R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
www.adhd.nl/wat/adhd.html
www.adhdnews.com/ratey.htm
Eerste is een lijst met veel voorkomende symptomen. Tweede is een insteek die een mogelijke verklaring biedt voor een scala aan onhebbelijke gedragingen zoals het zoeken naar conflicten (dwars gedrag) en negatieve gevoelens om het gebrek aan prikkelingen tegen te gaan.
Vond ik zelf een erg interessante en ik denk dat de man en vrouw daar een punt hebben. Als ik naar mezelf kijk herken ik veel. Geen keiharde wetenschap, wel gebaseerd op de praktijk ervaring van doktoren.
www.adhdnews.com/ratey.htm
Eerste is een lijst met veel voorkomende symptomen. Tweede is een insteek die een mogelijke verklaring biedt voor een scala aan onhebbelijke gedragingen zoals het zoeken naar conflicten (dwars gedrag) en negatieve gevoelens om het gebrek aan prikkelingen tegen te gaan.
Vond ik zelf een erg interessante en ik denk dat de man en vrouw daar een punt hebben. Als ik naar mezelf kijk herken ik veel. Geen keiharde wetenschap, wel gebaseerd op de praktijk ervaring van doktoren.
...dance into the fire, to fatal sounds of broken dreams....
Bedankt!
Deze test is bij mij afgenomen:
Het Diagnostisch Interview voor ADHD bij volwassenen (DIVA).
En deze is inderdaad ook gebaseerd op de DSM-IV criteria.
Het Diagnostisch Interview voor ADHD bij volwassenen (DIVA).
En deze is inderdaad ook gebaseerd op de DSM-IV criteria.
Gisteravond een gesprek gehad met mijn vriendin waar ze in huilen uitbarstte. Ze vind dat, wanneer wij elkaar zien, het initiatief vanuit haar moet komen. Ik zou nooit het initiatief nemen om iets af te spreken. Hierdoor kom ik ongeïnteresseerd over op haar en hierdoor heeft ze het idee dat de relatie mij niet zo veel boeit.
Ik weet dat ze eigenlijk wel gelijk heeft want het initiatief komt ook niet vaak vanuit mijn kant. Zo zijn, en waren, eigenlijk al mijn sociale contacten altijd geweest. Het komt gewoon nooit in mij op om m'n mobiel te pakken en iemand op te bellen om wat te gaan doen. Als ik niks te doen heb, ga ik dingen voor mezelf doen en vermaak ik me altijd prima. Als ik daar geen zin meer in heb loop ik een rondje door het huis en doe ik dingen met huisgenoten. Pas bij echte verveling ga ik pas bedenken wat ik met anderen zou kunnen gaan ondernemen.
Toch heb ik veel vrienden en zijn mijn dagen bijna altijd wel gevuld met sociale dingen. Het initiatief komt alleen zelden vanuit mij. Dit gebeurt echter nooit bewust, het komt gewoon niet in mij op! Ik heb dit al wel vaker bij mezelf geconstateerd en vind het eigenlijk ook wel jammer dat ik zelf bijna nooit contact opneem. Wanneer ik me echter voor neem dit te veranderen, gaat er eigenlijk niks anders.
Zulke dingen komen gewoon niet in mij op als ik normaal bezig ben.
Zijn er mensen die dit herkennen? Hoe gaan jullie hier mee om?
Ik weet dat ze eigenlijk wel gelijk heeft want het initiatief komt ook niet vaak vanuit mijn kant. Zo zijn, en waren, eigenlijk al mijn sociale contacten altijd geweest. Het komt gewoon nooit in mij op om m'n mobiel te pakken en iemand op te bellen om wat te gaan doen. Als ik niks te doen heb, ga ik dingen voor mezelf doen en vermaak ik me altijd prima. Als ik daar geen zin meer in heb loop ik een rondje door het huis en doe ik dingen met huisgenoten. Pas bij echte verveling ga ik pas bedenken wat ik met anderen zou kunnen gaan ondernemen.
Toch heb ik veel vrienden en zijn mijn dagen bijna altijd wel gevuld met sociale dingen. Het initiatief komt alleen zelden vanuit mij. Dit gebeurt echter nooit bewust, het komt gewoon niet in mij op! Ik heb dit al wel vaker bij mezelf geconstateerd en vind het eigenlijk ook wel jammer dat ik zelf bijna nooit contact opneem. Wanneer ik me echter voor neem dit te veranderen, gaat er eigenlijk niks anders.
Zulke dingen komen gewoon niet in mij op als ik normaal bezig ben.
Zijn er mensen die dit herkennen? Hoe gaan jullie hier mee om?
Natuurlijk hoeft het niet door ADHD te komen. Het is alleen wel een veel voorkomend symptoom waar zelfs impliciet naar gekeken werd bij het interview dat bij mij is afgenomen voor de diagnose.quote:Op dinsdag 29 mei 2012 13:34 schreef -Miauw- het volgende:
Het hoeft natuurlijk niet door de ADHD te komen hè.
Waarschijnlijk is het dus wel.
quote:Op maandag 21 mei 2012 22:29 schreef TNA het volgende:
In mijn optiek is het zowel een serieuze aandoening die pas recentelijk erkenning heeft gekregen, als een modieuze aandoening juist door die erkenning. Als ik jouw verhaal lees lijk jij me bij de eerste groep te horen. Je weet precies wat je moet doen, maar je biologie verhindert dit. Gelukkig kun je er goede hulp voor krijgen en deze zou ik zeker zoeken.
Zet dan in het agenda van je telefoon op een bepaalde tijd een alarm, 4 keer per week ofzo, of desnoods elke dag. Dan bel je de ene keer je vriendin op die tijd op hoe het gaat, etc. De andere keer stuur je een sms met "Ik hou van jou kwijl kwijl etc.".
Dan vraag je gelijk wat ze van het weekend wil doen, zet je die afspraak in je telefoon zodat je het niet vergeet. Vriendin ook weer blij. Je moet gewoon wat meer moeite doen, man. Je kan er een gewoonte van maken, is niet moeilijk.
Dan vraag je gelijk wat ze van het weekend wil doen, zet je die afspraak in je telefoon zodat je het niet vergeet. Vriendin ook weer blij. Je moet gewoon wat meer moeite doen, man. Je kan er een gewoonte van maken, is niet moeilijk.
ik herken het wel, maar ik vind het niet adhd-gerelateerd. het is bij mij meer een gevolg van jarenlang voor 'vreemd' en 'anders' versleten worden waardoor ik me meer op de achtergrond hou en niet graag mijn hoofd boven het maaiveld uitsteek.quote:Op dinsdag 29 mei 2012 13:29 schreef SemperFii het volgende:
Gisteravond een gesprek gehad met mijn vriendin waar ze in huilen uitbarstte. Ze vind dat, wanneer wij elkaar zien, het initiatief vanuit haar moet komen. Ik zou nooit het initiatief nemen om iets af te spreken. Hierdoor kom ik ongeïnteresseerd over op haar en hierdoor heeft ze het idee dat de relatie mij niet zo veel boeit.
Ik weet dat ze eigenlijk wel gelijk heeft want het initiatief komt ook niet vaak vanuit mijn kant. Zo zijn, en waren, eigenlijk al mijn sociale contacten altijd geweest. Het komt gewoon nooit in mij op om m'n mobiel te pakken en iemand op te bellen om wat te gaan doen. Als ik niks te doen heb, ga ik dingen voor mezelf doen en vermaak ik me altijd prima. Als ik daar geen zin meer in heb loop ik een rondje door het huis en doe ik dingen met huisgenoten. Pas bij echte verveling ga ik pas bedenken wat ik met anderen zou kunnen gaan ondernemen.
Toch heb ik veel vrienden en zijn mijn dagen bijna altijd wel gevuld met sociale dingen. Het initiatief komt alleen zelden vanuit mij. Dit gebeurt echter nooit bewust, het komt gewoon niet in mij op! Ik heb dit al wel vaker bij mezelf geconstateerd en vind het eigenlijk ook wel jammer dat ik zelf bijna nooit contact opneem. Wanneer ik me echter voor neem dit te veranderen, gaat er eigenlijk niks anders.
Zulke dingen komen gewoon niet in mij op als ik normaal bezig ben.
Zijn er mensen die dit herkennen? Hoe gaan jullie hier mee om?
alleen voor echte vrienden ga ik door het vuur, voor de rest, die ik nog niet of niet zo goed ken, zal ik niet gauw het vuur uit de sloffen lopen. ik wacht het liever af.
vroeger wilde ik graag bij iedereen aardig gevonden worden, tegenwoordig vraag ik mezelf af of die anderen wel in mijn leven passen.
ik ben wie ik ben en degenen die er niet mee om kunnen gaan, moeten maar gewoon uit mijn buurt blijven. ik pas me aan niemand meer aan, net zo goed dat ik van anderen niet verwacht dat ze zich aan mij aanpassen.
het maakt het leven een stuk simpeler voor mij. ik voel me veel minder gestresst omdat ik altijd maar mijn best deed om mensen het naar de zin te maken, terwijl ze me achter mijn rug voor gek versleten.
voor je vriendin moet je gewoon natuurlijk wel aandacht hebben.
doe eens wat leuks met haar!, verras haar met een leuk uitje of wat liefs.
doe eens wat leuks met haar!, verras haar met een leuk uitje of wat liefs.
Nu moet niet iedereen denken dat ik een onsympathieke lul ben tegen mijn vriendin, want dat ben ik absoluut niet.quote:
voor je vriendin moet je gewoon natuurlijk wel aandacht hebben.
doe eens wat leuks met haar!, verras haar met een leuk uitje of wat liefs.
Ik stuur vaak leuke smsjes en bel haar ook vaak om te vragen hoe haar dag was. Leuke (verassings)uitjes heb ik ook al een aantal keer voor haar gepland. Het probleem zit hem meer in 'normaal' afspreken of iets doen.Ik denk nooit, "morgenavond heb ik nog geen plannen om met iemand te eten, laat ik mijn vriendinnetje bellen om samen te eten". Of "zaterdag wordt het mooi weer, dan kunnen we wat leuks gaan doen". Ik denk gewoon nooit zover door. Ik heb vandaag geen idee met wie ik morgen ga eten, dat zie ik altijd wel op de avond zelf. Als ik hoor dat het zaterdag mooi weer wordt denk ik alleen "chill, mooi weer!"
Wanneer ik denk "laten we eens wat leuks gaan doen", heeft zij dit al lang gedaan omdat zij verder vooruit denkt/plant dan ik. Het maakt mij gewoon niks uit wat ik vanavond of morgen of volgende week ga doen.
Tja, ADHD'ers verschillen. Ik heb er geen last van.quote:
[..]
Natuurlijk hoeft het niet door ADHD te komen. Het is alleen wel een veel voorkomend symptoom waar zelfs impliciet naar gekeken werd bij het interview dat bij mij is afgenomen voor de diagnose.
Waarschijnlijk is het dus wel.
With the stars as her umbrella
Waarom niet gewoon een vaste afspraak dan? Als het met losse afspraken elke keer niet lukt? Je moet toch ergens beginnen?
Elke vrijdag neem je haar mee uit eten tenzij (...). Elke dinsdag kook je wat lekkers voor haar. Als het spontaan niet lukt omdat je dat van nature niet voor elkaar krijgt, is plannen nog beter dan helemaal niks doen en het maar laten gebeuren dat je vriendin zich steeds slechter gaat voelen...
Leg gewoon heel goed uit dat spontane dingen voor jou gewoon lastig zijn en dat het er niks mee te maken heeft dat je haar niet belangrijk genoeg zou vinden. Maak dan een paar vaste afspraken om samen regelmatig, op dezelfde dagen wat te gaan doen. Dat is veel makkelijker dan spontaan actie ondernemen, en het is net zo goed leuk en fijn!
Elke vrijdag neem je haar mee uit eten tenzij (...). Elke dinsdag kook je wat lekkers voor haar. Als het spontaan niet lukt omdat je dat van nature niet voor elkaar krijgt, is plannen nog beter dan helemaal niks doen en het maar laten gebeuren dat je vriendin zich steeds slechter gaat voelen...
Leg gewoon heel goed uit dat spontane dingen voor jou gewoon lastig zijn en dat het er niks mee te maken heeft dat je haar niet belangrijk genoeg zou vinden. Maak dan een paar vaste afspraken om samen regelmatig, op dezelfde dagen wat te gaan doen. Dat is veel makkelijker dan spontaan actie ondernemen, en het is net zo goed leuk en fijn!
Dat proberen we ook wel eens, maar door haar behoefte om veel sociale contacten te onderhouden, wat soms resulteert in 'onze avond' verschuiven, en mijn onregelmatige 'verplichtingen, komt hier in praktijk maar vrij weinig van terecht.quote:
Waarom niet gewoon een vaste afspraak dan? Als het met losse afspraken elke keer niet lukt? Je moet toch ergens beginnen?
Elke vrijdag neem je haar mee uit eten tenzij (...). Elke dinsdag kook je wat lekkers voor haar. Als het spontaan niet lukt omdat je dat van nature niet voor elkaar krijgt, is plannen nog beter dan helemaal niks doen en het maar laten gebeuren dat je vriendin zich steeds slechter gaat voelen...
Leg gewoon heel goed uit dat spontane dingen voor jou gewoon lastig zijn en dat het er niks mee te maken heeft dat je haar niet belangrijk genoeg zou vinden. Maak dan een paar vaste afspraken om samen regelmatig, op dezelfde dagen wat te gaan doen. Dat is veel makkelijker dan spontaan actie ondernemen, en het is net zo goed leuk en fijn!
Maar vervolgens wel klagen dat we elkaar deze week vrijwel alleen 'in bed' hebben gezien, terwijl haar agenda iedere avond volgepland is.
Dit lijkt me dan wel een betere oplossing als haar agenda zo vol gepland is...quote:
Zet dan in het agenda van je telefoon op een bepaalde tijd een alarm, 4 keer per week ofzo, of desnoods elke dag. Dan bel je de ene keer je vriendin op die tijd op hoe het gaat, etc. De andere keer stuur je een sms met "Ik hou van jou kwijl kwijl etc.".
Dan vraag je gelijk wat ze van het weekend wil doen, zet je die afspraak in je telefoon zodat je het niet vergeet. Vriendin ook weer blij. Je moet gewoon wat meer moeite doen, man. Je kan er een gewoonte van maken, is niet moeilijk.
Al vind ik wel dat zij in dit geval ook wel wat mag inleveren hoor.
Nu wil ze alleen "spontaan" iets doen als zij niks in haar agenda heeft staan?
In een relatie gaat het ook wel een beetje om compromissen. Als jij je prettig voelt bij een vaste dag oid om af te spreken dat jullie dan lekker met z'n tweetjes op de bank gaan hangen dan kan zij die dag gewoon vrij houden als het zo belangrijk voor d'r is.
You're dead to me!
I'm eating all your sandwiches,
Dead people don't need them...
I'm eating all your sandwiches,
Dead people don't need them...
|
|
