Gisteren waren mijn vriendin en ik een avondje kindloos en het weer zat mee, dus we besloten met onze scooters (want: geen auto) een stukje te gaan rijden. De bedoeling was om naar Schiedam te rijden, om daar wat te gaan eten.
Aangekomen bij een groot kruispunt met stoplichten troffen we een chaotische vertoning waarbij niet minder dan 6 tot 8 verkeersregelaars onderling ruzie stonden te maken midden op het kruispunt, omdat auto's niet richting de A4 mochten vanwege een
ernstig ongeval op de A4.
De heren en dame stonden op een kluitje en niet goed zichtbaar voor al het verkeer. Toen we, na een minuut of 10 / 15, eindelijk mochten rijden van deze verkeersregelaars bleek dat ze inderdaad niet goed zichtbaar stonden, want mijn vriendin werd van rechts geschept door een Mercedes waarvan de bestuurder dacht dat hij gewoon groen licht had en mocht rijden.
Mijn vriendin rolde over de motorkap en smakte op de grond. Ik stapte onmiddellijk af en stoof naar haar toe. Als opgeleid EHBO'er (zelfs ploegleider binnen de BHV van mijn werk) ging ik gelijk het riedeltje af: Heb je last van je nek? Van je rug? Hoofdpijn? Kan je je voeten bewegen? Handen bewegen? Knijp eens in mijn hand? Waar heb je WEL pijn? etc... Ik was net op het punt om haar te vragen om even rechtop te gaan zitten (ze lag nog), om te kijken of er ergens zichtbare bloedingen waren, toen de stadswacht, die net om het hardst aan het schreeuwen was op het kruispunt, erbij kwam en VOOR me ging zitten. Tussen mij en mijn vriendin in. Hij begon luid schreeuwend exact dezelfde vragen te stellen en sommeerde haar te blijven liggen. Toen ik hem duidelijk maakte dat ik de antwoorden al wist op deze vragen kreeg ik de volle laag. Waar ik me mee bemoeide, dat ik hem
GODVERDOMME maar gewoon z'n werk moest laten doen, dat ik maar weer snel moest
OPROTTEN naar mijn auto (wtf?).
Dus ik zei nogmaals dat ik die vragen al gesteld had, dat ik haar even wil laten zitten (ze lag dus nog steeds...), waarop ik een waterval van geschreeuw over me heen kreeg, dat
HIJ het voor het zeggen had en dat ik weg gevorderd werd bij deze. En als ik me er mee zou blijven bemoeien 'kan je lachen'.
Goed. Ik heb zojuist gezien hoe mijn vriendin geschept werd vanwege het falen van deze stadswachter, dus de tegenaanval werd geopend.
Ik gaf hem een snauw en zei dat hij kon vorderen tot hij een ons woog, maar dat ik nergens heen zou gaan omdat dit mijn vriendin is en (ik kon het niet laten) waarschijnlijk meer opleidingen en ervaring met EHBO heb dan hij, dus dat als er iemand zou moeten oprotten dat hij het was want dat paniekerige geschreeuw en die ontzettende onkunde van hem niemand hielp.
Ik hielp mijn vriendin overeind, zodat ze even kon zitten en van de schrik kon bekomen. De stadswachter droop af en een andere stadswachter nam zijn plek in.
Deze meneer (met de toepasselijke achternaam 'De Held') was vriendelijk, rustig en ook nog eens behulpzaam. Hij heeft ons geholpen met het invullen van de schade formulieren, mijn vriendin gerust gesteld en kortom was het eigenlijk gewoon fijn om hem erbij te hebben in een situatie als deze.
Het viel me op dat de schreeuwende stadswachter eigenlijk gelijk weg ging en nergens meer te bespeuren was. Sterker nog, van al die kibbelende stadswachters waren er nog maar 2 overgebleven: meneer De Held en zijn collega. Het verkeer op dat drukke kruispunt moest vanaf toen weer gewoon vertrouwen op de stoplichten want kennelijk was het ineens niet meer nodig om het verkeer te regelen.
Kortom, gemeente Schiedam moet maar eens goed gaan bekijken of alle personen bij de stadswacht wel gekwalificeerd zijn voor het werk en nog belangrijker, of er eigenlijk wel plek is voor die schreeuwende, ruzie makende, onrust stokende paardenlul binnen deze organisatie.
En voor meneer De Held, bedankt! U doet uw naam eer aan!
Acht van de negen stemmen in mijn hoofd zeggen me dat ik niet gek ben, de negende neuriet de Tetris melodie.
ɹǝıɥ ɥɔız ʇpuıʌǝq n