Genderdysforie - deel 31

quote:

Op zondag 19 augustus 2012 00:51 schreef Xenzo het volgende:

[..]

[..]

Dan even wat anders, kan er van dat wetsvoorstel geen misbruikt gemaakt worden? Bijvoorbeeld dat crimineel snel van geslacht en naam wil wisselen om op die manier niet meer traceerbaar te zijn als de persoon die hij of zij eerst was. Het lijkt ver gezocht, maar ja, genoeg criminele die aan identiteitsfraude doen.

Dat argument lees ik vaker en ik snap eerlijk gezegd niet waar het vandaan komt.

Iedereen is altijd traceerbaar, omdat er 1 GBA dossier is waar in gevallen van nood alles te traceren is (voor de overheid). Welke crimineel zou een verzoekschrift indienen (waarbij hij zich zou moeten legitimeren) om een naams-/geslachtswijziging aan te vragen? Dat duurt maanden en laat altijd een papieren spoor achter.

In de nieuwe situatie moet de crimineel (waarschijnlijk, want de inhoud van het voorstel is niet precies bekend) naar een psycholoog gaan, een bepaalde tijd in therapie gaan, om vervolgens met een verklaring naar de gemeente te gaan. Ik ben geen crimineel, maar dat is wel de laatste optie die ik zou kiezen. Er zijn ongeveer 100 simpeler manieren om iets te misdoen zonder dat jouw werkelijke identiteit bekend wordt.

Identiteitsfraude vindt plaats als een persoon onder iemand anders identiteit rechtshandelingen verricht. Dus, je gebruikt de naam, het bankrekeningnummer en de BSN van iemand anders. Als je je eigen BSN gebruikt ben je wel een erg domme crimineel.

*dubbel*

@Xenzo

Sorry, zo bedoelde ik het niet. Ik kan mij alleen niet voorstellen dat iemand zijn eigen identiteit zou gebruiken om identiteitsfraude te plegen. Het is toch altijd traceerbaar naar de oorspronkelijke persoon.

Zo, dan kom je thuis van wat boodschappies doen (BBKnoeien ) en heb ik zowaar een politiek getinte melding te doen in dit topic

Wij wonen vlakbij de Maarsseveense Plassen en het is er vandaag erg druk. Onderweg naar het winkelcentrum in Overvecht, kwam ik dit busje tegen:



Iets verderop zette de chauffeur de liberale bus neer en ik kon het aan de ene kant niet laten om er achteraan te rijden. Zover ik weet is Pia Dijkstra grondlegster van het eerder besproken wetsvoorstel over de wijziging in het paspoort.

Ook is hier besproken over de 2 deling tussen geslachtswijziging in je paspoort en de wens van velen om ook de naam gewijzigd te zien worden, veelal tegelijkertijd met de wijziging van M naar V of andersom. Daarbij dacht ik, ik ga daad bij het woord voegen en heb daar een jonge D66 knaap aangesproken en verteld over de 2 deling en de kans dat het er alleen maar lastiger en ingewikkelder op word voor "ons" om nog altijd naar advocaat te moeten stappen voor naam en dat we wel naar gemeente kunnen voor de belangrijkste wijziging.

Heel in het kort heb ik het uitgelegd als een voorstel/idee om mensen die naar de gemeente gaan voor deze wijziging, daar bij de gemeente een lijst ligt met advocatenkantoren die gespecialiseerd zijn in het familie-recht, waaronder de naamswijzigingen vallen. Daarbij heb ik nog een ander detail besproken, want veelal moeten we zelf uit vogelen van hoe een goede advocaat te moeten vinden in het juiste arrondissement van de rechtbank, anders zit je ook tegen hogere kosten aan als je dit niet tijdig hebt uitgezocht.

De aanmelding bij de gemeente voor een wijziging in het paspoort van V naar M of andersom moet er dan automatisch voor zorgen dat er een deurtje geopend kan worden naar een advocatenkantoor in het juiste arrondissement. Tegelijkertijd heb ik mijn eigen mening een beetje opgedrongen dat bij een geslacht-wijziging op papier (bijna) automatisch ook een naamswijziging betekend, dat ik vind dat er een voordeel / korting op mag komen om die gang naar de naamswijziging makkelijker te maken.

Hij heeft mijn email-adres genoteerd en geeft deze door aan Pia Dijkstra zelf, later vandaag. Zij geeft straks om 16:00 in het Giftpark te Utrecht zelf een toespraak, dus wie in Utrecht is, kan er nog heen..

quote:

Op zondag 19 augustus 2012 14:04 schreef Onderweg het volgende:
@Xenzo

Sorry, zo bedoelde ik het niet. Ik kan mij alleen niet voorstellen dat iemand zijn eigen identiteit zou gebruiken om identiteitsfraude te plegen. Het is toch altijd traceerbaar naar de oorspronkelijke persoon.

In CSI was er een keer zoiets, haha. Was een seriemoordenaar die zich voordeed als de broer van zichzelf, zeg maar. Of andersom, ik weet het niet precies meer.

Het gaat mij niet zozeer om die sterilisatie-eis want ik wil toch gesteriliseerd worden. Ik kan me sowieso niet voorstellen dat je als ftm een kind wil/kunt baren. Maar goed, dat is voor iedereen blijkbaar anders.

Ja, maar dat is dus het vervelende, je kan niet zomaar naar een goede advocaat gaan, je moet bepaalde kosten betalen als je een advocaat neemt in Amsterdam, terwijl je zelf in Groningen woont.

Dan zit je opeens met een rekening waar je je niet op hebt gerekend. Daar ben ik op tijd achter gekomen en een advocaat gevonden in Utrecht, in het zelfde arrondissement als waar de rechter de uitspraak/beoordeling doet, in mijn geval was dat gewoon Utrecht, Vrouwe Justitia plein te Utrecht centrum.

Het gaat niet zo zeer om het willen baren, voor veel mensen is idee van een kind met je eigen genen gewoon heel belangrijk. Ik heb zelf ook absoluut geen kinderwens, maar ik heb wel sperma laten invriezen. Omdat ik het wel een heel definitieve keus vond om nooit meer kinderen te kunnen nemen. Maar de kans is uiterst groot dat ik het uiteindelijk doneer aan bijvoorbeeld een lesbisch koppel met kinderwens. Dan heb ik het idee toch iets nuttigs gedaan te hebben met dat foutje van de natuur waardoor ik als jongen geboren ben.

Ik heb eerlijk gezegd eerder niet eens stilgestaan bij het feit dat de naam en geslachtswijziging via gescheiden wegen zouden kunnen gaan. Ik zie dat echt als iets wat samen gaat. Symboolwetgeving die alsnog niet alle problemen oplost is niemand mee geholpen en alleen maar verspilling van tijd en geld.

quote:

Op zondag 19 augustus 2012 16:28 schreef robinpunt het volgende:

[..]

In CSI was er een keer zoiets, haha. Was een seriemoordenaar die zich voordeed als de broer van zichzelf, zeg maar. Of andersom, ik weet het niet precies meer.

Het gaat mij niet zozeer om die sterilisatie-eis want ik wil toch gesteriliseerd worden. Ik kan me sowieso niet voorstellen dat je als ftm een kind wil/kunt baren. Maar goed, dat is voor iedereen blijkbaar anders.

Ik heb geen behoefte aan kinderen, maar ik heb geen zin om onder het mes te gaan als het niet nodig is, en al helemaal niet omdat het van de regering moet om mijn leven te kunnen leiden zoals ik het wil.

Ik kan me de laatste keer dat iemand mijn baarmoeder heeft gezien niet heugen, anders.

Met andere woorden, als ik de sociale rol zonder problemen kan vervullen, heb ik geen problemen met mijn organen.

Niet dat ik ze per se wil houden, maar de voordelen wegen niet op tegen de nadelen op dit moment.

Ik zie voor mij persoonlijk wel voordelen in van een operatie en neig er wel naar om het te doen. Maar het is voor mij ook geen ultieme wens. In mijn onderbroek kijkt niemand, mijn gezicht ziet iedereen dat vind ik veel belangrijker.

Ik kan me goed voorstellen dat veel FtM's helemaal niet zitten te wachten op een operatie die, naar ik heb begrepen, vooral nadelen heeft en lang niet zoveel oplevert als een MtF operatie. Ik vermoed wel dat je als FtM vooral van de menstruatie af wilt. Dat lijkt mij nogal met je neus op de feiten gedrukt worden iedere maand.

quote:

Op zondag 19 augustus 2012 21:25 schreef Fixers het volgende:
Dat lijkt mij nogal met je neus op de feiten gedrukt worden iedere maand.

Dat heeft iedereen toch wel eens? Niet dat ik nu iedere keer bij het gebruik van de douche of toilet daar bij stil sta, maar het gebeurt toch met enige regelmaat hier dat ik er gewoon van baal dat die penis daar zit.

Zoiets is voor zowel FtM als MtF toch iets waar je regelmatig mee geconfronteerd wordt, ook al kijkt niemand in die onderbroek

Nou ja, drie dagen tot een week met doorlekkend maandverband, buikkrampen en hoofdpijn kan de dag behoorlijk bederven denk ik (als je geen vrouwelijke functies wilt hebben).

Mja, maar als ik naar de wc ga heb ik niet een halve week buikkrampen, migraine en andere narigheid. Ik heb genoeg vriendinnen die sowieso hun menstruatie onderdrukken vanwege alle ongemakken die het meebrengt. Als het dan ook nog voortkomt vanuit een lichaam waar je je niet thuis in voelt dan zou ik er ook zo snel mogelijk van af willen. Ik ben ook blij dat ik van die nachtelijke ejaculaties af ben of de nood tot masturbatie (het was het een of het ander). Dat was voor mij zoiets waar ik me enorm door op de feiten gedrukt voelde.

Zowel MtF's als FtM's hebben vergelijkbare problemen en moeilijkheden waar ze mee moeten omgaan of overwinnen. Wat dat betreft vind ik niet dat de ene groep het zwaarder heeft dan de andere. Belangrijkste is dat de keuze voor een operatie een persoonlijke overweging moet zijn. Niet eentje opgelegd door de overheid.

quote:

Op zondag 19 augustus 2012 21:25 schreef Fixers het volgende:
In mijn onderbroek kijkt niemand,

Nou, ik mag toch aannemen dat je niet van plan bent je hele leven single te blijven?

Ik ben al twee jaar niet meer ongesteld geweest hoor, de testosteron lost dat prima op

quote:

Op zondag 19 augustus 2012 22:02 schreef Joanne35 het volgende:

[..]

Nou, ik mag toch aannemen dat je niet van plan bent je hele leven single te blijven?

Afgezien van het feit dat ik het puur over de inwendige organen had (die in een aparte operatie verwijderd worden, niet tijdens de genitale operatie), zal een operatie bij mij ook weinig verschil maken wat betreft "stealth". iemand die ver genoeg komt in dat opzicht, weet het toch al, dan maakt het ook niet meer zoveel uit wat er in mijn broek zit.

Wat Wonderer dus zegt. Tegen de tijd dat het zover komt dat een potentiële partner zover komt dat het over seks gaat zal ze (ik heb voorkeur voor vrouwen) het toch al weten. Op dat punt in de relatie zou het niet meer uit moeten maken of ik dan een door de plastisch chirurg gecreëerde vagina heb of niet.

Maar ik was zeker niet van plan om mijn leven single te blijven.

quote:

Op zondag 19 augustus 2012 17:09 schreef Fixers het volgende:
Het gaat niet zo zeer om het willen baren, voor veel mensen is idee van een kind met je eigen genen gewoon heel belangrijk. Ik heb zelf ook absoluut geen kinderwens, maar ik heb wel sperma laten invriezen. Omdat ik het wel een heel definitieve keus vond om nooit meer kinderen te kunnen nemen.

Maar als ik deze situatie zou vertalen naar de situatie van een FtM dan zou een FtM eicellen laten invriezen en kan vervolgens ook overgaan tot sterilisatie en verder. Ik kan me goed voorstellen dan je sperma hebt laten invriezen, hoor. Als je lesbisch bent dan zou je een kind van jou en je partner kunnen krijgen, dat is dan toch fantastisch, als je een kinderwens hebt.

Ik zie wel meer voor- dan nadelen van verwijdering van de baarmoeder/eierstokken en meta- of falloplastiek. Je hebt dan een lagere dosis hormonen nodig en het lijkt mij vooral minder confronterend, zoals Abby zegt.

Eicellen invriezen is een stuk bewerkelijker dan sperma. Je moet eerst een poos vrouwelijke hormonen nemen om ze te laten rijpen en alles.

Ik moet er wel bijzeggen dat ik vrij weinig last heb van bottom dysphoria. Uiteindelijk zal ik wel voor een meta gaan denk ik, maar voorlopig gaat het prima zo met mijn pee-cock

quote:

Op zondag 19 augustus 2012 23:06 schreef Fixers het volgende:
Wat Wonderer dus zegt. Tegen de tijd dat het zover komt dat een potentiële partner zover komt dat het over seks gaat zal ze (ik heb voorkeur voor vrouwen) het toch al weten. Op dat punt in de relatie zou het niet meer uit moeten maken of ik dan een door de plastisch chirurg gecreëerde vagina heb of niet.

Dat punt is juist cruciaal, want die potentiële partner trekt het misschien helemaal niet als jij nog niet geopereerd bent. Dat is ook een beetje het punt dat ik probeer te maken, als je een relatie wil zijn er wel degelijk mensen die in je onderbroek kijken en dan is het nog maar afwachten hoe ze reageren... En je kan zeggen wat je wil, maar mensen bij wie je het zo ver laat komen zijn waarschijnlijk wel een stuk belangrijker voor je dan mensen die je gewoon op straat tegenkomt, en afwijzing komt dan ook vele malen harder aan vrees ik...

quote:

Op maandag 20 augustus 2012 00:20 schreef Joanne35 het volgende:

[..]

Dat punt is juist cruciaal, want die potentiële partner trekt het misschien helemaal niet als jij nog niet geopereerd bent. Dat is ook een beetje het punt dat ik probeer te maken, als je een relatie wil zijn er wel degelijk mensen die in je onderbroek kijken en dan is het nog maar afwachten hoe ze reageren... En je kan zeggen wat je wil, maar mensen bij wie je het zo ver laat komen zijn waarschijnlijk wel een stuk belangrijker voor je dan mensen die je gewoon op straat tegenkomt, en afwijzing komt dan ook vele malen harder aan vrees ik...

Die mensen zijn dan al veel eerder afgehaakt. Ik neem tenminste niet aan dat je het op het moment dat die onderbroek daadwerkelijk uitgaat laat aankomen...

Ja maar je doet zoiets toch voor jezelf, niet voor anderen. Voor mij klopt het nu niet en ik zou zo denk ik ook niet met iemand naar bed kunnen

quote:

Op maandag 20 augustus 2012 00:28 schreef Maisnon het volgende:
Ja maar je doet zoiets toch voor jezelf, niet voor anderen. Voor mij klopt het nu niet en ik zou zo denk ik ook niet met iemand naar bed kunnen

Precies, zo zie ik het ook. Je doet het voor jezelf.

Als jij je er goed bij voelt dan laat je het zo, en anders kies je voor die operatie.

Voor een potentiële partner die ooit eens in je onderbroek kijkt zou ik het niet doen. Sowieso neem ik aan dat je het dan al eerder over dat soort dingen hebt dan wanneer die onderbroek uit gaat .