Beursvloer #230 - central bankers' paradise

quote:

Op zondag 9 september 2012 20:04 schreef MrUnchained het volgende:

[..]

Ja ik zou ook niet heel gelukkig zijn met 30y US bonds. Aan de andere kant, kijk naar Japan, dan heeft de financierbaarheid van de US nog genoeg ruimte om lang te blijven stimuleren. Ze harken momenteel wat geld binnen met o.a. BTW verhoging (die nog steeds laag is).

Wellicht is de komende black swan wel juist een die al vele malen voorspeld is: de daadwerkelijke collapse van de Japanse overheid. Met een verdere vergrijzing en afbouw pensioengelden zie ik niet wie al die Japanse bonds blijven kopen. Maar ja timing he...

Japan, dat noemen ze weleens "a bug in search of a windscreen".

Ook alweer een paar jaar oud dit plaatje, maar een aantal pensioenfondsen daar zijn al netto verkopers geworden.

De ultieme "blanket" black swan is natuurlijk dit: de mythe van een omnipotente overheid/ centrale bank wordt doorbroken.

Waar dat eerst gebeurt en wat het gaat triggeren dat weet niemand, maar momenteel is de perceptie dat er heel weinig risico in de markt is omdat er altijd een overheid of centrale bank is die het wel zal backstoppen. Zodra die mythe wordt doorbroken verwacht ik niets minder dan blinde paniek.

quote:

Op zondag 9 september 2012 20:09 schreef SeLang het volgende:

[..]

Japan, dat noemen ze weleens "a bug in search of a windscreen".

Ook alweer een paar jaar oud dit plaatje, maar een aantal pensioenfondsen daar zijn al netto verkopers geworden.

Ja in de btw zit nog wat ruimte. Per saldo is een btw verhoging haast hetzelfde als een hair cut op de bonds, omdat al de japanners toch stapels van die bonds hebben liggen. Ze hebben in ieder geval erg veel talent voor het bouwen van een ponzi scheme.

quote:

Op zondag 9 september 2012 20:16 schreef MrUnchained het volgende:

[..]

Ja in de btw zit nog wat ruimte. Per saldo is een btw verhoging haast hetzelfde als een hair cut op de bonds, omdat al de japanners toch stapels van die bonds hebben liggen. Ze hebben in ieder geval erg veel talent voor het bouwen van een ponzi scheme.

Volgens mij kunnen ze het probleem in Japan gewoon oplossen door een gigantische inheritance tax in te voeren. Het zou me niets verbazen als dat de trend gaat worden de komende jaren, en niet alleen in Japan (denk aan al die babyboomers met afbetaalde huizen... dat is gewoon de logische target).

quote:

Op zondag 9 september 2012 20:14 schreef SeLang het volgende:
De ultieme "blanket" black swan is natuurlijk dit: de mythe van een omnipotente overheid/ centrale bank wordt doorbroken.

Waar dat eerst gebeurt en wat het gaat triggeren dat weet niemand, maar momenteel is de perceptie dat er heel weinig risico in de markt is omdat er altijd een overheid of centrale bank is die het wel zal backstoppen. Zodra die mythe wordt doorbroken verwacht ik niets minder dan blinde paniek.

Zolang de overheid bereid is om de inflatie hoog op te laten lopen, zijn de backstop powers van de overheid en de centrale bank financieel gezien haast ongelimiteerd.

Niet dat je daar als burger erg gelukkig van wordt...Daar zit denk ik ook de trigger. Ik denk dat het systeem eerder door burgerlijke ongehoorzaamheid zal crashen dan dat partijen op een gegeven moment de US (of Duitsland etc) niet meer zouden willen financieren. Burgers beseffen dat ze eigenlijk niets te vertellen hebben in een democratie, zeker een democratie als in de US. Daarnaast is er een besef dat de ongelijkheid wel tot erg grote hoogte is gestegen. Als vervolgens de werkloosheid op blijft lopen of de inflatie mensen failliet maakt, dan zie ik de opstanden wel komen. Als de overheid niet meer door de burgers wordt gesteund is ook de macht van het instituut verdwenen.

quote:

Op zondag 9 september 2012 20:22 schreef SeLang het volgende:

[..]

Volgens mij kunnen ze het probleem in Japan gewoon oplossen door een gigantische inheritance tax in te voeren. Het zou me niets verbazen als dat de trend gaat worden de komende jaren, en niet alleen in Japan (denk aan al die babyboomers met afbetaalde huizen... dat is gewoon de logische target).

Dat is inderdaad wel een mooie subtiele manier. Moet wel het belastingvrije schenken beperkt worden. Die groep is ook relatief gezien veel te rijk... Op het juiste moment toevallig de grootste asset bubble allertijden mee hebben mogen maken. Schande! En dan maar vol blijven houden dat er echt voor gewerkt is...

Ik denk wel dat de inheritance tax ook dramatisch voor de koopkracht is. Volgens mij hebben de jonge Japanners amper geld. Als dan hun dode ouders al hun japanse bonds onafgelost aan de overheid moeten teruggeven, dan komt er weinig te besteden geld meer in de Japanse economie. Per saldo is het natuurlijk logisch dat als de Japanse burgers de grootste houders van de bonds zijn, dat het gewoon een kwestie van wegstrepen van assets aan de bedrijven/burger kant is om het overheidsprobleem op te lossen. Of je dat nu op een subtiele belasting manier doet of gewoon in een simpele brief naar al je burgers, waarin je zegt niet het volledige bedrag af te lossen, maakt niet zoveel uit.

quote:

Op zondag 9 september 2012 20:30 schreef MrUnchained het volgende:

[..]

Zolang de overheid bereid is om de inflatie hoog op te laten lopen, zijn de backstop powers van de overheid en de centrale bank financieel gezien haast ongelimiteerd.

Nou nee. Hoge inflatie maakt het systeem instabiel. Je kunt inflatie wel stabiel houden op een lage target (2 of 3%) maar niet op een hoge target omdat dat gedragsveranderingen uitlokt die zichzelf versterken (kapitaalvlucht, loonspiraal, etc). Dit is ook heel slecht voor de economie waardoor belastinginkomsten weer verder tegenvallen en de overheid weer meer moet lenen, etc etc. Ook komt de reële rente doorgaans hoger te liggen bij hogere inflatie waardoor schuld nog minder betaalbaar wordt. Kijk naar die catastrofe van de jaren '70 en wat er voor nodig was om dat weer onder controle te krijgen!

Het is niet voor niets dat centrale banken wereldwijd allemaal een lage inflatie targeten. Net genoeg om inclusief foutmarge niet in deflatie terecht te komen maar niet veel hoger dan dat. En dus ook om het eindspel zo lang mogelijk uit te stellen hebben zij daarom een incentive om inflatie laag te houden. Als de inflatie te ver oploopt dan is het spel heel snel afgelopen.

quote:

Op zondag 9 september 2012 20:45 schreef SeLang het volgende:

[..]

Nou nee. Hoge inflatie maakt het systeem instabiel. Je kunt inflatie wel stabiel houden op een lage target (2 of 3%) maar niet op een hoge target omdat dat gedragsveranderingen uitlokt die zichzelf versterken (kapitaalvlucht, loonspiraal, etc). Dit is ook heel slecht voor de economie waardoor belastinginkomsten weer verder tegenvallen en de overheid weer meer moet lenen, etc etc. Ook komt de reële rente doorgaans hoger te liggen bij hogere inflatie waardoor schuld nog minder betaalbaar wordt. Kijk naar die catastrofe van de jaren '70 en wat er voor nodig was om dat weer onder controle te krijgen!

Het is niet voor niets dat centrale banken wereldwijd allemaal een lage inflatie targeten. Net genoeg om inclusief foutmarge niet in deflatie terecht te komen maar niet veel hoger dan dat. En dus ook om het eindspel zo lang mogelijk uit te stellen hebben zij daarom een incentive om inflatie laag te houden. Als de inflatie te ver oploopt dan is het spel heel snel afgelopen.

Ja ok, klopt. Maar het is ook maar net wat de definitie van het eindspel is. Uiteindelijk moet dat volgens mij vanuit de burgers ontstaan. Zolang er nog maar iemand bereid is om de overheid te financieren, kan de overheid gewoon doorgaan. Ook bij hoge inflatie of steeds verder stijgende kosten. De kracht van de overheid om de burgers totaal uit te kleden is oneindig zolang er geen opstand is. Daar zit volgens mij zoveel ruimte, dat de theoretische financierbaarheid veel langer standhoudt dan dat de burgers de overheid zullen toestaan het beleid voort te zetten.

quote:

Op zondag 9 september 2012 20:39 schreef MrUnchained het volgende:

[..]

Dat is inderdaad wel een mooie subtiele manier. Moet wel het belastingvrije schenken beperkt worden. Die groep is ook relatief gezien veel te rijk... Op het juiste moment toevallig de grootste asset bubble allertijden mee hebben mogen maken. Schande! En dan maar vol blijven houden dat er echt voor gewerkt is...

Ik denk wel dat de inheritance tax ook dramatisch voor de koopkracht is. Volgens mij hebben de jonge Japanners amper geld. Als dan hun dode ouders al hun japanse bonds onafgelost aan de overheid moeten teruggeven, dan komt er weinig te besteden geld meer in de Japanse economie. Per saldo is het natuurlijk logisch dat als de Japanse burgers de grootste houders van de bonds zijn, dat het gewoon een kwestie van wegstrepen van assets aan de bedrijven/burger kant is om het overheidsprobleem op te lossen. Of je dat nu op een subtiele belasting manier doet of gewoon in een simpele brief naar al je burgers, waarin je zegt niet het volledige bedrag af te lossen, maakt niet zoveel uit.

Het handige is natuurlijk dat het meeste vermogen van burgers in hun huizen zit. En dat is niet verplaatsbaar naar het buitenland ofzo, dus makkelijk te confisqueren! (Mede om die reden huur ik, maar dat is weer een andere discussie).

Ja, zo'n inheritance tax is natuurlijk jammer voor de erfgenamen die dat geld niet (direct) kunnen besteden. Dat is het probleem van decennialang misallocatie van kapitaal ("bridges to nowhere bouwen om de economie te stimuleren"). Het heeft weinig productiefs opgeleverd maar de schuld blijft staan. En die schuld is een voorschot op toekomstige welvaart.

quote:

Op zondag 9 september 2012 20:56 schreef SeLang het volgende:

[..]

Het handige is natuurlijk dat het meeste vermogen van burgers in hun huizen zit. En dat is niet verplaatsbaar naar het buitenland ofzo, dus makkelijk te confisqueren! (Mede om die reden huur ik, maar dat is weer een andere discussie).

Ja, zo'n inheritance tax is natuurlijk jammer voor de erfgenamen die dat geld niet (direct) kunnen besteden. Dat is het probleem van decennialang misallocatie van kapitaal ("bridges to nowhere bouwen om de economie te stimuleren"). Het heeft weinig productiefs opgeleverd maar de schuld blijft staan. En die schuld is een voorschot op toekomstige welvaart.

Hahaha ik vind het wel een goede instelling om in deze tijd van half failliete overheden er op te rekenen dat de overheid zoveel mogelijk van je af zal proberen te pakken!

quote:

Op zondag 9 september 2012 20:52 schreef MrUnchained het volgende:

[..]

Ja ok, klopt. Maar het is ook maar net wat de definitie van het eindspel is. Uiteindelijk moet dat volgens mij vanuit de burgers ontstaan. Zolang er nog maar iemand bereid is om de overheid te financieren, kan de overheid gewoon doorgaan. Ook bij hoge inflatie of steeds verder stijgende kosten. De kracht van de overheid om de burgers totaal uit te kleden is oneindig zolang er geen opstand is. Daar zit volgens mij zoveel ruimte, dat de theoretische financierbaarheid veel langer standhoudt dan dat de burgers de overheid zullen toestaan het beleid voort te zetten.

Ja bij zo'n uitkleed scenario is de overheid vooral afhankelijk van "captive investors" zoals pensioenfondsen die misschien wel verplicht een bepaald percentage van hun assets in staatsschuld moeten beleggen. Je ziet dat natuurlijk nu al gebeuren dat de pensioenfondsen worden geplunderd en dat (verplichte!) premies omhoog gaan en uitkeringen omlaag.

Maar je kunt zoals ik al schreef dit spel het langste rekken bij een lage inflatie omdat dat beter is voor economische groei (dus uit je schuld groeien, of in elk geval inlopen door stijgende belastinginkomsten) en omdat het doorgaans lijdt tot lagere reële rente (dit is wat de schuld erodeert, niet hoge inflatie persé) en ook omdat inderdaad de mensen minder snel in opstand zullen komen dan bij een instabiel inflatoir scenario.

Ik zet mijn alu-hoedje even op:

Ik denk dat de Black Swan is, dat wat we eigenlijk al weten, nog nooit eerder in de geschiedenis alles met elkaar verbonden is geweest. De inflatie is laag omdat al dat geld zijn weg zoekt in van alles en nog wat, vastgoed, obligaties, aandelen en derivaten bv.

Geld verdwijnt alleen als je het aflost en dat gaat niet zo snel. De rente, riskpremie, staat natuurlijk op dit moment in geen verhouding tot het risico. We zijn nog steeds aan het bouwen aan de obligatiebubble. Veel assets hebben een veel te hoge waardering.

Met al dat bezuinigen versnellen we het proces richting defaults, deflatoir. Als de defaults komen blijken de onderlinge connecties, zoals al de angst bij Griekenland was.

Op dat moment gaat geld razendsnel zijn weg zoeken uit derivaten en vastgoed etc. naar commodities, op zoek naar veiligheid en rendement. Dan krijgen de goldbugs hun gelijk. Vervolgens vindt het geld zijn weg naar de consument en ontstaat er mi hoge prijsinflatie in voedsel en energie, omdat bubbles (obligaties, derivaten en vastgoed) leeglopen EN de snelheid van het geld toeneemt.

Zit er ergens een fout in deze redenatie?

quote:

Op zondag 9 september 2012 18:07 schreef MrUnchained het volgende:
Er gaat alleen geprint worden als de duration van overheidsschulden hoog genoeg is. Ik heb er geen goed beeld van, maar het zou interessant zijn om te volgen hoe de duration van de US, UK, Duitsland en Frankrijk zich bewegen. Als dat oploopt, indiceert het iig dat overheden bereid zijn om op de inflatieknop te drukken.

De duration van een overheidsschuld is de gemiddelde looptijd van de verschillende obligatie uitgiften. Jouw opmerkingen suggereren dat de bepaling van die looptijden een belangrijk middel zouden zijn bij het kontroleren van inflatie.

Ik meen dat dit niet zo is. Ik geloof ook niet dat de centrale banken dit zo zien. Het heeft meer een incidentele/defensieve functie zoals in 'operation twist'. Overheidsschulden zijn dermate hoog, dat de duration ervan slechts moeizaam te veranderen valt, aangezien je dit alleen kan beinvloeden met uitgifte of terugkopen van obligatie pakketten, dus in de marge.

Het uitgeven/terugkopen van overheidspapier op zichzelf is van veel grotere invloed op inflatie als de looptijd daarvan.

quote:

Op zondag 9 september 2012 19:22 schreef SeLang het volgende:
Bij hoge inflatie zou je voor aandelen dan tzt een aardig instappunt kunnen krijgen na een selloff en sterke P/E compressie. Eind jaren '70 /begin '80 boden ook een prachtig lange termijn instappunt. Wat dat betreft zou ik graag een dergelijk stagflatie scenario herhalen. 1982 was een beter instappunt dan The Great Depression.

Ik las onlangs een artikel uit 1977 waarin zelfs Warren Buffett negatief lijkt geworden over aandelen (obligaties en goud had hij toen al lang afgeschreven) vanwege inflatie: http://www.scribd.com/doc(...)-the-Equity-Investor Hierin legt hij uit waarom aandelen een slechte inflatie-hedge zijn (bij hoge inflatie). Zelfs op de lange termijn.

Ik heb nog wel een vraagteken bij het omkeerpunt 1982 dat je noemt. Het herstel van de aandelenmarkt liep toen synchroon met het herstel van de economie, wat op diens beurt (hoogstwaarschijnlijk) bepaald werd door het onder kontrole krijgen van de inflatie. Dit succes wordt toegedicht aan het optreden van Paul Volcker.

Het feit dat er zo'n krachtdadige leider opstaat en de juiste akties onderneemt, heeft een onvoorspelbaar karakter. Je zou het een (positieve) Black Swan kunnen noemen. Als je bij een hoge inflatie, doch een lage marktwaardering breed in aandelen stapt, is dat in feite een gok dat de onderliggende economische problemen opnieuw worden erkend en opgelost op afzienbare termijn.

quote:

Op maandag 10 september 2012 06:04 schreef jaco het volgende:

[..]

De duration van een overheidsschuld is de gemiddelde looptijd van de verschillende obligatie uitgiften. Jouw opmerkingen suggereren dat de bepaling van die looptijden een belangrijk middel zouden zijn bij het kontroleren van inflatie.

Ik meen dat dit niet zo is. Ik geloof ook niet dat de centrale banken dit zo zien. Het heeft meer een incidentele/defensieve functie zoals in 'operation twist'. Overheidsschulden zijn dermate hoog, dat de duration ervan slechts moeizaam te veranderen valt, aangezien je dit alleen kan beinvloeden met uitgifte of terugkopen van obligatie pakketten, dus in de marge.

Het uitgeven/terugkopen van overheidspapier op zichzelf is van veel grotere invloed op inflatie als de looptijd daarvan.

MrUnchained bedoelt denk ik (terecht) dat als de overheid schuld wil "weg inflateren" door middel van hoge inflatie dat ze dan eerst de gemiddelde maturity van de schuld zal moet verlengen. Als de duration slechts een paar jaar is dan bereik je weinig met inflatie omdat die tijd te kort is om de schuld flink uit te hollen. En als je na maturity de schuld dan gaat doorrollen betaal je enorme rentes die compenseren voor de verwachte inflatie. De truuk is dus om eerst alle schuld in lange maturities te stoppen terwijl de inflatieverwachting (en dus reële rente) nog laag zijn. Daarna zijn de investeerders "gevangen".

quote:

Op maandag 10 september 2012 07:30 schreef jaco het volgende:

Ik heb nog wel een vraagteken bij het omkeerpunt 1982 dat je noemt. Het herstel van de aandelenmarkt liep toen synchroon met het herstel van de economie, wat op diens beurt (hoogstwaarschijnlijk) bepaald werd door het onder kontrole krijgen van de inflatie. Dit succes wordt toegedicht aan het optreden van Paul Volcker.

Het feit dat er zo'n krachtdadige leider opstaat en de juiste akties onderneemt, heeft een onvoorspelbaar karakter. Je zou het een (positieve) Black Swan kunnen noemen. Als je bij een hoge inflatie, doch een lage marktwaardering breed in aandelen stapt, is dat in feite een gok dat de onderliggende economische problemen opnieuw worden erkend en opgelost op afzienbare termijn.

1982 was de bodem van de Shiller P/E in die cyclus en logischerwijs ligt die op het punt waar dingen weer beter beginnen te gaan. Natuurlijk is zo'n instappunt een droom maar je moet dan heel veel geluk hebben want zo'n exact tijdstip is inherent onvoorspelbaar. Maar je hoeft ook niet op de bodem in te stappen. Elke instap tussen eind jaren '70 en begin jaren '80 was een goed lange termijn instappunt geweest.

quote:

Op zondag 9 september 2012 21:16 schreef iamcj het volgende:
Ik zet mijn alu-hoedje even op:

Ik denk dat de Black Swan is, dat wat we eigenlijk al weten, nog nooit eerder in de geschiedenis alles met elkaar verbonden is geweest. De inflatie is laag omdat al dat geld zijn weg zoekt in van alles en nog wat, vastgoed, obligaties, aandelen en derivaten bv.

Geld verdwijnt alleen als je het aflost en dat gaat niet zo snel. De rente, riskpremie, staat natuurlijk op dit moment in geen verhouding tot het risico. We zijn nog steeds aan het bouwen aan de obligatiebubble. Veel assets hebben een veel te hoge waardering.

Met al dat bezuinigen versnellen we het proces richting defaults, deflatoir. Als de defaults komen blijken de onderlinge connecties, zoals al de angst bij Griekenland was.

Op dat moment gaat geld razendsnel zijn weg zoeken uit derivaten en vastgoed etc. naar commodities, op zoek naar veiligheid en rendement. Dan krijgen de goldbugs hun gelijk. Vervolgens vindt het geld zijn weg naar de consument en ontstaat er mi hoge prijsinflatie in voedsel en energie, omdat bubbles (obligaties, derivaten en vastgoed) leeglopen EN de snelheid van het geld toeneemt.

Zit er ergens een fout in deze redenatie?

Om te beginnen geloof ik niet in het totale ineenstortings/ armageddon verhaal dat je vaak leest. We praten hier niet over een kernoorlog of meteorietinslag waarbij alle productiemiddelen vernietigd zijn. Alle huizen staan er nog, alle fabrieken ook, er kan genoeg voedsel worden verbouwd, etc. Er verplaatsen alleen een aantal eigendomstitels. Daarmee wil ik het probleem relativeren maar niet bagatelliseren want natuurlijk is zo'n deflatoire bust erg distruptief.

Het feit dat productiemiddelen en voorraden er nog steeds zijn terwijl veel virtuele welvaart is verdwenen en dus vraag naar veel producten vermindert impliceert overcapaciteit en een deflatoire uitkomst. Vrijwel alle assets zullen dalen tov cash.

De slechtste belegging in dit scenario is waarschijnlijk industriële commodities zoals staal, koper etc omdat er minder vraag zal zijn naar dingen zoals auto's en construction. Je ziet dat nu al gebeuren in China terwijl dat alleen nog maar een groeivertraging is. Ook de olieprijs zie ik inzakken in dat scenario door minder vraag uit de industrie en het instorten van de discretionary vraag naar benzine (plezierritjes e.d.)

Vrijwel alle assets zullen dalen ten opzichte van cash. Wel kun je je zorgen maken of je girale cash op de bank wel veilig is op de bank, vooral als het veel is. Bankbiljetten in een kluis is dan beter.

Als het heel ernstig wordt en banken insolvent raken door ingestorte assetprijzen dan verwacht ik dat de overheid opname restricties oplegt, bijvoorbeeld dat je maar ¤1000 per maand mag opnemen. Dat is natuurlijk deflatoir als de pest dus misschien bevriezen ze alleen cash boven een bepaalde vermogensgrens, maar dat is dus iets waar je je zorgen over moet maken. Ook verwacht ik dat er in dat geval beslag wordt gelegd op rekeningen in buitenlandse valuta en goud.

Als de rechtsorde instort: all bets are off! Het belangrijkste is dan dat je deel uitmaakt van een community van mensen waar je op kunt vertrouwen, toegang tot primaire levensbehoeften en wapens om die te verdedigen tegen andere groepen.

quote:

Op maandag 10 september 2012 10:31 schreef SeLang het volgende:

[..]

Om te beginnen geloof ik niet in het totale ineenstortings/ armageddon verhaal dat je vaak leest. We praten hier niet over een kernoorlog of meteorietinslag waarbij alle productiemiddelen vernietigd zijn. Alle huizen staan er nog, alle fabrieken ook, er kan genoeg voedsel worden verbouwd, etc. Er verplaatsen alleen een aantal eigendomstitels. Daarmee wil ik het probleem relativeren maar niet bagatelliseren want natuurlijk is zo'n deflatoire bust erg distruptief.

Het feit dat productiemiddelen en voorraden er nog steeds zijn terwijl veel virtuele welvaart is verdwenen en dus vraag naar veel producten vermindert impliceert overcapaciteit en een deflatoire uitkomst. Vrijwel alle assets zullen dalen tov cash.

De slechtste belegging in dit scenario is waarschijnlijk industriële commodities zoals staal, koper etc omdat er minder vraag zal zijn naar dingen zoals auto's en construction. Je ziet dat nu al gebeuren in China terwijl dat alleen nog maar een groeivertraging is. Ook de olieprijs zie ik inzakken in dat scenario door minder vraag uit de industrie en het instorten van de discretionary vraag naar benzine (plezierritjes e.d.)

Vrijwel alle assets zullen dalen ten opzichte van cash. Wel kun je je zorgen maken of je girale cash op de bank wel veilig is op de bank, vooral als het veel is. Bankbiljetten in een kluis is dan beter.

Als het heel ernstig wordt en banken insolvent raken door ingestorte assetprijzen dan verwacht ik dat de overheid opname restricties oplegt, bijvoorbeeld dat je maar ¤1000 per maand mag opnemen. Dat is natuurlijk deflatoir als de pest dus misschien bevriezen ze alleen cash boven een bepaalde vermogensgrens, maar dat is dus iets waar je je zorgen over moet maken. Ook verwacht ik dat er in dat geval beslag wordt gelegd op rekeningen in buitenlandse valuta en goud.

Als de rechtsorde instort: all bets are off! Het belangrijkste is dan dat je deel uitmaakt van een community van mensen waar je op kunt vertrouwen, toegang tot primaire levensbehoeften en wapens om die te verdedigen tegen andere groepen.

Ik ook niet, de werkelijk economie is er gewoon. Daarom ben ik ook voor zo snel mogelijk verlies nemen, zodat het vertrouwen daadwerkelijk hersteld kan worden.

Als ik geld leen voor een taxi, maar ik rij hem de volgende dag in de prak, kan ik er geen geld mee verdienen. De bouwer van de taxi heeft zijn geld. Ik default, mijn bank moet verlies nemen, maar het geld an sich staat gewoon bij een andere bank en heeft verder geen invloed.

Landen gaan nu bezuinigen met mogelijk als gevolg krimpende economieën, afnemend vertrouwen en uiteindelijk weer oplopende rente's op de obligatiemarkt. Op dat moment staan grondstoffen en olie laag. De laatste uitweg is default, obligaties wil mogelijk niemand meer wat van weten, een bubble van 30 jaar.

Al dat geld uit de imploderende financiële sector verdwijnt mi niet, het komt terecht in de echte economie op zoek naar rendement. Olie, grondstoffen en aandelen staan dan laag en de volgende bubbles lopen vol. Producten worden duurder, wij eisen hogere lonen en prijsinflatie is een feit.

Als voorbeeld: de huidige olieprijs slaat op dit moment ook nergens op. De productie is op het hoogste punt ooit en de wereld remt af, staat op de rem.

quote:

Geachte heer .......,

Goed nieuws! Vanaf 1 oktober verlaagt Binck de tarieven. Als belegger bij Binck gaat u dus fors minder betalen. Dit doen we met twee tariefstructuren: Binck Basic en Binck Active. Voor Binck Basic hebben we het bewaarloon afgeschaft en bij Binck Active hebben we de transactietarieven extreem verlaagd.

BINCK BASIC – GEEN BEWAARLOON
Belegt u voornamelijk in aandelen, beleggingsfondsen, trackers of obligaties en doet u een bescheiden aantal transacties per jaar? Dan bent u met Binck Basic het goedkoopst uit. Vanaf 1 oktober blijft u beleggen tegen de huidige lage tarieven, met één groot verschil: u betaalt geen bewaarloon meer.
BINCK ACTIVE – EXTREEM LAGE TARIEVEN
Handelt u actief in opties, Turbo’s, Sprinters, futures of aandelen, dan is Binck Active voor u het meest voordelig. De transactietarieven zijn namelijk blijvend, fors verlaagd. Zo betaalt u slechts ¤1,95 voor een optiecontract, Turbo’s en Sprinters verhandelt u vanaf ¤6 en aandelen vanaf ¤9. Naast deze tarieven betaalt u een service fee van maximaal 0,2% per jaar, voorheen het bewaarloon. Met Binck Active krijgt u overigens exclusief toegang tot Binck360, ons nieuwe hypermoderne handelsplatform.

Net deze mail tegengekomen. Grappig, want een aantal weken terug had ik nog geklaagd over het bewaarloon.

quote:

Op maandag 10 september 2012 06:04 schreef jaco het volgende:

[..]

De duration van een overheidsschuld is de gemiddelde looptijd van de verschillende obligatie uitgiften. Jouw opmerkingen suggereren dat de bepaling van die looptijden een belangrijk middel zouden zijn bij het kontroleren van inflatie.

Ik meen dat dit niet zo is. Ik geloof ook niet dat de centrale banken dit zo zien. Het heeft meer een incidentele/defensieve functie zoals in 'operation twist'. Overheidsschulden zijn dermate hoog, dat de duration ervan slechts moeizaam te veranderen valt, aangezien je dit alleen kan beinvloeden met uitgifte of terugkopen van obligatie pakketten, dus in de marge.

Het uitgeven/terugkopen van overheidspapier op zichzelf is van veel grotere invloed op inflatie als de looptijd daarvan.

Ik bedoelde wat SeLang hierboven ook al zei. De overheid zal als strategische speler in ieder geval haar duration willen verhogen op het moment dat ze vreest dat inflatie in de toekomst op zal gaan lopen of dat ze weet dat ze zelf in de toekomst waarschijnlijk maatregelen zal gaan nemen die inflationair zijn. Met een huidige duration van rond de 4 jaar in de US is het ook niet zo lastig om dat binnen een redelijke periode te verhogen.

quote:

Op zondag 9 september 2012 18:07 schreef MrUnchained het volgende:

[..]

Er gaat alleen geprint worden als de duration van overheidsschulden hoog genoeg is.

Misschien betekent een dalende duration eigenlijk wel dat er al geprint wordt. De looptijd van cash is immers nul, hoe korter de looptijd, hoe dichterbij cash.

quote:

Op maandag 10 september 2012 12:46 schreef iamcj het volgende:

[..]

Ik ook niet, de werkelijk economie is er gewoon. Daarom ben ik ook voor zo snel mogelijk verlies nemen, zodat het vertrouwen daadwerkelijk hersteld kan worden.

Als ik geld leen voor een taxi, maar ik rij hem de volgende dag in de prak, kan ik er geen geld mee verdienen. De bouwer van de taxi heeft zijn geld. Ik default, mijn bank moet verlies nemen, maar het geld an sich staat gewoon bij een andere bank en heeft verder geen invloed.

Landen gaan nu bezuinigen met mogelijk als gevolg krimpende economieën, afnemend vertrouwen en uiteindelijk weer oplopende rente's op de obligatiemarkt. Op dat moment staan grondstoffen en olie laag. De laatste uitweg is default, obligaties wil mogelijk niemand meer wat van weten, een bubble van 30 jaar.

Al dat geld uit de imploderende financiële sector verdwijnt mi niet, het komt terecht in de echte economie op zoek naar rendement. Olie, grondstoffen en aandelen staan dan laag en de volgende bubbles lopen vol. Producten worden duurder, wij eisen hogere lonen en prijsinflatie is een feit.

Als voorbeeld: de huidige olieprijs slaat op dit moment ook nergens op. De productie is op het hoogste punt ooit en de wereld remt af, staat op de rem.

Ik ben geen geldcreatie/geldomloopsnelheid/kredietverlening expert, dus wellicht snap ik het niet. Maar mijn gevoel zegt dat het geld uit de imploderende financiele sector in veel gevallen wel verdwijnt en dat niet perse inflationair hoeft te zijn en in ieder geval niet een van de belangrijkste factoren voor potentiele inflatie. In de basis zou ik zeggen dat de kredietverlenings/hypothekerings multiple op assets dalende is wat deflationair voor asset prijzen is (en de centrale banken proberen dat te compenseren met inflationair gedrag). Dat is volgens mij de basis van de imploderende financiele sector en dat geld zie ik niet echt richting de echte economie verschuiven, het is er gewoon niet meer.

quote:

Op maandag 10 september 2012 19:26 schreef MrUnchained het volgende:

[..]

wat deflationair voor asset prijzen is

Natuurlijk is er een prijsdaling in assets als de kredietkraan dicht gaat. Maar als je het tijdens booms over inflatie hebt, wijzen mensen meestal naar de CPI, dus daar zullen we nu ook naar moeten kijken. Daar zie ik geen deflatie in. In olieprijzen ook niet.

quote:

Op maandag 10 september 2012 07:30 schreef jaco het volgende:
Ik las onlangs een artikel uit 1977 waarin zelfs Warren Buffett negatief lijkt geworden over aandelen (obligaties en goud had hij toen al lang afgeschreven) vanwege inflatie: http://www.scribd.com/doc(...)-the-Equity-Investor Hierin legt hij uit waarom aandelen een slechte inflatie-hedge zijn (bij hoge inflatie). Zelfs op de lange termijn.

Leuk artikel maar ik vind de conclusie niet helemaal zaligmakend. Buffett begint zijn betoog immers vanuit een constatering van redelijk constante ROE over een periode van 30 jaar en gaat uit van investeringen op de boekwaarde wat imo een slecht uitgangspunt is om de echte yield te meten. Daarnaast noemt hij een serie redenen die niet stroken met de efficiente markthypothese aangezien je bijvoorbeeld verwacht dat obligatiehouders inflatie inprijzen en een stijgende inflatie niet bijvoorbeeld de ratings van een bedrijf in gevaar brengt. Het enige argument wat ik echt hout vind snijden is dat hoge inflatie i.c.m. constant blijvende belastingen een grotere aanslag vormen op de reeele rendementen. Voor een buy&hold constructie met achtergestelde belastingen zou het dus weinig uitmaken (op dividenden na) en dit verklaart m.i. ook waarom er bijna niet over dit verschijnsel geschreven wordt.

Waar traden jullie eigenlijk het meeste mee, aandelen of optie-put/calls ?

quote:

Op maandag 10 september 2012 19:07 schreef MrUnchained het volgende:

[..]

Ik bedoelde wat SeLang hierboven ook al zei. De overheid zal als strategische speler in ieder geval haar duration willen verhogen op het moment dat ze vreest dat inflatie in de toekomst op zal gaan lopen of dat ze weet dat ze zelf in de toekomst waarschijnlijk maatregelen zal gaan nemen die inflationair zijn. Met een huidige duration van rond de 4 jaar in de US is het ook niet zo lastig om dat binnen een redelijke periode te verhogen.

Ik snap je opmerking, maar ik geloof niet dat de overheid besluiten neemt over de duration van haar staatsleningen om zichzelf voor inflatie te positioneren. Het begrip 'overheid' moet je hier precies definieren. Die bestaat in dit verband uit twee spelers: de centrale bank en de gekozen regering. Een regering zal uitgaven willen verhogen en belastingen willen verlagen in een poging om haar beleid vorm te geven en herkozen te worden. Hierbij zal ze misschien bewust inflatie willen riskeren om het onstane tekort weg te inflateren. (Hoewel regeringen trouwens ook hard afgerekend worden op het onstaan van hyper-inflatie, wat bijvoorbeeld bij de revoluties in het midden-oosten een grote rol speelde).

De centrale bank wordt echter afgerekend op het succes waarmee ze inflatie weet te bestrijden. Dit is in de meeste landen de belangrijkste opdracht voor de centrale bank. Ik denk niet dat de centrale bankiers opdrachten aannemen van politici om een bewust inflattoire actie te faciliteren. In Zimbabwe misschien wel, maar in volwassen economieen kom je met zo'n aanname in de sfeer van conspiracy-theories.

Ik ken eerlijk gezegd geen artikel of boek over het bepalen van durations bij nieuwe uitgiftes van staatsleningen. Ik geloof echter niet dat dit beleidskeuzes zijn, maar dat het meer een cashflow planning is: welke uitgaven moeten er gefinancierd worden, welke oude leningen moeten binnenkort afgelost worden, etcetera. Ook hangt het af van de vraag vanuit de markt: op staatsleningen wordt vooraf geboden.