NormanvandePoll | dinsdag 22 mei 2012 @ 15:52 |
Ik heb in mijn relatie met mijn vriendin de nodige ruzies. Nou hoort dat volgens mij ook thuis in een normale ruzie, maar wij hebben er volgens mij wel veel, en ook behoorlijk heftige. Omdat ik nog nooit eerder een relatie heb, ben ik benieuwd wat nou normaal is op dit gebied. Mijn vriendin heeft vroeger thuis erg veel ruzies gehad. Ze is ook ontzettend slecht in het oplossen van ruzies. Ik daarentegen ben weer ontzettend slecht in het achterlaten van ruzies. Ik ben het niet gewend om ruzie te hebben, en daarom kan ik er enorm van balen als het zover is, en vooral als we het dat niet snel goed kunnen maken. De problemen die ik heb met onze manier van ruziemaken zijn als volgt: We hebben veel te vaak ruzie Mijn vriendin kan vanuit het niets heel fel uit de hoek komen. Dan hebben we een leuke avond gehad, maar weet ze op het eind daarvan nog even iets vervelends te zeggen. Als ik zeg dat ik het stom vind dat ze dat op zo'n moment zegt, heb ik het ook gedaan en is ze helemaal boos op mij. Als we ruzie hebben, dan zal zij het niet goed maken. Als ik ruzie heb dan is het enige waar ik mee bezig ben het zoeken naar een oplossing. Maar zij blijft echt alleen maar hangen in haar boosheid. Ik ben in het begin van onze relatie enorm vaak uit armoede maar door het stof gegaan. Maar inmiddels vind ik dat zij ook de eerste stap moet kunnen zetten. Dat kan ze echter zelden. Als we ruzie hebben, is er geen land met 'r te bezeilen Er zit op dat moment echt geen enkele rede meer in haar. Ze wil alleen maar boos zijn, haalt er andere dingen bij, en het duurt maar en het duurt maar. Ze keert me de rug toe in bed, en 's ochtends is ze nog steeds boos. Elke toenadering op dat moment helpt ook niet. Ik heb niks aan argumenten, of zelf boos worden, pas als ik breek dan geeft ze toe Enorm vervelend is ook dat ik zelf niets in te brengen heb in de ruzie. Ik zou misschien zelfs graag een keer scheldend duidelijk maken hoe ik het zie, waarna ze verschrikt in tranen uit zou barsten, maar in werkelijkheid zal zij dan altijd juist nog bozer worden. Het heeft voor mij geen enkele zin om boos te worden, want het resultaat is dat zij dat ook doet. Dit betekent dat het vaak bij mij zelfs tot tranen moet komen om tot haar door te dringen. En dat doet behoorlijk veel met me. Volgens mij komt het vanuit haar thuissituatie Thuis bij mijn vriendin is vroeger veel ruzie gemaakt. En volgens mij waren ze niet zo goed in het oplossen ervan. Ze heeft me verhalen verteld over hoe haar moeder en zij dagenlang elkaar konden negeren in huis. En hoe haar broer elke feestdag in het water schopte door stierlijk vervelend te zijn. En ook hoe haar moeder machteloos overwogen heeft om haar boeltje te pakken en er vandoor te gaan. Ik heb haar gezegd dat ik dit absoluut anders wil in onze gezamenlijke toekomst, en dat ik van haar verwacht dat zij de verstandigste zal zijn richting haar kinderen. Ik ben er echter ontzettend bang voor dat ik in een gezinssituatie terecht ga komen waar ruzie aan de orde van de dag is. Dat zou ik echt verschrikkelijk vinden... Sorry, tegelijkertijd ook even mijn hart gelucht!! Ik ben vooral benieuwd hoe dit in jullie relaties is. Ik heb er een handje van om me dingen veel te hard aan te trekken, dus dat is nu misschien ook wel het geval. | |
RM-rf | dinsdag 22 mei 2012 @ 15:55 |
volgens mij heeft je vriendin gelijk, als ik dit alles zo lees. | |
Hephaistos. | dinsdag 22 mei 2012 @ 15:56 |
Ben je weleens gewoon weggelopen als je vond dat ze teveel doorsloeg? Gewoon, een dagje niks van je laten horen en in haar sop laten gaarkoken? | |
#ANONIEM | dinsdag 22 mei 2012 @ 15:57 |
Haar agressiviteit komt voort uit machteloosheid. | |
Xetran | dinsdag 22 mei 2012 @ 15:57 |
dit. does it every time ![]() | |
Hephaistos. | dinsdag 22 mei 2012 @ 15:57 |
Serieus? Hij is misschien wat overgevoelig, maar hoe je uit dit verhaal kan halen dat de vriendin gelijk heeft is me een raadsel. | |
RM-rf | dinsdag 22 mei 2012 @ 15:58 |
Natuurlijk niet... enkel wil de TS héél erg dat we zijn kant kiezen.. wat an sich al een slecht teken is ..: dat iemand kennelijk niet zn gelijk face-to-face kan behalen en gewoon de discussie aan kan gaan, en dane en beetje achter iemand s rug op een anoniem internet forum gaat miepen... | |
rhubarbje | dinsdag 22 mei 2012 @ 15:59 |
nog niet gelezen maar wat is jouw 'obsessie' met de norm? | |
NormanvandePoll | dinsdag 22 mei 2012 @ 16:00 |
Ik zoek inderdaad soms mijn heil tot uitersten, en er dus gewoon even vandoor gaan. Maar los van of dat uberhaupt al effect heeft, wil ik gewoon niet dat het nodig is. Ik wil eigenlijk dat voordat wij ooit aan een gezinssituatie gaan denken, dat een ruzie dan een zeldzaamheid is, en dat we daar dan ook meteen samen uitkomen. Ik heb mijn ouders vroeger nooit ruzie zien maken. En de manier waarop wij dat nu doen, dat wil ik mijn kinderen ook nooit aandoen. Dus we moeten daar aan werken. En dat doen we ook. Ik vraag me dus alleen af, waar moet ik naar streven. Wat is normaal, zeg maar... | |
Netsplitter | dinsdag 22 mei 2012 @ 16:00 |
Tijd om je vriendin eens naar een therapeut te sturen. | |
Angel-Joy | dinsdag 22 mei 2012 @ 16:03 |
Leuke vriendin dan, relatie therapie ofzo? ![]() | |
rhubarbje | dinsdag 22 mei 2012 @ 16:04 |
waarom praat je niet over jullie manier van ruzie maken op een moment dat je geen ruzie hebt? stel wat 'basis regels' op zo kan mijn vriend ook moeilijk dingen laten gaan dus gaat hij even wandelen of zo en ik zeg soms dingen waar ik spijt van heb als ik meteen reageer dus hij laat mij dan weer met rust als ik aangeef dat dat even beter is dat soort dingen | |
Murdera | dinsdag 22 mei 2012 @ 16:04 |
Als je altijd toegeeft zal het altijd zo blijven denk ik. Probeer haar eens mentaal te breken? Hetzelfde doen? Enorm woest worden, alles er bij betrekken, niet toegeven, haar totaal van je afstoten, en afentoe gewoon een dag verdwijnen? | |
NormanvandePoll | dinsdag 22 mei 2012 @ 16:04 |
Haha, goed opgemerkt ![]() Het probleem is een beetje dat dit, ondanks mijn leeftijd, mijn eerste relatie is. Ik heb dus geen enkel vergelijkingsmateriaal over hoe 'het ook zou kunnen'. Ik weet eenvoudigweg niet of wij met onze problemen gewoon niet goed genoeg bij elkaar passen, of dat ik een perfectie zoek dit toch nooit te bereiken is. Ik besef donders goed dat je altijd verschillen zult houden, alleen al tussen man en vrouw. En ik weet dat ik dat ook niet aan de hand van een evt norm kan bepalen, maar misschien krijg ik er wel een wat beter beeld door. | |
Hephaistos. | dinsdag 22 mei 2012 @ 16:05 |
Wat normaal is is niet zo relevant. Het gaat erom waar jullie je prettig bij voelen en (als er kinderen komen), wat je je kinderen aan wil leren. Ik kom zelf ook uit een gezin waar weinig ruzie werd gemaakt en heb echt moeten leren om ruzie te maken. Dat is nog best lastig, omdat de neiging om meteen tot consensus en kalmte te komen er diep ingeramd zit. Als je dat weet te veranderen, zal je zien dat het best lekker is en bovendien prima voor je relatie. Je vriendin zal er ook aan moeten werken, want je zal nooit zo ver komen dat je haar ruzieniveau prettig gaat vinden. De vraag is dan allereerst of ze begrijpt wat de consequenties zijn als ze niks verandert, namelijk dat de relatie dan over is. Je hoeft niet meteen te dreigen met ultimatums, maar heb je haar dat al duidelijk gemaakt? | |
Lienekien | dinsdag 22 mei 2012 @ 16:05 |
Je vriendin is geïrriteerd en blijft daarin hangen. Dan valt er niet veel op te lossen. En wat ook niet helpt, is dat jij gaat proberen je gelijk te halen. Terwijl er waarschijnlijk geen gelijk is. Eigenlijk moet je haar maar even laten. Ze trekt wel weer bij. | |
Murdera | dinsdag 22 mei 2012 @ 16:06 |
Waar maak je dat uit op? | |
rhubarbje | dinsdag 22 mei 2012 @ 16:07 |
relaties moeten ook groeien vooral als dit je '1e poging' is in het begin knallen dingen soms op een bepaald gebied (huishouden, seksdrive, manier van ruzie maken, niet laten weten hoe laat je thuis komt of zo) als je er dan op een rustig moment op een constructieve manier over praat dan kun je proberen dingen te gaan verbeteren | |
spoor4 | dinsdag 22 mei 2012 @ 16:07 |
Het is niet belangrijk wat zogenaamd 'normaal' is, het is belangrijk wat JIJ normaal vindt, en dit is in jouw ogen niet normaal. | |
RM-rf | dinsdag 22 mei 2012 @ 16:10 |
een imho essentieel stukje: hieruit wordt mij iig duidelijk dat jijzélf moeite hebt om gewoon ruzie te maken, kennelijk niet duidelijk voor je zelf kunt opkomen zònder dat de tranen komen... dat valt overigens wel te leren, en valt vaak onder 'assertiviteit'... je vriendin heeft vermoedelijk een teveel aan assertiviteit en komt heel sterk voor zichzelf op en verwacht misschien ook dat jij dat vor jezelf doet, omdat het voor haar ook belangrijk zal zijn een partner te hebben die 'sterk' is, en voor haar 'sterk' ook vaak samengaat met erg assertief. ... er is overigens nooit zoiets als 'normaal' iedereen heeft zo zn zwakke en sterke punten en zaak is gewoon je niet volledig van je stuk te laten brengen, als het niet geheel zo gaat als jij dat 'plant' | |
Lienekien | dinsdag 22 mei 2012 @ 16:13 |
Een sterk vermoeden. Misschien moet TS eens wat voorbeelden noemen. | |
Murdera | dinsdag 22 mei 2012 @ 16:14 |
![]() | |
Murdera | dinsdag 22 mei 2012 @ 16:14 |
| |
NormanvandePoll | dinsdag 22 mei 2012 @ 16:21 |
Ik snap dat je dat zegt, maar het is denk ik echt niet waar. Al kijk ik daarbij meteen al uit naar wat je hierop zegt. Mijn vriendin is in haar boosheid echt niet voor rede vatbaar. Dus hoe ik haar ook probeer te overtuigen dat we de ruzie moeten oplossen, ik dring echt niet tot haar door. En let wel, dan heb ik het niet eens over wie er gelijk heeft. Dat boeit me in veel gevallen niet eens. Ik wil gewoon weer normaal met elkaar om kunnen gaan. Maar wat ik ook probeer, zij staat daar gewoon niet voor open. Ik ga met mijn gezicht richting haar in bed liggen, zij met haar rug richting mij, zeg maar. Je laatste opmerking daar ben ik het natuurlijk wel geheel mee eens. Ik maak het nu ook allemaal veel te groot als er een keer een ruzie is. Maar dat is ook omdat ik gewoon echt niet wil dat we later nog steeds zo met elkaar omgaan. Ik wil niet dat we de kinderen uit bed moeten halen terwijl ze mij het licht in de ogen niet gunt, of dat zodra ze naar bed gaan de ruzie in alle hevigheid losbarst. Dat moet gewoon meteen uitgepraat kunnen worden. Als je kinderen hebt, dan moet je van elkaar op aan kunnen vind ik. | |
rhubarbje | dinsdag 22 mei 2012 @ 16:23 |
laat haar dan gewoon zo liggen? waarom moet alles meteen opgelost? soms is het beter om de gemoederen te laten bedaren voor je er over verder gaat na een uur (of een nacht) ziet alles er soms heel anders uit en als ik jullie was zou ik nog ff wachten met die kinderen ![]() en je word hier vanzelf 'beter' in of niet en dan ga je uit elkaar ![]() | |
RM-rf | dinsdag 22 mei 2012 @ 16:28 |
hieruit zou ik de conclusie halen dat je een ruzie vooral niet gelijk moet willen gan 'oplossen' met een te snel grijpen naar 'rede' en al helemaal niet direkt reageren met het zo snel mogelijk willen 'rationaliseren' van die ruzie... Natuurlijk kan het fijn zijn als die ruzie op een gegeven moment opgelost wordt, érg belangrijk zelfs als de relatie wil standhouden. maar soms heeft het juist iets erg opluchtends gewoon eerst stevig ruzie te maken en je boosheid ook over haar gedrag duidelijk uit te spreken... (je geeft ook aan dat je vriendin zich dan niet goed opstelt, dan is het ook normaal dat je háár dat ook duidelijk wil maken, voordat je gaat 'bemiddelen') en misschien ook een moment dat je boos de deur achter je wegtrekt, of niet het gesprek aan te gaan.. Iig kan het strontvervelend zijn om als je een ruzie hebt, te merken dat de ander gelijk al een soort van 'bemiddelaar' wil gaan spelen.. boosheid en ruzie kan juist ook eerst erg opluchtten, een boel spanningen en stress oplossen en pas daarna kan je het gaan goedmaken (en dan volgt ook de beste afsluiting: goedmaaksex ![]() | |
NormanvandePoll | dinsdag 22 mei 2012 @ 16:34 |
RM-rf, thanks weer voor deze reactie. Je maakt ook echt een ongelofelijk goed punt, met de bemiddelaar die meteen op de proppen moet komen. Misschien is het ook zelfs als er in de toekomst ooit kinderen zijn niet eens zo erg om de boosheid van de ander even gewoon te negeren. Al vind ik het wel echt second best, boven meteen alles uit kunnen praten. Maar als dat niet haalbaar is, dan moet dit misschien maar meer de oplossing zijn. | |
Lienekien | dinsdag 22 mei 2012 @ 16:35 |
Joh. Wat zeur je nou? | |
Murdera | dinsdag 22 mei 2012 @ 16:36 |
Ik vraag het me gewoon af. Die laffe houding altijd van je hebt allebij gelijk. ![]() | |
Lienekien | dinsdag 22 mei 2012 @ 16:39 |
Nee, ik bedoel dat het in ruzies soms helemaal niet gaat om 'gelijk'. | |
Feeeeble | dinsdag 22 mei 2012 @ 17:12 |
Inderdaad! Ik haat het als een vent dan zegt: "Kijk me eens aan..." ![]() ![]() Die woede moet er eerst uit! Wat RM-rf zegt dus ook... ![]() | |
Murdera | dinsdag 22 mei 2012 @ 17:18 |
Nouja, Ik las het meer alsof je dacht dat TS altijd zijn gelijk wilde halen. Terwijl hij dat volgens mij juist eens zou moeten doen. In plaats van huilend toegeven aan elke gril die zijn vriendin heeft. Van mij mag hij haar juist eens laten gaarkoken, en haar eens NIET gelijk geven. ![]() | |
Hephaistos. | dinsdag 22 mei 2012 @ 17:23 |
Tja, ik vind het aan de andere kant best bizar dat je over iets onbenulligs ruzie maakt en dat dan ellenlang laat doorslepen (OP had het zelfs over de volgende ochtend) Even afreageren ok, maar van zulk gedrag zou ik heel snel genoeg hebben hoor, helemaal als het regelmatig gebeurt. | |
#ANONIEM | dinsdag 22 mei 2012 @ 17:29 |
Als je tijdens de ruzie niet kan praten: weglopen. Afkoelen werkt beter dan in de hitte van de strijd proberen te praten en te relativeren. | |
kingmob | dinsdag 22 mei 2012 @ 17:30 |
Volgens mij gaan hier de meeste mensen al de fout in. Ik heb zelden ruzie met welk vriendinnetje dan ook gehad. | |
rhubarbje | dinsdag 22 mei 2012 @ 17:36 |
zou dat niet ook kunnen komen doordat ze op dat moment precies de verkeerde knoppen induwen bij de ander en het zo steeds laten opstapelen? | |
rhubarbje | dinsdag 22 mei 2012 @ 17:36 |
nou een ruzie op zijn tijd is heel gezond hoor als je er maar op een constructieve manier mee om kunt gaan en je niet van ruzie naar ruzie leeft | |
Feeeeble | dinsdag 22 mei 2012 @ 17:43 |
Dat bedoel ik ook niet hoor. Maar als ik boos ben wil ik ook gewoon even boos kunnen zijn... | |
kingmob | dinsdag 22 mei 2012 @ 17:45 |
Niks gezonds aan. Het is normaal dat het wel eens voorkomt, dat is iets anders. Zeggen dat het 'gezond' is, impliceert dat het bij een goede relatie hoort, terwijl ruzie maken natuurlijk de antithese van liefde is. | |
rhubarbje | dinsdag 22 mei 2012 @ 17:46 |
liefde =/= relatie alle relaties, vooral die waarbij je samenwoont, zijn een soort snelkook pan als het gaat om emoties zie het als toen je nog thuis woonde: je houdt van je ouders en jullie relatie is prima (in de meeste gevallen) en toch knalt het soms omdat je nou eenmaal niet precies dezelfde persoon bent | |
Lienekien | dinsdag 22 mei 2012 @ 17:47 |
Was sich liebt, das neckt sich. Of Zonder wrijving geen warmte. | |
miss_sly | dinsdag 22 mei 2012 @ 17:50 |
Precies! Mijn vriend begint dat nu te leren, maar heeft ook altijd de neiging om het meteen in orde te willen maken en het dan ook meteen af te kussen. Ik heb soms gewoon even de behoefte om wat langer te pruttelen en zeker niet meteen te knuffelen en goed te maken. Dat komt wel, daar niet van, maar ik heb vaak wat meer tijd nodig. Ik denk dat TS niet moet willen streven naar een relatie zonder ruzie, maar samen werken aan gezond ruziemaken lijkt me wel belangrijk. Ook als er kinderen zijn, zul je ruzie krijgen, misschien wel JUIST als er kinderen zijn. En ik vind het wel het verstandigste om die ruzie dan uit te stellen tot het kind in bed ligt, maar soms is ruzie maken en het goed maken in het bijzijn van het kind juist wel goed. Als je op een gezonde manier ruzie maakt, tenminste. Want een kind moet ook weer leren hoe je gezond ruzie maakt, excuus aanbiedt als je fout zat en het weer goedmaakt. | |
kingmob | dinsdag 22 mei 2012 @ 17:52 |
Allemaal vrouwenwijsheden. Men verwart drama met spanning. | |
Keep_Walking | dinsdag 22 mei 2012 @ 17:53 |
Heel eerlijk gezegd TS, ik denk dat je moet denken om haar te verlaten en iemand anders zoeken. Ik weet niet hoe oud je bent, ik ga er vanuit dat je boven de twintig bent. Dit betekent dat je haar dus niet meer gaat veranderen. Ze zal altijd boos worden, altijd opvliegerig zijn en nooit rationeel reageren tijdens een ruzie. Dit zit eenmaal in haar karakter en dit gaat niet zomaar veranderen. Heeeeel misschien dat ze met behulp van een therapeut ermee leer omgaan of dat jij zelf een manier vindt om ermee om te gaan, maar ik denk eerder dat je relatie hierdoor op de klippen loopt. Jij kan ook assertiever proberen te worden (of tenminste niet huilen), maar het ligt gewoon in je karakter om oplossingsgericht te werken tijdens een ruzie. Jij bent een type die van uitpraten houdt en liever geen negativiteit om je heen wilt hebben. Er zijn veel vrouwen die ook zo zijn, dus je kan beter zo'n vrouw zoeken. | |
Guidetti | dinsdag 22 mei 2012 @ 17:54 |
Vroeger toen ik een puber was knalde het nog wel eens ja. Maar daarna echt niet meer. In mijn relatie heb ik eigenlijk ook nooit ruzie. Het is vaak een meningsverschil of iets waar we het niet mee eens zijn. Door er dan direct open over te praten wordt het meestal snel in de kiem gesmoord. | |
rhubarbje | dinsdag 22 mei 2012 @ 17:54 |
beetje overdreven ![]() de meeste mensen die voor het eerst gaan samenwonen zijn ook boven de 20 en moeten even door een fase waarbij je echt met elkaar leert leven wil helemaal niet zeggen dat die ander niet meer kan veranderen (hell je kunt tot je dood veranderen als je maar wil) en al helemaal niet dat je perse uit elkaar moet | |
formerjellybean | dinsdag 22 mei 2012 @ 17:55 |
ik denk trouwens dat soms hoe je ruzie maakt niet te maken heeft met opvoeding te maken heeft maar met karakter. Uit jou verhaal krijg ik meer de indruk dat ze een beetje een koppige aard heeft en in een ruzie is het juist handiger die even de ruimte te geven en wat rustiger tot de boel bedaard is en dan weer uitgepraat kan worden of niet. | |
rhubarbje | dinsdag 22 mei 2012 @ 17:55 |
dat klinkt gezond ja maar dat wil niet zeggen dat een keer knallen niet gezond is | |
Lienekien | dinsdag 22 mei 2012 @ 17:56 |
Wat fatalistisch om te denken dat die twee nooit zullen kunnen leren om hier beter mee om te gaan! Of dat daar een therapeut aan te pas moet komen! | |
Keep_Walking | dinsdag 22 mei 2012 @ 18:00 |
Nee hoor, mensen veranderen niet echt (of het is zeldzaam dat mensen zomaar veranderen) en zoals TS de situatie beschrijft gaat het alleen maar ellende zorgen om verder met elkaar door te gaan. Uiteindelijk is het toch soort zoek soort wat betreft lange relaties. Als zij gewend is om door te drammen totdat ze haar zin krijgt en hij is gewend om rustig uit te praten en samen tot een conclusie komen, gaat zij hem op den duur overrompelen en beide stappen er ongelukkiger uit de relatie dan hoe ze daarvoor waren. | |
formerjellybean | dinsdag 22 mei 2012 @ 18:07 |
Draaf je niet een beetje door . Je kan toch ook gewoon een middenweg zoeken en als je elkaar leert kennen ga je vanzelf wel een manier vinden om eruit te komen. Dit is inderdaad heel erg fatalistisch denken . Hij geeft aan dat die er soms een beetje aan moet wennen of een manier om mee om te gaan met ruzies in een relatie. Niet meteen dat het een hele foute relatie is ofzo . | |
Keep_Walking | dinsdag 22 mei 2012 @ 18:19 |
Nou, zo komt het bij mij wel over. Als ik zijn OP lees, klinkt het alsof het heel erg is. Misschien draaf ik wel door en is er inderdaad een middenweg. Maar als het echt zo erg is als hij het beschrijft dan gaat het ook niet zomaar veranderen. Ze kunnen inderdaad eerst proberen om er samen uit te komen op een rustige manier. Het probleem is dat ze gewoon verschillende conflict stijlen hebben. Hij ziet zichzelf als sterk doordat hij op een rationele en rustige manier ruzie kan oplossen, zij ziet dat juist als een zwakte. Elke keer dat hij toegeeft, ziet zij dat als een overwinning terwijl hij het ziet als een slimme zet. Het komt erover dat zij hem op dat gebied niet respecteert en dat kan alleen maar verkeerd uitlopen. Wat betreft de "norm" is het het voor iedereen verschillend, maar in principe is een relatie nooit de plek om je frustraties te dumpen. In een huis of een relatie moet je je negatieve emoties niet dumpen, voor dezelfde reden dat je niet moet kakken waar je gaat eten. Ruzies zijn onvermijdelijk, maar ze dienen uitgepraat te worden en het liefs voordat de dag over is. Anders blijven die negatieve emoties rondhangen en op den duur is er geen plaats meer voor geluk, genegenheid en liefde. Als het normaal is dat jij (TS) regelmatig huilt na een ruzie, dan moet je je ballen vinden en weglopen. | |
formerjellybean | dinsdag 22 mei 2012 @ 18:23 |
Hij schreef dat dit zijn eerste relatie is en dus ook nog niet weet hoe het is in relaties qua ruzie maken. Mijn ervaring is meestal dat je elkaar eerst ook nog moet leren kennen om te kijken hoe het met ruzies is en op een gegeven moment ken je elkaar wat beter en weet je wat beter hoe je op elkaar moet reageren. | |
Keep_Walking | dinsdag 22 mei 2012 @ 18:32 |
Dit is ook mijn ervaring, maar hoe hij zijn ruzies beschreef is in mijn ogen niet normaal. Zulke erge ruzies waar hij regelmatig moet huilen en dat zij dagen lang boos blijft lijkt mij niet de basis voor een gezonde relatie. | |
rhubarbje | dinsdag 22 mei 2012 @ 18:36 |
dat kan toch ook gewoon komen omdat je niks gewent bent in combi met het bij elkaar verergeren omdat je precies de verkeerde dingen zegt/doet als ik met rust gelaten wil worden en mijn vriend geeft die ruimte niet word het daar in ieder geval niet beter op ![]() gewoon ff met elkaar praten wat wil jij van mij en wat wil ik van jou? paar keer 'oefenen' en je bent er door heen | |
QEX | dinsdag 22 mei 2012 @ 18:43 |
Soms kun je zo vol zitten met emotie dat het al moeilijk is om die emotie op een rij te zetten, laat staan het goed over te brengen aan iemand anders. Misschien heeft zij thuis nooit geleerd om zich goed te kunnen/mogen uiten. Misschien kan het helpen haar uit te laten razen. Het kan ook moeilijk zijn om toe te geven dat je fout zit. Maar op zich denk ik dat ruzie maken wel betekend dat je nog om elkaar geeft. | |
Keep_Walking | dinsdag 22 mei 2012 @ 18:47 |
Oh nee hoor, geloof mij dat ik veel gewend ben. Je kent me niet, dus ga geen aannames over mij maken. ![]() En ja, TS kan proberen om het uit te praten als ze rustig is, maar mijn ervaring is dat dit soort dingen niet echt veranderen. Als ze rustig is en een goed humeur gaat ze zeggen dat ze gaat proberen om er rekening mee te houden, maar juist omdat dit met emoties/gevoelens te maken heeft gaat het niet zomaar veranderen. Ze gaat weer heftig reageren wanneer ze boos wordt en het gaat vaker uit de hand lopen. Ik denk eerder dat TS gewoon een manier moet vinden om zelf ermee om te gaan als hij echt wil dat het gaat werken, maar het gaat hem niet zomaar lukken om haar te veranderen op dit gebied. En nog een ding, het gaat niet over hoe zij voelt ![]() | |
rhubarbje | dinsdag 22 mei 2012 @ 18:49 |
Jij niet de mensen van het topic in hun eerste relatie toen ben ik gestopt met lezen want ik heb het gevoel dat jij lekker op je eigen eiland wil blijven zitten wat je halsstarrigheid betreft over veranderen en daar kan ik mij echt niet in vinden | |
Joe-Momma | dinsdag 22 mei 2012 @ 18:53 |
Ik denk dat "ruzie" maken niet erg is. Maar het is wel belangrijk dat het dan uitgesproken wordt. En dat het liefste voor dat je gaat slapen. Om zo niet nog een dag in de ellende te zitten. Hoe oud zijn jullie eigenlijk? En nog wat, het feit dat jij zo vaak toegeeft om het goed te krijgen is heeeeeel erg fout. Zeker als het alleen van jouw kant komt. Ik zou als ik jou was maar eens heel aangebrand naar haar zijn. En dan vervolgens haar een hele dag negeren om eigenlijk iets onbenulligs. Dan voelt ze dat ook eens. (spiegelen zeg maar) Maaaaaar leg haar daarna precies uit waarom je dat deed. Stel ook voor dat zij er iets aan gaat doen want anders zie ik geen, "en ze leefden nog lang en gelukkig" in jullie relatie. Samenvatting. Zet die vriendin van je op haar plaats en groei meteen een paar grote ballen voor jezelf en trek vanaf vandaag zelf weer de broek aan. | |
Keep_Walking | dinsdag 22 mei 2012 @ 18:54 |
Kthnxbai. Maar TS: Je kan mensen niet veranderen. Als ze veranderen moeten ze dat voor hunzelf doen en dat gaan ze niet doen tenzij ze diep van binnen voor zichzelf willen veranderen. Dus denk er goed over na. | |
Lienekien | dinsdag 22 mei 2012 @ 18:57 |
En dit zijn twee mensen in een relatie. Je weet heus niet vanaf dag een hoe je dat nou het beste doet, hoor. Geef elkaar de kans om daar achter te komen. | |
Keep_Walking | dinsdag 22 mei 2012 @ 18:59 |
Hoe lang zitten ze in die relatie dan? | |
Lienekien | dinsdag 22 mei 2012 @ 18:59 |
Weet jij het? | |
Panzermaus | dinsdag 22 mei 2012 @ 19:00 |
Ik herken mezelf sterk in je vriendin, is zeker iets geworden waar ik voor mezelf aan werk. Erg herkenbaar om te lezen, ook dat over thuissituatie. Zo zie je maar weer, mensen worden 'gemaakt' door hun omgeving en het gedrag van anderen daarin. Je kunt wel veranderen, maar je moet het zelf doen. | |
Keep_Walking | dinsdag 22 mei 2012 @ 19:01 |
Lang genoeg om elkaar goed te kennen als ik het zo lees. | |
Lienekien | dinsdag 22 mei 2012 @ 19:17 |
Oh nou, dan heb je helemaal gelijk, hoor. | |
Keep_Walking | dinsdag 22 mei 2012 @ 19:24 |
Zo lees ik het, als jij een andere mening hebt, ga ik niet in discussie met je. Maar kijk, ik kijk het ook gewoon van zijn oogpunt. In het verhaal merk ik niet dat zij vanuit zijn oogpunt bekijkt. Fuck haar gevoelens op het onderwerp, hij is degene die hieronder lijdt, niet zij. | |
Lienekien | dinsdag 22 mei 2012 @ 19:26 |
Ja, maar ja. Als je geen rekening wilt houden met een ander, dan moet je geen relatie aangaan. En als hij met haar samenwoont, ga ik er toch vanuit dat hij serieuze bedoelingen heeft. | |
Keep_Walking | dinsdag 22 mei 2012 @ 19:30 |
Ik heb het idee uit het verhaal dat hij te veel rekening met haar houdt en niet genoeg met zijn eigen gevoelens. Ik lees nergens in het verhaal dat hij niet genoeg rekening houdt met haar. Hij heeft zelf zijn OP geschreven met mogelijke theorieën van hoe zij de situatie ervaart. Je hebt gelijk, ik was te fatalistisch bezig. Misschien moet ik hem niet meteen aanraden om op te geven, maar ik vind niet dat hij degene is die verkeerd bezig is (met de informatie die ik hieruit kan halen). | |
Lienekien | dinsdag 22 mei 2012 @ 19:38 |
Toch heeft hij vooral in de hand hoe hij zichzelf opstelt. Volgens mij heeft RM hem al een beetje de ogen geopend. | |
Tinkepink | dinsdag 22 mei 2012 @ 19:41 |
Dit. In een harmonische relatie is er ruimte om het met elkaar oneens te zijn. Maar keer op keer escalatie is niet goed. | |
saaw | dinsdag 22 mei 2012 @ 19:46 |
Het niet altijd met elkaar eens zijn omdat je nu eenkeer twee individuen bent zegt inderdaad niet dat ruzie maken tot huilens toe en dagen achtereen boos blijven 'de norm' is, of gezond, of normaal, of hoe je het wil noemen. Bovendien geeft TS aan zich er niet prettig bij te voelen, en dat is natuurlijk al reden genoeg om er iets aan te willen veranderen. Ik zou zeggen heb het er eens over in een moment van rust. Eerlijk zeggen hoe je je voelt op zo'n moment en dat je je dan geen raad met haar weet, en dat je er samen uit wil komen. Ik ken best veel stellen die regelmatig knallende ruzie maken trouwens en daar allebei prima tevreden mee zijn, persoonlijk hou ik daar niet van. Wij zijn ruim 6 jaar samen en hebben in die tijd 2 keer echt ruzie gemaakt, en verder een hele hoop meningsverschillen, maar dat lijkt me alleen maar gewenst, hoef ook weer geen relatie met een ja-knikker. | |
Hallmark | donderdag 24 mei 2012 @ 15:27 |
Ik vind het nogal een kwalijke situatie, om de waarheid te zeggen. Het is natuurlijk heel vervelend om met iemand samen te wonen, die zo ongelofelijk uit de naad kan gaan. Een hele avond kwaad, ik zou er persoonlijk niet mee om kunnen gaan. Ik wil rust en kalmte in mijn huis. En als ze boos of chagrijnig is, dan moet ze lekker boven gaan zitten. Anders doe ik het. Ik pik het ook niet als partner tegen mij gaat schreeuwen, ik ben geen boksbal waar je maar tegenaan kan rammen. Ik heb zo'n relatie gehad, en mijn batterij raakte er helemaal van leeg. Hoe vaak per maand hebben jullie zo'n ruzie, overigens? | |
drijfhout | donderdag 24 mei 2012 @ 17:33 |
Hmmm, ik ben het voor een keertje totaal niet met je eens Ik ben het van A tot Z met Keep_walking eens. Iemand laten begaan, dat doe je 1 keer, 2 keer, 3 keer.... maar iemand die gewoon structureel niet tot communiceren in staat is bij een ruzie, die mag je niet belonen door haar dan maar te laten gaan. Zo beloon je destructief gedrag, zo raak je zelf medeschuldig aan een beroerde relatie. Kom op zeg, een puber laat je gaan als er geen land mee te bezeilen is. Met een volwassen partner is dat anders. Ik vind het de omgekeerde wereld om TS de fout in de schoenen te schuiven. Zo van "je moet er maar mee leren leven dat ze onhandelbaar is". Dat noem ik geen liefde, dat noem ik relatieterrorisme, en een zichzelf respecterend mens moet dat simpelweg niet pikken. Niet in een volwassen relatie, en al helemaal niet als er een toekomst met kindertjes in het verschiet ligt. | |
Keep_Walking | donderdag 24 mei 2012 @ 19:08 |
Enige wat erbij zou voegen is: Stel dat TS en vrouw was, en de partner een man. Wat dan? [ Bericht 1% gewijzigd door Keep_Walking op 24-05-2012 19:14:00 ] | |
lipper | vrijdag 25 mei 2012 @ 07:30 |
Borderline | |
erodome | vrijdag 25 mei 2012 @ 11:23 |
Nog veel makkelijker weglopen, 1 van de belangerijkste dingen die je kan doen om ruzie's niet op te laten lopen e.d. is erkennen dat iedereen zijn irritatiegrens heeft en als je daaroverheen gaat de vlam in de pan slaat. Leg op een rustig moment uit hoe je het gaat doen, dreigt er ruzie te komen dan loopt 1 van jullie weg, tot het wat gezakt is en er weer normaal gepraat kan worden. Leg uit dat dat geen pesterij is, maar een stop op verder gedoe. Zij zal zich hiervan ook bewust moeten worden, moeten weten wanneer die grens bijna bereikt is, het mooiste zou zijn als zij het even weglopen ook op zou pakken. Dat is het begin van bewustwording over je eigen emotie's, waardoor je ze veel beter in bedwang kan gaan houden. | |
Ritsuka.x.Soubi | vrijdag 25 mei 2012 @ 11:53 |
hahahaha mensen die gelijk advies geven over therapeut! Hoe hilarisch?! Kom op! Ruzie is er nou eenmaal in relaties en dat het veel ruzies zijn, komt omdat er verkeerd mee omgegaan word. TS heeft nog niet de juiste manier gevonden, hij geeft eigenlijk aan dat de fout bij haar ligt. ''bij haar thuis is het normaal, veel ruzie en soms dagen lang negeren van moeder'' En bij hem was het gelijk een ruzie oplossen. Omgaan met ruzies in TS situatie is moeilijk, omdat ze er allebei geleerd hebben om er anders mee om te gaan en nu moeten ze samen leren een oplossing te zoeken. Handig is als TS dit bespreekt met zijn vriendin, wanneer ze niet boos is. Vraag haar wat zij het liefste heeft wanneer er een ruzie is. Misschien geeft ze ook aan, dat ze even met rust gelaten wil worden. Of misschien beseft ze ook niet wat dit met TS doet, omdat ze te veel op haar eigen gevoelens concentreerd. TS geeft hier zijn kant van het verhaal en ik las wat ZIJ fout doet, maar zij zal waarschijnlijk er anders over denken. Communicatie is zo belangrijk, het is leren om met elkaar om te gaan. Luister naar elkaar en vertel ook wat dit met je doet, want ik zie veel frustratie. Iedereen op Fok! kan jou een antwoord geven en in sommige meningen kan je een kern van waarheid in vinden, maar het maakt niet uit wat wij zeggen. Het is jullie relatie en niemand kan alle feiten weten, niemand kan dus echte goede advies geven. Jullie 2 weten wat de oorzaak van de ruzies en als je er nog niet achter bent, hier zal je het antwoord niet vinden. (Excuses voor de fouten in mijn tekst, een telefoon typt niet zo lekker) | |
Keep_Walking | vrijdag 25 mei 2012 @ 14:17 |
Oke nog een keer: Lees het verhaal van TS nog een keer, maar bedenk nu dat TS een vrouw is en haar partner een man. Wat zou jouw antwoord dan zijn? | |
Hallmark | vrijdag 25 mei 2012 @ 16:13 |
Ik snap wel waar je heen wilt. Eigenlijk gedraagt vriendin zich nogal hysterisch en paniekerig. Van een vrouw wordt dat kennelijk gepikt. Vice versa als hetzelfde verhaal op het viva forum zou staan, dan zou het commentaar niet van de lucht zijn. Dat commentaar van Ritsuka "communicatie is zo belangrijk", dat zou helemaal niet gegeven worden, dan zouden de viva-lezeressen zeggen: stuur hem eerst maar terug naar zijn moeder, want hij is kennelijk nog niet volwassen genoeg om samen te wonen. En dat is precies wat hier aan de hand is. | |
Keep_Walking | vrijdag 25 mei 2012 @ 16:27 |
Sterker nog, ik lees iets dat op mishandeling lijkt. | |
miss_sly | vrijdag 25 mei 2012 @ 16:32 |
Overdrijven is ook een vak. | |
rhubarbje | vrijdag 25 mei 2012 @ 16:39 |
![]() overdrijf je altijd zo? 'oh nee de tomatensoep is op en ik had er zo'n zin in!!! ik word mishandeld!! discriminatie1!!' | |
Keep_Walking | vrijdag 25 mei 2012 @ 16:57 |
Jij hebt de inlevingsvermogen van een kind van 10, dus jou neem ik zoiezo niet serieus. ![]() Als TS een vrouw was, en haar partner een man, en het zo ver kwam dat haar partner (de man) ging schelden en TS (vrouw) tot huilen liet komen, dan zouden er genoeg zijn de woorden emotionele mishandeling zou gebruiken. Denk aan een man die boos wordt omdat een vrouw iets zegt of doet wat hij niet leuk vindt, waardoor hij gaat schelden en vloeken totdat zij toegeeft. Wat ze ook zegt, wordt hij alleen maar bozer. Als zij ertegenin probeert te gaan, wordt hij nog bozer en gaat bedreigend gedragen totdat zij huilt. Genoeg mensen die dat als mishandeling zouden zien. | |
miss_sly | vrijdag 25 mei 2012 @ 17:00 |
Het zou geen schoonheidsprijs verdienen, maar ik vind dat geen mishandeling. Net zo min als ik dat nu vind. Ik vind wel dat vriendin van TS verkeerd bezig is, maar dat vind ik TS zelf ook. Ze houden samen deze manier van ruzie maken in stand. | |
Keep_Walking | vrijdag 25 mei 2012 @ 17:10 |
Daarom zei ik ook richting emotionele mishandeling. Het is in ieder geval niet gezond. | |
Lokasenna | vrijdag 25 mei 2012 @ 22:28 |
Wat de norm is, geen idee. Maar wat mij betreft is elke ruzie er eentje teveel. | |
Spanky78 | vrijdag 25 mei 2012 @ 22:32 |
Beste optie. Dan zul je zien of ze spijt krijgt van haar gedrag, of dat je haar beter kan dumpen. | |
Njosnavelin | vrijdag 25 mei 2012 @ 22:35 |
Af en toe ruzie is juist goed, je kan het niet altijd met elkaar eens zijn. Een relatie zonder ruzie betekent dat één van de twee over zich heen laat lopen en alles opkropt. Dat is mijn ervaring in ieder geval. | |
Spanky78 | vrijdag 25 mei 2012 @ 22:38 |
Klopt, af en toe wat irritatie en je grenzen aangeven is prima. Maar problemen niet kunnen oplossen zodat meningsverschillen écht ruzies worden is een slecht teken. Mijn vrouw en ik hebben vaak meningsverschillen, maar zorgen ervoor dat we er geen ruzie over maken. Wij communiceren met elkaar namelijk en gunnen elkaar voldoende ruimte. | |
Njosnavelin | vrijdag 25 mei 2012 @ 22:44 |
Tja je hebt altijd baas boven baas natuurlijk ![]() Ik vind het wel fijn om af en toe even alle frustraties kwijt te raken. En het dan weer goedmaken natuurlijk ![]() | |
Spanky78 | vrijdag 25 mei 2012 @ 22:50 |
Een beetje bekvechten en wat gemopper af en toe is prima. Maar langer dan een uur moet de ergernis niet duren wat mij betreft. En als er zaken zijn die zo balngrijk zijn dat je er lang boos over kunt zijn, dan kun je er beter gewoon eens goed over praten. | |
Njosnavelin | vrijdag 25 mei 2012 @ 22:54 |
Nee dat ben ik met je eens, een uur ruzie is al heel lang. Elkaar uitschelden enzo vind ik ook te ver gaan trouwens. | |
Mishu | vrijdag 25 mei 2012 @ 22:55 |
Ik vind het niet normaal en zou haar heel goed duidelijk maken dat jij dit zo niet wilt. Volgens mij heb jij in tegendeel van haar wel een gezonde kijk op relaties dus jij komt er wel. | |
Lokasenna | vrijdag 25 mei 2012 @ 23:05 |
Als je het niet met elkaar eens bent hoeft dat niet meteen een ruzie te worden. Je kunt ook gewoon normaal tegen elkaar doen in plaats van om alles maar boos te worden toch? Ik heb volgens mij al 2 maanden met helemaal niemand ruzie gehad, en het voelt niet alsof ik dingen opkrop ofzo. | |
Lokasenna | vrijdag 25 mei 2012 @ 23:06 |
Dan beschouw jij dingen gewoon eerder als ruzie dan ik denk ik. Iets dat nog geen uur duurt en waarin niet eens gescholden wordt zou ik niet snel een ruzie noemen. | |
AnnaTralala | vrijdag 25 mei 2012 @ 23:57 |
Grappig, had hetzelfde met mijn ex, maar had nog niet het verband gelegd met gezinssituatie (hij had ouders die gingen scheiden, ik een rustige thuissituatie waarin elk conflict vermeden wordt). Heb het uiteindelijk hierom met hem uitgemaakt, je gaat op iemand neerkijken als diegene nooit de eerste stap kan zetten om het op te lossen. En dit:
| |
-Miauw- | zaterdag 26 mei 2012 @ 00:02 |
Goed punt ![]() | |
MaJo | zaterdag 26 mei 2012 @ 02:18 |
Hoe vaak hebben jullie deze ruzies? Eens in de paar maanden of elke week? In het laatste geval zit er iets niet echt goed ![]() Ik heb laatst na drie jaar voor het eerst echt ruzie gehad met mijn vriend. We hebben wel eens meningsverschillen maar daar praten we heel open over en dan komen we er altijd wel uit ![]() ![]() | |
zhe-devilll | zaterdag 26 mei 2012 @ 02:31 |
Relaties met ruzie nou in de kerk hoordahniehe? Nee tis nie normaal...dus zoek een ander | |
Ritsuka.x.Soubi | zaterdag 26 mei 2012 @ 02:45 |
Nog steeds hetzelfde, je zegd het zelf "verhaal" Waarschijnlijk ziet TS zn vriendin het anders en beseft ze niet eens hoe haar gedrag overkomt. Ik heb nergens gezegd dat de manier van omgaan met TS goed is, dat is het zeker niet. De vraag wat ik alleen in mn hoofd krijg, is of zij wel beseft hoe ze over komt. Zij zal het denk ik anders zien, want hoe ze omgaat met TS en hem kwetst wilt niemand met dr vriend (hoop ik). Als zij het allemaal wel goed vind, zoals het nu gaat, dan gaat deze relatie niet werken. | |
QEX | woensdag 30 mei 2012 @ 18:22 |
Denk dat ze dat inderdaad niet beseft, hoe ze over komt. Soms is het heel moeilijk om duidelijk te maken wat je bedoeld en komt het er uit pure frustratie (met jezelf soms) heel anders uit dan je eigenlijk bedoeld. De enige manier is dan voor de ander te blijven zeggen dat je gekwetst bent door de manier waarop iets gebracht word. En te vragen duidelijk te maken wat je nou wilt zeggen. laat het desnoods opschrijven. | |
pqrstuvw | vrijdag 1 juni 2012 @ 19:24 |
Toch herken ik wel iets in het probleem van TS. Ook ik heb een hekel aan ruzie hoewel het niet altijd te voorkomen is. Je hebt weleens zo'n dag dat jezelf of je vriendin een minder humeur heeft en dan kan iedere opmerking een donderslag worden. Komt bij mij ook bij dat ik meestal de schuld voel. Misschien is dat niet altijd zo maar hoe zeker ik was van mijn gelijk of hoe je dat dan moet noemen, hoe langer het duurt hoe meer ik twijfel met als resultaat dat ik degene ben die het dan weer goed moet maken. Wat ik eerst niet wist is dat ik in geval van een ruzie haar serieus moet nemen. Toen ik verleden jaar na een woordenwisseling een minder vleiend woordje tegen haar zei sprong ze bijna door het plafond heen en het bestond dat ze me naar boven naar de kamer stuurde met het uitdrukkelijke verzoek daar te blijven. Verbluft toen maar wel gelijk wetend wat ik maar beter niet kan doen. Dus ja, ruzie hebben voelt zeer ongemakkelijk, ik word er absoluut nerveus van, heb een slechte nacht als ik het op dat moment nog niet goed heb kunnen maken. Nu is het ook wel zo dat mijn vriendin precies weet hoe mijn programma in elkaar zit en zal op die momenten gemeen genoeg zijn mij op die manier pijn te doen. Ik lees aan TS zijn verhaal dat hij zich net als ik op een of andere manier ondergeschikt maakt en er eigenlijk alles aan doet de lieve vrede te bewaren. | |
_VoiD_ | vrijdag 1 juni 2012 @ 23:39 |
Je bent toch geen klein kind? Ik zou me echt niet laten wegsturen, helemaal niet als de woning van jullie beiden is. Als jij me zo graag niet wilt zien, dan ga je toch zelf een eindje fietsen? | |
Fera | zaterdag 2 juni 2012 @ 00:59 |
Ik herken dit, toen ik nog een puber was, maakte ik ook op dramatische wijze ruzie met mijn vriendjes. Wat ik geleerd heb is dat het vaak weinig nut heeft om de ruzie in het heetst van de strijd proberen op te lossen. Ik was nogal fel, nog steeds wel af en toe en ik merkte vaak dat ik op een gegeven moment rust en ruimte nodig had om na te denken. Dan vroeg ik om een time-out, maar vriendlief wilde nooit wachten met oplossen. Dat zorgde vaak voor de escalatie. Het sleutelwoord is geduld. Er een nachtje op slapen helpt vaak ook, vaak zie je dingen de volgende ochtend heel anders, een stuk minder erg dan je eerst dacht. En je gelijk halen lukt ook niet altijd. Vaak ligt het antwoord in het midden en kom je er niet uit. Agree to disagree en laat t onderwerp voor wat t is. |