ik ben gewoon bang om hem te verliezen, maar als ik zo onzeker blijf dan raak ik hem wel kwijt. de relatie is gewoon goed alleen moeten de ruzies wegblijven. ik weet ook wel dat als we samenwonen het goed zou zijn ook al is dat nog geen echte bevestiging dat je altijd bij elkaar blijft, maar samenwonen doe je niet zomaar. in dit geval geldt dus dat daden meer zeggen dan woorden. dat heb ik in dit geval ook nodig. we wonen alleen allebei nog thuis waardoor het niet snel zal gebeuren dat we samenwonen.
heeft iemand voor mij een oplossing hoe ik van mijn onzekerheid en dus mijn ruzies afkom. ik weet het gewoon niet meer.
je vriend maakt gewoon genoeg tijd voor je.
als je dit altijd blijft denken, komt het wel goed
Nee dat zou het niet zijn, die onzekerheid gaat niet weg op het moment dat je gaat samenwonen.quote:ik weet ook wel dat als we samenwonen het goed zou zijn
Heeft hij je overigens ooit aanleiding gegeven voor die onzekerheid? Of was je altijd al zo?
ervaring?quote:Op maandag 23 april 2012 21:50 schreef kwiwi het volgende:
[..]
Nee dat zou het niet zijn, die onzekerheid gaat niet weg op het moment dat je gaat samenwonen.
Daar hoef je niet eens ervaring voor te hebben. Of gaat TS d'r vriend opsluiten in huis als ze eenmaal samenwonen?quote:
Op Zorg dat je zwanger van hem wordt, dan blijft ie altijd bij je.quote:
ik weet ook wel dat als we samenwonen het goed zou zijn ook al is dat nog geen echte bevestiging dat je altijd bij elkaar blijft, maar samenwonen doe je niet zomaar. in dit geval geldt dus dat daden meer zeggen dan woorden. dat heb ik in dit geval ook nodig. we wonen alleen allebei nog thuis waardoor het niet snel zal gebeuren dat we samenwonen.
Hoezeer ik zelf ook van trollen houd.quote:
[..]
Zorg dat je zwanger van hem wordt, dan blijft ie altijd bij je.
DOE DIT NIET!
Dank u.
Ja zo dachten wel meerdere dames... Totdat hun vriend er tijdens de zwangerschap al vandoor gingquote:
[..]
Zorg dat je zwanger van hem wordt, dan blijft ie altijd bij je.
@TBakkert: daar heb je wel een punt, maar zoiets vergeet je snel als je het niet gelooft
@kwiwi: samenwonen geeft mij gewoon meer een bevestiging omdat je dat niet zomaar doet. tuurlijk besef ik wel dat we dan nog gewoon uit elkaar kunnen gaan, maar voor mijn gevoel meent die het dan meer doordat die dan die stap neemt. ook omdat die moeite heeft zichzelf te geven.
daarom, indoctrinatie, je moet zorgen dat je het gelooft.quote:
@Johnfuckinmayer: ik had met mijn eerste vriendje een soort van open relatie omdat ik hem niet kwijt wou en daardoor heeft hij ook met andere meisjes gezoend. ik was toen 15 vandaar alleen zoenen. toen we wat kregen bleef ik wel ietwat achterdochtig. hij is ook verliefd geworden op iemand anders na bijna 4 jaar toen we nog wat hadden dus ben ook gewoon bang.
@TBakkert: daar heb je wel een punt, maar zoiets vergeet je snel als je het niet gelooft
@kwiwi: samenwonen geeft mij gewoon meer een bevestiging omdat je dat niet zomaar doet. tuurlijk besef ik wel dat we dan nog gewoon uit elkaar kunnen gaan, maar voor mijn gevoel meent die het dan meer doordat die dan die stap neemt. ook omdat die moeite heeft zichzelf te geven.
Anders moet je vriend of iemand anders daarvoor zorgen.
Het feit alleen al dat je bijna gaat samenwonen, dan ben je niet heel erg onzeker, dunkt me...
Je moet wel begrijpen dat iemand die een open relatie met een 15-jarige wil al vanaf het begin aan niet echt serieus is geweest met je. Jouw huidige vriend is niet zo blijkbaar, want die wil geen open relatie. Totdat hij iets doet waardoor hij laat zien dat hij niet te vertrouwen is, heb je toch helemaal geen reden om aan hem te twijfelen?quote:
@Johnfuckinmayer: ik had met mijn eerste vriendje een soort van open relatie omdat ik hem niet kwijt wou en daardoor heeft hij ook met andere meisjes gezoend. ik was toen 15 vandaar alleen zoenen. toen we wat kregen bleef ik wel ietwat achterdochtig. hij is ook verliefd geworden op iemand anders na bijna 4 jaar toen we nog wat hadden dus ben ook gewoon bang.
Dat hij een monogame relatie met je wil, in plaats van een open zoals je eerste vriendje, zou al genoeg moeten zeggenquote:@kwiwi: samenwonen geeft mij gewoon meer een bevestiging omdat je dat niet zomaar doet. tuurlijk besef ik wel dat we dan nog gewoon uit elkaar kunnen gaan, maar voor mijn gevoel meent die het dan meer doordat die dan die stap neemt. ook omdat die moeite heeft zichzelf te geven.
Samenwonen is vaak juist een grote test voor je relatie (maak het zeker niet mooier dan het is 
), en al helemaal als het sowieso al niet helemaal lekker loopt omdat je hem niet echt vertrouwt.Met als gevaar dat je onbewust dan wel bewust gaat aansturen/pushen tot samenwonen om toch die bevestiging te kunnen halen, terwijl de ander daar eigenlijk niet 100% achter hoeft te staan.quote:
...
samenwonen geeft mij gewoon meer een bevestiging omdat je dat niet zomaar doet. tuurlijk besef ik wel dat we dan nog gewoon uit elkaar kunnen gaan, maar voor mijn gevoel meent die het dan meer doordat die dan die stap neemt. ook omdat die moeite heeft zichzelf te geven.
@kwiwi: het is niet zozeer dat ik hem niet vertrouw want ik weet wel dat die niks zal doen, maar het is meer het idee dat ik niet kan begrijpen waarom die voor mij heeft gekozen. soort van i"m nothing special
Ah op die manier. Dat heeft dan ook niks met je vorige relatie te maken, want daar dacht je blijkbaar ook al zo, anders had je niet min of meer tegen je zin een open relatie gehad.quote:
@coco98: hij weet dat ik dat wil en verder hebben we het er ook niet echt over. ik zal hem ook nooit daarin pushen want ik wil niet samenwonen met iemand die dat doet om van mijn gezeik af te zijn
@kwiwi: het is niet zozeer dat ik hem niet vertrouw want ik weet wel dat die niks zal doen, maar het is meer het idee dat ik niet kan begrijpen waarom die voor mij heeft gekozen. soort van i"m nothing special
Aan dat probleem moet je toch echt zelf wat doen, daar gaan andere factoren zoals samenwonen niet bij helpen. Misschien even, maar daarna moet er weer een nieuwe stap gezet worden in jouw ogen natuurlijk. Kijk naar je eerste en tweede relatie, je gaat van een open naar een monogame relatie, en nu is een monogame relatie eigenlijk ook niet meer goed genoeg. Elke keer wil je nieuwe bevestiging dat hij echt bij jou wil zijn. Terwijl een monogame relatie toch juist zou moeten duidelijk maken dat hij maar één iemand wil
Hoe je je zelfvertrouwen moet opvijzelen weet ik niet, maar daar hebben anderen vast advies voor
dat zeg je nu, maar doordat je je onzeker voelt, wil je dit onbewust toch zo graag dat je hem misschien een beetje pusht.quote:
@coco98: hij weet dat ik dat wil en verder hebben we het er ook niet echt over. ik zal hem ook nooit daarin pushen want ik wil niet samenwonen met iemand die dat doet om van mijn gezeik af te zijn
gewoon ff je hoofd leegmaken
en mijn hoofd leegmaken is mij nou nog nooit gelukt. ik blijf over dingen nadenken waardoor mijn onzekerheid ook komt door het ophalen van het verleden wat ik idd echt niet moet doen, maar ik weet niet hoe ik het tegen moet/kan houden
Lijkt me ook. Misshien naar een psycholoog gaan?quote:
Als het dan niets met vertrouwen heeft te maken, ben je dan onzeker over jezelf? Klinkt meer als een zelfvertrouwenkwestie.
Moet ze gewoon doen. Ik was ook een hele erge tijd onzeker geweest door nare ervaringen (waardoor je het automatisch projecteert op jezelf) en heb er de nadelen er van mogen ondervinden. Ik raad TS aan om gauw een psych te bezoeken voordat zij er hele erge kwaad mee doet tegen haar vriendje.quote:Op dinsdag 24 april 2012 02:34 schreef ovoxo het volgende:
[..]
Lijkt me ook. Misshien naar een psycholoog gaan?
Onzekerheid kan echt een bitch zijn als het helemaal nergens voor nodig is.
True thatquote:
[..]
Moet ze gewoon doen. Ik was ook een hele erge tijd onzeker geweest door nare ervaringen (waardoor je het automatisch projecteert op jezelf) en heb er de nadelen er van mogen ondervinden. Ik raad TS aan om gauw een psych te bezoeken voordat zij er hele erge kwaad mee doet tegen haar vriendje.
Onzekerheid kan echt een bitch zijn als het helemaal nergens voor nodig is.
. Je hebt helemaal gelijk, alhoewel ik nooit ervaring(en) heb gehad met een psych of echt onzekerheid, maar ik kan wel bedenken dat het een relatie killer is..Nouja, relatiekiller. Als het daarom uitgaat stond jouw relatie sowieso op klappenquote:
[..]
True that
. Onzekerheid is wel een sociale afknapper, dat wel, maar een relatiekiller moet het dan wel héél erg hoog zitten.Ik heb een vriendin en haar vriend was zó onzeker. Hij belde haar minstens 5 x in één uur en smste haar om de minuut en probeerde alles te controleren want hij was bang dat ze hem zou verlaten en ze hadden ook nog eens vaak ruzie om helemaal niks. Dat was wel een echt een onzeker en gestoord persoonquote:
[..]
Nouja, relatiekiller. Als het daarom uitgaat stond jouw relatie sowieso op klappen
.Iedereen is van nature wel een klein beetje onzeker en dat maakt ook niet, maar het wordt een probleem als je het reflecteert op andere mensen of je relatie, dan moet je er zsm wat aan doen.
Ik geef eerlijk toe dat de eerste alinea in mijn onzekere periode hèèl erg herkenbaar wasquote:
[..]
Ik heb een vriendin en haar vriend was zó onzeker. Hij belde haar minstens 5 x in één uur en smste haar om de minuut en probeerde alles te controleren want hij was bang dat ze hem zou verlaten en ze hadden ook nog eens vaak ruzie om helemaal niks. Dat was wel een echt een onzeker en gestoord persoon
Iedereen is van nature wel een klein beetje onzeker en dat maakt ook niet, maar het wordt een probleem als je het reflecteert op andere mensen of je relatie, dan moet je er zsm wat aan doen.
Inmiddels heb ik dat gelukkig niet meer en blij toe. Overal ergens achter zoeken en gek worden omdat je geen bericht terugkrijgt binnen 10 minuten duidt gewoon op wantrouwen en onzekerheid in den extreme, anders verwoorden kan niet.Onzekerheid is menselijk en ik vind dat je zodra je dat zelf erkent (veel mensen willen dat niet, geloof me) en stappen neemt om naar de psych te gaan een enorme grote stap zet, al lijkt dat moeilijk.
Gewoon naar de psych gaan TS.
[ Bericht 0% gewijzigd door o.us op 24-04-2012 02:58:07 ]
Ja maar het is dus knap dat je het probleem zelf in hebt gezien en dat je daadwerkelijk er wat aan deed. Sommige mensen die wéten gewoon dat er iets niet goed is en dan nog schuiven ze de schuld af op hun vriend(in). Ja hallo, zo werkt het dus nooitquote:Op dinsdag 24 april 2012 02:57 schreef o.us het volgende:
[..]
Ik geef eerlijk toe dat de eerste alinea in mijn onzekere periode hèèl erg herkenbaar was
Onzekerheid is menselijk en ik vind dat je zodra je dat zelf erkent (veel mensen willen dat niet, geloof me) en stappen neemt om naar de psych te gaan een enorme grote stap zet, al lijkt dat moeilijk.
Gewoon naar de psych gaan TS.
.Een psych kan je idd goed helpen en ik zou er maar snel naar toe gaan als ik de TS was. Het is misschien stom in het begin maar het voorkomt dat je relatie op klippen loopt
.Toen ik sommige mensen uit mijn omgeving verloor door mijn onzekerheid wist ik zeker dat dat het moest zijn.quote:
[..]
Ja maar het is dus knap dat je het probleem zelf in hebt gezien en dat je daadwerkelijk er wat aan deed. Sommige mensen die wéten gewoon dat er iets niet goed is en dan nog schuiven ze de schuld af op hun vriend(in). Ja hallo, zo werkt het dus nooit
Een psych kan je idd goed helpen en ik zou er maar snel naar toe gaan als ik de TS was. Het is misschien stom in het begin maar het voorkomt dat je relatie op klippen loopt
Je kan het probleem wel zelf in zien maar vaak is het jammer genoeg dan te laat.
Ja daar heb je gelijk inquote:
[..]
Toen ik sommige mensen uit mijn omgeving verloor door mijn onzekerheid wist ik zeker dat dat het moest zijn.
Je kan het probleem wel zelf in zien maar vaak is het jammer genoeg dan te laat.
. Toen m'n vriendin het uit maakte met haar toenmalige vriend, kreeg hij ineens door dat wat hij deed erg ongezond was en wilde haar terug en wilde aan z'n probleem werken etc. Nouja voor haar was het al te laat, ze had er dus genoeg van .Hoop dat TS wel luisterd naar het advies.
Huh? De causaliteit is me onduidelijk. Daarnaast speelt er meer als wat je schrijft klopt.quote:
ik ben heel erg onzeker waardoor ik heel erg bang ben om mijn vriend kwijt te raken. we hebben ook vaak ruzie om niks. dit zijn dan dingen die over meisjes gaan of als ik vind dat ik soort van aandacht tekort kom. hij probeert ook wel om mij te helpen, maar hij heeft zelf ook moeite om zich helemaal te geven waardoor mijn onzekerheid blijft hangen. ik weet niet wat ik kan doen om dat weg te krijgen.
ik ben gewoon bang om hem te verliezen, maar als ik zo onzeker blijf dan raak ik hem wel kwijt. de relatie is gewoon goed alleen moeten de ruzies wegblijven. ik weet ook wel dat als we samenwonen het goed zou zijn ook al is dat nog geen echte bevestiging dat je altijd bij elkaar blijft, maar samenwonen doe je niet zomaar. in dit geval geldt dus dat daden meer zeggen dan woorden. dat heb ik in dit geval ook nodig. we wonen alleen allebei nog thuis waardoor het niet snel zal gebeuren dat we samenwonen.
heeft iemand voor mij een oplossing hoe ik van mijn onzekerheid en dus mijn ruzies afkom. ik weet het gewoon niet meer.
1. Ruzie over niks, die dan wel met meisjes te maken heeft.
Betekend dit dat de ruzies ook echt niks betekenen? Ben je jaloers op andere meisjes? Of jaloers dat zij wel aandacht krijgen en jij niet? Of ben je alleen onzeker over zijn contact met andere meisjes. Als het ruzie is om niks, waarom heb je dan ruzie, immers " de relatie is gewoon goed alleen moeten de ruzies wegblijven."
2. Die onzekerheid licht je niet goed toe. Want eerst had het mogelijk te maken met de vorige relatie en eigenlijk is dit toch niet zo. Het is namelijk een heel ander persoon in een heel ander soort relatie en je bent nu een stuk ouder
3. Je conclusie is wel heel erg naief, kortzichtig. Juist als je gaat samenwonen is het van belang dat je vriend er wel helemaal voor kan gaan en jij ook. Dus die onzekerheid moet een gegronde basis kennen. Als je jaloers bent, moet je daar ook heel erg nodig aan werken anders krijgt hij het bij samenwonen alleen maar benauwd bij. Daarnaast nog een vraagteken. Je stelt dat je mogelijk vind dat je een soort van aandacht te kort komt... WTF is dat. Zoals je het geheel beschrijft, krijg ik het idee dat je nogal high maintenance geval bent. Dit is ook heel naar gedrag en zal je vent het snel zat zijn.
Wordt eerst volwassen, ook in je relatie en zeker voordat jullie allebei er 100% voor gaan, voordat jullie gaan samenwonen, please
@ovoxo ik ben objectief en ik ken mezelf goed genoeg om te weten dat met iemand praten mij niet gaat helpen. tuurlijk zullen er trucjes zijn, maar ik heb het gevoel dat ik dit zelf moet doen en praten mij alleen maar gaat ergeren en mij meer onzeker laat worden doordat je ook dingen uit het verleden moet ophalen die ik heb laten rusten
het is voornamelijk zijn contact met meisjes. de angst dat die hun liever wil terwijl ik ook wel weet dat als die hun zou willen dat die niet bij mij zal zijn, maarjah mijn hoofd weet dat wel alleen mijn hart wil het niet geloven.quote:
[..]
Huh? De causaliteit is me onduidelijk. Daarnaast speelt er meer als wat je schrijft klopt.
1. Ruzie over niks, die dan wel met meisjes te maken heeft.
Betekend dit dat de ruzies ook echt niks betekenen? Ben je jaloers op andere meisjes? Of jaloers dat zij wel aandacht krijgen en jij niet? Of ben je alleen onzeker over zijn contact met andere meisjes. Als het ruzie is om niks, waarom heb je dan ruzie, immers " de relatie is gewoon goed alleen moeten de ruzies wegblijven."
2. Die onzekerheid licht je niet goed toe. Want eerst had het mogelijk te maken met de vorige relatie en eigenlijk is dit toch niet zo. Het is namelijk een heel ander persoon in een heel ander soort relatie en je bent nu een stuk ouder
3. Je conclusie is wel heel erg naief, kortzichtig. Juist als je gaat samenwonen is het van belang dat je vriend er wel helemaal voor kan gaan en jij ook. Dus die onzekerheid moet een gegronde basis kennen. Als je jaloers bent, moet je daar ook heel erg nodig aan werken anders krijgt hij het bij samenwonen alleen maar benauwd bij. Daarnaast nog een vraagteken. Je stelt dat je mogelijk vind dat je een soort van aandacht te kort komt... WTF is dat. Zoals je het geheel beschrijft, krijg ik het idee dat je nogal high maintenance geval bent. Dit is ook heel naar gedrag en zal je vent het snel zat zijn.
Wordt eerst volwassen, ook in je relatie en zeker voordat jullie allebei er 100% voor gaan, voordat jullie gaan samenwonen, please
het heeft in een zin ook te maken met het feit van mijn eerste relatie. ondanks dat het niet zo erg van als bij de eerste maar op de avond dat mijn vriend van nu liet weten dat die gevoelens voor mij heeft zat die eerst met iemand te zoenen waardoor mijn angst blijft dat ook dit hetzelfde afloopt na een aantal jaar ook gebeurt. ik weet ook wel dat die spijt had van die zoen, maar mijn probleem van mijn onzekerheid is juist dat ik dingen in het verleden blijf herdenken waardoor ik dat nooit los kan laten
ik ken mijn vriend en ik weet dat als hij met mij wil samenwonen, wat nog niet echt van toepassing is want hij moet zelfs eerst nog een huis kopen, dat hij dan wel helemaal voor mij kan gaan. anders zou hij dat niet doen.
het soort van aandachtstekort is dat ik zoveel mogelijk bij hem zijn omdat ik om hem geef, maar hij vind 1 dag echt samenzijn goed genoeg en ik niet. dus daarom zou het samenwonen goed zijn omdat ik dan weet dat die naast me slaapt ook al zou die pas 12 uur of 3 uur thuis zijn.
opzich ben ik niet zo moeilijk, maar ik heb het wel nodig dat hij mij laat zien dat die echt bij mij wil zijn. op dat gebied heb ik niks aan woorden omdat ik daarin niet vertrouw. dat heeft niks met hem te maken, maar met mezelf.
Je kan jouw onzekerheid (iets interns) niet goed krijgen met je relatie (iets buiten je, ietx externs).
Ga naar jezelf kijken, los van je relatie en ga na welke negatieve oordelen je over jezelf hebt die je onzeker maken want het is echt iets in wat jezelf zit, wat jij bij je draagt. Het vraagt eigenlijk letterlijk om je aandacht, begrip en compassie om op een positieve manier iets met/aan jezelf te gaan doen, als je dit ziet om iets van te leren voor jezelf kan je er een hele positieve en betekenisvolle ervaring van maken
1. Je bent nooit objectief over jezelf.quote:
@ovoxo ik ben objectief en ik ken mezelf goed genoeg om te weten dat met iemand praten mij niet gaat helpen. tuurlijk zullen er trucjes zijn, maar ik heb het gevoel dat ik dit zelf moet doen en praten mij alleen maar gaat ergeren en mij meer onzeker laat worden doordat je ook dingen uit het verleden moet ophalen die ik heb laten rusten
2. Het zijn geen 'trucjes'.
3. Als die dingen uit het verleden de oorzaak zijn van je huidige gedrag heb je het hoogstens proberen weg te stoppen, maar heb je er niet mee leren omgaan (wat dus wel zal moeten als je van je probleem af wil).
Dat jij klaar bent met je verleden wil niet zeggen dat je verleden ook klaar is met jouquote:
@ovoxo ik ben objectief en ik ken mezelf goed genoeg om te weten dat met iemand praten mij niet gaat helpen. tuurlijk zullen er trucjes zijn, maar ik heb het gevoel dat ik dit zelf moet doen en praten mij alleen maar gaat ergeren en mij meer onzeker laat worden doordat je ook dingen uit het verleden moet ophalen die ik heb laten rusten
Door voor je verleden weg te lopen loop je weg voor een deel van jezelf en kan je dus nooit helemaal jezelf zijn, zou het dan mogelijk zijn om zeker te zijn in het zijn van jezelf? Heb je daar je volledige zelf niet voor nodig?
Als je van je onzekerheid af wilt wil je eigenlijk van jezelf af, dan creëer je een probleem want je bent en blijft altijd jezelf, je doet er beter aan onder ogen te komen wat er bij en in je speelt en dat beetje voor beetje aan te pakken en om te zetten naar vertrouwen.
Dit verklaard een hoop. Hoe is zijn huidig contact met meisjes?quote:
[..]
het is voornamelijk zijn contact met meisjes. de angst dat die hun liever wil terwijl ik ook wel weet dat als die hun zou willen dat die niet bij mij zal zijn, maarjah mijn hoofd weet dat wel alleen mijn hart wil het niet geloven.
het heeft in een zin ook te maken met het feit van mijn eerste relatie. ondanks dat het niet zo erg van als bij de eerste maar op de avond dat mijn vriend van nu liet weten dat die gevoelens voor mij heeft zat die eerst met iemand te zoenen waardoor mijn angst blijft dat ook dit hetzelfde afloopt na een aantal jaar ook gebeurt. ik weet ook wel dat die spijt had van die zoen, maar mijn probleem van mijn onzekerheid is juist dat ik dingen in het verleden blijf herdenken waardoor ik dat nooit los kan laten
ik ken mijn vriend en ik weet dat als hij met mij wil samenwonen, wat nog niet echt van toepassing is want hij moet zelfs eerst nog een huis kopen, dat hij dan wel helemaal voor mij kan gaan. anders zou hij dat niet doen.
het soort van aandachtstekort is dat ik zoveel mogelijk bij hem zijn omdat ik om hem geef, maar hij vind 1 dag echt samenzijn goed genoeg en ik niet. dus daarom zou het samenwonen goed zijn omdat ik dan weet dat die naast me slaapt ook al zou die pas 12 uur of 3 uur thuis zijn.
opzich ben ik niet zo moeilijk, maar ik heb het wel nodig dat hij mij laat zien dat die echt bij mij wil zijn. op dat gebied heb ik niks aan woorden omdat ik daarin niet vertrouw. dat heeft niks met hem te maken, maar met mezelf.
Wat betreft de aandacht die je vraagt, is er een vrij groot verschil tussen wat hij wel best vind. Geloof me dat met samenwonen hij dit als benauwend gaat beschouwen en mss nog eerder buiten de deur gaat eten.
In alle redelijkheid wek je bij mij de indruk ook dat je mss iets teveel vraagt wat betreft aandacht. Bij hem zijn, omdat je om hem geeft is natuurlijk ansich niks mis mee, maar ik krijg een beetje een control freak vibe over me heen als ik het zo lees. Alsof je ook afhankelijk bent.
Geen idee hoe oud jullie zijn, maar als jullie fulltime werken dan zie je elkaar alleen thuis na werk en als jullie naar dezelfde vrienden en familie toegaan
Het gekke is dat is dat ik van mezelf helemaal niet onzeker ben, ik vind mezelf een leuk meisje en ook nooit onzeker geweest over mijn uiterlijk. Het ligt ook niet aan mijn vriend, want hij doet gewoon heel normaal tegen andere meisjes en hij is echt heel lief voor mij.
dat is dus precies hetzelfde alleen hebben we meestal wel ruzie erover wat nogal minder isquote:
Hmm jouw probleem is best wel herkenbaar voor mij.. Ik ben ook erg afhankelijk van mijn vriend en ben heel erg onzeker als hij met andere meisjes praat. Ik weet wel dat het aan mij ligt en probeer hem er zo weinig mogelijk mee lastig te vallen, maar soms voel ik me zo onzeker dat ik er helemaal over door ga vragen. Ik probeer het niet meer te doen en hoop dat het vanzelf over gaat.
Het gekke is dat is dat ik van mezelf helemaal niet onzeker ben, ik vind mezelf een leuk meisje en ook nooit onzeker geweest over mijn uiterlijk. Het ligt ook niet aan mijn vriend, want hij doet gewoon heel normaal tegen andere meisjes en hij is echt heel lief voor mij.
opzich ben ik wel onzeker over mezelf doordat ik al sinds me 6de een bril heb en altijd ben gepest enzo. mijn vriend is ook lief voor me en probeert me ook te helpen door extra complimenten te geven. voordat we iets kregen was die ook nogal een flirt en dat maakt mij ook weer bang. hij kan dan miss wel niet geinteresseerd zijn, maar die meisjes wel en dat staat mij niet aan . ik vertrouw hem dus wel.Je ziet toch wel in dat dat de verkeerde reden zou zijn om te gaan samenwonen?quote:
@kwiwi: samenwonen geeft mij gewoon meer een bevestiging omdat je dat niet zomaar doet. tuurlijk besef ik wel dat we dan nog gewoon uit elkaar kunnen gaan, maar voor mijn gevoel meent die het dan meer doordat die dan die stap neemt. ook omdat die moeite heeft zichzelf te geven.
Overigens, onzekerheid is afschuwelijk. Gelukkig zijn er een hoop jongens die lief genoeg zijn om wat geduld op te brengen, maar als je het mij vraagt gaat het maar zelden goed.
Door jouw onzekerheid kan je hem juist kwijt gaan raken, dat is de ironie.
Je geeft aan dat je ervaringen je onzeker gemaakt hebben. Werk aan afsluiting, acceptatie. Wat iemand je aandoet of hoe iemand je behandeld heeft. Je verleden vormt je, ook al waren die ervaring negatief, je kan er iets positiefs uithalen.
En ik zou werken aan je zelfbeeld, pesten kan nare sporen achterlaten. Google eens wat rond, werk aan jezelf. Ga voor mijn part naar de bieb, lees eens wat dingen. Je bent heus niet de enige.
Overigens, ook al was je vriend een flirt, hij is met jou. En er zijn overal andere meisjes, als je je daar druk om moet maken..
Ik zou zeker gaan samenwonen. Dat gaat voor heel veel zekerheid zorgen. Meisjes zullen dan inderdaad geen interesse meer in hem hebben en dan hoeven jullie daar ook geen ruzie meer over te hebben. En hij zal dan ook niet verliefd worden op een ander. Ik zeg, des te sneller des te beter.quote:
[..]
dat is dus precies hetzelfde alleen hebben we meestal wel ruzie erover wat nogal minder is
mijn vorige relatie is daardoor uit gegaan