R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Hallo!
Ik begon deze post als een reactie in het bestaande ADHD topic maar er kwam toch een grotere lap tekst uit dan ik had gedacht. Omdat dit even een paar dingen waren die ik nu even kon bedenken maar nog lang niet alles is heb ik er een apart topic voor geopend (chaos in mn kop enzo
). Mocht een mod denken dat het beter in het centrale topic past mag hier een slotje op komen.
Dit topic is bedoeld om voor mij een beter inzicht te krijgen in mijn persoonlijke problemen en gedachten die ik ondervind met betrekking tot ADHD. Ik hoop dan ook reacties te krijgen van mensen die ook deze diagnose gesteld hebben gekregen. Reacties van mensen met ADHDers in hun naaste omgeving of mensen die er gewoon wat over te zeggen hebben zijn natuurlijk ook van harte welkom.
Ik ben nu 23 en ben dit jaar weer begonnen aan een nieuwe studie; Rechten. Begin dit kalenderjaar heb ik mijzelf laten testen en het was raak. ADHD dus. Nu bijna een half jaartje verder gebruik ik metylfenidaad en heb ik een groepsbehandeling gevolgd bij PsyQ. Deze groep heeft veel vragen doen opkomen en een bevredigend antwoord heb ik nog niet kunnen krijgen.
Dit jaar dus alweer met een nieuwe studie begonnen omdat studies in het verleden de soep in zijn gelopen. Iedere keer weer dacht ik achteraf, Semperfii, eigen dikke schuld! Had je maar moeten leren voor je tentamen in plaats van de lamlul uithangen. Nu, na de diagnose, is er in een keer een reden te geven voor mijn falen. Het lag namelijk helemaal niet aan mij, het komt door een tekort aan bepaalde neurotransmitters in mijn hersenen! Dit was een beetje de boodschap die PsyQ mij mee heeft proberen te geven.
Nu denk ik zelf, na een aantal onderzoeken gelezen te hebben over dit onderwerp, dat het goed zou kunnen dat bij personen met ADHD de hersenen anders werken dan normaal. Ik vind het alleen zo vreemd dat daardoor een aantal eigenschappen die mensen die ADHD hebben goedgepraat lijken te worden. Ikzelf heb toch niet gestudeerd voor mijn tentamens? Ikzelf ben toch met volle verstand niet naar college gegaan? Bestaat het eigenlijk wel of ben ik gewoon een luie hond die wil geloven dat er iets mis is met mij? Het lijkt als excuus gebruikt te kunnen worden en dat vind ik een beetje vreemd. Wat vinden jullie daarvan?
Waar ik eerst dus dacht dat ik een persoon was die gewoon een gebrek aan discipline heeft, krijg ik nu te horen dat dit een afwijking is de hersenen. Dit maakt de problemen natuurlijk niet minder maar wel beter te verantwoorden. Hoe gaan jullie om met deze kennis? Heeft het wat veranderd? Gaat het nu beter? Of heb je er vrede mee en jezelf erbij neergelegd dat jij nu eenmaal zo bent?
Nadat ik veel over dit onderwerp heb gelezen en gepraat merk ik dat ongeveer alles wat ik doe onder een symptoom van ADHD geplaatst kan worden. Aan de ene kant vind ik het fijn om te realiseren dat het niet allemaal aan mijzelf ligt maar aan een aandoening die ik heb. Aan de andere kant vind ik het ontzettend vervelend omdat ik merk dat ik zo slechte eigenschappen van mezelf goed probeer te praten in mijn hoofd, alsof ik er graag in wil geloven. Dit helpt mij dus totaal en en zou juist negatief kunnen gaan werken. Ervaren anderen dit ook?
Waar ik eerst dacht dat ik door de diagnose en therapie mijn problemen beter in kaart zou moeten kunnen brengen en hier een oplossing voor kon gaan zoeken, merk ik nu dat mij steeds meer problemen zichtbaar worden maar niet weet wat ik hiermee moet doen.
Even een voorbeeldje: mijn grootste probleem is uitstel/afstelgedrag. Wanneer er een tentamen aan gaat komen wil ik hier mijn uiterste best voor gaan doen. "Deze keer ga ik op tijd beginnen met een strakke planning en dan komt het helemaal goed". Dit doe ik alleen niet en ben mij hier ook ontzettend bewust van
Wat ikzelf heel vervelend vind is dat wanneer er weer een tentamen in zicht komt, ik dondersgoed weet dat ik moet studeren en ook de intentie heb, maar me er toch niet toe kan zetten. Ik weet precies wat ik moet doen en maak hier een planning voor. Uiteindelijk komt hier helemaal niks van terecht en begin ik pas met studeren als het tentamen de volgende dag is. Wanneer ik dan eindelijk begonnen ben heb ik er plezier in en vind ik de stof ontzettend leuk. Ik vraag me dan af waarom ik in hemelsnaam niet eerder begonnen ben. Dit iedere keer weer, met in mijn achterhoofd dat ik het de volgende keer wel goed ga doen.
Het frustreert me een beetje en baal daarom vaak ontzettend van mezelf. juist omdat ik weet dat ik de capaciteiten om te slagen wel bezig. Toch gebeurt dit iedere keer weer op precies dezelfde manier. Ik snap daarom zelf ook niet waarom ik niet gewoon aan de slag ga want ik wil wel echt mijn master halen. Juist omdat ik zo bewust ben van het feit dat ik iets niet doe terwijl ik dit wel zou moeten doen is blijkbaar niet genoeg om toch actie te ondernemen. Ik vind het raar en snap er niks van, maar toch gebeurt het iedere keer weer. Wil ik het dan blijkbaar toch niet graag genoeg? Herkennen mensen dit? Hoe gaan jullie hier mee om? Hebben jullie stimuli gevonden om toch aan de slag te gaan?
SAMENVATTING:
Hoe moet ik ADHD zien? Als excuus, als verklaring, of moet ik er helemaal niks mee? Geloven jullie uberhoubt wel dat dit een serieuze aandoening is waar mensen veel problemen van kunnen ondervinden? Of is het een modeziekte die mensen een excuus geeft voor hun afwijkende gedrag?
Ik ben mezelf ontzettend bewust van mijn uitstelgedrag en zou niets liever willen dan veel discipline hebben maar ondanks dit krijg ik nog steeds niks gedaan. Ken/herken je dit? Hoe ga jij hiermee om?
Alle inbreng is welkom!
Ik begon deze post als een reactie in het bestaande ADHD topic maar er kwam toch een grotere lap tekst uit dan ik had gedacht. Omdat dit even een paar dingen waren die ik nu even kon bedenken maar nog lang niet alles is heb ik er een apart topic voor geopend (chaos in mn kop enzo
). Mocht een mod denken dat het beter in het centrale topic past mag hier een slotje op komen.Dit topic is bedoeld om voor mij een beter inzicht te krijgen in mijn persoonlijke problemen en gedachten die ik ondervind met betrekking tot ADHD. Ik hoop dan ook reacties te krijgen van mensen die ook deze diagnose gesteld hebben gekregen. Reacties van mensen met ADHDers in hun naaste omgeving of mensen die er gewoon wat over te zeggen hebben zijn natuurlijk ook van harte welkom.
Ik ben nu 23 en ben dit jaar weer begonnen aan een nieuwe studie; Rechten. Begin dit kalenderjaar heb ik mijzelf laten testen en het was raak. ADHD dus. Nu bijna een half jaartje verder gebruik ik metylfenidaad en heb ik een groepsbehandeling gevolgd bij PsyQ. Deze groep heeft veel vragen doen opkomen en een bevredigend antwoord heb ik nog niet kunnen krijgen.
Dit jaar dus alweer met een nieuwe studie begonnen omdat studies in het verleden de soep in zijn gelopen. Iedere keer weer dacht ik achteraf, Semperfii, eigen dikke schuld! Had je maar moeten leren voor je tentamen in plaats van de lamlul uithangen. Nu, na de diagnose, is er in een keer een reden te geven voor mijn falen. Het lag namelijk helemaal niet aan mij, het komt door een tekort aan bepaalde neurotransmitters in mijn hersenen! Dit was een beetje de boodschap die PsyQ mij mee heeft proberen te geven.
Nu denk ik zelf, na een aantal onderzoeken gelezen te hebben over dit onderwerp, dat het goed zou kunnen dat bij personen met ADHD de hersenen anders werken dan normaal. Ik vind het alleen zo vreemd dat daardoor een aantal eigenschappen die mensen die ADHD hebben goedgepraat lijken te worden. Ikzelf heb toch niet gestudeerd voor mijn tentamens? Ikzelf ben toch met volle verstand niet naar college gegaan? Bestaat het eigenlijk wel of ben ik gewoon een luie hond die wil geloven dat er iets mis is met mij? Het lijkt als excuus gebruikt te kunnen worden en dat vind ik een beetje vreemd. Wat vinden jullie daarvan?
Waar ik eerst dus dacht dat ik een persoon was die gewoon een gebrek aan discipline heeft, krijg ik nu te horen dat dit een afwijking is de hersenen. Dit maakt de problemen natuurlijk niet minder maar wel beter te verantwoorden. Hoe gaan jullie om met deze kennis? Heeft het wat veranderd? Gaat het nu beter? Of heb je er vrede mee en jezelf erbij neergelegd dat jij nu eenmaal zo bent?
Nadat ik veel over dit onderwerp heb gelezen en gepraat merk ik dat ongeveer alles wat ik doe onder een symptoom van ADHD geplaatst kan worden. Aan de ene kant vind ik het fijn om te realiseren dat het niet allemaal aan mijzelf ligt maar aan een aandoening die ik heb. Aan de andere kant vind ik het ontzettend vervelend omdat ik merk dat ik zo slechte eigenschappen van mezelf goed probeer te praten in mijn hoofd, alsof ik er graag in wil geloven. Dit helpt mij dus totaal en en zou juist negatief kunnen gaan werken. Ervaren anderen dit ook?
Waar ik eerst dacht dat ik door de diagnose en therapie mijn problemen beter in kaart zou moeten kunnen brengen en hier een oplossing voor kon gaan zoeken, merk ik nu dat mij steeds meer problemen zichtbaar worden maar niet weet wat ik hiermee moet doen.
Even een voorbeeldje: mijn grootste probleem is uitstel/afstelgedrag. Wanneer er een tentamen aan gaat komen wil ik hier mijn uiterste best voor gaan doen. "Deze keer ga ik op tijd beginnen met een strakke planning en dan komt het helemaal goed". Dit doe ik alleen niet en ben mij hier ook ontzettend bewust van
Wat ikzelf heel vervelend vind is dat wanneer er weer een tentamen in zicht komt, ik dondersgoed weet dat ik moet studeren en ook de intentie heb, maar me er toch niet toe kan zetten. Ik weet precies wat ik moet doen en maak hier een planning voor. Uiteindelijk komt hier helemaal niks van terecht en begin ik pas met studeren als het tentamen de volgende dag is. Wanneer ik dan eindelijk begonnen ben heb ik er plezier in en vind ik de stof ontzettend leuk. Ik vraag me dan af waarom ik in hemelsnaam niet eerder begonnen ben. Dit iedere keer weer, met in mijn achterhoofd dat ik het de volgende keer wel goed ga doen.
Het frustreert me een beetje en baal daarom vaak ontzettend van mezelf. juist omdat ik weet dat ik de capaciteiten om te slagen wel bezig. Toch gebeurt dit iedere keer weer op precies dezelfde manier. Ik snap daarom zelf ook niet waarom ik niet gewoon aan de slag ga want ik wil wel echt mijn master halen. Juist omdat ik zo bewust ben van het feit dat ik iets niet doe terwijl ik dit wel zou moeten doen is blijkbaar niet genoeg om toch actie te ondernemen. Ik vind het raar en snap er niks van, maar toch gebeurt het iedere keer weer. Wil ik het dan blijkbaar toch niet graag genoeg? Herkennen mensen dit? Hoe gaan jullie hier mee om? Hebben jullie stimuli gevonden om toch aan de slag te gaan?
SAMENVATTING:
Hoe moet ik ADHD zien? Als excuus, als verklaring, of moet ik er helemaal niks mee? Geloven jullie uberhoubt wel dat dit een serieuze aandoening is waar mensen veel problemen van kunnen ondervinden? Of is het een modeziekte die mensen een excuus geeft voor hun afwijkende gedrag?
Ik ben mezelf ontzettend bewust van mijn uitstelgedrag en zou niets liever willen dan veel discipline hebben maar ondanks dit krijg ik nog steeds niks gedaan. Ken/herken je dit? Hoe ga jij hiermee om?
Alle inbreng is welkom!
In mijn optiek is het zowel een serieuze aandoening die pas recentelijk erkenning heeft gekregen, als een modieuze aandoening juist door die erkenning. Als ik jouw verhaal lees lijk jij me bij de eerste groep te horen. Je weet precies wat je moet doen, maar je biologie verhindert dit. Gelukkig kun je er goede hulp voor krijgen en deze zou ik zeker zoeken.
Bij mensen die een stoornis als excuus zien moet ik altijd aan die sketch denken van Hans Teeuwen, waar 1 mongooltje aan een ander mongooltje vertelt dat ie de verzorger lekker heeft ondergekwijld. Even daarvoor zegt ie over het gebrek aan inzet bij de jostiband 'met zo'n instelling blijf je zwakzinnig' als reactie op een mongooltje dat zegt 'ik ben een mongool, alles wat ik doe is toch wel leuk'.
Kortom je kunt je altijd inzetten om nog iets van je leven te maken. Het risico van een stoornis is dat je een lijstje krijgt met eigenschappen waar je aan voldoet, maar ook dat je op internet leest waar je nog meer aan kan voldoen, en je ook daarmee gaat identificeren.
Accepteer jezelf hoe je bent, dankzij die stoornisdiagnose weet je wat je valkuilen zijn. Maar stop niet met werken aan jezelf en accepteer niet van jezelf dat je al je studies in de soep laat lopen.
Ik heb ook last van uitstelgedrag, en als ik aan het werk ben schieten mijn gedachten alle kanten op. Wat ik mezelf heb aangeleerd is om mezelf te belonen als ik iets doe wat ik zou moeten doen. Bijv. eerst belastingaangifte doen anders mag ik van mezelf niet uit.
Verder heb ik geleerd om gedachten op de achtergrond te schuiven. Ze zijn er dan nog wel, maar het is een soort ruis. Als ik bijv. een oplossing voor iets aan het bedenken ben dan gaat die gedachte van de voorgrond naar de achtergrond, en als ik in m'n onderbewustzijn een oplossing ervoor heb dan komt die weer naar de voorgrond. Wat me verder ook helpt om minder chaotisch te zijn in mijn gedachten is (geloof het of niet) weinig slaap. Op dagen dat ik maar 4 uur slaap heb gehad ben ik echt veel scherper, het is alsof al die wegschietende gedachten dan wat meer op de achtergrond zijn.
Kortom je kunt je altijd inzetten om nog iets van je leven te maken. Het risico van een stoornis is dat je een lijstje krijgt met eigenschappen waar je aan voldoet, maar ook dat je op internet leest waar je nog meer aan kan voldoen, en je ook daarmee gaat identificeren.
Accepteer jezelf hoe je bent, dankzij die stoornisdiagnose weet je wat je valkuilen zijn. Maar stop niet met werken aan jezelf en accepteer niet van jezelf dat je al je studies in de soep laat lopen.
Ik heb ook last van uitstelgedrag, en als ik aan het werk ben schieten mijn gedachten alle kanten op. Wat ik mezelf heb aangeleerd is om mezelf te belonen als ik iets doe wat ik zou moeten doen. Bijv. eerst belastingaangifte doen anders mag ik van mezelf niet uit.
Verder heb ik geleerd om gedachten op de achtergrond te schuiven. Ze zijn er dan nog wel, maar het is een soort ruis. Als ik bijv. een oplossing voor iets aan het bedenken ben dan gaat die gedachte van de voorgrond naar de achtergrond, en als ik in m'n onderbewustzijn een oplossing ervoor heb dan komt die weer naar de voorgrond. Wat me verder ook helpt om minder chaotisch te zijn in mijn gedachten is (geloof het of niet) weinig slaap. Op dagen dat ik maar 4 uur slaap heb gehad ben ik echt veel scherper, het is alsof al die wegschietende gedachten dan wat meer op de achtergrond zijn.
Trots lid van het 👿 Duivelse Viertal 👿
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Persoonlijk denk ik dat je het als verklaring kunt zien, zonder dat het daarmee een excuus wordt. Zie het als inzicht krijgen in hoe jij op bepaalde dingen reageert, en dan is het aan jou om daar in sommige opzichten beter of anders mee te leren omgaan.
ADHD is veel meer dan uitstel gedrag. Het beïnvloedt je hele denken en persoonlijkheid (je zichtbare gedrag althans) en hoe langer het duurt voor je behandeld wordt, hoe groter de kans dat je bijkomende sociale problemen ontwikkelt.
Ik begrijp je vraag heel goed. Heb zelf iets meer dan een jaar geleden de diagnose gehad en heb me ook lang zorgen gemaakt dat ik onderbewust zo'n zieke instelling heb dat ik alle klachten maar heb verzonnen om overal van af te zijn.
Maar dat is het niet. Met mijn grondinstelling is niets mis. Ik kan alleen mint voor langere tijd brengen wat nodig is, en dat is een gevolg van adhd. Deels onverklaarbaar, maar deels heel goed.
Mijn leven draait om verveling en leegte en het bestrijden hiervan. Ik heb heftige ervaringen nodig om niet emotioneel instabiel te worden. Daar is een verklaring voor, kan zo wel een linkje zoeken hier voor. Daarnaast kamp ik met
stemmingswisselingen en algehele onrust in lijf en hoofd die me soms echt gek maakt zonder dat ik echt kan uitleggen wat ik ervaar.
Ik begrijp je vraag heel goed. Heb zelf iets meer dan een jaar geleden de diagnose gehad en heb me ook lang zorgen gemaakt dat ik onderbewust zo'n zieke instelling heb dat ik alle klachten maar heb verzonnen om overal van af te zijn.
Maar dat is het niet. Met mijn grondinstelling is niets mis. Ik kan alleen mint voor langere tijd brengen wat nodig is, en dat is een gevolg van adhd. Deels onverklaarbaar, maar deels heel goed.
Mijn leven draait om verveling en leegte en het bestrijden hiervan. Ik heb heftige ervaringen nodig om niet emotioneel instabiel te worden. Daar is een verklaring voor, kan zo wel een linkje zoeken hier voor. Daarnaast kamp ik met
stemmingswisselingen en algehele onrust in lijf en hoofd die me soms echt gek maakt zonder dat ik echt kan uitleggen wat ik ervaar.
...dance into the fire, to fatal sounds of broken dreams....
lang verhaal kort: mensen worden gek van me en een baan vasthouden is en blijft enorm moeilijk. Andere mensen bouwen een leven op. Ik probeer niet te verzuipen in het leven en mn eigen leegte.
...dance into the fire, to fatal sounds of broken dreams....
Holy shit, herkenbaar allemaal. Ik volg dit topic even.. Sterkte iig TS.
[IMG]http://i.imgur.com/MP0P6.gif[/IMG]
Waar kan ik terecht voor deze 'goede hulp'? Door mijn huisarts ben ik doorgestuurd naar PsyQ maar hier heb ik tot noch toe niks aan gehad en ik verwacht ook niet dat dat in de toekomst beter gaat worden. Alles is te oppervlakkig en het lijkt wel alsof ze mij een complex proberen aan te praten in plaats van mij hulp te bieden.quote:Op maandag 21 mei 2012 22:29 schreef TNA het volgende:
Gelukkig kun je er goede hulp voor krijgen en deze zou ik zeker zoeken.
Het probleem met jezelf belonen is dat je het zelf moet doen. Wie is de persoon die iets moet doen? IK. Wie houdt hier toezicht op? IK. Dus of ik nou iets goed doe of niet, ik ben degene die mezelf die beloning moet geven en die kan ik dus ook nemen wanneer ik iets niet gedaan heb.quote:Op dinsdag 22 mei 2012 00:28 schreef Maanvis het volgende:
Ik heb ook last van uitstelgedrag, en als ik aan het werk ben schieten mijn gedachten alle kanten op. Wat ik mezelf heb aangeleerd is om mezelf te belonen als ik iets doe wat ik zou moeten doen. Bijv. eerst belastingaangifte doen anders mag ik van mezelf niet uit.
Zo kom ik dus geen steek verder omdat het uitvoeren van dingen voor mezelf juist het probleem is.
Het liefst zou ik zoveel sociale controle willen hebben dat ik niet anders kan dan doen wat ik moet doen. Maar ik besef goed dat ik dit niet van iemand kan vragen en ook niet zou moeten willen. Ik moet namelijk een studie afronden voor mezelf en niet voor iemand anders.
Ik weet dat het veel groter is dan dat en ik ervaar ook problemen op andere vlakken. Dit is echter het probleem waar ik op dit moment het meeste mee zit. Als ik dit nu namelijk niet doe, wat moet er dan van me terecht komen?quote:
ADHD is veel meer dan uitstel gedrag. Het beïnvloedt je hele denken en persoonlijkheid (je zichtbare gedrag althans) en hoe langer het duurt voor je behandeld wordt, hoe groter de kans dat je bijkomende sociale problemen ontwikkelt.
Ik wil kunnen snappen/begrijpen waarom ik iets niet doe terwijl ik dondersgoed weet dat het gedaan moet worden en ook weet dat ik er plezier aan beleef.
Andere mensen zouden mij kunnen zien als luie donder die zijn toekomst weggooit. Hier geef ik ze ook groot gelijk in want ik doe niks. Toch is de wil om iets te doen er echt wel maar kan ik mij er op een of andere manier niet toe zetten. Dit wil ik graag veranderen.
Ondanks dat ik er van overtuigd ben dat ik intelligent genoeg ben om een universitaire studie af te ronden, vraag ik mezelf af wanneer er gesproken kan worden van niet voldoende capaciteiten, aangezien intelligentie niet de enige vereiste is om een master te behalen.
schrijf anders op een kalender blije gezichtjes en huilende gezichtjes als je niet haalt wat je vandaag zou doen .
of maak een reminder in je outlook met al je taken, en als je dan telkens op 'uitstellen' of zelfs 'verwijderen' klikt dan heeft dat niets meer met ADHD te maken
.
.of maak een reminder in je outlook met al je taken, en als je dan telkens op 'uitstellen' of zelfs 'verwijderen' klikt dan heeft dat niets meer met ADHD te maken
.
Trots lid van het 👿 Duivelse Viertal 👿
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Zonde dat je altijd zo overtuigd bent van de onzin die je verkondigt.quote:
schrijf anders op een kalender blije gezichtjes en huilende gezichtjes als je niet haalt wat je vandaag zou doen
of maak een reminder in je outlook met al je taken, en als je dan telkens op 'uitstellen' of zelfs 'verwijderen' klikt dan heeft dat niets meer met ADHD te maken
Je laatste zin is namelijk gelul.
...dance into the fire, to fatal sounds of broken dreams....
Leg mij eens uit wat voor motivatie iemand heeft om een afspraak met zichzelf te verwijderen uit de agenda, en hoe dat gerelateerd is aan ADHD?quote:Op dinsdag 22 mei 2012 14:53 schreef Prins_Eerlijk het volgende:
[..]
Zonde dat je altijd zo overtuigd bent van de onzin die je verkondigt.
Je laatste zin is namelijk gelul.
Trots lid van het 👿 Duivelse Viertal 👿
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Heel simpel: motivatieproblemen. Ook een kenmerk van ADHD. Er moet een acuut gevaar dreigen of anderszins hevige prikkel zijn om dit probleem te temperen.quote:
[..]
Leg mij eens uit wat voor motivatie iemand heeft om een afspraak met zichzelf te verwijderen uit de agenda, en hoe dat gerelateerd is aan ADHD?
Kun jij mij uitleggen waarom jij stoere uitspraken doet over iets waar je je nauwelijks in verdiept hebt?
...dance into the fire, to fatal sounds of broken dreams....
Ik zou je niet kunnen vertellen wat de motivatie hierachter is maar dit gedrag is toch een eigenschap die typisch is voor ADHDers.quote:
[..]
Leg mij eens uit wat voor motivatie iemand heeft om een afspraak met zichzelf te verwijderen uit de agenda, en hoe dat gerelateerd is aan ADHD?
En daar zit ik dus mee. Ik snap zelf niet waarom ik het uitstel want hier is helemaal geen goede reden voor. En toch doe ik het iedere keer weer...
Omdat de prikkel niet sterk genoeg doorkomt en je waarschijnlijk 1000 betere dingen te doen hebt, zoals dagdromen, nadenken over hoe je jezelf gaat vermaken of opgaan in je nieuwste kortstondige passie.
Veel stimulerender.
Veel stimulerender.
...dance into the fire, to fatal sounds of broken dreams....
Heel herkenbaar deze dingen inderdaad. Ondanks dat ik weet dat ze niet belangrijker zijn geef ik ze toch een hogere prioriteit.quote:
Omdat de prikkel niet sterk genoeg doorkomt en je waarschijnlijk 1000 betere dingen te doen hebt, zoals dagdromen, nadenken over hoe je jezelf gaat vermaken of opgaan in je nieuwste kortstondige passie.
Veel stimulerender.
Prins_Eerlijk, hoe ga jij om met deze frustrerende en vervelende eigenschap? Heb jij iets gevonden wat hierbij helpt of eens heeft geholpen?
Ik heb een tijdje medicatie gehad en een tijdje behandeling. De behandeling was op dat specifieke moment niet wat ik nodig had (kampte toen met vrij hevige stemmingswisselingen, vriendin had me net ook nog eens gedumpt - kon het niet opbrengen om over agendaatjes te lullen in groepsverband, al was dat slechts het begin van de behandeling) dus ben daar mee gestopt.quote:
Prins_Eerlijk, hoe ga jij om met deze frustrerende en vervelende eigenschap? Heb jij iets gevonden wat hierbij helpt of eens heeft geholpen?
Tijdje terug weer een nieuw behandelplan opgesteld, ook met bupropion (een antidepressivum dat de naam heeft tevens "ADHD-specifieke" klachten te verlichten, maar geenszins een erkend ADHD medicament) en wederom methylfenidaat.
Ga zelf verzoeken om concerta (time-released methylfenidaat die je niet echt kunt misbruiken) omdat ik de neiging heb om bij erge dips over te gaan tot zelfmedicatie met alcohol en cocaine (dan heb ik het over momenten dat ik niet alleen gedeprimeerd ben maar ook super opgefokt en echt van ellende niet weet waar ik het zoeken moet met mn eigen gevoelens en gedachten, en het werkt ook, maar is natuurlijk geen duurzame oplossing) , maar methylfenidaat verpulveren en opsnuiven doet het ook prima
Op eigen verzoek dus ook de jellinek erbij om gezeik te voorkomen en een stok achter de deur te hebben.Ik ben geen verslaafde, maar de eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat ik mezelf er toe moet zetten niet iets tot me te nemen om me een beetje content, rustig en relaxed te voelen. En dan heb ik het over cannabis, omdat dat tenminste nog een beetje mild is. Longkanker daargelaten
Ik rook sinds 2 weken niet meer doordeweeks en dat gaat redelijk, maar kost de nodige moeite. Valeriaanpilletjes helpen enigszins heb ik het idee.Tsjah, als ik het zo bekijk is een beetje hulp geen overbodige luxe. Toevallig gaat het de laatste weken een stuk beter met me qua humeur en dan heb je een heel ander verhaal, maar nog steeds verre van optimaal qua functioneren op werk en dergelijke. Maar daar valt mee te leven.
Met de stemmingswisselingen die ik het afgelopen jaar heb gehad valt niet te leven. Ik heb me ook echt zorgen gemaakt dat ik er niet meer uit zou komen en suicidaal zou worden. De gedachte is er op een zeker moment ingeslopen, maar niet als optie... Meer als angst voor de toekomst.
Mijn advies is dus in ieder geval om gewoon zsm hulp te zoeken. Dat duurt allemaal al lang genoeg en is al genoeg gezeik. Hoe vroeger hoe beter
Verder heb ik wel iets gehad aan mijn ex. Iemand die ook van heel ver is gekomen (nog veel dieper in de put zat dan ik ooit heb gezeten) en nu een echte TOP carriere in het verschiet heeft. Is de enige persoon die volgens mij ooit echt invloed op me heeft gehad. Zowel positief als negatief, maar ik denk vooral positief omdat ik door haar over mijn negatieve sentiment heen ben gekomen met betrekking tot werk en carriere. Als zij het serieus nam betekende dat namelijk iets.
Raar maar waar. Maar daar heb ik die shit voor, zullen we maar zeggen
Zo... en nou weet iedereen meteen hoe het zit
...dance into the fire, to fatal sounds of broken dreams....
Hoe zit het met het maken van de afspraak zelf? Ben je wispelturig in wat je wilt? Is dat ook een kenmerk van ADHD?quote:
[..]
Heel simpel: motivatieproblemen. Ook een kenmerk van ADHD. Er moet een acuut gevaar dreigen of anderszins hevige prikkel zijn om dit probleem te temperen.
Ik heb dat iig wel. Ik denk het ene moment 'ik ga vanavond op stap' en het andere moment 'eigenlijk heb ik helemaal geen zin'.
Trots lid van het 👿 Duivelse Viertal 👿
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
"behandeld worden" is sowieso niet goed. Je hebt geen kanker.quote:
ADHD is veel meer dan uitstel gedrag. Het beïnvloedt je hele denken en persoonlijkheid (je zichtbare gedrag althans) en hoe langer het duurt voor je behandeld wordt, hoe groter de kans dat je bijkomende sociale problemen ontwikkelt.
Ik begrijp je vraag heel goed. Heb zelf iets meer dan een jaar geleden de diagnose gehad en heb me ook lang zorgen gemaakt dat ik onderbewust zo'n zieke instelling heb dat ik alle klachten maar heb verzonnen om overal van af te zijn.
Maar dat is het niet. Met mijn grondinstelling is niets mis. Ik kan alleen mint voor langere tijd brengen wat nodig is, en dat is een gevolg van adhd. Deels onverklaarbaar, maar deels heel goed.
Mijn leven draait om verveling en leegte en het bestrijden hiervan. Ik heb heftige ervaringen nodig om niet emotioneel instabiel te worden. Daar is een verklaring voor, kan zo wel een linkje zoeken hier voor. Daarnaast kamp ik met
stemmingswisselingen en algehele onrust in lijf en hoofd die me soms echt gek maakt zonder dat ik echt kan uitleggen wat ik ervaar.
Je moet het heft in eigen handen nemen. Maak notities zodat je dingen niet vergeet en probeer positief te denken.
Negativiteit laat je verdrinken en positiviteit brengt je al het moois wat de wereld je te bieden heeft.
Semantisch gelul waar ik een broertje dood aan heb, dus jij je zinquote:
[..]
"behandeld worden" is sowieso niet goed. Je hebt geen kanker.
Meneer denkt dat ik dat zelf niet al doe?quote:Je moet het heft in eigen handen nemen. Maak notities zodat je dingen niet vergeet en probeer positief te denken.
Klopt, maar soms zit er simpelweg geen positiviteit in. Ik denk niet dat je daar een oordeel over kunt vellen tot je ervaart wat ik soms ervaar.quote:Negativiteit laat je verdrinken en positiviteit brengt je al het moois wat de wereld je te bieden heeft.
...dance into the fire, to fatal sounds of broken dreams....
Ik ervaar wat jij soms ervaart.
Maar de kunst is juist om er niet in te blijven hangen, ook al klinkt dat makkelijker gezegd dan gedaan.
Maar de kunst is juist om er niet in te blijven hangen, ook al klinkt dat makkelijker gezegd dan gedaan.
Zo zie jij het, maar het is dus niet voor iedereen zo dat er geen positiviteit in zit.quote:
Klopt, maar soms zit er simpelweg geen positiviteit in. Ik denk niet dat je daar een oordeel over kunt vellen tot je ervaart wat ik soms ervaar.
Het leven zit vol met positieve dingen als je er voor open staat. Ik zie de kleur van de bloemen, ruik de geur van het versgemaaide gras, proef de smaak van een lekker biertje, geniet van de lentezon. Iemand die dat niet zo ervaart kan hier niet over oordelen totdat je ervaart wat ik ervaar.
Nu zul je misschien zeggen dat je er wel voor open staat maar dat het niet komt. Maar dat begrijp ik ook niet helemaal. In dat geval verwijs ik door naar anderen die een spiritueel verhaal kunnen vertellen over je eigen ik te accepteren met alle gedachten die daarbij horen
.
Trots lid van het 👿 Duivelse Viertal 👿
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
quote:
[..]
Zo zie jij het, maar het is dus niet voor iedereen zo dat er geen positiviteit in zit.
Het leven zit vol met positieve dingen als je er voor open staat. Ik zie de kleur van de bloemen, ruik de geur van het versgemaaide gras, proef de smaak van een lekker biertje, geniet van de lentezon. Iemand die dat niet zo ervaart kan hier niet over oordelen totdat je ervaart wat ik ervaar.
Nu zul je misschien zeggen dat je er wel voor open staat maar dat het niet komt. Maar dat begrijp ik ook niet helemaal. In dat geval verwijs ik door naar anderen die een spiritueel verhaal kunnen vertellen over je eigen ik te accepteren met alle gedachten die daarbij horen
En hoe bestrijd je een neurobiologische oorzaak met positief denken? Vertel me dat dan maar.quote:
Ik ervaar wat jij soms ervaart.
Maar de kunst is juist om er niet in te blijven hangen, ook al klinkt dat makkelijker gezegd dan gedaan.
Kijk, als het nou ging om weinig meer dan depressiviteit dan zou ik er nog in kunnen komen. Maar het is juist de combi van een soort manische gedachtenstroom waar je niet uit komt en depressieve gevoelens die elkaar versterken en versterken en versterken.
Er is helemaal geen ruimte om positief te denken op zo'n moment.
Vaak genoeg heb ik dat soort dingen uiteindelijk in de hand. Soms niet. Ik ga niet zitten wachten waar dat schip dan strandt en grijp zelf dus in op de enige manier die ik kan bedenken.
Dat dat niet constructief is begrijp ik. En ik bestrijd niet per se wat jullie zeggen, maar zonder enige vorm van medicatie kan ik niet geloven dat zulke momenten beheersbaar zijn.
Maar ik word graag overtuigd van het tegendeel
PS. Mn ik accepteren ben ik best ver in geloof ik. Ik mag mezelf echt graag. Dit gaat niet over acceptatie maar over een compleet zwart gat. Zie het als een brandende peuk in je gezicht. Hoezeer je jezelf ook accepteert en liefhebt, dat gevoel wil je kwijt.
[ Bericht 11% gewijzigd door Prins_Eerlijk op 22-05-2012 19:13:22 ]
...dance into the fire, to fatal sounds of broken dreams....
Toen ik 16 was had ik een paar keer zo'n 'manische gedachtenstroom' in m'n hoofd. Ik noemde dat dan een 'wervelwind in m'n kop' en soms was ik dan echt in paniek en vroeg ik aan anderen wat ik nou toch moest doen. Ik heb bepaalde van die adviezen echt hard in m'n kop gestampt zodat ze weer op de voorgrond treden als ik weer zo'n gedachtenstroom had.
Nu heb ik daar geen last meer van. Ik denk dat ik er overheen gegroeid ben. Let wel; ik heb nooit een diagnose gehad of medicatie geslikt.
Nu heb ik daar geen last meer van. Ik denk dat ik er overheen gegroeid ben. Let wel; ik heb nooit een diagnose gehad of medicatie geslikt.
Trots lid van het 👿 Duivelse Viertal 👿
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
En hoe oud ben je dan?quote:
Toen ik 16 was had ik een paar keer zo'n 'manische gedachtenstroom' in m'n hoofd. Ik noemde dat dan een 'wervelwind in m'n kop' en soms was ik dan echt in paniek en vroeg ik aan anderen wat ik nou toch moest doen. Ik heb bepaalde van die adviezen echt hard in m'n kop gestampt zodat ze weer op de voorgrond treden als ik weer zo'n gedachtenstroom had.
Nu heb ik daar geen last meer van. Ik denk dat ik er overheen gegroeid ben. Let wel; ik heb nooit een diagnose gehad of medicatie geslikt.
...dance into the fire, to fatal sounds of broken dreams....
31quote:
Trots lid van het 👿 Duivelse Viertal 👿
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Lekker makkelijk. Ik zou er alles op gooien als ik jou was.quote:Nu, na de diagnose, is er in een keer een reden te geven voor mijn falen. Het lag namelijk helemaal niet aan mij, het komt door een tekort aan bepaalde neurotransmitters in mijn hersenen! Dit was een beetje de boodschap die PsyQ mij mee heeft proberen te geven.
Een tekort aan bepaalde neurotransmitters heeft niets te maken met al dan niet falen van een opleiding.
Dat ben je gewoon zelf schuld. Me dunkt.
De oude oude layout was veel beter!!
vosss is de naam,
met dubbel s welteverstaan.
vosss is de naam,
met dubbel s welteverstaan.
Dat 'hard in m'n kop stampen' werkte bij mij het beste door bepaalde codewoorden/zinnen met mezelf af te spreken, en ze ook echt in telkens dezelfde bewoordingen in m'n hoofd te hebben zodat ik er niet iets anders van kon maken als ik zo'n periode had. Ik gebruik het nu nog steeds wel eens als vrienden bijv. tegen me moeten zeggen als ik te dronken of aan het flippen ben. Dan werken vaste zinsnedes en woorden, die je afspreekt als je nuchter/rustig bent, het beste.
Trots lid van het 👿 Duivelse Viertal 👿
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Het is áltijd je eigen schuld. Of je nou iemand met het syndroom van down bent of de meest stabiele persoon op aarde. De stoornis is niet iets wat buiten je ligt.quote:
Trots lid van het 👿 Duivelse Viertal 👿
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Okee, 32 hierquote:
Dat is nogal kort door de bocht. Hetgeen de cijfers ook uitwijzen.quote:Op dinsdag 22 mei 2012 19:18 schreef vosss het volgende:
[..]
Lekker makkelijk. Ik zou er alles op gooien als ik jou was.
Een tekort aan bepaalde neurotransmitters heeft niets te maken met al dan niet falen van een opleiding.
Dat ben je gewoon zelf schuld. Me dunkt.
Voor woedeaanvallen weet ik wel dat een goeie onderbreking enorm kan helpen.quote:
Dat 'hard in m'n kop stampen' werkte bij mij het beste door bepaalde codewoorden/zinnen met mezelf af te spreken, en ze ook echt in telkens dezelfde bewoordingen in m'n hoofd te hebben zodat ik er niet iets anders van kon maken als ik zo'n periode had. Ik gebruik het nu nog steeds wel eens als vrienden bijv. tegen me moeten zeggen als ik te dronken of aan het flippen ben. Dan werken vaste zinsnedes en woorden, die je afspreekt als je nuchter/rustig bent, het beste.
...dance into the fire, to fatal sounds of broken dreams....
Dit blijft onzin, als we het wettelijke concept van schuld volgen tenminste.quote:
[..]
Het is áltijd je eigen schuld. Of je nou iemand met het syndroom van down bent of de meest stabiele persoon op aarde. De stoornis is niet iets wat buiten je ligt.
Eigen verantwoordelijkheid er iets van te maken, absoluut.
...dance into the fire, to fatal sounds of broken dreams....
En welke cijfers zijn dat precies? Ik neem aan dat je naar een onafhankelijk onderzoek verwijst? Waar kan ik dat nalezen?quote:Dat is nogal kort door de bocht. Hetgeen de cijfers ook uitwijzen.
De oude oude layout was veel beter!!
vosss is de naam,
met dubbel s welteverstaan.
vosss is de naam,
met dubbel s welteverstaan.
Bij het wettelijke concept van schuld is er een onafhankelijke instantie die erover oordeelt, je kunt niet jezelf ontoerekeningsvatbaar verklaren. En het feit blijft dat jij het strafbaar feit hebt gepleegd.quote:
[..]
Dit blijft onzin, als we het wettelijke concept van schuld volgen tenminste.
Als ik een officiële diagnose had gehad was het daar misschien wel nooit van gekomen. Dan was ik op m'n 18e gediagnosteerd en op m'n 20ste met een burnout thuis komen zitten en was ik daarna nooit meer gaan werken, want ook ik kies altijd de makkelijkste wegquote:Eigen verantwoordelijkheid er iets van te maken, absoluut.
.
Trots lid van het 👿 Duivelse Viertal 👿
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Internet staat er werkelijk vol mee. Cijfers over ADHD en academisch en professioneel falen, alsmede drugsmisbruik.quote:
[..]
En welke cijfers zijn dat precies? Ik neem aan dat je naar een onafhankelijk onderzoek verwijst? Waar kan ik dat nalezen?
Onafhankelijk? Dat is altijd de vraag. Maar problemen met studie en werk zijn algemeen bekend.
...dance into the fire, to fatal sounds of broken dreams....
Er zijn diverse persoonlijkheidsstoornissen die al snel leiden tot verminderde toerekening. Leert elke rechtenstudent, wordt elke rechter geacht mee te nemen in het oordeel.quote:
[..]
Bij het wettelijke concept van schuld is er een onafhankelijke instantie die erover oordeelt, je kunt niet jezelf ontoerekeningsvatbaar verklaren. En het feit blijft dat jij het strafbaar feit hebt gepleegd.
Gaat er om dat iemand met dyslexie moeilijk verweten kan worden dat hij lagere cijfers haalt, tot ie er achter komt en mee om leert gaan.
Zo kun je een ADHD'er niet zondermeer verwijten dat hij/zij op werk niet kan brengen wat verwacht wordt. De persoon ziet het zelf ook maar kan gewoon niet beter. Gemakszucht? Wat dacht je van schaamte?
Als je denkt dat dat de makkelijkste weg is dan mankeert er inderdaad iets aan je basisinstelling.quote:Als ik een officiële diagnose had gehad was het daar misschien wel nooit van gekomen. Dan was ik op m'n 18e gediagnosteerd en op m'n 20ste met een burnout thuis komen zitten en was ik daarna nooit meer gaan werken, want ook ik kies altijd de makkelijkste weg
...dance into the fire, to fatal sounds of broken dreams....
Ik denk dat we het zelfde zeggenquote:
[..]
Er zijn diverse persoonlijkheidsstoornissen die al snel leiden tot verminderde toerekening. Leert elke rechtenstudent, wordt elke rechter geacht mee te nemen in het oordeel.
Gaat er om dat iemand met dyslexie moeilijk verweten kan worden dat hij lagere cijfers haalt, tot ie er achter komt en mee om leert gaan.
Zo kun je een ADHD'er niet zondermeer verwijten dat hij/zij op werk niet kan brengen wat verwacht wordt. De persoon ziet het zelf ook maar kan gewoon niet beter. Gemakszucht? Wat dacht je van schaamte?
. Ik zie het ook niet als iets wat je 'verweten kan worden' maar als iets wat gewoon bij je hoort.Een dyslect zal nooit hogere cijfers halen, want de eisen worden niet bijgesteld.
En een ADHD'er uit jouw voorbeeld zal nooit op het werk kunnen brengen wat verwacht wordt. Je werkgever is doorgaans geen liefdadigheidsinstelling waar ondermaats presteren, wat geld kost, getolereerd wordt.
Ik heb ooit een collega gehad die alcoholist was, wat altijd nog gezien wordt als ziekte. Omdat hij nooit kwam opdagen moesten wij al z'n werk doen. Dat is niet fijn, alhoewel het alcoholisme hem niet verweten kan worden.
Als toen ik 20 was iemand had gezegd dat ik nooit meer hoefde te werken omdat ik dat toch niet zou kunnen ivm <insert stoornis> dan had ik dat gewoon gedaan.quote:Als je denkt dat dat de makkelijkste weg is dan mankeert er inderdaad iets aan je basisinstelling.
Trots lid van het 👿 Duivelse Viertal 👿
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Ik heb vannacht 2 uurtjes geslapen terwijl ik er om 12uur in lag. Precies door dat wat jij net op noemt.quote:En hoe bestrijd je een neurobiologische oorzaak met positief denken? Vertel me dat dan maar.
Kijk, als het nou ging om weinig meer dan depressiviteit dan zou ik er nog in kunnen komen. Maar het is juist de combi van een soort manische gedachtenstroom waar je niet uit komt en depressieve gevoelens die elkaar versterken en versterken en versterken.
Er is helemaal geen ruimte om positief te denken op zo'n moment.
Maar ik leg de schuld bij mezelf, aangezien ik de nacht ervoor door eigen toedoen ook al weinig geslapen had en die dag veel te doen had en daarnaast ook nog keihard in de sportschool getraind heb terwijl ik al druk in m'n hoofd was en een sollicitatiegesprek de volgende dag in de planning had en vergeet niet die plakkerige hitte van vanacht. Zo fok je je eigen zenuwstelsel op.
Dus ik weet wat je bedoelt, je heb alleen meer invloed om het te voorkomen dan je denkt.
Pak genoeg slaap en verdeel je energie goed. Ook al voelt het alsof je alle energie van de wereld hebt, je raakt uiteindelijk wel uitgeput.
[ Bericht 1% gewijzigd door hlmllp op 22-05-2012 20:13:06 ]
Gelukkig heb je de rest van mijn post ook gelezen. Ik leg inderdaad alle schuld bij ADHD en niet bij mezelf. Ik kan er toch niks aan doen?quote:
[..]
Lekker makkelijk. Ik zou er alles op gooien als ik jou was.
Een tekort aan bepaalde neurotransmitters heeft niets te maken met al dan niet falen van een opleiding.
Dat ben je gewoon zelf schuld. Me dunkt.
Ik geef toch juist aan dat ik het daar niet mee eens ben. Ik ben er alleen nog niet achter hoe ik er wel mee om moet gaan en daar vraag ik juist naar!
iig niet in coke en alcohol vluchten (mocht je dat van plan zijn). vooral het eerste maakt je erg opgefokt!quote:
[..]
Gelukkig heb je de rest van mijn post ook gelezen. Ik leg inderdaad alle schuld bij ADHD en niet bij mezelf. Ik kan er toch niks aan doen?
Ik geef toch juist aan dat ik het daar niet mee eens ben. Ik ben er alleen nog niet achter hoe ik er wel mee om moet gaan en daar vraag ik juist naar!
Trots lid van het 👿 Duivelse Viertal 👿
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Dat je niet naar colleges gaat heeft niks met ADHD te maken, dat is echt pure luiheid.
Wat leren betreft: dat is heel herkenbaar, ik stelde ook altijd alles uit tot het laatste moment en als ik dan eenmaal bezig was ging het goed en vond ik het leuk en wilde ik voor het volgende tentamen beteren maar dan gebeurde toch weer hetzelfde kun je je trouwens niet beter concentreren met ritalin? Want dat zou wel zo moeten zijn. Misschien moet de dosis dan omhoog of zijn andere medicijnen beter voor je
Overigens kun je met ADHD een speciale tentamenregeling krijgen, dan krijg je meer tijd en zit je in een aparte ruimte zodat je je beter kunt concentreren ook heb je recht op een jaar extra studiefinanciering als je vertraging hebt opgelopen, misschien handig voor je om te weten
Wat leren betreft: dat is heel herkenbaar, ik stelde ook altijd alles uit tot het laatste moment en als ik dan eenmaal bezig was ging het goed en vond ik het leuk en wilde ik voor het volgende tentamen beteren maar dan gebeurde toch weer hetzelfde
kun je je trouwens niet beter concentreren met ritalin? Want dat zou wel zo moeten zijn. Misschien moet de dosis dan omhoog of zijn andere medicijnen beter voor je Overigens kun je met ADHD een speciale tentamenregeling krijgen, dan krijg je meer tijd en zit je in een aparte ruimte zodat je je beter kunt concentreren
ook heb je recht op een jaar extra studiefinanciering als je vertraging hebt opgelopen, misschien handig voor je om te weten
26 oktober - 2 november Frankrijk | 3 feb - 6 feb Hong Kong/6 feb - 26 feb Vietnam
Ik zit nu op 4x 2 pilletjes van 10mg en denk dat dit wel prima is.Hierdoor is mijn concentratie stukken beter en krijg vaak ook wel dingen gedaan op een dag. Dit zijn alleen onnodige dingen die eigenlijk niet gedaan zouden hoeven worden maar in mijn hoofd op dat moment ontzettend belangrijk zijn.quote:
Dat je niet naar colleges gaat heeft niks met ADHD te maken, dat is echt pure luiheid.
Wat leren betreft: dat is heel herkenbaar, ik stelde ook altijd alles uit tot het laatste moment en als ik dan eenmaal bezig was ging het goed en vond ik het leuk en wilde ik voor het volgende tentamen beteren maar dan gebeurde toch weer hetzelfde
Overigens kun je met ADHD een speciale tentamenregeling krijgen, dan krijg je meer tijd en zit je in een aparte ruimte zodat je je beter kunt concentreren
Dingen die wel echt gedaan moeten worden lukken nog steeds niet echt..
Een jaar extra stufi had ik al recht op omdat dyslexie bij mij al eerder geconstateerd was. En die regeling, tja, ik weet van het bestaan af en neem me steeds voor om dit te regelen maar ook dat gebeurt nooit..
Heb je behalve medicijnen ook therapie gevolgd? Ik wil niet zeggen dat dat je tot een compleet ander persoon maakt maar het help wel met het structureren van taken. Ik zal nooit de allerbeste planner worden maar ik ben tegenwoordig wel beter in ordenen én doen.quote:
[..]
Ik zit nu op 4x 2 pilletjes van 10mg en denk dat dit wel prima is.Hierdoor is mijn concentratie stukken beter en krijg vaak ook wel dingen gedaan op een dag. Dit zijn alleen onnodige dingen die eigenlijk niet gedaan zouden hoeven worden maar in mijn hoofd op dat moment ontzettend belangrijk zijn.
Dingen die wel echt gedaan moeten worden lukken nog steeds niet echt..
Een jaar extra stufi had ik al recht op omdat dyslexie bij mij al eerder geconstateerd was. En die regeling, tja, ik weet van het bestaan af en neem me steeds voor om dit te regelen maar ook dat gebeurt nooit..
With the stars as her umbrella
Ik heb via PsyQ een introductiegroep gevolgd maar hier had ik helemaal niks aan. Ik sta nu ingeschreven voor een vaardigheidstraining welke waarschijnlijk pas over een hele tijd begint. Doordat die vorige groep zo tegen viel verwacht ik hier ook niet veel van.quote:
[..]
Heb je behalve medicijnen ook therapie gevolgd? Ik wil niet zeggen dat dat je tot een compleet ander persoon maakt maar het help wel met het structureren van taken. Ik zal nooit de allerbeste planner worden maar ik ben tegenwoordig wel beter in ordenen én doen.
hier hetzelfde. ik gebruik 3 x per dag 2 pilletjes van 10 mg. zou eigenlijk 4 x moeten zijn, maar ik doe geen oog dicht anders.quote:
[..]
Ik zit nu op 4x 2 pilletjes van 10mg en denk dat dit wel prima is.Hierdoor is mijn concentratie stukken beter en krijg vaak ook wel dingen gedaan op een dag. Dit zijn alleen onnodige dingen die eigenlijk niet gedaan zouden hoeven worden maar in mijn hoofd op dat moment ontzettend belangrijk zijn.
Dingen die wel echt gedaan moeten worden lukken nog steeds niet echt..
Een jaar extra stufi had ik al recht op omdat dyslexie bij mij al eerder geconstateerd was. En die regeling, tja, ik weet van het bestaan af en neem me steeds voor om dit te regelen maar ook dat gebeurt nooit..
dus elke avond zit ik met een dikke rebound en leren/studeren en werkstukken uitwerken is een drama vanwege een stuiterend te vol hoofd.
het studeren gaat in grote golven. varieert van heel goed en probleemloos tot te druk in het hoofd en zo graag willen maar de gedachten gewoon niet op een rij kunnen krijgen.
op het ogenblik ben ik weer uit zo'n dal aan het kruipen en verdomd daar komt de productiviteit weer.
ik vind het zo frustrerend. ik weet dat ik de hersens heb om verder te gaan met mijn studie, maar ik mis het overzicht en het vermogen om al mijn taken in het leven zo te plannen dat ik alles voor elkaar heb. ik streef ernaar om in ieder geval mijn huidige opleiding af te maken en een diploma te krijgen, maar ik durf niet door te gaan. bang voor nog meer chaos.
en nog even een vraagje: hebben jullie ook problemen met zien als je geen methylfeninaat gebruikt?
het viel me op dat als ik mijn medicatie nog moet innemen (s ochtends bijvoorbeeld) ik niet goed scherp kan zien. als het begint te werken gaat het een stuk beter en heb ik geen problemen met mijn ogen.
het viel me op dat als ik mijn medicatie nog moet innemen (s ochtends bijvoorbeeld) ik niet goed scherp kan zien. als het begint te werken gaat het een stuk beter en heb ik geen problemen met mijn ogen.
Oh zou dat het zijn!quote:
en nog even een vraagje: hebben jullie ook problemen met zien als je geen methylfeninaat gebruikt?
het viel me op dat als ik mijn medicatie nog moet innemen (s ochtends bijvoorbeeld) ik niet goed scherp kan zien. als het begint te werken gaat het een stuk beter en heb ik geen problemen met mijn ogen.
Ik ben even gestopt en ik heb het idee dat ik een bril nodig heb. Grappig, want toen ik er mee begon toen zag ik in het begin juist wazig
With the stars as her umbrella
het ligt dus niet aan mij?
Hé dat heb ik niet gezegd hèquote:
Maar ik ga vandaag wel naar de opticien, misschien heb ik stiekem gewoon ineens -5.
With the stars as her umbrella
|
|
