Gisteravond was ik op een verjaardag. Niet op een feest, maar op een verjaardag. Zo'n bijeenkomst van allemaal mensen die je net goed genoeg kent om het over je opleiding of werk te hebben. En dat we dan met z'n allen in zo'n kringetje zitten, terwijl ome Joop klaagt over de salarissen van 'die klootzakken in Den Haag'. Je vreet een stuk taart en nipt aan een pot bier, hopend dat zo snel mogelijk een nieuw slachtoffer binnenkomt zodat je de klassieke smoes van 'wij zullen plaatsmaken' kunt gebruiken.
Inderdaad, niet zo best allemaal. Maar dat is niet eens mijn 'main' klacht. Het gaat mij om de binnenkomst van zo'n verjaardag. Je moet dan namelijk iedereen gaan feliciteren. Als man heb je het nog vrij relaxed bij hetzelfde geslacht, want een hand schudden is niet zo'n probleem. Maar dan moet je bij alle vrouwen drie van die slappe kusjes in de lucht geven (dat geluid er ook bij, apart eigenlijk), terwijl de wangen tegen mekaar beuken. Zo'n ongemakkelijke situatie waarbij je niet precies weet hoe je je moet gedragen. Maar gelukkig kun je als je daarmee klaar bent rustig gaan zitten om te genieten van het ondraaglijke ongemak dat uit ieders ogen straalt.
Omdat FOK! een belangrijk deel uit jullie - en het begint ook bij mij te gebeuren

- autistische leven is, ben ik ervan overtuigd dat jullie al het zojuist genoemde ook klote vinden.