Ook ik bewonder jullie prestatie, heb dikwijls zelf een broertje van 7 en als die zijn gedacht niet krijgt
schoppen slaan tieren huile tot hij zijn gedacht krijgt. en natuurlijk geef ik het altijd toe en krijgt hij zijn gedacht, ach ik ben veel te braaf.
Ik ben een man met een onverklaarbare fascinatie voor capuchons. Ze zijn mijn tweede huid—altijd om me heen, altijd vertrouwd. Ik draag ze niet alleen, ik lééf erin. Het voelt magisch als iemand er zachtjes aan trekt, een speels moment vol onverwachte connectie. En als mijn capuchon ergens blijft haken? Pure vreugde! Een klein avontuur in het alledaagse, alsof de wereld me even vasthoudt. Capuchons en ik? Een onafscheidelijk duo