Van die wagelijke types, die zelf op hun 25e op zaterdagavond de bank niet meer afkomen met hun vriend/vriendin, "ik moet even overleggen of we dan kunnen, je bent er een beetje laat mee" als antwoord geven als je vraagt aan een van de 2 of ze ff een biertje mee gaan doen vanavond en alleen nog maar kring-verjaardagen geven waar alle stelletjes netjes om 11 uur naar huis gaan

Oftewel: mensen die veranderen in een tweekoppig monster zonder eigen identiteit, begin/halverwege hun twintiger jaren.
Wanneer je ze ermee confronteert, krijg je altijd het antwoord: "ja, maar die tijd heb ik wel gehad, ik ben volwassen geworden".
Nee.

Inkakken en je bank niet meer afkomen is dus NIET hetzelfde als volwassen worden.
Natuurlijk loop je op je 26e niet 2 a 3 dagen in week meer ladderzat rond in de kroeg met je vrienden en ga je niet meer met z'n allen naar zuipoorden op vakantie, maar dat wil niet zeggen dat je achter de geraniums moet gaan zitten.
Bijna elk gezond mens begint rond z'n 25e-30e wel een keer een serieuze relatie en gaat samen wonen, dat is normaal. Maar dat gelul over 'volwassen worden' en helemaal inkakken om een burgerlulletje of trutje te worden; wat een onzin.

Alsof je leven voorbij is ofzo.