Ik breek eventjes in als dat mag.
Mijn konijntje, Jinty, is bijna 6 en zit al zijn hele leven alleen. In de beginjaren zat hij nog buiten in een hok maar na een paar jaar is hij binnen gaan wonen omdat hij zo vaak ziek was. Binnen had ik betere controle over hem dus dat leek me veel verstandiger.
Sinds 1,5 jaar woon ik samen en heeft Jinty een hok in de woonkamer die 24 uur per dag open staat en hij kan dus overal rondrennen. Hier maakt hij gretig gebruik van
Het blijft aan mij knagen dat Jinty geen maatje heeft om mee te spelen maar ik twijfel ook erg of die stap zetten verstandig is.
Hij heeft een heel medisch verleden en is heel erg veel ziek (de laatste dierenartsrekening was 1000!! euro. Thank god voor de verzekering die ik ooit heb afgesloten), Jinty heeft veel diarree, zijn leverwaardes zijn niet goed, hij geeft erg heftige reacties op stress, niest en nou ja, noem het op en hij heeft het. Juist omdat hij mijn zorgenkonijntje is ben ik zo vreselijk gek op hem en ik heb het gevoel heb dat ik hem iets heel ergs aandoe omdat hij geen vriendje heeft. Hij is overigens niet gecastreerd en ik durf de narcose ook niet zo goed aan. Het gaat nu wel goed met hem maar het is altijd afwachten voor hoelang dat is.
Dus ik zou graag advies willen. Denken jullie dat een vriendje een mogelijkheid is voor Jinty?
Het lijkt nu alsof Jinty altijd maar ziek is maar dat valt wel mee. Hij is wel vaak ziek en de laatste keer afgelopen december hebben we getwijfeld over inslapen en zijn er heel erg veel onderzoeken geweest met zelfs een second opinion van een andere dierenarts. Uiteindelijk is er geen duidelijke uitslag uitgekomen en Jinty knapte na een tijdje ineens weer wonderbaarlijk op. Nu geniet ik maar heel erg van hem tot de tijd komt dat hij pijn krijgt en er niets meer aan te doen is. Al wil ik daar liever niet aan denken
We hadden eigenlijk nooit gedacht dat hij de 6 jaar al zou redden!