Als 17-jarig meisje kwam ik van de HAVO af en ben ik SPH gaan studeren. Dat was iets wat ik al vanaf mijn 13e wilde. Het was mijn droom om kinderen/gezinnen met problemen te helpen. Toen ik in het tweede jaar zat werd ik voor het eerst depressief. Ik stopte tijdelijk met mijn studie en in september het jaar erop begon ik voor de tweede keer aan het tweede jaar. Helaas werd ik nog een keer depressief, en uiteindelijk na 3 keer het tweede jaar opnieuw gedaan te hebben lukte het me om door te gaan naar het derde jaar. Ik liep jaarstage in de jeugdzorg op een naschoolse dagbehandeling voor kinderen met gedrags- en/of ontwikkelingsproblemen. Ik vond het een erg leuke stage, maar na een half jaar heb ik de stage toch moeten afbreken omdat ik persoonlijk nog niet stabiel genoeg was.
Ik heb toen besloten om te stoppen met de SPH en ben Bestuurskunde/Overheidsmanagement gaan doen. Deze opleiding vond ik ook erg leuk en het eerste jaar heb ik op 1 vak na gehaald. Ik zou aan het tweede jaar beginnen en na de herfstvakantie zelfs aan een Honours Programme meedoen. Helaas werd ik na 2 weken in het nieuwe studiejaar weer depressief. Dit keer zo erg dat ik zelfs opgenomen moest worden (de andere keren alleen ambulante therapie gehad) Na mijn opname heb ik nog een deeltijdtherapie gevolgd en sindskort heb ik weer alleen ambulante therapie. De reden dat ik zo vaak depressief ben ligt aan mijn persoonlijkheid en aan zogenoemde "Life events"
2 Weken geleden heb ik een afspraak gehad met de decaan om te bekijken hoe het nu verder moet met mijn studie. Toen ik geswitcht ben van opleiding heb ik van DUO vanwege mijn persoonlijke omstandigheden 4 jaar nieuwe stufi gekregen. Maar als ik door zou gaan met Bestuurskunde, zou ik het laatste jaar zelf moeten betalen (als ik niet nog meer vertraging op zou lopen) De decaan raadde af om nog verder met Bestuurskunde te gaan en om over te stappen naar het MBO. Daar zou de kans op een succeservaring groter zijn volgens haar.
Na een korte oriëntatieperiode leek de opleiding tot bibliotheekmedewerker me wel wat. Dit is een BBL-opleiding en ik ben nu druk aan het solliciteren naar een werkplek voor september. Inmiddels ben ik dus 25 en als het meezit heb ik over 2 jaar dan eindelijk een diploma, op MBO4.
In de tussentijd is mijn oudere broer (27) 2 jaar geleden afgestudeerd op het WO. Hij ging werken als assistent-controller en in die 2 jaar heeft hij al promotie gemaakt naar controller en nu heeft hij zelfs al een eigen assistent. Vandaag is mijn zusje (22) ook afgestudeerd aan het HBO. Ze heeft de opleiding duaal gedaan en tijdens haar studie al een goede baan gekregen. In september gaat ze een Master doen in het WO.
En hoewel ik het mijn broer en zusje allebei heel erg gun dat het hun zo voor de wind gaat, vind ik het ook ontzettend moeilijk om mee om te gaan. Ik heb namelijk ook de intellectuele capaciteit om te studeren en een HBO-opleiding af te ronden. Alleen vanwege mijn psychische problemen lukt het mij dus niet om een opleiding af te ronden. Ik hoop dat het nu wel gaat lukken met die opleiding voor bibliotheekmedewerker, maar gezien mijn geschiedenis is het reëel dat ook dit niet zal lukken en ik zonder diploma aan een simpel baantje moet beginnen.
Hoewel ik het mijn broer en zusje dus hartstikke gun, ben ik ook jaloers op ze, omdat het bij hen wel lukt en bij mij niet. Nu weet mijn familie wel van mijn psychische problemen af en snappen ze ook wel dat het daarom zo moeizaam gaat met mijn schoolcarrière, maar toch zit ik er zelf wel heel erg mee en voel ik me erg minderwaardig.
Hebben jullie tips om met deze situatie om te gaan, hoe kan ik bijvoorbeeld accepteren dat het is zoals het is? Want dat probeer ik namelijk wel, door bijvoorbeeld te zeggen dat er met mijn intelligentie niets mis is enzo, maar toch lukt het me niet om het te accepteren. En zouden jullie het bespreekbaar maken naar mijn broer/zusje dat ik hier mee zit, of gewoon alleen blij voor hen zijn en verder mijn mond houden over die jaloersheid?
Hmmm, het is toch een langer verhaal geworden dan ik van te voren gedacht had.
Samenvatting: TS heeft een moeizame schoolcarrière vanwege psychische problemen. Haar oudere broer en jongere zusje zijn allebei afgestudeerd aan het WO/HBO en hebben een goede baan. TS is jaloers dat het bij hen wel goed gaat en wil tips om hier mee om te gaan.