De allermooiste klassieke stukken #7

Over Brahms gesproken, mooi pianoconcerto!

Hoorde ik van de week op Radio 4,


Best fraai, haast filmmuziek.

quote:

Op zondag 3 juni 2012 04:35 schreef Gewas het volgende:
Afgelopen uur dit stuk al 5 keer geluisterd.

J. S. Bach. Bourrée I-II from English Suite in A Minor - Martha Argerich. live 2007

In de handen van Martha Argerich.

mooi stuk en mooi gespeeld

In de derde helft van de 19e eeuw ontstond er in Wenen een soort van drie-strijd.

Aan de ene kant had je kamp Bruckner aan de andere kant had kamp Brahms en je had nog kamp Wagner.

Hugo Wolf en Franz Liszt vertegenwoordigde het Wagner kamp, alsmede ook Richard Wagner zelf natuurlijk. Ook wel een 'Nieuw Duitse' generatie genoemd.

Gustav Mahler, Hans Rott, Anton Bruckner en Henryk Wieniawsky. Hugo Wolf word officieel beschouwd als leerling en dus afstammeling van de Bruckner leer methode. Groep Bruckner had dus geen wrok gevoels richting Wagner, integendeel, Bruckner adoreerde Wagner zelfs. Nee de wrok uitte zich tegen kamp Brahms. Brahms was in de ogen van Bruckner totaal niet vernieuwend, hij greep te veel terug naar dode componisten. Maar dat niet alleen, Brahms schreef 9net als vrijwel iedere andere componist in die tijd) onder een pseudoniem commentaar op nieuw uitgevoerde werken van collega's. Zo ook van Bruckner en Wagner (en diens beide leerlingen).

Brahms schreef niet geheel met lofgezang, maar louter met kritische kanttekeningen. Maar er moet wel bijgezegd worden dat ook Wagner er niet vies van was om kritiek te leveren in een pseudonieme rol.

De reden dat Wagner ook een hekel had aan Brahms, was omdat Brahms op zeer goede voetstuk stond met Robert Schumann en diens veel jongere vrouw Clara Schumann-Wieck, toen een groot pianiste en wellicht een betere componist dan manlief. Maar dat vrouwenrecht ga ik nu niet behandelen, dat is interessant voor de volgende keer.

Je zal misschien denken, waarom heeft Wagner ook een hekel aan Schumann? omdat die weer bevriend was met Felix Mendelssohn, juistem. Hij was degene die het anti-semitisme van Wagner over deed koken. Toen een piep jonge Wagner hem zijn eerste symphony (ook die schreef hij, al wilde hij er later nooit meer aan herinnert worden). Mendelssohn, die destijds honderden werken kreeg opgestuurd per dag, raakte wel eens een partituur kwijt. Zo ook die van Wagner. En diezelfde Wagner vermoedde opzet.

Na de dood van Mendelssohn in 1847 schreef Wagner onder een pseudoniem (K. Freigetag) vernietigende stukken over Mendelssohn. Alsof dat nog niet genoeg was, beschuldigde hij diezelfde Mendelssohn, die al tien jaar dood was, ook van dat Mendelssohn zijn carrière heeft willen vernietigen. Complete onzin dus.

Maar even terug naar Brahms, die niet alleen Schumann als boezemvriend had. Maar ook bevriend was met Johann Strauss Jr. (getuige de beroemde foto). De muziek van Strauss was als een messteek in de rug van componisten als Wagner en Bruckner. Goedkoop en ongeïnspireerd vond men het.

De laatste reden dat de haat naar Brahms groter werd, was toen Hans Rott zijn beroemde Symphony in Es naar Brahms stuurde. Rott was een leerling van Bruckner, en school vriend van Mahler. De toen al geestelijk onstabiele Rott kon geen tegenslagen meer aan. En toen Brahms het revolutionaire werk van Rott per direct retour stuurde naar hem, met de mededeling 'dat hij geen talent had en de muziek zou moeten opgeven'. Dit sloeg in als een mokerslag bij Rott.

Hij stapte een trein in en was op weg naar Brahms met een geladen pistool. Toen Rott tegenover 2 keurig geklede heren zat en één van die heren een sigaar wilde opsteken, zei Rott tegen die man: 'Dat zou ik niet doen als ik u was, Brahms heeft namelijk deze hele wagon volgestopt met dynamiet'.

Rott was duidelijk doorgedraaid, en wilde Brahms gaan vermoorden. Rott werd opgepakt in de trein, en daarna in een gekkenhuis geplaatst. Daar is hij datzelfde jaar nog overleden aan tuberculose, op 26 jarige leeftijd.

Wagner en Bruckner de vernieuwers van het Duitstalig gebied, ergerde zich groen en geel aan de oppervlakkigheid van componist als Schumann, Mendelssohn en Brahms, en ook Strauss. Alhoewel von Weber door beide kampen werd geadoreerd, heeft hij alleen meer invloed gehad op Mahler en Wagner. De kleinzoon van von Weber heeft Mahler persoonlijk gevraagd om de opera 'Die Drei Pintos' te voltooien. En het alsof Mahler instructies kreeg van von Weber zelf, want is prachtig.

Wagner heeft zijn oer-Duitse opera's te danken aan wegbereider von Weber. Maar in het andere kamp heeft Mendelssohn zeer veel te danken aan von Weber. Zijn piano concerten zijn hem zeer veel waard geweest. En liet hem debuteren als solo pianist met een Sonate van von Weber.

Zo zie je maar, muziek komt altijd terug op waardering en bewondering.

quote:

Op zondag 3 juni 2012 16:38 schreef Gewas het volgende:
Wolferl,

Zeer mooi en duidelijk geschreven. Dank voor het delen.

(schrijf je dat allemaal zelf trouwens? )

Ja ik heb dit stuk zelf geschreven, heb je taalfouten gevonden dan? LOL

Wel met citaten uit biografieën natuurlijk.

quote:

Op zondag 3 juni 2012 18:03 schreef Gewas het volgende:

[..]

Nope, geen taalfouten gevonden.

Het leest prettig, zou het leuk vinden als je vaker dit soort stukken schrijft.

Dank je, zal ik zeker doen.


Mensen luister dit AUB, Jordi Savall gebruikt louter 17e eeuwse instrumenten.
Dit stuk van Heinrich Ignaz Biber von Bibern is magistraal.

Even luisteren met een flinke Bass...en je hebt het gevoel alsof je in de concertzaal zit met Biber als dirigent.

edit: De zoon van Heinrich Ignaz Biber von Bibern, was de leraar van Leopold Mozart, die weer de leraar was van zoon Wolfgang. Grappig he.

[ Bericht 29% gewijzigd door wolferl op 03-06-2012 18:21:35 ]

Ik heb nu een cd van Mozarts leerlingen, waaronder Sussmayr, die verschrikkelijk slechte componist. Als mede ook cd's van de zus van Mendelssohn, de vrouw van Schumann, heel wat Boheemse tijdgenoten van Mozart en Beethoven. Best grappig.

Ik ga niet alle 9 delen plaatsen, kijk maar op mijn kanaal voor de rest.
Maar deze Rosenkranz Sonatas van Biber zijn zo mooi.


Antonio Salieri.....behhoeft geen verdere uitleg.


Mahler in kerst sfeer....WOW


Anoniem romantisch stuk


Mendelssohn schreef dit in 1840 toen hij met kerst in London verbleef.....


Deze componist is bijzonder. Hij kreeg namelijk orgel les van de oudste broer van J.S.Bach's opa. Een achterneef dus. J.S.Bach zelf had deze Walther heel hoog zitten, en schreef zelfs enkele orgel stukken als eer betoon aan Walther.


Reubke stierf op zijn 24ste, maar liet wel dit prachtige orgel psalm na.

Het mysterie van St.Marx Friedhof, geopend in 1784 op zeggen van Keizer Jozef II van Oostenrijk. Die vond namelijk dat er niet meer begraven mocht worden binnen de (oude) stadsmuur van Wenen.
Alhoewel de begraafplaats niet geheel bekend is bij de meeste mensen, liggen hier toch beroemde componisten begraven. De bekendste is ongetwijfeld Mozart.
Ook Diabelli, Josef Strauss en Albrechtsberger liggen hier begraven. Maar er is nog iets bijzonders. Mozarts leerling, en toevertrouwde vriend, Süssmayr ligt hier ook begraven. Alsmede ook Anna Gottlieb, het eerste meisje die Pamina vertolkte in Mozart's laatste opera, Die Zauberflöte.
Maar wat is er dan zo bijzonder?
Van alle drie zijn de graven onvindbaar. Constanze Mozart-Weber heeft in 1829, samen met biograaf Vincent Novello nog getracht om Mozart's graf te zoeken. Maar zonder resultaat. Het was onvindbaar, de boeken danwel papieren van zijn graf waren per ongeluk zoek geraakt. Zijn muziek is dus het enigste bewijs dat hij ooit heeft geleefd, en dat is wel een mooi gegeven. Dat iemand muziek het enigste bewijs is voor de mensheid dat die persoon geleefd heeft. En dat hij naar alle waarschijnlijkheid net als jij of ik was.
Ik ben in december 2006 op het St.Marx geweest, al was het niet toegankelijk. Ik heb zijn gedenksteen even mogen aanschouwen. Maar het was wel vreemd dat op de plek waar ik was, ongeveer hij moest liggen.
Daarna zijn we naar Zentral Friedhof geweest, wat een klein stukje verderop lag. Daar heb ik foto's gemaakt van beroemde graven.

Echt fortepiano van Mozart. We mochten geen foto maken, toch gedaan. En heb zelfs even op de toetsen gedrukt...Best gruwelijk, gewoon een instrument die van hem was.

Was een beetje donker...

Johann Strauss jr. graf

Brahms graf

Mozart

De beroemde plakaat

Graf Schubert (ook mooi)

Gedenkgraf Mozart.

Graf Beethoven (indrukwekkend)

Bach's cantate's zijn echt onovertroffen.

Ik ben niet alleen dol op Händels muziek, maar ook zijn anekdotes zijn geniaal. Zoals deze hieronder. Waar hij een voormalig vriend en collega op de hak neemt.

Als organist aan de St. Paul's Cathedral kreeg Greene vaak bezoek van Georg Friedrich Händel. Met regelmaat speelden ze samen van 's Middags tot 's Avonds op het orgel. Dan nuttigden ze een voedzame maaltijd in een herberg vlak bij de kathedraal. Händel had echter geen hoge pet van Greene op en noemde hem 'mijn balgentrapper' omdat Greene ooit de blaasbalg had aangedreven terwijl Händel orgel speelde. Ooit zou Greene hem hebben gevraagd wat hij van een van zijn gezangen vond. Nadat Händel zijn koffie op had, zei hij: 'Ik vond dat het gezang wel wat frisse lucht kon gebruiken, dr. Greene, dus heb ik hem voor het raam gehangen.' Daarna is de vriendschap nooit meer geweest wat het ooit was.

Heb de cd binnen.

Mozarts Schuler.

Met vier leerlingen van hem, waaronder:

Stephen Storace
Thomas Attwood
Franz Xaver Sussmayr
Franz Jakob Freystadler

Stephen Storace geboren in 1762, kreeg maar moeilijk een voet aan de grond in muzikaal Engeland. Zijn broodheer Sheridan, een rijk man, durfde het niet meer goed aan om alles te financieren voor de getalenteerde Stephen. Want, zo bracht Sheridan het, hoewel jouw werken populair zijn, worden ze bij bosjes gekopieerd. En als een echte sluwe zakenman betaamt, wilde Sheridan geen verlies of zelf kiet draaien. Stephen's jongere zus Nancy had een prachtige stem, die ook opgevallen was door Mozart. En die gaf Stephen muziek studie.

Het feit dat hij Mozart als leraar had, opende vele deuren in de branche, en gaf hem een duidelijke voorsprong op zijn tijdgenoten. Stephen stierf in 1796 op 34 jarige leeftijd.


Franz Xaver Süssmayr, geboren in 1766. Is bekend geworden door zijn rol als de persoon die Mozarts requiem voltooide. Is eigenlijk geen leerling van Mozart geweest. Maar was een wat anonieme leerling van Salieri, zoals velen in die tijd. Mozart zou een jongeman als Sussmayr nooit als leerling hebben aangenomen, omdat....Sussmayr nou niet echt een briljant componist was. Hij was redelijk goed in het bewerken van bestaande werken, en schrijven van toneelstukken. Waarschijnlijk heeft Constanze hem gebombardeerd tot leerling, na Mozarts dood. Omdat zij enorm gesteld op de jonge knaap was. Sussmayr was namelijk een knappe verschijning, en nog relatief jong. Hij stierf in 1803 op 37 jarige leeftijd, een week voor zijn trouwerij. Omdat hij heel onverwachts stierf en er geen financiën waren (alles was besteed aan zijn aanstaande bruiloft) werd hij net als Mozart op het St. Marx in een ongemarkeerde graf begraven. Tot op heden is niet te traceren waar Sussmayr begraven ligt.


Franz Jakob Freystädtler, geboren in 1761. Kwam in 1786 bij Mozart om les te nemen. Aangezien het een komen en gaan was van leerlingen, werd ook Franz hartelijk ontvangen in het gezin van de Mozarts. Als kopiist deed hij zijn werk goed, en Mozart schreef zelfs een canon voor zijn 'Lieve Frey Stadler.' Franz werd 80 jaar oud. En stierf 3 maanden voor Constanze stierf.



Thomas Attwood, geboren in 1765 te London. In 1785 kwam hij naar Wenen (vanaf Venetie, waar hij dankzij Prins van Wales mocht studeren). Hij was ruim twee jaar leerling bij Mozart, en hij was ook echt de favoriete leerling van Mozart. Attwood ging in 1787 terug naar London als een compleet componist, met als belangrijke naam op zijn cv, les gehad van W.A.Mozart. Wat in London direct vele deuren voor hem open zette. Mozart was ook zo aardig om nog een aantal hoog geplaatste personen aan te schrijven, en te benadrukken dat deze Thomas Attwood duidelijk zijn begaafdste en meest favoriete leerling was. Attwood was de laatste jaren van zijn leven zeer goed bevriend met Mendelssohn. Attwood stierf in 1838 op 73 jarige leeftijd.

Wie kent het beroemde verhaal van Shakespeare? A Midsummer Nights Dream. Ik heb daar dadelijk een leuk dingetje over.