R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik zal proberen om er geen ontzettend lang verhaal van te maken dus here goes;
Al vanaf kleins af aan is de relatie met mijn moeder slecht .Ze was er nooit voor me , had altijd kritiek ,ik kon nooit iets goed doen , mishandelde mij regelmatig en vertelde me regelmatig dat ik een foutje was. Mijn stiefvader deed hier aan mee maar niet zo erg als dat mijn moeder deed.
Eigenlijk is de relatie pas beter geworden sinds ik zelf moeder ben echter hield dat wel in dat ik veel moest " slikken" van hen.
Na de zoveelste scheldtirade van mijn moeder , dit keer omdat ik een email van haar de volgende dag "pas" beantwoordde, heb ik haar vriendelijk verzocht om mij terug te bellen wanneer zij zich weer normaal kon gedragen.
Uiteraard gebeurde dit niet. Ik heb haar zelf nog opgebeld om te vertellen dat dit los staat van haar kleinkind en dat ze altijd mag bellen en/of hem mag bezoeken.
Maar dit doet ze niet . Mijn stiefvader belt wel en daar kan ik normaal mee omgaan , daarom ben ik nu een aantal keer met mijn zoon (3jaar) langs geweest en dan word ik gewoon genegeerd door haar.
Ik snap niet waarom een moeder zo met haar kind om kan gaan . Ik bedoel , ik ben al snel het huis uit gegaan , ik heb studies afgerond ,ik werk en ik heb verder een goed leven opgebouwd. Maar volgens hen ben ik door en door slecht.
En nu weet ik het gewoon niet meer. Ik kan haar missen als kiespijn , maar ik wil mijn zoon zijn oma (en opa) niet ontnemen.
Helaas is het gewoon vaak een marteling als ik daar kom , mijn moeder negeert me , een ander familielid die erg close is met mijn ouders doet de ene keer aardig en de andere keer kwetst hij me tot op het bot door de meest vreselijke dingen te zeggen.
Dat andere familielid is 30jaar , woont thuis en heeft geen enkel diploma .hangt maar een beetje rond bij mijn ouders maar over hem heb ik nog nooit iemand wat horen zeggen.
Ik kan gewoon niet meer en ik weet het ook niet meer.
Ik wil geen contact meer met ze maar hoe leg ik mijn zoon dat uit als hij vraagt naar zijn opa/oma? Of ik moet juist voor mijn zoon wel contact houden.
Hopelijk kunnen jullie mij wat tips geven
Al vanaf kleins af aan is de relatie met mijn moeder slecht .Ze was er nooit voor me , had altijd kritiek ,ik kon nooit iets goed doen , mishandelde mij regelmatig en vertelde me regelmatig dat ik een foutje was. Mijn stiefvader deed hier aan mee maar niet zo erg als dat mijn moeder deed.
Eigenlijk is de relatie pas beter geworden sinds ik zelf moeder ben echter hield dat wel in dat ik veel moest " slikken" van hen.
Na de zoveelste scheldtirade van mijn moeder , dit keer omdat ik een email van haar de volgende dag "pas" beantwoordde, heb ik haar vriendelijk verzocht om mij terug te bellen wanneer zij zich weer normaal kon gedragen.
Uiteraard gebeurde dit niet. Ik heb haar zelf nog opgebeld om te vertellen dat dit los staat van haar kleinkind en dat ze altijd mag bellen en/of hem mag bezoeken.
Maar dit doet ze niet . Mijn stiefvader belt wel en daar kan ik normaal mee omgaan , daarom ben ik nu een aantal keer met mijn zoon (3jaar) langs geweest en dan word ik gewoon genegeerd door haar.
Ik snap niet waarom een moeder zo met haar kind om kan gaan . Ik bedoel , ik ben al snel het huis uit gegaan , ik heb studies afgerond ,ik werk en ik heb verder een goed leven opgebouwd. Maar volgens hen ben ik door en door slecht.
En nu weet ik het gewoon niet meer. Ik kan haar missen als kiespijn , maar ik wil mijn zoon zijn oma (en opa) niet ontnemen.
Helaas is het gewoon vaak een marteling als ik daar kom , mijn moeder negeert me , een ander familielid die erg close is met mijn ouders doet de ene keer aardig en de andere keer kwetst hij me tot op het bot door de meest vreselijke dingen te zeggen.
Dat andere familielid is 30jaar , woont thuis en heeft geen enkel diploma .hangt maar een beetje rond bij mijn ouders maar over hem heb ik nog nooit iemand wat horen zeggen.
Ik kan gewoon niet meer en ik weet het ook niet meer.
Ik wil geen contact meer met ze maar hoe leg ik mijn zoon dat uit als hij vraagt naar zijn opa/oma? Of ik moet juist voor mijn zoon wel contact houden.
Hopelijk kunnen jullie mij wat tips geven
Is ze wel lief voor jouw zoon? Zo ja, dan breng je hem anders eens in de week een middagje erheen en haalt hem in de avond op? Hoef je jouw moeder's gezicht niet te zien
Dat heb ik ook voorgesteld maar dan krijg ik als reactie ' Ik ben %$#@ geen oppas 'quote:Op vrijdag 3 augustus 2012 15:28 schreef Angel-Joy het volgende:
Is ze wel lief voor jouw zoon? Zo ja, dan breng je hem anders eens in de week een middagje erheen en haalt hem in de avond op? Hoef je jouw moeder's gezicht niet te zien
Verder is ze voor mijn zoon wel lief maar houd ze geen rekening met de manier waarop ik hem opvoed , ze vloekt veel e.d
Je ouders kies je niet, en daarom is het heel vervelend als je daar niet mee overweg kan.
Als het meer ellende veroorzaakt om contact met hen te houden dan dat je er blij van wordt, dan snap ik de afweging wel dat je misschien het contact wil verbreken.
Dit hoeft niet definitief te zijn, maar het is wel zo dat het lastig kan zijn om dat later weer goed te krijgen. Een paar jaar geleden heb ik zelf het contact met mijn ouders verbroken omdat het op dat moment echt beter was, maar na een paar jaar begon het me toch op te breken.
Omdat er veel tijd overheen was gegaan heb ik met hen wat afstandelijker kunnen praten uiteindelijk en inmiddels gaan we goed met elkaar om, de lucht is geklaard.
Kortom, lastige keuze. Als ik jou verhaal zo lees heeft jouw moeder een wake-up call nodig.
Maar waar het vooral om gaat, is waar jij gelukkig van wordt.
Als het meer ellende veroorzaakt om contact met hen te houden dan dat je er blij van wordt, dan snap ik de afweging wel dat je misschien het contact wil verbreken.
Dit hoeft niet definitief te zijn, maar het is wel zo dat het lastig kan zijn om dat later weer goed te krijgen. Een paar jaar geleden heb ik zelf het contact met mijn ouders verbroken omdat het op dat moment echt beter was, maar na een paar jaar begon het me toch op te breken.
Omdat er veel tijd overheen was gegaan heb ik met hen wat afstandelijker kunnen praten uiteindelijk en inmiddels gaan we goed met elkaar om, de lucht is geklaard.
Kortom, lastige keuze. Als ik jou verhaal zo lees heeft jouw moeder een wake-up call nodig.
Maar waar het vooral om gaat, is waar jij gelukkig van wordt.
[b] Unstable. Volatile. Dangerous. [/b]
YES! The rhythm, the rebel.
YES! The rhythm, the rebel.
Niks ervan, als er alleen maar negativeit heerst en je er volgens mij meer dan voldoende moeite in hebt gestopt: hup, de stekker eruit. Je eigen mislukte leven op je kind projecteren, pff.
En bovendien: wie weet wat ze je zoon allemaal voor lulkoek over jou op de mouw gaat spelden. De tyfus ermee zeg ik.
(met excuses, ben nooit erg genuanceerd geweest. Ben wel serieus)
En bovendien: wie weet wat ze je zoon allemaal voor lulkoek over jou op de mouw gaat spelden. De tyfus ermee zeg ik.
(met excuses, ben nooit erg genuanceerd geweest. Ben wel serieus)
Ik heb al een boek.
Oké, dan zeg je tegen haar: zeg maar wanneer je jouw kleinzoon wilt zien, bel van te voren en we zien wel waar en wat.quote:Op vrijdag 3 augustus 2012 15:30 schreef lavacaloca het volgende:
[..]
Dat heb ik ook voorgesteld maar dan krijg ik als reactie ' Ik ben %$#@ geen oppas '
Verder is ze voor mijn zoon wel lief maar houd ze geen rekening met de manier waarop ik hem opvoed , ze vloekt veel e.d
Sjonge, ik zou niet eens mijn kind contact willen laten hebben met z'n iemand, geeft totaal geen goed voorbeeld voor jouw kind ook
Een beetje welquote:
Ik word dan ook vaak arrogant genoemd e.d. omdat ik doorgaans een andere mening heb/had.
Het lastige is dat het al 25 jaar zo gaat . Die wake-up call waar ik al jaren op wacht gaat er gewoon niet komen.quote:
Je ouders kies je niet, en daarom is het heel vervelend als je daar niet mee overweg kan.
Als het meer ellende veroorzaakt om contact met hen te houden dan dat je er blij van wordt, dan snap ik de afweging wel dat je misschien het contact wil verbreken.
Dit hoeft niet definitief te zijn, maar het is wel zo dat het lastig kan zijn om dat later weer goed te krijgen. Een paar jaar geleden heb ik zelf het contact met mijn ouders verbroken omdat het op dat moment echt beter was, maar na een paar jaar begon het me toch op te breken.
Omdat er veel tijd overheen was gegaan heb ik met hen wat afstandelijker kunnen praten uiteindelijk en inmiddels gaan we goed met elkaar om, de lucht is geklaard.
Kortom, lastige keuze. Als ik jou verhaal zo lees heeft jouw moeder een wake-up call nodig.
Maar waar het vooral om gaat, is waar jij gelukkig van wordt.
Ik denk dat je altijd in het belang van je kindje moet kiezen. Elke keer als je bij je moeder langs gaat of ze is in de buurt dan hangen er spanningen in de lucht. Die kleine van je zal daar ongetwijfeld gevoelig voor zijn, dus pas daarmee op.
Als ik jouw was zou ik inderdaad breken met je moeder. Het is hard maar als ik je verhaal zo lees heb je voldoende motivatie om het te doen. En wat is de meerwaarde voor jouw als je het niet zal doen, ik gok heel weinig. En tja dat die kleine dan geen oma en/of opa heeft is vervelend, maar het is nog vervelender als je kindje getekend is voor het leven omdat jij wil dat je kindje een opa en/of oma heeft.
Heel veel sterkte toegewenst iig.
Als ik jouw was zou ik inderdaad breken met je moeder. Het is hard maar als ik je verhaal zo lees heb je voldoende motivatie om het te doen. En wat is de meerwaarde voor jouw als je het niet zal doen, ik gok heel weinig. En tja dat die kleine dan geen oma en/of opa heeft is vervelend, maar het is nog vervelender als je kindje getekend is voor het leven omdat jij wil dat je kindje een opa en/of oma heeft.
Heel veel sterkte toegewenst iig.
Er zitten altijd 2 kanten aan een verhaal. Mijn kant en de verkeerde kant.
Geloof is voor in de kerk, niet voor een merk!
Geloof is voor in de kerk, niet voor een merk!
Ik ken je niet dus ik kan daar niet over oordelen, wellicht ben je zo arrogant als een chantal jansen.quote:
[..]
Een beetje wel
Ik word dan ook vaak arrogant genoemd e.d. omdat ik doorgaans een andere mening heb/had.
[..]
Het lastige is dat het al 25 jaar zo gaat . Die wake-up call waar ik al jaren op wacht gaat er gewoon niet komen.
Rustig aan.
Op dat punt heb ik ook gezeten, waardoor ik de keuze gemaakt heb op dat moment het contact te verbreken.quote:
Het lastige is dat het al 25 jaar zo gaat . Die wake-up call waar ik al jaren op wacht gaat er gewoon niet komen.
Ik zou het niemand aanraden omdat dat echt heel moeilijk is, maar soms is het wel de beste optie als dingen echt nooit veranderen.Daarnaast, soms moet je ook wel dingen accepteren, anders blijf je bezig.
Maar als ik zo lees hoe jouw moeder met je omgaat hoef je haar gedrag niet te pikken.
[b] Unstable. Volatile. Dangerous. [/b]
YES! The rhythm, the rebel.
YES! The rhythm, the rebel.
Het is gewoon zo lastig , ik heb er echt alles aan gedaan. Nu mag het weleens van de andere kant komen. Maarja..wat zeg ik tegen mijn zoon als hij vraagt naar zijn oma? Dat vind ik zo verdomd lastigquote:
Ik denk dat je altijd in het belang van je kindje moet kiezen. Elke keer als je bij je moeder langs gaat of ze is in de buurt dan hangen er spanningen in de lucht. Die kleine van je zal daar ongetwijfeld gevoelig voor zijn, dus pas daarmee op.
Als ik jouw was zou ik inderdaad breken met je moeder. Het is hard maar als ik je verhaal zo lees heb je voldoende motivatie om het te doen. En wat is de meerwaarde voor jouw als je het niet zal doen, ik gok heel weinig. En tja dat die kleine dan geen oma en/of opa heeft is vervelend, maar het is nog vervelender als je kindje getekend is voor het leven omdat jij wil dat je kindje een opa en/of oma heeft.
Heel veel sterkte toegewenst iig.
Het botert duidelijk niet tussen jou en je ouders. Probeer af te spreken om wat afstand te houden, dat is het enige wat beiden helpt. Als je veel met elkaar om gaat raak je aan elkaar geirriteerd en uiteindelijk komt het dan uit op ruzie of dit soort situaties.
Onthou altijd wel 1 ding, onderhuids houdt je moeder in ieder geval wel van je. Wellicht hebben ze zelf veel persoonlijke problemen en reflecteren ze dat al die jaren al door op jou.
Onthou altijd wel 1 ding, onderhuids houdt je moeder in ieder geval wel van je. Wellicht hebben ze zelf veel persoonlijke problemen en reflecteren ze dat al die jaren al door op jou.
Dat is wel heel leuk gezegd, maar als je een moeder hebt die dat nergens uit laat blijken, heb je er gewoon geen reet aan.quote:
Het botert duidelijk niet tussen jou en je ouders. Probeer af te spreken om wat afstand te houden, dat is het enige wat beiden helpt. Als je veel met elkaar om gaat raak je aan elkaar geirriteerd en uiteindelijk komt het dan uit op ruzie of dit soort situaties.
Onthou altijd wel 1 ding, onderhuids houdt je moeder in ieder geval wel van je. Wellicht hebben ze zelf veel persoonlijke problemen en reflecteren ze dat al die jaren al door op jou.
[b] Unstable. Volatile. Dangerous. [/b]
YES! The rhythm, the rebel.
YES! The rhythm, the rebel.
Die afstand is er geruime tijd al , ik woon een eindje uit de buurt . En soms vraag ik me uberhaupt waarom ze zich gedraagt alsof ze mij zo ontzettend haat.quote:
Het botert duidelijk niet tussen jou en je ouders. Probeer af te spreken om wat afstand te houden, dat is het enige wat beiden helpt. Als je veel met elkaar om gaat raak je aan elkaar geirriteerd en uiteindelijk komt het dan uit op ruzie of dit soort situaties.
Onthou altijd wel 1 ding, onderhuids houdt je moeder in ieder geval wel van je. Wellicht hebben ze zelf veel persoonlijke problemen en reflecteren ze dat al die jaren al door op jou.
Ik zou breken hoe kut dat ook is. Heeft de vader van je kind wel gewoon leuke ouders? Dan hoeft je kind in ieder geval niet de ervaring van grootouders te missen maar grootouders zijn verder ook niet heilig of zo. Ik zou mijn kind weg willen houden van welke manipulatieve bron dan ook, ook al zijn het mijn eigen ouders.
Iedereen is de hoofdrolspeler van zijn eigen komedie.
Vrijheid
Vrijheid
Mijn vader (biologische) heeft hij en de ouders van mijn vriend gelukkig , maar die zien we hooguit 2x per jaar omdat zij in het buitenland wonen.quote:Op vrijdag 3 augustus 2012 15:40 schreef jogy het volgende:
Ik zou breken hoe kut dat ook is. Heeft de vader van je kind wel gewoon leuke ouders? Dan hoeft je kind in ieder geval niet de ervaring van grootouders te missen maar grootouders zijn verder ook niet heilig of zo. Ik zou mijn kind weg willen houden van welke manipulatieve bron dan ook, ook al zijn het mijn eigen ouders.
Ik denk dat je het beste tegen je kindje kan zeggen dat oma en opa even rust nodig hebben en dat je daarom niet langs gaat. Probeer het te begrijpbaar verpakken voor die kleine. Meer kan je volgens mij niet doen.quote:
Het is gewoon zo lastig , ik heb er echt alles aan gedaan. Nu mag het weleens van de andere kant komen. Maarja..wat zeg ik tegen mijn zoon als hij vraagt naar zijn oma? Dat vind ik zo verdomd lastig
Er zitten altijd 2 kanten aan een verhaal. Mijn kant en de verkeerde kant.
Geloof is voor in de kerk, niet voor een merk!
Geloof is voor in de kerk, niet voor een merk!
Ok. Duidelijk. Maar even zonder al te emotioneel te denken verder. Wil je jouw kind blootstellen aan zo'n persoon? Alleen maar kijkend naar jouw verleden met haar zeg maar.quote:
[..]
Mijn vader (biologische) heeft hij en de ouders van mijn vriend gelukkig , maar die zien we hooguit 2x per jaar omdat zij in het buitenland wonen.
Iedereen is de hoofdrolspeler van zijn eigen komedie.
Vrijheid
Vrijheid
Nu hij nog zo klein is begrijpt hij (gelukkig) een heleboel niet , maar nee , op latere leeftijd vind ik dat geen goed plan.quote:
[..]
Ok. Duidelijk. Maar even zonder al te emotioneel te denken verder. Wil je jouw kind blootstellen aan zo'n persoon? Alleen maar kijkend naar jouw verleden met haar zeg maar.
In dat geval is het hebben van een oma en opa overrated en weegt dat niet op tegen de nadelen.quote:
[..]
Nu hij nog zo klein is begrijpt hij (gelukkig) een heleboel niet , maar nee , op latere leeftijd vind ik dat geen goed plan.
[b] Unstable. Volatile. Dangerous. [/b]
YES! The rhythm, the rebel.
YES! The rhythm, the rebel.
Maar TS, wat is er mis met tegen je kind zeggen dat het tussen jou en je moeder gewoon niet zo botert, zonder al teveel waarde-oordelen op te hangen over hoe je over je moeder denkt...
Het drama tussen jou en je moeder is vooral iets tussen jou en haar, niet tussen je kind en haar. Daarom kun je de daadwerkelijke reden gewoon lekker in het midden houden en een neutrale reden opgeven.
Ik zou met zo'n moeder sowieso al geen contact willen hebben, laat staan dat je de slechte invloed van invloed wilt laten zijn op een kind.
Het drama tussen jou en je moeder is vooral iets tussen jou en haar, niet tussen je kind en haar. Daarom kun je de daadwerkelijke reden gewoon lekker in het midden houden en een neutrale reden opgeven.
Ik zou met zo'n moeder sowieso al geen contact willen hebben, laat staan dat je de slechte invloed van invloed wilt laten zijn op een kind.
So, if you're frightened of dying and... and you're holding on, you'll see devils tearing your life away. But if you've made your peace, then the devils are really angels...
Ik denk er precies hetzelfde over, het is graag of niet.quote:
Niks ervan, als er alleen maar negativeit heerst en je er volgens mij meer dan voldoende moeite in hebt gestopt: hup, de stekker eruit. Je eigen mislukte leven op je kind projecteren, pff.
En bovendien: wie weet wat ze je zoon allemaal voor lulkoek over jou op de mouw gaat spelden. De tyfus ermee zeg ik.
(met excuses, ben nooit erg genuanceerd geweest. Ben wel serieus)
Ze maakt het me wel erg makkelijk , ik kreeg zojuist een sms:
' Ik heb je ¤300 geleend voor je studiereis , terugstorten!!! '
Apart , 3,5jaar geleden ben ik inderdaad op studiereis geweest met mijn opleiding. Dacht toch echt dat het een gift was.
Hoe komt ze er nu in hemelsnaam bij? Dat mens is echt knettergek
' Ik heb je ¤300 geleend voor je studiereis , terugstorten!!! '
Apart , 3,5jaar geleden ben ik inderdaad op studiereis geweest met mijn opleiding. Dacht toch echt dat het een gift was.
Hoe komt ze er nu in hemelsnaam bij? Dat mens is echt knettergek
Heb je al gevraagd of ze al afscheid van haar kleinkind heeft genomen? Dat zou ik doen tenminste.quote:
Ze maakt het me wel erg makkelijk , ik kreeg zojuist een sms:
' Ik heb je ¤300 geleend voor je studiereis , terugstorten!!! '
Apart , 3,5jaar geleden ben ik inderdaad op studiereis geweest met mijn opleiding. Dacht toch echt dat het een gift was.
Hoe komt ze er nu in hemelsnaam bij? Dat mens is echt knettergek
|
|
