Je onderaan de samenleving bevinden is je eigen schuld

Omdat er geen onderwerp/topic 'sociologie' is, plaats ik het onder deze

Je onderaan de samenleving bevinden is je eigen schuld

Een mens die niet voor zichzelf kan zorgen, zonder opleiding, zonder (vrijwilligers)werk en/of een mens die niet nuttig is voor de maatschappij behoort tot de onderste laag van de samenleving.
Vroeger als je als arbeider werd geboren, bleef je een arbeider. Een arbeider kon nooit van Adel worden. Iedereen kent de uitspraak: “Wie voor een dubbeltje geboren is, wordt nooit een kwartje”. Tegenwoordig liggen de kansen van succes en macht volledig in je eigen handen. Maak jij het niet in het leven dan is dat jouw eigen schuld.

Er is geen reden om je onderaan de sociale ladder te bevinden, als je onderaan de sociale ladder staat is dat je eigen schuld. In onze samenleving wordt er genoeg geld besteed aan re-integratie, er zijn tientallen instellingen en instanties waar de onderkant van de samenleving terecht kan. Heb je gefaald in je leven? Dan had jij je doelen maar haalbaar moeten maken en daar beter je best voor moeten doen.

Waarom is er ondanks alle moeite die de overheid er insteekt alsnog ongelijkheid in Nederland? Is het omdat het tegenwoordig allemaal draait om een goede opleiding en goede baan? We zijn een ‘diplomasamenleving’ geworden, we zijn gericht op het bereiken van succes. Zonder diploma doe je niet mee. Mensen die onderaan de samenleving staan krijgen de stempel ‘mislukkeling’, doordat zij zo neer worden gezet door de samenleving gaan zij zich hier ook naar gedragen. Zij zijn tevreden met hun uitkering, hebben geen dagbesteding en dus geen waardige plek in de maatschappij. Toch klagen ze wel over dat ze met moeite rond kunnen komen en dat macht en succes alleen maar haalbaar is voor de mensen met geld, een hoog IQ en een goede opleiding.