DE BEZEM DOOR DE WALLEN
Maandag 19, 26 maart, 2 april 22.55 uur
Nederland 2
Frans Bromet portretteert ‘criminogene’ ondernemers in het Amsterdamse wallengebied
In de zomer van 2007 ontwikkelt de gemeente Amsterdam een ambitieus plan om de criminaliteit en verloedering van de Wallen een halt toe te roepen. Het ‘coalitieplan 1012’, genoemd naar het postcodegebied in het centrum van de stad heeft als doel een groot deel van de prostitutieramen en coffeeshops te sluiten. Het plan van wethouder Asscher heeft ingrijpende gevolgen voor raamexploitanten, prostituees, eigenaren van coffeeshops, gokhallen en sekstheaters. In het documentaire drieluik ‘De bezem door de Wallen’ volgt Frans Bromet de bedreigde ondernemers en laat zien wat er werkelijk aan de hand is in het stadscentrum.
Deel 1: ‘Criminogeen’ 19 maart 2012
Willy van der Sloot bezit twee prostitutieramen in een pandje aan het Singel. In een vergadering van de vereniging van raamexploitanten hoort Willy dat de gemeente haar ramen wil sluiten. Volgens de gemeente is Willy’s onderneming ‘criminogeen’. Willy verhuurt haar ramen aan oudere prostituees die volgens haar het werk met plezier doen, en zeker niet gedwongen worden.
Tonny van Es is al 25 jaar eigenaresse van coffeeshop ‘The Old Church’ op het Oudekerksplein, midden op de Wallen. Per brief hoort zij dat ze haar onderneming moet sluiten. Volgens de gemeente is de coffeeshopbranche net als de prostitutiebranche ‘criminogeen’: Ze trekken criminele activiteiten als mensenhandel en witwassen aan. Tonny snapt het niet. De Nederlandse wetgeving staat de verkoop van softdrugs aan de voordeur toe, maar verbiedt de aanvoer ervan. En dat trekt duistere types aan, maar dat is niet haar schuld.
Slim Gharbi verhuurt kamers aan prostituees in acht verschillende panden op de Wallen. ‘De passage’ is zijn paradepaardje. In deze vijfsterrenkamers kun je niet onder de vijftig euro bij een meisje terecht. De gemeente weigert Slim een vergunning, omdat hij een stroman zou zijn voor zijn criminele huisbazen. Slim ontkent dit ten stelligste en laat zien hoe zijn dagelijkse werkzaamheden als Wallenondernemer en zijn contacten met vrouwelijke klanten verlopen.
Deel 2: ‘Schone ramen’ - 26 maart 2012
Een van de belangrijkste pijlers onder het project 1012 is het bestrijden van gedwongen prostitutie. De gemeente Amsterdam wil hiervoor bijna de helft van de prostitutieramen sluiten.
Joop en Ronnie Joinking behoren tot de raamexploitanten die met sluiting worden bedreigd. Vader Joop, vroeger glazenwasser, begon in het vak toen hij en zijn vrouw een prostitutiebedrijf konden kopen. Inmiddels bezitten hij en zijn zoon Ronny vijftien ramen. Een van hun klanten is prostituee Rosa. Joop, Ronny en Rosa zeggen nooit iets te hebben gemerkt van gedwongen prostitutie.
Agent van de zedenpolitie Harold van Gelder, Heleen Driessen van het Amsterdams Coördinatiepunt Mensenhandel en Mariska van Huissteden van het Prostitutie en Gezondheidscentrum vertellen dat er wel degelijk slachtoffers van mensenhandel achter de ramen zitten.
Raamverhuurder Sonia vertelt dat ze regelmatig meisjes heeft geholpen om uit het vak te stappen. Toch ziet ze deze meisjes ook vaak weer terugkomen. “Uit liefde voor hun pooier doen de meisjes alles. Maar wat is dat voor een liefde?”
Cindy is een prostituee met plezier in het werk. Ze geniet van het intieme contact dat ze met mannen heeft en laat zien wat er op haar prijslijst staat. Cindy zat vroeger in een raam van Charles Geerts, destijds de grootste raamexploitant op de Wallen. De ramen van Geert werden door de woningcorporatie Stadsgoed opgekocht om er een ‘hoogwaardige’ bestemming aan te geven. Momenteel werken er modeontwerpers die hun werk etaleren achter de voormalige prostitutieramen.
Op de vraag of het sluiten van prostitutieramen helpt bij het bestrijden van vrouwenhandel zegt Cindy: ‘Er zullen straks te weinig ramen zijn voor de prostituees en die zullen in het illegale circuit gaan werken, waardoor de controle op misstanden moeilijker wordt’.
Deel 3: ‘Liever kwijt dan rijk’ 2 april 2012
Jan Otten is de ongekroonde koning van de Wallen: hij is eigenaar van het beroemde sekstheater Casa Rosso, de Bananenbar, een seksmuseum, verschillende sekswinkels en peepshows. Otten geeft Frans Bromet een rondleiding door zijn Wallenimperium, van het ‘ruikgedeelte’ vlak bij het podium van Casa Rosso tot de dildo's in zijn sekswinkel. Elke avond staat Jan zelf nog aan de kassa van de Casa Rosso.
Het landelijk bureau Bibob, dat op verzoek van de gemeente onderzoek doet naar de integriteit van Otten, concludeert dat de seksexploitant ‘mogelijk betrokken zou zijn bij criminele zaken als witwassen’. De gemeente is van plan Otten daarom zijn vergunning af te nemen.
Ook Marcel Kaatee staat op het punt zijn vergunningen voor zijn twee gokhallen te verliezen. Door zijn contacten met Willem Holleeder kan de gemeente hem via de Bibob-procedure uit de Molensteeg weren. Zijn vrouw Priscilla heeft net een kunstgalerietje geopend naast zijn gokhal. Ze hoopt dat de gemeente haar nieuwe initiatief zal steunen.
Horecaondernemer Michiel Kleis is verre van ‘criminogeen’. Zijn plannen voor hoogwaardige horeca op het Oudekerksplein krijgen alle steun van de gemeente. Lodewijk Asscher opent staande op de bar zijn chique restaurant.
Intussen wachten Joop en Ronny, eigenaren van prostitutiepanden rondom het Oudekerskplein, nog steeds op een goed bod van de gemeente op hun panden. Maar door de economische crisis lijkt het erop dat het geld van de gemeente en woningcorporatie op is en komt er stilletjes een einde aan de plannen van de gemeente om de buurt op te schonen.
Ik noem een Tony van Heemschut,een Loeki Knol,een Brammetje Biesterveld en natuurlijk een Japie Stobbe !