Fijn, wat een kutdag weer. Ik had afgesproken met haar om wat te gaan drinken en spullen uitwisselen.
Ik had eindelijk de kans en alles uitgedacht om dat te zeggen wat ik wilde, omdat ze me geen kans heeft gegeven mijn deel van het verhaal te vertellen.
Nu is die afspraak mis gegaan door overmacht en moet ik als nog een paar dagen wachten op een flitsbezoek.
Maar tegelijkertijd ebt het gevoel weg en heb ik eigenlijk geen zin meer om me er mee bezig te houden. Het is over. Het besef zit er al een tijdje en het is gewoon klaar dus wat maken die extra woorden nog uit.
En ik wil gewoon mijn verhaal kwijt omdat ik ergens het gevoel heb dat dat moet of zo.
Omdat ze me in de steek laat en er geen flikker om geeft en ik maar met dat gevoel blijf zitten.
En ze gooit het de hele tijd op vriendschap, het telefoongesprek was heel relaxed maar ik ben echt boos en terecht ook.
Wat moet ik er nou mee?