R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Dinsdagavond is hij dus geopereerd. De dagen erna kreeg hij zoveel last van zijn adem dat ze hem morfinespuiten hebben moeten geven en 2x hebben ze met spoed hem extra zuurstof moeten geven. (Zoals ik al aangaf in mijn vorige post) Hij ging visueel razendsnel achteruit ipv vooruit.
Donderdagnamiddag merkten ze dus ineens dat het apparaat dat de lucht moet afzuigen (zodat de long zich terug kan herstellen) doodleuk stuk is. Vermoedelijk was die sinds de operatie al stuk. Ze waren dit gewoon vergeten te controleren!
Géén wonder dat mijn vader ineens géén adem méér kreeg. Omdat de klaplong nog herstellende is, ademde hij 2 dagen lang uit één long (En hij is dus al longpatiënt hé! Ze zeiden voor de operatie al dat mijn vader niet met één long verder kan leven ..). En ja hoor, sinds donderdag gaat hij ineens snel wéér vooruit nadat ze dit hersteld hadden.
Man man man .. dit vind ik toch een zware medische fout! Dit euvel kon zijn dood betekenen.
[ Bericht 1% gewijzigd door makila_avatar op 16-07-2012 14:49:08 ]
Donderdagnamiddag merkten ze dus ineens dat het apparaat dat de lucht moet afzuigen (zodat de long zich terug kan herstellen) doodleuk stuk is. Vermoedelijk was die sinds de operatie al stuk. Ze waren dit gewoon vergeten te controleren!
Géén wonder dat mijn vader ineens géén adem méér kreeg. Omdat de klaplong nog herstellende is, ademde hij 2 dagen lang uit één long (En hij is dus al longpatiënt hé! Ze zeiden voor de operatie al dat mijn vader niet met één long verder kan leven ..). En ja hoor, sinds donderdag gaat hij ineens snel wéér vooruit nadat ze dit hersteld hadden.
Man man man .. dit vind ik toch een zware medische fout! Dit euvel kon zijn dood betekenen.
[ Bericht 1% gewijzigd door makila_avatar op 16-07-2012 14:49:08 ]
Ik snap dat je behoorlijk boos bent, ik vraag me af als je actie tot zoiets wilt ondernemen wat je dan moet doen. Behoorlijke misser al zeg ik het zelf. Het had inderdaad zijn dood kunnen zijn.
█▄ █▄█ █▄ █▄█▄█ █▄█ ▀█▀
TryAndResistClicking. Trollspray.
TryAndResistClicking. Trollspray.
Verder respect dat je vader zo kan knokken. Zijn er niet veel van.
█▄ █▄█ █▄ █▄█▄█ █▄█ ▀█▀
TryAndResistClicking. Trollspray.
TryAndResistClicking. Trollspray.
Tja als hij erdoor komt, valt hier nog weinig aan te doen denk ik. Maar als hij daaraan gestorven was, dan hadden ze misschien wel een probleem gehad hé?quote:Op maandag 16 juli 2012 14:48 schreef CantFazeMe het volgende:
Ik snap dat je behoorlijk boos bent, ik vraag me af als je actie tot zoiets wilt ondernemen wat je dan moet doen. Behoorlijke misser al zeg ik het zelf. Het had inderdaad zijn dood kunnen zijn.
Ik verbaas er nog elke dag van, dat hij nog altijd onder ons is, want dat lijkt me toch niet evident. Alles wat tegen kon vallen, is ook effectief tegengevallen. (Behalve dat hij nog steeds leeft natuurlijk ..) Hij heeft zowat alle complicaties gehad die je effectief kan krijgen van een longontsteking. Sinds eind mei is hij elke dag wél in het ziekenhuis geweest of er gelegen, met uitzondering van één dag. Hijzelf begint dat ook pokkebeu te worden.quote:
Verder respect dat je vader zo kan knokken. Zijn er niet veel van.
PS. Het (grote) gat lijkt 'bijna' gedicht te zijn, maar het apparaat laat nog altijd om de +-10 ademhalingen een paar luchtbellen zien. En ook als hij hoest, brubbelt het apparaat nog. Ik hoop dat het in orde komt en dat ze geen 2de operatie moeten doen om het helemaal te dichten, want het mag toch wel eens stoppen met al die tegenslagen. Het zijn nu wél spannende dagen. Het moet echt helemaal dicht zijn, anders mag hij niet naar huis!!
[ Bericht 5% gewijzigd door makila_avatar op 16-07-2012 15:01:26 ]
Het gat is dus volledig dicht (net van m'n moeder gehoord). Ten laatste gisteren (zondag) moest de long dan normaal terug open geweest zijn. Evenwel gisteren hebben ze platen genomen van de longen van mijn vader. De arts had héél slecht nieuws. De long ging niet meer open en bleef dichtgeklapt. Het langste dat de arts ***ooit*** in zijn 30 jaar ervaring, geweten had dat een long nog opnieuw open ging na de operatie was (5-correctie) 4 dagen. Vermits het reeds (6-correctie) 5 dagen was, besloot hij, dat het praktisch gezien, nog onmogelijk was dat mijn vader zijn long nog zou herstellen.
Omdat het zondag was én ze maandag (vandaag dus) nog finaal een laatste scan zouden doen voor absoluut zekerheid te hebben, heeft mijn moeder dit gisteren niet aan mij verteld. Ze hebben deze morgen dan alles afgekoppeld en mijn vader ***alweer*** opgegeven. Boven boven wonder, nét op dat moment komt de longarts binnen. Goed nieuws én nog nooit meegemaakt in zijn praktijk. Maar de long van mijn vader is plots na 6 dagen toch nog opengegaan.
Dit is toch echt van de gekke !! Mijn vader is toch echt géne normale? Maar ja, toch maar voorzichtig zijn, voor hetzelfde geld is de long morgen wéér dichtgeklapt en dan kunnen de boeken vooralsnog dicht. Maar hoe dan ook, m'n vader lijkt echt wel een ongelofelijke vechter te zijn.
Omdat het zondag was én ze maandag (vandaag dus) nog finaal een laatste scan zouden doen voor absoluut zekerheid te hebben, heeft mijn moeder dit gisteren niet aan mij verteld. Ze hebben deze morgen dan alles afgekoppeld en mijn vader ***alweer*** opgegeven. Boven boven wonder, nét op dat moment komt de longarts binnen. Goed nieuws én nog nooit meegemaakt in zijn praktijk. Maar de long van mijn vader is plots na 6 dagen toch nog opengegaan.
Dit is toch echt van de gekke !! Mijn vader is toch echt géne normale? Maar ja, toch maar voorzichtig zijn, voor hetzelfde geld is de long morgen wéér dichtgeklapt en dan kunnen de boeken vooralsnog dicht. Maar hoe dan ook, m'n vader lijkt echt wel een ongelofelijke vechter te zijn.
Ongeloofelijk nieuws!quote:
Het gat is dus volledig dicht (net van m'n moeder gehoord). Ten laatste gisteren (zondag) moest de long dan normaal terug open geweest zijn. Evenwel gisteren hebben ze platen genomen van de longen van mijn vader. De arts had héél slecht nieuws. De long ging niet meer open en bleef dichtgeklapt. Het langste dat de arts ***ooit*** in zijn 30 jaar ervaring, geweten had dat een long nog opnieuw open ging na de operatie was (5-correctie) 4 dagen. Vermits het reeds (6-correctie) 5 dagen was, besloot hij, dat het praktisch gezien, nog onmogelijk was dat mijn vader zijn long nog zou herstellen.
Omdat het zondag was én ze maandag (vandaag dus) nog finaal een laatste scan zouden doen voor absoluut zekerheid te hebben, heeft mijn moeder dit gisteren niet aan mij verteld. Ze hebben deze morgen dan alles afgekoppeld en mijn vader ***alweer*** opgegeven. Boven boven wonder, nét op dat moment komt de longarts binnen. Goed nieuws én nog nooit meegemaakt in zijn praktijk. Maar de long van mijn vader is plots na 6 dagen toch nog opengegaan.
Dit is toch echt van de gekke !! Mijn vader is toch echt géne normale? Maar ja, toch maar voorzichtig zijn, voor hetzelfde geld is de long morgen wéér dichtgeklapt en dan kunnen de boeken vooralsnog dicht. Maar hoe dan ook, m'n vader lijkt echt wel een ongelofelijke vechter te zijn.
Veel sterkte naar jou, je familie, en doe de groetjes aan je vader! Succes en ik hoop dat alles goed verloopt.
Mijn vader gaat ondanks de geslaagde operatie héél hard achteruit. Dit is niet normaal en dus hebben ze een volledig scan genomen van zijn long.
Blijkt nu dat men steeds de voorkant van de long zag, en die is nog in goede staat en ook gestabiliseerd. Echter zonder dat ze het wisten heeft de aggressieve schimmel zich verder voortgewoekerd aan de achterkant van de long!
De achterkant (en ongeveer de helft van de long) is volledig afgestorven! .. Hierdoor heeft mijn vader nu nog minder dan 20% van zijn normale longinhoud over. De rest is gewoon dood én een longtransplantatie kan niet, daarvoor is mijn vader al jaren niet sterk genoeg meer voor. Dit is dus over en out. Binnen enkele dagen, maximaal weken (maar waarschijnlijk zelfs dat dus niet meer), zal hij er niet meer zijn.
Na een lang gevecht van 2 maanden lang, haalt mijn vader en dus uiteindelijk niet. Dat is een zware tegenslag. Zo hard vechten en dan nog het gevecht verliezen. Ik weet het nu even niet meer.
Ik geef nog wel een update als het zover is.
Blijkt nu dat men steeds de voorkant van de long zag, en die is nog in goede staat en ook gestabiliseerd. Echter zonder dat ze het wisten heeft de aggressieve schimmel zich verder voortgewoekerd aan de achterkant van de long!
De achterkant (en ongeveer de helft van de long) is volledig afgestorven! .. Hierdoor heeft mijn vader nu nog minder dan 20% van zijn normale longinhoud over. De rest is gewoon dood én een longtransplantatie kan niet, daarvoor is mijn vader al jaren niet sterk genoeg meer voor. Dit is dus over en out. Binnen enkele dagen, maximaal weken (maar waarschijnlijk zelfs dat dus niet meer), zal hij er niet meer zijn.
Na een lang gevecht van 2 maanden lang, haalt mijn vader en dus uiteindelijk niet. Dat is een zware tegenslag. Zo hard vechten en dan nog het gevecht verliezen. Ik weet het nu even niet meer.
Ik geef nog wel een update als het zover is.
jeetje, nou dat klinkt niet best, ik hoop dat je dan de laatste paar dagen/weken nog een goede tijd met elkaar kunt hebben
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
Hij heeft echt gestreden, makila, maar soms wil het dan toch echt niet meer.Het is niet vreemd dat je het gewoon even niet meer weet, woorden schieten hier tekort.
Heel veel sterkte, voor jou, je vader en iedereen die om hem geeft.
Heel veel sterkte, voor jou, je vader en iedereen die om hem geeft.
"Dear life, When I said "can my day get any worse?" it was a rhetorical question, not a challenge."
Tja het was al een half mirakel dat hij tussendoor toch nog één volledige dag thuis is geweest. Hij heeft toen waarschijnlijk enorm hard afgezien en die inspanning is misschien wel z'n dood geweest.
Maar, die dag heeft hij wél voor de volle 100% aan mij besteed. We zijn samen naar z'n grootste hobby (naast diamantbewerker) gaan kijken, namelijk splinternieuwe en dure wagens. Hij keek toen met doffe droevige ogen naar mij en hij staarde in stilte voor zich uit. Toen snapte ik het niet. Nu wél. Hij nam in *stilte* in feite toen reeds afscheid.
En ja, stel dat hij die inspanning niet had geleverd. Dan had hij misschien het nog een weekje langer kunnen rekken? Maar dan had hij die dag met mij niet méér gehad hé?
Het leven is niet eerlijk maar ook niet eeuwig. Dat is nu éénmaal zo. Maar ja .. wat doe je eraan? We hebben tenminste nog afscheid kunnen nemen. Al hoopte ik dat we toch nog een jaartje langer afscheid hadden kunnen nemen. Maar helaas is dat niet zo ..
Zijn er nog mensen hier die hun vader verloren hebben. Hoe hebben jullie dat verwerkt? Of is het iets dat gewoon nooit goed verwerkt en waarmee je gewoon verder mee moet leven als een gapende wonde?
Er zal zowiezo een enorm leeg gat in mijn leven komen. Zijn stoel zal leeg zijn. *stilte*? Ik moet er niet aan denken.
Maar, die dag heeft hij wél voor de volle 100% aan mij besteed. We zijn samen naar z'n grootste hobby (naast diamantbewerker) gaan kijken, namelijk splinternieuwe en dure wagens. Hij keek toen met doffe droevige ogen naar mij en hij staarde in stilte voor zich uit. Toen snapte ik het niet. Nu wél. Hij nam in *stilte* in feite toen reeds afscheid.
En ja, stel dat hij die inspanning niet had geleverd. Dan had hij misschien het nog een weekje langer kunnen rekken? Maar dan had hij die dag met mij niet méér gehad hé?
Het leven is niet eerlijk maar ook niet eeuwig. Dat is nu éénmaal zo. Maar ja .. wat doe je eraan? We hebben tenminste nog afscheid kunnen nemen. Al hoopte ik dat we toch nog een jaartje langer afscheid hadden kunnen nemen. Maar helaas is dat niet zo ..
Zijn er nog mensen hier die hun vader verloren hebben. Hoe hebben jullie dat verwerkt? Of is het iets dat gewoon nooit goed verwerkt en waarmee je gewoon verder mee moet leven als een gapende wonde?
Er zal zowiezo een enorm leeg gat in mijn leven komen. Zijn stoel zal leeg zijn. *stilte*? Ik moet er niet aan denken.
Tja strijden, maar voor wie en wat? Uiteindelijk heeft hij niks anders dan afgezien van zijn chemo. Hij heeft echt héél hard afgezien en waarom. Helemaal voor niks, want hij is de strijd aan het verliezen. Dus dan vraag ik me af. Als je de harde diagnose kanker ongeneesbaar te horen krijgt, waarom dan nog vechten?quote:
Hij heeft echt gestreden, makila, maar soms wil het dan toch echt niet meer.Het is niet vreemd dat je het gewoon even niet meer weet, woorden schieten hier tekort.
Heel veel sterkte, voor jou, je vader en iedereen die om hem geeft.
Je naasten worden mentaal moe en zien je uiteindelijk toch sterven. Jijzelf ziet niks dan af, zonder dat je geneest (is gewoon ijdele hoop). In tegendeel de chemo verkort je leven nog ook en de kwaliteit is waarschijnlijk ook nog eens minder ook.
Denk ik nu té negatief? Of is kanker gewoon die rotte ziekte die alles verwoest binnen een familie?
Denk niet te veel na over wat er anders had gekund want je kunt het niet veranderen. Denk aan de leuke dingen en de goede tijd en stel je in op het einde van zijn lijden en dat hij straks verlost zal zijn van dat lichaam wat niet meer wilde meedoen. In veel gevallen is het sterven uiteindelijk een verlossing en je vader heeft lang genoeg gestreden. Sterkte nog, de laatste loodjes zullen zwaar zijn maar uiteindelijk gaan jullie het samen wel redden. 
Optimist tot in de kist
Miniem's internetvriendinnetje :P
Bij vlagen briljant, helaas is het momenteel windstil
Miniem's internetvriendinnetje :P
Bij vlagen briljant, helaas is het momenteel windstil
Kanker is meestal rot ja, chemo is levensverlengend tegen een prijs, maar soms is het geen ijdele hoop. Maar hier was het zo niet, maar koester de goede momentenquote:
[..]
Tja strijden, maar voor wie en wat? Uiteindelijk heeft hij niks anders dan afgezien van zijn chemo. Hij heeft echt héél hard afgezien en waarom. Helemaal voor niks, want hij is de strijd aan het verliezen. Dus dan vraag ik me af. Als je de harde diagnose kanker ongeneesbaar te horen krijgt, waarom dan nog vechten?
Je naasten worden mentaal moe en zien je uiteindelijk toch sterven. Jijzelf ziet niks dan af, zonder dat je geneest (is gewoon ijdele hoop). In tegendeel de chemo verkort je leven nog ook en de kwaliteit is waarschijnlijk ook nog eens minder ook.
Denk ik nu té negatief? Of is kanker gewoon die rotte ziekte die alles verwoest binnen een familie?
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
Ik heb zo de indruk dat die fout zijn leven inderdaad gekost heeft. Omdat mijn vader nét voor de operatie wél vrij goed kon ademen. Sinds de operatie is zijn adem niet meer goed gekomen en ineens heeft die schimmel zogezegd de helft van zijn long kapot gemaakt ??quote:
Ik snap dat je behoorlijk boos bent, ik vraag me af als je actie tot zoiets wilt ondernemen wat je dan moet doen. Behoorlijke misser al zeg ik het zelf. Het had inderdaad zijn dood kunnen zijn.
Volgens mij doordat de lucht twee dagen na de operatie niet werd afgezogen, is zijn halve long stuk gegaan. Zijn long heeft twee dagen lang géén zuurstof gekregen hé? Maar ja, met een vingertje wijzen, daar koop ik nu niks meer mee. Dat helpt noch mijn vader, noch mezelf vooruit. Ik kan me er nu beter bij neerleggen en die laatste momenten nog proberen te beleven.
Ik heb mijn vader verloren aan kanker bijna 2 jaar geleden. Het is zwaar en kut. Ik denk nog elk kwartier van de dag aan hem. Maar, er komt een moment dat je aan je pa kunt denken zonder in tranen uit te barsten. Daar heb je nu geen ene kut aan, dat weet ik heel goed, maar toch...dat moment komt.
Heel veel sterkte jong
Heel veel sterkte jong
Breitling - Instruments for Professionals
Bah wat naar om dat te moeten lezen, ik kan me voorstellen dat dit een enorme tegenslag is geweest. Heel veel sterkte voor jou en je familie.
~ The seminar how to handle disappointments, sadly has been cancelled ~
Ze zeiden dat ze mijn vader nog maanden in leven kunnen houden dmv machines. Maar mijn vader wil dat niet, hij heeft dat zo afgetekend. En ik zou dat ook niet willen. Wat voor leven heb je dan nog? Ik blijf er ook bij, dat er zware fouten zijn begaan tijdens of na zijn laatste operatie (een routineoperatie voor een klaplong) die hem uiteindelijk fataal zullen worden.
Maar goed, stel nu dat de operatie wél gelukt was, dan lag hij vermoedelijk binnen enkele dagen of weken gewoon terug in het ziekenhuis. Dat zou dan gewoon uitstel dan executie geweest zijn. Het is gewoon op, dat besef ik gewoon. Zijn lichaam wil niet meer mee. Nu is het nog enkel afwachten op dat laatste telefoontje. De tijd gaat nu wel erg traag vooruit hé?
Enerzijds wil ik hem nog een laatste keer zien, zodat hij zich niet alleen zou voelen? Anderzijds, .. is dat wel een goed idee? Hij reageert naar het schijnt nog amper en ziet er niet meer uit. Misschien wil ik gewoon mijn vader herinneren als die sterke man en als ik hem dan daar zou zien liggen xxx
Maar goed, stel nu dat de operatie wél gelukt was, dan lag hij vermoedelijk binnen enkele dagen of weken gewoon terug in het ziekenhuis. Dat zou dan gewoon uitstel dan executie geweest zijn. Het is gewoon op, dat besef ik gewoon. Zijn lichaam wil niet meer mee. Nu is het nog enkel afwachten op dat laatste telefoontje. De tijd gaat nu wel erg traag vooruit hé?
Enerzijds wil ik hem nog een laatste keer zien, zodat hij zich niet alleen zou voelen? Anderzijds, .. is dat wel een goed idee? Hij reageert naar het schijnt nog amper en ziet er niet meer uit. Misschien wil ik gewoon mijn vader herinneren als die sterke man en als ik hem dan daar zou zien liggen xxx
en je vader dan?... wat zou die denken als hij daar maar alleen is, beetje liggen te sterven...
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
Misschien voelt hij nog dat je er bent. Je blijft toch altijd die man voor je zien die hij altijd geweest is denk ik. Sterkte kerel.
Trotse mamma :)
Oh boy, je beschrijft hoe ik me voelde. Ik vroeg me ook altijd tijdens zijn ziekte af hoe ik dat moest doen. De dag dat hij overleed in het ziekenhuis ben ik bij het moment zelf ook niet geweest. Ik heb letterlijk om de hoek van de deur gezeten, maar er letterlijk bij zijn kon ik niet.quote:
Ze zeiden dat ze mijn vader nog maanden in leven kunnen houden dmv machines. Maar mijn vader wil dat niet, hij heeft dat zo afgetekend. En ik zou dat ook niet willen. Wat voor leven heb je dan nog? Ik blijf er ook bij, dat er zware fouten zijn begaan tijdens of na zijn laatste operatie (een routineoperatie voor een klaplong) die hem uiteindelijk fataal zullen worden.
Maar goed, stel nu dat de operatie wél gelukt was, dan lag hij vermoedelijk binnen enkele dagen of weken gewoon terug in het ziekenhuis. Dat zou dan gewoon uitstel dan executie geweest zijn. Het is gewoon op, dat besef ik gewoon. Zijn lichaam wil niet meer mee. Nu is het nog enkel afwachten op dat laatste telefoontje. De tijd gaat nu wel erg traag vooruit hé?
Enerzijds wil ik hem nog een laatste keer zien, zodat hij zich niet alleen zou voelen? Anderzijds, .. is dat wel een goed idee? Hij reageert naar het schijnt nog amper en ziet er niet meer uit. Misschien wil ik gewoon mijn vader herinneren als die sterke man en als ik hem dan daar zou zien liggen xxx
En ik was ook bang dat ik m alleen maar zou herinneren zoals hij was toen hij ziek was, en in t begin was dat ook zo. Maar, die herinneringen zijn niet de enige die ik heb. Inmiddels denk ik ook heel vaak aan leuke dingen, die we zo veel hebben mee gemaakt. Dat moment komt, vroeg of laat, maar het komt.
Maar mijn advies is; ga erheen. Zorg dat je er bent. Misschien merkt hij het, misschien niet, maar je met de herinnering hoe slecht hij was op het eind kun je leren leven, maar dat je er niet was toen het einde kwam, dat vergeef je je zelf nooit. Gaan. Zet je pc uit, sta op, en ga.
Breitling - Instruments for Professionals
Ik heb geen ervaring met de situatie (ik heb wel je topic met veel medeleven gelezen) maar als mijn vader in het ziekenhuis zijn laatste adems aan het uitblazen is zou ik niet thuis bij de telefoon zitten wachten! Ga er heen, niet omdat jij hem beter wil herinneren maar voor hem!
Ga er heen, niet omdat jij hem beter wil herinneren maar voor hem!
Tijdens de dag heeft hij nog nét voldoende adem. Zijn laatste adem zal hij bijna zeker in het midden van de nacht uitblazen. Dus dan kan ik er zowiezo niet bij zijn hé, want ik heb ook nog een job. Ik hoop wel dat ik hem nog te pakken krijg, vooraleer die nacht eraan komt.quote:
Ik heb geen ervaring met de situatie (ik heb wel je topic met veel medeleven gelezen) maar als mijn vader in het ziekenhuis zijn laatste adems aan het uitblazen is zou ik niet thuis bij de telefoon zitten wachten!
Dat doet me eraan denken. Toen mijn moeder even iets gaan halen was vorige week, heeft mijn vader gevraagd of ik haar in zijn naam bloemen kon kopen deze week, omdat ze 40 jaar getrouwd gaan zijn. Ik weet de exacte datum niet, hij had niet de kracht om de datum te zeggen, ergens eind juli ... Ik dacht nu zondag of zo, wat ie vermoedelijk niet meer gaat halen. Dat ben ik evenwel mijn vader nog verschuldigd.
Niet over nadenken want hoe cru het ook klinkt het was een kwestie van tijd. Je moet er niet over nadenken of hij wellicht een paar dagen langer zou hebben gehad als dingen anders waren gedaan, schiet je niets mee op en verpest alleen maar de tijd die jullie nog hebben.quote:
[..]
Ik heb zo de indruk dat die fout zijn leven inderdaad gekost heeft. Omdat mijn vader nét voor de operatie wél vrij goed kon ademen. Sinds de operatie is zijn adem niet meer goed gekomen en ineens heeft die schimmel zogezegd de helft van zijn long kapot gemaakt ??
Volgens mij doordat de lucht twee dagen na de operatie niet werd afgezogen, is zijn halve long stuk gegaan. Zijn long heeft twee dagen lang géén zuurstof gekregen hé? Maar ja, met een vingertje wijzen, daar koop ik nu niks meer mee. Dat helpt noch mijn vader, noch mezelf vooruit. Ik kan me er nu beter bij neerleggen en die laatste momenten nog proberen te beleven.
Optimist tot in de kist
Miniem's internetvriendinnetje :P
Bij vlagen briljant, helaas is het momenteel windstil
Miniem's internetvriendinnetje :P
Bij vlagen briljant, helaas is het momenteel windstil
|
|
