10 jaar dating, de resultaten... #2

quote:

Op maandag 30 juli 2012 21:34 schreef Comp_Lex het volgende:
Als ik je beschrijving van die vrouw zo lees, dan is ze voor niemand de juiste vrouw

Het ergste vond ik nog, dat ze toendertijd al 25 jaar oud was, nog bij haar ouders woonde en nog geen seconde bezig was geweest met de gedachte om uit huis te gaan. Ze stond nog niet eens bij een woningstichting ingeschreven ofzo. Ik kwam bij haar thuis en haar ouders waren helemaal saai: ze waren wel aardig hoor, maar ze toonden 0 interesse in mij, stelden me geen enkele vraag over mezelf en besteedden eigenlijk niet eens echt veel aandacht aan mij. Terwijl ik volgens mij toch echt wel één van de eerste, zoniet dé eerste vriend, van hun dochter was.

Ah, je beschrijft een beetje hoe ik was en hoe mijn ouders zijn

quote:

Op maandag 30 juli 2012 00:15 schreef Chewbalhaar het volgende:

[..]
[..]

Dat is toch érgens diep van binnen heel triest, dat lief en aardig iets négatiefs is?

Nee, het is niet oprecht als je super lief en aardig bent. Je wilt dan iets bewerkstelligen.
Het is niet natuurlijk om altruïstisch te zijn.

quote:

Op maandag 30 juli 2012 21:39 schreef Comp_Lex het volgende:
Ah, je beschrijft een beetje hoe ik was en hoe mijn ouders zijn

Ik zeg niet, dat het per sé een slecht iets is hoor, het is puur mijn mening. Ik zie namelijk graag een 'sterke' vrouw, in die zin dat ze weet wat ze wilt, voor zichzelf op komt, niet op haar mondje gevallen is en duidelijk zegt, wat ze vindt. Ze mag naar mijn mening best een tikkie dominant zijn. Dat heb ik veel liever dan al die besluiteloosheid, gebrek aan initiatief en alles maar goed vinden.

quote:

Op zondag 29 juli 2012 15:32 schreef kingtoppie het volgende:

[..]

Wat een lief moppie

Maargoed, ik ben serieus over de sportschool... Daar ga je meer testosteron van aanmaken waardoor je minder onzeker doet. (Werkt serieus)

Dit.

quote:

Op maandag 30 juli 2012 21:40 schreef Coco98 het volgende:

[..]

Nee, het is niet oprecht als je super lief en aardig bent. Je wilt dan iets bewerkstelligen.
Het is niet natuurlijk om altruïstisch te zijn.

Daar ben ik het simpelweg mee oneens

quote:

Op maandag 30 juli 2012 21:40 schreef Coco98 het volgende:

[..]

Nee, het is niet oprecht als je super lief en aardig bent. Je wilt dan iets bewerkstelligen.
Het is niet natuurlijk om altruïstisch te zijn.

Altruisme is juist zeer natuurlijk, vanuit evolutionair oogpunt!

quote:

Op dinsdag 31 juli 2012 01:09 schreef -Strawberry- het volgende:

[..]

Altruisme is juist zeer natuurlijk, vanuit evolutionair oogpunt!

In de biologie valt daar nog steeds altijd een stuk eigenbelang over.
Ik heb het over extreem moeder theresa gedrag.

quote:

Op maandag 30 juli 2012 21:28 schreef TJ_79 het volgende:

[..]

Hey gast, ik heb nergens gezegd dat ik dat negatief vond. Ik vond de betreffende vrouw ook absoluut een erg aardige, vriendelijke dame waar ik graag mee omging en zelfs na het verbreken van de relatie nog een lange tijd mee om ben gegaan. Ik zocht alleen naar een verklaring waarom ik mijn gevoelens voor haar al vrij snel kwijt raakte en dacht dat dit het misschien wel eens kon zijn. Ik zeg nergens dat het verkeerd het is dat vrouwen lief en aardig zijn. Het was juist iets heel positiefs bij haar en juiste hetgene wat mij in het begin zo aantrok bij haar.

Ik miste echter alleen dat beetje initiatief, het verrassend uit de hoek komen, dat vonkje wat iemand voor mij écht bijzonder maakt. Ik vond haar, ondanks dat ze heel lief, aardig en vriendelijk was, gewoon een beetje saai, sorry.... Ze vond altijd alles goed, nam zelf weinig initiatief, was tijdens het samen kijken van een leuke film of serie echt doodstil (niet eens een lachje of een oeh of aah), kleedde zich saai, had totaal geen hobbies of bijzondere interesses en was gewoon altijd veel te serieus. Nooit eens ff lekker gek doen, iemand in de maling nemen of iets grappigs vertellen. In plaats van dat ik uitkeek naar onze ontmoetingen, begon ik er steeds minder zin in te krijgen, waardoor het voor mij duidelijk was dat zij niet de juiste vrouw voor mij was.

Maar je geeft toch ook aan dat jij zelf 'juist niet zo wil zijn' ?
Het ging me er niet zozeer om wat jij er van vond in haar, maar meer in algemene zin.

Meneer coco bevestigt het stigma zojuist nog maar eens.

Uiteraard hoef je niet alles te accepteren en compleet over je heen te laten lopen, maar er zijn ook voldoende situaties waar het voordeel voor de partner groter is dan het nadeel voor jou.

Als ik bijvoorbeeld een kadootje geef, zou ik dat niet doen met als achterliggende gedachte dat zij mij dan lief vind, maar dat ik haar dan een plezier doe, wat meer waard is dan de xx euro die het kost. Zelfde als ik iets voor diegene doe: okay, het kost jou tijd, maar als iemand waarvan je beweert dat je er van houdt daar blij mee kan zijn, dan is het dat toch waard? Je zou toch ook willen dat dat dan andersom zo is, en 1+1 samen 3 wordt? Daarbij vind ik het dan ook nog niet belangrijk of ik uiteindelijk minimaal 1,50 van die 3 "in handen heb", figuurlijk. Ook met 1,45 heb ik nog altijd 45 procent winst. Als je begrijpt wat ik bedoel.

Dat lijkt mij dan. Maar wie ben ik. Het schijnt niet 'normaal' te zijn.

quote:

Op dinsdag 31 juli 2012 01:13 schreef Chewbalhaar het volgende:

[..]

Maar je geeft toch ook aan dat jij zelf 'juist niet zo wil zijn' ?
Het ging me er niet zozeer om wat jij er van vond in haar, maar meer in algemene zin.

Meneer coco bevestigt het stigma zojuist nog maar eens.

Uiteraard hoef je niet alles te accepteren en compleet over je heen te laten lopen, maar er zijn ook voldoende situaties waar het voordeel voor de partner groter is dan het nadeel voor jou.

Als ik bijvoorbeeld een kadootje geef, zou ik dat niet doen met als achterliggende gedachte dat zij mij dan lief vind, maar dat ik haar dan een plezier doe, wat meer waard is dan de xx euro die het kost. Zelfde als ik iets voor diegene doe: okay, het kost jou tijd, maar als iemand waarvan je beweert dat je er van houdt daar blij mee kan zijn, dan is het dat toch waard? Je zou toch ook willen dat dat dan andersom zo is, en 1+1 samen 3 wordt? Daarbij vind ik het dan ook nog niet belangrijk of ik uiteindelijk minimaal 1,50 van die 3 "in handen heb", figuurlijk. Ook met 1,45 heb ik nog altijd 45 procent winst. Als je begrijpt wat ik bedoel.

Dat lijkt mij dan. Maar wie ben ik. Het schijnt niet 'normaal' te zijn.

Nee je moet wat verder durven denken, een cadeau geven doe je uiteindelijk ook voor je zelf, je wilt immers haar affectie. Je wilt haar blij maken, zodat jij ook blij wordt. Durf verder te denken
En idd je zegt het zelf al , je zou het fijn vinden als de ander dat ook bij jou doet. Dus daarmee bevestig jij dat je het voor je zelf doet.

Het feit dat het wat WAARD is voor jou, maakt het al iets uit eigenbelang.

Ik heb het eerste topic niet gelezen, dus het zal vast al eens gezegd zijn, maar ben je er niet gewoon te veel mee bezig?
Het is weer zo'n vervloekt cliché (maar die zijn dat niet voor niks) maar je hebt zelf ook al meegemaakt dat het zo is: Als je het niet verwacht, komt het op je af.
Ik weet als geen ander dat het moeilijk is om niets te verwachten als je iets graag wilt, en er niet mee bezig te zijn. Het zou ook begrijpelijk zijn als je dan vreest dat er helemáál niks meer gebeurd of dat je nooit een relatie zult krijgen. Maar probeer het eens zou ik zeggen, zie waar dat je brengt. Grof gezegd: veel minder dan nu kan het ook niet worden toch?
Niet naarstig op zoek gaan wil overigens niet zeggen dat je dan ook je ogen moet sluiten. Houdt ze open voor signalen, haak daar op in en grijp kansen aan als ze voorbij komen.
Nog een cliché: ontmoet nieuwe mensen! Niet persé vrouwen, maar gewoon van alles wat. In je huidige kringen kom je blijkbaar niet je betere helft tegen. Nieuwe mensen brengen je ook in contact met nieuwe vrouwen (bijv. op een verjaardag/feestje/tijdens het uitgaan).
En ik weet dondersgoed dat dat eng is (al durf je al op mensen af te stappen, dat is al een groot obstakel uit de weg! ) maar je angsten overwinnen maakt de prijs alleen maar mooier, en je zelfvertrouwen groter.
Ik ging bijvoorbeeld eens in dat kader alleen naar een expo van iemand die ik nauwelijks kende. Ik raakte aan de praat met hem, en nodigde me uit om nog even achter na te borrelen met wat anderen. Met een paar van die anderen ben ik vervolgens de stad in gegaan, waar ik aan de praat raakte met wéer twee anderen. Met die laatste heb ik nog tot het ochtendgloren in een nachtkroeg gestaan, en op verzoek m'n telefoonnummer gegeven. Met de man van de expo heb ik later ook nog gedate. Met beiden liep het niet op iets langdurigs uit, maar ik had wel de avond van m'n leven. Het geeft echt een boost als je ergens tegenop ziet maar niet voor de gemakkelijke weg kiest en dan met zo'n leuk resultaat. Nu was dit ook wel een zeldzame hoor, ik ben wel eens vaker alleen naar de kroeg gegaan en dan had ik aan het eind nauwelijks een gesprek gevoerd. Maarja, het kan niet altijd raak zijn hè.

Hmm het wordt nu wel een heel epistel, maar ik wil toch nog even reageren op Lex:
Sorry dat ik het zo grof zeg maar je klinkt een beetje autistisch met ingestampte omgangsregels.
Ik kan me goed voorstellen dat dat nogal onnatuurlijk voelt. Werkt dat nou? Het lijkt me dat een vrouw zoiets ook wel doorheeft waardoor het misschien overkomt als een gelikte act. Maar, als je vanuit je zelf nogal onhandig bent kan ik me voorstellen dat het werkt. Zou alleen wel zorgen dat je niet te ver van jezelf af gaat staan. Dat is A) niet vol te houden en B) ze valt dan op iets wat je helemaal niet bent, waardoor het alsnog uit gaat als de ware jij naar buiten komt. Vind een balans tussen openhartig zijn en helemaal jezelf blijven in het begin.

(sorry voor het mental coach-achtige gezwam)

@malena
Heb je de post met de quote mbt het onderzoek wel gelezen?? Ts weet niet hoe het versierspel werkt. Ik ook niet overigens, ik herken veel van zijn post echter ben ik wel 7 jaar in een relatie geweest die ik zelf heb verbroken. Dat hele versieren heb ik ook geen kaas van gegeten en ik merk nu hoe lastig dat is.

quote:

Op vrijdag 27 juli 2012 15:38 schreef Chewbalhaar het volgende:

[..]

Natuurlijk is een flink deel van de mannen enkel daarnaar op zoek. Blijven er echter genoeg over die wel op zoek zijn naar iets serieuzers, maar die worden dan weer als 'watjes' gezien. Vrouwen weten niet wat goed voor ze is. (even lekker generaliseren). In ieder geval zijn de verschillen enorm, waarbij je kansen als 'serieuze' man erg klein zijn.

Zucht.... Als je deze jankzakkerige kutattitude niet laat varen zal geen enkel leuk wijf je ooit willen

quote:

Op dinsdag 31 juli 2012 08:54 schreef muhahaha het volgende:
@malena
Heb je de post met de quote mbt het onderzoek wel gelezen?? Ts weet niet hoe het versierspel werkt.

Dat onderzoek is complete onzin, pubers weten ook niet hoe het versierspel werkt. Maar er is geen gouden regel die zegt dat je dat per se in de pubertijd moet leren, dat kan op latere leeftijd ook nog wel. Maar dat kost wel tijd en moeite, want je zal aan jezelf moeten werken en moeten leren van je fouten, maar laat dat nou precies hetzelfde zijn wat pubers ook doen in de pubertijd.

Dus laat niemand je ooit vertellen dat je op latere leeftijd niet zou kunnen veranderen, het kan wel degelijk.

Je hoeft ook helemaal geen versierspel te kennen. Je moet gewoon niet zo verschrikkelijk saai zijn.

quote:

Op dinsdag 31 juli 2012 09:38 schreef Seksgod_beta_v1 het volgende:
Je hoeft ook helemaal geen versierspel te kennen. Je moet gewoon niet zo verschrikkelijk saai zijn.

QFT!

Stel je zelf open, ga op je bek, sta weer op, ga weer door en heb vertrouwen in je eigen kunnen... Je straalt uit wie je denkt dat je bent... zelfbeeld is een van de belangrijkste dingen in dit verhaal....

quote:

Op dinsdag 31 juli 2012 01:50 schreef MalenaScordia het volgende:
Verhaal

Er niet naar ''op zoek'' zijn gaat je niet helpen hoor.. Wat wel helpt is meer contact onderhouden met mensen in het algemeen... Onbevangen gesprekjes in gaat en niet iemand al gelijk te zien als potentiele levenspartner... Open zijn over jezelf... En open je eigen impulsen volgen (Zoals zin hebben om even het gezicht van de gene die tegenover je zit te aaien oid.... En het dan gewoon doen)

De vrouwelijke variant van versieren is een heel stukje passiever dan die van de mannen.. Niks doen als man is je eigen doodvonnis.. Als vrouw krijg je toch die aandacht wel... Dus er niet naar op zoek zijn betekend dan gewoon dat je een stukje meer onbevangen wordt en minder hopeloos..

quote:

Op dinsdag 31 juli 2012 09:32 schreef Joanne35 het volgende:

[..]

Dat onderzoek is complete onzin, pubers weten ook niet hoe het versierspel werkt. Maar er is geen gouden regel die zegt dat je dat per se in de pubertijd moet leren, dat kan op latere leeftijd ook nog wel. Maar dat kost wel tijd en moeite, want je zal aan jezelf moeten werken en moeten leren van je fouten, maar laat dat nou precies hetzelfde zijn wat pubers ook doen in de pubertijd.

Dus laat niemand je ooit vertellen dat je op latere leeftijd niet zou kunnen veranderen, het kan wel degelijk.

Het kan inderdaad, maar het kost je veel meer moeite en energie door de verwachtingen dat anderen van je hebben. Op mijn leeftijd gaat de gemiddelde vrouw er van uit dat ik 5-10 relaties achter de rug heb, want dat schijnt "normaal en gezond" te zijn tegenwoordig.

quote:

Op dinsdag 31 juli 2012 10:26 schreef kingtoppie het volgende:

[..]

Wat wel helpt is meer contact onderhouden met mensen in het algemeen... Onbevangen gesprekjes in gaat en niet iemand al gelijk te zien als potentiele levenspartner..

Dat zeg ik

quote:

Op dinsdag 31 juli 2012 10:26 schreef kingtoppie het volgende:
De vrouwelijke variant van versieren is een heel stukje passiever dan die van de mannen.. Niks doen als man is je eigen doodvonnis.. Als vrouw krijg je toch die aandacht wel... Dus er niet naar op zoek zijn betekend dan gewoon dat je een stukje meer onbevangen wordt en minder hopeloos..

Hier geef ik je wel gelijk. Hoewel vrouwen net zo (erg) zijn als mannen: wij willen ook dat wat we niet kunnen krijgen. In combinatie met wat mysterie (vind ie me nou leuk of niet) werkt dat echt wel.
Algehele conclusie blijft immers: niet te eager zijn.
Het belangrijkste is denk ik op de lichaamstaal letten. Kijkt ze drie keer je kant op (die heb ik ooit gehoord, zit wel wat in maar weet niet of je het echt als stelregel kunt nemen), is haar lichaam naar je toe gericht tijdens een gesprek, raakt ze je terloops aan, dan kun je er vanuit gaan dat ze interesse heeft. Vrouwen maken de voorzet, mannen koppen hem in. Ook omdat dat vrouwen altijd is ingeprent 'mannen willen jagen' en 'als hij je echt leuk vind dan zet hij wel stappen daartoe'.
Ik vind die flirtregels een beetje twijfelachtig. Het wordt zo meer een spelletje, een stappenplan. Ik geloof best dat het zal werken, maar er zijn ook zoveel uitzonderingen. De verlegen mannen worden in dat jaag-concept namelijk nogal uitgesloten. Die denken net zo goed 'als ze me leuk vind, waarom belt ze dan niet?'
Het is maar lastig eh! Ik ben wel (misschien wat naïef) van mening dat als het goed zit, het smooth en als vanzelf gaat. Dan denk je niet 'oh nou moet ik haar zo aanraken of hier en daar instemmend knikken'. Als er echte een wederzijdse klik is, laat je elkaar niet lopen omdat iemand een beetje stuntelig is.

Ik las ''raakt ze haar tepels aan''

Deze zou zelfs voor Freud te makkelijk zijn

quote:

Op dinsdag 31 juli 2012 09:32 schreef Joanne35 het volgende:

[..]

Dat onderzoek is complete onzin, pubers weten ook niet hoe het versierspel werkt. Maar er is geen gouden regel die zegt dat je dat per se in de pubertijd moet leren, dat kan op latere leeftijd ook nog wel. Maar dat kost wel tijd en moeite, want je zal aan jezelf moeten werken en moeten leren van je fouten, maar laat dat nou precies hetzelfde zijn wat pubers ook doen in de pubertijd.

Dus laat niemand je ooit vertellen dat je op latere leeftijd niet zou kunnen veranderen, het kan wel degelijk.

Dan moet je op latere leeftijd ook iemand vinden die je de kans wil geven om het te leren. Als je staat te stuntelen om iets gezegd te krijgen, rood aanloopt door verlegenheid in een gesprek met een vrouw of het gesprek stil valt en je niks hebt om het mee op gang te houden, dan heeft een vrouw al gauw genoeg van je. Na een bepaalde leeftijd is dat experimenteren, 'trial and error' etc. over, na begin 20 moet je toch wel weten hoe het in elkaar steekt. Dan hebben de meeste vrouwen geen zin om nog lerares te spelen voor de 'trage leerling', te frustrerend.

quote:

Op woensdag 1 augustus 2012 01:52 schreef Marx1990 het volgende:

[..]

Dan moet je op latere leeftijd ook iemand vinden die je de kans wil geven om het te leren. Als je staat te stuntelen om iets gezegd te krijgen, rood aanloopt door verlegenheid in een gesprek met een vrouw of het gesprek stil valt en je niks hebt om het mee op gang te houden, dan heeft een vrouw al gauw genoeg van je.

Maar wat jij hier beschrijft heeft niets met gebrek aan ervaring te maken. Als jij gewoon op een goede sociale manier met vrouwen om kunt gaan, dan zijn er echt wel vrouwen die er niet zo'n punt van maken dat jij geen relatie ervaring hebt. Er zijn genoeg laatbloeiers die nog op latere leeftijd een relatie krijgen. Maar je zal dus eerst aan je sociale vaardigheden moeten werken als dat stuntelen echt zo'n probleem is.

Ik denk ook dat je altijd nog bij kunt leren als je het maar niet opgeeft en jezelf wijs maakt dat je nu eenmaal zo bent zoals je bent.

Wat die pubers betreft:
Bij pubers is er geen versierspel, omdat ze dat helmaal niet nodig hebben, omdat die veel ongeremder zijn en geen gevolgen kunnen overzien.
Volwassen zijn bewust of onbewust veel meer bezig met langere termijn gevolgen van hun acties en dat staat juist vaak in de weg bij relatie zoeken. Daarbij zoekt een puber feitelijk ook niet echte relatie. Ze zijn veel meer in het hier en nu bezig, genieten gewoon van wat er is en zijn totaal niet kritisch en vallen sneller voor iemand omdat de criteria anders zijn (gewoon "leuk" is genoeg).
Daarom is het zo belangrijk dat je in die tijd bevestigd wordt in "het is leuk om samen te zijn en "het is niet erg om afgewezen te worden, morgen is er weer wat anders" en "als ik initiatief neem heb ik hem/haar zo in bed" om het even grof te zeggen in een paar zinnen.
Daar komt dan het (zelf)vertrouwen uit dat je zo nodig hebt en je leert je gaandeweg heel wat vaardigheden aan omdat pubers keihard kunnen zijn wat betreft je fouten en punten die voor verbetering vatbaar zijn. Zij zullen bv rustig roepen dat je uit je bek stinkt, waar een volwassene amper daar wat van durft te zeggen of dat heel omslachtig zal doen.
Je raakt dus gepolished als je positief bent ingesteld, maar helaas raak je ook helemaal van slag als je onzeker bent. En dat heeft echt wel zijn weerslag in je later leven.

Overigens moet ik dit alles rationeel benaderen want kan ik me zelf lastig inbeelden wat het is om niet succesvol te zijn op het gebied van versieren omdat ik ze van me af moet slaan.

quote:

Op woensdag 1 augustus 2012 10:10 schreef Joanne35 het volgende:

[..]

Maar wat jij hier beschrijft heeft niets met gebrek aan ervaring te maken. Als jij gewoon op een goede sociale manier met vrouwen om kunt gaan, dan zijn er echt wel vrouwen die er niet zo'n punt van maken dat jij geen relatie ervaring hebt. Er zijn genoeg laatbloeiers die nog op latere leeftijd een relatie krijgen. Maar je zal dus eerst aan je sociale vaardigheden moeten werken als dat stuntelen echt zo'n probleem is.

Makkelijker gezegd dan gedaan met autisme. Maar goed, laten we hier niet op mijn problemen ingaan en blijven bij die van de OP.

Ikzelf zeg speeddaten: dan heb je tenminste face to face contact en kun je je persoonlijkheid beter overbrengen. Via een foto en online dating profiel lukt het duidelijk niet. Een andere optie is om via NMLK (Nieuwe Mensen Leren Kennen, google dat maar) proberen je vriendenkring uit te breiden om zo vrouwen tegen te komen. Je bent naar eigen zeggen een sociale vent, dus dat zou geen probleem moeten zijn.

Wat ook kan helpen is vrienden/vriendinnen vragen om te proberen de vinger te leggen op wat er misgaat. Eventueel kunnen ze je koppelen, een blind date regelen zeg maar. Vrienden helpen elkaar, dus gebruik dat als ze kunnen helpen.

quote:

Op woensdag 1 augustus 2012 13:38 schreef Cavalinho het volgende:
Ik denk ook dat je altijd nog bij kunt leren als je het maar niet opgeeft en jezelf wijs maakt dat je nu eenmaal zo bent zoals je bent.

Wat die pubers betreft:
Bij pubers is er geen versierspel, omdat ze dat helmaal niet nodig hebben, omdat die veel ongeremder zijn en geen gevolgen kunnen overzien.
Volwassen zijn bewust of onbewust veel meer bezig met langere termijn gevolgen van hun acties en dat staat juist vaak in de weg bij relatie zoeken. Daarbij zoekt een puber feitelijk ook niet echte relatie. Ze zijn veel meer in het hier en nu bezig, genieten gewoon van wat er is en zijn totaal niet kritisch en vallen sneller voor iemand omdat de criteria anders zijn (gewoon "leuk" is genoeg).
Daarom is het zo belangrijk dat je in die tijd bevestigd wordt in "het is leuk om samen te zijn en "het is niet erg om afgewezen te worden, morgen is er weer wat anders" en "als ik initiatief neem heb ik hem/haar zo in bed" om het even grof te zeggen in een paar zinnen.
Daar komt dan het (zelf)vertrouwen uit dat je zo nodig hebt en je leert je gaandeweg heel wat vaardigheden aan omdat pubers keihard kunnen zijn wat betreft je fouten en punten die voor verbetering vatbaar zijn. Zij zullen bv rustig roepen dat je uit je bek stinkt, waar een volwassene amper daar wat van durft te zeggen of dat heel omslachtig zal doen.
Je raakt dus gepolished als je positief bent ingesteld, maar helaas raak je ook helemaal van slag als je onzeker bent. En dat heeft echt wel zijn weerslag in je later leven.

Overigens moet ik dit alles rationeel benaderen want kan ik me zelf lastig inbeelden wat het is om niet succesvol te zijn op het gebied van versieren omdat ik ze van me af moet slaan.

Wat jij zegt komt er nog altijd op neer dat je in de pubertijd de skills aanleert om met vrouwen om te gaan.

Dat is dan overigens ook geen probleem aangezien vrouwen dan leren met mannen om te gaan. Maar na je twintigste hoor je het versierspel dan toch wel te kennen.