Wie herinnert ze nog?
De obscure pay-drivers, onbegrepen wereldtalenten, coureurs met een korte opleving en andere gelukszoekers.
Namen als Zsolt Baumgartner, Ricardo Rosset, Nicolas Kiesa, Stéphane Sarrazin, Ralph Firman, Toranosuke Takagi, Shinji Nakano, Jan Magnussen en vele anderen...
Dit topic is bedoeld voor de coureur die ineens op de grid stond, of met hoge verwachtingen doorstroomde naar de Formule 1, maar vervolgens in de luwte verdween, om welke reden dan ook. De coureur bij wie je je afvraagt wie het ook alweer was en waarom, en vooral bij wie ook de vraagt komt waar hij in hemelsnaam gebleven is.
Vertel ons hier iets over die coureur; hoe was hij ook alweer in de Formule 1 terecht gekomen? Hoe verliep zijn (korte) carriëre in de Formule 1? En wat is hij daarna gaan doen?
Eén regel:
• Dit topic is niet bedoeld om lijstjes te posten, maar juist om iets meer te vertellen over die betreffende coureur.
Esteban Tuero (1998)
Debuteerde in de Formule 1 als de op drie na jongste Formule 1 coureur ooit op dat moment. Een geboren talent, Tuero imponeerde in lagere race klasses in Zuid-Amerika en maakte later ook indruk in de Italiaanse Formule 3 series.
Dit wekte de interesse van Formule 1 teams, het grote Benetton toonde interesse, maar uiteindelijk tekende Tuero een test contract bij Minardi.
Na een onsuccesvol avontuur in de Formule Nippon (1997) kreeg Tuero in 1998 de kans om te debuteren in het Formule 1 veld, bij het armlastige Minardi.
Tuero's debuut begon met de nodige discussie, het ontbrak Tuero namelijk nog aan een Super Licentie omdat hij niet voldeed aan alle eisen.
F1 veteraan Martin Brundle was erg uitgesproken over de zaak Tuero: "As for Tuero, it would have been scary. I don't like to see these guys out there with so little experience. Imagine it: even if he didn't qualify, he'd be getting in the way during qualifying. And if he did qualify, then he'd definitely be lapped plenty. He'd have really needed to have his wits about him. To be honest, it annoys me, people like that, with zilch credibility."
Ondanks alle kritiek voorzag de FIA hem voor de start van het seizoen van een Super Licentie. In Melbourne kwalificeerde Tuero zich voor zijn teamgenoot Shinji Nakano en voor beide Tyrrell's.
Tijdens de Grand Prix van San Marino behaalde Tuero zijn beste prestatie van het seizoen met een verdienstelijke achtste plaats. Helaas voor Tuero wist hij maarliefst 11 van de 16 Grand Prix's niet de finish vlag te halen.
Zijn seizoen eindigde toen hij tijdens de Japanse Grand Prix van achter aangereden werd door Tora Takagi, een crash waaraan Tuero een nekblessure over hield.
Minardi was voornemens om Tuero ook in 1999 plaats te laten nemen achter het stuur van de Minardi. Tuero bedankte echter en zette op twintig jarige leeftijd een punt achter zijn Formule 1 carriëre.
Waarom Tuero vertrok uit de Formule 1 is nooit duidelijk geworden. Geruchten over heimwee en angst door de laatste crash deden de ronde, maar daar bleef het bij... geruchten.
De enige die het echt weet is Esteban Tuero zelf...
Tuero keerde terug naar Argentinië om daar te gaan rijden in de Argentijnse Touring Car serie. Daar won hij enkele races en werd in 2002 nog eens in verband gebracht met een CART-stoeltje, maar daar kwam nooit iets van.
[ Bericht 0% gewijzigd door Kleffe_Dop op 26-07-2012 19:39:12 ]
Viel ook nog eens op door Neerlands hoop in bange dagen, Albers, eruit te tikken.
De Held.
[ Bericht 9% gewijzigd door GotenSSJ op 26-07-2012 14:38:23 ]
quote:Op donderdag 26 juli 2012 14:33 schreef GotenSSJ het volgende:
Yuji Ide. Moet ongeveer wel de slechtste rijder ooit geweest zijn in de Formule 1. Heeft in totaal 4 races gereden voor Super Aguri, waarin hij totaal niet kon overtuigen en veel langzamer was dan teamgenoot Sato.
Viel ook nog eens op door Neerlands hoop in bange dagen, Albers, eruit te tikken.
[ afbeelding ]
De Held.
Wat een faalhaasquote:Bij de Grand Prix van Bahrein maakte Ide zijn debuut maar viel uit. Tijdens de Grand Prix van San Marino viel hij in negatieve zin op toen hij Christijan Albers in de eerste ronde uit de wedstrijd duwde. De FIA gaf daarop het advies aan Super Aguri om Ide meer ervaring op te laten doen en voorlopig niet meer te laten starten. Yuji Ide werd daarop voor de Grand Prix van Europa vervangen door Franck Montagny. Na deze Grand Prix heeft de FIA de superlicentie van Ide ingetrokken en keerde hij niet meer terug als racecoureur in de Formule 1. Aan het eind van het seizoen verloor de Japanner ook zijn FIA Super Licentie door roekeloos rijden. Na zijn mislukte Formule 1-carrière ging de Japanner terug naar Japan om in de Formule Nippon te rijden. In 2006 haalde reed hij een half seizoen en haalde geen punten. In 2007 wisselde hij van team en reed voor het Autobacs Racing Team Aguri. Hij haalde 6 punten in het gehele seizoen. Die 6 punten vergaarde hij in één race, hij eindigde dat seizoen als dertiende.
Ralph David Firman Jr. (Norwich (Norfolk), 20 mei 1975) is een Brits autocoureur die onder de vlag van Ierland rijdt omdat zijn moeder Angela Iers is. In het begin van zijn carrière reed hij wel onder de Britse vlag. Zijn vader Ralph Firman Sr. is oprichter van het raceauto bedrijf Van Diemen.
Hij zat op de Gresham's School tussen 1988 en 1993. Daarna ging hij de racerij in. Hij won de British F3 in 1996 in zijn tweede seizoen. Hij won ook de Formule 3 race in Macau. Daarna ging hij naar Japan waar hij de Formule Nippon won in 2002. Na dit succes ging hij terug naar Europa in de Formule 1 bij Jordan. Hij verscheen 14 keer aan de start. Tijdens de Grand Prix van Spanje wist hij een puntje te pakken. Later dat seizoen crashte hij hard in Hongarije en moest een race vervangen worden door Zsolt Baumgartner.
Ralph deed hierna ook mee tijdens de 24 uur van Le Mans en hij was officieel testcoureur voor A1 Team Ierland in de A1GP in 2004. Hij reed voor dit team ook de allereerste A1GP races. In het seizoen 2007-2008 kreeg hij ook 2 caps, voordat hij werd vervangen door Adam Carroll.
Kan je voor hem in de plaats beter hem zetten: http://en.wikipedia.org/wiki/Giorgio_Pantano
Hij begon zijn autosportcarrière in 1979 in de karts en kwam via andere raceklassen in 1987 terecht in de Formule 3000. In die klasse bleef hij vier jaar waarin hij weinig indruk maakte voor hij in 1992 de kans kreeg in de Formule 1 bij het armlastige March-team.
Belmondo was vooral aangenomen vanwege het geld dat hij meebracht en zijn prestaties waren niet goed. Hij kwalificeerde zich vijf keer niet en werd na 11 races vervangen door Emanuele Naspetti.
In 1993 teste hij voor Benetton voordat hij in 1994 instapte bij het nieuwe team Pacific Grand Prix. Achteraf geen al te beste keuze, het team had vanaf het begin geldproblemen en de auto was verouderd en veel te langzaam.
Belmondo kon slechts aan 2 races deelnemen, niet doordat hij zich kwalificeerde, maar omdat andere teams auto's terugtrokken waardoor er niemand afviel bij de kwalificaties. De finish zag Belmondo beide keren niet.
quote:Both his qualifications need to be put into context, however. Belmondo only got on the grid at Monaco by default, after both Simtek and Williams only entered one car (in the wake of Roland Ratzenberger and Ayrton Senna's deaths), and after Sauber withdrew both its cars after Wendlinger's serious practice accident. Regardless, Belmondo withdrew after doing 53 laps as a mobile chicane, succumbing to fatigue. All the same it was the furthest that a Pacific would go in a race in 1994.
Hierna ging Belmondo verder in andere raceklassen (vooral GT-kampioenschappen) en startte zijn eigen raceteam in 1998.
[ Bericht 2% gewijzigd door Michael_Moore op 26-07-2012 16:28:45 ]
)
In 1994 reed hij twee races voor het Team Lotus, door omgerekend 250.000 euro geleend privé-geld te betalen, in de hoop zichzelf in de kijker te rijden en zo sponsors aan te trekken. In de Grand Prix Formule 1 van België spinde hij echter van de baan, en tijdens de Grand Prix Formule 1 van Portugal moest hij het stellen met een 16de plaats. Momenteel werkt hij als autoverkoper bij Seat.
Naast de Formule 1 heeft hij ook in andere klassen geracet. In 1991 wist hij in het Japans Formule 3-kampioenschap 12e te worden en tweede in het Britse Formule 3-kampioenschap van 1992. In 1993 werd hij zelfs kampioen in het Brits Formule 2-kampioenschap. In 1994 reed hij ook in de Belgische Procars voor het team van Audi en twee races in de DTM. Ook in 1995 reed hij in de Procars. In 1996 reed hij langeafstandsraces in een Dodge Viper en de Gillet Vertigo. Hij raakte een tijd uitgeschakeld door een oogblessure.
Niet dat Enge zoveel goede resultaten had geboekt (italie 12, US 14, en JAP een DNF) maar naar het schijnt zou hij het jaar erop toch opnieuw voor Prost GP mogen rijden. Helaas waren de financiele middelen van Prost niet meer toereikend om in 2002 nog mee deel te kunnen nemen aan het WK, en dat betekende ook direct het einde van Enge in de F1.
In 2002 keerde Enge terug naar de F3000 (de voorganger van het GP2-WK), waar hij in dat jaar zelfs de wereldtitel opstreek. Maar ná dat seizoen kwam er iets opmerkelijks uit bij de dopingtests. Enge had groente gekocht van zijn buurman in Tsjechië, het speciale soort zullen we maar zeggen
Enge zijn titel werd afgenomen wegens marihuana gebruik, waarbij hij in de Hongaarse race positief werd bevonden. Enge verloor die overwinning, en verloor daarmee punten waarna hij uiteindelijk maar als 3de eindigde in het WK.De jaren daarna reed Enge voornamelijk GT-kampioenschappen waarbij hij het niet onverdienstelijk deed met meerdere overwinningen en top 3 resultaten.
Ware het niet dat hij afgelopen jaar wéér positief werd bevonden op doping-gebruik, voor hetzelfde feit
Enge werd hierop verbannen uit de motorsporten Tomas Enge: wij geven U het saluut
[ Bericht 0% gewijzigd door Sinister-D- op 26-07-2012 20:19:54 (hendig verrekte typfouten :|) ]
Hij reed 1 race in 1994 voor Simtek en reed deze niet uit, maar mocht het volgende seizoen opdraven bij het achterhoedeteam van Pacific. Het hele seizoen kon hij niet echt potten breken, hij reed maar vijf races uit, waarvan de beste prestatie een 8e plek op Monza was. Hij was echter wel wereldnieuws toen hij, bezorgd om z'n brandende auto, tijdens een poging om deze te blussen aangereden werd door de medical car
In 1996 zou hij eerst bij Tyrrel gaan rijden, dit ging echter niet door. Daarna zou hij het seizoen beginnen bij Minardi, maar toen een sponsor op het laatste moment zich terugtrok was het over voor hem.
En nog een geweldige rijder:
Domenico Schiattarella
Reed in '94 en '95 verspreid over de twee seizoenen zeven races voor Simtek, waarvan hij er zes startte en nooit punten haalde (de negende plek was zijn beste prestatie). Hij liet zijn geweldige en vooral ongevaarlijke rijgedrag vooral zien in Monaco:
Hierna reed hij nog Indycar in '96 en twee keer Le Mans in 1999 en 2000
Je hebt gelijk, weet ook niet hoe ik daar nu bij kwamquote:Op donderdag 26 juli 2012 19:20 schreef Mexicanobakker het volgende:
Burti crashte in Blanchimont, niet in Eau Rouge.
En nu gewoon Seat verkoper zijn.
Heerlijk ook nog die tijd dat bepaalde coureurs gewoon uitstapten omdat ze het fysiek niet aankonden ( Paul Belmondo).
Ik ben geen fervent volger van de 24-uur van Le Mans (de echte toppers uitgezonderd) en A1GP had ik na 1 jaar wel gezien. Dus voor mij was het zeker wel een 'vergeten' coureur.quote:
Ralph Firman mag wel uit het lijstje hoor, die heeft nog wel wat gepresteerd:
Dit topic is niet bedoeld voor uitsluitend F1 Rejects, het kunnen ook coureurs zijn die een kort leven in de hoogste tak van autosport hebben gehad, maar daarna succesvol zijn geweest in Azië of Noord Amerika bijvoorbeeld.
Allebei waardige kandidaten.quote:
Ik twijfel tussen Montermini (gereden voor Forti, Pacific en Simtek) en Deletraz (
[ Bericht 2% gewijzigd door Kleffe_Dop op 26-07-2012 19:43:46 ]
Sommige F1 rejects hebben ook nog een aardige carrière gehadquote:
Dat verhaal van Philippe Adams is nieuw voor mij. 250.000 dollar privé lenen voor twee races in een (matige) auto die je niet kent, wat een baas!
Heerlijk ook nog die tijd dat bepaalde coureurs gewoon uitstapten omdat ze het fysiek niet aankonden ( Paul Belmondo).
[..]
Ik ben geen fervent volger van de 24-uur van Le Mans (de echte toppers uitgezonderd) en A1GP had ik na 1 jaar wel gezien. Dus voor mij was het zeker wel een 'vergeten' coureur wat er nou van Firman terecht was gekomen na zijn korte stint in F1.
Dit topic is niet bedoeld voor uitsluitend F1 Rejects, het kunnen ook coureurs zijn die een kort leven in de hoogste tak van autosport hebben gehad, maar daarna succesvol zijn geweest in Azië of Noord Amerika bijvoorbeeld.
[..]
Allebei waardige kandidaten.
Gaston Mazzacane is een Argentijns autocoureur en reed 21 races in de Formule 1 voor de teams van Minardi en Prost.quote:Mazzacane in Italian means ''kill the dog'' and his nickname was ''The Flying Mullet''
Mazzacane begon zijn autosportcarrière in Argentinië en vertrok met geld van zijn vader en sponsors in 1994 naar Europa. Ondanks dat zijn prestaties niet geweldig waren klom hij snel op in de verschillende raceklassen.
In 1999 was hij kandidaat om bij Minardi in de Formule 1 te racen maar Luca Badoer kreeg de voorkeur. Mazzacane werd testcoureur maar kreeg een jaar later dankzij zijn geld alsnog de kans.
In de matige Minardi werd het een onopvallend jaar waarin hij regelmatig achteraan reed maar wel vaak aan de finish kwam. De Grand Prix van de Verenigde Staten was het hoogtepunt van het seizoen voor Mazzacane toen hij in wisselende weersomstandigheden een paar ronden derde lag. Punten pakte hij niet.
Door het vertrek van enkele sponsors bij Minardi kon Mazzacane voor het seizoen 2001 niet blijven, hij testte voor Arrows maar kwam uiteindelijk terecht bij Prost. Na drie races werd hij daar alweer op straat gezet, omdat Alain Prost liever de bij Jaguar vervangen Luciano Burti wilde.
In 2002 werd Mazzacane in geruchten genoemd als mogelijke coureur van Phoenix/DART, een team dat de restanten van het intussen failliete Prost had opgekocht. Uiteindelijk kwam het project niet van de grond en Mazzacane vertrok naar de Verenigde Staten om daar te gaan racen.
Hij reed uiteindelijk een half jaar Champ Car in 2004.
Desiré Randall Wilson is een voormalig autocoureur uit Zuid-Afrika. Ze is een van de vijf vrouwen die ooit hebben deelgenomen aan een officieel Formule 1-weekend. Ook won ze een Formule 1-race in de Aurora-klasse.
Goede resultaten in Zuid-Afrika hadden Randall (haar meisjesnaam) in 1976 de Driver To Europe-award doen winnen als opvolger van Jody Scheckter. Ze vertrok in 1977 naar Nederland en begon van hier uit haar Europese carrière.
Ze ging rijden in Formule Ford, trouwde en maakte een jaar later haar debuut in de Aurora-series, een Brits kampioenschap voor oude Formule 1-wagens. In deze klasse was ze behoorlijk succesvol met enkele podiumplaatsen en een overwinning op Brands Hatch in 1980. Ze is daarmee de enige vrouw die ooit een Formule 1-race won.
Datzelfde jaar nam ze ook deel aan de officiële Britse Grand Prix, opnieuw op Brands Hatch, met een ondergeprepareerde privé Williams. Ze kwalificeerde zich niet. Desondanks had ze genoeg indruk gemaakt op Ken Tyrrell en deze gaf haar een kans bij de Grand Prix van Zuid-Afrika in 1981.
Door problemen tussen de FISA (Fédération Internationale du Sport Automobile) en de FOCA telde de wedstrijd echter officieel niet mee voor het wereldkampioenschap. Ze maakte een goede indruk en reed zelfs even zesde voor ze met versnellingsbak-problemen van de baan schoot. Tyrrell wilde haar een contract aanbieden voor de rest van het jaar maar zag daarvan af toen Michele Alboreto met meer sponsorgeld aanklopte.
Hierna reed ze onder andere Sportscars en Indycar en in 1992 nam ze met een volledig vrouwelijke equipe deel aan de 24 uur van Le Mans, helaas crashten ze voortijdig en haalden de finish niet. Eind jaren negentig stopte Wilson met racen en voegde zich bij het circuit-ontwerp bureau van haar man.
[ Bericht 1% gewijzigd door Michael_Moore op 26-07-2012 20:12:44 ]
Hij maakte zijn Formule 1-debuut in 2003 bij Minardi en nam deel aan 5 Grands Prix. Hij scoorde geen punten.
In Formule 3000/2003 wist hij de Formule 3000-race in Monaco te winnen. Björn Wirdheim dacht dat hij de finishvlag al voorbij was en vertraagde bij zijn pitcrew waarop Kiesa hem kon inhalen.
Hij racete voor het eerst in de Formule 1 voor Minardi in 2003 waarvoor hij vijf Grands Prix mocht starten. Hij wist deze ook alle vijf uit te rijden maar geen punten te pakken. In 2005 keerde hij terug naar de Formule 1 toen hij voor Jordan ging rijden als derde rijder. Hierdoor mocht hij elke vrijdag zijn opwachting maken in de vrije oefenritten.
Ook zo'n succesverhaal
Je vergeet Lavaggi, en eigenlijk geen race gereden, alleen getest:quote:
Ik twijfel tussen Montermini (gereden voor Forti, Pacific en Simtek) en Deletraz (
http://en.wikipedia.org/wiki/Chanoch_Nissany
Edit: over de post van Haarclip heengelezen.
Daarom maar n ander:
http://en.wikipedia.org/wiki/Patrick_Friesacher
[ Bericht 12% gewijzigd door JohnB52 op 26-07-2012 20:33:13 ]
Johnny Carwash was ook een baas, maar ik zal straks toch echt iets over die 2 gaan schrijvenquote:Op donderdag 26 juli 2012 20:28 schreef JohnB52 het volgende:
[..]
Je vergeet Lavaggi, en eigenlijk geen race gereden, alleen getest:
http://en.wikipedia.org/wiki/Chanoch_Nissany
Hahahaha, die nickname kende ik nog niet :pquote:
[..]
Johnny Carwash was ook een baas, maar ik zal straks toch echt iets over die 2 gaan schrijven
Zo noemden ze hem op de ESPN (Bob Varsha?) altijd, in ieder geval tijdens de Belgische Grand Prix van 1995.quote:
[..]
Hahahaha, die nickname kende ik nog niet :p
Ricardo Zunino is een voormalig autocoureur uit Argentinië die 11 Grand Prix-races reed.
Zunino debuteerde op 25-jarige leeftijd in de autosport en dankzij successen in Argentinië kreeg hij financiële steun om in Europa te gaan racen.
Ondanks weinig opzienbarende resultaten in de Formule 2 richtte hij zich vanaf 1979 op de Formule 1. Gedurende dat jaar testte hij voor Brabham. Toen tijdens de Grand Prix van Canada aan het eind van het seizoen Brabham-coureur Niki Lauda tussen twee trainingen stopte, kreeg Zunino, die toevallig aanwezig was, de kans van teambaas Bernie Ecclestone.
Tot halverwege 1980 reed Zunino voor Brabham voordat hij werd vervangen door Héctor Rebaque vanwege tegenvallende resultaten. Een jaar later reed hij twee races voor Tyrrell in Zuid-Amerika, voordat Ken Tyrrell Michele Alboreto aantrok.
Na zijn autosportcarrière begon Zunino een hotel aan de voet van de Andes.quote:After Friday free practice, Brabham driver Niki Lauda suddenly claimed he was tired of "driving in circles", and retired from F1. Ecclestone, debuting his new BT49 chassis that weekend, suddenly needed a capable replacement.
The story goes that he even sent someone to make an announcement on the PA system asking if anyone in the crowd could drive an F1 car, but eventually Zunino showed his face and was given the drive.
Did Zunino volunteer himself? Or did Ecclestone already know Ricardo was present at the track? Did Bernie even have a role in ensuring that Zunino was present? Perhaps he already had an inkling that Lauda was ready to quit at any moment.
According to some, the fact that Zunino had been able to test for Brabham, and eventually be on hand to make his debut seemed too much to be a fluke. The argument runs that Bernie was keen to increase Argentine interest in F1, and Zunino was his way of ensuring that.
Eric "Tintin" van de Poele is een voormalig Belgische Formule 1-coureur.quote:A DTM Champion, F3000 runner-up, multiple Sebring and Spa 24hrs winner, and veteran of many Le Mans campaigns, the popular Belgian suffered heartbreak in his first GP start before going on to struggle with three under-financed F1 teams.
Na een carrière in onder andere DTM (kampioen in '87), Formule Ford, Formule 3 en het Belgisch Toerwagen Kampioenschap weet Van de Poele in 1989 de Formule 3000 te bereiken en wordt in 1990 tweede in die klasse achter Erik Comas. Het levert hem een plaats op in de Formule 1 bij het nieuwe Modena Lamborghini team voor het seizoen 1991.
Het jaar wordt een teleurstelling, slechts één keer komt Van de Poele door de kwalificaties heen. In de Grand Prix van San Marino lijkt hij op weg naar een vijfde plaats (en twee punten) tot in de laatste ronde de brandstofpomp het begeeft en Van de Poele terugvalt naar plek negen (zonder punten).
Na één seizoen is het geld bij Lamborghini op en weet Van de Poele een zitje te bemachtigen bij het roemruchte team van Brabham dat dan al is teruggezakt naar de achterhoede en geen geld heeft. Ook hier valt weinig eer te behalen net zo min als voor zijn teamgenoten Giovanna Amati (de laatste vrouw in de Formule 1) en Damon Hill.
Als Fondmetal nog tijdens 1992 Andrea Chiesa dumpt neemt Van de Poele diens plekje over. Fondmetal is beter dan Modena en Brabham (dat zich vlak na het vertrek van Eric terugtrekt uit de Formule 1) en hij kwalificeert zich 3 keer achter elkaar tot ook bij Fondmetal het geld op is.
Hierna wordt hij een jaar lang testcoureur bij Tyrrell en richt hij zich op andere raceklassen. Zo wint hij in 1995 de 12 uren van Sebring en is hij in 2008 voor de vijfde keer de sterkste in de 24 uur van Spa-Francorchamps samen met teamgenoten Michael Bartels, Andrea Bertolini en Stéphane Sarrazin in de Maserati MC12, met deze overwinning is hij recordhouder.quote:Eric van de Poele from Belgium is one of those drivers who, if he happened to be in the right place at the right time, might well have been F-1 World Champion.
Instead every team he drove for ran out of money.
Ook het weekend van 28 en 29 juli 2012 doet Eric weer mee met de 24 Uur van Spa-Francorchamps
voor het team van Boutsen Ginion Racing in een McLaren MP4-12C samen met Nico Verdonck, Edouard Mondron en Jack Clarke.
[ Bericht 2% gewijzigd door Michael_Moore op 26-07-2012 22:05:21 ]
In 1988 en 1989 leek het allemaal beter te worden. Hij reed degelijk in de formule 3, onder andere haalde hij een 2e plaats in Monaco.
Vanaf 1990 ging hij in het Formule 3000 kampioenschap rijden. Hij stond in zijn eerste 2 jaar zo nu en dan op het podium, maar in 1992 liep het beter. Hij startte het seizoen bij II Barone Rampante. 4x mocht hij als eerste starten en 3 keer pakte hij een overwinning. Hij werd 2e in het kampioenschap, Luca Badoer, toekomstig teamgenoot en toekomstig topcoureur pakte het kampioenschap met het toen nog F3000 rijdende Forti Corse.
Maar het had heel anders kunnen gaan. Montermini had een probleem. Een geldprobleem. En na 3 races samen met Rubens Barrichello bij II Barone Rampante werd hij vlak voor de 4e rit uit het team gegooid. Maar gelukkig was daar Forti. En daar reed hij de laatste 4 races mee. Toch is het vrij zeldzaam, een mid-season teamwissel van een coureur die zo hoog staat in het kampioenschap.
Goed resultaat in de IF3000, dan kun je de F1 bestormen? Zo werkte het vroeger niet. Nu heb je de Sergio Perezzen, Heikki Kovalainens en Charles Picjes hadden het vroeger moeilijker gehad om in de F1 te komen. Veel winnaars van IF3000 hebben nooit eens de Formule 1 bereikt. En de enige deelnemer aan de klasse die ooit wereldkampioen werd won hem niet (F. Alonso)
Deze pech kwam ook Montermini toe. Natuurlijk, Montermini was de jongste niet, en geld heeft hij ook niet, dat was duidelijk. Gelukkig mocht hij nog testen voor Bennetton. Maar dat was niet zo spannend, gezien hij nog test coureur was voor Ferrari in 1991. 1993 was een seizoen van weinig rijden, het enige interessante was de rit in Detroit waarin hij 4e werd.
Maar in 1994 kwam dan toch die kans. Die kans kwam bij het MTV Simtek team, dat het seizoen begon met D. Brabham en Ratzenberger. Maar voor iedereen zal het bekend zijn dat Ratzenberger helaas maar 3 races kon rijden voor Simtek. In Monaco reed het team met maar 1 auto, maar in Spanje mocht Montermini instappen. Mooi. Eindelijk. 30 jaar, maar het mag dan toch. Of niet? Al tijdens de oefensessie was hij het volgende slachtoffer van een heftig ongeval (JJ Lehto, Alesi, Barrichello, Ratzenberger, Senna, Wendlinger, Montermini, Lamy)
Montermini had rust nodig, en dus eindigde zijn carrière met 1 race. Was dat het verhaal? Nee, gelukkig niet. Hij kreeg een nieuwe kans, bij Pacific. De Pacific had in 1994 de twijfelachtige eer zichzelf alleen te kwalificeren als er andere teams niet compleet aanwezig waren.
Maar gelukkig kon het Pacific team zich verzekeren van een plaatsje op het grid. Lotus werd vervangen door Forti, maar vlak voor de seizoensstart was het einde verhaal voor Equipe Larrousse. Dit zorgde ervoor dat er maar 26 auto's waren, en dat er geen automatische non-qualifying meer was. Maar de Pacific was nog altijd pijnlijk traag. Montermini en teamgenoot Gachot haalden uiteindelijk een 8e plaats. Montermini wist ook nog een 9e plaats te behalen en was zodoende beter dan z'n teamgenoot. Lavaggi en Deletraz, de vervangers van Gachot, zouden helemaal geen race in de klassering vallen. Montermini zou ook in dit seizoen niet starten in de Spaanse GP.
Het Pacific team viel uiteindelijk weg na 1995, maar in 1996 mocht hij naar een nieuw topteam: Forti. Forti bleek in 95 al sterker dan Pacific, dus dat moet een beter seizoen worden. Fout. Er was een nieuwe regel; de 107% regel, en waar die nu speciaal voor HRT lijkt was die speciaal voor deze rijdende chicane. Het was een mooi geel ding, dat wel, en ik vind alle 3 de auto's waarin Andrea reed een plaatje waard:
Ohja, wacht. Er was nog een Forti. Leuk team. Een zeldzame keer dat ik me kan herinneren dat een F1-wagen compleet van livery veranderde om sponsortechnische redenen. (kan alleen BAR 99 herinneren)
Helaas was deze veel lelijker.
En prestaties? Nee. Montermini kwalificeerde vaak niet vanwege de 107% regel en voor de bekende Monaco GP had ie weer eens een ongeluk waardoor hij racen kon vergeten. Hij werd 10e in Argentinië. Och.
In 1997 zou Montermini nog testcoureur worden voor wéér zo'n topteam: Lola. Helaas konden we Rosset en Sospiri zelfs maar 1x in die auto zien falen, dus voor Montermini was er nooit een kans.
In 1998 en 1999 reed hij nog respectabele rondjes in Le Mans, maar hij was inmiddels al 36 dus zijn carrière was onderhand voorbij.
Opdat wij deze baas nooit vergeten:
Auw.
Bowlen is ook een leuke sport.
Maar soms gaat het ook goed.
___
Van Jean-Denis Deletraz hoef ik maar 2 dingen te tonen:
Maar dit ging waarschijnlijk om extra inkomsten, BAR had twee auto's met allebei een verschillende livery. Dit werd verboden door de FIA omdat beide auto's er hetzelfde uit moeten zien en zo kregen we de BAR met ritssluiting.quote:
Ohja, wacht. Er was nog een Forti. Leuk team. Een zeldzame keer dat ik me kan herinneren dat een F1-wagen compleet van livery veranderde om sponsortechnische redenen. (kan alleen BAR 99 herinneren)
en dat werd:
Klopt, maar het is dus een sponsortechnische redenquote:
[..]
Maar dit ging waarschijnlijk om extra inkomsten, BAR had twee auto's met allebei een verschillende livery. Dit werd verboden door de FIA omdat beide auto's er hetzelfde uit moeten zien en zo kregen we de BAR met ritssluiting.
[ afbeelding ]
en dat werd:
[ afbeelding ]
T is dat ik m bij een van de youtube filmpjes aan de zijkant zag staan...
In de GP2 en de F1 weinig gepresteerd, later tijdens de 24h van Le Mans wel 2x gewonnen!
^Dat is zo'n ultieme dooddoener...quote:"Eric van de Poele from Belgium is one of those drivers who, if he happened to be in the right place at the right time, might well have been F-1 World Champion."
quote:Mazzacane in Italian means ''kill the dog''
Perry McCarthy
De meeste mensen kennen deze man onder de naam The Stig, want hij werd de man die deze rol in Top Gear mocht vertolken. Voordien had hij echter een aparte carriere in de autosport gehad, waar hij letterlijk per ongeluk in terecht was gekomen. Hij was een goed pianospeler en gaf demonstraties in een lokale muziekwinkel. De eigenaar wist dat hij ook een goed chauffeur was met een neiging naar gekke stunts en introduceerde hem bij een race-instructeur. McCarthy reed een aantal jaren in de Ford 1600, F3 en F3000, maar alleen in de 1600 in volledige seizoenen, in de F3 en F3000 was hij steeds invaller en leek hij wel door pech achtervolgd, mooie klasseringen werden steeds ongedaan gemaakt door crashes buiten zijn schuld of mechanische pech. Een van de meest verbazende gevalletjes was toen McCarthy crashte in de kwalificaties in Birmingham, snel terugging naar de pits, de pits uitreed en vlak voor de uitgang een plots overstekende monteur van FIRST raakte. Waardoor hij geen tijd neerzette en niet mee mocht rijden.Hij nam wel wraak in de race daarna op Spa, waar hij in de regen van 11 naar 7 oprukte en de tweede snelste auto op de baan was. Na veel pogingen om een testcontract te krijgen en een kort verblijf bij de IMSA Sportscars vond hij testwerk bij Footwork in 1991, en via dat team kwam McCarthy in 1992 terecht bij een team dat later als een schande voor de sport zou worden gezien: Andrea Moda
Het probleem van Andrea Moda was hun teambaas, schoenmagnaat Andrea Sassetti, die waarschijnlijk dacht dat hij een tweede Lord Hesketh was (Hesketh was het feesten-en-partijen team waarvoor James Hunt debuteerde in de jaren 70). Maar terwijl Hesketh tenminste nog de goede mensen om zich heen verzamelde, wist Sassetti helemaal niet waar hij mee bezig was. Hij kocht een paar auto's van Coloni zolang zijn eigen wagens nog niet klaar waren, maar probeerde daarmee ook onder de entry-fee voor nieuwe teams uit te komen door zich als een voortzetting van Coloni te presenteren. Toen zijn coureurs Alex Caffi en Enrico Bertaggia klaagden over het gebrek aan vooruitgang, werden ze prompt ontslagen. Sassetti stelde zelf Roberto Moreno aan en iemand wees hem op McCarthy, die de baan kreeg, als hij zelf zijn onkosten zou betalen.
McCarthy mocht vanwege het gebrek aan een Superlicentie (hij had niet genoeg vlieguren in de F3000 gemaakt) eigenlijk niet starten, maar slaagde erin de capo supremo Bernie E. en vijf teambazen die in de Formula One Commission achter zich te krijgen, zodat hij in Spanje alsnog mocht starten. In de tussentijd wilde Bertaggia zijn stoeltje terug en paaide de teambaas met 1 miljoen sponsorgeld. Bernie wees Sassetti erop dat hij geen coureurs meer mocht wisselen, en dus bleef McCarthy aan. Zijn debuut in Spanje was het kortste ooit, 18 meter, want de motor vloog voor de start van de trainingen al in brand, werd geblust en er kon niet meer aan gesleuteld worden. Na die 18 meter hield het beschadigde blok er dan ook mee op.
In de volgende GP's bleek dat Sassetti nog steeds kwaad was over het miljoen dat hij was misgelopen, en meestal liet hij McCarthy niet meer dan een handvol rondjes rijden voor de auto als T-car voor Moreno werd gestald. In Canada moest Andrea Moda motoren lenen van Brabham, omdat hun eigen Judd V10's niet waren gearriveerd. Iedereen nam aan dat betalingsproblemen eraan ten grondslag lagen. In Frankrijk kwamen de trucks van AM in een vrachtwagenchauffeursstaking terecht waardoor ze niet op tijd aankwamen op de baan. In Engeland mocht McCarthy zowaar weer een paar rondjes rijden, maar hij spinde nadat de koppeling stukging. Er knapte iets en McCarthy verkocht tijdens het GP-weekend 1000 t-shirts waarin hij tegen zijn behandeling door het AM-team protesteerde. Het kostte hem sowieso veel geld om steeds op eigen houtje bij raceweekends te komen, meestal had hij of goodwill van anderen nodig, of een verdiend zakcentje voor het geven van rondleidingen aan F1-reisgezelschappen.
In Duitsland werd hij gediskwalificeerd doordat hij dankzij het team de weging mistte en Hongarije
bracht hem een prekwalificatie van 45 tellen, niet genoeg voor een Flying Lap. In België hoopte McCarthy door het ontbreken van Brabham tenminste nog iets van zijn rijvaardigheid te laten zien in de kwalificatie, maar zijn stuurstang brak in Eau Rouge. Hoe hij daar een gigacrash heeft kunnen vermijden is een klein wonder, maar in de pits kwam hij erachter dat de monteurs bij gebrek aan een reservestuurstang de defecte versie van Moreno met die van hem hadden verwisseld. Hetzelfde weekend werd Sasetti gearresteerd wegens het vervalsen van pitpassen en AM uitgesloten wegens het in diskrediet brengen van de sport.
McCarthy mocht daarna nog voor Benetton testen toen hun eigen tester (Zanardi) ziek werd en kon bij Williams een testdag doen om te bepalen wie hun vaste tester zou worden: McCarthy of David Coulthard. Coulthard kreeg de baan en daarmee was Perry's verbazende F1-carriere voorbij. Lees voor nog meer gekke verhalen zijn biografie er maar eens op na: "Flat out Flat Broke, F1 the hard way! " Perry zat daarna niet zonder werk, met o.a. races in sportscars, Le Mans en een baantje als bestuurder van The Leader, de auto die in de Michel Vaillant film door de tegenstand van Vaillant wordt ingezet. En natuurlijk de baan van de Stig, die hij twee jaar heeft gehad.
[ Bericht 0% gewijzigd door Sabata op 27-07-2012 11:11:16 ]
Maldonado heeft ook zo'n mooie naam: betekent letterlijk "Ziek achtergebleven"quote:Mazzacane in Italian means ''kill the dog''
Die gele was juist nog zo mooi. Gelukkig veranderde Jordan het jaar erop van livery en stonden er weer gele auto's op de grid (in 1996 had Jordan een gouden livery, al was die al mooier dan de livery in 1992-1995)quote:
Die groene Forti Corse moet trouwens wel één van de lelijkste Formule 1 bolide's ooit zijn. Het ziet er bijna uit als een soort Formule 3000 / Formule 1 hybride creatie.
[..]
^Dat is zo'n ultieme dooddoener...
[..]
Overigens was de Lambo waarin van der Poele in reed ook een van de mooiste auto's. Dat was ook het enige positieve aan die auto.
Die was erg mooi ja.quote:
Marco Apicella is een Italiaans autocoureur, startte één keer in een Formule 1-wedstrijd en had misschien wel de kortste Formule 1-carrière aller tijden.(800 meter)
Vanuit de karts ging Apicella in een keer naar de Formule 3 in 1984, drie jaar later volgde de overstap naar Formule 3000. Ook testte hij toen een Minardi F1-auto. Eind jaren tachtig behoorde Apicella tot de toppers in de F3000 maar in tegenstelling tot concurrenten als Jean Alesi, Eric Bernard en Eric van de Poele wist hij geen plekje te veroveren in de Formule 1.
Na nieuwe F1-tests voor Minardi en Modena vertrok Apicella naar Japan om zijn carrière een nieuwe impuls te geven. In de Japanse Formule 3000 bleek hij competitief en behaalde enkele zeges. In 1993 kreeg hij alsnog een echte kans in de Formule 1.
Thierry Boutsen was na een teleurstellende periode bij Jordan na de Grand Prix Formule 1 van België per direct gestopt en teambaas Eddie Jordan gaf Apicella de kans zich te laten zien bij diens thuiswedstrijd op Monza. Hij kreeg een contract voor één wedstrijd.
Bij testen vooraf zag het er veelbelovend uit, maar in de kwalificatie viel Apicella toch wat tegen met een 23ste plaats. In de race werd hij bij de start geraakt door JJ Lehto en in de eerste bocht was zijn wedstrijd al voorbij met een kapotte achterwielophanging.
Aangezien Apicella hierna weer verplichtingen had in Japan nam Eddie Jordan andere coureurs, waaronder Eddie Irvine, in dienst en was Marco's Formule 1-carrière na één bocht voorbij.
In Japan behaalde Apicella daarna de nodige successen en even leek er zelfs een nieuwe kans in de Formule 1 te komen, hij testte een F1-prototype voor DOME maar dat team kwam nooit van de grond.
Tegenwoordig is Marco Apicella part-time rij-instructeur bij de Centro Internazionale Guida Sicura rij-school in Italië.
Ben Pon jr. (1962)
Bernardus Marinus Pon is een Nederlands zakenman, oud-coureur en schutter.
Pon werd geboren als derde kind van de latere Volkswagenimporteur Ben Pon.
Op zijn vijftiende vertrok hij naar Canada waar hij volgens eigen zeggen zijn eerste race reed. Hij begon serieus met racen op het circuit van Zandvoort en reed in een Volkswagen Kever met daarin een Porsche Carrera GT-motor. Het voertuig reed hard, maar was moeilijk te besturen. Humor was hem niet vreemd. Voor de koeling had Pon twee grote sleuven in de motorkap gemaakt, met daaronder de tekst 'Drukwerk' en 'Brieven'.
Tijdens de Formule 1 Grand Prix van Nederland (z'n enige F-1 race) op 20 mei 1962, crashte Pon in de tweede ronde. Hij werd uit de auto geslingerd en kwam in de bosjes van het Scheivlak terecht maar bleef ongedeerd.
In 1965 stopte Pon met professioneel autoracen. Hij ging werken voor het Pon Porsche Import Centre en was daar verantwoordelijk voor de import van Porsche. Hij was tevens betrokken bij de oprichting van het Racing Team Holland en bracht twee Porsches 906 in het team. Rob Slotemaker, Wim Loos, Gijs van Lennep en Ben zelf vormden een prima team en wonnen in Europa bijna alles wat er te winnen was.
Pon vertegenwoordigde Nederland op de Olympische Spelen van 1972 in München. Hij kwam uit op het onderdeel kleiduivenschieten. Met 187 treffers behaalde hij een 31e plaats.
In 1992 begon Pon een eigen wijngaard in Carmel Valley (Californië).
Hij liet hier ook Bernardus Lodge bouwen, een luxueus hotel dat in 1999 werd geopend.
Anno 2009 woont hij daar samen met een Nederlandse vriendin.
In de Verenigde Staten is zijn Sauvignon Blanc 2005 door de Wall Street Journal uitgeroepen tot beste witte wijn voor de zomer van 2007.
Om hier even op terug te komenquote:
Tomas Enge: een jonge belofte uit Tsjechië. Tot nu toe de enige Tsjech met GP-starts.
*knip verhaal*
quote:Enge anderhalf jaar geschorst om doping
2 aug. 2012
Oud-Formule 1-coureur Tomas Enge heeft een schorsing van achttien maanden aan de broek gekregen, nadat hij bij de FIA GT1-races op het circuit van Navarra in mei positief getest was op het gebruik van verboden middelen. Zo heeft de 35-jarige Tsjech, die in 2001 drie races reed voor Prost, zelf bekendgemaakt.
Enge is het niet eens met zijn schorsing en heeft besloten de uitspraak van de anti-dopingcommissie van de FIA aan te vechten bij het internationale sporttribunaal CAS. "Ik heb eerder al een verzoek bij de autosportbond ingediend om de medicijnen die ik nodig heb, toe te staan", laat Enge, die lijdt aan een cardiovasculaire aandoening, in een statement weten. "Dit berust dus allemaal op een misverstand."
Het is niet de eerste keer dat Enge positief uit een dopingcontrole komt. In 2002 werd hij betrapt op het gebruik van marihuana. Dat leverde hem toen een diskwalificatie op voor een Formule 3000-race in Hongarije, wat hem het kampioenschap kostte.
Als Enge lekker wil blowen en expirimenteren, prima, maar stop dan met autosport. Toch lullig als je tien jaar later weer een positief plasje aflevert.
http://www.f1rejects.com/drivers/yoong/biography.html
Je wordt op je wenken bedient.quote:
Ik ben wel benieuwd hoe het met die Andrea Sassetti van Andrea Moda gaat. Volgens wikipedia heeft hij die twee orginele Andrea Moda chassis thuis staan en hij schijnt ook een keer bijna kapot geknald te zijn. Lijkt me wel een excentrieke man die wat verhalen te vertellen heeft. Als ik autosport journalist was zou ik al dit soort gasten afgaan. Moeten toch prachtige verhalen van te maken zijn.
[ afbeelding ]
Origineel Italiaans artikel uit 2007.
En de Engelse vertaling.
Klasse.quote:Op vrijdag 3 augustus 2012 23:17 schreef Michael_Moore het volgende:
[..]
Je wordt op je wenken bedient.
Origineel Italiaans artikel uit 2007.
En de Engelse vertaling.
Fascinerend verhaal ook. Met regenbanden proberen te kwalificeren terwijl het droog is omdat je geen andere banden hebt etc.
Roelof Wunderink (1975)
Roelof Wunderink was een einzelganger die pas op zijn 21ste, in 1970, begon met de racerij. Hij had zich in 1969 ingeschreven voor een racecursus en als beste cursist mocht hij een raceopleiding volgen. Helaas ging het bedrijf failliet en kwam het er niet van, wat hem er niet van weerhield om te gaan racen. Eerst in een oude Ford en Simca en het jaar erop in een Formule Ford 1600, waarin hij indruk maakte, onder andere met een derde plaats op het circuit van Estoril in Portugal in een sterk veld. In de winter besloot hij een raceopleiding te volgen bij Andre Pilette en samen met Arie Luyendijk stak hij ver boven de rest van de cursisten uit. Hij behaalde erna meteen de titel in de Formule Ford 1600. binnen twee jaar de Nederlandse Formule Ford 1600 titel. Hij wilde ieder jaar een stapje hoger en met de hulp van HB Bewaking als sponsor reed hij de twee jaren erop in de Formule 3 en Formule 5000. Veel succes was er echter niet, mede doordat het geld van de gebroeders Hoogenboom vooral werd gebruikt voor de wagens van de teamgenoten van Wunderink in plaats van die van Wunderink zelf. Een snelle rekensom leerde ze dat de Formule 1 goedkoper zou zijn.
Zo kwam Wundernk dankzij deze sponsor in 1975 in de Formule 1. Het Ensign Formule 1 team van Morris Nunn was op zoek naar geld en HB Bewaking kon dat leveren (in ruil voor de eigendom van de spullen waarvoor zij betaalden). Veel werd er niet van hem verwacht, zeker niet omdat Wunderink reed met de auto van het jaar ervoor, de N174, omdat de nieuwe auto door de financiële problemen nog niet klaar was. De overzeese Grand Prix waten te duur voor Ensign, dus voordat hij in een officiële WK-race kon starten mocht hij ervaring opdoen in twee niet officiële races, de Race of the Champions op Brands Hatch en de International Trophy op Silverstone. In die eerste race kwalificeerde hij zich als 18de (op 8.7 seconde van de polesitter en latere winnaar Tom Pryce in de Shadow) en finishte als 10de op 5 ronden achterstand, zijn beste resultaat ooit in een Formule 1 wagen. In de International Trophy viel hij na 29 van de 40 ronden uit, toen hij op de 10de plaats lag.
Wunderink in de Ensign N174 tijdens de GP van Spanje
Zijn WK debuut maakte hij in de controversiële race op het circuit van Montjuich Park in Spanje, de 4de race van het seizoen. Doordat de vangrails van het circuit niet goed vast zaten dreigden de coureurs de race te boycotten. Op vrijdag reden slechts twee coureurs. Na provisorische reparaties door de organisatoren werd er door dreiging van juridische acties toch gereden. Wunderink wist zich als 19de te kwalificeren, voor coureurs als Alan Jones en de enige vrouw in het veld Lella Lombardi. Na vele incidenten lag Roelof Wunderink 8ste, maar viel uit in e 20ste ronde als gevolg van een defect door een eerdere aanrijding. In ronde 25 verloor Rolf Stommelen zijn achtervleugel, crashte in de vangrails, kaatste terug op het circut en vloog aan de andere kant over de vangrails het publiek in waarbij vier toeschouwers om het leven kwamen. De race werd beeindigd en Jochen Mass als winnaar uitgeroepen. Lella Lombardi scoorde als enige vrouw ooit een (half) punt in deze race door zesde te worden.
Voor de volgende race op Monaco kwalificeerde hij zich niet (hij werd 23ste van de 18 die mochten starten) en in het weekend tussen deze en de volgende Grand Prix besloot hij om een Formule 5000 race op Zandvoort te rijden om zijn vertrouwen wat op te krikken. Hierin crashte hij echter zwaar, door een lekke band, waardoor hij in coma raaakte. Zijn helm was helemaal opengereten. Hij bleek een hersenkneuzing en een gebroken jukbeen te hebben. Hierdoor moest hij de volgende races missen. Pas bij de Grand Prix van Groot Brittanië was hij weer aanwezig, maar duidelijk nog niet klaar om weer te racen. Van de 28 coureurs werd hij 27ste in de kwalificatie, terwijl er maar 26 mochten starten. De volgende race was hij weer afwezig.
Hij kwam nog drie keer in actie. In de verregende Grand Prix van Oostenrijk werd hij op 4 ronden achterstand als 18de niet geklasseerd, op Monza kwalificeerde hij zich niet en op Watkins Glen viel hij uit, liggend op de 10de plaats.
Moe van het wereldje trok hij zich terug uit de autosport om andere interesses (vastgoed) na te jagen. Hij heeft nog een keer geprobeerd een comeback te maken eind 1976 maar moest het in een Formule Ford 2000 race afleggen tegen zijn concurrenten, waaronder Jan Lammers. Daarna is hij niet meer gesignaleerd op de circuits.
Voor HB Bewaking had het verhaal nog een staartje, want doordat ze met Nunn gebrouilleerd raakte eisten ze de spullen op waarvoor ze betaald hadden. Dat was onder andere de Ensign N175 waarmee Gijs van Lennep dat seizoen als vervanger van Wunderink een puntje had behaald. Met deze auto reden ze met de Australische Larry Perkins in 1976 6 races als Boro (van Bob en Rody, de voornamen van de gebroeders Hoogenboom), maar daarna was het voor dit eerste echte Nederlandse Formule 1 team over.
Dat lukt Boy Hayje ook in 1976 op Zandvoort. Toen werden de tijden met de hand opgeschreven en pasten vrienden van Hayje stiekem de tijd aan, zodat hij mee kon doen ondanks dat hij te langzaam was.quote:
Ik zat even op F1rejects te kijken en het artikel van Hans Heyer door te lezen. Niet gekwalificeerd zijn en toch starten. Wat een droplul ben je dan
Patrick Friesacher
In de Minardi reed hij mocht Minardi verlaten wegens niet betalen van sponsor geld.
Of Chanoch Nissany mocht rijden wegens het geld. Een kart was sneller dan hem.
Of Justin Wilson mocht van Minardi naar Jaguar om Antonio Pizzonia. Daar had Jaguar later spijt van. Niets gepresteerd in de formule1. Daarna succesvol in Amerika.
Staat die ook op F1rejects? Even doorlezen dan.quote:
[..]
Dat lukt Boy Hayje ook in 1976 op Zandvoort. Toen werden de tijden met de hand opgeschreven en pasten vrienden van Hayje stiekem de tijd aan, zodat hij mee kon doen ondanks dat hij te langzaam was.
quote:
en zijn "ach ja met deze bak kan ik toch niets, laat ik hem ook maar in de grote hoop gooien" in Spa.
Nee, niet op F1rejects.quote:
[..]
Staat die ook op F1rejects? Even doorlezen dan.
Volgens mij kwam dit uit 'Dwars door de Tarzanbocht" van Hans van der Klis
Ukyo Katayama
Was hij niet de Japanner die ooit met 4 voorbanden reed in een vrije training? Bij Tyrrell?
Toen reden Depailler, Scheckter en Peterson voor dit team.
Ook een leuke is Jean-Louis Schlesser.
Hij nam in 1983 en 1988 deel aan 2 Grands Prix Formule 1 voor de teams RAM Racing en Williams, maar scoorde hierin geen punten.
Hij is het neefje van Jo Schlesser, eveneens een voormalig Formule 1-coureur.
Schlesser is vooral succesvol in de WK sportscars en de rally-raid.
Hij wist hierin onder meer Parijs - Dakar in 1999 te winnen.
Ook de afgelopen jaren rijdt hij met zijn zelfgebouwde buggie succesvol in onder meer de Africa Eco race.
In zijn karige Formule 1 carrière werd hij bekend dankzij een incident met Senna in zijn tweede (en laatste) race.
Hiermee werd voorkomen dat Mclaren alle races zou winnen en tegelijkertijd scoorde Ferrari in eigen land een emotionele 1-2 zege.
Enzo Ferrari was namelijk een aantal maanden eerder overleden..
[ Bericht 11% gewijzigd door Gitank2 op 02-05-2013 22:59:42 ]
Dat verhaal ken ik nog niet, ik google even mee.quote:
4 voorbanden, niet 6 wielen, ik ga wel ff googlen
(al krijg je telkens verhalen over de P34)
Als je één Formule 1 race rijdt doe het dan goed dacht Markus Winkelhock.
De Duitser mocht in zijn thuisGP uitkomen voor Spyker nadat het team Christijan Albers wegens financiële problemen (een sponsor had geen geld meer, of waren het toch de belabberde prestaties?) aan de kant had gezet.
Winkelhock kwalificeert de Spyker op een vertrouwde laatste plek.
Voor de race dreigt het te gaan regenen, dus waagt Winkelhock het erop om op regenbanden van start te gaan, als enige van de 22 coureurs.
Al vlug blijkt de gok perfect uit te pakken, de weergoden besluiten hem te helpen door de Nürburgring te trakteren op een verfrissende wolkbreuk.
De eerste bocht verandert in een rivier met verschillende coureurs die letterlijk van de baan drijven.
Waar iedereen naar binnen duikt voor regenbanden koerst Markus rustig door en blijkt hij ineens met ruime voorsprong de race te leiden!
Helaas is het van korte duur dankzij de rode vlag, maar hij zal wellicht de enige coureur zijn die in één en dezelfde Formule 1 race op zowel de laatste plaats als de pole-position (bij de herstart) is gestart.
Na de herstart wordt hij uiteraard aan alle kanten voorbijgereden en eindigt het avontuur na 13 ronden dankzij technische problemen.
Na zijn eenmalige formule 1 optreden rijdt hij nog DTM en GT1
Daar heeft hij meer succes: in 2012 wordt Winkelhock met Marc Basseng wereldkampioen GT1.
hij stond namelijk niet voor beide Tyrrells op de startgrid, maar wel erg hoog voor zijn stand.
In Melbourne kwalificeerde hij zich namelijk als zeventiende, voor mannen als Magnussen (Stewart), Diniz (Arrows) en Panis (Prost) en ook Rosset en zijn teamgenoot Nakano.
Takagi deed het nog wat beter in zijn Tyrrell, die stond gewoon op de dertiende startplek, voor Barrichello en slechts een paar honderdsten langzamer dan Alesi in de Sauber.
Tuero werd in Japan niet van achter aangereden, hij reed zelf over de achterkant van Takagi heen.
Wel werd hij in een training voor de GP van Argentinië door Frentzen van achter geramd.
[ Bericht 17% gewijzigd door Gitank2 op 02-05-2013 23:53:21 ]
. Hoe ik daarbij kwam... 
Winkelhock is ook een mooie baas ja
met een typisch F1 Reject verhaal. (Kan 'ie wel vertellen op verjaardagen) "the straight-talking Nigel Roebuck proclaimed that Délétraz made Lavaggi look "like Nuvolari""
och Badoer heeft ook voor Ferrari geracet, dus het zou zomaar kunnenquote:
Luca Badoer was ooit in de picture voor een racezitje bij Benetton lees ik?
Uitkomend voor eerst Jaguar (ook als vervanger voor Irvine in Oostenrijk 2000) en toen Mazzacanes geld op was mocht hij bij Prost verder.
In Hockenheim reed hij drie wagens aan puin, waarvan twee in de race (die dankzij de startcrash herstart moest worden).
Het eindigde met de beruchte klap in Spa.
Dat hij daar vanaf kwam met een hersenkneuzing mag een wonder heten.
Nadien is hij nog een tijd testrijder voor Ferrari geweest.
[ Bericht 0% gewijzigd door Gitank2 op 03-05-2013 12:26:52 ]
Ja, maar dat was als invaller, bij Benetton was het voor een volledig racezitje (Ging uiteindelijk naar Lehto, maar die was na 4x alweer klaarquote:
[..]
och Badoer heeft ook voor Ferrari geracet, dus het zou zomaar kunnen
) Nicolas Kiesa maakte zijn Formule 1-debuut in 2003 bij Minardi en nam deel aan 5 Grands Prix. Hij scoorde geen punten.
In Formule 3000/2003 wist hij de Formule 3000-race in Monaco te winnen. Björn Wirdheim dacht dat hij de finishvlag al voorbij was en vertraagde bij zijn pitcrew waarop Kiesa hem kon inhalen.
Hij racete voor het eerst in de Formule 1 voor Minardi in 2003 waarvoor hij vijf Grands Prix mocht starten. Hij wist deze ook alle vijf uit te rijden maar geen punten te pakken. Zijn beste resultaat was een elfde positie op Indianapolis. In 2005 keerde hij terug naar de Formule 1 toen hij voor Jordan ging rijden als derde rijder. Hierdoor mocht hij elke vrijdag zijn opwachting maken in de vrije oefenritten.
In 2006 reed hij nog een handjevol DTM races voor Audi, met een 16e plaats als beste resultaat.
En dit was de Gregor Foitek van zijn periode; Gregor Foitek:
"Guys, I'm coming in, I'm having too much grip.".
Snap je het dan welJohnny Herbert was toen niet echt amused geloof ik...quote:
Luciano Burti is de Gregor Foitek van 10 jaar later
En dit was de Gregor Foitek van zijn periode; Gregor Foitek:
Kan ik me voorstellen, zijn carrière hing aan een zijden draadje door die mongool.quote:
[..]
Johnny Herbert was toen niet echt amused geloof ik...
http://www.foitekautomobile.ch/en/about-us.html
quote:
Toro Rosso zou hoofdleverancier van dit topic kunnen worden tegenwoordig.quote:
Dat was toch een oudje bij z'n debuut?quote:
Wie van jullie kan mij zonder wikipedia vertellen in welke races Toshio Suzuki heeft gereden?
Ja.quote:Op dinsdag 19 augustus 2014 21:07 schreef WEST het volgende:
[..]
Dat was toch een oudje bij z'n debuut?
37 jaar heb er zelfs nog nooit van gehoordquote:
Wie van jullie kan mij zonder wikipedia vertellen in welke races Toshio Suzuki heeft gereden?
Ik ook niet.quote:Op dinsdag 19 augustus 2014 21:15 schreef Sinister-D- het volgende:
[..]
heb er zelfs nog nooit van gehoord
Norberto Fontana, 4 races gereden voor Sauber.
quote:In a 2006 interview for Argentinian magazine Olé, Fontana claimed that Jean Todt visited the Sauber motorhome during the weekend, and told Peter Sauber that the Saubers must block if they were in a position to do so in order to help Michael Schumacher win the World Championship.
Dat gebeurde vervolgens ook, ze (JH meen ik) blockten villeneuve, volgens murray walker nochtansquote:
[ afbeelding ]
Norberto Fontana, 4 races gereden voor Sauber.
[..]
Brundle: what engine does that sauber have?
Murray: you're a cynical chap, Martin
Dat vind ik het mooiste moment van die race
DiFilm - Formula 3: Accidente de Norberto Fontana…:quote:
[ afbeelding ]
Norberto Fontana, 4 races gereden voor Sauber.
[..]
Tributo a Norberto Fontana:
Gianni Morbidelli
Schijnbaar heeft dit Italiaanse raspaard deelgenomen aan 70 Grand Prix's in Formule 1.
Ik volg het wereldje 'pas' sinds 1996, dus ik ken hem eigenlijk uitsluitend van zijn 8 GP's in 1997 ter vervanging van Nicola Larini.
Daarvoor heeft Morbidelli gereden voor BMS Scuderia, Minardi, Footwork.
Na het ontslag van Prost eind 1991 mocht hij één GP aan de start verschijnen voor het grote Ferrari. In de Australische GP van 1991 kwalificeerde hij zich in de Ferrari als achtste, één plek achter teamgenoot Jean Alesi.
De wedstrijd in Australië werd geteisterd door stortbuien en later door nog hevigere moesson-achtige-regenbuien. In een tijdsbestek van 6 ronden werd de situatie zo slecht dat Pierluigi Martini, Nigel Mansell, Michele Alboreto, Stefano Modena, Nelson Piquet en Gerhard Berger (2x zelfs) spinden of crashten door aquaplaning.
In deze puinhoop wist Morbidelli zich naar een derde plek toe te rijden in Ronde 17 toen de wedstrijd stil werd gelegd na hevige gebaren van oa. Senna richting de wedstrijdleiding om de race stil te leggen.
Helaas voor Morbidelli besloot de wedstrijdleiding om voor de eindklassering terug te tellen naar Ronde 14. Daardoor kwam Mansell alsnog op het podium terecht en moest Morbidelli het doen met de zesde stek.
Na afloop had Senna, in een interview met Jackie Stewart, het volgende te zeggen over de condities op het circuit:
"I don’t think that was a race, it was just a matter of staying on the circuit, and there was no point to try to go quick at all. It was impossible! We had a race, a very bad one, here a couple of years ago and then was impossible (in reference to the 1989 Australian Grand Prix) and today was even worse! There was even more water on the back straight."
Twee zware crashes bij Sauber in 1997 deden Morbidelli ertoe beslissen om een einde te maken aan zijn F1 carriere.
Daarna was Morbidelli vooral terug te vinden in verschillende Tourwagen kampioenschappen.
In 1998 reed hij naast Rickard Rydell in de beroemde Volvo's in het BTCC. Daarna volgde enkele jaren in het ETCC waar hij reed voor BMW, Seat, Alfa Romeo.
In 2007 won hij twee races in de ADAC GT Masters en was succesvol in het Italian Superstars Championship, hij werd daar drie keer op rijd kampioen in een Audi RS4 en BMW M3.
In 2014 keerde Morbidelli terug naar het WTCC rijdend in een Chevrolet Cruze voor Münnich Motorsport. Hij pakte tot dusver één overwinning dit seizoen op de Hungaroring.
Bij Minardi (1991-1995)
Bij Scuderia Ferrari in 1991.
Bij Sauber Petronas Ferrari in 1997.
BTCC voor Volvo in 1998.
WTCC voor N. Technology in de Alfa-Romeo 156 in 2006.
WTCC voor ALL-INKL.COM Münnich Motorsport in de Chevrolet RML Cruze TC1 in 2014.
. Ik was altijd Morbidelli met Toca Touringcars.