[SC]#1938 Voetbal. Gaap.

quote:

Op zondag 10 juni 2012 11:07 schreef Ingetje79 het volgende:
Mogguh

Wat goed Oognip!

Toen ik vannacht op bed kwam zat alles onder het bloed; vloer, beddegoed, behang, kasten.
Leek wel een aflevering van CSI
Heb alle katten gecontroleerd maar kon niets vinden.
Heel irritant

quote:

Op zondag 10 juni 2012 12:35 schreef Qwea het volgende:
Boh, worteldoek in de tuin gelegd, nu siergrind erop. Pfff. Kutklus.

quote:

Op zondag 10 juni 2012 12:36 schreef senesta het volgende:

[..]

Heb je mijn Whappje nog gehad?

quote:

Op zondag 10 juni 2012 12:03 schreef ElisaB het volgende:
Owkee, ik zal jullie even updaten...

Wij hebben sinds een aantal jaar een zwerfkater rondlopen. Aanvankelijk was hij erg schuw en het enige dat hij deed was de hele tuin onder sproeien.

In het najaar van 2011 had hij ineens een hele dikke poot. Er zat duidelijk een vies abces. Dat kan ik natuurlijk niet aanzien, dus heb ik contact gezocht met het zwerfkattenproject hier in West Brabant. Die wilden hem wel helpen, maar dan moest ie natuurlijk gevangen worden.

We hadden afgesproken dat ik hem een paar dagen op een vaste tijd en plaats wat eten zou geven. Dan zou de zwerfkattendame daarna met de vangkooi komen. Helaas heb ik hem daarna maanden niet meer gezien. Ik was in de veronderstelling dat ie het leven gelaten had.

Begin dit jaar dook hij ineens weer op. Een écht zwerfkater: stoffig, morsig, mager, vol met krassen en schrammen. En nog steeds zo'n stel van die enorme ballen en de aandrang om iedereen te laten weten dat ie er was. Stinken jonguhh!

Zijn abces was (uiteraard) ondertussen verdwenen, maar we besloten toch weer een vangpoging te wagen om hem te laten castreren. Op zich hadden we namelijk totaal geen last van hem. Behalve dus die stank.

Opnieuw maakten we een vangplan: ik zou gedurende enkele dagen gaan voeren en dan zou de zwerfkattendame een kooi brengen. Dit keer ging het beter: Kasper (de Kater) kwam netjes elke dag zijn prakje eten. Ergens in maart hebben we een vangkooi in de tuin gezet. Die braafneus liep er zo in.

In overleg hebben we besloten Kasper na de castratie terug te laten plaatsen. Sowieso achtten de zwerfkattenmensen hem niet echt geschikt voor herplaatsing elders. Maar bovendien: Kasper gedroeg zich voorbeeldig. Lag braaf op het schuurtje in de tuin te slapen, liet onze eigen veestapel met rust (en zij hem) en hield ondertussen de andere zwervers uit de buurt. Hem hier weghalen zou tot gevolg hebben dat zijn plek zou worden ingenomen door een andere zwerver. En de kans dat dat net zo'n braafneus zou zijn, leek ons niet erg groot.

En dus kwam Kasper na de castratie terug. Zonder ballen en met een hap uit zijn linkeroor (voor de herkenbaarheid: deze is gecastreerd en deze hoeft dus niet opnieuw gevangen te worden). Een paar dagen was hij een beetje schuw, maar al snel kwam hij op gezette tijden weer voor zijn dagelijkse prakje.

We zijn inmiddels een maand of twee verder. Soms zie ik hem dagen niet, maar even vaak ligt hij gewoon de hele dag een beetje in de tuin te sukkelen. Hij heeft een kuurtje AB van me gekregen, want de hap uit zijn oor ging wat ontsteken. Om hem het leven wat aangenamer te maken, heb ik Kasper opgenomen in de verzorgingsroutine: ontworming, behandeling tegen vlooien, gezond en gevarieerd eten, en sinds deze week: zijn kale plekjes (waarschijnlijk van de jeuk van wat teken) smeer ik enkele keren in.

Het heeft hem goed gedaan. Hij knapte zienderogen op (denk ik): minder morsig, hij ging zowaar glimmen, zijn wondjes trokken weg en hij werd (naar het zich liet aanzien) een beetje happier. Eergisteren heb ik hem voor het eerst horen mauwen. Vanmorgen wilde ik hem eten geven, maar dat wilde hij eigenlijk helemaal niet: hij wilde gewoon een beetje koppies geven en knorren.

Die gekke ouwe Kasper!

quote:

Op zondag 10 juni 2012 12:39 schreef Qwea het volgende:
Ooh van die vrijwillige bijdrage senes?

quote:

Op zondag 10 juni 2012 12:03 schreef ElisaB het volgende:
Owkee, ik zal jullie even updaten...

Wij hebben sinds een aantal jaar een zwerfkater rondlopen. Aanvankelijk was hij erg schuw en het enige dat hij deed was de hele tuin onder sproeien.

In het najaar van 2011 had hij ineens een hele dikke poot. Er zat duidelijk een vies abces. Dat kan ik natuurlijk niet aanzien, dus heb ik contact gezocht met het zwerfkattenproject hier in West Brabant. Die wilden hem wel helpen, maar dan moest ie natuurlijk gevangen worden.

We hadden afgesproken dat ik hem een paar dagen op een vaste tijd en plaats wat eten zou geven. Dan zou de zwerfkattendame daarna met de vangkooi komen. Helaas heb ik hem daarna maanden niet meer gezien. Ik was in de veronderstelling dat ie het leven gelaten had.

Begin dit jaar dook hij ineens weer op. Een écht zwerfkater: stoffig, morsig, mager, vol met krassen en schrammen. En nog steeds zo'n stel van die enorme ballen en de aandrang om iedereen te laten weten dat ie er was. Stinken jonguhh!

Zijn abces was (uiteraard) ondertussen verdwenen, maar we besloten toch weer een vangpoging te wagen om hem te laten castreren. Op zich hadden we namelijk totaal geen last van hem. Behalve dus die stank.

Opnieuw maakten we een vangplan: ik zou gedurende enkele dagen gaan voeren en dan zou de zwerfkattendame een kooi brengen. Dit keer ging het beter: Kasper (de Kater) kwam netjes elke dag zijn prakje eten. Ergens in maart hebben we een vangkooi in de tuin gezet. Die braafneus liep er zo in.

In overleg hebben we besloten Kasper na de castratie terug te laten plaatsen. Sowieso achtten de zwerfkattenmensen hem niet echt geschikt voor herplaatsing elders. Maar bovendien: Kasper gedroeg zich voorbeeldig. Lag braaf op het schuurtje in de tuin te slapen, liet onze eigen veestapel met rust (en zij hem) en hield ondertussen de andere zwervers uit de buurt. Hem hier weghalen zou tot gevolg hebben dat zijn plek zou worden ingenomen door een andere zwerver. En de kans dat dat net zo'n braafneus zou zijn, leek ons niet erg groot.

En dus kwam Kasper na de castratie terug. Zonder ballen en met een hap uit zijn linkeroor (voor de herkenbaarheid: deze is gecastreerd en deze hoeft dus niet opnieuw gevangen te worden). Een paar dagen was hij een beetje schuw, maar al snel kwam hij op gezette tijden weer voor zijn dagelijkse prakje.

We zijn inmiddels een maand of twee verder. Soms zie ik hem dagen niet, maar even vaak ligt hij gewoon de hele dag een beetje in de tuin te sukkelen. Hij heeft een kuurtje AB van me gekregen, want de hap uit zijn oor ging wat ontsteken. Om hem het leven wat aangenamer te maken, heb ik Kasper opgenomen in de verzorgingsroutine: ontworming, behandeling tegen vlooien, gezond en gevarieerd eten, en sinds deze week: zijn kale plekjes (waarschijnlijk van de jeuk van wat teken) smeer ik enkele keren in.

Het heeft hem goed gedaan. Hij knapte zienderogen op (denk ik): minder morsig, hij ging zowaar glimmen, zijn wondjes trokken weg en hij werd (naar het zich liet aanzien) een beetje happier. Eergisteren heb ik hem voor het eerst horen mauwen. Vanmorgen wilde ik hem eten geven, maar dat wilde hij eigenlijk helemaal niet: hij wilde gewoon een beetje koppies geven en knorren.

Die gekke ouwe Kasper!

quote:

Op zondag 10 juni 2012 12:40 schreef senesta het volgende:

[..]

Ja, de tegenpartij wil de procedure royeren

quote:

Op zondag 10 juni 2012 12:38 schreef senesta het volgende:
Wat heeft die een mazzel gehad dat hij bij jullie kwam buurten, jullie zijn lief

quote:

Op zondag 10 juni 2012 10:14 schreef indaha het volgende:

[..]

Dat is balen Sararaats, hoe lang mag je niet lopen ?

quote:

Op zondag 10 juni 2012 13:48 schreef Rewimo het volgende:
Wat is er aan de hand met je enkel dan, Sara? Beterschap!