Ik wist dat het zou gebeuren, maar ik hoopte op meer begrip: Mijn vriend (21) is ruim 10 jaar jonger dan ik (31), en mijn familie vindt dat dit nooit iets kan worden: ik moet mijn verstand gebruiken etc. etc.
Ik begrijp het op zich wel, maar vind het nog het ergste voor mijn vriend, die mij blijkbaar als de ideale vriendin ziet. We zijn ook gewoon goede maatjes (daar is het mee begonnen eigenlijk), en ik wil hem niet kwetsen, en wil hem ook niet kwijt.
Weet even niet wat te doen; op zich zou ik op mijn leeftijd mijn eigen zaken moeten regelen zonder dat mijn familie (m.n. moeder en broer) zich daarmee bemoeien. En het is gewoon beschamend om het als dertiger uit te 'moeten' maken met iemand. Maar in al die stress heb ik ook geen zin, ook niet wat betreft de stress die dat in de relatie met zich mee zal brengen. Dat wil ik mijn vriend ook niet aandoen eigenlijk.
Moeilijk, moeilijk....ik moest het even kwijt, maar hoop natuurlijk ook op (serieuze) reacties.
Niet wat je familie wil.
quote:Op woensdag 21 maart 2012 13:19 schreef Id_do_her het volgende:
Jij hebt er een relatie mee, niet je familie.
!quote:
Het belangrijkste is wat jij wilt.
Niet wat je familie wil.
Dat gaat jouw ouders toch helemaal niets aan?
Hoezo is dit geen lang leven beschoren?quote:
Je moet doen wat je zelf wilt en geen rekening houden met je familie alhoewel ze wel gelijk hebben. Dit is leuk voor een poos maar een lang leven is het niet gegegeven. Dit zou verder niks uit moeten maken want daar kom je vanzelf achter.
Ik sluit me bij dit uitroepteken aan.quote:
Dat moet je ook helemaal niet. Gewoon even heel duidelijk zijn tegen je familie nu: het is jouw vriend, jouw keuze en elk probleem dat zij ermee hebben is hun probleem. Geef hen vooral niet de illusie dat ze er ook maar iets over te zeggen hebben.quote:Op woensdag 21 maart 2012 13:18 schreef BearerOfLight het volgende:
En het is gewoon beschamend om het als dertiger uit te 'moeten' maken met iemand.
Kwestie van logisch denken. Iemand van 21 is nog behoorlijk jong en ziet het leven heel anders dan als ie een jaartje of 30/35 is en om dan met iemand te zitten die tegen de menopauze aanzit e.d totaal andere interesses op die leefttijd/ levensinstelling etc. Het zal leuk zijn voor een paar jaar hooguit.quote:
[..]
Hoezo is dit geen lang leven beschoren?
Knap dat jij dat zo even op afstand kunt bepalen voor twee mensen die je nooit ontmoet hebtquote:
[..]
Kwestie van logisch denken. Iemand van 21 is nog behoorlijk jong en ziet het leven heel anders dan als ie een jaartje of 30/35 is en om dan met iemand te zitten die tegen de menopauze aanzit e.d totaal andere interesses op die leefttijd/ levensinstelling etc. Het zal leuk zijn voor een paar jaar hooguit.
Lul toch niet zo dom...quote:
[..]
Kwestie van logisch denken. Iemand van 21 is nog behoorlijk jong en ziet het leven heel anders dan als ie een jaartje of 30/35 is en om dan met iemand te zitten die tegen de menopauze aanzit e.d totaal andere interesses op die leefttijd/ levensinstelling etc. Het zal leuk zijn voor een paar jaar hooguit.
Mijn vrouw is ook 12 jaar ouder dan dat ik ben, lekker boeien.
Mwa, het kan altijd een issue worden; maar dat hoeft niet. Ze kennen elkaar al een tijd; ze zijn zich bewust van het leeftijdsverschil, ik denk dat het prima kan blijven werken, zolang je maar op 1 lijn blijft wat betreft je verwachtingen.quote:
[..]
Kwestie van logisch denken. Iemand van 21 is nog behoorlijk jong en ziet het leven heel anders dan als ie een jaartje of 30/35 is en om dan met iemand te zitten die tegen de menopauze aanzit e.d totaal andere interesses op die leefttijd/ levensinstelling etc. Het zal leuk zijn voor een paar jaar hooguit.
Ik vond hem zelf ook te jong eerst, maar het voelt goed en we voelen ons gewoon relaxed bij elkaar. Ik wil geen kinderen en hij ook niet (tenminste dat zegt hij nu), en ik wil gewoon mijn eigen leven houden. Dus geen huisje boompje beestje op korte termijn. Maarja....over 10 jaar ben ik een veertiger en is hij een jonge dertiger die ook gewoon vrouwen van in de twintig kan krijgen. Zo realistisch ben ik wel.
Maar anderzijds: dat kan me ook gebeuren met een man van veertig die op (veel) jongere vrouwen valt...
Pffff wist ik het maar; op zich wil ik wel 'verstandig' zijn en gewoon verder gaan als goede vrienden, maar daar kwets ik hém nu heel erg mee en dat wil ik ook niet.Geef gewoon heel veel om hem, maar van een relaxte relatie en 'genieten' is weinig sprake meer als je weet dat je familie (met wie ik én een goede band heb én die in de buurt woont) er zware problemen mee heeft en je geliefde in feite dus niet accepteert. Ook kl*te voor hém!
Ja he, let maar op over het algemeen gaat dat gewoon zo. Het is voor die jochies leuk voor even. Niet als het andersom is, een man met een jongere chick heeft meer kans van slagen.quote:Op woensdag 21 maart 2012 13:31 schreef fluitbekzeenaald2.0 het volgende:
[..]
Knap dat jij dat zo even op afstand kunt bepalen voor twee mensen die je nooit ontmoet hebt
Vooral niet je eigen keuzes maken, maar alles laten afhangen van wat je moeder en broer ervan vinden.
Ik snap nooit zo goed hoe je nou gewoon goede vrienden kunt worden met iemand die je eigenlijk wel heel leuk vind. Bij zo'n reactie krijg ik altijd het gevoel dat je hem helemaal niet leuk vind; en dat je de relatie gewoon aan houdt om hem niet te kwetsen, maar straks gewoon de mening van je familie gaat gebruiken om het alsnog uit te maken.quote:
Dank jullie voor de reacties; ik kan me dus precies in alles vinden (zit zelf ook eerlijk gezegd 'in dubio').
Ik vond hem zelf ook te jong eerst, maar het voelt goed en we voelen ons gewoon relaxed bij elkaar. Ik wil geen kinderen en hij ook niet (tenminste dat zegt hij nu), en ik wil gewoon mijn eigen leven houden. Dus geen huisje boompje beestje op korte termijn. Maarja....over 10 jaar ben ik een veertiger en is hij een jonge dertiger die ook gewoon vrouwen van in de twintig kan krijgen. Zo realistisch ben ik wel.
Maar anderzijds: dat kan me ook gebeuren met een man van veertig die op (veel) jongere vrouwen valt...
Pffff wist ik het maar; op zich wil ik wel 'verstandig' zijn en gewoon verder gaan als goede vrienden, maar daar kwets ik hém nu heel erg mee en dat wil ik ook niet.Geef gewoon heel veel om hem, maar van een relaxte relatie en 'genieten' is weinig sprake meer als je weet dat je familie (met wie ik én een goede band heb én die in de buurt woont) er zware problemen mee heeft en je geliefde in feite dus niet accepteert. Ook kl*te voor hém!
In hoeverre heb je een goede band met je familie als ze jouw relationele keuzes niet accepteren?quote:
Dank jullie voor de reacties; ik kan me dus precies in alles vinden (zit zelf ook eerlijk gezegd 'in dubio').
Ik vond hem zelf ook te jong eerst, maar het voelt goed en we voelen ons gewoon relaxed bij elkaar. Ik wil geen kinderen en hij ook niet (tenminste dat zegt hij nu), en ik wil gewoon mijn eigen leven houden. Dus geen huisje boompje beestje op korte termijn. Maarja....over 10 jaar ben ik een veertiger en is hij een jonge dertiger die ook gewoon vrouwen van in de twintig kan krijgen. Zo realistisch ben ik wel.
Maar anderzijds: dat kan me ook gebeuren met een man van veertig die op (veel) jongere vrouwen valt...
Pffff wist ik het maar; op zich wil ik wel 'verstandig' zijn en gewoon verder gaan als goede vrienden, maar daar kwets ik hém nu heel erg mee en dat wil ik ook niet.Geef gewoon heel veel om hem, maar van een relaxte relatie en 'genieten' is weinig sprake meer als je weet dat je familie (met wie ik én een goede band heb én die in de buurt woont) er zware problemen mee heeft en je geliefde in feite dus niet accepteert. Ook kl*te voor hém!
Mijn familie kon het dak al op toen ik 13 was maar da's een ander verhaal
Die proberen je immers alleen maar te beschermen en te behoeden voor eventuele verkeerde beslissingen waar je de gevolgen misschien de rest van je leven met je mee moet dragen.10 jaar verschil hoeft inprincipe geen probleem te zijn (alhoewel 21 jaar voor een man best jong is
), maar het kan wel extra moeilijkheden met zich meebrengen en als je verliefd bent zie je dingen vaak niet of té rooskleurig. Dan kan advies van vertrouwlijke personen die je goed kennen, soms toch erg nuttig zijn. Zij staan er immers niet midden in en hebben vaak een andere kijk op de situatie.Je bent helemaal niet verliefd dus, nooit geweest ook op die jongen zeker ?quote:
Pffff wist ik het maar; op zich wil ik wel 'verstandig' zijn en gewoon verder gaan als goede vrienden, maar daar kwets ik hém nu heel erg mee en dat wil ik ook niet.Geef gewoon heel veel om hem, maar van een relaxte relatie en 'genieten' is weinig sprake meer als je weet dat je familie (met wie ik én een goede band heb én die in de buurt woont) er zware problemen mee heeft en je geliefde in feite dus niet accepteert. Ook kl*te voor hém!
Je klinkt in ieder geval niet heel erg verliefd vind ik...
Ja, maar het is puur kansberekening wat ze doen. Wat hun zien is heel simpel; ze zien allerlei issues die er misschien helemaal niet zijn en die er ook helemaal niet hoeven te komen. En het zal best zo zijn dat die er statistisch gezien wel vaak gaan komen en dat het spaak zou lopen; maar waarom moet je iets van te voren al kapot gaan maken? Waarom mag zij het niet zelf ervaren...quote:
Tuurlijk is het jouw leven en natuurlijk mag jij zelf bepalen met wie je een relatie aangaat, maar in dit geval vind ik ook dat je op z'n minst de argumenten van je familie moet uithoren, ervan uitgaande dat zij natuurlijk het beste voor je hebben
10 jaar verschil hoeft inprincipe geen probleem te zijn (alhoewel 21 jaar voor een man best jong is
Maar de wederzijdse gevoelens zíjn er, ben echt dol op die jongen en hij op mij. En om dat zomaar weg te gooien omdat mijn familie 'zekerheid' wil voor me is ook onzin. Net zoals het onzin is om te denken dat je gevoelens zomaar even aan de kant kunt zetten 'omdat het in de toekomst weleens mis kan gaan en je gekwetst kunt worden'. Duhh...dat kan altijd, dat is het leven. Ik ben niet bang (meer) om gekwetst te worden, maar vind het wel rot dat mijn vriend nu wél gekwetst wordt, wat de uitkomst ook moge zijn: mijn familie wijst hem al af zonder hem ooit gezien en gesproken te hebben.
Verder is hij dus inderdaad verstandig voor zijn leeftijd, en ben ik ondanks hoge opleiding nog levendig en 'speels'. Zie er ook veel jonger uit (word meestal rond de 24 geschat), dus dat is het ook niet....
Tja...wellicht moet ik gewoon de 'guts' hebben om mijn eigen beslissingen te nemen. Ben zeer zeker de domste en naïefste niet, maar toch is andermans mening (en goedkeuring) erg (te?) belangrijk voor me.
maar nogmaals bedankt voor jullie serieuze en eerlijke reacties. Daar heb ik heel veel aan!
Je klinkt als een 21 jarigequote:
[..]
Ja, maar het is puur kansberekening wat ze doen. Wat hun zien is heel simpel; ze zien allerlei issues die er misschien helemaal niet zijn en die er ook helemaal niet hoeven te komen. En het zal best zo zijn dat die er statistisch gezien wel vaak gaan komen en dat het spaak zou lopen; maar waarom moet je iets van te voren al kapot gaan maken? Waarom mag zij het niet zelf ervaren...
(en je moet beter leren lezen)Jij klinkt als een 10 jarige die geen argumenten aandraagt maar iemand af begint te kraken wanneer iemand anders denkt.quote:
quote:
Tja...wellicht moet ik gewoon de 'guts' hebben om mijn eigen beslissingen te nemen.
!!!Leuk, maar dan nog zijn er uitzonderingen. Ik vind het nogal onbeleefd om met statistieken in de hand een relatie tussen onbekenden af te schrijven, zonder te weten of de algemene regel ook voor hen opgaat.quote:
[..]
Ja he, let maar op over het algemeen gaat dat gewoon zo. Het is voor die jochies leuk voor even. Niet als het andersom is, een man met een jongere chick heeft meer kans van slagen.
quote:Op woensdag 21 maart 2012 13:26 schreef SonicVolcano het volgende:
[..]
Ik sluit me bij dit uitroepteken aan.
Dat je iemand anders z'n/haar mening belangrijk is is gezond, maar je leven daardoor laten leiden niet.quote:
Ik ben wél verliefd op hem, maar op deze manier is het wel erg stressvol, ook voor hem. En ja, dat wil ik zo'n jonge jongen ook niet aandoen. Dat heeft met volwassenheid te maken. Ik begrijp de argumenten van mijn familie, en een aantal van de Fok!kers wel, dat het leeftijdsverschil idd een probleem kán worden. daar ben ik realistisch genoeg voor.
Maar de wederzijdse gevoelens zíjn er, ben echt dol op die jongen en hij op mij. En om dat zomaar weg te gooien omdat mijn familie 'zekerheid' wil voor me is ook onzin. Net zoals het onzin is om te denken dat je gevoelens zomaar even aan de kant kunt zetten 'omdat het in de toekomst weleens mis kan gaan en je gekwetst kunt worden'. Duhh...dat kan altijd, dat is het leven. Ik ben niet bang (meer) om gekwetst te worden, maar vind het wel rot dat mijn vriend nu wél gekwetst wordt, wat de uitkomst ook moge zijn: mijn familie wijst hem al af zonder hem ooit gezien en gesproken te hebben.
Verder is hij dus inderdaad verstandig voor zijn leeftijd, en ben ik ondanks hoge opleiding nog levendig en 'speels'. Zie er ook veel jonger uit (word meestal rond de 24 geschat), dus dat is het ook niet....
Tja...wellicht moet ik gewoon de 'guts' hebben om mijn eigen beslissingen te nemen. Ben zeer zeker de domste en naïefste niet, maar toch is andermans mening (en goedkeuring) erg (te?) belangrijk voor me.
maar nogmaals bedankt voor jullie serieuze en eerlijke reacties. Daar heb ik heel veel aan!
Doe wat je hart je ingeeft en ga er dan voor, welke kant dat ook is.
Op welke manier hebben ze eigenlijk gereageerd hierop? Kan het ook zijn dat jij het als een groter issue interpreteerd dan dat het voor hun eigenlijk is?quote:
Maar de wederzijdse gevoelens zíjn er, ben echt dol op die jongen en hij op mij. En om dat zomaar weg te gooien omdat mijn familie 'zekerheid' wil voor me is ook onzin. Net zoals het onzin is om te denken dat je gevoelens zomaar even aan de kant kunt zetten 'omdat het in de toekomst weleens mis kan gaan en je gekwetst kunt worden'. Duhh...dat kan altijd, dat is het leven. Ik ben niet bang (meer) om gekwetst te worden, maar vind het wel rot dat mijn vriend nu wél gekwetst wordt, wat de uitkomst ook moge zijn: mijn familie wijst hem al af zonder hem ooit gezien en gesproken te hebben.
Het moraal van mijn verhaal is dat je een bewuste keuze moet maken. Je moet zeker als een blok achter je keuze gaan staan anders kan je geen statement maken naar degene die het er niet mee eens zijn.
In jouw geval zou ik me eens goed achter mijn orgen krabben of je keuze wel de juiste is. Het leeftijdverschil hoeft geen invloed te hebben op je relatie, maar dit klopt alleen na een bepaalde leeftijd. Is je vriendje 25 en jij 35 dan kan je ervoor gaan. Maar met 21 jaar ben je nog erg onontwikkeld en kom je net uit de pubertijd zetten. Leuk, maar verwacht dan nog geen echte stabiliteit van zo`n jong persoon.
PS Ik klink als een oude lul zo.
Persoonlijke ervaringen zijn niet relevant als het gaat als maatstaf voor hun relatie.quote:
In jouw geval zou ik me eens goed achter mijn orgen krabben of je keuze wel de juiste is. Het leeftijdverschil hoeft geen invloed te hebben op je relatie, maar dit klopt alleen na een bepaalde leeftijd. Is je vriendje 25 en jij 35 dan kan je ervoor gaan. Maar met 21 jaar ben je nog erg onontwikkeld en kom je net uit de pubertijd zetten. Leuk, maar verwacht dan nog geen echte stabiliteit van zo`n jong persoon.
PS Ik klink als een oude lul zo.
Als je een relatie vroegtijdig beëindigt met de gedachte, dat het ooit wel eens spaak kan lopen, dan kan je wel helemaal stoppen. Ga er maar van uit dat elke relatie zijn up en downs kent, en dat je sommige downs niet te boven zal komen. Als je die jongen leuk vindt, ga er gewoon voor, ongeacht wat je familie er van vindt. Je bent oud en misschien wel wijs genoeg om dat zelf te beslissen. En als het mis loopt? Dan ben je weer wat wijzer geworden
Dit enerzijds, maar anderzijds zijn toch ook niet alle 21-jarigen hetzelfde? Zeggen dat je van iemand van 25 meer stabiliteit kunt verwachten dan van iemand van 21 is een loze uitspraak wanneer je die jongen niet kent.quote:
[..]
Persoonlijke ervaringen zijn niet relevant als het gaat als maatstaf voor hun relatie.
Ik heb geen ervaring met een partnet die een stuk jonger of ouder is dan ik ben, maar ik heb wel de persoonlijke ervaring dat mijn familie haaks op mijn keuze staat. dat is wel de toekomst voor de TS. Vandaar ook mijn bijdrage.quote:
[..]
Persoonlijke ervaringen zijn niet relevant als het gaat als maatstaf voor hun relatie.
Wat is hetgeen waar je familie tegenop ziet in je relatie. Is het alleen de leeftijd of speelt er nog meer mee. Je zegt zelf dat ze hem nog niet ontmoet hebben, heb je misschien wel eens dingen verteld waardoor ze er zo over denken?
Probeer anders eens met zowel je vriend als je familie af te spreken dat ze elkaar eerst eens ontmoeten en leren kennen en daarna pas oordelen of jullie wel of niet bij elkaar zouden passen (al ligt de beslissing zelf natuurlijk helemaal bij jullie zelf).
Als het voor jullie zelf verder gewoon goedzit dan zou ik zeggen ga er gewoon voor. Hoe een relatie loopt kan je nooit van te voren zeggen. Met iemand van je eigen leeftijd kan het ook binnen een paar maanden over zijn.
Mijn tip is dus bekijk de relatie eens zonder het oordeel van je familie erbij te betrekken (en de spanningen die je daardoor krijg). Zit het dan goed voor jullie gevoel, nogmaals gewoon ervoor gaan.
Dat het goed kan gaan, spreek ik uit eigen ervaring. Mijn vriend is ook 8 jaar jonger en dat verschil speelt geen enkel spel in onze relatie. We zijn al ruim 3,5 jaar bij elkaar en onze omgeving heeft er ook nooit moeilijk over gedaan.
De leeftijd speelt in mijn ogen geen rol voor het wel of niet slagen van een relatie.
Je weet niet wat de toekomst is voor TS en haar keuze als ze bij haar vriend blijft.quote:
[..]
Ik heb geen ervaring met een partnet die een stuk jonger of ouder is dan ik ben, maar ik heb wel de persoonlijke ervaring dat mijn familie haaks op mijn keuze staat. dat is wel de toekomst voor de TS. Vandaar ook mijn bijdrage.
Misschien was dit wel gewoon een schok voor de familie en moeten ze even wennen aan het idee en is alles over een half jaar ofzo koek en ei.
kwestie van muil dichthouden dus...?quote:
[..]
Persoonlijke ervaringen zijn niet relevant als het gaat als maatstaf voor hun relatie.
elke ervaring is nuttig en relevant
Dit is ook complete bullshit zonder dat je TS en haar vriend persoonlijk kent.quote:
Je moet doen wat je zelf wilt en geen rekening houden met je familie alhoewel ze wel gelijk hebben. Dit is leuk voor een poos maar een lang leven is het niet gegegeven. Dit zou verder niks uit moeten maken want daar kom je vanzelf achter.
Gewoon lekker doen, van elkaar genieten en vooral dingen met elkaar bespreekbaar houden.
Nee hoor, geen muil dichthouden maar ook niet overbrengen als een feit wat gaat gebeuren als TS dit pad blijft bewandelen.quote:Op woensdag 21 maart 2012 14:07 schreef Re het volgende:
[..]
kwestie van muil dichthouden dus...?
elke ervaring is nuttig en relevant
Daarnaast is geen enkele 21 jarige hetzelfde.
Ja, het is echt een gelijkwaardige relatiequote:
Ik ben wél verliefd op hem, maar op deze manier is het wel erg stressvol, ook voor hem. En ja, dat wil ik zo'n jonge jongen ook niet aandoen. Dat heeft met volwassenheid te maken.
NOT"zo'n jonge jongen", ja ach het is zo'n knulletje met zo'n echte volwassen dame als jij
Doctor Philquote:
[..]
Jij klinkt als een 10 jarige die geen argumenten aandraagt maar iemand af begint te kraken wanneer iemand anders denkt.
Nogmaals je moet beter leren lezen, je beredenatie raakt kant nog wal. Het zijn allemaal hypotheses die je ook net zo makkelijk andersom kan beredeneren. "Misschien helemaal niet zijn", kan net zo goed "helemaal wel zijn", "iets van te voren kapot maken" kan net zo zijn dat zij haar juist proberen redden (the cup is half empty, the cup is half full)
Verder heb ik ook nooit beweerd dat ze het zelf niet mag ervaren, ik zeg alleen dat het geen kwaad kan om ook eens de kant van vertrouwelijke mensen die het beste voor je hebben te luisteren, that's all.
Ik denk eerder de hosselkunsten van TS dr vriendquote:Op woensdag 21 maart 2012 14:16 schreef Bosbeetle het volgende:
Ik mis een beetje de complimentjes naar TS hosselkunsten in dit topic
quote:
Ik ben wél verliefd op hem, maar op deze manier is het wel erg stressvol, ook voor hem.
Als je wél verliefd bent op hem, laat je je niet beinvloeden door de mening van wie dan ook. Dan ga je er voor. Jij doet dat overduidelijk niet.quote:Tja...wellicht moet ik gewoon de 'guts' hebben om mijn eigen beslissingen te nemen. Ben zeer zeker de domste en naïefste niet, maar toch is andermans mening (en goedkeuring) erg (te?) belangrijk voor me.
dat ookquote:Op woensdag 21 maart 2012 14:18 schreef Godshand het volgende:
[..]
Ik denk eerder de hosselkunsten van TS dr vriend
ik ben anders bijna 40 en tegen de menopauze aan (of er al in), mijn vent is nu 32. we hebben 3 kinderen samen en gaan gewoon nog altijd lekker door hoorquote:
[..]
Kwestie van logisch denken. Iemand van 21 is nog behoorlijk jong en ziet het leven heel anders dan als ie een jaartje of 30/35 is en om dan met iemand te zitten die tegen de menopauze aanzit e.d totaal andere interesses op die leefttijd/ levensinstelling etc. Het zal leuk zijn voor een paar jaar hooguit.
Wacht maar tot hij 40 wordtquote:
[..]
ik ben anders bijna 40 en tegen de menopauze aan (of er al in), mijn vent is nu 32. we hebben 3 kinderen samen en gaan gewoon nog altijd lekker door hoor
quote:
Maar ik zit blijkbaar écht bij mijn familie 'in de zak', ja.
reactie van moeder was letterlijk hysterisch, alsof ik haar had gezegd dat ik ongewenst zwanger was. Ik heb wel wat problematische ex-en gehad (van mijn eigen leeftijd), dus ik begrijp wel dat ze 'bang' zijn. Maar hoeveel mensen hebben er níet in hun leven een problematische relatie gehad? Zelfs mijn 21-jarige vriend kan erover meepraten. En nee, ik zie hem niet als een 'jochie', het is meer familie en een aantal jaloerse 'mannen' die hem zo noemen. Voel me zelf ook meer meisje dan vrouw, innerlijk en uiterlijk, en wat dat betreft passen we ook prima bij elkaar. Ik leefde weer, zogezegd. Maar de reactie van mijn familie heeft me weer (tijdelijk) lam gelegd:
Loop in de pas, bewandel de gebaande paden en trek het keurslijf van wat 'men' geoorloofd en 'normaal' vindt lekker strak aan. Speel vooral op zeker, neem geen enkel risico en bereken het leven als ware het een wiskundesom. En vergeet de statistieken en kansberekeningen niet!
Beuhhh....ik wil gewoon LEVEN. Maar durf het niet helemaal zo blijkt. Dus tijd om aan mezelf te werken. En jullie argumenten voor en tegen nog eens goed na te lezen
Nogmaals dank!!
Sorry ik doelde daarmee op het aloude als een man een jonger iemand als partner heeft wordt het gewaardeerd en krijgt hij complimenten, als een vrouw een jongere partner heeft wordt er raar gedaan.quote:Op woensdag 21 maart 2012 14:54 schreef BearerOfLight het volgende:
Het gaat niet om 'hosselkunsten'; het was gewoon interesse & sympathie op het eerste gezicht, en ja dat werd wat men verliefdheid/liefde noemt. het klikt gewoon goed en we voelen ons prettig bij elkaar, en dat wil ik niet opgeven.
Maarja dat is nogal offtopic van mij.
Nou, dan gaat hij gewoon lekker door met zijn geweldige vrouw Simmu!!quote:
Idd, geen idee of ik op mn 31ste nog naar me familie zou luisteren, maar time will tell. Aan de andere kant vind ik het ook wel heel raar van de familie meestal staan vooral ouders toch achter de beslissing van hun kind vooral als het om iets als partnerkeus gaat.quote:Op woensdag 21 maart 2012 14:56 schreef Copycat het volgende:
Act your age en neem je eigen beslissingen. Het wordt onderhand eens tijd dat jij je eigen leven leidt, me dunkt.
Tenzij er iets heel raars aan de hand, is er iets in de geloofssferen of heeft zijn familie misschien een slechte naam oid?
Je hebt volkomen gelijk, dat weet ik ook.... en dát is het grote probleem, niet het feit dat ik een jongere vriend heb.quote:
Act your age en neem je eigen beslissingen. Het wordt onderhand eens tijd dat jij je eigen leven leidt, me dunkt.
Wat ik nog niet heb durven toegeven: zit hiervoor zelfs in psychotherapie, om me los te maken van (de oordelen van) mijn familie. het zijn schatten, maar ik voel me vaak beklemd en onvrij en denk bij alles 'wat zouden zij ervan zeggen'. na je 25e en dus zeker 30e is dat echt een ongezonde situatie.
nooit echt last van gehad. een enkele opmerking "alweer zo'n jong ding?" waarop ik antwoorde metquote:
[..]
Sorry ik doelde daarmee op het aloude als een man een jonger iemand als partner heeft wordt het gewaardeerd en krijgt hij complimenten, als een vrouw een jongere partner heeft wordt er raar gedaan.
Maarja dat is nogal offtopic van mij.
heb een paar jonge dingen af moeten gaan eer ik de goede vond
maaruh ts; hierin zit een advies verpakt; zolang je mensen niet kwetst is er niks mis mee om gewoon je eigen plan te trekken. als je familie beweert dat je ze kwetst met een jongere vriend is het tijd voor een neiuwe familie
probeer dan die van je vriend 
Nee helemaal niet; zijn ouders zijn gewoon 'nette mensen'. verder weten mijn ouders ook niks over mijn vriend, alleen dat ze hem 'sympathiek maar jong' vonden uitzien op een foto (op internet). De leeftijd is echt het probleem, ze vinden hem nog een kind. Hij ziet er inderdaad ook geen jaar ouder uit dan hij is, hoewel hij vrij groot is.quote:
Tenzij er iets heel raars aan de hand, is er iets in de geloofssferen of heeft zijn familie misschien een slechte naam oid?
Tja..qua verstand vond/vind ik hem ook erg jong, maar mijn gevoel en doorgaans vrije manier van denken (doorgewinterd filosoof
) vinden het geen enkel probleem. Hij is echt een relaxte en geduldige verademing na mijn oudere ex-en.[ Bericht 32% gewijzigd door Polarcat op 21-03-2012 15:15:54 ]
(er is ook weinig mis met een jaartje mee rommelen en dan pas aan je familie voorstellen hoor
)Die hebben er geen problemen mee en willen me graag ontmoeten. Zijn pa 'kent' me al van FB, en zijn moeder was opgetogen toen ik hem 2 boeken kado had gegeven.quote:
Wat vinden zijn ouders er eigenlijk van?
Het probleem ligt dus echt bij míjn familie. Had ik maar gewoon mijn mond gehouden denk ik soms, maar ik houd gewoon van openheid en eerlijk uitkomen voor mijn keuzes.
LOLquote:
[..]
nooit echt last van gehad. een enkele opmerking "alweer zo'n jong ding?" waarop ik antwoorde met
Hoe lang kennen jullie elkaar inmiddels?quote:
[..]
Die hebben er geen problemen mee en willen me graag ontmoeten. Zijn pa 'kent' me al van FB, en zijn moeder was opgetogen toen ik hem 2 boeken kado had gegeven.
Het probleem ligt dus echt bij míjn familie. Had ik maar gewoon mijn mond gehouden denk ik soms, maar ik houd gewoon van openheid en eerlijk uitkomen voor mijn keuzes.
Kortom: er zijn in dezen maar twee meningen die er toe doen.
quote:
[..]
Ja he, let maar op over het algemeen gaat dat gewoon zo. Het is voor die jochies leuk voor even. Niet als het andersom is, een man met een jongere chick heeft meer kans van slagen.
Zowel mijn familie als haar familie hebben er ook totaal geen moeite mee.
En al zouden ze dat wel hebben. Het is nog steeds mijn leven. Ik bepaal hoe ik dat invul.
Zo lang het goed voelt en je het leuk hebt samen dan moet je niets aan trekken van wat anderen ervan denken.
Ruim 3 maanden, maar 2 weken geleden pas echt toegegeven dat we meer voelen dan vriendschap.quote:
Hoe lang kennen jullie elkaar inmiddels?
Ik houd juist wél van hem, en wil hem dat gedoe met mijn ouders niet aandoen. Maar ik heb niet gezegd dat ik het nu meteen ga uitmaken. Heb er al met hem over gepraat, en hij is heel begrijpend en geduldig. Heel volwassen gedrag, daar kunnen mijn exen van 30 en 33 een puntje aan zuigen!quote:
Je hebt wel erg snel nagedacht aan hoe het uit te maken he? Geen zin? Wat is dat nou. Klinkt niet alsof je echt van hem houd.
...en mijn family members ook...
Ow ok. Nou als hij aangeeft dat hij ondanks het gezeik gewoon met jou wil zijn dan kan je toch best voor hem kiezen. Als je nu gaat zeggen dat je hem dit niet aan wilt doen lijkt het alsof je gewoon geen zin hebt om moeite voor elkaar te doen. Maar ik lees dat het pas sinds 2 weken duidelijk is dat jullie wat voor elkaar voelen. Succes hiermee. Hoop dat het zal werken ondanks het leeftijdsverschil.quote:
[..]
Ik houd juist wél van hem, en wil hem dat gedoe met mijn ouders niet aandoen. Maar ik heb niet gezegd dat ik het nu meteen ga uitmaken. Heb er al met hem over gepraat, en hij is heel begrijpend en geduldig. Heel volwassen gedrag, daar kunnen mijn exen van 30 en 33 een puntje aan zuigen!
Sorry hoor, maar als het er op aankomt, boeiend wat jouw ouders er van vinden.. Als je zo veel van hem houdt, is dat toch waar het om gaat. Moeten ze maar aan wennen.quote:
[..]
Ik houd juist wél van hem, en wil hem dat gedoe met mijn ouders niet aandoen. Maar ik heb niet gezegd dat ik het nu meteen ga uitmaken. Heb er al met hem over gepraat, en hij is heel begrijpend en geduldig. Heel volwassen gedrag, daar kunnen mijn exen van 30 en 33 een puntje aan zuigen!
...en mijn family members ook...
Pfff zou wat zijn zeg, als ik mijn ouders zou laten beslissen met wie ik een relatie wil.
Dit.quote:
Zo te lezen ben je hoteldebotel verliefd he... ?
Je ziet hem als een maatje en je wilt hem niet kwetsen.
Ach, je kan het maar beter uitmaken nu het nog niet zo ackward is.quote:
[..]
Ik houd juist wél van hem, en wil hem dat gedoe met mijn ouders niet aandoen. Maar ik heb niet gezegd dat ik het nu meteen ga uitmaken. Heb er al met hem over gepraat, en hij is heel begrijpend en geduldig. Heel volwassen gedrag, daar kunnen mijn exen van 30 en 33 een puntje aan zuigen!
...en mijn family members ook...
Het is wél al awkward. Ik ga het ook niet uitmaken, maar zal wel stelling moeten nemen. Het gaat in feite ook niet eens om het leeftijdsverschil, maar om het feit dat ik me zodanig laat beïnvloeden door mijn familie. Totnutoe is geen enkele (potentiële) partner goedgekeurd, of iig niet voor lang. En daar was de leeftijd geen punt. Dus...BOL trekt best haar conclusies over haar eigen manier van denken & gedrag.quote:
Ach, je kan het maar beter uitmaken nu het nog niet zo ackward is.
...en gaat eens offline, verder met leven
Tja, als je je daar op je 31e druk om maakt, lijkt me dat iets om aan te werken..quote:
[..]
Het is wél al awkward. Ik ga het ook niet uitmaken, maar zal wel stelling moeten nemen. Het gaat in feite ook niet eens om het leeftijdsverschil, maar om het feit dat ik me zodanig laat beïnvloeden door mijn familie. Totnutoe is geen enkele (potentiële) partner goedgekeurd, of iig niet voor lang. En daar was de leeftijd geen punt. Dus...BOL trekt best haar conclusies over haar eigen manier van denken & gedrag.
Tsja, zie je deze jongen als de potentiele vader voor je kinderen of een leuk speelmaatje, en hang je daaraan overeenkomstig de consequenties van de strijd met je familie.quote:
[..]
Het is wél al awkward. Ik ga het ook niet uitmaken, maar zal wel stelling moeten nemen. Het gaat in feite ook niet eens om het leeftijdsverschil, maar om het feit dat ik me zodanig laat beïnvloeden door mijn familie. Totnutoe is geen enkele (potentiële) partner goedgekeurd, of iig niet voor lang. En daar was de leeftijd geen punt. Dus...BOL trekt best haar conclusies over haar eigen manier van denken & gedrag.
...en gaat eens offline, verder met leven
Ze hebben nu een oordeel over iemand die ze nog nooit gezien hebben.
In welk opzicht?quote:
Ik heb dit ook meegemaakt toen ik 20 was (zij 29) maar dit ging toch niet helemaal soepel uiteindelijk.
Misschien is het andersom veel makkelijker zoals het over het algemeen gebruikelijk is, een jonger meisje met oudere vriend.
En jij bent 31?quote:
Zucht...
Ik wist dat het zou gebeuren, maar ik hoopte op meer begrip: Mijn vriend (21) is ruim 10 jaar jonger dan ik (31), en mijn familie vindt dat dit nooit iets kan worden: ik moet mijn verstand gebruiken etc. etc.
Ik begrijp het op zich wel, maar vind het nog het ergste voor mijn vriend, die mij blijkbaar als de ideale vriendin ziet. We zijn ook gewoon goede maatjes (daar is het mee begonnen eigenlijk), en ik wil hem niet kwetsen, en wil hem ook niet kwijt.
Weet even niet wat te doen; op zich zou ik op mijn leeftijd mijn eigen zaken moeten regelen zonder dat mijn familie (m.n. moeder en broer) zich daarmee bemoeien. En het is gewoon beschamend om het als dertiger uit te 'moeten' maken met iemand. Maar in al die stress heb ik ook geen zin, ook niet wat betreft de stress die dat in de relatie met zich mee zal brengen. Dat wil ik mijn vriend ook niet aandoen eigenlijk.
Moeilijk, moeilijk....ik moest het even kwijt, maar hoop natuurlijk ook op (serieuze) reacties.
Volgens mij past een vriendje van 21 prima bij je
Jouw leven, niet dat van je familie.
Mensen verschillen nu eenmaal.quote:
In het begin is het leuk en spannend. Lijkt het misschien ook gelijkwaardig, maar uiteindelijk is deze gelijkwaardigheid toch niet zoals het leek. Qua vriendengroep van haar, toekomstperspectief etc.
Misschien is het andersom veel makkelijker zoals het over het algemeen gebruikelijk is, een jonger meisje met oudere vriend.
Enorm.
Enorm.
Maar dan ook echt ENORM.
Dan gaan roepen dat het niks wordt omwille van de leeftijd is nogal ehm... niet-blijkgevend van al te diepe gedachten, levenservaring, danwel het vermogen te leren van ervaring.
Hmzz... verkeerde topicquote:
Op Owhja, en goed gehosseld ts! En vriend ook!
in dit geval is dat ook zo, daar vriendlief zijn leven niet laat bepalen door mama. sowieso werkelijk triest dat je er nu over denkt t uit te maken, hem te kwetsen, puur om wat je ma/broer ervan zegt. sorry hoor, maar als mijn oudere vriendin dat zo sterk zou overwegen, puur en alleen door de mening van anderen.. nou, laat maar zitten dan.quote:
Iemand van 21 kan volwassener zijn dan iemand van 31. Ga ervoor, zie wat er van komt (maar als het fout gaat zul je de rest van je leven horen dat ze het wel hadden zien aankomen).
TS, grow a pair.
. sorry hoor, maar met wie heb je een relatie? je vriend, of je broer/mama?laat me raden, geestelijk is hij de oudste, ofniet?
Ik ben 18 en ik zou dat al niet van ze pikken.
Hoe diep zit jouw liefde voor deze jongen? Als je compleet achter je relatie staat, wat heeft het standpunt van jouw familie dan voor toegevoegde waarde? Zoek de bevestiging bij jezelf en bij je vriend, niet bij de goed- danwel afkeuring van je familie. Maar gezien het feit dat je een topic opent over deze perikelen, laat mij wel zien dat het voor jou een pittige aanslag is op je relatie. Ik proef en lees continu twijfels en tegenstrijdigheden, en ik vraag me oprecht af hoe diep en puur die liefde voor jouw vriend is? Die vraag hoef je niet per definitie hier te beantwoorden, als je hem maar voor jezelf beantwoordt.
Grow some balls, en dop je eigen boontjes. Daar hoor je in mijn optiek capabel genoeg voor te zijn.
Geef daar dan dus ook niet aan toe!!! Ik vind het allereerst echt ontzettend egoïstisch van je familie, die totaal géén rekening houden met JOU. Maar jij zou wel rekening moeten houden met hun?
Kom zeg, je bent 10 jaar ouder dan ik, maar ik zou echt geen seconde twijfelen als mijn ouders of wie dan ook zouden gaan zeiken en zelfs hysterisch zouden worden om mijn partnerkeuze. Je bent toch verdomme oud genoeg om in te schatten of je er goed aan doet of niet met zo'n relatie?
En zelfs al zou je op je bek gaan, en gaat het uit na 2/3/4 jaar, so what? Die kans loop je net zo goed met een vent van je eigen leeftijd.
Go for it, maak er het beste van, en vertel a.u.b. je familie een keer goed de waarheid.
Euhh, op mezelf natuurlijk, anders was ik toch wel erg sip dacht ik zo!quote:
Ik kan dus gewoon met hem afspreken en zo, maar ik houd gewoon van open kaart spelen tegen familie en trek me teveel van hun oordeel aan. En daar ga ik nu eens verandering in brengen. Werd hoog tijd.
Nee, via kennissen. Er was wel meteen een klik, maar ik vond hem eerst te jong. heb dat ook gezegd, maar blijkbaar laten gevoelens zich niet tegenhouden.quote:
Het begint te dagen zie ik.quote:
[..]
Euhh, op mezelf natuurlijk, anders was ik toch wel erg sip dacht ik zo!
Ik kan dus gewoon met hem afspreken en zo, maar ik houd gewoon van open kaart spelen tegen familie en trek me teveel van hun oordeel aan. En daar ga ik nu eens verandering in brengen. Werd hoog tijd.
Het begon al eerder te dagen, maar nu is me duidelijk hoe ernstig de situatie eigenlijk is.quote:
Gelukkig blijkt mijn vriend wederom de meest volwassen geest hier. jammer voor mijn familie dat ze hem niet willen leren kennen, het zou ze goed doen
Vriendjelief kan wel wat hebben. het is kwetsender voor hem om dit nu te horen, maar hij weet dat het bij m'n familie blijkbaar met name om de leeftijd gaat. Zijn FB pagina is gecheckt en er is meteen een oordeel gevormd. Zo'n pagina op i-net zegt dan ook echt alles over een persoon he, en je weet meteen hoe iemand in elkaar zit in één blik.quote:
Kan het niet zijn dat je jezelf verliefdheid probeert aan te praten, omdat je het lullig vindt om vriendjelief te kwetsen?
Conclusie: familie is kortzichtig, en dat is het probleem (we're getting closer to the core here: dadelijk gaat FOK! nog uurloon vragen voor psychotherapie
)Yepz...zo denken mijn psych en ik er ook over.quote:
Dus moet je gewoon eens flink boos worden op die zeikfamilie en ze de waarheid vertellen. Ik heb het idee dat je dat niet in je tiener/twintiger jaren hebt gedaan, maar dat is wel nodig om los te komen van die invloed die ze nu nog steeds denken te hebben over je.
Ik moet dus eigenlijk weer terug naar de puberteit... Toch sneu voor iemand die zichzelf best wel een vrijdenker vindt en niet vies is van een beetje 'rebellion' he
Het is net zo ernstig als je het zelf maakt.quote:
[..]
Het begon al eerder te dagen, maar nu is me duidelijk hoe ernstig de situatie eigenlijk is.
Gelukkig blijkt mijn vriend wederom de meest volwassen geest hier. jammer voor mijn familie dat ze hem niet willen leren kennen, het zou ze goed doen
Wij liepen tegen weerstand aanvan de halve wereld omdat ik zestien was toen ik mijn toen 37 jarige vriend leerde kennen, waar ik nu inmiddels mee verloofd ben, op 19 jarige leeftijd (wat ook voor veel commentaar zorgt). We hebben ruim twee jaar gewoon maar een open relatie gehad, ook anderen "geprobeerd" zeg maar, maar uiteindelijk is onze liefde voor elkaar toch sterker. Ik wordt heel boos op mensen die zeiken over leeftijdsverschil. Je valt op een persoon, niet op getal. En ja we zitten in verschillenden levensfases, so what? We laten elkaar vrij, steunen elkaar, leren van elkaar en zijn op geen enkel vlak afhankelijk (beide stinkend rijk). Gaat prima.
Ik heb geen contact met mijn familie dus dat was makkelijk, en zijn moeder wist van het begin af aan, eerder dan hijzelf, dat ik het helemaal was voor hem en dat hij wel andere relaties kon hebben, maar dat hij toch met mij zou eindigen. Zijn vader had er wel grote moeite mee. Die had al moeite met het feit dat zijn zoon homo was. Maar ik ben helemaal geaccepteerd.
Daar hoefden we niet zoveel voor te doen. Gewoon zelf er geen punt van maken, vriendelijk blijven, de tijd gunnen om hem er aan te laten wennen dat zoonlief echt niet om hem een plezier te doen plots met een man (nou ja liefst vrouw) van zijn (vaders) keuze thuis zal komen.
quote:
Het belangrijkste is wat jij wilt.
Niet wat je familie wil.
nou ja, je klinkt nogal als afhankelijk dus zo vreemd was mijn vraag niet. Vraag je nog wel steeds an je moeder/vader of je naar de WC mag?quote:
[..]
Euhh, op mezelf natuurlijk, anders was ik toch wel erg sip dacht ik zo!
Ik kan dus gewoon met hem afspreken en zo, maar ik houd gewoon van open kaart spelen tegen familie en trek me teveel van hun oordeel aan. En daar ga ik nu eens verandering in brengen. Werd hoog tijd.
Dat was ook mijn eerste gedachte bij de OP. De eigenlijke kwestie ligt al achter je, je hebt nagelaten je eigen terrein af te pissen. De ontwikkeling dat je ouders niet meer denken te kunnen bepalen wat je moet doen en je in plaats daarvan raad gaan geven heeft kennelijk niet plaats gevonden. Zij hebben dat gevoel nog steeds en jij hebt het gevoel dat je daar nog wat mee moet doen ook.quote:
Dus moet je gewoon eens flink boos worden op die zeikfamilie en ze de waarheid vertellen. Ik heb het idee dat je dat niet in je tiener/twintiger jaren hebt gedaan, maar dat is wel nodig om los te komen van die invloed die ze nu nog steeds denken te hebben over je.
Met een vriendengroepje van begin twintigers had ik daar ooit de theorie over dat je het beste op je 18e naar Turkije kon liften of zo om daar dan in de cel te belanden, even doorbijten maar het is wel een gezond fundament voor de relatie met je ouders voor de rest van je leven. We hadden ook zo'n uitdrukking: "Ouders... nooit aan beginnen..." Die kwam echt regelmatig terug, maar dat was een levensfase, daarna nooit meer want het losmaken zat er op.
Meestal ligt het conflict er al, ouders willen niet loslaten en dat jij je leven leidt alsof het hun herkansing is, en kinderen willen hun eigen leven leiden. Als je vergeet dat conflict uit te vechten blijft het er.
Tja volgensmij als je als homo met iemand van 18 jaar ouder thuiskomt, en jezelf dan ook nog verloofd dan moet je wel tegen kritiek kunnenquote:
Jee, tien jaar jonger, dik volwassen en dat is een probleem voor je familie?
Wij liepen tegen weerstand aanvan de halve wereld omdat ik zestien was toen ik mijn toen 37 jarige vriend leerde kennen, waar ik nu inmiddels mee verloofd ben, op 19 jarige leeftijd (wat ook voor veel commentaar zorgt). We hebben ruim twee jaar gewoon maar een open relatie gehad, ook anderen "geprobeerd" zeg maar, maar uiteindelijk is onze liefde voor elkaar toch sterker. Ik wordt heel boos op mensen die zeiken over leeftijdsverschil. Je valt op een persoon, niet op getal. En ja we zitten in verschillenden levensfases, so what? We laten elkaar vrij, steunen elkaar, leren van elkaar en zijn op geen enkel vlak afhankelijk (beide stinkend rijk). Gaat prima.
Ik heb geen contact met mijn familie dus dat was makkelijk, en zijn moeder wist van het begin af aan, eerder dan hijzelf, dat ik het helemaal was voor hem en dat hij wel andere relaties kon hebben, maar dat hij toch met mij zou eindigen. Zijn vader had er wel grote moeite mee. Die had al moeite met het feit dat zijn zoon homo was. Maar ik ben helemaal geaccepteerd.
Daar hoefden we niet zoveel voor te doen. Gewoon zelf er geen punt van maken, vriendelijk blijven, de tijd gunnen om hem er aan te laten wennen dat zoonlief echt niet om hem een plezier te doen plots met een man (nou ja liefst vrouw) van zijn (vaders) keuze thuis zal komen.
Wel respect trouwens dat je dat klaarblijkelijk kuntJe bent er bijna: familie is kortzichtig en jij trekt je daar wat van aan, en dat is het probleem.quote:
[..]
<knipperdeknip>
Conclusie: familie is kortzichtig, en dat is het probleem (we're getting closer to the core here: dadelijk gaat FOK! nog uurloon vragen voor psychotherapie
Beter laat dan nooit tot die conclusie komen toch?quote:
[..]
Yepz...zo denken mijn psych en ik er ook over.
Ik moet dus eigenlijk weer terug naar de puberteit... Toch sneu voor iemand die zichzelf best wel een vrijdenker vindt en niet vies is van een beetje 'rebellion' he
Nu ook nog de daad bij het woord voegen.
Succes
Nou, ik zou het sneuer vinden, als je die puberteit uiteindelijk nog steeds niet in gaat en je nog steeds naar de pijpen van je familie danst.quote:
Toch sneu voor iemand die zichzelf best wel een vrijdenker vindt en niet vies is van een beetje 'rebellion' he
Wat jij vindt is het belangrijkst. Als jij hiermee gelukkig bent is het prima.quote:
Zucht...
Ik wist dat het zou gebeuren, maar ik hoopte op meer begrip: Mijn vriend (21) is ruim 10 jaar jonger dan ik (31), en mijn familie vindt dat dit nooit iets kan worden: ik moet mijn verstand gebruiken etc. etc.
Ik begrijp het op zich wel, maar vind het nog het ergste voor mijn vriend, die mij blijkbaar als de ideale vriendin ziet. We zijn ook gewoon goede maatjes (daar is het mee begonnen eigenlijk), en ik wil hem niet kwetsen, en wil hem ook niet kwijt.
Weet even niet wat te doen; op zich zou ik op mijn leeftijd mijn eigen zaken moeten regelen zonder dat mijn familie (m.n. moeder en broer) zich daarmee bemoeien. En het is gewoon beschamend om het als dertiger uit te 'moeten' maken met iemand. Maar in al die stress heb ik ook geen zin, ook niet wat betreft de stress die dat in de relatie met zich mee zal brengen. Dat wil ik mijn vriend ook niet aandoen eigenlijk.
Moeilijk, moeilijk....ik moest het even kwijt, maar hoop natuurlijk ook op (serieuze) reacties.
Het is sowieso hypocriet. Als een man van 31 iemand date van 21 is hij geweldig, als een vrouw hetzelfde doet is het opeens verkeerd.
quote:
Het gaat niet om 'hosselkunsten'; het was gewoon interesse & sympathie op het eerste gezicht, en ja dat werd wat men verliefdheid/liefde noemt. het klikt gewoon goed en we voelen ons prettig bij elkaar, en dat wil ik niet opgeven.
Maar ik zit blijkbaar écht bij mijn familie 'in de zak', ja.
reactie van moeder was letterlijk hysterisch, alsof ik haar had gezegd dat ik ongewenst zwanger was. Ik heb wel wat problematische ex-en gehad (van mijn eigen leeftijd), dus ik begrijp wel dat ze 'bang' zijn. Maar hoeveel mensen hebben er níet in hun leven een problematische relatie gehad? Zelfs mijn 21-jarige vriend kan erover meepraten. En nee, ik zie hem niet als een 'jochie', het is meer familie en een aantal jaloerse 'mannen' die hem zo noemen. Voel me zelf ook meer meisje dan vrouw, innerlijk en uiterlijk, en wat dat betreft passen we ook prima bij elkaar. Ik leefde weer, zogezegd. Maar de reactie van mijn familie heeft me weer (tijdelijk) lam gelegd:
Loop in de pas, bewandel de gebaande paden en trek het keurslijf van wat 'men' geoorloofd en 'normaal' vindt lekker strak aan. Speel vooral op zeker, neem geen enkel risico en bereken het leven als ware het een wiskundesom. En vergeet de statistieken en kansberekeningen niet!
Beuhhh....ik wil gewoon LEVEN. Maar durf het niet helemaal zo blijkt. Dus tijd om aan mezelf te werken. En jullie argumenten voor en tegen nog eens goed na te lezen
Nogmaals dank!!
quote:Dear Mom,
It is with great regret and sorrow that I'm telling you that I eloped with my new boyfriend. I found real passion and he is so nice, with all his piercing and tattoos and his big motorcycle.
But is not only that mom, I'm pregnant and Ahmed said that we will be very happy in his trailer in the woods. He wants to have many more children with me and that's one of my dreams. I've learned that marijuana doesn't hurt anyone and we'll be growing it for us and his friends, who are providing us with all the cocaine and ecstasies we may want. In the meantime, we'll pray for the science to find the AIDS cure, for Ahmed to get better, he deserves it.
Don't worry Mom, I'm 15 years old now and I know how to take care of myself. Some day I'll visit for you to know your grandchildren.
Your daughter,
Judith
PS: Mom, it's not true. I'm at the neighbour's house. I just wanted to show you that there are worse things in life than the report card that's in my desk drawer… I love you!
Het werkt overigens doorgaans wel beter als de vrouw in kwestie 40 is en de man in kwestie 30.
DAT is waar relaties op stuk gaan, (belemmeren van partner) niet zozeer op verschillende levensstijlen op zich.
Ik ken een (homo)stel met tig jaar leeftijdsverschil, totaal andere interesses, en ander bioritme waardoor ze elkaar eigenlijk alleen maar in de middag en vroege avond treffen. Maar ze zijn al minstens 15 jaar bij elkaar en het gaat harstikke goed, zolang je maar waardeerd wat er WEL is en de ander zoals hij/zij is en samen dingen blijft doen en elkaar genoeg aandacht geeft en aan behoeftes voldoet. Eigenlijk wat je doet bij een hartsvriend(in).
Ik denk dat dat het geheim is van elke relatie of je nu van dezelfde leeftijd bent of niet.
(Maar goed, het komt wel uit de mond van iemand die net komt kijken, dus wellicht zie ik het totaal verkeerd).
Omdat een kind opvoeden niet te combineren is met feesten, dat vereist aandacht van beide ouders.quote:
Waarom zou een man niet kunnen blijven feesten terwijl de vrouw settled en eventueel moeder wordt? Waarom is het settlen van de vrouw meteen een gevangenis creeren van de man?
Ik zit nu in een zuidelijk land waar ik toevallig onzettend veel vaders met kinderen op straat zie. Ik weet dat die vaders ook gewoon de kroeg en clubs induiken. Ik heb niet het idee dat die kinderen daar nou zou onder lijden.
Beter quality time 1 op 1 dan hakketakkende ouders die samen met kind op stap zijn, denk ik dan. Wat voegt het toe als ouders gelijktijdig bezig zijn met een kind? Meestal staan ze niet op 1 lijn en speelt het kind ze uit. Kan daar nog wel even over doorgaan, want als ik 1 ding leuk vind is kijken naar de ouder-kind dynamiek en heb daar behoorlijk wat van opgepikt.
Het enige dat belangrijk is, is dat de vader wel verantwoording op zich neemt en inzet toont en iemand die gedwongen wordt tot ouderschap doordat madam daar voor zorgt, doet dat (natuurlijk? meestal?) niet.
Dan kun je het leeftijdsverschil en bijbehorend gedrag de schuld geven, maar dat is niet de kern van het probleem.... Dat is weer dat gevangenzetten.
(Mijn inziens)
Sorry, maar als je denkt dat een kind gewoon altijd doorslaapt en dat je op zaterdag of zondag geen verplichtingen hebt naar dat kind toe als je zelf hebt gefeest, dan kom je echt uit een ei. Niet bedoeld als belediging overigens. Er zijn mensen die het kunnen, maar dan nog doen ze dat lang niet elk weekeinde.quote:
Ik neem aan dat een kind 'snachts op bed ligt, en feesten gebeurt over het algemeen 'snachts. Daarbij hoeft de aandacht ook niet persee gelijktijdig gegeven, of wel? Vader kan met het kind naar het park, helpen met huiswerk, spelletjes doen in de tijd die hij daar wel vrij voor maakt.
Ik zit nu in een zuidelijk land waar ik toevallig onzettend veel vaders met kinderen op straat zie. Ik weet dat die vaders ook gewoon de kroeg en clubs induiken. Ik heb niet het idee dat die kinderen daar nou zou onder lijden.
Beter quality time 1 op 1 dan hakketakkende ouders die samen met kind op stap zijn, denk ik dan. Wat voegt het toe als ouders gelijktijdig bezig zijn met een kind? Meestal staan ze niet op 1 lijn en speelt het kind ze uit. Kan daar nog wel even over doorgaan, want als ik 1 ding leuk vind is kijken naar de ouder-kind dynamiek en heb daar behoorlijk wat van opgepikt.
Het enige dat belangrijk is, is dat de vader wel verantwoording op zich neemt en inzet toont en iemand die gedwongen wordt tot ouderschap doordat madam daar voor zorgt, doet dat (natuurlijk? meestal?) niet.
Dan kun je het leeftijdsverschil en bijbehorend gedrag de schuld geven, maar dat is niet de kern van het probleem.... Dat is weer dat gevangenzetten.
(Mijn inziens)
nou, blijkbaar heb je dan toch iets niet opgepikt. begrijp me goed; niks mis met alleenstaande ouders. het leven kan je nu eenmaal niet in een door jou gewenste mal gieten. maar er is veel onderzoek gedaan naar gezinsdynamiek. daar komt vrijwel altijd toch uit dat kinderen het beste gedeien in een evenwichtige gezinssituatie. met 2 ouders dus.quote:
Ik neem aan dat een kind 'snachts op bed ligt, en feesten gebeurt over het algemeen 'snachts. Daarbij hoeft de aandacht ook niet persee gelijktijdig gegeven, of wel? Vader kan met het kind naar het park, helpen met huiswerk, spelletjes doen in de tijd die hij daar wel vrij voor maakt.
Ik zit nu in een zuidelijk land waar ik toevallig onzettend veel vaders met kinderen op straat zie. Ik weet dat die vaders ook gewoon de kroeg en clubs induiken. Ik heb niet het idee dat die kinderen daar nou zou onder lijden.
Beter quality time 1 op 1 dan hakketakkende ouders die samen met kind op stap zijn, denk ik dan. Wat voegt het toe als ouders gelijktijdig bezig zijn met een kind? Meestal staan ze niet op 1 lijn en speelt het kind ze uit. Kan daar nog wel even over doorgaan, want als ik 1 ding leuk vind is kijken naar de ouder-kind dynamiek en heb daar behoorlijk wat van opgepikt.
Het enige dat belangrijk is, is dat de vader wel verantwoording op zich neemt en inzet toont en iemand die gedwongen wordt tot ouderschap doordat madam daar voor zorgt, doet dat (natuurlijk? meestal?) niet.
Dan kun je het leeftijdsverschil en bijbehorend gedrag de schuld geven, maar dat is niet de kern van het probleem.... Dat is weer dat gevangenzetten.
(Mijn inziens)
beetje minder generaliseren zou ook geen kwaad kunnen
Ik heb het over verdelen van de taken en tijd met het kind,. dat je niet alles gelijktijdig met elkaar hoeft te doen. Kind kan best op zondag na het uitslapen met vader op stap en moeder kan ook wel eens naar het bedje gaan als kind wakker wordt in het weekeinde als vader dat door de week doet. Je kunt toch afspraken maken?
Mag een vader in jouw ogen dan niks meer behalve full time met kind bezig zijn?
Ik generaliseer niet, ik schets situaties om te tonen dat leeftijdsverschil geen hindernis hoeft te zijn.
Generaliseren is als je er van uit gaat dat elke vrouw die ouder is dan haar partner moeder wil worden terwijl de partner daar niet aan toe is en dat de jongere partner maar zou willen feesten....
Er zijn natuurlijk zat vrouwen die helemaal niet moeder willen worden en zat jonge mannen die prima de verantwoording van vader zijn op zich nemen.
We kunnen best bepaalde scenarios onder de loep nemen, maar elke situatie is anders.
[ Bericht 0% gewijzigd door Cavalinho op 31-03-2012 01:42:56 ]
Maar: men noemt dit soort relaties "alternatief" omdat er om de één of andere reden een bovengemiddeld spanningsveld is, in dit geval door het verschil in levensfase van de twee partners. Het is principeel dus prima te doen, maar wel met grotere offers en grotere risico's op problemen, zodat er meer energie in gestopt moet worden om het draaiende te houden. Je ziet dit al aan alle oplossingen die jij aandraagt: het zijn prima oplossingen, maar ze kosten wel extra energie en geregel. Dat weet iedereen die het heeft geprobeerd.
Natuurlijk, uit principiële gronden zeg jij dan: als je echt van elkaar houdt, heb je dat ervoor over. Mee eens. Maar uiteindelijk wil ieder mens kunnen leven, heeft ieder mens een aantal behoeftes die vervuld moeten worden, en beschikt ieder mens over een beperkte hoeveelheid tijd en energie om dat alles te regelen. Het spanningsveld in dit soort relaties maakt de kans op praktische problemen groter, en zodra die praktische problemen meer energie vereisen dan de partners nog kunnen leveren, wordt een relatie onhoudbaar. De verschillen vormen dan geen principiële belemmering, maar een praktische.
Veel mensen die waarschuwen over dit soort relaties doen dat niet uit kortzichtigheid ("alleen het standaard soort relatie werkt") maar vanuit ervaring met bovenstaande. Vaak zullen ze in hun antwoord zeggen: in principe moet het kunnen, maar in de praktijk geeft het vaak problemen. Ze kiezen deze voorzichtige bewoording omdat ze al aan zien komen, dat mensen die die ervaring nog niet hebben hun opmerking verkeerd kunnen opvatten en daardoor een enorme discussie willen beginnen over principiële concepten als "respect" en "generaliseren" etc. - terwijl het daar niet om gaat.
Iedereen die ervoor wil gaan, moedig ik aan om dat te doen. Zo ook TS. Gaat het goed, dan heb je een goede relatie. Gaat het fout, dan heb je bovenstaande ervaring opgedaan.
[ Bericht 0% gewijzigd door Polarcat op 02-04-2012 12:10:32 ]