zingeving en ging met een spiritueel clubje om waardoor ik met mezelf geconfronteerd werd. Ik veranderde en ging me minder emotioneel afhankelijk gedragen en dat zinde vooral mijn dominante moeder niet zo denk ik achteraf.quote:
Hoe deed je dan wat ze zo bezorgd maakten over jouw (en hun eigen) welzijn? Hoe uitte de psychose zich?
Er was verder niets aan de hand, ik ben juist erg geweldloos. Heb ook geen strafblad, ik vermoed dat mijn ouders me vooral wilden vernederen en intimideren in de hoop dat ik weer naar ze zou gaan luisteren en me laten opnemen en/of medicatie nemen. Ik was ook direct weer vrijgelaten eenmaal op het politie buro na een gesprek met een psychiater van de crisisdienst. Het was eigenlijk zo dat zodra ik zei stemmen te horen (niet eens continu ofzo, af en toe) alles veranderde. Achteraf was het maar een fase, ik hoor nu al jaren geen stemmen meer zoals toen alleen nog een irritant hoog piepgeluid.
Kleine-pooier, ik zou schizotypisch en autistisch zijn. Ik hecht er zelf geen waarde aan, al was het maar omdat ik niet geloof dat het mogelijk is een fatsoenlijke diagnose te stellen in een paar uur. Ik ben in ieder geval niet erg onder de indruk van 'de psychiatrie', ik heb wat gesprekken gehad maar zag af van verder contact, ik vind mezelf wel prima, zij zijn in ieder geval niet goed voor me en het deed me vooral overkomen alsof het voornamelijk om het geld ging dan daadwerkelijk hulp en inzicht bieden. Ik zie in ieder geval geen stoornis in mijn persoonlijkheid en een ieder die me daarvan zou willen overtuigen zie ik maar als dat zo iemand mij zou willen neerhalen of in ieder geval doen twijfelen aan mezelf zodat ik makkelijker meega of buig.
Zonzeeenstrand, nooit een prive detective geprobeerd in te huren om je zoontje te vinden?
Op de stemmen na klinkt dit niet echt extreem. Je bent misschien wat apart. Maar blijft natuurlijk wel dat we enkel jouw kant van het verhaal weten, dus er valt moeilijk iets over te zeggen. Ik begrijp alleen niet helemaal waarom je ouders je zouden willen vernederen. Is dat een reële gedachte?quote:
[..]
Ik luisterde niet meer naar mijn ouders, ik reageerde anders op ze. Dat wil zeggen, vroeger was ik open, eerlijk, spontaan tegen ze en hield ik nog van ze, ik had vaak contact. Ik was ook bezig met zingeving en ging met een spiritueel clubje om waardoor ik met mezelf geconfronteerd werd. Ik veranderde en ging me minder emotioneel afhankelijk gedragen en dat zinde vooral mijn dominante moeder niet zo denk ik achteraf.
Er was verder niets aan de hand, ik ben juist erg geweldloos. Heb ook geen strafblad, ik vermoed dat mijn ouders me vooral wilden vernederen en intimideren in de hoop dat ik weer naar ze zou gaan luisteren en me laten opnemen en/of medicatie nemen. Ik was ook direct weer vrijgelaten eenmaal op het politie buro na een gesprek met een psychiater van de crisisdienst. Het was eigenlijk zo dat zodra ik zei stemmen te horen (niet eens continu ofzo, af en toe) alles veranderde. Achteraf was het maar een fase, ik hoor nu al jaren geen stemmen meer zoals toen alleen nog een irritant hoog piepgeluid.
Dat vind ik wel erg kwalijk. Zijn die diagnoses dan officieel? Persoonlijk dacht ik dat zeker het vaststellen van een persoonlijkheidsstoornis meestal een lange tijd in beslag neemt.quote:Kleine-pooier, ik zou schizotypisch en autistisch zijn. Ik hecht er zelf geen waarde aan, al was het maar omdat ik niet geloof dat het mogelijk is een fatsoenlijke diagnose te stellen in een paar uur.
[ Bericht 2% gewijzigd door -Strawberry- op 30-08-2012 18:34:45 ]
Het is niet mijn intentie anderen te overtuigen, ik heb me voorgenomen zoveel mogelijk dat spel te vermijden. Ik wilde het vooral van mezelf afschrijven, duidelijker maken en natuurlijk de reacties en meningen van anderen horen zodat ik een beter beeld krijg van wat me nog te wachten staat en hoe ik daar het beste me om kan gaan.quote:
Op de stemmen na klinkt dit niet echt extreem. Je bent misschien wat apart. Maar blijft natuurlijk wel dat we enkel jouw kant van het verhaal weten, dus er valt moeilijk iets over te zeggen. Ik begrijp alleen niet helemaal waarom je ouders je zouden willen vernederen. Is dat een reële gedachte?
Mijn ouders zouden me willen vernederen zodat mijn wil minder sterk wordt en ik beinvloed kan worden zodat ik weer in de pas loop die zij graag willen, omdat ze natuurlijk geloven dat dat het beste voor me is.
Ook vermoed ik dat mijn ouders het liefste zich zouden willen distantieren van mijn persoon en waar ik voor heb gekozen, beetje Tristan achtig verhaal want ja met een schizofreen weet je het maar nooit, die zijn onvoorspelbaar etc.
Ergens vermoed ik dat mijn moeder er geluk verkijgt uit de wetenschap dat haar zoon haar nodig heeft en niet zonder haar kan, alsof ze graag wil dat ik eeuwig het afhankelijke kind blijf. Maar dat zijn mijn vermoedens, ik heb het ze gevraagd maar dat wilden ze allemaal niet vertellen. Ook niet wat ze destijds tegen de politie hebben verteld toen ze me opsloten in hun huis en 112 belden. En ja, dan komt de politie die mij ziet als psychiatrisch patient en mijn ouders als brave burgers, dan kun je weigeren maar ik durfde niet weg te lopen, bang dat ze me zouden dwingen met geweld. Wat zij eraan hebben weet ik niet, misschien waren ze mij wel gewoon zat en was dit hun manier om mij dat te laten weten.
Ik zal dit alles wel nooit zeker weten of datgene reeel is maar ik heb mijn ouders verder opgegeven en heb ze bijna uit mijn gedachtes verbannen. Of tenminste, het hardnekkige beeld wat ik van ze had opgebouwd na al die jaren. Maar ik moet voor mezelf zorgen en zij dragen niets bij aan mijn geluk, ik kennelijk ook niet aan die van hen want ze laten het er zelf ook zo bij.
Ja ze zijn officieel en wat je zegt dacht ik ook altijd. Misschien heeft mijn broer die psychiater is van beroep zonder mijn medeweten contact gehad met hulpverleners, maar dat weet ik niet, ik zal het hem eens vragen. Ik had ook allerlei hersenscans verwacht maar het kwam in totaal neer op een paar uur met mij spreken en de conclusie was gemaakt, voor de rest van mijn leven helaas want men ziet het nu eenmaal als een ongeneeslijke ziekte. Ik heb nog wel een MRI scan gehad om tumoren uit te sluiten, dat gedeelte vond ik wel professioneel en alles.quote:Dat vind ik wel erg kwalijk. Zijn die diagnoses dan officieel? Persoonlijk dacht ik dat zeker het vaststellen van een persoonlijkheidsstoornis meestal een lange tijd in beslag neemt.
Zo, opgeschoond. Ik heb de posts van zonzeeenstrand verwijderd en hem verzocht een eigen topic te openen.
Gaat u verder.
[ Bericht 89% gewijzigd door #ANONIEM op 30-08-2012 20:44:52 ]
Gaat u verder.
[ Bericht 89% gewijzigd door #ANONIEM op 30-08-2012 20:44:52 ]
Wat ik vooral lees is dat jij de waarheid weet (nog steeds na alles gelezen te hebben geen enkel idee wat dat nou precies is), dat anderen die waarheid niet begrijpen en dat je denkt dat iedereen tegen je is en ongelijk hebben met diagnoses en hun gedrag.
Het punt is bij mensen zoals jou dat je ze wel kan vertellen dat er wat mis is maar ze geloven het toch niet zo. Jij ervaart het op die manier en als je dan gelooft dat je logisch nadenkt e.d. en toch vrij normaal reageert enzo dan geloof je dat niet van anderen. Maar juist de mensen met een afwijking kunnen minder goed inschatten hoe normale mensen denken. Net als een dom persoon, die voelt zich ook niet snel dom want hij denkt ook na over dingen en heeft niet door wat hij allemaal mist qua gedachtes om plaatjes correct te maken.
Na je vage topicstart lees ik vooral hierover. Dat je het niet gelooft e.d. en hoe anderen raar zijn eigenlijk. En vertel nu eens over die individuele waarheid? Je kan me dom vinden maar ik heb echt geen idee wat je bedoelt.
Het punt is bij mensen zoals jou dat je ze wel kan vertellen dat er wat mis is maar ze geloven het toch niet zo. Jij ervaart het op die manier en als je dan gelooft dat je logisch nadenkt e.d. en toch vrij normaal reageert enzo dan geloof je dat niet van anderen. Maar juist de mensen met een afwijking kunnen minder goed inschatten hoe normale mensen denken. Net als een dom persoon, die voelt zich ook niet snel dom want hij denkt ook na over dingen en heeft niet door wat hij allemaal mist qua gedachtes om plaatjes correct te maken.
Na je vage topicstart lees ik vooral hierover. Dat je het niet gelooft e.d. en hoe anderen raar zijn eigenlijk. En vertel nu eens over die individuele waarheid? Je kan me dom vinden maar ik heb echt geen idee wat je bedoelt.
we dan
Dit bedoel ik o.a. Het hele verhaal maar in dikgedrukt de essentie ervan. Mensen met zo'n stoornis geloven vaak niet dat ze zoiets hebben (ook al vertelt iedereen het ze, hebben ze alle pech van de wereld met sociale contacten, banen e.d.). Wat denk je nou dan? Dat je normaal bent ofzo?quote:
Kleine-pooier, ik zou schizotypisch en autistisch zijn. Ik hecht er zelf geen waarde aan, al was het maar omdat ik niet geloof dat het mogelijk is een fatsoenlijke diagnose te stellen in een paar uur. Ik ben in ieder geval niet erg onder de indruk van 'de psychiatrie', ik heb wat gesprekken gehad maar zag af van verder contact, ik vind mezelf wel prima, zij zijn in ieder geval niet goed voor me en het deed me vooral overkomen alsof het voornamelijk om het geld ging dan daadwerkelijk hulp en inzicht bieden. Ik zie in ieder geval geen stoornis in mijn persoonlijkheid en een ieder die me daarvan zou willen overtuigen zie ik maar als dat zo iemand mij zou willen neerhalen of in ieder geval doen twijfelen aan mezelf zodat ik makkelijker meega of buig.
we dan
Waarheid is het overeenkomen van de theorie of uitspraak met de werkelijkheid.
In Baden-Badener Badeseen kann man Baden-Badener baden sehen.
Hehe ga es naar Haushofer enz. terug jij. Zelfs hier weet jij nog iets wetenschappelijks te vinden om op te reagerenquote:
Waarheid is het overeenkomen van de theorie of uitspraak met de werkelijkheid.
we dan
Ik zie het zelf zo dat er informatie is in deze wereld waar iedereen mee te maken krijgt en waar iedereen een oordeel over zal moeten vellen, dus over ieder onderwerp moet een individu beslissen over het waar of onwaar is.quote:
Wat ik vooral lees is dat jij de waarheid weet (nog steeds na alles gelezen te hebben geen enkel idee wat dat nou precies is), dat anderen die waarheid niet begrijpen en dat je denkt dat iedereen tegen je is en ongelijk hebben met diagnoses en hun gedrag.
Argumenten als dat ik met zo'n instelling mensen tegen me in het harnas jaag, dat men mij daaorm niet meer mag begrijp ik wel maar kan ik weinig aan doen.
Ik kan er van genieten om weken lang in m'n kamer alle onderwerpen en mijn mening daarover te herzien, ik snap dat de meeste mensen liever andere dingen doen. Misschien maak ik gewoon de fout te denken dat mijn mening meer waard is omdat ik er zoveel tijd in heb gestopt, waar ik bij andere mensen zie dat zij die tijd daar niet aan hebben besteed en dat ik dat op de 1 of andere manier 'meegeef' in alles wat ik doe en zeg.
Vooral wanneer mensen mij hun mening wilden opleggen over een onderwerp wat ik al geheel had uitgekauwd, waarvan ik geloofde dat ik het beter kende of in ieder goed genoeg om niet naar die persoon te hoeven luisteren irriteerde me vroeger. Dan probeerde ik nog wel eens verder door te vragen over het onderwerp van discussie of een ander aspect te belichten in de hoop dat die persoon toleranter tegenover mijn mening zou staan maar dat leidde vaak ook niet verder tot irritatie en wrijving en werd ik afgedaan als doordrammertje.
Was er voor mij maar een groep van mensen zoals ikquote:Het punt is bij mensen zoals jou dat je ze wel kan vertellen dat er wat mis is maar ze geloven het toch niet zo.
Nee, dat is dus jouw absolute waarheid die voor jou zo is en die jouw interpretatie zo maakt. Jij gelooft dat, ik weet voor mezelf dat het anders is, daar zullen we wel nooit uitkomen.quote:Jij ervaart het op die manier en als je dan gelooft dat je logisch nadenkt e.d. en toch vrij normaal reageert enzo dan geloof je dat niet van anderen.
Voor jou is het vaag, voor mij is het duidelijk. Met reacties zoals die van jou kan ik wat, dan kan ik mijn eigen communicatie methodes veranderen zodat mijn persoon wat makkelijker te tolereren is voor anderen.quote:Maar juist de mensen met een afwijking kunnen minder goed inschatten hoe normale mensen denken. Net als een dom persoon, die voelt zich ook niet snel dom want hij denkt ook na over dingen en heeft niet door wat hij allemaal mist qua gedachtes om plaatjes correct te maken.
Na je vage topicstart lees ik vooral hierover. Dat je het niet gelooft e.d. en hoe anderen raar zijn eigenlijk. En vertel nu eens over die individuele waarheid? Je kan me dom vinden maar ik heb echt geen idee wat je bedoelt.
Je hebt een beeld van mijn persoon opgebouwd of in ieder geval denkwijze, in jouw hoofd noem je dat afwijkend zodat je het kunt afwijzen en loslaten. Het beeld wat ik van mijn denkwijze heb zit niet in jouw hoofd, snap je? Da's mijn brein, daar geld nu eenmaal mijn absolute waarheid net als dat in jouw brein jouw absolute waarheid geld voor jou. Vroeger had ik er de grootste moeite mee om als afwijkend te worden beschouwd of dom, maar inmiddels niet meer. Da's dan ook wel weer een beetje omdat ik onlangs heb besloten mijn huis op te geven en alle dromen van dure auto/motor/kleding enz. en simpeler te gaan wonen, ik hoef niet meer zo graag om te gaan met de groep mensen die is zoals jij.
[ Bericht 1% gewijzigd door loop op 01-09-2012 15:00:43 ]
Natuurlijk kan ik niet reageren op wat ik denk, dan kan ik net zo goed een thesis gaan schrijven. Wat normaal is daar kan ik ook niet over uitweiden. Iemand die eet, slaapt, werkt en zich aan de wetten en regels van dit land houd beschouw ik als normaal. Dat ik aparte meningen heb over bepaalde onderwerpen valt bij mij onder vrijheid van meningsuiting en religie een recht wat iedereen heeft.quote:
Dit bedoel ik o.a. Het hele verhaal maar in dikgedrukt de essentie ervan. Mensen met zo'n stoornis geloven vaak niet dat ze zoiets hebben (ook al vertelt iedereen het ze, hebben ze alle pech van de wereld met sociale contacten, banen e.d.). Wat denk je nou dan? Dat je normaal bent ofzo?
Je ziet het echt niet. Ik weet dat je nu denkt dat dat een zwaktebod van mij is en een simpele oneliner maar ik kan ook niet duidelijker zijn. Hoop dat het wat voor je werkt en blijft werken
we dan
Gelukkig weet ik inmiddels dat ik enkel mezelf gek kan maken door bepaalde uitspraken als waarheid te interpreteren en heb ik de nodige mentale barrieres of filters voor mezelf ingebouwd. Overigens zitten afwijzingen als oneliners of zwakteboden niet in die barrieres of filters.
Maar stel, even for the sake of argument, jij zou wel een objectief vast te stellen stoornis hebben. Zelfs dan zou jij jezelf ervan kunnen overtuigen dat het onzin is en dat mensen jou in een hokje willen stoppen, terwijl dat niet zo is. Hoe zou iemand jou dan wel ervan kunnen overtuigen dat je een stoornis hebt waarvoor je behandeld zou kunnen worden om je levenskwaliteit te verbeteren? Het lijkt namelijk alsof je het bestaan van stoornissen per definitie afwijst en daarmee de mogelijkheid dat jij er een zou kunnen hebben. Afwijkend zijn is niet hetzelfde als het hebben van een stoornis, gelukkig niet.quote:
Je hebt een beeld van mijn persoon opgebouwd of in ieder geval denkwijze, in jouw hoofd noem je dat afwijkend zodat je het kunt afwijzen en loslaten. Het beeld wat ik van mijn denkwijze heb zit niet in jouw hoofd, snap je? Da's mijn brein, daar geld nu eenmaal mijn absolute waarheid net als dat in jouw brein jouw absolute waarheid geld voor jou. Vroeger had ik er de grootste moeite mee om als afwijkend te worden beschouwd of dom, maar inmiddels niet meer. Da's dan ook wel weer een beetje omdat ik onlangs heb besloten mijn huis op te geven en alle dromen van dure auto/motor/kleding enz. en simpeler te gaan wonen, ik hoef niet meer zo graag om te gaan met de groep mensen die is zoals jij.
Die zijn er wel. Misschien is er zoiets als een praatgroep voor mensen met een schizotypische persoonlijkheid.quote:
Was er voor mij maar een groep van mensen zoals ik
Je vergeet autisme, trololoquote:
[..]
Die zijn er wel. Misschien is er zoiets als een praatgroep voor mensen met een schizotypische persoonlijkheid.
we dan
Misschien een gesprek aangaan met een psychiater?quote:
Antipsychotica gaat niet helpen, niet dat ik dat ooit heb genomen. Ik weet niet, het leven lijkt me dan niet meer waard te leven omdat ik mezelf niet meer kan zijn alhoewel ik verwacht dat dat me dan ook niet meer kan schelen.
Dank voor de tip Lelijkknap, ik vind mijn logica anders prima werken voor mij. Filosofie ben ik nog altijd mee bezig. In mijn logica zit ook het hiernamaals verwoven, misschien dat je daarom geen logica herkent in mijn expressie.
Trebo, ergens heb je een punt, had ik minder geblowd in mijn leven dan was het anders geweest. Helaas voor mij vermoed ik dat het enkel een langere lijdensweg zou zijn, een beetje uitstel van executie. Overigens ben ik al een tijdje gestopt met blowen, waardoor deze problemen juist meer naar de voorgrond treden.
Ik weet zelf ook wel dat alles mijn eigen schuld is geweest en dat ik zelf verantwoordelijk ben voor mijn huidige situatie. Ik vind het gewoon zo jammer dat ik vermoed dat ik niet alleen ooit het gevoel zal hebben mezelf te zijn, dat ik mezelf tenminste voor meer dan 50% het gevoel heb dat het beeld wat de ander van mij heeft overeenkomt met hoe ik mezelf wil zien maar ook dat ik enkel zulke reacties zal krijgen zoals in dit topic. Jammer maar helaas voor mij.
kap nah
Toch zal ik voor eeuwig ervan overtuigd zijn dat de mensen in mijn omgeving die problemen hebben met mijn gedrag te intolerant zijn en meer moeten leren en zich verder verdiepen in alle materie. Ik heb geen problemen met mezelf, anderen wel, het begint dus bij een ander, niet bij mij.
Ik wil me best aanpassen, een kleine woning huren, geen dure kleding dragen, goedkoop eten kopen, mij zul je echt nergens over horen klagen. Ik zal ook geen woord zeggen tegen die mensen die geloven in DSM termen en allerlei angsten en vooroordelen hebben, ik kan ze prima negeren.
Momenteel heb ik mijn carriere perspectieven bijgesteld van een carriere waarbij ik met een best goed salaris zou kunnen eindigen naar bijstand en vrijwilligerswerk, hopelijk simpel administratief werk waarbij individuele meningen niet relevant zijn. Mocht me dat niet lukken dan zal ik nog proberen het klooster in te gaan, anders vind ik het ook prima om op straat te gaan leven, dan ga ik met mijn spaargeld op de fiets reizen en zie ik wel waar ik beland.
Alles beter dan mensen te gaan geloven die mij ervan willen overtuigen dat ik problemen zou hebben en zo mezelf als gestoord gaan beschouwen waardoor er allerlei problemen in mijn denken zullen ontstaan en ik waarschijnlijk niet voor mezelf kan zorgen, laat staan mezelf kan zijn.
[quote]Maar stel, even for the sake of argument, jij zou wel een objectief vast te stellen stoornis hebben.[quote]
Men kan wel objectief vaststellen dat de aarde om de zon draait maar als iemand mij raar of gestoord vind dan is dat nog altijd subjectief. Misschien omdat een hoop mensen DSM ideeen als waarheid accepteren en het dan vervolgens verwarren met objectiviteit maar ik denk er nu eenmaal anders over en val daar verder niemand mee lastig en heb ook niet die intentie. Dat psychiatrie ook nog eens een universitaire studie is, net als objectieve vakken als natuur en scheikunde maakt het allemaal nog lastiger om te weerleggen.
Ik zie psychiatrische denkbeelden in ieder geval niet als objectief. Ik heb dan misschien wel ervaringen die sommigen raar zullen vinden maar ik kan er mee omgaan. Een ieder die dan wil beweren dat ik mogelijk in de toekomst geweld zou gaan plegen of (andere illegale activiteiten) die zijn voor mij hetzelfde als waarzeggers op een kermis, behalve dan dat zo'n waarzegger niet iedereen bij die kermis wil overtuigen van hetgeen die in zijn glazen bol allemaal heeft gezien over die persoon die het vroeg, waarbij in mijn geval ik niet om hulp heb gevraagd aan psychiatrie (dat waren mijn ouders).
Ik wil me best aanpassen, een kleine woning huren, geen dure kleding dragen, goedkoop eten kopen, mij zul je echt nergens over horen klagen. Ik zal ook geen woord zeggen tegen die mensen die geloven in DSM termen en allerlei angsten en vooroordelen hebben, ik kan ze prima negeren.
Momenteel heb ik mijn carriere perspectieven bijgesteld van een carriere waarbij ik met een best goed salaris zou kunnen eindigen naar bijstand en vrijwilligerswerk, hopelijk simpel administratief werk waarbij individuele meningen niet relevant zijn. Mocht me dat niet lukken dan zal ik nog proberen het klooster in te gaan, anders vind ik het ook prima om op straat te gaan leven, dan ga ik met mijn spaargeld op de fiets reizen en zie ik wel waar ik beland.
Alles beter dan mensen te gaan geloven die mij ervan willen overtuigen dat ik problemen zou hebben en zo mezelf als gestoord gaan beschouwen waardoor er allerlei problemen in mijn denken zullen ontstaan en ik waarschijnlijk niet voor mezelf kan zorgen, laat staan mezelf kan zijn.
[quote]Maar stel, even for the sake of argument, jij zou wel een objectief vast te stellen stoornis hebben.[quote]
Men kan wel objectief vaststellen dat de aarde om de zon draait maar als iemand mij raar of gestoord vind dan is dat nog altijd subjectief. Misschien omdat een hoop mensen DSM ideeen als waarheid accepteren en het dan vervolgens verwarren met objectiviteit maar ik denk er nu eenmaal anders over en val daar verder niemand mee lastig en heb ook niet die intentie. Dat psychiatrie ook nog eens een universitaire studie is, net als objectieve vakken als natuur en scheikunde maakt het allemaal nog lastiger om te weerleggen.
Ik zie psychiatrische denkbeelden in ieder geval niet als objectief. Ik heb dan misschien wel ervaringen die sommigen raar zullen vinden maar ik kan er mee omgaan. Een ieder die dan wil beweren dat ik mogelijk in de toekomst geweld zou gaan plegen of (andere illegale activiteiten) die zijn voor mij hetzelfde als waarzeggers op een kermis, behalve dan dat zo'n waarzegger niet iedereen bij die kermis wil overtuigen van hetgeen die in zijn glazen bol allemaal heeft gezien over die persoon die het vroeg, waarbij in mijn geval ik niet om hulp heb gevraagd aan psychiatrie (dat waren mijn ouders).
Nee, dan vind ik Fok en jullie replies toch vele malen waardevoller. Met de psychiatrie valt ook verder niet te praten, dan krijg je gewoon medicatie en dat was het dan. Tenzij je natuurlijk zelf een psychiatrische opleiding hebt gevolgd, dan mag je erover mee praten. Ik zelf ga dan toch liever voor geloof, een eigen geloofsgemeenschap oprichten bijvoorbeeld.quote:
Misschien een gesprek aangaan met een psychiater?
Geheel begrijpelijk. Maar om enigszins goed te kunnen functioneren binnen een maatschappij, zal je wel op normaal niveau moeten kunnen communiceren met andere mensen. En dat probleem ligt wel bij jou, niet bij de ander. Het DSM werkt over het algemeen ook op die manier. Als iemand geen problemen ervaart in het functioneren, is een diagnose met een stoornis niet op z'n plaats. Blijkbaar zijn er toch vlakken waarop jouw functioneren belemmerd wordt, anders zou je geen diagnose hebben.quote:
Toch zal ik voor eeuwig ervan overtuigd zijn dat de mensen in mijn omgeving die problemen hebben met mijn gedrag te intolerant zijn en meer moeten leren en zich verder verdiepen in alle materie. Ik heb geen problemen met mezelf, anderen wel, het begint dus bij een ander, niet bij mij.
Noch jij noch iemand anders kan dat voorspellen. Maar jij kan niet uitsluiten dat je een ander (of jezelf) tijdens een psychose, wanneer je per definitie geen grip hebt op de realiteit, geweld aan doet. En dat is een beetje het probleem.quote:
Ik zie psychiatrische denkbeelden in ieder geval niet als objectief. Ik heb dan misschien wel ervaringen die sommigen raar zullen vinden maar ik kan er mee omgaan. Een ieder die dan wil beweren dat ik mogelijk in de toekomst geweld zou gaan plegen of (andere illegale activiteiten) die zijn voor mij hetzelfde als waarzeggers op een kermis, behalve dan dat zo'n waarzegger niet iedereen bij die kermis wil overtuigen van hetgeen die in zijn glazen bol allemaal heeft gezien over die persoon die het vroeg, waarbij in mijn geval ik niet om hulp heb gevraagd aan psychiatrie (dat waren mijn ouders).
En een gesprek met de psycholoog dan? Die mag geen medicijnen uitschrijven. En als je geen medicatie wil dan zal je die sowieso niet krijgen.quote:
[..]
Nee, dan vind ik Fok en jullie replies toch vele malen waardevoller. Met de psychiatrie valt ook verder niet te praten, dan krijg je gewoon medicatie en dat was het dan. Tenzij je natuurlijk zelf een psychiatrische opleiding hebt gevolgd, dan mag je erover mee praten. Ik zelf ga dan toch liever voor geloof, een eigen geloofsgemeenschap oprichten bijvoorbeeld.
Maar datzelfde zou dan moeten gelden voor het huwelijk. Wat als iemand tijdens het huwelijk gaat veranderen en opeen zijn kind gaat misbruiken? Zo kun je een hoop dingen nooit uitsluiten, ik vind die redenering zoals jij die benoemt die steeds prevalenter lijkt te worden in deze maatschappij nu eenmaal onjuist en ga er liever niet in mee. Dat ik daardoor moet emigreren is aan de ene kant spijtig maar aan de andere kant zal ik nooit gelukkig kunnen worden in zo'n maatschappij.quote:
Noch jij noch iemand anders kan dat voorspellen. Maar jij kan niet uitsluiten dat je een ander (of jezelf) tijdens een psychose, wanneer je per definitie geen grip hebt op de realiteit, geweld aan doet. En dat is een beetje het probleem.
Het probleem bestaat enkel in jouw hoofd, niet de mijne. Vraag dan een psychiater om medicatie tegen angsten ofzo.
Overigens lag het minder aan mijn functioneren, ik deed mijn werk en klanten waren tevreden. De diagnose die destijds gesteld werd is voornamelijk vanwege mijn familie. Door die problematische relatie was ik op de werkvloer niet echt de gangmaker maar ook niet vervelend in de zin van vloeken/schelden/collega's neerhalen, ik heb geprobeerd om zoveel mogelijk mijn negativiteit voor mezelf te houden en het niet te laten merken.
Heb ik al gehad, heeft me ook zeker geholpen bepaalde dingen beter uit te kunnen leggen, als een klankbord zegmaar.quote:
[..]
En een gesprek met de psycholoog dan? Die mag geen medicijnen uitschrijven. En als je geen medicatie wil dan zal je die sowieso niet krijgen.
Je hebt gelijk, iedereen moet oordelen over dingen en dan zelf bekijken of het waar of onwaar is. Dit is echter normaal maar de meeste mensen zullen niet met alles wat ze horen krijgen gelijk gaan bestuderen of het wel of niet zo is.
Een mooi onderwerp zijn "geesten", sommige zullen er wel in geloven en anderen niet. Dit is iets wat redelijk moeilijk te bewijzen is ( en dus vast te stellen als de echte waarheid ) en dus moet je het maar zelf uitvogelen. De zwakte hierin zit dat als jij denkt dat geesten niet bestaan en ze bestaan wel, dat jij fout zit.
Hopelijk snap je daarmee dat jij ook fout kunt denken en dat niet voor alles een uitgebreide documentatie nodig is.
Dat terzijde, het is normaal om een mening over dingen te hebben. Mensen hebben nou een beeld bij mensen, en jij werkt het beeld op dat jij grote problemen hebt. Als merendeel van de bevolking dit ziet, dan zou je dat kunnen beschouwen als de waarheid, alhoewel hij niet vastgesteld staat. Dat zou je dan later nog kunnen proberen vast te stellen, door mensen die er verstand te van hebben het te laten vaststellen. Je kunt immers niet alles zelf vaststellen, dat is sowieso onmogelijk. Geen mens is perfect en iedereen maakt weleens fouten. Als we 1 ding niet kunnen is onszelf beoordelen tot in de haren.
Ik vind dat je redelijk anders overkomt dan de meesten hier, misschien komt het door de manier waarop je typt en reageert op alles.
Een mooi onderwerp zijn "geesten", sommige zullen er wel in geloven en anderen niet. Dit is iets wat redelijk moeilijk te bewijzen is ( en dus vast te stellen als de echte waarheid ) en dus moet je het maar zelf uitvogelen. De zwakte hierin zit dat als jij denkt dat geesten niet bestaan en ze bestaan wel, dat jij fout zit.
Hopelijk snap je daarmee dat jij ook fout kunt denken en dat niet voor alles een uitgebreide documentatie nodig is.
Dat terzijde, het is normaal om een mening over dingen te hebben. Mensen hebben nou een beeld bij mensen, en jij werkt het beeld op dat jij grote problemen hebt. Als merendeel van de bevolking dit ziet, dan zou je dat kunnen beschouwen als de waarheid, alhoewel hij niet vastgesteld staat. Dat zou je dan later nog kunnen proberen vast te stellen, door mensen die er verstand te van hebben het te laten vaststellen. Je kunt immers niet alles zelf vaststellen, dat is sowieso onmogelijk. Geen mens is perfect en iedereen maakt weleens fouten. Als we 1 ding niet kunnen is onszelf beoordelen tot in de haren.
Ik vind dat je redelijk anders overkomt dan de meesten hier, misschien komt het door de manier waarop je typt en reageert op alles.
Die diagnose is op zich niet zo vreemd na het lezen van jouw relaas hier.quote:
Ik zou schizotypisch en autistisch zijn.
Stemmen horen en dergelijke -> schizotypisch.
In een andere wereld lijken te leven dan de rest -> autistisch.
Wel doet dit topic mij eraan denken hoe "normaal" ik eigenlijk ben geworden de afgelopen 10 jaar. Destijds opende ik ook nog van die tenenkrommende topics, nu heb ik de grootste moeite ze te begrijpen.
Tombstone shadow, stretchin' across my path.
Every time I get some good news, ooh.
There's a shadow on my back.
Every time I get some good news, ooh.
There's a shadow on my back.
Goed om te horenquote:
[..]
Die diagnose is op zich niet zo vreemd na het lezen van jouw relaas hier.
Stemmen horen en dergelijke -> schizotypisch.
In een andere wereld lijken te leven dan de rest -> autistisch.
Wel doet dit topic mij eraan denken hoe "normaal" ik eigenlijk ben geworden de afgelopen 10 jaar. Destijds opende ik ook nog van die tenenkrommende topics, nu heb ik de grootste moeite ze te begrijpen.
we dan
De diagnose: autisme is heel makkelijk te stellen. Dat heeft namelijk iedereen en zeker mensen die tijd door brengen op het FOK!forum.
Los daarvan, ik heb een paar posts gelezen en de openingspost. Ik vind het namelijk een interessant verhaal, en ik denk dat één van de problemen is dat je zelf veel te veel waarde bent gaan hechten aan een concept dat slechts een illusie is, namelijk de "waarheid".
Ik heb in het laatste jaar van mijn studie veel gelezen van Foucault:
http://www.ethische-persp(...)ep_book&SID=284&ID=0
Eén van zijn conclusies is dat kennis en macht gerelateerd zijn. Mensen kunnen de macht krijgen om te bepalen wat kennis is.
Vroeger geloofde je in Sinterklaas. Niet omdat Sinterklaas echt bestond maar omdat mensen die macht over je hadden (mamma en pappa) jou vertelden dat je maar beter braaf moest zijn omdat hij jou anders geen cadeautjes gaf.
Vroeger was de wereld plat. Niet omdat je er toen vanaf viel als je te ver naar het westen vaarde, maar omdat de Kerk als "Almachtig Instituut" had bepaald dat God zo de wereld had geschapen.
Doorredenerend kun je vaststellen dat er geen objectieve waarheid bestaat. Natuurlijk kun je van simpele vaststellingen als: 'van regen wordt je nat' niet heel veel waarheidsconflicten verwachten, maar dat is natuurlijk ook geen spannend discours. Het wordt pas spannend als men partijprogramma's door het CPB gaat doorrekenen, of wanneer bepaalde wetenschappers aangaande klimaatverandering de waarheid in pacht te lijken hebben. Dan moet je beseffen dat wat als waarheid gepresenteerd wordt uiteindelijk terugvloeit op aannames. Zelfs Einsteins relativieteitstheorie is een theorie en nog geen vaststaand feit. Kortom: er wordt door mensen een aanname gedaan en vervolgens wordt dat als waarheid verkocht. En mensen die de macht hebben, of waarvan andere mensen vinden dat ze de kennis hebben, die bepalen welke aannames dan "waarheid" worden.
Dat gezegd hebbend, zijn we nog niet beland bij het eigenlijke probleem dat volgens mij in jouw post doorklinkt. In jouw zoektocht heb je mensen van je afgestoten (vrienden en familie) en ben je op je werk teruggevallen. Dat is natuurlijk ultiem zonde. In het huidige aardse bestaan moet je namelijk vooral zorgen dat je 'meebeweegt' met de kudde. Gewoon je richten op aardse doelen als: leuk huis, leuke mensen om je heen, mooie auto voor de deur en interessante vakanties. De meer diepzinniger levensvragen, dat moet je bewaren voor regenachtige winteravonden voor bij de open haard
Los daarvan, ik heb een paar posts gelezen en de openingspost. Ik vind het namelijk een interessant verhaal, en ik denk dat één van de problemen is dat je zelf veel te veel waarde bent gaan hechten aan een concept dat slechts een illusie is, namelijk de "waarheid".
Ik heb in het laatste jaar van mijn studie veel gelezen van Foucault:
http://www.ethische-persp(...)ep_book&SID=284&ID=0
Eén van zijn conclusies is dat kennis en macht gerelateerd zijn. Mensen kunnen de macht krijgen om te bepalen wat kennis is.
Vroeger geloofde je in Sinterklaas. Niet omdat Sinterklaas echt bestond maar omdat mensen die macht over je hadden (mamma en pappa) jou vertelden dat je maar beter braaf moest zijn omdat hij jou anders geen cadeautjes gaf.
Vroeger was de wereld plat. Niet omdat je er toen vanaf viel als je te ver naar het westen vaarde, maar omdat de Kerk als "Almachtig Instituut" had bepaald dat God zo de wereld had geschapen.
Doorredenerend kun je vaststellen dat er geen objectieve waarheid bestaat. Natuurlijk kun je van simpele vaststellingen als: 'van regen wordt je nat' niet heel veel waarheidsconflicten verwachten, maar dat is natuurlijk ook geen spannend discours. Het wordt pas spannend als men partijprogramma's door het CPB gaat doorrekenen, of wanneer bepaalde wetenschappers aangaande klimaatverandering de waarheid in pacht te lijken hebben. Dan moet je beseffen dat wat als waarheid gepresenteerd wordt uiteindelijk terugvloeit op aannames. Zelfs Einsteins relativieteitstheorie is een theorie en nog geen vaststaand feit. Kortom: er wordt door mensen een aanname gedaan en vervolgens wordt dat als waarheid verkocht. En mensen die de macht hebben, of waarvan andere mensen vinden dat ze de kennis hebben, die bepalen welke aannames dan "waarheid" worden.
Dat gezegd hebbend, zijn we nog niet beland bij het eigenlijke probleem dat volgens mij in jouw post doorklinkt. In jouw zoektocht heb je mensen van je afgestoten (vrienden en familie) en ben je op je werk teruggevallen. Dat is natuurlijk ultiem zonde. In het huidige aardse bestaan moet je namelijk vooral zorgen dat je 'meebeweegt' met de kudde. Gewoon je richten op aardse doelen als: leuk huis, leuke mensen om je heen, mooie auto voor de deur en interessante vakanties. De meer diepzinniger levensvragen, dat moet je bewaren voor regenachtige winteravonden voor bij de open haard
Dat wist ik al, ik begrijp dat mensen liever andere dingen willen doen dan bepaalde onderwerpen te bestuderen. Ik val echter niemand verder lastig met mijn geloof of ideeen, anderen vallen mij wel weer lastig met hun geloof zelfs op zo'n manier dat mijn fysieke lichaam er mogelijk door beschadigd door wordt. Nu is er altijd wel wat beschadiging maar toch neem ik liever geen drugs.quote:
Dit is echter normaal maar de meeste mensen zullen niet met alles wat ze horen krijgen gelijk gaan bestuderen of het wel of niet zo is.
Ik heb er wel eens een topic over geopend in een poging tot dialoog. De lezer heeft echter de keuze om erop te klikken, het door te lezen en erop te reageren. Het is niet zo dat ik geloof dat ik op afstand mensen kan commanderen naar fok.nl te surfen, naar tru te gaan en mijn topic te lezen om er vervolgens op te reageren. Wat ik ook nooit zou willen al was het mogelijk.quote:Een mooi onderwerp zijn "geesten", sommige zullen er wel in geloven en anderen niet. Dit is iets wat redelijk moeilijk te bewijzen is ( en dus vast te stellen als de echte waarheid ) en dus moet je het maar zelf uitvogelen. De zwakte hierin zit dat als jij denkt dat geesten niet bestaan en ze bestaan wel, dat jij fout zit.
Ik vind zelf dat ik niet fout denk, het is een kwestie van geloofskeuze waarbij ik psychiatrie grotendeels als geloof/religie beschouw, waar ik allerlei redenen voor heb bedacht die ik valide vind. Net als bijvoorbeeld een vegatarier het fout vind om te denken dat het goed is om geen vlees te eten. Dan komen er allerlei dingen bij kijken, bijvoorbeeld slagers en veehandelaren zouden geld verliezen, restaurants zouden failliet gaan, supermarkten, het zou allemaal moeten gaan veranderen. Net als de farmaceutische industrie een deel van hun inkomsten mis zouden lopen, maar ook alles eromheen.quote:Hopelijk snap je daarmee dat jij ook fout kunt denken en dat niet voor alles een uitgebreide documentatie nodig is.
Ik wek dat beeld niet op, lezers die dat vinden adhv mijn topic interpreteren dat zo. Een paar jaar terug vond ik dat alles een stuk problematischer, dat wel maar ik ben er nu grotendeels over heen.quote:Dat terzijde, het is normaal om een mening over dingen te hebben. Mensen hebben nou een beeld bij mensen, en jij werkt het beeld op dat jij grote problemen hebt.
Ok, dus volgens jouw redenering zou het Christendom leidend moeten zijn voor de gehele wereld. Immers, zij hebben de meeste mensen die in het Christendom geloven dus wat zij geloven dat waarheid is dat moet iedereen dan maar accepteren. Dan zie ik de waarheid toch liever anders, namelijk dat verschillende religies ieder hun eigen waarheid hebben met dan ook nog eens substromingen enzovoorts.quote:Als merendeel van de bevolking dit ziet, dan zou je dat kunnen beschouwen als de waarheid, alhoewel hij niet vastgesteld staat.
Dat geloof jij, ik denk er weer anders over. Wat ik niet zeker kan beoordelen is hoe iemand datgene wat ik zeg opvat.quote:Als we 1 ding niet kunnen is onszelf beoordelen tot in de haren.
Dat begrijp ik en ik weet ook waarom dat zo is maar daar wil ik verder niet over uitweiden.quote:Ik vind dat je redelijk anders overkomt dan de meesten hier, misschien komt het door de manier waarop je typt en reageert op alles.
Ik geloofde er ook deels in omdat ik graag wilde geloven dat er 1 iemand was die zomaar aan jan en alleman cadeau's gaf. Achteraf had ik liever een boodschap gehoord dat je zelf moet werken om de cadeau's te verdienen, alhoewel het ergens ook wel iets heeft om een kind te doen geloven dat er zo iemand bestaat maar dat dat waarschijnlijk gewoon nep is en zo iemand je voor de gek wil houden. Een goede les om oplichters en dergelijke te herkennen in het leven.quote:
De diagnose: autisme is heel makkelijk te stellen. Dat heeft namelijk iedereen en zeker mensen die tijd door brengen op het FOK!forum.
Los daarvan, ik heb een paar posts gelezen en de openingspost. Ik vind het namelijk een interessant verhaal, en ik denk dat één van de problemen is dat je zelf veel te veel waarde bent gaan hechten aan een concept dat slechts een illusie is, namelijk de "waarheid".
Ik heb in het laatste jaar van mijn studie veel gelezen van Foucault:
http://www.ethische-persp(...)ep_book&SID=284&ID=0
Eén van zijn conclusies is dat kennis en macht gerelateerd zijn. Mensen kunnen de macht krijgen om te bepalen wat kennis is.
[quote]Vroeger geloofde je in Sinterklaas. Niet omdat Sinterklaas echt bestond maar omdat mensen die macht over je hadden (mamma en pappa) jou vertelden dat je maar beter braaf moest zijn omdat hij jou anders geen cadeautjes gaf.
Ik vind wat je noemt niet relevant voor mijn topic voornamelijk omdat ik niet in de middeleeuwen heb geleefd of leef net als iedereen en ook geen lid ben van een religie maar ok.quote:Vroeger was de wereld plat. Niet omdat je er toen vanaf viel als je te ver naar het westen vaarde, maar omdat de Kerk als "Almachtig Instituut" had bepaald dat God zo de wereld had geschapen.
Doorredenerend kun je vaststellen dat er geen objectieve waarheid bestaat.
Ik heb mensen niet afgestoten, ik zie het zelf meer zakelijk en hou het contact minimaal. Nu ik ouder wordt en ik keuzes kan maken omdat ik voldoende informatie heb (per onderwerp dan bezien) zal ik mensen moeten afwijzen die er andere waarheden en onwaarheden op na houden dan waar ik voor kies. Uiteindelijk komt het neer op mijn eigen geluk, ga ik verder met mijn geloof wat mij gelukkig maakt of wijs ik bepaalde delen ervan af wat waardoor ik minder gelukkig zal worden. Ik heb nu eenmaal een bepaalde mate van geluksgevoel nodig om goed te kunnen functioneren.quote:Dat gezegd hebbend, zijn we nog niet beland bij het eigenlijke probleem dat volgens mij in jouw post doorklinkt. In jouw zoektocht heb je mensen van je afgestoten (vrienden en familie) en ben je op je werk teruggevallen. Dat is natuurlijk ultiem zonde. In het huidige aardse bestaan moet je namelijk vooral zorgen dat je 'meebeweegt' met de kudde. Gewoon je richten op aardse doelen als: leuk huis, leuke mensen om je heen, mooie auto voor de deur en interessante vakanties. De meer diepzinniger levensvragen, dat moet je bewaren voor regenachtige winteravonden voor bij de open haard
Dan kan ik kiezen om me de rest van mijn leven proberen aan te passen aan wat ik als onwaarheden beschouw en medicatie te nemen ter compensatie van het gemis van die geluksstofjes of te vertrekken naar elders om te zien of ik daar gelukkig kan zijn. Dan ga ik liever geen leugen leven. En omdat ik uitga van een leven na deze en ik geen materiele bezittingen kan meenemen investeer ik liever meer op het voorbereiden daarop dan al het andere. Ik haal er ook veel plezier en voldoening uit, meer dan wat ik verwacht uit een auto of vakantie te kunnen halen.
Daar pas ik niet tussen omdat ik allerlei redenen heb om die diagnose af te wijzen die ik zal blijven herhalen tot ik voldoende zeker weet dat iemand mijn argumenten begrijpt en deze kan weerleggen. De anderen in zo'n praatgroep hebben zich waarschijnlijk al erbij neergelegd.quote:
Die zijn er wel. Misschien is er zoiets als een praatgroep voor mensen met een schizotypische persoonlijkheid.
Ik zie ook niet echt een reden om te twijfelen aan de diagnose. Zelfs normaal communiceren op een forum lijkt hem redelijk lastig af te gaan. Dit is overigens niet bedoeld als userbash, maar slechts een observatie.quote:
[..]
Die diagnose is op zich niet zo vreemd na het lezen van jouw relaas hier.
Stemmen horen en dergelijke -> schizotypisch.
In een andere wereld lijken te leven dan de rest -> autistisch.
Wel doet dit topic mij eraan denken hoe "normaal" ik eigenlijk ben geworden de afgelopen 10 jaar. Destijds opende ik ook nog van die tenenkrommende topics, nu heb ik de grootste moeite ze te begrijpen.
Het gaat niet om de diagnose maar om eventuele raakvlakken die je met die mensen wel of niet hebt. Als het mensen zijn die ook psychoses hebben en dergelijke, dan kan zelfs jij die raakvlakken niet ontkennen.quote:
[..]
Daar pas ik niet tussen omdat ik allerlei redenen heb om die diagnose af te wijzen die ik zal blijven herhalen tot ik voldoende zeker weet dat iemand mijn argumenten begrijpt en deze kan weerleggen. De anderen in zo'n praatgroep hebben zich waarschijnlijk al erbij neergelegd.
|
|
