Tienerzwangerschappen gebeuren. Het is kut, vaak niet bepaald de beste situatie voor een kind om in geboren te worden, maar wie ben ik om een moeder die na zo'n 4 jaar realistisch terug kijkt op het geheel aan te vallen? Een moeder die zich maar al te goed realiseert dat ze ondanks haar jonge leeftijd moeder is en daardoor met een volwassen en realistisch blik naar de wereld kijkt en het beste wilt voor haar kind. Zich realiseert dat ze bepaald fouten heeft gemaakt en er hard aan werkt om die fouten van zo min mogelijk van invloed te laten zijn op het leven van haar kind.
Maar, afgaande op alles dat je hier op FOK! hebt gepost... Zo'n moeder ben jij niet TS! Je bent volgens mij nog geen greintje volwassener geworden sinds je zwanger werd op je 16e! Je bent volledig blind voor jouw aandeel in de situatie van jouw kind en komt hier even lekker de vermoorde onschuld uithangen en over je ex zeiken die de oorzaak van alles dat verkeerd is in het leven van jou en je kind zou zijn. Word wakker, dat is hij niet! Jij hebt zonder enige twijfel ook je steentje bijgedragen.
Dan het beeld dat je hebt over je ouders in dit geheel. Ze hebben zelf de keuze gemaakt, doen het graag, etc. Klop, klop? Zit er überhaupt iets in dat hoofd van je? Denk na! Aangenomen dat het mensen zijn met een geweten: ZE HADDEN GEEN KEUS! Het was dat of een pleeggezin voor jouw kind. Ik geloof best dat ze hem met liefde op hebben genomen, maar realiseer je godverdomme eens wat ze allemaal hebben opgeofferd door dit te doen in plaats van jezelf en ons te blijven vertellen dat ze het eigenlijk allemaal ontzettend geweldig vinden.
----
Samenvatting: mensen maken fouten. Dat realiseer me echt wel. Het is echter hoe je met die fouten omgaat dat van belang is voor mijn mening over de situatie. Hoe jij ermee omgaat, TS, vind ik enorm kinderachtig en arrogant. Je staat maar een beetje in een hoekje met je vingers in je oren "LALALALA, IK HOOR JE NIET!" te schreeuwen wanneer iemand het waagt een realistische, maar helaas voor jou nadelige, mening te uiten over dit alles, want jou kunnen we immers he-le-maal niets verwijten, het is allemaal de schuld van je ex. Kortom, ik vind je houding walgelijk.
En dat, beste TS en beste zeikertjes in dit topic die denken dat ik niets beters te doen heb dan mensen beledigen, is waar mijn posts vandaan komen. Een oprecht gevoel van boosheid en frustratie om het feit dat er ergens in Nederland een kind leeft met een moeder met de houding van TS.
TS, GROW UP!