De moord op Marianne Vaatstra, deel 2.

Ben benieuwd hoe je buurman en de andere die je kent hier tegen aankijken. Heb me altijd afgevraagd of veel mensen weigeren mee te werken. In mijn omgeving ben ik de enige die hier niet positief tegenover staat.

Ik denk dat je in zo'n kleine gemeenschap, waar de impact van zo'n gebeurtenis zo groot is, veel meer medewerking krijgt dan bijvoorbeeld in een stad waar mensen de buurman van 5 huizen verderop nog niet herkennen als ze hem bij de AH tegenkomen.

In de stad is bijna alles een ver van m'n bed show, terwijl het in een dorp altijd om een bekende gaat of om een bekende van een bekende (of familie van een bekende).

Als het om het nichtje van je beste vriend gaat dan sta je er anders tegenover dan als het om het meisje gaat wat toevallig 3 straten verderop in jouw wijk woont.

quote:

Op dinsdag 18 september 2012 20:50 schreef stalybridge het volgende:

[..]

Wel hoor,

het is onredelijk om aan te nemen dat er 8000+ verdachten zijn. Dus wordt er aan mensen die niet onder een redelijke verdenking staan gevraagd om hun onschuld te bewijzen (onder het mom van familieonderzoek) Dit is een omgekeerde bewijslast en voor mij een reden om te weigeren. Dit knaagt aan de rechtsbeginselen.

Nee hoor.

Een omgekeerde bewijslast zou betekenen dat iemand schuldig wordt geacht tenzij hij/zij het tegendeel aantoont. Dat is hier totaal niet het geval. Iemand hoeft zijn onschuld niet aan te tonen; het is nog steeds aan het OM om jouw schuld aan te tonen, aan de hand van wettig en overtuigend bewijs, om je veroordeeld te krijgen.

Dat je je onschuld moet "aantonen" omdat je anders op een informeel lijstje blijft staan, is inherent aan het begrip "onderzoek". Als er morgen iemand uit mijn gemeente vermoord wordt en de politie gaat iedereen ondervragen, en "het net" sluit zich daardoor rond een kleine groep "zwijgers", waaronder ondergetekende, dan is er (afgezien van het tussentijds vinden van de dader) maar één manier om me van zo'n lijstje te krijgen. Dat grijpt totaal niet in op de presumptie van onschuld, noch gaat dat uit van een omgekeerde bewijslast. Je verontwaardiging over "rechtsbeginselen" is dus totaal misplaatst.

Zelfs Sherlock Holmes wist het beter, toen hij de wijze woorden sprak: "when you have eliminated the impossible, whatever remains, however improbable, must be the truth". Door bepaalde dingen uit te sluiten, sluit het net zich rond de waarheid. Jij hebt inderdaad het volste recht om lekker in je bunker niet mee te werken aan welk onderzoek dan ook, en de opsporingsinstanties zijn vrij om, door het uitsluiten van overige mogelijke verdachten, de aandacht op jou te richten.

quote:

Op zondag 16 september 2012 12:21 schreef MaGNeT het volgende:
Hey vet, ik krijg dan als het goed is ook zo'n brief thuis.

Ik werk wel mee, zolang ik maar de garantie krijg dat m'n DNA niet bewaard wordt.

Overheidsgarantie is een wassen neus.

quote:

Op zondag 16 september 2012 12:46 schreef MaGNeT het volgende:

[..]

Die argumenten is de dader nu ook aan het verspreiden bij zijn familie.

Jij kent hem?

quote:

Op zondag 16 september 2012 13:16 schreef RemcoDelft het volgende:

[..]

0.5% kans op een onschuldige die de bak in gaat is niet zo veel. Als je daarvoor 199 moordenaars kan opsluiten lijkt dat me een acceptabel risico.
Let wel: de kans dat je onschuldig vermoord wordt is 199 keer zo groot als de kans dat je onschuldig wordt opgesloten voor moord.

Tot dat jij degene bent die bij de 0,5% score behoort, is het dan nog acceptabel?

quote:

Op woensdag 19 september 2012 08:14 schreef klipper het volgende:

[..]

Jij kent hem?

Heb je mijn reacties daarna ook gelezen?
Ben er toch wel wat op teruggekomen inmiddels.

quote:

Op woensdag 19 september 2012 08:15 schreef klipper het volgende:

[..]

Tot dat jij degene bent die bij de 0,5% score behoort, is het dan nog acceptabel?

Misschien had je even door moeten lezen

Waarom zouden de mensen die gevraagd worden mee te doen aan het onderzoek de familie van Marianne Vaatstra geen dienst willen bewijzen? Ze kunnen toch gewoon meedoen als ze niets te verbergen hebben?
Het gaat om de moord op een jong meisje. Nou ja, er zijn altijd mensen die hun eigen privacy belangrijker vinden of dat als excuus gebruiken. De dader zal vermoedelijk ook niet mee willen doen anders had hij zich wel aangegeven.

Er is maar een manier om er zeker van te zijn dat men niet met je DNA gaat rommelen, allemaal aanwezig zijn bij zo een groot onderzoek en niet in een databank (dus een zaal met die 8080 man en zo een DNA machine en direct de resultaten bekijken en vergelijken en materiaal meteen weer vernietingen zodat iedereen er met zijn neus bovenop zit) Het systeem is niet te vertrouwen want men is de laatste jaren opvallend veel bezig met veel dingen die het daglicht niet kunnen verdragen, corruptie, fraude, databanken, registratie, controlesystemen, pasjes, vingerafdrukken in paspoorten en opvallend vele vaccinatierondes. En het menselijk aspect blijft erin zitten, en er is geen enkele controle mogelijk door burgers.

quote:

Op woensdag 19 september 2012 08:25 schreef kwiwi het volgende:

[..]

Misschien had je even door moeten lezen

Moest weg op dat moment

quote:

Op woensdag 19 september 2012 08:27 schreef lexgauw007 het volgende:
Waarom zouden de mensen die gevraagd worden mee te doen aan het onderzoek de familie van Marianne Vaatstra geen dienst willen bewijzen? Ze kunnen toch gewoon meedoen als ze niets te verbergen hebben?
Het gaat om de moord op een jong meisje. Nou ja, er zijn altijd mensen die hun eigen privacy belangrijker vinden of dat als excuus gebruiken. De dader zal vermoedelijk ook niet mee willen doen anders had hij zich wel aangegeven.

Gewoon omdat je mag weigeren.
En waarom vrijwillig iets afstaan, laat ze er maar voor betalen.

Dit is volgens mij vrijwillig, als je hier al moordenaar aan mee zou werken ben je gewoon dom

Het zou me niets verbazen dat over een bepaalde tijd - als dna onderzoek en databanken steeds gewoner zijn geworden - er altijd fouten gemaakt zullen worden. Het verkeerde DNA bij de verkeerde persoon, verwisselingen etc. Omdat het mogelijk is gaat dat zeker gebeuren. Daarom zou ik er niet blij mee zijn met zo'n onderzoek mee te doen. Er hoeft maar 1 persoon een fout te maken en je zit onterecht vast voor iets dat je niet hebt gedaan.

quote:

Op woensdag 19 september 2012 18:46 schreef PoliSplash het volgende:
Dit is volgens mij vrijwillig, als je hier al moordenaar aan mee zou werken ben je gewoon dom

Dat is de verwachting ook niet. Maar zijn zoon/broer/vader/neef misschien wel...

Herinneren we ons deze nog?

Vind het een lastige, omdat het een vrijwillig iets is zou ik wel meewerken, echter heb ik niet zoveel vertrouwen in de overheid.

quote:

Op zondag 16 september 2012 11:52 schreef The_Dean het volgende:
Ik ga mijn DNA gewoon netjes afgeven wanneer ik de brief krijg hoor
Ik weet nog prima waar ik was, die mensen kunnen ook wel voor me getuigen [familie] en ik weet ook zeker dat ik het niet gedaan heb. Ben er ook niet bang voor dat mijn DNA ook maar in de buurt komt met die van de dader.

Nou, als ik een agenda uit 1999 vind die ik ook nog toevallig bijgehouden heb misschien... Ik zou bij god niet meer weten wat ik vrijdag- op zaterdagnacht 1 mei 1999 gedaan heb...

quote:

Op woensdag 19 september 2012 02:19 schreef Dr_Strangelove het volgende:

[..]

Nee hoor.

Een omgekeerde bewijslast zou betekenen dat iemand schuldig wordt geacht tenzij hij/zij het tegendeel aantoont. Dat is hier totaal niet het geval. Iemand hoeft zijn onschuld niet aan te tonen; het is nog steeds aan het OM om jouw schuld aan te tonen, aan de hand van wettig en overtuigend bewijs, om je veroordeeld te krijgen.

Dat je je onschuld moet "aantonen" omdat je anders op een informeel lijstje blijft staan, is inherent aan het begrip "onderzoek". Als er morgen iemand uit mijn gemeente vermoord wordt en de politie gaat iedereen ondervragen, en "het net" sluit zich daardoor rond een kleine groep "zwijgers", waaronder ondergetekende, dan is er (afgezien van het tussentijds vinden van de dader) maar één manier om me van zo'n lijstje te krijgen. Dat grijpt totaal niet in op de presumptie van onschuld, noch gaat dat uit van een omgekeerde bewijslast. Je verontwaardiging over "rechtsbeginselen" is dus totaal misplaatst.

Zelfs Sherlock Holmes wist het beter, toen hij de wijze woorden sprak: "when you have eliminated the impossible, whatever remains, however improbable, must be the truth". Door bepaalde dingen uit te sluiten, sluit het net zich rond de waarheid. Jij hebt inderdaad het volste recht om lekker in je bunker niet mee te werken aan welk onderzoek dan ook, en de opsporingsinstanties zijn vrij om, door het uitsluiten van overige mogelijke verdachten, de aandacht op jou te richten.

Goed, ik denk niet dat we het eens gaan worden. Waar jij vindt dat dit bij 'gewoon' onderzoek hoort vind ik het vragen van dna veel verder gaan. Ik vind het een inbreuk op mijn privacy en persooonlijke integriteit.

Bovendien vind ik dat er een redelijke verdenking moet zijn om iemand in het onderzoek te betrekken. Terwijl jij blijkbaar vindt dat je de onderzoeksgroep tot in 'the impossible' mag oprekken.

quote:

Op woensdag 19 september 2012 19:05 schreef AchJa het volgende:

[..]

Nou, als ik een agenda uit 1999 vind die ik ook nog toevallig bijgehouden heb misschien... Ik zou bij god niet meer weten wat ik vrijdag- op zaterdagnacht 1 mei 1999 gedaan heb...

Als je toen op een steenworp afstand van het weiland woonde waar ze gevonden is weet je dat nog wel

quote:

Op zondag 16 september 2012 12:28 schreef Leandra het volgende:
Mannen die nu hun familie zitten op te jutten niet mee te doen zijn het verdachtst....
Als ze een familie-match vinden is het te hopen dat er geen sprake is van een buitenechtelijk kind.

Daar dacht ik ook al aan:

* moordenaar is als baby verwisseld en heeft dus geen bloedband met zijn familie
* de moordenaar bekent de verkrachting, maar ontkent ten stelligste de moord
* er komt een match (geen dader, maar wel familie), die weet zich dan meteen te herinneren dat een inmiddels overleden oudoom de moord op zijn sterfbed bekend heeft, omdat die inmiddels gecremeerd is kan er ook geen opgraving meer worden gedaan, zelf weet hij dat zijn nog levende broer de dader is.

Ik zou zelf nooit meewerken. 8000 onderzoeken en bij geen enkele daarvan wordt een foutje gemaakt? Ik heb zelf met DNA gewerkt en ik weet dat de foutmarge 2% is, reken zelf maar na hoeveel fouten er gemaakt worden met 8000 tests.

Ik zou pertinent weigeren mee te doen, niet om deze zaak, maar om toekomstige zaken. Een spoor hoeft niet automatisch een daderspoor te zijn. Daders kijken zelf ook naar CSI, zo zijn er bij een moordplaats ooit al eens 30 verschillende sigarettenpeuken met 30 verschillende profielen gevonden.

quote:

Op woensdag 19 september 2012 21:08 schreef stalybridge het volgende:

[..]

Terwijl jij blijkbaar vindt dat je de onderzoeksgroep tot in 'the impossible' mag oprekken.

We kunnen het inderdaad oneens zijn. Hier is echter sprake van een vals dilemma. Dat ik vind dat de politie vóór een redelijke verdenking iemand voorwerp van onderzoek kan worden (een mening die overigens universeel gedeeld wordt door strafvorderingsdeskundigen, maar dat terzijde), wil niet zeggen dat ik vind dat je de onderzoeksgroep tot in "the impossible" mag oprekken.

quote:

Bovendien vind ik dat er een redelijke verdenking moet zijn om iemand in het onderzoek te betrekken.

Dit is (eigenlijk zoals al gezegd) een bizar en onhoudbaar standpunt. Om het met nog één voorbeeld te proberen.

Stel dat er (alweer )iemand in mijn straat wordt vermoord. Als de politie een buurtonderzoekje verricht (ik neem aan dat je hier dan geen probleem mee hebt?) zegt een van de roddeltantes tegen de politie dat ze mij toch maar een rare knakker vindt en dat ik altijd geobsedeerd naar het slachtoffer keek. Dat is op zich totaal niet voldoende om van een "redelijke verdenking" te spreken. Maar toch zal zo'n politieagent, gebruik makend van zijn gezonde verstand, ervaring en intuïtie, wellicht wat meer aandacht op mij gaan richten - als hij dat nodig acht. Jij vindt blijkbaar niet eens dat hij dan aan die buurvrouw zou mogen vragen hoe dat gedrag van mij zich precies uitte, omdat hij dan al bezig is met onderzoek naar mij?

Het punt is dat de politie in beginsel zoveel onderzoek naar mij kan verrichten als zij redelijkerwijs nodig acht, ook zonder dat ik verdachte ben. Alleen als de politie dwangmiddelen wil gebruiken, zal er een redelijke vermoeden van schuld moeten bestaan. Maar als de politie zou moeten wachten totdat er een redelijk vermoeden van schuld bestaat voordat zij mij gaat onderzoeken, hoe groot is dan de kans dat zo'n redelijk vermoeden van schuld ontstaat? Dan is dat min of meer afhankelijk van toeval of van harde bewijzen. Bij misdrijven waarbij die harde bewijzen ontbreken, zal de politie juist dat gezonde verstand moeten gebruiken en zo hun onderzoek moeten toespitsen op bepaalde (groepen van) personen die nog lang geen verdachte zijn.

quote:

Op woensdag 19 september 2012 21:52 schreef Dr_Strangelove het volgende:

[..]

We kunnen het inderdaad oneens zijn. Hier is echter sprake van een vals dilemma. Dat ik vind dat de politie vóór een redelijke verdenking iemand voorwerp van onderzoek kan worden (een mening die overigens universeel gedeeld wordt door strafvorderingsdeskundigen, maar dat terzijde), wil niet zeggen dat ik vind dat je de onderzoeksgroep tot in "the impossible" mag oprekken.

[..]

Dit is (eigenlijk zoals al gezegd) een bizar en onhoudbaar standpunt. Om het met nog één voorbeeld te proberen.

Stel dat er (alweer )iemand in mijn straat wordt vermoord. Als de politie een buurtonderzoekje verricht (ik neem aan dat je hier dan geen probleem mee hebt?) zegt een van de roddeltantes tegen de politie dat ze mij toch maar een rare knakker vindt en dat ik altijd geobsedeerd naar het slachtoffer keek. Dat is op zich totaal niet voldoende om van een "redelijke verdenking" te spreken. Maar toch zal zo'n politieagent, gebruik makend van zijn gezonde verstand, ervaring en intuïtie, wellicht wat meer aandacht op mij gaan richten - als hij dat nodig acht. Jij vindt blijkbaar niet eens dat hij dan aan die buurvrouw zou mogen vragen hoe dat gedrag van mij zich precies uitte, omdat hij dan al bezig is met onderzoek naar mij?

Het punt is dat de politie in beginsel zoveel onderzoek naar mij kan verrichten als zij redelijkerwijs nodig acht, ook zonder dat ik verdachte ben. Alleen als de politie dwangmiddelen wil gebruiken, zal er een redelijke vermoeden van schuld moeten bestaan. Maar als de politie zou moeten wachten totdat er een redelijk vermoeden van schuld bestaat voordat zij mij gaat onderzoeken, hoe groot is dan de kans dat zo'n redelijk vermoeden van schuld ontstaat? Dan is dat min of meer afhankelijk van toeval of van harde bewijzen. Bij misdrijven waarbij die harde bewijzen ontbreken, zal de politie juist dat gezonde verstand moeten gebruiken en zo hun onderzoek moeten toespitsen op bepaalde (groepen van) personen die nog lang geen verdachte zijn.

Bedankt dat je nog een keer de moeite neemt om het uit te leggen. ik ben het eens met je voorbeelden. Echter zijn er twee dingen waar ik het niet mee eens ben. Ik vind dna onderzoek veel verder gaan dan wat aan me vragen en is het directe verband zoals geschetst in jouw voorbeeld niet meer aanwezig bij dit onderzoek naar 8080 mannen.

Ik refereerde alleen naar '' the impossible' omdat je sherlock quote.

quote:

Op woensdag 19 september 2012 21:12 schreef Leandra het volgende:

[..]

Als je toen op een steenworp afstand van het weiland woonde waar ze gevonden is weet je dat nog wel

Zit wat in.

Ik denk dat een hoop van jullie zich verkijken op hoe groot de impact van zo'n gebeurtenis op zo'n kleine gemeenschap is, men wil het opgelost hebben, want als het niet opgelost is dan betekent het dus dat de dader waarschijnlijk nog in hun midden is.

Het zou me niets verbazen als de bereidheid mee te werken daar heel groot is.
Je moet je stadse "ik ken de buren 5 huizen verderop al niet eens" gevoel echt laten varen om te begrijpen hoe dat werkt in zo'n klein dorp.

quote:

Op woensdag 19 september 2012 19:05 schreef AchJa het volgende:

[..]

Nou, als ik een agenda uit 1999 vind die ik ook nog toevallig bijgehouden heb misschien... Ik zou bij god niet meer weten wat ik vrijdag- op zaterdagnacht 1 mei 1999 gedaan heb...

Nouja, je wordt niet iedere dag gebeld met het nieuws dat een klasgenootje verkracht en vermoord is.