vogeltjesdans | woensdag 11 juli 2012 @ 23:42 |
Een van onze katten was overleden. We hadden het daar erg moeilijk mee. Een van die avonden daana, weet het niet meer precies, kwam er een nachtvlinder binnengevlogen. Op zich is dat niet veel bijzonders. Maar hij ging precies boven de televisie zitten, op de muur waar we hem goed konden zien. Omdat we niet wilden dat hij misschien gepakt zou worden door een van de andere katten, hebben we hem gevangen en buiten losgelaten. Tot zover niets bijzonders. Tot enkele momenten daarna, we de nachtvlinder weer in huis zagen vliegen (de ramen en deuren waren dicht) die weer boven de televisie ging zitten. Weer hebben we hem gevangen en buiten losgelaten. Ditmaal verzekerden we ons ervan dat alle ramen en deuren echt dicht waren. Tot, je raadt het al... enkele momenten daarna hij weer in de woonkamer rondfladderde en weer boven de televisie ging zitten. We hebben hem toen maar daar laten zitten. Daarna hebben we hem niet meer terug gezien. Een ander moment is dat ik bij het open raam van de keuken stond, en ik keek naar de tuin hoe alles er bij stond en naar alles wat er rondvloog. Ik zag ook een kleine libelle. Ik dacht bij mezelf dat het wel leuk zou zijn als die op mijn hand zou zitten en stak mijn arm naar haar uit. Enkele tellen later kwam ze naar me toe gevlogen en landde ze precies op mijn hand. En een ander moment is dat er een nachtvlinder rond de lamp op de slaapkamer rondvloog. Ik wilde hem naar buiten, en stapte op het bed om te proberen om hem zacht door het openstaande raam te doen duwen. Maar hij kwam op mijn hand zitten. En bleef daar zitten, tot ik hem buiten het raam had. Zelfs toen wilde hij nog niet wegvliegen en heb ik hem van mijn hand af moeten schudden. Wat voor ervaringen hebben jullie met dieren? | |
fruitshot | woensdag 11 juli 2012 @ 23:44 |
Je verhaal herinnert me aan de film dragonfly | |
maily | woensdag 11 juli 2012 @ 23:50 |
http://www.goeievraag.nl/(...)it.229791#antwoorden | |
Woestijnvos | donderdag 12 juli 2012 @ 00:29 |
Ik zou het niet weten ik heb nog geen vlinders gezien na een overlijden in de Familie. | |
BramPowert | donderdag 12 juli 2012 @ 02:36 |
Je heb dus ergens een kier/gat waar vlinders door naar binnen vliegen. Stel je niet aan, man. Je lijkt wel een wijf. | |
vogeltjesdans | donderdag 12 juli 2012 @ 10:22 |
Geenszins, mijn waarde. Mijn huis is zeer vlinderbestendig. En we hebben nog speciaal gelet op het gesloten zijn van ramen en deuren ![]() Maar dan nog was het bijzondr dat een nachtvlinder telkens weer opnieuw door het gat naar binnen zou vliegen, en weer op dezelfde plaats boven mijn televisie zou gaan plaatsnemen. | |
KroodjeBip | donderdag 12 juli 2012 @ 11:31 |
En ook knap dat je kan zien dat het exact dezelfde mot is, heb je niet gewoon een nest van die motjes in huis ? | |
vogeltjesdans | donderdag 12 juli 2012 @ 11:34 |
Ik heb een stapel katten, dat een volwassen nachtvlinder het langer dan 2 minuten zou overleven lijkt me wel uitzonderlijk ![]() En dus ook een nest. | |
senesta | donderdag 12 juli 2012 @ 11:39 |
Ik hoor het echt wel vaker van mensen hoor dat ze dingen ervaren na overlijden van huisdieren. Dat ze een huisdier nog zien of horen. Mensen ervaren dat meestal wel als prettig en na verloop van tijd gebeurd het ook niet meer. | |
Bastard | donderdag 12 juli 2012 @ 14:16 |
Ik kan ook nog wel een mooie anekdote vertellen, Niet afgelopen januari maar het jaar er voor is mijn naaste buurjongetje van 5 overleden aan kanker, hij sliep thuis rustig in. Mijn buren hadden 2 grote katers van ongeveer de zelfde leeftijd waar die jongen vaak mee speelde. Op de avond van zijn overlijden zaten die 2 katers buiten zo hard te bleren te mauwen, ze wilde met alle geweld naar binnen. Dat hadden ze nog niet eerder gedaan. De katers werden binnen gehaald, ouders weer naar boven om bij hun zoontje te zijn. De jongen zijn situatie verslechterd, ademen word moeilijker..even later telefoon geloof ik, mijn buurman loopt in ieder geval naar beneden. Ligt beneden aan de trap zijn kater (de ander is van zn vrouw) dood. Zomaar. Overleden. Mijn buurman loopt naar boven, verteld zijn verhaal en zegt er nog iets bij in de trant van " misschien is hij wel alvast vooruit gegaan " en een uurtje later was hun zoontje overleden. Dat was best een apart verhaal toen we dat zo aanhoorde. Enkele dagen later is de begrafenis. (en dat was zo erg treurig) maar goed, in die week bleek de andere kater niet meer thuis te wezen. Nu is het niet abnormaal voor hem om een paar dagen van huis te wezen, dat doet hij wel meer dus geen zorgen. Maar 2 of 3 weken verder, en die kat is nog steeds niet thuis gekomen. Op een ochtend gaan die mensen naar de begraafplaats toe, ik gok een kilometer of 4 verderop dat het ligt, een bezoek brengen aan het graf. Ze stappen de auto uit, en bij de ingang van de begraafplaats zit die kat te wachten.. Kopjes geven, aaien, hij was wat afgevallen maar redelijk ok. En ze lopen verder. Gaat de kat voorop lopen, rent door, en gaat languit liggen op de plek waar hun zoon begraven is. Helemaal kroelen in het zonnetje. Navraag bij een beheerder aldaar gedaan naar de kat, en die scheen daar al 2 weken rond te lopen. | |
Kroketvulling | donderdag 12 juli 2012 @ 14:28 |
Wat een mooi verhaal Bastard! ![]() | |
Cockwhale | donderdag 12 juli 2012 @ 14:52 |
![]() | |
Plums | donderdag 12 juli 2012 @ 16:29 |
toen mijn eerste hond was overleden 'zag' ik haar ook nog wel eens in de woonkamer, of ik hoorde t getrippel op de stenen vloer. Maar ik denk meer dat dat gewoon m'n geheugen was die opriep wat ik verwachtte te zien of te horen. ![]() | |
senesta | donderdag 12 juli 2012 @ 16:47 |
Ja, ik ook tenminste..dat ik dacht dat ik hem hoorde. Ik denk ook projectie inderdaad. Maar dat wil natuurlijks niets zeggen over wat anderen ervaren. Ik geloof wel dat dieren een overlijden soms voelen of zien/ruiken aankomen. Soms inderdaad eerder dan mensen. | |
Plums | donderdag 12 juli 2012 @ 17:15 |
Dat geloof ik inderdaad ook wel. Dat dieren meer oppikken, gevoeliger zijn daarvoor, dan de meeste mensen. Of een ziekte ruiken oid. ![]() | |
Luxuria | donderdag 12 juli 2012 @ 17:18 |
Dat eerste is wel apart, maar die laatste twee dingen is toch niks raars aan. | |
Plums | donderdag 12 juli 2012 @ 17:22 |
Je doelt op het op de hand komen zitten? Heb ik nog nooit gehad, en ik wil t zo graag ![]() | |
vogeltjesdans | donderdag 12 juli 2012 @ 18:49 |
De nachtvlinder wilde echt koste wat kost op mijn hand blijven zitten. Ik moest hem er echt vanaf schudden. Dat vind ik niet bepaald standaard nachtvlindergedrag. | |
Plums | donderdag 12 juli 2012 @ 19:00 |
Misschien rook of smaakte je wel lekker ![]() | |
Aloria | donderdag 12 juli 2012 @ 19:07 |
In Eindhoven op een kinderdagverblijf vorig jaar vloog er een dagpauwoogje rond. Hij ging bij iedereen in het haar zitten. Ook de zandbak vond hij erg intressant, Dit heeft 3 dagen achterelkaar geduurd. Daarna niet meer gezien. De leidsters vonden het geweldig , de kinderen waren bang ![]() | |
Cockwhale | donderdag 12 juli 2012 @ 19:22 |
Doen ze wel vaker hoor... | |
vogeltjesdans | donderdag 12 juli 2012 @ 23:30 |
Bron? | |
BramPowert | vrijdag 13 juli 2012 @ 01:04 |
http://twicsy.com/i/FjoExb Als @Laura0074 het zegt, moet het wel waar zijn. | |
shmoopy | vrijdag 13 juli 2012 @ 01:18 |
Mijn oudste kat hebben we uit een asiel, zo'n 5 jaar geleden, toen nog een kitten. Hij heeft de (irritante) gewoonte om 's nachts op het kussen een rondje om je hoofd te lopen (en daarbij op je haren te gaan staan ![]() Maar zodra hij eenmaal goed wel lag voelde ik precies hetzelfde weer, het om mijn hoofd lopen op het kussen, maar dan zonder het gevoel dat er iets op mijn haren ging staan. Beetje apart, want meneer lag dan al lang en breed naast me te spinnen. Dit heeft zo'n 2 jaar geduurd, minstens een paar keer per maand en heel soms voel ik het weer. Alsof er een katje achter 'm aan loopt te spoken, heel bizar. | |
Cockwhale | zaterdag 14 juli 2012 @ 12:48 |
Eigen ervaring. | |
vogeltjesdans | zaterdag 14 juli 2012 @ 16:21 |
Dat telt niet eenzijdig ![]() |