Hmm toch nog even een scriptiedilemma. Ik heb in het laatste gesprek met mijn begeleidster gezegd dat ik een bepaalde paragraaf nog zou aanpassen. Nu ben ik hem nog aan het doorlezen en eigenlijk vind ik hem toch wel goed, alle belangrijke info staat er in en in mijn ogen niets teveel. Nu heb ik eigenlijk zoiets van ik vind het allemaal prima, pas hem ook niet meer aan. Want als ik dat nu ga doen moet ik eigenlijk ook nog een andere paragraaf (die in de zelfde stijl is) op de hak nemen waar ik geen zin in heb en wat ik ook zonde zou vinden voor die paragraaf. Maar aan de andere kant heb ik ook zoiets van ik heb het gezegd dus moet ik het ook doen.
Ik neig nu meer naar dat ik het toch maar laat zitten, en hoop dat mijn begeleidster (die behoorlijk warrig is) het tegen die tijd weer vergeten is
Hell! Die goedkeuring heb ik toch al
Bovendien is het niet alsof ik er niet naar gekeken heb, dus heb er nog wel energie in gestoken.