TRU The truth is in here and out there
Je ziet het niet maar toch is het er... Alles over mysterieuze, onverklaarde, spirituele en occulte zaken.
Reïncarnatie lijkt mij het meest mogelijke als we dood gaan, ik kwam tot deze conclusie omdat wij ook deel van de natuur zijn.
Let me explain:
Als je een bol in de grond stopt, dan komt er in de lente een bloem uit. Wanneer herfst op komst is sterft deze bloem af, net als wij, wij worden ouder, krimpen van lengte, onze huid word aangetast door rimpels, en zijn daardoor langzaam op weg naar de dood.
Wanneer de lente weer in aantocht is, komt er weer een nieuwe bloem uit. Hij is klein, net als een baby, en groeit dus verder totdat hij oud is en weer doodgaat.
Gezien wij een intelligenter en beter ontwikkeld soort zijn, gaat doodgaan bij ons veel langzamer.
Wij zijn dus ook natuur net als die bloem.
Zou het kunnen zijn dat wij net zo doodgaan als een bloem? de bloem weet ook niets meer van zijn vorige leven, net als wij...
Let me explain:
Als je een bol in de grond stopt, dan komt er in de lente een bloem uit. Wanneer herfst op komst is sterft deze bloem af, net als wij, wij worden ouder, krimpen van lengte, onze huid word aangetast door rimpels, en zijn daardoor langzaam op weg naar de dood.
Wanneer de lente weer in aantocht is, komt er weer een nieuwe bloem uit. Hij is klein, net als een baby, en groeit dus verder totdat hij oud is en weer doodgaat.
Gezien wij een intelligenter en beter ontwikkeld soort zijn, gaat doodgaan bij ons veel langzamer.
Wij zijn dus ook natuur net als die bloem.
Zou het kunnen zijn dat wij net zo doodgaan als een bloem? de bloem weet ook niets meer van zijn vorige leven, net als wij...
Hij zij tegen mij dat hij m'n piemel kapot zou maken zodat ik een nieuwe van mijn moeder kon krijgen.
Reïncarnatie, interessant! Ik heb laatst een boek gekocht over reïncarnatie. Wel duur, 60 euro, maar ik dacht: ach, waarom ook niet, je leeft tenslotte maar 1 keer!
Never in the entire history of calming down did anyone ever calm down after being told to calm down.
quote:Op dinsdag 17 april 2012 22:27 schreef Arcee het volgende:
Reïncarnatie, interessant! Ik heb laatst een boek gekocht over reïncarnatie. Wel duur, 60 euro, maar ik dacht: ach, waarom ook niet, je leeft tenslotte maar 1 keer!
Of je moet alles uit ieder leven halen.
The truth was in here.
Je analogie gaat mis omdat weliswaar de bloem doodgaat, maar het organisme niet. De bol blijft leven. Die gaat in winterslaap zogezegd. Net zoals een beer.quote:
Reïncarnatie lijkt mij het meest mogelijke als we dood gaan, ik kwam tot deze conclusie omdat wij ook deel van de natuur zijn.
Let me explain:
Als je een bol in de grond stopt, dan komt er in de lente een bloem uit. Wanneer herfst op komst is sterft deze bloem af, net als wij, wij worden ouder, krimpen van lengte, onze huid word aangetast door rimpels, en zijn daardoor langzaam op weg naar de dood.
Wanneer de lente weer in aantocht is, komt er weer een nieuwe bloem uit. Hij is klein, net als een baby, en groeit dus verder totdat hij oud is en weer doodgaat.
Gezien wij een intelligenter en beter ontwikkeld soort zijn, gaat doodgaan bij ons veel langzamer.
Wij zijn dus ook natuur net als die bloem.
Zou het kunnen zijn dat wij net zo doodgaan als een bloem? de bloem weet ook niets meer van zijn vorige leven, net als wij...
Er klopt wel meer niet aan hoor.quote:
[..]
Je analogie gaat mis omdat weliswaar de bloem doodgaat, maar het organisme niet. De bol blijft leven. Die gaat in winterslaap zogezegd. Net zoals een beer.
Ik vind het wel een mooie analogie. Als we uitgaan van het bestaan van reinarnatie en van het bestaan van een of andere vorm van hiernamaals, dan zouden we best een bloeivorm kunnen zijn. We reincarneren dan niet echt. De zin van het bestaan is dan beperkt tot het produceren van nageslacht, dat dan weer wel.quote:
[..]
Je analogie gaat mis omdat weliswaar de bloem doodgaat, maar het organisme niet. De bol blijft leven. Die gaat in winterslaap zogezegd. Net zoals een beer.
quote:Op dinsdag 17 april 2012 22:20 schreef Furdinand het volgende:
Wtf bomen zijn slimmer en beter ontwikkeld dan wij.
Want..quote:
Op 
Zoals de evolutie theorie.quote:
[..]
Ik vind het wel een mooie analogie. Als we uitgaan van het bestaan van reinarnatie en van het bestaan van een of andere vorm van hiernamaals, dan zouden we best een bloeivorm kunnen zijn. We reincarneren dan niet echt. De zin van het bestaan is dan beperkt tot het produceren van nageslacht, dat dan weer wel.
''Je kunt over alles nadenken, maar het helpt natuurlijk niet''
Ja als je nog leeft lijkt het me zo moeilijk reincarnerenquote:
Reïncarnatie lijkt mij het meest mogelijke als we dood gaan
Op vrijdag 14 mei 2021 @ 23:33 schreef Joopklepzeiker: Zonder twijfel is @vogeltjesdans de grootste smaakmaker en intelligentste persoon van heel KLB.
lees de tekst nog maar eens goed door. Als je het niet ziet, jammer. Ik heb geen zin zoiets toe te lichten.quote:
Het is wel de gedachte zoals die ook in het Boeddhisme leeft (ongeveer).
Alleen is het dan zo, dat we slechts een éénjarig bloemetje zijn. In het Boeddhisme betekent reïncarnatie ook niet automatisch dat je weer terug zal keren als mens. Het kan net zo goed als een bloem zijn, of een vlinder, een muis, een aap, of misschien toch als mens. Afhankelijk van de mate van verleiding tot wedergeboorte die kan worden weerstaan (wie zich door verlangen laat verleiden, zou zomaar in een mindere levensvorm dan de mens kunnen reïncarneren). Want alle verlangen leidt tot leven, alle leven leidt tot lijden, en alle lijden leidt weer tot verlangen etc, etc, etc... kortom, de eindeloze cirkel van het leven (van alles).
De truc is dan om die cirkel te weten doorbreken, om zo vrij van het lijden te kunnen worden. Dat is wat Boeddhistische monniken trachten te doen. Ze proberen vrij te worden van al het verlangen dat tot leven en lijden leidt. Zodat ze uiteindelijk niet wedergeboren zullen worden en terug kunnen keren naar de "bron": Nirvana.
Alleen is het dan zo, dat we slechts een éénjarig bloemetje zijn. In het Boeddhisme betekent reïncarnatie ook niet automatisch dat je weer terug zal keren als mens. Het kan net zo goed als een bloem zijn, of een vlinder, een muis, een aap, of misschien toch als mens. Afhankelijk van de mate van verleiding tot wedergeboorte die kan worden weerstaan (wie zich door verlangen laat verleiden, zou zomaar in een mindere levensvorm dan de mens kunnen reïncarneren). Want alle verlangen leidt tot leven, alle leven leidt tot lijden, en alle lijden leidt weer tot verlangen etc, etc, etc... kortom, de eindeloze cirkel van het leven (van alles).
De truc is dan om die cirkel te weten doorbreken, om zo vrij van het lijden te kunnen worden. Dat is wat Boeddhistische monniken trachten te doen. Ze proberen vrij te worden van al het verlangen dat tot leven en lijden leidt. Zodat ze uiteindelijk niet wedergeboren zullen worden en terug kunnen keren naar de "bron": Nirvana.
Noem me bij mijn ware namen
Zeg niet dat ik morgen zal vertrekken,
want vandaag zelfs kom ik voortdurend aan.
Kijk goed: ik arriveer elke seconde
als een knop aan een lentetak,
als een jong vogeltje met tere vleugels,
dat leert zingen in zijn nieuwe nest,
als een rups in het hart van een bloem,
als een juweel verborgen in een steen.
Ik blijf komen om te lachen en te huilen,
te vrezen en te hopen.
Het kloppen van mijn hart is de geboorte
en de dood van al wat leeft.
Ik ben het eendagvliegje dat zich vlak boven de rivier ontpopt
en ik ben de vogel die, als de lente komt,
bijtijds arriveert om het vliegje op te eten.
Ik ben de kikker die vrolijk rondzwemt in het heldere water van de vijver
en ik ben de ringslang die onhoorbaar nadert en zich met de kikker voedt.
Ik ben het kind in Oeganda, vel over been,
mijn benen zo dun als bamboestokjes
en ik ben de wapenhandelaar
die dodelijke wapens aan Oeganda verkoopt.
Ik ben het twaalfjarig meisje,
vluchteling op een klein bootje,
dat overboord springt,
na verkracht te zijn door een zeerover.
En ik ben de zeerover, mijn hart nog niet in staat tot liefde en begrip.
Ik ben een lid van het Politbureau,
met onbeperkte macht in mijn handen.
En ik ben de man die, langzaam stervend in een heropvoedingskamp,
zijn "bloedschuld" aan zijn volk moet betalen.
Mijn vreugde is als de lente, zo warm
dat zij bloemen doet bloeien langs alle paden van het leven.
Mijn pijn is als een rivier van tranen, zo vol
dat zij vier oceanen vult.
Alsjeblieft, noem me bij mijn ware namen
zodat ik al mijn huilen en lachen tegelijk kan horen,
zodat ik kan zien dat mijn vreugde en pijn één zijn.
Alsjeblieft, noem me bij mijn ware namen,
zodat ik kan ontwaken
en de deur van mijn hart open kan blijven,
de deur van mededogen.
Thich Nhat Hanh
Zeg niet dat ik morgen zal vertrekken,
want vandaag zelfs kom ik voortdurend aan.
Kijk goed: ik arriveer elke seconde
als een knop aan een lentetak,
als een jong vogeltje met tere vleugels,
dat leert zingen in zijn nieuwe nest,
als een rups in het hart van een bloem,
als een juweel verborgen in een steen.
Ik blijf komen om te lachen en te huilen,
te vrezen en te hopen.
Het kloppen van mijn hart is de geboorte
en de dood van al wat leeft.
Ik ben het eendagvliegje dat zich vlak boven de rivier ontpopt
en ik ben de vogel die, als de lente komt,
bijtijds arriveert om het vliegje op te eten.
Ik ben de kikker die vrolijk rondzwemt in het heldere water van de vijver
en ik ben de ringslang die onhoorbaar nadert en zich met de kikker voedt.
Ik ben het kind in Oeganda, vel over been,
mijn benen zo dun als bamboestokjes
en ik ben de wapenhandelaar
die dodelijke wapens aan Oeganda verkoopt.
Ik ben het twaalfjarig meisje,
vluchteling op een klein bootje,
dat overboord springt,
na verkracht te zijn door een zeerover.
En ik ben de zeerover, mijn hart nog niet in staat tot liefde en begrip.
Ik ben een lid van het Politbureau,
met onbeperkte macht in mijn handen.
En ik ben de man die, langzaam stervend in een heropvoedingskamp,
zijn "bloedschuld" aan zijn volk moet betalen.
Mijn vreugde is als de lente, zo warm
dat zij bloemen doet bloeien langs alle paden van het leven.
Mijn pijn is als een rivier van tranen, zo vol
dat zij vier oceanen vult.
Alsjeblieft, noem me bij mijn ware namen
zodat ik al mijn huilen en lachen tegelijk kan horen,
zodat ik kan zien dat mijn vreugde en pijn één zijn.
Alsjeblieft, noem me bij mijn ware namen,
zodat ik kan ontwaken
en de deur van mijn hart open kan blijven,
de deur van mededogen.
Thich Nhat Hanh
Dus eigenlijk kwam je alleen even 'onzin' roepen?
Nou ja, dat weten we dan ook weer.
Nou ja, dat weten we dan ook weer.
quote:
[..]
lees de tekst nog maar eens goed door. Als je het niet ziet, jammer. Ik heb geen zin zoiets toe te lichten.
En wat vind de reincarnatiepolkie daarvan?
En moet je alle vakjes aankruisen op je reincarnatie formulier?
En moet je alle vakjes aankruisen op je reincarnatie formulier?
Aai nooit een brandende hond.
20 Jaar geleden, stelde ik eens een moeilijke levens- (en gewetens-) vraag waarmee ik worstelde in het Boeddhisme aan een Boeddhistische monnik. Het had te maken met wedergeboorte.quote:
Op Dit gedicht van Thich Nhat Hanh, was het antwoord dat ik ontving op mijn vraag. Ik voelde me nogal afgepoeierd met die woorden (toen, vond ik ze zelfs een beetje kwetsend). Ik uitte mijn gevoelens daarop dan ook. Waarop de bewuste monnik met me deelde dat hij ooit voor het zelfde dilemma had gestaan mbt precies deze tekst. En toch, op dat moment, was diezelfde tekst het enige juiste antwoord dat hij mij kon geven.
Dat was 20 jaar geleden. En hij heeft gelijk, het blijkt nu ook mijn enige juiste antwoord te zijn geworden.
Het zegt volgens mij ook alles.quote:
Dat was 20 jaar geleden. En hij heeft gelijk, het blijkt nu ook mijn enige juiste antwoord te zijn geworden.
Mooie ervaringen heb je opgedaan volgens mij.
The truth was in here.
Ja, maar terugkomen als eventuele kloon of baggeraar is niet toegestaan.quote:
En wat vind de reincarnatiepolkie daarvan?
En moet je alle vakjes aankruisen op je reincarnatie formulier?
Op vrijdag 14 mei 2021 @ 23:33 schreef Joopklepzeiker: Zonder twijfel is @vogeltjesdans de grootste smaakmaker en intelligentste persoon van heel KLB.
Dit gedicht past ook wel goed op dit draadje:quote:
Het is wel de gedachte zoals die ook in het Boeddhisme leeft (ongeveer).
Alleen is het dan zo, dat we slechts een éénjarig bloemetje zijn. In het Boeddhisme betekent reïncarnatie ook niet automatisch dat je weer terug zal keren als mens. Het kan net zo goed als een bloem zijn, of een vlinder, een muis, een aap, of misschien toch als mens. Afhankelijk van de mate van verleiding tot wedergeboorte die kan worden weerstaan (wie zich door verlangen laat verleiden, zou zomaar in een mindere levensvorm dan de mens kunnen reïncarneren). Want alle verlangen leidt tot leven, alle leven leidt tot lijden, en alle lijden leidt weer tot verlangen etc, etc, etc... kortom, de eindeloze cirkel van het leven (van alles).
De truc is dan om die cirkel te weten doorbreken, om zo vrij van het lijden te kunnen worden. Dat is wat Boeddhistische monniken trachten te doen. Ze proberen vrij te worden van al het verlangen dat tot leven en lijden leidt. Zodat ze uiteindelijk niet wedergeboren zullen worden en terug kunnen keren naar de "bron": Nirvana.
Mijn moeder is mijn naam vergeten.
Mijn kind weet nog niet hoe ik heet.
Hoe moet ik mij geborgen weten?
Noem mij, bevestig mijn bestaan,
Laat mijn naam zijn als een keten.
Noem mij, noem mij, spreek mij aan,
o, noem mij bij mijn diepste naam.
Voor wie ik liefheb, wil ik heten.
Neeltje Maria Min
quote:
[..]
Dit gedicht past ook wel goed op dit draadje:
Mijn moeder is mijn naam vergeten.
Mijn kind weet nog niet hoe ik heet.
Hoe moet ik mij geborgen weten?
Noem mij, bevestig mijn bestaan,
Laat mijn naam zijn als een keten.
Noem mij, noem mij, spreek mij aan,
o, noem mij bij mijn diepste naam.
Voor wie ik liefheb, wil ik heten.
Neeltje Maria Min
The truth was in here.
Dit bericht is niet perse aan jou gericht, maar meer in het algemeen. Ik wil het volgende feit stipuleren.quote:
Het is wel de gedachte zoals die ook in het Boeddhisme leeft (ongeveer).
Alleen is het dan zo, dat we slechts een éénjarig bloemetje zijn. In het Boeddhisme betekent reïncarnatie ook niet automatisch dat je weer terug zal keren als mens. Het kan net zo goed als een bloem zijn, of een vlinder, een muis, een aap, of misschien toch als mens. Afhankelijk van de mate van verleiding tot wedergeboorte die kan worden weerstaan (wie zich door verlangen laat verleiden, zou zomaar in een mindere levensvorm dan de mens kunnen reïncarneren). Want alle verlangen leidt tot leven, alle leven leidt tot lijden, en alle lijden leidt weer tot verlangen etc, etc, etc... kortom, de eindeloze cirkel van het leven (van alles).
De truc is dan om die cirkel te weten doorbreken, om zo vrij van het lijden te kunnen worden. Dat is wat Boeddhistische monniken trachten te doen. Ze proberen vrij te worden van al het verlangen dat tot leven en lijden leidt. Zodat ze uiteindelijk niet wedergeboren zullen worden en terug kunnen keren naar de "bron": Nirvana.
Het boeddhisme kent géén ziel, hoger zelf, of iets dergelijks. Men spreekt over anatman (er is geen hoger zelf). Dit i.t.t. het hindoeïsme (en dan met name advaita vedanta) dat spreekt over een hoger zelf dat reïncarneert. Dit is een groot verschil, metafysisch gezien.
Je merkt terecht op dat men reïncarneert dankzij zijn/haar levensdorst. Wat reïncarneert er dan? Het eerdergenoemde verlangen plus het (bij gebrek aan een betere term) complex aan karma's.
Best een gekke gedachte. Dat zou betekenen dat wij illusies zijn die nadenken over de inherente illusie dat ons bestaan is. Daar moet je niet te veel over na willen denken.
Volgends de TS dus niet.......quote:
Reïncarnatie, interessant! Ik heb laatst een boek gekocht over reïncarnatie. Wel duur, 60 euro, maar ik dacht: ach, waarom ook niet, je leeft tenslotte maar 1 keer!
allesbeterweter
Dus we zijn ons verleden, volgens het boedisme?quote:Op zaterdag 21 april 2012 11:17 schreef Biekuh het volgende:
[..]
Dit bericht is niet perse aan jou gericht, maar meer in het algemeen. Ik wil het volgende feit stipuleren.
Het boeddhisme kent géén ziel, hoger zelf, of iets dergelijks. Men spreekt over anatman (er is geen hoger zelf). Dit i.t.t. het hindoeïsme (en dan met name advaita vedanta) dat spreekt over een hoger zelf dat reïncarneert. Dit is een groot verschil, metafysisch gezien.
Je merkt terecht op dat men reïncarneert dankzij zijn/haar levensdorst. Wat reïncarneert er dan? Het eerdergenoemde verlangen plus het (bij gebrek aan een betere term) complex aan karma's.
Best een gekke gedachte. Dat zou betekenen dat wij illusies zijn die nadenken over de inherente illusie dat ons bestaan is. Daar moet je niet te veel over na willen denken.
Maar hoe zijn we dan begonnen?
|
|
